Suchergebnisse

Celem artykułu jest porównanie ujęć genologicznych w badaniach polonistycznych (tu przede wszystkim w badaniach Marii Wojtak) i w pracach germanistycznych pochodzących z niemieckojęzycznego obszaru językowego oraz zaakcentowanie istniejących punktów stycznych i dających się zaobserwować różnic wynikających z odmiennych dróg rozwojowych genologii polonistycznej i germanistycznej. Rozważania koncentrują się głównie na genologicznej koncepcji Marii Wojtak, przedstawionej w jej monografiach Gatunki prasowe (2004) oraz Wprowadzenie do genologii (2019), które są reprezentatywne dla lingwistycznej genologii polonistycznej. Metodologia: Artykuł o profilu kontrastywnym ma charakter przeglądowy i zawiera syntezę badawczą podejść w obu wymienionych obszarach badawczych. Prezentuje koncepcje genologiczne w badaniach polonistycznych (ze szczególnym uwzględnieniem badań Marii Wojtak) i germanistycznych oraz wskazuje na płaszczyzny dla nich wspólne i je różniące. Wyniki i wnioski: Na podstawie porównania teoretycznej refleksji nad gatunkowym ukształtowaniem tekstów w obu analizowanych kulturach piśmienniczych można zauważyć przede wszystkim zróżnicowanie dotyczące odmiennego rozłożenia akcentów i inny kontekst badań, przy czym na plan pierwszy wysuwa się indywidualizm w podejściach polonistycznych, ewolucyjność badań germanistycznych oraz specyfika tzw. tekstologii kontrastywnej rozwijającej się w ramach genologii germanistycznej. Wartość poznawcza: Artykuł przybliża czytelnikowi istotne różnice oraz podobieństwa między genologią polonistyczną (głównie na przykładzie koncepcji Marii Wojtak) oraz genologią germanistyczną. Praca stanowi inspirację do współpracy badawczej pomiędzy genologiami polskimi i niemieckimi oraz do międzykulturowych badań genologicznych.

Zgodnie z kan. 1067 KPK «Konferencja Episkopatu powinna wydać normy dotyczące egzaminu narzeczonych, zapowiedzi przedmałżeńskich oraz innych odpowiednich środków do przeprowadzenia badań przed zawarciem małżeństwa, aby proboszcz pilnie ich przestrzegając mógł przystąpić do asystowania przy małżeństwie». Mając na uwadze znowelizowane przez Konferencję Episkopatu Polski normy prawne dotyczące przygotowania do małżeństwa oraz ochrony danych osobowych niniejszy artykuł systematyzuje temat zapowiedzi przedmałżeńskich w aktualnym porządku prawnym Kościoła katolickiego w Polsce.

Celem artykułu było wykazanie, że polityka antyrasistowska UE w latach 2000–2020 uległa zmianie, a następnie zaprezentowanie, na czym owe zmiany polegały i jaki miały charakter. Materiał badawczy stanowiły 62 dokumenty głównych instytucji UE: Komisji, Rady, Parlamentu Europejskiego. Uzyskane rezultaty badań pokazują, że główne zmiany polegały na bardziej zniuansowanym podejściu do walki z rasizmem: dostrzeżeniu różnych grup dotkniętych rasizmem, różnych sposobów doświadczania rasizmu, nowych odmian rasizmu (ekspresywnego, środowiskowego), nowych jego źródeł (politycy i partie polityczne, sztuczna inteligencja). Spośród zmian dotyczących proponowanych środków należy wymienić kładzenie większego nacisku na środki zapewniające równość substancjalną. Odnotować też trzeba wzmocnienie ochrony ofiar rasizmu. Ponadto, nastąpiło zwiększenie liczby jednostek w ramach KE odpowiedzialnych za walkę z rasizmem, a także wzrost liczby zewnętrznych struktur, które wzmacniają możliwości KE w zakresie analizy prawnej i prowadzonych polityk. Odnośnie do sposobu prowadzenia polityki antyrasistowskiej zauważalne jest zwiększenie znaczenia tzw. nowego sposobu zarządzania. Zaobserwowane zmiany nie były radykalne, lecz następowały stopniowo. Miały charakter linearny, tzn. nie oznaczały zerwania z przeszłością. Polegały na przesunięciu akcentów oraz dołożeniu kolejnego elementu, a nie ich wymianie. W związku z tym rozwój polityki antyrasistowskiej UE można scharakteryzować jako szereg działań, które nie konkurują ze sobą, ale się uzupełniają, aby zrealizować określony z góry cel.

