I intend to analyze two mutually related issues within Aristotle's political thought: δικαιοσύνη as reciprocity and ὁμόνοια in its relation to friendship as they are found in the Nichomachean Ethics and the Politics. According to the philosopher, friendship is the last and noblest end to which man's actions (specially the political ones) aim at. Friendship and justice as reciprocity seem to play a decisive role in private human relationships, and are fundamental to the political community, both two thousand years ago and to a healthy and altruistic political life today. Aristotelian political philosophy establishes with great clarity the foundations of the concept of social otherness. ; En esta ocasión me propongo tratar un par de temas conexos entre sí en la teoría de la ciencia política del Estagirita, tal como se nos presentan en el marco de la reflexión tanto de la Ética Nicomaquea como en el texto de la Política, a saber, acerca de la δικαιοσύνη como reciprocidad y ὁμόνοια, en estrecha relación con las ideas del filósofo respecto de la amistad. En la teoría aristotélica de la ciencia política, la felicidad está considerada como el último y más noble fin al que aspiran todas las acciones del hombre (y las políticas muy especialmente); sin embargo, la amistad y la justicia en tanto que reciprocidad parecen ocupar un papel decisivo en las relaciones humanas particulares, pero fundamentales para la comunidad política, no sólo la de hace más de dos mil años, sino también para el ejercicio de una política saludable y altruista como la que echamos de menos en nuestro mundo contemporáneo. En la filosofía política aristotélica quedan establecidos con toda claridad los fundamentos de la concepción acerca de la alteridad social.
El objeto de este trabajo es analizar la estructura conceptual utilizada por Filón de Alejandría en la definición del término δικαιοσύνη ("justicia") en Leyes particulares 4. 136-143. Examinaremos qué es la justicia según Filón y cuáles son los conceptos que son parte constitutiva del proceso racional que implica su definición. Indagaremos también cuáles son las influencias griegas y bíblicas que delimitan la idea filónica de la justicia en el ámbito legislativo. De esta manera, podremos demostrar que Filón entiende la justicia no solo como el fundamento de la normativa codificada en las disposiciones escritas en la legislación de Moisés, sino también como la virtud del conocimiento de las realidades divinas contenidas en las leyes del Pentateuco que tienen su origen en Dios. ; The aim of this work is to analyze the conceptual structure used by Philo of Alexandria in the definition of the term δικαιοσύνη ("justice") in Special Laws 4. 136-143. We will examine what is the justice according to Philo and what are the concepts that are constitutive part in the rational process which its definition implies. In addition, we will inquire what are the Greek and biblical influences that delimit the philonic idea of the justice in the legal ambit. In this manner, we will be able to demonstrate that Philo understands the justice not only as the fundament of the regulations codified in the written rules in the legislation of Moses, but also as the virtue of the knowledge of the of the divine realities contained in the laws of the Pentateuch that have their origin in God. ; Fil: Druille, Paola Ivone. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas; Argentina. Universidad Nacional de la Pampa. Facultad de Ciencias Humanas. Instituto de Estudios Clásicos; Argentina
El objeto de este trabajo es analizar la estructura conceptual utilizada por Filón de Alejandría en la definición del término δικαιοσύνη ("justicia") en Leyes particulares 4. 136-143. Examinaremos qué es la justicia según Filón y cuáles son los conceptos que son parte constitutiva del proceso racional que implica su definición. Indagaremos también cuáles son las influencias griegas y bíblicas que delimitan la idea filónica de la justicia en el ámbito legislativo. De esta manera, podremos demostrar que Filón entiende la justicia no solo como el fundamento de la normativa codificada en las disposiciones escritas en la legislación de Moisés, sino también como la virtud del conocimiento de las realidades divinas contenidas en las leyes del Pentateuco que tienen su origen en Dios.
