Suchergebnisse

Yüksek Lisans Tezi ; Asayişin sağlanamamasından ve ülkedeki terör hareketinin yükselmesini gerekçe gösteren askerler, 12 Eylül 1980 tarihinde darbe gerçekleştirmişlerdir. 1980-1983 arası dönemde görev yapan askerî hükümet, 1970'li yıllarda ilişkilerin bir hayli sıkıntılı olduğu ABD ile iyi ilişkiler kurmuş ve Orta Doğu politikasında söz sahibi olabilmek için İslam devletleri ile ikili ilişkiler geliştirmiştir. 12 Eylül'ün demokrasiye ve insan haklarına sığmayan uygulamaları, bu dönem içerisinde AET çerçevesinde kurulan ilişkilere tesir etmiş ve ilişkilerin sıkıntıya girmesine neden olmuştur. Bu dönem içerisinde hükümet, Yunanistan'ın NATO'nun askerî kanadına dönüşünü hiçbir kazanç elde etmeden kabul ederek, elindeki büyük bir kozu kaybetmiştir. ; Underlining the failure of public order and the rise of the terrorist movements in the country, the soldiers carried out a coup d'état on September 12, 1980. The military government, which served in the period 1980-1983, improved relations with the United States with which relations were highly distressed previously in the 1970s, and developed bilateral relations with the Muslim states to define the Middle East politics. The non-democratic and human rights practices of post-coup period affected the relations established with the EEC and caused a deterioration in the relations with the western European states. During this period, the Turkish government lost a bargaining chip by accepting return of Greece to NATO's military wing without any compensation.

Özellikle 1970'ler sonrası etkisi ve boyutları hızla büyüyen insan faaliyetleri altında doğa hızla yok olmaya başlamıştır. Başta fosil enerji kullanımının neden olduğu bu yok oluş ile mücadele ve çevre sorunlarının çözümü için yeşil ekonomi önemli bir araç olarak görülmektedir. Yeşil ekonomiye geçişle birlikte geleneksel enerji anlayışıyerini temiz, çevreye zarar vermeyen enerji anlayışına bırakmıştır. Türkiye'de de zaman içinde artan ekonomik faaliyetlerin geldiği sonuç çevre göstergeleri bakımından değerlendirildiğinde sinyal vermektedir. Bu kapsamda, yeşil ekonomiye geçiş sürecinde yenilenebilir enerjinin kilit ve gösterge bir alan olduğunun ortaya konulması veTürkiye'nin bu alanda güçlü ve zayıf yönleri ile fırsat ve tehditlerinin tespiti amaçlanmıştır. Türkiye yenilenebilir enerji alanında güçlü adımlar atmıştır. Ancak yeterli seviyeye ulaşması için bu konuda çalışmalarının kararlı bir şekilde sürdürülmesi gerektiğinden söz edilmiştir. --- Especially under the effects of rapidly growing human activities after 1970s, nature began to disappear. Green economy is an important tool for combating this extinction caused by the use of fossil energy and for the solution of environmental problems. With the transition to green economy, traditional energy understanding is replaced by a clean, environmentally friendly energy concept. Turkey is also in the danger cause of the over time increased economic activities when evaluated in terms of environmental indicators. In this context, it is intended to identify strengths and weaknesses and the opportunities and threats in the renewable energy and to reveal thatrenewable energy is a key and indicator area in the transition process towards a green economy. Turkey is taking strong steps in the field renewable energy. However, it is possible to talk about the need to continue in a determined manner in order to reach an adequate level.

Özellikle 1970'ler sonrası etkisi ve boyutları hızla büyüyen insan faaliyetleri altında doğa hızla yok olmaya başlamıştır. Başta fosil enerji kullanımının neden olduğu bu yok oluş ile mücadele ve çevre sorunlarının çözümü için yeşil ekonomi önemli bir araç olarak görülmektedir. Yeşil ekonomiye geçişle birlikte geleneksel enerji anlayışı yerini temiz, çevreye zarar vermeyen enerji anlayışına bırakmıştır. Türkiye'de de zaman içinde artan ekonomik faaliyetlerin geldiği sonuç çevre göstergeleri bakımından değerlendirildiğinde sinyal vermektedir. Bu kapsamda, yeşil ekonomiye geçiş sürecinde yenilenebilir enerjinin kilit ve gösterge bir alan olduğunun ortaya konulması ve Türkiye'nin bu alanda güçlü ve zayıf yönleri ile fırsat ve tehditlerinin tespiti amaçlanmıştır. Türkiye yenilenebilir enerji alanında güçlü adımlar atmıştır. Ancak yeterli seviyeye ulaşması için bu konuda çalışmalarının kararlı bir şekilde sürdürülmesi gerektiğinden söz edilmiştir. --- Especially under the effects of rapidly growing human activities after 1970s, nature began to disappear. Green economy is an important tool for combating this extinction caused by the use of fossil energy and for the solution of environmental problems. With the transition to green economy, traditional energy understanding is replaced by a clean, environmentally friendly energy concept. Turkey is also in the danger cause of the over time increased economic activities when evaluated in terms of environmental indicators. In this context, it is intended to identify strengths and weaknesses and the opportunities and threats in the renewable energy and to reveal that renewable energy is a key and indicator area in the transition process towards a green economy. Turkey is taking strong steps in the field renewable energy. However, it is possible to talk about the need to continue in a determined manner in order to reach an adequate level.

