Suchergebnisse

Presents a system for crowd management which integrates security with the other concerns for the health and safety for crowds, looking at the theories and practices of the management processes, plans, monitoring and evaluation of crowds. Structured into four sections written by experts with global experience in their field of excellence.

This paper discusses risk management approaches in the air cargo industry. It gives a concise overview of developments, business practices and complexities of the air cargo industry and draws cross-references to comparable industries. It introduces supply contracts for capacity and the inherent risks in the shipping process. Based on that, approaches to mitigate risk are studied. The work elaborates on the historically grown research field of revenue management and puts emphasis on the discipline of overbooking in the air cargo sector. Capacity options and financial intermediation are presented as more innovative approaches for capacity risk management. The application of these various risk management methods is evaluated in an expert study among air cargo industry professionals from different market perspectives. With that, obstacles to the successful implementation are identified and potential solutions are named.

The article aimed to study the current situations in risk management, the level of management in industrial business and the level of performance of risk management. The study analyzed the factors of business management affecting the risk management and provided the methods for risk management of petrochemical industry in Thailand. Both qualitative and quantitative research methods were chosen for this study. For quantitative research method, the data collection was from 260 questionnaires. While in-depth interviews to 17 executive staffs and include staff in government sectors were selected for qualitative research method. The results showed that 1) in current situations, risk management tools that complied with American and European standard for risk management were still used in petrochemical industry 2) the level of business management in petrochemical industry was at high level and the level of risk management implementation in petrochemical industry was the highest level 3) the factors of general information of the companies were not significantly different in statistics at .05 level; moreover, the analysis in the factors of business management affecting the risk management of petrochemical business could be also applied to explain the change of the performance of the risk management of petrochemical industry at 32.4 percent while the factors of business planning and controlling had a significantly effect on the risk management of petrochemical industry in statistics at .01 level, and the factors of organization management in industrial business in petrochemical industry and the coordination affected the outcome management in statistically significant results at .05 level and 4) the methods for risk management of petrochemical industry in Thailand included (1) measure for risk reduction (2) measure for risk prevention and (3) measure for solution. ; บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันในการจัดการความเสี่ยง ศึกษาระดับการจัดการธุรกิจอุตสาหกรรมและระดับผลการดำเนินการจัดการความเสี่ยง วิเคราะห์ปัจจัยการจัดการธุรกิจที่ส่งผลต่อผลการดำเนินการจัดการความเสี่ยง และนำเสนอแนวทางการจัดการความเสี่ยงสำหรับกลุ่มอุตสาหกรรมปิโตรเคมีของประเทศไทย ซึ่งใช้การวิจัยแบบผสมด้วยการวิจัยเชิงปริมาณโดยเก็บข้อมูลกลุ่มตัวอย่างด้วยแบบสอบถามจำนวน 260 ชุด และการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้บริหาร ผู้จัดการและหน่วยงานภาครัฐจำนวน 17 คน พบว่า 1) สภาพปัจจุบันในการจัดการความเสี่ยงของกลุ่มอุตสาหกรรมปิโตรเคมียังคงมีการใช้เครื่องมือในการจัดการความเสี่ยงตามมาตรฐานจากทวีปอเมริกาและทวีปยุโรป 2) ระดับการจัดการธุรกิจโดยรวมทุกด้านอยู่ในระดับมาก และระดับผลการดำเนินการจัดการความเสี่ยงโดยรวมทุกด้านอยู่ในระดับมากที่สุด 3) การวิเคราะห์ปัจจัยข้อมูลทั่วไปของบริษัททุกด้านพบว่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และผลการวิเคราะห์ปัจจัยการจัดการธุรกิจฯที่ส่งผลต่อผลการดำเนินการจัดการความเสี่ยงโดยรวม สามารถร่วมกันอธิบายการเปลี่ยนแปลงของผลการดำเนินการจัดการความเสี่ยงของกลุ่มอุตสาหกรรมปิโตรเคมีได้ร้อยละ 32.4 ในขณะที่ปัจจัยการจัดการธุรกิจฯด้านการวางแผน และด้านการควบคุมส่งผลต่อผลการดำเนินงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ส่วนปัจจัยการจัดการธุรกิจอุตสาหกรรมปิโตรเคมีด้านการจัดองค์กร และด้านการประสานงานส่งผลต่อการจัดการด้านผลการดำเนินงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 4) แนวทางการจัดการความเสี่ยงสำหรับกลุ่มอุตสาหกรรมปิโตรเคมีของประเทศไทยประกอบด้วย (1) มาตรการในการลดความเสี่ยง (2) มาตรการในการป้องกันความเสี่ยง และ(3) มาตรการในการแก้ไข

BACKGROUND: Prior to approval in the European Union, a systematic benefit-risk assessment was required to compare buprenorphine implant to sublingual buprenorphine as part of the license application to the European Medicines Agency. OBJECTIVE: The Benefit-Risk Action Team framework was used to describe the overall benefit-risk of buprenorphine implant in comparison to sublingual buprenorphine. STUDY SELECTION/METHODS: A value tree of key benefits and risks related to the implant formulation of buprenorphine was constructed. Risk differences (RD) or reporting ORs (ROR) and corresponding 95% CIs were calculated for each outcome, along with the number needed to treat and number needed to harm. Swing weighting was assigned to outcomes and the weighted net clinical benefit (wNCB) was calculated. FINDINGS: Key benefits assessed: reduced risk of illicit opioid use (RD=0.09, 95% CI 0.01 to 0.17), reduced risk of misuse and diversion (ROR=0.13, 95% CI 0.02 to 0.94), improved compliance and convenience (RD=0.20) and quality of life measures (RD=0.03). Key risks assessed: clinically significant implant breakage (RD=0.01, 95% CI 0.00 to 0.01), migration/missing implant (RD=0.01, 95% CI 0.00 to 0.02), infection at insertion/removal site (RD=0.08, 95% CI 0.03 to 0.12) and implant-related allergic reaction (RD=0.07, 95% CI 0.03 to 0.11). The wNCB for buprenorphine implant was 4.96, which suggests a favourable benefit-risk profile. CONCLUSIONS: The benefit-risk profile of buprenorphine implant is considered favourable in comparison to sublingual buprenorphine, based on this semiquantitative analysis using available data. Further data from real-world use on benefits and risks should be used for ongoing monitoring of the benefit-risk profile of buprenorphine implants in the postmarketing setting.

From the preface: Anthropogenic climate change, and the risks that a changing climate presents, is now widely acknowledged to be a reality, and one that represents a serious threat to organisations in the private and public sector, as well as to society as a whole. These risks range from adverse impacts on ecosystems and biodiversity, water resources, food production, and infrastructure. As the Earth continues to warm, these risks are likely to increase in relevance, and as such organisations that have business areas which are sensitive to climate related risks, will need to adapt to this changing environment, in order to reduce or avoid any negative consequences, and seize any positive consequences. Adaptation to the risks posed by climate change and variability is a complex process, and one that is still relatively new to many organisations. To date, progress on adaptation in both the private and public sector has at best been patchy. In view of the relative novelty of the issue, together with the complexity of the challenge, there is a clear need for guidance and support, to help assist organisations in making progress with adaptation. This guidebook, Adapting to climate change: methods and tools for climate risk management, seeks to provide organisations with the information they need in order to understand the range of issues involved in adaptation, and to help them make informed decisions about how they may make progress with adaptation planning in practice. This version of the guidebook is a first order draft, to which feedback is warmly welcomed.