Suchergebnisse

On sait depuis longtemps que les juifs furent, parmi bien d'autres au Caire, victimes de violences pendant la révolte du gouverneur ottoman Ahmed Pacha (1523-1524), et qu'ils commémorèrent chaque année leurs épreuves au cours d'une fête locale de Pourim. Ce livre mobilise pour la première fois une riche documentation en turc, italien et arabe sur ces violences et leur contexte. Il souligne l'apport de Capsali (m. 1550), dont la chronique de la révolte en hébreu, négligée par les chercheurs, est traduite ici ; il invite à reconsidérer l'histoire de la chronique liturgique ( megillah ) anonyme, donc aussi celle de la fête. Dernier avatar d'une tradition historiographique vieille de cinq siècles, il renouvelle en profondeur l'exposé des faits et l'analyse des dynamiques sociales à l'œuvre dans la révolte, en les inscrivant dans l'histoire de la transition des Mamelouks aux Ottomans en Égypte et en Syrie. It has been long known that Jews, among many others in Cairo, were victims of violence during the revolt of the Ottoman governor Ahmed Pasha (1523-1524), and that they would commemorate their sufferings each year, during a local Purim festival. For the first time, this book draws on a wealth of documentation in Turkish, Italian and Arabic on these acts of violence and their context. It highlights the contribution of Capsali (d. 1550), whose chronicle of the revolt in Hebrew – neglected by scholars – has been translated here; it also prompts readers to reconsider the history of the anonymous liturgical chronicle ( megillah ), and therefore that of the festival as well. As the last avatar of a five-century-old historiographical tradition, it thoroughly recasts the presentation of facts along with an analysis of the social dynamics at work in the revolt, contextualizing them within the history of the transition from the Mamluks to the Ottomans in Egypt and Syria

12 listopada 1989 roku w Krzyżowej na Dolnym Śląsku polski premier Tadeusz Mazowiecki oraz niemiecki kanclerz Helmut Kohl uczynili względem siebie gest pojednania, który otworzył nowy etap w relacjach polsko-niemieckich po II wojnie światowej. Normalizacja stosunków między oboma państwami zaowocowała podpisaniem w 1990 roku Polsko-niemieckiego traktatu granicznego, a rok później Traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy. Przy wsparciu Niemiec Polska w 199 roku przystąpiła do NATO, a w 2004 roku stała się członkiem Unii Europejskiej. Na przestrzeni lat między oboma państwami rozwinęła się wielopłaszczyznowa współpraca, ale pojawiły się także obszary generujące napięcia. Po upływie ponad trzech dekad od historycznego spotkania w Krzyżowej potrzeba dokonania bilansu tych dwustronnych relacji rodzi (nie tylko naukowe) spory i wzbudza emocje, skłaniając część środowisk do ponownej refleksji nad polsko-niemieckim pojednaniem.

"Przedmiotem badań są doświadczenia osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz członków ich rodzin dotyczące osiągania przez te osoby niezależności życiowej, a także przeszkód w realizacji tego celu. Autor skupił się na działaniach i codziennych praktykach młodych z niepełnosprawnością intelektualną i ich rodzin podejmowanych w różnych sytuacjach na drodze ku dorosłości. Przeanalizował procesualny charakter przemian w rodzinach generacyjnych związanych z dorastaniem dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Wyniki badania poszerzają wiedzę na temat wchodzenia w dorosłość osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz procesu negocjowania autonomii w rodzinie z perspektywy młodych dorosłych i ich rodziców. Młodzi z niepełnosprawnością intelektualną nie tylko mają określone potrzeby, lecz także poglądy dotyczące relacji z rodzicami. Sformułowane przez autora wnioski pozwalają lepiej zrozumieć te osoby oraz ukazują, jak wspierać je w okresie dorastania. Ma to szczególne znaczenie zarówno dla rodziców, jak i instytucji oraz służb społecznych, które wspomagają ludzi z niepełnosprawnością intelektualną i ich rodziny."--