Suchergebnisse

Din olgusunun kişisel ve toplumsal etkilerinin büyük olması, tarihsel süreç içerisinde değişen koşullara da eklemlenmesini beraberinde getirmiştir. Bu eklemlenmeyi Orta Doğu'da özellikle İslam dininde görmek mümkün olmuştur. Küreselleşen ve modernlik kazanan dünya düzeninde meydana gelen siyasi-politik düzlemde, entegrasyon ve liderlik düsturuyla bölgedeki içsel dinamikler, yarı değişken yapılarla harekete geçirilmiştir. Bu yarı değişkenliğin değişmeyen tarafı dogmatik ve tarihi kültürel bağlar olurken, değişken tarafı ise entegrasyon yolunda oluşturulan doktrin ve yapılanmalar olarak vuku bulmuştur. Özellikle Sünni ve Şii mezheplerinin siyasi tasavvurunda, bu manada bölgede etkinlik içerisinde olduğu görülmüştür. Türkiye ve İran'ın bölge politikaları, bu iki mezhep dahilinde, din olgusuna uygun şekillendiği iki örnek olarak öne çıkmıştır. Dolayısıyla 2000'li yıllarda İslam dini, mezheplerin yarı değişken yapısıyla Türkiye ve İran tarafından politik bir hüviyet olarak kullanılmıştır. Bu sayede hem bölgedeki içkin kültürden doğan bazı gruplara -Hizbullah, Hamas, Müslüman Kardeşler, Özgür Suriye Ordusu vb.- hitap etme işlevinin hem de siyasi ihtirasın ifa edilmesi amaçları gerçekleştirilmeye çalışılmıştır. Türkiye ve İran, bölgesel vizyonda Filistin Sorunu ile dini-kültürel yaklaşımını sürdürmede ısrarcı davranırken, Orta Doğu'da başlayan Arap Baharı sürecinde bu ısrarcı davranışlarını politik eksende arttırmaya koyulmuşlardır. Özellikle İran, Arap Baharı sürecinin hemen başında net bir tavır ortaya koyarken; Türkiye, Avrupalı devletlerle beraber hareket etme kararı doğrultusunda, "tedbirli hareket etme" tarzında bir politik yaklaşım içerisinde olmuştur. Türkiye'nin bu yaklaşımı, bölgeye yönelik politikasında bazı "git-gel"lere neden olduğu gibi, birtakım olguların da beklenerek görülmesini sağlamıştır. Suriye İç Olayları, Soğuk Savaş Dönemi'ni andırır tarzda uluslararası sistemde güç mücadelesinin doruğa çıkmasına ve ülkesel bazda her aktörün pragmatik bir bakış açısıyla kendi güç unsurlarını tekrardan gözden geçirmesine neden olmuştur. Suriye'deki bu olayların başlaması; Türkiye'yi Arap Baharı'yla yakından ilgilenen baş aktörlerden biri haline getirirken, İran'ın Batı'ya ve bölge sınırlarında kendisine karşı savaşanlara yönelik mücadele ritmini arttırmıştır. Bu iki ülke kendi güç unsurlarını, mezhepsel anlayışları da kapsayacak şekilde "ortak din, ortak kültür, ortak tarih" üzerinden belirlemeye devam etmiştir. Ilımlı-radikal, modernist-anti modernist gibi birbirinden farklı format ve anlayışları barındıran bu unsurlarla politik eksenini oluşturan Türkiye ve İran, "avantaj" kıstası çerçevesinde, Batılı devletler nazarında ilişkilerin seyri konusunda önemli yer tutmuşlardır. ; The fact that the personal and social effects of the phenomenon of religion have been great have brought about the articulation of the changing conditions in the historical process. It was possible to see this articulation in the Middle East, especially in the Islamic religion. The internal dynamics in the region have been mobilized with semi-variable structures in the political-political plane that took place in a globalizing and modernized world order with the principle of integration and leadership. While the unchanging side of this semi-variability is dogmatic and historical cultural links, the variable side has emerged as the doctrine and structures formed in the integration path. Especially in the political imagination of Sunni and Shiite sects, it was observed that this activity was in the region. Policies of Turkey and Iran,within these two sects, has emerged as the two examples is shaped according to the phenomenon of religion. Thus, in the 2000s, Islam was used by the sect of semi-variable structure with Turkey and Iran as a political identity. In this way, the aim is to realize the function of addressing some groups born from the inner culture in the region - Hezbollah, Hamas , Muslim Brotherhood, Free Syrian Army etc. - as well as political ambition. Turkey and Iran, regional vision on the Palestinian question with persistent religious-acting maintain the cultural approach in the process of starting the Arab Spring in the Middle East have set out to improve this persistent behavior of the political axis. Iran, in particular, showed a clear attitude at the beginning of the Arab Spring process; Turkey, in line with the European countries decided to act together, "cautious movement" has been in a political approach to style. Turkey's approach, on the basis of policy towards the region "go to work for it" s as to cause, by waiting in enabling seen a number of cases. Syrian Internal Events have led to the climax of the power struggle in the international system in the style of the Cold War, and every actor on a national basis has revisited its own elements of power through a pragmatic perspective. The beginning of these events in Syria; Turkey closely when making the Arab Spring is one of the main actors concerned, in Iran's western border and increased the rhythm ofthe fight against those who fight against him. These two countries continued to identify their own elements of power on the basis of acak common religion, common culture, common history, including sectarian approaches. Moderate-radical modernist antennae of different formats and understanding of each other as modernist forms the political axis with hosting these elements Turkey and Iran, "advantage" in the framework of criteria, the Western powers have occupied an important place in the course of the relationship in the eyes.

