Suchergebnisse

The Union of 1707 was a political act of enormous importance, but it was not limited to the decisions taken by English and Scottish statesmen. Between 1698 and 1707 more than 60 pamphlets were written by Scottish authors on various aspects of Scotland's condition and its links with England. Their opinions deserve close attention on their own terms as they offer an opportunity to learn about the political, economic, social, religious and national ideas prevailing in Scotland in the early 18th century. These opinions also allow to address a question about the intellectual links between the debate that preceded the Union on the one hand and the Scottish Enlightenment on the other. Despite the fact that the pre-union debate lacked many themes that were of great importance in the later parts of the 18th century, such as philosophy, literature and the arts, the physical and natural sciences, there existed numerous intellectual links between early 18th century Scottish political writers and such important figures of the Scottish Enlightenment as David Hume, William Robertson and Adam Smith. ; Unia z 1707 roku a szkockie oświecenieUnia angielsko-szkocka zawarta w 1707 roku była aktem politycznym o wielkim znaczeniu, ale nie ograniczała się do decyzji podjętych przez polityków. Między rokiem 1698 a 1707 autorzy szkoccy opublikowali ponad sześćdziesiąt broszur poświęconych sytuacji wewnętrznej ich kraju oraz jego relacjom z Anglią. Z wyjątkiem prac Andrew Fletchera of Saltoun, są one pomijane milczeniem przez historyków, którzy mimo upływu wielu lat od zawarcia unii nadal skupiają się na pytaniu, czy była ona aktem zdrady narodowej, czy rozsądną i dalekowzroczną decyzją. Opinie wyrażone we wspomnianych pracach zasługują na bliższe poznanie, ponieważ nie tylko pozwalają stwierdzić, jakie poglądy na kwestie polityczne, religijne, ekonomiczne i narodowe dominowały w Szkocji, ale też dowiedzieć się, czy istniał związek intelektualny między debatą, która poprzedziła zawarcie unii, a szkockim oświeceniem. Mimo że w debacie brakowało kilku wątków, które przyciągały uwagę wybitnych postaci szkockiego oświecenia, między innymi Davida Hume'a, Adama Smitha czy Williama Robertsona, to należy stwierdzić, że pod wieloma względami debata z początku stulecia miała silny i trwały wpływ na rozwój intelektualny Szkocji przez cały wiek XVIII.

The Union of 1707 was a political act of enormous importance, but it was not limited to the decisions taken by English and Scottish statesmen. Between 1698 and 1707 more than 60 pamphlets were written by Scottish authors on various aspects of Scotland's condition and its links with England. Their opinions deserve close attention on their own terms as they offer an opportunity to learn about the political, economic, social, religious and national ideas prevailing in Scotland in the early 18th century. These opinions also allow to address a question about the intellectual links between the debate that preceded the Union on the one hand and the Scottish Enlightenment on the other. Despite the fact that the pre-union debate lacked many themes that were of great importance in the later parts of the 18th century, such as philosophy, literature and the arts, the physical and natural sciences, there existed numerous intellectual links between early 18th century Scottish political writers and such important figures of the Scottish Enlightenment as David Hume, William Robertson and Adam Smith. ; Unia z 1707 roku a szkockie oświecenieUnia angielsko-szkocka zawarta w 1707 roku była aktem politycznym o wielkim znaczeniu, ale nie ograniczała się do decyzji podjętych przez polityków. Między rokiem 1698 a 1707 autorzy szkoccy opublikowali ponad sześćdziesiąt broszur poświęconych sytuacji wewnętrznej ich kraju oraz jego relacjom z Anglią. Z wyjątkiem prac Andrew Fletchera of Saltoun, są one pomijane milczeniem przez historyków, którzy mimo upływu wielu lat od zawarcia unii nadal skupiają się na pytaniu, czy była ona aktem zdrady narodowej, czy rozsądną i dalekowzroczną decyzją. Opinie wyrażone we wspomnianych pracach zasługują na bliższe poznanie, ponieważ nie tylko pozwalają stwierdzić, jakie poglądy na kwestie polityczne, religijne, ekonomiczne i narodowe dominowały w Szkocji, ale też dowiedzieć się, czy istniał związek intelektualny między debatą, która poprzedziła zawarcie unii, a szkockim oświeceniem. Mimo że w debacie brakowało kilku wątków, które przyciągały uwagę wybitnych postaci szkockiego oświecenia, między innymi Davida Hume'a, Adama Smitha czy Williama Robertsona, to należy stwierdzić, że pod wieloma względami debata z początku stulecia miała silny i trwały wpływ na rozwój intelektualny Szkocji przez cały wiek XVIII.