Kara jest pojęciem mocno powiązanym z więziennictwem. Wymiar sprawiedliwościnakłada karę na osobę popełniającą przestępstwo, by wywrzeć na niej zmianę i zniechęcićją do dalszego niewłaściwego zachowania. Mnie jako badacza zainteresowało, czy więźniowieodbywający karę pozbawienia wolności po raz kolejny (recydywiści), czyli osoby wielokrotnieukarane, w ogóle zdają sobie sprawę z procesów, którym podlegają. Próbowałam dowiedziećsię nie tylko jak rozumieją pojęcie kary, ale również co sądzą na temat jej skuteczności orazczy według nich kara pozbawienia wolności jest potrzebna i czy nie można by karać ludziw inny sposób. W części teoretycznej opisałam, jakie naukowcy wytyczają cele i funkcje kary,by móc później porównać teorię naukową z rzeczywistością. Wywiadów udzieliło mi dziesięciurecydywistów z Zakładu Karnego w Wołowie i każda z tych rozmów była inna, dlatego teżmoje wnioski nie są jednoznaczne i wymagają kolejnych badań.

Charakterystyce poddano myśl teoretyczną i praktyczne rozwiązania w systemie (ach) penitencjarnych od XVI do I poł. XIX w. Szczegółowo omówiono Kodeks Karzący z 1818 r. w Królestwie Polskim, który zawiera szereg intersujących informacji z historycznego, prawnego i pedagogicznego punktu widzenia oraz pozwala na zagłębienie ówczesnej myśli i pragmatyki w zakresie istoty, rodzajów i znaczenia kary pozbawienia wolności oraz zasad na których miała się odbywać resocjalizacja osadzonych.

Artykuł poświęcony jest nowatorskiej formule szkolenia, która wykorzystuje narzędzie nowoczesnej technologii w postaci symulatora kierowania pojazdami uprzywilejowanymi. Za główny cel artykuł przyjmuje prezentację wyników
tzw. badań efektywności doskonalenia zawodowego oraz badań sondażowych przeprowadzonych wśród absolwentów szkolenia w zakresie kierowania pojazdami uprzywilejowanymi — zarówno funkcjonariuszy Policji, jak i żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, którzy przedmiotowe szkolenie odbyli w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie w latach 2018–2020. Ocenie bezpośrednio po zakończeniu szkoleń poddano zagadnienia takie jak: program kursu, zakres zdobytych podczas kursu wiedzy i umiejętności praktycznych, jak również ogólny poziom zadowolenia respondentów z uczestnictwa w szkoleniu. Z kolei badaniom sondażowym przyświecało dokonanie weryfikacji wpływu treningu symulacyjnego w ramach szkolenia na realny, rzeczywisty zakres i sposób realizowanych przez jego absolwentów zadań służbowych, w ramach których wykorzystują pojazdy służbowe jako pojazdy uprzywilejowane.

W. Jo Moser is a mother, photographer, political activist, and lesbian. She has experience working in childcare and is passionate about child welfare. Moser has a unique perspective as a lesbian parent being in a romantic long-term relationship with her partner of several decades. She sheds light on what living in San Francisco was like as a queer-identifying person in the 60s, 70s, and early-80s. There were experiences of social isolation she shared. This isolation was due to the fact that she did not always feel accepted in lesbian communities, but also felt that she had to prove herself to straight parents that had never met lesbian parents. Moser was involved in multiple political organizations, many of which were directly involved in the LGBTQ equal rights struggle. Throughout this involvement, she used photography as a tool to capture and express her activism. She has direct experience with lesbian discrimination, as she explains her terror surrounding being fired from her childcare position. At the time, people could be fired for being gay and working around children, as they were seen as unfit caretakers. She has had a life full of triumph and recreation, and goes into detail about the coming out process and lesbian motherhood. Citation Please cite as: Querying the Past: LGBTQ Maine Oral History Project Collection, Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender, and Queer+ Collection, Jean Byers Sampson Center for Diversity in Maine, University of Southern Maine Libraries. For more information about the Querying the Past: Maine LGBTQ Oral History Project, please contact Dr. Wendy Chapkis. ; https://digitalcommons.usm.maine.edu/querying_ohproject/1006/thumbnail.jpg

