Suchergebnisse

Momenteel is er in Eindhoven sprake van een ingrjlpende transitie, van een 'maakindustrie' naar een 'kennisindustrie', met een toenemend belang van creativiteit en innovatie. De traditionele company-town ontwikkelt zich steeds meer tot één van de belangrijkste groeipolen, tot het centrum van de Nederlandse kenniseconomie. Diverse actuele ontwikkellngen op het gebied van de politiek en de onderliggende infrastructuur versterken en bevestigen deze transformatie. Dit blijkt onder andere uit de Nota Ruimte van VROM (2004), waarin Eindhoven als derde economische kernzone wordt gedefinieerd als 'brainport', naast de 'mainports' Amsterdam (Schiphol) en Rotterdam (haven). Deze transitie heett ingrijpende gevolgen voor het stedelijk leven en het stadsbeeld. De industriele stad van de twintigste eeuw stelde functionele eisen: verlaging van transactiekosten en een verbetering van leefomstandigheden van de werknemers. Brainport zal andere eisen stellen aan de stedelijke omgeving. Deze eisen voltrekken zich op drie terreinen: de productieomgeving, de stedelijke interactie en de stedelijke voorzieningen (Saris, 2005). Hier beperken we ons tot de stedelijke voorzieningen, de woonsituaties. Vraag is of deze voldoende zijn afgestemd op de 'kenniswerkers.'

ABSTRACTThe flexible relocation of capacity across countries by multinational enterprises has become an important source of concern. Using a unique sample of relocating firms in Belgium, we find that wages and market potential of host regions are important determinants for the location choice. Considering firm characteristics, we show that large firms have a higher propensity to relocate to remote countries. Public aid only plays a decisive role in the investment decision for relocations to adjacent countries, suggesting a potential harmful role in distorting competition. More proactive policies in line with changing comparative location advantages should be implemented to accommodate relocations.