The ruling Turkish Justice and Development Party (AK Parti) is often called Islamist or Islamic-rooted, since their accession to power in 2002, they have enjoyed the support of the majority of the Muslim communities of the country. These pious brotherhoods normally have a spiritual agenda and do not interfere with the political sphere. Unlike other groups, the Gulen Movement tried to establish close links with the political elite and later on to introduce their own elements into the democratic arena. Gulen, the founding preacher of the community named after him, created a large network of schools, dormitories and cultural venues and positioned his followers in important positions of the civil service. This "state in the state" parallel structure became more and more uncomfortable for the AK Parti government and decided to uproot it by closing down the Gulenist schools, Gulen's main source of revenue and centers of indoctrination. Operations from both sides have been common since the 17th December, 2013 when key government figures were put under arrest by Gulenist prosecutors. It is clear that after this conflict Gulenist distanced themselves from the Justice and Development Party, but political analysts are still unaware of their current political affiliation. Keywords: movement, government, religion, politics

Bir süreç olarak ele alınan güvenlik, algılarda şekillenen bir olgu olarak, içinde bulunulan konjektürde yer alan tehditlere göre şekillenen bir kavramdır. Bu çerçevede Türk Siyasi Hayatı'nda yer alan siyasi liderlerle birlikte, oluşan yeni tehdit olgularına göre ülkenin güvenlik politikası şekillenmiştir. Öncelikle tarihsel arka plan ve coğrafi konum içerisinde şekillenen güvenlik anlayışı, özellikle Soğuk Savaş Sonrası Dönem'den sonra, dönemin getirmiş olduğu yeni tehdit olguları olarak analiz edilen terörizm, yasadışı göçler, insan kaçakçılığı, kitle imha silahlarının yayılması, uyuşturucu ticareti gibi algılarla şekillenmiştir. Bu bağlamda Türkiye'nin güvenlik anlayışı, bu yeni tehdit algıları çerçevesinde güvenlik alanının kapsamını genişletilerek değişmiştir. Bundan ziyade Ak Parti dış politikasında güvenlik algısını konu alan bu çalışma, Ak Parti Dönemi'nde Türkiye'nin değişen güvenlik anlayışını ve bu değişimin ülkenin dış ve güvenlik politikalarına nasıl yansıdığını ortaya koymak amacıyla oluşturulmuştur. Bu kapsamda, yapılan kaynak taramaları ve arşiv araştırmaları çerçevesinde güvenliğin uluslararası konjektürde oluşan yeni koşullara göre değişimi ve Türkiye'nin de bu değişimler çerçevesinde dış ve güvenlik politikalarına nasıl yön verdiği sorusuna cevap aranmıştır. ; Security, treated as a process, is a phenomenon that is shaped by perceptions and by the threats, presented in the conjuncture. In this framework, along with the political leaders of Turkish Political Life, the security policy of the country has been shaped according to the new threat situations. Firstly, security concept, which shaped by historical background and geographical position, has consisted of perceptions such as terrorism, illegal immigration, human trafficking, proliferation of weapons of mass destruction, drug trafficking, which are analyzed as new threat cases, espessialy after Second World War. Accordingly, the scope of security concept of Turkey has been expanded within the framework of these new threat perceptions. This study, which focuses on the perception of security in Ak Party foreign policy, is aimed at revealing the changing security concept of Turkey in the Ak Party period and how this change is reflected in the foreign and security policies of the country.In this context, this work has tried to find out answers of two questions: how security has been changed according to the new conditions in the international conjuncture and how Turkey is guiding foreign and security policies in the frame of these changes.

