Suchergebnisse

The article presents the problem of fiscal imbalance in the Russian Federation and the mechanisms of its equalization. These mechanisms are one of the key elements of budgetary relations, due to significant differences in the level of economic development of federal subjects, resulting in horizontal and vertical fiscal imbalance. The paper presents the most important mechanisms from the early 90 s. Most attention was paid to the main method of guaranteeing financial security - The Fund for Financial Support of Subjects. Until 2008 an important element of the financial system had been other special funds (eg. The Federal Fund for Regional Development, The Federal Compensation Fund), replaced by intergovernmental grants. The main principles, objectives and implications of these mechanisms were described. Part of the work was dedicated to showing federal entities' dependence on financial transfers from the federal level. The outcome was that equalization results proved to be weak, mechanisms were unstable and not always formalized so as not to be subject to current policy needs.

The purpose of this article is to provide a detailed overview of the essential measures and regulations implemented by the European Union within the framework of its public policy on cybersecurity and make a comprehensive comparative analysis of the cybersecurity capabilities in E. U. Member States and their national strategies in this area. This article highlights multiple issues that should be the center of attention in regard to public policy on cybersecurity, which made it possible to evaluate the compliance of the existing 104 Zbigniew Chmielewski Studia z Polityki Publicznej regulations passed by the E. U. policy makers and the way it was approached. Based on the 2015 Software Alliance (BSA) survey and other available sources an analysis was made to evaluate the readiness of E. U. Member States to ensure security in cyberspace. Special attention was paid to "The Assumptions of Cybersecurity Strategy of the Republic of Poland", developed by the Ministry of Digitisation and published in February 2016. ; Celem artykułu jest przedstawienie najważniejszych regulacji i działań podejmowanych przez Unię Europejską w ramach polityki publicznej ukierunkowanej na ochronę cyberprzestrzeni oraz dokonanie kompleksowej analizy porównawczej podstawowych regulacji dotyczących cyberbezpieczeństwa funkcjonujących w państwach członkowskich UE. W artykule zaprezentowano katalog zagadnień, które powinny się znajdować w kręgu zainteresowania polityki publicznej w zakresie cyberbezpieczeństwa, co pozwoliło przeanalizować, czy zostały one odzwierciedlone w istniejących regulacjach utworzonych na poziomie Unii Europejskiej i w jaki sposób. Opierając się na przeprowadzonych w 2015 r. przez BSA - The Software Alliance badaniach i innych dostępnych źródłach, przeanalizowano przygotowanie państw członkowskich UE do zapewnienia bezpieczeństwa w cyberprzestrzeni. Szczególną uwagę poświęcono przy tym Polsce, odnosząc się do założeń nowej strategii cyberbezpieczeństwa dla Rzeczypospolitej Polskiej, opracowanych przez Ministerstwo Cyfryzacji i opublikowanych w lutym 2016 r.

Autor analizuje czynniki społeczno-kulturowe określające wewnętrzną strukturę działania zbiorowego. Uwarunkowana jest ona: zdolnością do zawierania umów, przewidywalnością zachowań oraz predyspozycją do okazywania zaufania. Opisuje także przyczyny ograniczające czy utrudniające realizację powyższych wymiarów. Wynika to ze specyfiki stosunków w polskim społeczeństwie, które jest zdominowane przez mikrogrupy, co oznacza, że tylko w ich obrębie - a nie w szerszej wspólnocie - rozwijają się relacje umożliwiające honorowanie umów czy okazywanie zaufania. Ponadto, w opracowaniu wskazano, że zdolność do zbiorowego działania w społeczeństwie polskim istotnie ogranicza niepełne przyswojenie kultury kartezjańskiej. Pociąga to za sobą wiele konsekwencji - niższą zdolność do analizy celów działania, ich racjonalizowania itp. W społeczeństwach "kartezjańskich" (realizujących kartezjański ideał kulturowy) ich członkom łatwiej jest podejmować działania zbiorowe. Są lepiej przystosowane do demokracji i tym samym do współdziałania zbiorowego. Widoczny jest w nich wysoki poziom samoorganizacji, bardzo duży zakres wolności zachowań, głoszenia dowolnych poglądów, zakładania dowolnych organizacji. Nie potrzebują odgórnych dyrektyw i odgórnej koordynacji, gdy trzeba coś wspólnie przeprowadzić. ; The author analyses the socio-cultural determinants which influence the internal structure of collective action. It is determined by: the ability to fulfill contracts, the predictability of behaviour and showing trust to others. The author goes on to describe the factors that limit them as a result of the specificity of social relations in the Polish society, which 82 Janusz Hryniewicz Studia z Polityki Publicznej are dominated by the network of micro-groups and it means that only within them - not within the wider society - one can see social relations, in which contracts tend to be fulfilled and trust guaranteed. At the same time, the author indicates that the Polish society's capacity for collective action seems to be limited as a result ...