Suchergebnisse

The informal economy is today the reality of all countries in the world, including both those in transition and the developed ones, but to a varying degree. The author makes special reference to the situation in the Russian Federation, discusses some policy options for reducing the informal economy. The author argues that the implementation of the basic aim - the policy of reintegration of the grey economy into legal system - is through rounding-off a market-oriented economic order, full protection of property, implementation of the policy of macroeconomic stability, stable exchange rate, foreign trade liberalization and the development of financial markets.

Even though entrepreneurship and new venture creation is extremely
important to the future market orientation of the new Russia, there is
little information on the state of entrepreneurship in the country.
Based on a review of previous literature on Russian entrepreneurs, a
survey of Russian entrepreneurs and the new ventures created was
undertaken. Results indicate that entrepreneurs are indeed operant in
the new Russia and with better infrastructure support, could have an
even greater impact on the market‐oriented movement of the country.

The article deals with the characteristics of Anglicisms functioning in modern Russian slang, with an emphasis on their word-forming features. The penetration of these lexical units into the Russian language provides a researcher with a linguistically interesting material as the English and Russian languages represent typologically different language systems. To begin with, the research focuses on the origin of the individual word bases and affixes from which the Anglicism instances are formed. At the same time word-formation means, methods and procedures for the formation of Anglicisms in the Russian slang are taken into account.

Examines what the collapse of the Soviet state has meant to the political, economic, and social environment of the Russian people, focusing on the residents of two provincial cities, Syktyvkar and Kirov; based on interviews conducted in 1994.