DergiPark: 364122 ; klujfeas ; Objectives: Globalizationis evslusted as a crucial concept and a kind of process in academic and politicalspheres of Turkey, especially in recent years.'nbsp;Thus, this study aims to assess whether conformedor not with the global political system in the transformation process of right partiesunder go after 1980s with the globalization.Methods: The study aims to make clear whether processescarried on in harmony with each other political parties' bases, representing theelectoral thres hold through the parliament, and the two have almost the same politicalparty, having same bases, the JDP and the NMP with the global political system processes.By the aim of the study it is feasible to make prediction supon there lationshipsandal so about success of parties whether reflected on or not in the processof conforming of parties with global politic system. In this context, mixed methodwasused as acombination of survey method and interview. Surveys were conducted withbase staffs both these two parties in 14 cities andalso interviews were carriedout in the same direction with the management team. Results: In this way,political parties which follow policies in accordance with the global politicalsystem and also with more linear policies with their base staffs, come out asmore succesfull. ; Amaç: Türkiye'deözellikle son yıllarda siyasi ve akademik birçok tartışma alanında küreselleşmeönemli bir kavram ve süreç olarak değerlendirilmektedir. Buradan hareketleçalışmanın temel konusu; küreselleşmenin Türkiye'deki sağ siyasi partilereetkileri olarak belirlenmiştir. Türkiye'deki sağ siyasi partilerin 1980'lerdensonra küreselleşme ile birlikte yaşadıkları dönüşüm sürecinin küresel siyasisisteme uyumunun değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Çalışma Türkiye'nin sağsiyaseti temsil eden, mecliste yer alan ve birçok açıdan benzer tabana sahipiki siyasi partisi olan Ak Parti ve MHP örnekleri üzerinden yapılmıştır.Böylece bu iki partinin küresel siyasi sistemle uyum süreçlerinin, siyasipartilerin tabanları ile olan uyum süreçlerinin birbirlerini yansıtıpyansıtmadıklarının görülmesi hedeflenmiştir. Bu kapsamda karma yönteminkullanıldığı bir çalışma yapılmıştır. Her iki partinin tabanına yönelik olarak toplam14 ilde anket çalışması yapılırken, partileri temsil noktasındaki kişiler ilede aynı doğrultuda yapılandırılmış mülakat çalışmaları yapılmıştır. Bulgular: Çalışma kapsamında eldeedilen veriler çerçevesinde küresel siyasi sistemle uyumlu politikalar takipeden siyasi partilerin hem parti tabanları ile daha doğrusal politikalar takipettikleri hem de genel siyasi süreç ve politikalarda daha başarılı olduklarıgörülmüştür.

The AK party government coming to the power at the beginning of 2000s has drastically changed the main orientation of Turkish foreign policy. Immediately after the Cold War Turkey followed a foreign policy within the trajectory Western Alliance, but Turkey developed a private concern Ottoman-remnant territory excluding this traditional foreign policy. This assertive and ambitious policy has been called as Neo-Ottomanism by academic circle influenced from the Western literature. As a part of this territory Africa continent has commonly shared culture, history and religion with Turkey. From this perspective, Turkey's existence in Africa was perceived different form the colonialist and imperialist West in consequence of Turkish people establishing relations on the equal basis and mutual gain (win-win) principles. In this respect, this different stance of Turkey in Africa threaten the Western imperialism in continent. In this context, this study aims to focus on the changing foreign policy dynamics of Turkey together with the Turkey-Africa relations in recent two decades.