Includes bibliography (p. 214-231). ; Number of sources in the bibliography: 245 ; Thesis (Ph. D.) -- University of Cyprus, Faculty of Social Sciences and Education, Department of Social and Political Sciences, 2008 ; The University of Cyprus Library holds the printed form of the thesis. ; Η μεγάλη ροή των μεταναστών, νόμιμων και παράνομων, που φθάνουν στην Κύπρο ψάχνοντας για εργασία και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, έχει προκαλέσει συγκεκριμένα κοινωνικά προβλήματα. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που επισημαίνουν την ραγδαία αύξηση των παράνομων μεταναστών, τη συμμετοχή τους στο οργανωμένο έγκλημα καθώς επίσης και τον ρυθμό αύξησης της εγκληματικότητας, έχουν προκαλέσει την εχθρότητα μεταξύ του πληθυσμού έναντι των μειονοτήτων που θεωρούν ότι ανταγωνίζονται για τις θέσεις εργασίας, κατηγορώντας τους για τα εγκλήματα που διαπράττονται. Υπάρχει ανάγκη διερεύνησης εάν οι αντιλήψεις για την εγκληματικότητα των μεταναστών ανταποκρίνονται με τα πραγματικά ποσοστά φυλάκισης, διότι εάν οι αντιλήψεις είναι αρνητικές, δεν συμπίπτουν με την πραγματικότητα, αυτό θα συνιστούσε την ύπαρξη αρνητικών αισθημάτων κατά των μεταναστών. Ο κύριος στόχος της παρούσας διατριβής είναι να διευρυνθεί η δημόσια αντίληψη των σημαντικών θεμάτων που άπτονται των μεταναστών και το Κυπριακό ποινικό σύστημα. Δεν έχει διενεργηθεί καμία προηγούμενη έρευνα αναφορικά στο θέμα των μεταναστών και του εγκλήματος στην Κύπρο. Βάσει της βιβλιογραφικής επισκόπησης, οι ακόλουθες τρεις υποθέσεις έχουν εξεταστεί σχετικά με τις τοποθετήσεις των Ελληνοκυπρίων και των αλλοδαπών: α. Οι μετανάστες αυξάνουν τα ποσοστά εγκλήματος και προκαλούν επιπρόσθετα προβλήματα στην κοινωνία. β. Τα ποσοστά εγκλήματος των αλλοδαπών είναι υψηλότερα από τους Κύπριους. γ. Οι υποθέσεις (α) και (β) συνδέονται με το ρατσισμό και την ξενοφοβία. Με άλλα λόγια, η ρατσιστική/ξενόφοβη υπόθεση είναι ότι η πεποίθηση του κοινού ότι οι μετανάστες διαπράττουν εγκλήματα λειτουργεί ανεξάρτητα από την πραγματικότητα και εκφράζει στερεότυπα των μεταναστών (William, 2003:8). Έχουν συλλεχθεί τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά στοιχεία σε μία προσπάθεια να απαντηθούν οι ερωτήσεις που τίθενται και για να αντιμετωπισθούν τα πρόσθετα κοινωνικο-νομικά ζητήματα. Η έρευνα περιέλαβε δύο ερωτηματολόγια. Το πρώτο χρησιμοποιήθηκε για να ερευνήσει 500 Κύπριους αναφορικά για τις αντιλήψεις και τη στάση τους απέναντι στους αλλοδαπούς και το έγκλημα. Το δεύτερο ερωτηματολόγιο χρησιμοποιήθηκε για να διερευνηθούν 100 αλλοδαποί για να εξετάσει τις αντιλήψεις σχετικά για το έγκλημα, και τη στάση τους απέναντι στους Ελληνοκυπρίους. Για την ανάλυση των στοιχείων που συλλέχθηκαν από δύο ποσοτικές έρευνες χρησιμοποιήθηκε το αναλυτικό πρόγραμμα SPSS. Επιπλέον για να ληφθούν τα ποιοτικά στοιχεία, έχουν διενεργηθεί 30 συνεντεύξεις με αλλοδαπούς (πρόσωπο με πρόσωπο) που πραγματοποιήθηκαν κυρίως στη Λευκωσία. Αυτή η διατριβή τεκμηριώνει ότι η κοινή αντίληψη για την ύπαρξη σχέσης μεταξύ των μεταναστών και του εγκλήματος, δεν είναι υπερβολή. Με άλλα λόγια, οι αλλοδαποί διαπράττουν αναλογικά περισσότερο σοβαρά αδικήματα σε σχέση με τους Κύπριους. Τα κύρια σημεία που θίγονται σε σχέση με τους μετανάστες υποδυκνείουν ότι οι άνθρωποι αισθάνονται ανασφαλείς στις κοινότητές τους. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι προκατειλημμένοι ενάντια στους Ρωσσο-Πόντιους, καθώς επίσης και οι αλλοδαποί είναι προκατελλημένοι προς αυτούς, όπως και προς τους Κυπρίους. Η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων αναγνωρίζει ότι υπάρχει ρατσισμός στην Κύπρο, λόγω της ξενοφοβίας και παραπληροφόρησης των Μέσων Ενημέρωσης. Όλοι οι ερωτηθέντες στις συνεντεύξεις (πρόσωπο με πρόσωπο), δήλωσαν ότι δεν τείνουν να κοινωνικοποιούνται με Κυπρίους και δεν έχουν στενούς Κύπριους φίλους. Μερικοί από αυτούς ανέφεραν ότι υπάρχει ένα αόρατο εμπόδιο στην κοινωνική αλληλεπίδραση με τους Κυπρίους που τους καθιστά αδύνατο να έχουν στενές επαφές με τους αλλοδαπούς. Επίσης, είναι της άποψης ότι οι Κύπριοι, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, είναι