Suchergebnisse

"טונקל-פינצטערע וועלדער, פארצוקנדיקע וועלף, היילונג מיט געהיימע געוויקסן, איבערנאטירלעכער קראפט פון א מאן, שדים, רוחות, גבורה און נסים, א סך נסים, טאנצן אין איינעם ארום אין לייזער בליטס לעבנס-געשיכטע ווי א שפאנענדיק, שטורמישער אווענטורעס-בוך. אבער דער סיפור-המעשה פון לייזער איז ניט קיין אווענטורעס-ראמאן. פרוכט פון א שרייבערס שעפערישן דמיון. עס איז ניט קיין לעגענדע. דאס איז זיין ממשותדיק לעבן, זיין קינדהייט הייבט זיך אן אין די דרייסיקער יארן פון צוואנציקסטען יארהונדערט, אין א קליין, פארווארפענעם דארף, דעמאלט אין מיזרח-פוילן און היינט אוקראינע, פון וועלכן ער מיט זיין משפחה ווערן געצווונגען צו אנטלויפן מיטן אוסבראך פון צווייטן וועלט-קריג. דריי יאר האט די משפחה בליט אויסבאהלטן אין די וועלדער. דריי יאר פון פחד, פון הונגער און גרויל, און אויך, לויט יעטוועדן קוקווינקל, פון א סך מזל אדער פון גאטס הילף." -- מן המעטפת האחורית

Verlagswerbung: "Als Soldat der Reserve war es mir eine Ehre, meinem Land zu dienen. Selbst, wenn die Gefahr zum ständigen Begleiter wird. Der Tod ist für mich kein Unbekannter. In allen meinen Einsätzen wurde ich täglich damit konfrontiert, doch wenn die Situation eintritt und Freunde betroffen sind, kann man den Eigenschutz, den man um seine Seele aufgebaut hat, komplett vergessen. Die Trauer überwältigt alle Vorsätze. Die Zeit in Afghanistan prägte mich in einer tief menschlichen Weise. Je länger ich mich in diesem weit entfernten Teil der Welt befand, desto tiefer wurde das Verständnis über die Kultur der Menschen im Land. Neue Sichtweisen auf ein Land, das in den Medien nur als Krisengebiet betrachte wird. Ich habe aber auch die Schönheit gesehen und Freunde gefunden."