The Union of 1707 was a political act of enormous importance, but it was not limited to the decisions taken by English and Scottish statesmen. Between 1698 and 1707 more than 60 pamphlets were written by Scottish authors on various aspects of Scotland's condition and its links with England. Their opinions deserve close attention on their own terms as they offer an opportunity to learn about the political, economic, social, religious and national ideas prevailing in Scotland in the early 18 th century. These opinions also allow to address a question about the intellectual links between the debate that preceded the Union on the one hand and the Scottish Enlightenment on the other. Despite the fact that the pre-union debate lacked many themes that were of great importance in the later parts of the 18 th century, such as philosophy, literature and the arts, the physical and natural sciences, there existed numerous intellectual links between early 18 th century Scottish political writers and such important figures of the Scottish Enlightenment as David Hume, William Robertson and Adam Smith. ; Unia z 1707 roku a szkockie oświecenie Unia angielsko-szkocka zawarta w 1707 roku była aktem politycznym o wielkim znaczeniu, ale nie ograniczała się do decyzji podjętych przez polityków. Między rokiem 1698 a 1707 autorzy szkoccy opublikowali ponad sześćdziesiąt broszur poświęconych sytuacji wewnętrznej ich kraju oraz jego relacjom z Anglią. Z wyjątkiem prac Andrew Fletchera of Saltoun, są one pomijane milczeniem przez historyków, którzy mimo upływu wielu lat od zawarcia unii nadal skupiają się na pytaniu, czy była ona aktem zdrady narodowej, czy rozsądną i dalekowzroczną decyzją. Opinie wyrażone we wspomnianych pracach zasługują na bliższe poznanie, ponieważ nie tylko pozwalają stwierdzić, jakie poglądy na kwestie polityczne, religijne, ekonomiczne i narodowe dominowały w Szkocji, ale też dowiedzieć się, czy istniał związek intelektualny między debatą, która poprzedziła zawarcie unii, a szkockim oświeceniem. Mimo że w debacie brakowało kilku wątków, które przyciągały uwagę wybitnych postaci szkockiego oświecenia, między innymi Davida Hume'a, Adama Smitha czy Williama Robertsona, to należy stwierdzić, że pod wieloma względami debata z początku stulecia miała silny i trwały wpływ na rozwój intelektualny Szkocji przez cały wiek XVIII.

"'Hat der Fortschritt der Wissenschaften und Künste dazu beigetragen, die Umwelt zu schützen und zu bewahren?' Der Autor beantwortet diese Preisfrage des 'Jahrbuch Ökologie' mit drei Forderungen, die dem Nachdenken über Wissenschaft und Kunst den Rahmen geben und die Richtung weisen: Mitwelt statt Umwelt, Wirtschaft ohne Wachstumszwang, Ästhetik der Nachhaltigkeit. Um der Nachhaltigkeit in Gesellschaft und Wissenschaft zum Durchbruch zu verhelfen, gelte es, schwerwiegende Hindernisse aus dem Wege zu räumen: die Ignoranz der Protagonisten der sogenannten 'exakten Naturwissenschaften' gegenüber dem sinnlichen Zugang zur Natur, das Selbstverständnis einer elitären bürgerlichen Ästhetik, die sich reduziert auf eine Theorie des guten Kunstgeschmacks, anstatt sich zu öffnen für die Entwicklung einer neuen Naturästhetik, den Fundamentalismus der Wirtschaftsexperten und Politiker, der sich in einer unerschütterlichen Wachstumsgläubigkeit äußert, jenseits aller Logik und Vernunft. Der Essay wurde von der Günter-Altner-Stiftung und dem C.H. Beck-Verlag mit dem 'Jahrbuch-Ökologie-Preis 2001' ausgezeichnet." (Autorenreferat)