ρατσιστές. Αυτή η εύρεση δείχνει ότι η ένταξη των μεταναστών στο σώμα της Κυπριακής κοινωνίας προχωρά αργά. Η Κυπριακή κοινωνία έχει γίνει πολυπολιτισμική και θα πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, με προσοχή, για να αντιμετωπιστούν τα κοινωνικά προβλήματα, όπως το έγκλημα, αποφεύγοντας την περαιτέρω θυματοποίηση των μεταναστών, με την επένδυση περισσότερο στις φυλετικές σχέσεις. ; The recent influx of migrants, legal and illegal, arriving in Cyprus in search of work and better living conditions is perceived to have caused a variety of social problems. Media attention on the escalating numbers of undocumented migrants and their involvement in organized crime as well as the increase in crime rates, has provoked hostility among the population towards visible minorities who are perceived as competing for jobs, and the reason for the increase in crime. There is a need to see if perceptions of immigrant criminality are consistent with official criminal statistics because if perceptions are more negative than the reality, this would suggest anti-immigrant feeling. The main aim of the present thesis is to broaden public understanding of important issues in relation to migrants and the criminal justice system in the Republic of Cyprus. No previous research is available on the topic of migrants and crime in Cyprus. The literature review, led to the formulation and testing of three hypotheses regarding race-related attitudes of both Greek-Cypriots and foreigners: a. Immigrants increase crime rates and cause additional problems to society. b. The crime rates of foreigners are higher than locals. c. Hypotheses (a) and (b) are closely associated with racism and xenophobia. In other words, the racist/xenophobic hypothesis is that the public's belief that immigrants commit crimes functions independently of the actuality involved and it expresses a degrading stereotype of migrants (William, 2003:8). Both quantitative and qualitative data were collected to test the above hypotheses and to address additional socio-legal issues. The survey included two structured questionnaires. The first was used to investigate the opinions of a representative sample of 500 Greek-Cypriots, their perceptions and attitudes towards foreigners and crime. The second questionnaire was used to survey 100 foreigners regarding their opinions, crime perceptions, and attitudes towards Greek-Cypriots. Data from the two surveys was then analyzed using the SPSS package. In addition, qualitative data was also systematically collected by means of 30 face-to-face interviews with foreigners carried out mainly in Nicosia, which were transcribed and analyzed. This thesis documents that, on the basis of official criminal statistics, popular perceptions about a relationship between migrants and crime are not over-exaggerated. In other words, foreigners are found to commit proportionately more serious offences than Cypriots. The main points raised in relation to migrants suggest that people do feel unsafe in their communities. Most Greek-Cypriots are prejudiced against Russian-Pontiacs, but foreigners are also prejudiced against them, as well as against Cypriots. The majority of Greek-Cypriots recognize that there is racism in Cyprus, due to xenophobia and as a consequence of media misinformation. All the respondents in the face-to-face interviews declared that they do not tend to socialize with Cypriots and do not have close Cypriot friends. Some mentioned that there is an invisible barrier in the social interaction with Cypriots that makes it impossible for Cypriots to have close contacts with foreigners. Also, they are of the opinion that Cypriots for one reason or another are racists. This finding indicates that integration of immigrants into the body of the Cypriot society is proceeding slowly. Cypriot society has become multi-cultural and care should be taken to tackle social problems like crime, carefully avoiding further victimization of immigrants by investing more in race relations.