Jednym z podstawowych aspektów dyrektywy Solvency II jest ochrona ubezpieczonych przed niewypłacalnością zakładów ubezpieczeń. W tym celu poprzez agregację kapitałowych wymogów wypłacalności dla poszczególnych rodzajów ryzyka wyznaczany jest kapitałowy wymóg wypłacalności (SCR) oraz efekt dywersyfikacji (DE). SCR można wyznaczyć za pomocą formuły standardowej (SF), podanej przez autorów dyrektywy w oparciu o metodę wariancji-kowariancji (V-C), lub za pomocą modeli wewnętrznych, opracowywanych niezależnie (przez zakłady). Wniniejszym artykule przedstawiamy propozycję metody, która może być wykorzystana podczas opracowywania modeli wewnętrznych. Istotnym etapem tego procesu jest ustalanie najprecyzyjniejszej zależności pomiędzy czynnikami ryzyka. Proponujemy wykorzystanie kopuli estymowanych za pomocą sieci neuronowych w modelowaniu zależności w podmodule ryzyka składki i rezerw. Konstruujemy dwie sieci neuronowe: pierwszą do rozkładów brzegowych, a drugą do estymacji kopuli. W badaniu analizujemy wskaźniki dla segmentów ubezpieczycieli majątkowych, wyznaczone na podstawie raportów o wypłacalności i kondycji finansowej polskich zakładów ubezpieczeń. Porównano DE uzyskane metodą V-C, metodą kaskad kopuli i estymacją kopuli przy użyciu sieci neuronowych. Przeprowadzone badania wskazują na znaczne różnice w wartościach DE uzyskanych dla kopuli oszacowanej z wykorzystaniem sieci neuronowych, kopuli parametrycznej oraz podejścia zaproponowanego przez autorów dyrektywy w oparciu o metodę V-C. Uzyskane wyniki mogą być wykorzystane w modelach wewnętrznych.

Wykorzystanie wiatru w celu pozyskania energii wymaga budowania infrastruktury, która wpływa znacząco na wizualną percepcję krajobrazu. Powstanie tego typu inwestycji poprzedza długotrwała procedura, której częścią powinna być ocena krajobrazu. Ocena krajobrazu jest składową wielu opracowań o charakterze studialnym, m.in. raportów o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. Ekspertyzy krajobrazowe, stanowiące załączniki do raportów, są coraz częściej wymagane przez regionalne dyrekcje ochrony środowiska. Dokumentacje tego rodzaju przygotowywane są jednak według różnych metodyk i na bardzo zróżnicowanym poziomie merytorycznym. Celem niniejszej pracy była analiza jakościowa wybranych opracowań, w których oceniano krajobraz. Przeprowadzono ponadto diagnozę głównych problemów, związanych z ocenami krajobrazu projektowanych, lądowych farm wiatrowych w Polsce.

Artykuł przedstawia poglądy polskich emigracyjnych polityków, publicystów, historyków i wojskowych, dotyczące położenia strategicznego regionu Bliskiego Wschodu w obliczu wybuchu III wojny światowej w latach 1945–1956. Autor ukazuje ewolucję stanowiska "polskiego Londynu" w kolejnych latach zimnej wojny, determinowaną rosnącymi napięciami politycznymi między USA oraz ZSRR i ich sojusznikami. Wysuwa wniosek, że obszar bliskowschodni stanowił dla polskiej emigracji politycznej w Londynie istotne terytorium, gdzie może dojść do globalnej konfrontacji wojskowej między oboma zwalczającymi się blokami politycznymi.

Presentación del Proyecto Europeo Building the future of Latin America: Engaging women into STEM (W-STEM – Ref. 598923-EPP-1-2018-1-ES-EPPKA2-CBHE-JP), financiado en el Programa Capacity-Building in Higher Education de la Unión Europea. Esta presentación se realizó el 25 de Agosto de 2019 en la Universidad Nacional San Agustín de Arequipa, Perú. ; W-STEM (Building the future of Latin America: engaging women into STEM) is a project funded under European Union ERASMUS + Capacity-building in Higher Education Programme (598923-EPP-1-2018-1-ES-EPPKA2-CBHE-JP) The European Commission support for the production of this publication does not constitute an endorsement of the contents which reflects the views only of the authors, and the Commission cannot be held responsi­ble for any use which may be made of the information contained therein