Ազգային տարազը, իր տեղային խմբերով հանդերձ, բազմագործառութային է և որպես մշակութային կարևոր տարր՝ ունի սոցիալական խմբերի, սեռատարիքային և էթնիկ ընդհանրության հոգևոր պահանջմունքների ցուցիչի դեր: Այն յուրատեսակ նշանային համակարգ է՝ կրողի վերաբերյալ որոշակի տեղեկությամբ, որը հաղորդվում և դրսևորվում է կրվող համալիրի, տիպի, գույնի, ձևվածքի, զարդարանքի միջոցով: Հագուստի նշանային գործառույթներում գեղագիտական հատկանիշները միահյուսված են կրոնածիսական ոլորտներին: Հայկական տարազը, ինչպես նաև հայոց լեզուն, իր բազմաթիվ բարբառներով, հիշեցնում է բազմագույն երանգապնակ՝ իր առանձին, բայց միաժամանակ համամասն ու ներդաշնակ գույներով: Մեկ համահայկական, ընդհանուր տարազ չկա: Այն պատմական զարգացման ուղի անցած համակարգ է` առանձին խմբերով, որոնք ընդհանուր են կառուցվածքային առումով: Բոլոր տարազախմբերում այն կազմված է ներքնազգեստից, վերնազգեստից, գլխի հարդարանքից, զարդարանքից, ագանելիքից (գուլպա, ոտնաման, տղամարդկանցը՝ նաև ոտքի փաթաթան, սռնապան): Տարբերությունները ոճավորման մեջ են, իսկ հագուստի ոճը դրսևորվել է ձևվածքային լուծման, հիմնական ձևերի, հագնելու եղանակի, գունային համադրության և գեղազարդման եղանակների մեջ: Ըստ տիպի` հայկական տարազը արձակ է, բաց, զգեստն ունի կտրվածքներ առջևից, կողքերից: Հայոց տարազի համակարգը կազմում են արևմտահայկական` Վասպուրական, Աղձնիք, Տուրուբերան, Բարձր Հայք, Շիրակ-Ջավախք, Տրապիզոն, Փոքր Հայք, Կիլիկիա և արևելահայկական` Այրարատ- Թիֆլիս-Պարսկահայք, Սյունիք-Արցախ, Գուգարք, Վայոց ձոր և այլ համալիրները: Ավանդական տարազի դերն այսօր լրիվ փոխվել է: Այն դուրս է եկել կենցաղավարումից, կորցրել երբեմնի կիրառական նշանակությունը և դարձել ազգային մշակույթի էթնոսիմվոլիկ հատկանիշ, կատարելով էթնիկ ցուցիչի դեր:
Национальный костюм, наряду с его местными разновидностями, много- функционален и, как важный культурный элемент, играет роль индикатора духовных потребностей социальных групп, половозрастной и этнической общностей. Национальный костюм – это своего рода знаковая система с определенной информацией о его владельце, которая передается через его тип, цвет, крой и украшение. В знаковых функциях одежды эстетические особенности переплетаются с религиозной и ритуальной сферами. Армянский национальный костюм, как и мультидиалектный армянский язык, напоминает многоцветную палитру в ее отдельных, но в то же время пропорциональных и гармоничных цветах. Не существует единого общеармянского нацио- нального костюма. Это система, прошедшая путь исторического развития с отдельными группами, имеющими общую структуру. Все группы национального костюма состоят из нижнего белья, верхней одежды, головного убора, украшения, обуви (носки, туфли, у мужчин также онучи, ноговицы). Различия проявляются и в стилизации, а стиль одежды- в крое, в основ- ных формах, в способе ношения, в цветовом сочетании и декорировании. По своему типу армянский национальный костюм свободный, открытый, с вырезами по бокам и спереди. Система армянского национального костюма включает западноармянский-Васпуракан, Ахдзник, Туруберан, Высокая Армения, Ширак-Джавахк, Трапезунд, Малая Армения, Киликия и восточноармянский - Айрарат-Тифлис-Парскаайк, Сюник-Арцах, Гугарк, Вайоц Дзор и другие комплексы. Сегодня полностью изменилась роль традиционного костюма. Он вышел из повседневной жизни, утратил свое некогда практическое значение и, став этно- символической чертой национальной культуры, играет роль этнического индикатора.
The national costume with its local groups is multifunctional and, being an important cultural element, plays the role of an indicator of social groups, gender and age, and also the spiritual demands of an ethnic community. The national costume is an original sign system that bears definite information about its wearer, disclosed by type, color, pattern, and ornamentation of the set. The national costume, in particular the men's costume set, being comparatively an open system, is rather flexible towards changes in the historical and cultural, social-economic processes of a given community. In the national costume all elements are of symbolic significance. The Armenian national costume, like the Armenian multidialectal language, is manifold. It resembles a multicolored palette with separate but at the same time proportionate and harmonious colors. There is no "all Armenian" general costume. It is a historically developed system with separate groups that are common in structure. In all groups the costume consists of underwear, outerwear, headdress, decoration, footwear (socks, shoes; for men also foot wrappers, gaiters). The differences are in stylization, demonstrated in pattern, main forms, manner of wearing, color combination, and ornamentation styles. The Armenian costume system comprised the folk dresses of Bardzr Hayk, Vaspurakan, Pokr Hayk, Cilicia, Ayrarat (Yerevan-Tiflis-Parskahayk/Persian Armenia/), Syunik-Artsakh and Lori-Gugark, each of which had their versions. In the late 19th and early 20th centuries, especially after the Armenian Genocide, Armenian national costume began to lose its features. However, in some places, for example, in Syunik-Artsakh, some elements of the local costume have been preserved in purity. In the late 19th and early 20th centuries, especially after the Armenian Genocide, Armenian national costume began to lose its features. However, in some places, for example, in Syunik-Artsakh, some elements of the local costume have been preserved in purity.

Russian culture has both Eastern and Western cultural characteristics, and the internal structure of culture has distinct polarities. The main factors in the formation of Russian authoritarian culture are mainly the Russian economic system and ideological concepts. It is impossible to understand Russia with reason, cannot be measured by general standards, and there is something special there. During the Putin periods, the president's power was further strengthened and "Sovereign Democracy "was implemented. The choice of Russia's national governance model is followed by historical and realistic Russian cultural factors.