Includes bibliography (p. 214-231). ; Number of sources in the bibliography: 245 ; Thesis (Ph. D.) -- University of Cyprus, Faculty of Social Sciences and Education, Department of Social and Political Sciences, 2008 ; The University of Cyprus Library holds the printed form of the thesis. ; Η μεγάλη ροή των μεταναστών, νόμιμων και παράνομων, που φθάνουν στην Κύπρο ψάχνοντας για εργασία και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, έχει προκαλέσει συγκεκριμένα κοινωνικά προβλήματα. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που επισημαίνουν την ραγδαία αύξηση των παράνομων μεταναστών, τη συμμετοχή τους στο οργανωμένο έγκλημα καθώς επίσης και τον ρυθμό αύξησης της εγκληματικότητας, έχουν προκαλέσει την εχθρότητα μεταξύ του πληθυσμού έναντι των μειονοτήτων που θεωρούν ότι ανταγωνίζονται για τις θέσεις εργασίας, κατηγορώντας τους για τα εγκλήματα που διαπράττονται. Υπάρχει ανάγκη διερεύνησης εάν οι αντιλήψεις για την εγκληματικότητα των μεταναστών ανταποκρίνονται με τα πραγματικά ποσοστά φυλάκισης, διότι εάν οι αντιλήψεις είναι αρνητικές, δεν συμπίπτουν με την πραγματικότητα, αυτό θα συνιστούσε την ύπαρξη αρνητικών αισθημάτων κατά των μεταναστών. Ο κύριος στόχος της παρούσας διατριβής είναι να διευρυνθεί η δημόσια αντίληψη των σημαντικών θεμάτων που άπτονται των μεταναστών και το Κυπριακό ποινικό σύστημα. Δεν έχει διενεργηθεί καμία προηγούμενη έρευνα αναφορικά στο θέμα των μεταναστών και του εγκλήματος στην Κύπρο. Βάσει της βιβλιογραφικής επισκόπησης, οι ακόλουθες τρεις υποθέσεις έχουν εξεταστεί σχετικά με τις τοποθετήσεις των Ελληνοκυπρίων και των αλλοδαπών: α. Οι μετανάστες αυξάνουν τα ποσοστά εγκλήματος και προκαλούν επιπρόσθετα προβλήματα στην κοινωνία. β. Τα ποσοστά εγκλήματος των αλλοδαπών είναι υψηλότερα από τους Κύπριους. γ. Οι υποθέσεις (α) και (β) συνδέονται με το ρατσισμό και την ξενοφοβία. Με άλλα λόγια, η ρατσιστική/ξενόφοβη υπόθεση είναι ότι η πεποίθηση του κοινού ότι οι μετανάστες διαπράττουν εγκλήματα λειτουργεί ανεξάρτητα από την πραγματικότητα και εκφράζει στερεότυπα των μεταναστών (William, 2003:8). Έχουν συλλεχθεί τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά στοιχεία σε μία προσπάθεια να απαντηθούν οι ερωτήσεις που τίθενται και για να αντιμετωπισθούν τα πρόσθετα κοινωνικο-νομικά ζητήματα. Η έρευνα περιέλαβε δύο ερωτηματολόγια. Το πρώτο χρησιμοποιήθηκε για να ερευνήσει 500 Κύπριους αναφορικά για τις αντιλήψεις και τη στάση τους απέναντι στους αλλοδαπούς και το έγκλημα. Το δεύτερο ερωτηματολόγιο χρησιμοποιήθηκε για να διερευνηθούν 100 αλλοδαποί για να εξετάσει τις αντιλήψεις σχετικά για το έγκλημα, και τη στάση τους απέναντι στους Ελληνοκυπρίους. Για την ανάλυση των στοιχείων που συλλέχθηκαν από δύο ποσοτικές έρευνες χρησιμοποιήθηκε το αναλυτικό πρόγραμμα SPSS. Επιπλέον για να ληφθούν τα ποιοτικά στοιχεία, έχουν διενεργηθεί 30 συνεντεύξεις με αλλοδαπούς (πρόσωπο με πρόσωπο) που πραγματοποιήθηκαν κυρίως στη Λευκωσία. Αυτή η διατριβή τεκμηριώνει ότι η κοινή αντίληψη για την ύπαρξη σχέσης μεταξύ των μεταναστών και του εγκλήματος, δεν είναι υπερβολή. Με άλλα λόγια, οι αλλοδαποί διαπράττουν αναλογικά περισσότερο σοβαρά αδικήματα σε σχέση με τους Κύπριους. Τα κύρια σημεία που θίγονται σε σχέση με τους μετανάστες υποδυκνείουν ότι οι άνθρωποι αισθάνονται ανασφαλείς στις κοινότητές τους. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι προκατειλημμένοι ενάντια στους Ρωσσο-Πόντιους, καθώς επίσης και οι αλλοδαποί είναι προκατελλημένοι προς αυτούς, όπως και προς τους Κυπρίους. Η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων αναγνωρίζει ότι υπάρχει ρατσισμός στην Κύπρο, λόγω της ξενοφοβίας και παραπληροφόρησης των Μέσων Ενημέρωσης. Όλοι οι ερωτηθέντες στις συνεντεύξεις (πρόσωπο με πρόσωπο), δήλωσαν ότι δεν τείνουν να κοινωνικοποιούνται με Κυπρίους και δεν έχουν στενούς Κύπριους φίλους. Μερικοί από αυτούς ανέφεραν ότι υπάρχει ένα αόρατο εμπόδιο στην κοινωνική αλληλεπίδραση με τους Κυπρίους που τους καθιστά αδύνατο να έχουν στενές επαφές με τους αλλοδαπούς. Επίσης, είναι της άποψης ότι οι Κύπριοι, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, είναι ρατσιστές. Αυτή η εύρεση δείχνει ότι η ένταξη των μεταναστών στο σώμα της Κυπριακής κοινωνίας προχωρά αργά. Η Κυπριακή κοινωνία έχει γίνει πολυπολιτισμική και θα πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, με προσοχή, για να αντιμετωπιστούν τα κοινωνικά προβλήματα, όπως το έγκλημα, αποφεύγοντας την περαιτέρω θυματοποίηση των μεταναστών, με την επένδυση περισσότερο στις φυλετικές σχέσεις. ; The recent influx of migrants, legal and illegal, arriving in Cyprus in search of work and better living conditions is perceived to have caused a variety of social problems. Media attention on the escalating numbers of undocumented migrants and their involvement in organized crime as well as the increase in crime rates, has provoked hostility among the population towards visible minorities who are perceived as competing for jobs, and the reason for the increase in crime. There is a need to see if perceptions of immigrant criminality are consistent with official criminal statistics because if perceptions are more negative than the reality, this would suggest anti-immigrant feeling. The main aim of the present thesis is to broaden public understanding of important issues in relation to migrants and the criminal justice system in the Republic of Cyprus. No previous research is available on the topic of migrants and crime in Cyprus. The literature review, led to the formulation and testing of three hypotheses regarding race-related attitudes of both Greek-Cypriots and foreigners: a. Immigrants increase crime rates and cause additional problems to society. b. The crime rates of foreigners are higher than locals. c. Hypotheses (a) and (b) are closely associated with racism and xenophobia. In other words, the racist/xenophobic hypothesis is that the public's belief that immigrants commit crimes functions independently of the actuality involved and it expresses a degrading stereotype of migrants (William, 2003:8). Both quantitative and qualitative data were collected to test the above hypotheses and to address additional socio-legal issues. The survey