Search results

Στο κείμενο που ακολουθεί εξετάζουμε τη σχέση ανάμεσα σε ευρωπαϊκή ενοποίηση και εθνική πολιτική στο παράδειγμα της ελληνικής πολιτικής περιβάλλοντος. Η ανάλυση εντάσσεται στην ευρύτερη συζήτηση, πρώτον, για τις επιπτώσεις της ευρωπαϊκής ενοποίησης πάνω στις εθνικές πολιτικές (εξευρωπαϊσμός) και, δεύτερον, για την ικανότητα των εθνικών πολιτικών συστημάτων να διαμορφώνουν την πολιτική τους ακολουθώντας «εθνικές προτεραιότητες» (αυτονομία). Στην Ελλάδα, η ένταξη στην Ε.Ε. οδήγησε σε επέκταση και βελτίωση της νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος και στη διοχέτευση πόρων από τα διαρθρωτικά ταμεία σε σχετικούς σκοπούς. Σημειώθηκε πρόοδος και κατά τούτο «εξευρωπαϊσμός». Όμως η ανάλυση ανέ- δειξε τον επίμονο χαρακτήρα των παραδοσιακών συμπεριφορών (π.χ. της πατρωνείας και της χαλαρής δημόσιας ηθικής) και πολιτικών προτεραιοτήτων (π.χ. «αναπτυξιακών στόχων») στο εθνικό επίπεδο. Το αποτέλεσμα ήταν η συστηματική παράκαμψη ενωσιακών προδιαγραφών, η διοικητική αδράνεια στο στάδιο της εφαρμογής κλπ. Η επικρατούσα άποψη, ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση περιορίζει συνεχώς την ικανότητα του εθνικού κράτους να υπερασπίζεται εθνικές προτιμήσεις (που αντανακλούν βαθύτερα ριζωμένες αξίες) υποτιμά τον ρόλο των εσωτερικών δυνάμεων και, οπωσδήποτε, δεν επιβεβαιώνεται από την ανάλυση της ελληνικής περιβαλλοντικής πολιτικής.

Το άρθρο αναφέρεται σε τρία επεισόδια πού διαδραματίστηκαν στη Σμύρνη στις αρχές του 20ου αιώνα. Το πρώτο περιγράφει τη σύγκρουση του Έλληνα προξένου Σταμάτιου Αντωνόπουλου με τις τοπικές οθωμανικές αρχές στα 1904-1905, το δεύτερο την εκλογή του καθηγητή Παύλου Καρολίδη ως εκπροσώπου του νομού Αιδινίου στην οθωμανική βουλή στα 1908 και το τρίτο το μποϋκοτάζ πού κήρυξαν ομάδες πού ελέγχονταν από την Επιτροπή «Ένωση και Πρόοδος» εναντίον της ελληνικής εμπορικής δραστηριότητας. Ο συγγραφέας εντάσσει τη συζήτηση για τα περιστατικά αυτά σε δύο διαφορετικά "ιστοριογραφικά πλαίσια. Το ένα αφορά τη μελέτη των ελληνορθόδοξων κοινοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και πιο συγκεκριμένα της Σμύρνης, ως μίας από τις δυναμικότερες περιπτώσεις, και τα άλλο τη μελέτη της ύστερης οθωμανικής κοινωνίας συνολικά. Τα θέματα που αναδεικνύονται είναι η διαδικασία ενσωμάτωσης διαφορετικών πληθυσμών στη διαμόρφωση κοινής ελληνικής ταυτότητας, οι τρόποι με τους οποίους οι ηγετικές ομάδες επιτελούν το ρόλο τους στον δημόσιο χώρο, η σημασία που έχει για την ισορροπία των επιλογών στην πόλη η λειτουργία κοινωνικών και πολιτικών δικτύων πού εκτείνονται μέχρι την πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη, καθώς και η ιδιομορφία της πόλης αυτής πού όχι μόνο ήταν κατά τα μεγαλύτερο τμήμα της χριστιανική, αλλά διέθετε και έναν μουσουλμανικό πληθυσμό πού ενίοτε αψηφούσε την κεντρική εξουσία. Τέλος, ό συγγραφέας, με αφορμή τις διπλωματικές πηγές πού χρησιμοποιεί αναλύει θέματα ορολογίας και προτείνει τρόπους για μια πιο σύνθετη ανάγνωσή τους.