Anahtar Kelimeler : Muhafazakârlık, Neoliberalizm Yeni Muhafazakârlık, Adalet ve Kalkınma PartisiÖZETFransız İhtilali sonrasında siyasal düşünceler tarihinde yer edinmeye başlayan muhafazakârlık, Aydınlanma ve Fransız Devrimi'nin ortaya çıkardığı rasyonel düşünce biçimi eksenindeki köklü değişim hamlelerine karşıt bir tutum almıştır. Edmund Burke'ün Fransız Devrimi'ne getirdiği eleştiriler, muhafazakâr düşünce geleneği açısından en temel referans noktasını oluşturmuştur. Üzerinde kesin bir görüş birliği sağlanamayan muhafazakârlık kavramı, süreç içerisinde Anglo- Amerikan muhafazakârlığı ve Kıta Avrupası muhafazakârlığı olma üzere iki ana koldan ilerlemiştir.Dergâh Dergisi etrafında başlangıç evresini yasayan Türk muhafazakârlığı, önceleri Bergson felsefesinin etkisi altında kalmıştır. Türk muhafazakârlığı, cumhuriyet inkılâpları ile gelen aşırılığı eleştirirken, rejimle çatışmamış, gelenek, tarih, din gibi alanlarda kendi hassasiyetini kültürel muhafazakârlık zemininde savunmuştur. Çok partili yasama geçişle birlikte, siyasal muhafazakârlığın etkileri de ortaya çıkmıştır.Sosyo-ekonomik açıdan ilerlerken geleneğin, ahlaki ve manevi değerlerin korunması gerektiği düşüncesi, Türk muhafazakârlığının en önemli özelliklerindendir. Türkiye'de muhafazakârlığın toplumsal tabanı 1980 sonrasının iç politik ortamı ve dış etkiler ışığında genişlemiştir.Türkiye'de siyasal muhafazakârlığın gerçek adresi merkez sağ partilerdir ancak muhafazakârlık merkez sağ partilerde açık ideolojik tutum haline getirilmemiştir. Anavatan Partisi, farklı ideolojik eğilimleri tek potada eritmeye çalışırken, bu eğilimleri genellikle muhafazakârlık ortak paydasında birleştirmiştir. Doğru Yol Partisi, Demokrat Parti-Adalet Partisi geleneğinin muhafazakâr hassasiyetini korumuş ancak muhafazakâr damar Anavatan Partisi kadar belirgin olmamıştır. Adalet ve Kalkınma Partisi ise, muhafazakârlık kavramını ilk defa sistematik olarak parti kimliği haline getirmeye çalışması sebebiyle muhafazakârlık açısından bir adım ileriye gitmiştir; fakat ideolojik kimliğini parti dışı çevrelere kabul ettirme açısından yapısal sorunlarından tam olarak kurtulamamıştır. Keywords : Conservatism, Neoliberalism, New Conservatism, Justice and Development PartyABSTRACTConservatism that has started to take place in history of political ideas after French Revolution, opposed radical change movements of axis of enlightenment period and French Revolution. Edmund Burke's criticisms on French Revolution, has formed the basic reference point in terms of tradition of conservatist idea. Concept of conservatism that don't bring definite agreement about, within the process has been advanced in two way named by American conservatism and Continental European concervatism.Turkish conservatism that has lived establishment period around periodical of Dergâh, has taken under the effect of Bergson Philosophy at the beginning. Turkish conservatism as criticizing excessiveness created by revolutions of Republic has not clashed with new regime and it defended its own sensitivity within the scope of cultural conservatism that contained subjects such as tradition, literature, history and religion. Along with passing the multi party system, effects of political conservatism has also appeared.One of the most important characteristic of the Turkish conservatism is the idea of the protection of traditional, moral and spiritual values along with improvements on socio-economic fields. In Turkey, social base of conservatism has enlarged in the light of ahead of 1980's internal political situation and external effects.Real addres of political conservatism in Turkey is central rightist parties but conservatism has not been clear ideological approach in central righist parties. Motherland Party, has strived to melt different ideological approaches in one crucible and generally joined together that approaches at a common point of conservatism. True Path Party, has protected the conservatist sensitivity of Democrat Party-Juctice Party tradition but conservatist tendency has not been clear as in Motherland Party. As for Justice and Development Party, it has taken one step ahead in terms of conservatism because of the reason that for the first time it has tried systematically to form concept of conservatism as a party identity but it has not gotten rid of structural problems in terms of acceptance of ideological identity to out of party circles.

"Turkey's growing international profile, candidacy for the European Union, and persistent democracy have led to a growing interest in how that country is governed. This book provides detailed portraits of the seven main political parties by Turkish experts who are close observers of these institutions. In addition to providing an analytical survey of Turkish politics today, this volume also provides a fascinating case study on the problems of developing deep-rooted democracy, conflicts between state interests and interest groups, and the evolution of party systems."--Jacket