included two structured questionnaires. The first was used to investigate the opinions of a representative sample of 500 Greek-Cypriots, their perceptions and attitudes towards foreigners and crime. The second questionnaire was used to survey 100 foreigners regarding their opinions, crime perceptions, and attitudes towards Greek-Cypriots. Data from the two surveys was then analyzed using the SPSS package. In addition, qualitative data was also systematically collected by means of 30 face-to-face interviews with foreigners carried out mainly in Nicosia, which were transcribed and analyzed. This thesis documents that, on the basis of official criminal statistics, popular perceptions about a relationship between migrants and crime are not over-exaggerated. In other words, foreigners are found to commit proportionately more serious offences than Cypriots. The main points raised in relation to migrants suggest that people do feel unsafe in their communities. Most Greek-Cypriots are prejudiced against Russian-Pontiacs, but foreigners are also prejudiced against them, as well as against Cypriots. The majority of Greek-Cypriots recognize that there is racism in Cyprus, due to xenophobia and as a consequence of media misinformation. All the respondents in the face-to-face interviews declared that they do not tend to socialize with Cypriots and do not have close Cypriot friends. Some mentioned that there is an invisible barrier in the social interaction with Cypriots that makes it impossible for Cypriots to have close contacts with foreigners. Also, they are of the opinion that Cypriots for one reason or another are racists. This finding indicates that integration of immigrants into the body of the Cypriot society is proceeding slowly. Cypriot society has become multi-cultural and care should be taken to tackle social problems like crime, carefully avoiding further victimization of immigrants by investing more in race relations.
Στην παραδοσιακή θεωρία, που χωρίζει σαφώς φιλοσοφία και επιστήμη, ηθική και οικονομία, θεωρία και πράξη, κανονιστική και περιγραφική θεωρία, είναι διαδεδομένη η άποψη ότι η μαρξική θεωρία στερείται μιας κανονιστικής διάστασης. Ωστόσο, η «φιλοσοφική κοινωνική θεωρία» του Marx δεν είναι «ηθικολογούσα κριτική», αλλά ως εμμενής κριτική του καπιταλιστικού κοινωνικού σχηματισμού βρίσκει τα εμμενή κριτήριά της, το κανονιστικό της στοιχείο μέσα στην ίδια την κοινωνική πραγματικότητα. Ο Μαρξ καταφάσκει αρχικά στα αιτήματα του καντιανού πρακτικού Λόγου, για να αποδείξει στη συνέχεια ότι στον καπιταλιστικό κοινωνικό σχηματισμό πραγματοποιούνται μόνο φαινομενικά, γι' αυτό τα αντιστρέφει εμμενώς. Μέσω της ύστερης θεωρίας της αλλοτρίωσης του Μαρξ καταδεικνύεται πως στη μαρξική θεωρία οι κυρίαρχες κανονιστικές ιδέες της σύγχρονης πολιτικής φιλοσοφίας (λ.χ. δικαιοσύνη, ελευθερία) μετατίθενται από τη σφαίρα του δικαίου στη σφαίρα της πολιτικής οικονομίας και πως αυτές οι τυπικές, φορμαλιστικές νόρμες της αστικής κοινωνίας μετασχηματίζονται σε υλικές (λ.χ. κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνική ελευθερία).