Το άρθρο αναφέρεται σε τρία επεισόδια πού διαδραματίστηκαν στη Σμύρνη στις αρχές του 20ου αιώνα. Το πρώτο περιγράφει τη σύγκρουση του Έλληνα προξένου Σταμάτιου Αντωνόπουλου με τις τοπικές οθωμανικές αρχές στα 1904-1905, το δεύτερο την εκλογή του καθηγητή Παύλου Καρολίδη ως εκπροσώπου του νομού Αιδινίου στην οθωμανική βουλή στα 1908 και το τρίτο το μποϋκοτάζ πού κήρυξαν ομάδες πού ελέγχονταν από την Επιτροπή «Ένωση και Πρόοδος» εναντίον της ελληνικής εμπορικής δραστηριότητας. Ο συγγραφέας εντάσσει τη συζήτηση για τα περιστατικά αυτά σε δύο διαφορετικά "ιστοριογραφικά πλαίσια. Το ένα αφορά τη μελέτη των ελληνορθόδοξων κοινοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και πιο συγκεκριμένα της Σμύρνης, ως μίας από τις δυναμικότερες περιπτώσεις, και τα άλλο τη μελέτη της ύστερης οθωμανικής κοινωνίας συνολικά. Τα θέματα που αναδεικνύονται είναι η διαδικασία ενσωμάτωσης διαφορετικών πληθυσμών στη διαμόρφωση κοινής ελληνικής ταυτότητας, οι τρόποι με τους οποίους οι ηγετικές ομάδες επιτελούν το ρόλο τους στον δημόσιο χώρο, η σημασία που έχει για την ισορροπία των επιλογών στην πόλη η λειτουργία κοινωνικών και πολιτικών δικτύων πού εκτείνονται μέχρι την πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη, καθώς και η ιδιομορφία της πόλης αυτής πού όχι μόνο ήταν κατά τα μεγαλύτερο τμήμα της χριστιανική, αλλά διέθετε και έναν μουσουλμανικό πληθυσμό πού ενίοτε αψηφούσε την κεντρική εξουσία. Τέλος, ό συγγραφέας, με αφορμή τις διπλωματικές πηγές πού χρησιμοποιεί αναλύει θέματα ορολογίας και προτείνει τρόπους για μια πιο σύνθετη ανάγνωσή τους.

Luigi Caranti, Kant's Political Legacy: Human Rights, Peace, Progress, Cardiff, University of Wales Press, 2017

In the early nineties in Argentina, rail passenger transport services in the Metropolitan Area of Buenos Aires were transferred to private operators for operation under the comprehensive concession model. The unviability of the model was discovered when the Railway Emergency was declared at the end of 2002. From various places of political and economic establishment, it was argued that the profound deterioration in services was the result of the State's inability to maintain the subsidy scheme envisaged for its operation. However, that approach ignored the fact that that deterioration reflected the existence of a set of conditions which led to the creation of a privileged area of accumulation in the sector. From 2003 onwards, progress has been made in a rethink of relations between the State and privatised companies, and as regards urban trains, some changes have been made to the way in which they are provided. This work analyses changes and continuities in the way the provision of AMBA rail passenger services is organised socially between 1990 and 2010, looking at the extent to which these changes have reversed the more regressive features of the previous phase. ; Para acceder al Artículo utilice el link: http://revistascientificas.filo.uba.ar/index.php/rtt/article/view/660 ; In the early nineties in Argentina, rail passenger transport services in the Metropolitan Area of Buenos Aires were transferred to private operators for operation under the comprehensive concession model. The unviability of the model was discovered when the Railway Emergency was declared at the end of 2002. From various places of political and economic establishment, it was argued that the profound deterioration in services was the result of the State's inability to maintain the subsidy scheme envisaged for its operation. However, that approach ignored the fact that that deterioration reflected the existence of a set of conditions which led to the creation of a privileged area of accumulation in the sector. From 2003 onwards, progress has ...