Der Band enthält die Hauptvorträge und Sektionsbeiträge der Jahrestagung der Deutschen Gesellschaft für die Erforschung des 18. Jahrhunderts 2015 in Halle a.d. Saale. Unter dem Generalthema "Erzählte und erzählende Aufklärung" behandelt der Band historische Erzählstrategien, philosophische Narration, wissenschaftliche und religiöse Erzählungen in der Aufklärungszeit, beschäftigt sich mit Überlieferung, Perspektiven und Medien des Erzählens sowie mit Theorien und Modellen utopischer Narration. Fünf Hauptbeiträge von Michel Delon, Robert E. Norton, Elisabeth Décultot, Franz M. Eybl und Fritz Breithaupt sowie eine Einführung der Herausgeber Frauke Berndt und Daniel Fulda leiten den Band ein.

In a reply to Stephen Eric Bronner's defense of the Enlightenment (see abstract 9512505), it is argued that in order to defend the Enlightenment, it is necessary to discuss its limits; in this context, the meaning of the Enlightenment as a total project is discussed. A distinction is drawn between Enlightenment & Marxist attitudes toward religion, & Bronner's discussion of the impact of Enlightenment political thought is criticized. It is argued that the Enlightenment did not shed light on the transition from alchemy to chemistry, from astrology to astronomy; in fact, the Enlightenment was mainly oblivious. It is concluded that the crisis of the Enlightenment today is the worldwide crisis of the state civil service & its ability to continue to develop productive forces to advance the Enlightenment program. Bronner's Left is in crisis due to its uncritical takeover of the Enlightenment, thereby confusing the tasks of the bourgeois revolution with those of the socialist revolution. M. Greenberg

As early as Aristotle's Problem XXX, intellectual superiority has been linked to melancholy. The association between sickness and genius continued to be a topic for discussion in the work of early modern writers, most recognizably in Robert Burton's The Anatomy of Melancholy. But it was not until the eighteenth century that the phenomenon known as the "suffering scholar" reached its apotheosis, a phenomenon illustrated by the popularity of works such as Samuel-Auguste Tissot's De la santé des gens de lettres, first published in 1768. Though hardly limited to French-speaking Europe, the link between mental endeavor and physical disorder was embraced with particular vigor there, as was the tendency to imbue intellectuals with an aura of otherness and detachment from the world. Intellectuals and artists were portrayed as peculiarly susceptible to altered states of health as well as psyche—the combination of mental intensity and somatic frailty proved both the privileges and the perils of knowledge-seeking and creative endeavor.In Suffering Scholars, Anne C. Vila focuses on the medical and literary dimensions of the cult of celebrity that developed around great intellectuals during the French Enlightenment. Beginning with Tissot's work, which launched a subgenre of health advice aimed specifically at scholars, she demonstrates how writers like Voltaire, Diderot, Rousseau, and Mme de Staël, responded to the "suffering scholar" syndrome and helped to shape it. She traces the ways in which this syndrome influenced the cultural perceptions of iconic personae such as the philosophe, the solitary genius, and the learned lady. By showing how crucial the so-called suffering scholar was to debates about the mind-body relation as well as to sex and sensibility, Vila sheds light on the consequences book-learning was thought to have on both the individual body and the body politic, not only in the eighteenth century but also into the decades following the Revolution.

"Bluestockings participated in the first wide-scale creation of a national culture. Exploring the tension between individual and collective models of authorship, Eger draws on visual and printed materials and unpublished manuscripts to argue for the enduring relevance of rational argument in the history of womens' writing"--Provided by publisher