Suchergebnisse

This paper explores the relevance of technological innovations for the internationalisation of manufacturing firms. It differentiates between two technological innovations: eco-innovations and generic-technological innovations (i.e., intelligent manufacturing). By pooling the Flash Eurobarometer-415 and -433 surveys, we use a broad firm-level sample of 4954 European and non-European (the US and Switzerland) manufacturing firms. Appling the Heckman selection model, the findings indicate that eco-innovations positively affect the decision of the firms to internationalise whilst showing no significant impact on the level of international operations. On the other hand, generic-technological innovations positively affect both the decision and the level of global operations.

Günümüzde dördüncü sanayi devrimi olarak adlandırılan Endüstri 4.0 aşamasında hızlı teknolojik gelişim ve dönüşüm işletmeleri inovasyon faaliyetlerini yapmaya zorlamaktadır. Ancak Endüstri 4.0 bilgi düzeyinin, inovasyon faaliyetlerini nasıl ve ne şekilde etkilediği konusunda yeterli ampirik araştırma olmadığından çalışmamız bu konudaki boşluğu doldurmaya odaklanmaktadır. Araştırmanın amacı, Endüstri 4.0 farkındalığının inovasyon ve alt boyutları üzerindeki etkisini ortaya koymaktır. Araştırma örneklemini, Kırşehir ilinde faaliyet gösteren büyük ve orta büyüklükte olan 177 işletme yöneticisi oluşturmaktadır. Araştırmada veriler güvenilirliği ve geçerliliği test edilmiş ölçeklerden oluşan anket yardımıyla toplanmıştır. Araştırmanın hipotezlerini test etmek için korelasyon analizi ve basit doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre Endüstri 4.0 farkındalığı ile inovasyon ve alt boyutları arasında pozitif ilişki tespit edilmiştir. Bulgular Endüstri 4.0 farkındalığının inovasyonu orta düzeyde etkilediğini ortaya koymuştur. Bununla birlikte Endüstri 4.0 farkındalığı inovasyonun boyutlarından ürün inovasyonu ve pazar inovasyonunu orta düzeyde etkilerken, süreç inovasyonunu ve organizasyonel inovasyonu düşük düzeyde etkilediği gözlenmiştir. Son olarak çalışmanın bazı kısıtlarına ve gelecekte araştırma yapacaklara bazı önerilerde bulunulmuştur.

Bilgi ve teknoloji rekabet ve üretim süreçlerinde her geçen gün daha fazla ağırlık kazanmaktadır. Son yıllarda yeni teknolojilerde yaşanan muazzam gelişmeler ile birlikte rekabet kavramı, daha karmaşık bir yapıya dönüşerek piyasa içi dinamiklerin yanında piyasa dışı dinamikleri de kapsar hale gelmiştir. Yeni teknolojilerin sunmuş olduğu yeniliklerden geri kalmak istemeyen ülkeler son yıllarda bu alanlara desteğini arttırmıştır. Günümüzün yeni teknolojilerinden biri olan nanoteknoloji de yeni, farklı ve üstün özellikli ürünler üretilmesine olanak sağladığı için her geçen gün daha fazla ilgiyi üzerine çekmektedir. Bu çalışmada son yıllarda itibar ve rekabet gücü kaybeden, ülkemizin geleneksel endüstrilerinden biri olan tekstil endüstrisinde nanoteknolojinin gelişim süreci kurumlar üzerinden incelenmiştir. Nanoteknoloji faaliyetleri yürüten akademisyen ve firma Ar-Ge personelleriyle mülakatlar yapılarak Türkiye tekstil endüstrisinde nanoteknolojinin mevcut durumunun keşfi ve geliştirilmesi adına önerilerin geliştirilmesi bu çalışmanın ana amacını oluşturmaktadır. Sonuç olarak; akademi ve endüstrinin nanoteknoloji bilgi stoğunun henüz gelişmediği ve bu aktörler arasındaki bilgi akışının da etkin olarak sağlanamadığı sonucuna varılmıştır. Çok disiplinli eğitim sisteminin sağlanamaması, proje ve araştırma kültürü eksikliği, akademi ve endüstri arasındaki ilişkilerin zayıf olması, yabancı kurumlar ile ilişkilerin zayıf olması, fikri mülkiyet korumasının yeterli olmaması ve farkındalığın henüz sağlanamamış olması, Türkiye tekstil endüstrisinde, nanoteknolojinin gelişmesi önündeki ana engeller olarak görülmektedir.