7 pages The precautionary principle makes it necessary to avoid the use of technologies which are known to entail proven risks. The difficulty of assessing risks and building a public policy on technological progress is illustrated by recent trials on the establishment of mobile telephone antennas. Examination of foreign legislation shows how neighbouring countries have been able to provide different answers and thus answer the questions raised by their populations. ; 7 pages Le principe de précaution impose d'éviter le recours à des technologies dont on sait qu'elles comportent des risques avérés. La difficulté d'évaluer les risques et de construire une politique publique en matière de progrès technologique est illustrée par les récents procès sur l'implantation d'antennes de téléphonie mobile. L'examen des législations étrangères montre comment des Etats voisins ont pu apporter des réponses différentes et ainsi répondre aux interrogations de leurs populations.

Social Economy Measurement and Statistics: progress and challenges ; Medición y Estadísticas de la economía social: avance y retos

Summary The discussion on the fundamentals that legitimise intellectual property often focuses on two main approaches: iusnaturalists and utilitarists. The former argue that it is possible to justify ownership of intellectual creation by relying on John Locke's liberal property theory. The latter converge around the so-called "progress clause" and the incentive argument. This work analyses whether or not intellectual property can be justified on the basis of such approaches, concluding that, given the paradoxes identified, these are insufficient. ; Resumen La discusión sobre los fundamentos que legitiman la propiedad intelectual se suele centrar alrededor de dos grandes planteamientos: iusnaturalistas y utilitaristas. Los primeros sostienen que es posible justificar la propiedad sobre la creación intelectual recurriendo a la teoría liberal de la propiedad formulada por John Locke. Los segundos convergen en torno a la llamada "cláusula del progreso" y el argumento de los incentivos. En este trabajo se analiza si es posible o no justificar la propiedad intelectual sobre la base de dichos planteamientos, concluyendo que, dadas las paradojas identificadas, éstos resultan insuficientes.

Summary taking into account that there are currently no qualitative indicators to assess the performance of Mexican legislators, this article proposes a Parliamentary Participation Score (SPP). This is a weighted multi-factor instrument that considers three substantive actions in the behaviour of Members: (a) the presentation of initiatives (measuring their relevance and transit through the legislative process); (b) the promotion of agreement points (and their progress on the congressional route); (c) effective attendance at plenary sessions. ; Resumen Tomando en consideración que actualmente no existen indicadores cualitativos para evaluar el desempeño de los legisladores mexicanos, este artículo propone un Score de Participación Parlamentaria (SPP). Se trata de un instrumento multifactorial ponderado que considera tres acciones sustantivas en el comportamiento de los congresistas: a) la presentación de iniciativas (midiendo su relevancia y tránsito por el proceso legislativo); b) la promoción de puntos de acuerdo (y su avance en el trayecto congresional); c) la asistencia efectiva a sesiones de Pleno.