AK Parti'nin tek başına iktidara geldiği Kasım 2002 seçimlerinin hemen ardından küresel çapta karşılaştığı ilk büyük meydan okuma olan 1 Mart Tezkeresi, gerek Türkiye'deki iç dinamikler, ge- rekse Türkiye-ABD ilişkisinin mahiyeti açısından çoğu dengeyi değiştirebilecek bir döneme kapı açmıştır. Bu bağlamda, Irak işgali, Türkiye'nin hem iç hem dış dinamikleri açısından, sonuçları uzun vadeli olacak hayli zor bir sürecin başladığını göstermiştir. Bu sıkıntılı dönemin, henüz sürecin tam içerisindeki ilk patlama noktası ise, 1 Mart 2003 yılındaki tezkere olmuştur. Bu bakımdan 1 Mart Tezkeresi sürecinin bir bütün olarak analizini yaparken, Türkiye açısından iç ve dış politika yansı- malarını tartışmak ve buradan ABD ile ilişkilerde gelecekteki olası kırılganlıkların oluştuğu zemini analiz etmek yerinde ve faydalı olacaktır. Zira bu, hem bugün yaşanan kopuşlara dair hem de böl- gesel ve küresel oryantasyonlu politika yapım süreçlerine dair bizlere bir ufuk sağlayacaktır. ; As the first major global challenge faced by the AK Party, which came to power with an important majority in November 2002 elections, the March 1 Permit has opened the gate to a period of change of the balances regarding both the internal dynamics in Turkey and the US-Turkey relations. In this context, in terms of both internal and external dynamics of Turkey, Iraq invasion showed that the beginning of a very difficult process will be a long-term process. This troubled period's first explosion point in the whole process yet, was the case of March 1, 2003. In this regard, it will be useful to discuss domestic and foreign policy implications for Turkey and the future ground of the probable vulnerabilities on the relations with the US. This will create a horizon both for the current breaks and regional and global oriented policy making processes, as well.

Turkey's growing international profile, candidacy for the EU, and persistent democracy has led to a growing interest in how that country is governed. This book provides portraits of the seven main political parties by Turkish experts who are close observers of these institutions. In addition to providing an analytical survey of Turkish politics today, this volume also provides a fascinating case study on the problems of developing deep-rooted democracy, conflicts between state interests amd interest groups, and the evolution of party systems

Muhafazakârlık; 18. Yüzyıl sonlarında Avrupa'da başlayan ve değişime tepki duyan bir ideoloji olarak ortaya çıkmıştır. Türkiye'deki geçmişi Osmanlı Dönemi'ne dek uzanırken, politik anlamda Demokrat Parti (DP), Anavatan Partisi (ANAP) gibi oluşumlarla yerini sağlamlaştırmıştır. Günümüzde AK Parti de kendini Muhafazakâr Demokrat olarak tanımlayarak tabanında ideolojiye yer açar. Muhafazakârlığın çevreyle bağı sorgulanacak olduğunda birtakım ortak yönler de açığa çıkmaktadır. Muhafaza etme arzusunun başı çektiği bu ortaklıklar arasında bilime ve ilerlemeye duyulan şüphecilik, namevcut kuşaklarla ilgili duyulan kaygı gibi satır aralarının varlığı neticesinde iki felsefe arasında ilişki kurmak zor olmamıştır. 2002 yılında iktidarı eline alan AK Parti de muhafazakâr parti kimliğiyle düşünülüp; seçim beyannameleri, hükümet programları ve ilerleme raporları başta olmak üzere çevre ile ilgili uygulamaları bu ideoloji etrafında değerlendirilmeye alınmıştır. Ayrıca Avrupa Birliği(AB)'ne uyum süreci kapsamında yerine getirilen ve getirilmesi muhtemel çevre politikaları doğrultusunda, bu politikalarının uygulanması, planlanması ve geleceğe dair öngörülen çevresel projeler partinin muhafazakâr demokrat bir kimlikle hareket edip etmemesi yönünde irdelenmiştir. ; Conservatism has emerged as an ideology which elicits the change and has begun in the end of the 18th century in Europe. While its past in Turkey leads back to the Ottoman Era, consolidated its place in political sense with such establishments as Demokrat Parti (DP) and Anavatan Partisi (ANAP). Nowadays, AK Parti recesses the ideology in its base by defining themselves as Conservatist Democrat, too. Some kinds of communities are revealed when it comes to examine the relation of Conservatism to the environment as well. Between these communities that head the desire of conserving, it has not been difficult to interrelate these two thoughts with the presence of the subtexts such as the skepticism towards science and progress, and the anxiety towards the unavailable generations. AK Parti, which acceded in 2002, has been considered with the conservatist party identity, and its practices about the environment, initially the election manifestoes, government programs and progress reports, have been evaluated surrounding this ideology. Besides, with the orientation of the environment policies that may be suggested or have been suggested within the adaptation process to European Union (EU), the planning and implementation of these policies and the environmental projects foreseen for the future are examined regarding whether the party should act with a conservatist democrat identity or not.