The problem of migration security in the current case-law of the CJEU – the perspective of Member States ; Problem bezpieczeństwa migracyjnego w aktualnym orzecznictwie TSUE – perspektywa państw członkowskich
The article analyzes the post-crisis CJEU case-law in the area of migration security of the Member States. Due to the escalation of the migration crisis in 2015, the European Union has been facing new challenges in migration management. The case-law of the CJEU, especially issued in the procedure of the so-called questions referred for a preliminary ruling, constitutes a certain benchmark for the problems, which the Member States need to deal with in the area of guaranteeing safety. In accordance with the research method adopted for the purpose of the current study, the Court of Justice has a real possibility of shaping the standards of migration security in the area of asylum and return policies through its case-law. What is more, within the field of EU migration law and migration policies, there exists a migration security priority, in accordance with which it is necessary to provide the highest level of security to all the actors of migration processes, i.e. both the very migrants, as well as the receiving society. This principle should be applied at the level of legislative processes and also in the area of the implementation of legal norms. As a result of the conducted analysis of the case-law of the CJEU, the four basic areas with regard to the migration security of the Member States have been identified. ; Artykuł analizuje orzecznictwo pokryzysowe Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w obszarze bezpieczeństwa migracyjnego państw członkowskich. W związku z eskalacją kryzysu migracyjnego w 2015 r. Unia Europejska stanęła przed nowymi wyzwaniami w zarządzaniu migracjami. Orzecznictwo TSUE, zwłaszcza wydawane w procedurze tzw. pytań prejudycjalnych, stanowi swoisty barometr dla problemów, z jakimi mierzą się państwa członkowskie w zakresie zagwarantowania bezpieczeństwa. Zgodnie z przyjętymi założeniami badawczymi, Trybunał ma realną możliwość kształtowania standardów bezpieczeństwa migracyjnego w obszarze polityki azylowej i powrotowej. Co więcej, w ramach prawa migracyjnego UE i polityk migracyjnych istnieje priorytet bezpieczeństwa migracyjnego, zgodnie z którym konieczne jest zagwarantowanie jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa wszystkim uczestnikom procesów migracyjnych, tj. zarówno migrantom, jak też społeczeństwu przyjmującemu. Zasada ta powinna być wdrażana zarówno na poziomie procesów legislacyjnych, jak też w obszarze implementacji norm prawnych. W wyniku przeprowadzonej analizy orzecznictwa Trybunału, wyodrębnione zostały cztery podstawowe obszary związane z bezpieczeństwem migracyjnym państw członkowskich: sprawy dotyczące bezpośrednio ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, sprawy odnoszące się do możliwości ograniczenia cudzoziemcom niepożądanym wjazdu na terytorium państw członkowskich oraz swobody poruszania się, sprawy dotyczące zakazów wjazdu nakładanych na cudzoziemców o nieuregulowanym statusie oraz problematyki solidarnego dzielenia odpowiedzialności przez państwa członkowskie w obliczu masowego napływu migrantów, a tym samym zapewnienia bezpieczeństwa migracji na terytorium wszystkich państw członkowskich.