Η ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, η επιχειρηματικότητα και καινοτομία είναι καθοριστικοί παράγοντες για την επιτάχυνση της ανάπτυξης των ευρωπαϊκών περιφερειών σε αναπτυξιακή υστέρηση, προκειμένου να βελτιώσουν την παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητά τους και να επιταχύνουν τη σύγκλισή τους. Ο στόχος της πολιτικής συνοχής της ΕΕ για οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή δύναται να επιτευχθεί μέσω επενδύσεων, όμως η αποδοτικότητα των επενδύσεων εξαρτάται από την παραγωγικότητα του ανθρώπινου κεφαλαίου και την καινοτομία. Βασικό εργαλείο για την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού είναι η τεχνολογική πρόοδος, καθώς και η εκπαίδευση, η κατάρτιση και η δια βίου μάθηση. Για το λόγο αυτό, ήδη από την πρώτη προγραμματική περίοδο της πολιτικής συνοχής, τα Διαρθρωτικά Ταμεία και άλλα χρηματοδοτικά μέσα ενισχύουν δράσεις όπως είναι η έρευνα και τεχνολογία, η βελτίωση των υποδομών και δομών εκπαίδευσης, η επιδότηση προγραμμάτων εκπαίδευσης, κατάρτισης, μετεκπαίδευσης και δια βίου μάθησης, η ενίσχυση προγραμμάτων πρακτικής άσκησης και προετοιμασίας για την ένταξη στην αγορά εργασίας. Η χρηματοδοτική ενίσχυση της ΕΕ πραγματοποιείται τόσο μέσω των εθνικών επιχειρησιακών προγραμμάτων, όσο και μέσω των πόρων άλλων ταμείων και Ενωσιακών πρωτοβουλιών. Κατά τη νέα προγραμματική περίοδο 2021-2027 η ενίσχυση της εκπαίδευσης και κατάρτισης και της καινοτομίας θα συνεχίσει να αποτελεί σημαντική επιδίωξη της ΕΕ και περιλαμβάνεται στις προτεραιότητες και τους ειδικούς στόχους των Διαρθρωτικών Ταμείων, αλλά και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων. Στην Ελλάδα, σχετικές δράσεις προωθούνται μέσω τομεκαών και περιφερειακών προγραμμάτων, αλλά και μέσω της αξιοποίησης και άλλων χρηματοδοτικών μέσων. Στην παρούσα εργασία ειδική αναφορά γίνεται στα προγράμματα και δράσεις της ΕΕ για την ενίσχυση της εσωτερικής ασφάλειας μέσω της εκπαίδευσης και κατάρτισης των στελεχών των εθνικών και ευρωπαϊκών αρχών και οργανισμών ασφάλειας, όπως είναι η CEPOL και η Ελληνική Αστυνομική Ακαδημία. Οι δράσεις εκπαίδευσης στον τομέα της ασφάλειας θα προωθηθούν, κυρίως, μέσω του Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας 2021-2027. Μέσω της αναβάθμισης του ανθρώπινου δυναμικού των αρχών ασφάλειας αναμένεται αύξηση της αποτελεσματικότητας στην καταπολέμηση όλων των μορφών εγκληματικότητας και βελτίωση της προστασίας των πολιτών της ΕΕ. ; Human resource development, entrepreneurship and innovation are key factors in accelerating the development of lagging behind European regions in order to improve their productivity and competitiveness and accelerate their convergence. The goal of EU cohesion policy for economic, social and territorial cohesion can be achieved through resources transfers and investmenst, but the regional impact of investments depends on human capital productivity and innovation. A key tool for human resource development is technological progress, as well as education, training and lifelong learning. For this reason, since the first programming period of cohesion policy, the Structural Funds and other financial instruments have been supporting actions such as research and technology, improving infrastructure and education structures, subsidizing education, training, postgraduate and lifelong learning programs, strengthening internship and programs for labor market integration. EU financial support is provided both through national operational programs and through the resources of other funds and Union initiatives. In the new programming period 2021-2027, strengthening education and training and innovation will continue to be an important EU goal and is included in the priorities and specific objectives of the Structural Funds and other financial instruments. In Greece, relevant actions are promoted through sectoral and regional programs, but also through the utilization of other financial instruments. In the present work, special reference is made to the EU programs and actions for the strengthening of internal security through the education and training of the staff of the national and European authorities and security organizations, such as CEPOL and the Hellenic Police Academy. Security training activities will be promoted, in particular, through the Internal Security Fund 2021-2027. Upgrading the human resources of the security authorities is expected to increase the effectiveness of the fight against all forms of crime and improve the protection of EU citizens.

