Suchergebnisse

Balıkesir, geçmişten günümüze devr aldığı eğitim kurumları ile eğitim alanında köklü bir şehirdir. Bu yönü ile Balıkesir yeni kurulan Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk zamanlarında eğitim alanında yapılan bir çok yeniliğe uyum sağlamada sıkıntı yaşamamıştır. Bununla birlikte 1950'den itibaren Demokrat Parti zamanında da Balıkesir'de eğitim alanında büyük gelişmeler yaşanmış ve Balıkesir genelinde eğitimin yaygınlaştırılması için önemli faaliyetler yapılmıştır. Eğitimin yaygın hale getirilebilmesi için Balıkesir'e bağlı merkez, ilçe ve köylere yeni okullar inşa edilmiş ve okur-yazar oranında ciddi bir artış yaşanmıştır. 1950'den sonra ilkokul, ortaokul, orta meslek ve teknik öğretim okulları, lise ve yüksekokul sayılarında bir artış olduğu için öğretmen ve öğrenci sayılarında da önceki yıllara göre gözle görülür bir artış yaşanmıştır. Bu bilgilerden hareketle hazırlanan çalışmanın amacı Maarif Yıllıklarına göre Balıkesir'de 1950-1960 yılları arasında eğitim alanında yapılan faaliyetler ve bu faaliyetlerin Balıkesir vilayetinde söz konusu alanda meydana getirdiği değişiklikleri ortaya koymaktır. Bu çalışmada maarif yıllıklarına gore önce 1923-1950 yılları arasında Balıkesir'deki eğitim kurumlarının genel anlamda belirli periodlarla okul, öğretmen ve öğrenci durumları sayısal veriler üzerinden incelenmiştir. Böylece DP öncesi dönemde eğitimde neler yapıldığı görülmeye çalışılmıştır. Daha sonra ise yine aynı yıllıklar kullanılarak 1950-1960 yılları arasında Balıkesir'de bahsi geçen alanlarda sayısal veriler üzerinden ayrıntılı bir inceleme yapılmıştır. İncelemeler sonucu elde edilen bilgiler döküman analiz tekniği kullanılarak DP dönemi Balıkesir'de eğitim konusu aydınlatılmaya çalışılmıştır. Ortaya konulan bu çalışmada başta Maarif Yıllıkları olmak üzere konu ile ilgili araştırma ve inceleme eserlerden de istaifade edilmiş ve Balıkesir'de 1950-1960 yılları arasında eğitim alanındaki gelişmeler kapsamlı bir şekilde ele alınmıştır.

The Republic of Turkey focused on villages and villagers and made various efforts for their prosperity. One of those efforts was revising the curriculum of village schools. The curriculum of village schools did not have a physical training course (gymnastics) in the past. However, the Republic of Turkey added it to the curriculum as a separate course. Students did physical training with music for 20 minutes in the morning. However, they did rather simple warm-up exercises because the lesson was too short and therefore unproductive. In contrast, schools focused on agriculture and handicraft courses, which were more suited to village life. The two important sources of the content of the physical training courses (gymnastics) in village schools were written by Selim Sırrı (Tarcan), a prominent name in Turkish sports, and the other by Fuat Pura, a physical training teacher. However, they rather focused on different issues. The physical training course in village schools never reached its goal.

Türkiye'de 1950'li yıllar siyasi, sosyal, kültürel açıdan değişim ve dönüşümlerin yoğun yaşandığı bir dönemdir. II. Dünya Savaşı'nın patlak verişi, savaşın meydana getirdiği olumsuz etkiler, Batı'yla ilişkilerin yoğunlaşarak devam etmesi, ülkenin ekonomik durumundaki dalgalanmalar bu değişimi tetikleyen unsurların başında gelir. Batı'yla olan münasebetler modernizm ve varoluşçuluk gibi akımlara kapı aralamış, bunlar da modernleşme-Batılılaşma çabalarına ivme kazandırmıştır. Varoluşçuluk akımının etkisi ile aşılmaya çalışılan varoluşsal bunalımlar, modernizmle daha da artan bireyselleşme ve kentleşmenin getirdiği problemler, ülkedeki siyasi çatışmalar; toplum fertlerini, sanatı, edebiyatı etkisi altına almıştır. Bu etki, 1950 dönemi yazarlarının eserlerinde melankolik bir atmosfer yaratıp melankoliyi dönemin genel bir söylem dili hâline getirmiş, Türk edebiyatı tarihine "1950 Kuşağı, Bunalım Edebiyatı" nitelemesiyle farklı bir sayfa açmıştır. Her yazar, dönemindeki bunalımlardan az veya çok etkilenmiş; melankoliyi konu, tema ve yapı bakımından eserine farklı şekillerde yansıtmıştır. Söz gelimi 50 Kuşağı'ndan bazı yazarlar toplumsal meseleleri, değişim ve bunalımları eserlerine melankolik bir dille yansıtırken kimi yazarlar da toplumsal ve siyasi meselelerden uzak kalarak kendi varoluşunu ve yabancılaşmasını bir bunalım olarak eserine yansıtmıştır. 50 Kuşağı öykücülerinden Nezihe Meriç ve Tezer Özlü bu farklılığın iki ayrı sembolüdür. Nezihe Meriç, toplumsal meselelerden önemli ölçüde etkilenmiş bunları öykülerinde melankolik bir söylemle aktarmıştır. Bu durum, anlatının yapısını da şekillendirmiş; yazar, sosyal meseleleri olay örgüsü, diyalog gibi klasik anlatım teknikleri ile aktarmıştır. Tezer Özlü ise toplumsal melankoliyi ikinci plana almış, daha çok kendi beninde yaşadığı bunalımları eserine yansıtmıştır. Bunu yaparken de olay örgüsünün olmadığı, zihinsel sayıklamaların ve içsel konuşmaların mevcut olduğu anlatım tekniklerini kullanmıştır. Çalışmada, aynı kuşağın farklı kutbunda yer alan iki kadın öykücünün, öykülerindeki "melankolik" dil, söyleyiş ve tutum incelenmiştir. Amaç; edebiyat tarihinde yeni, değişen ve birçok noktada ortak söylem dili vücuda getiren dönemin, Modern Türk öyküsünde nasıl karşılık bulduğunu ve bu karşılığın iki kadın öykücünün öykülerinde ne şekillerde tezahür ettiğini incelemektir.