893 906 162 4 ; S ; An unsteady flamelet/progress variable (UFPV) approach is used to model a lifted H2/N2 flame in a RANS framework together with presumed PDF. We solve the unsteady flamelets both in physical space and in mixture fraction space. We show that in the former case, the scalar dissipation rate profile strongly varies in time (while it is assumed to be fixed in time in the latter). However, this does not result in significant qualitative differences in the corresponding flamelet libraries. The progress variable is carefully defined, including both the main combustion product (H2O) and a key radical species in ignition process (HO2). The presumed-PDF model is proposed in terms of the non-normalised progress variable, without assuming its statistical independence with mixture fraction. We introduce a modelled transport equation for the mean progress variable which is consistent with the basic underlying UFPV assumption, derived from the Lagrangian flamelet model. The influence of different model parameters on the results for the mean temperature and mean species mass fractions and their fluctuations is discussed. Good results are obtained for the conditions of the considered lifted flame where detailed experimental data is available. However, at low coflow temperature the modelled flame lift-off height is shorter than expected. This work is supported by the Comunidad de Madrid through Project HYSYCOMB P2009/ENE-1597 and by the Spanish Ministry of Economy and Competitiveness under Projects ENE2008-06515-004-02 and CSD2010-00011. This research was also partially supported by the Generalitat Valenciana inside the program Ajudes per a la realitzacio de projectes d'I+D per a grups de investigaclel emergent (Reference GV/2013/041), which is gratefully acknowledged. Naud, B.; Novella Rosa, R.; Pastor Enguídanos, JM.; Winklinger, JF. (2015). RANS modelling of a lifted H2/N2 flame using an unsteady flamelet progress variable approach with presumed PDF. Combustion and Flame. 162(4):893-906. ...

Progress made in malaria control during the past decade has prompted increasing global dialogue on malaria elimination and eradication. The product development pipeline for malaria has never been stronger, with promising new tools to detect, treat, and prevent malaria, including innovative diagnostics, medicines, vaccines, vector control products, and improved mechanisms for surveillance and response. There are at least 25 projects in the global malaria vaccine pipeline, as well as 47 medicines and 13 vector control products. In addition, there are several next-generation diagnostic tools and reference methods currently in development, with many expected to be introduced in the next decade. The development and adoption of these tools, bolstered by strategies that ensure rapid uptake in target populations, intensified mechanisms for information management, surveillance, and response, and continued financial and political commitment are all essential to achieving global eradication.

International audience The danger of deflation has been rather frequently mentioned recently among numerous concerns over the European and partly American economies. Analysts cite the Japanese economy which has been suffering from deflation for the last two decades despite the large investments in economy and the government's efforts to increase inflation. Similarly, notwithstanding many trillions of dollars, euro, pounds and yen that were invested in economies over the past few years, the inflation in the Western countries still remains low. On the whole, there are reasons to maintain that European countries suffer from 'the Japanese disease', and this disease can progress or even become chronic. The USA, although to a lesser extent, has the signs of the disease as well. As a result, the financial infusions can become permanent, as it happened in Japan. The present paper defines the reasons of the problem, explains the irregularity of the inflation-deflation processes in the world and also offers some forecasts.

This symposium was intended to support the progress of French public action in the areas of reducing natural hazards and adapting to climate change on coastal areas. In doing so, it relied both on communications from researchers proposing an up-to-date state of scientific knowledge at the time when volume 2 of the 5th IPCC report was made public, and on interventions by actors demonstrating their own experience. The confrontation between the spheres of science and action, both public and private, needed to ensure the progress of research and public decision-making was organised through plenary sessions and round tables, which allowed debate on the key issues facing our society today. ; Ce colloque-débat avait vocation à soutenir les progrès de l'action publique française dans les domaines de la réduction des risques naturels et de l'adaptation au changement climatique sur les littoraux. Pour cela, il s'est appuyé à la fois sur des communications de chercheurs proposant un état actualisé des connaissances scientifiques au moment où le volume 2 du 5ème rapport du GIEC était rendu public, et sur des interventions d'acteurs témoignant de leur propre expérience. La confrontation des sphères de la science et de l'action, publique comme privée, nécessaire pour assurer les progrès de la recherche comme de la décision publique, a été organisée à travers des séances plénières et des tables rondes qui ont permis de mettre en débat les questions clés auxquelles est aujourd'hui confrontée notre société.