DOI:10.17336/igusbd.409435 ; Batı Trakya Müslüman Türkleri, 1923'ten günümüze kadar pek çok sorunla ve ayrımcılıkla karşı karşıya kalmış, özelikle Türk-Yunan ilişkilerinin Kıbrıs Sorunu sebebiyle bozulduğu 1970li yıllar sonrasında ayrımcılığın ve sorunların şiddeti artarak devam etmiştir. Bu sorunların başında, etnik kimliğin reddi, eğitim, vatandaşlıktan ıskat, din ve vicdan hürriyeti ve buna bağlı müftülük sorunu, kurumların kontrolü sorunu, demografik yapının değiştirilmesi, ifade özgürlüğüne sınırlamalar gelmektedir. Ancak, 1990'ların son yarısında ve 2000'li yıllarda Yunanistan'da azınlık hakları konusunda olumlu gelişmeler meydana gelmiştir. Bu bağlamda, azınlığı mağdur eden tüm sorunların çözümü sağlanmasa bile bazı alanlardaki gelişmeler incelemeye değerdir. Bu çalışmanın amacı 1990'lardan itibaren Yunanistan'daki azınlık hakları konusunda Avrupalılaşma ve Avrupa kurumlarının etkisini analiz etmektir. ; The Turkish Muslim Minority in Western Thrace has been subject to discriminative practices and human right violations since 1923. Especially after the 1970s, when the Turkish-Greek relations deteriorated due to the Cyprus Problem, the situation for the Minority worsened dramatically. The most significant problems of the Minority are; the denial of ethnic identity, education, de-nationalization of the minority members, freedom of religion and the election of Muftis, the problem concerning the control of the Minority institutions, demographic changes, and the freedom of expression. Since the late 1990s and throughout the 2000s, considerable positive developments in minority rights have been taking place in Greece. Despite the liberalization of minority rights and softening of the discriminative measures and repressive policies, as the fundamental problems of Western Thrace Turks still persist, this process is worth examining. The aim of this study is to examine the role of Europeanization and European Institutions on the minority rights in Greece starting with the 1990s.

Batı ülkelerinde krizler, biri, 1929 Dünya İktisadi Bunalımı ve diğeri, 1970'lerin sonlarındaki kamu mali krizi olmak üzere, esasta iki şekilde kendisini göstermiştir. Bu krizler sonrasında devlet ve kamu yönetiminde yeniden yapılanmaya gidilmiştir. Krizleri, bilimsel temelli açıklayan kuramsal yaklaşımlar vardır. Bu kuramsal yaklaşımların esasta iki ana gruba ayrıştırılabileceği görülmektedir. Birinci grup yaklaşımlar, piyasa sisteminde değişik nedenlerle sapmalar/dengeden uzaklaşmalar olabileceği ve bu durumlarda devletin sisteme müdahale etmesini salık veren liberal yaklaşımlardır. İkinci olarak, Marksist temelli yaklaşımlar bulunmaktadır. Bu yaklaşımlar, krizleri, kapitalist sistemin doğasıyla açıklamaktadırlar. Krizlerin ortaya çıkmasında ve çözümünde yerel yönetimlerin işlev ve rolüne bakıldığında, krizin ana aktörünün, "dar anlamda devlet" biçiminde de tanımlanan Merkezi İdare olduğu, yerel yönetimlerin etkin bir rolünün bulunmadığı ileri sürülebilir. Bununla birlikte, farklı kuramlar, kriz sürecinde yerel yönetimin işlev ve rolüne ilişkin farklı açıklamalar getirmektedirler. ; Crises in Western countries manifested itself in two ways, one being the World Economic Depression of 1929 and the other being the public financial crisis of the late 1970s. After these crises, the state and public administration were restructured. There are theoretical approaches that explain crises on a scientific basis. It is seen that these theoretical approaches can be divided into two main groups. The first group of approaches is the liberal approach which suggests that there may be deviations from the market system due to different reasons and that the state intervenes in the system. Second, there are Marxist-based approaches. These approaches explain crises with the nature of the capitalist system. When the function and role of local governments in the emergence and resolution of crises is examined, it can be argued that the main actor of the crisis is the Central Government, which is also defined as state in a narrow sense, and that local governments do not have an effective role. However, different theories provide different explanations about the function and role of local government in the crisis process.

Batı ülkelerinde krizler, biri, 1929 Dünya İktisadi Bunalımı ve diğeri, 1970'lerin sonlarındaki kamu mali krizi olmak üzere, esasta iki şekilde kendisini göstermiştir. Bu krizler sonrasında devlet ve kamu yönetiminde yeniden yapılanmaya gidilmiştir. Krizleri, bilimsel temelli açıklayan kuramsal yaklaşımlar vardır. Bu kuramsal yaklaşımların esasta iki ana gruba ayrıştırılabileceği görülmektedir. Birinci grup yaklaşımlar, piyasa sisteminde değişik nedenlerle sapmalar/dengeden uzaklaşmalar olabileceği ve bu durumlarda devletin sisteme müdahale etmesini salık veren liberal yaklaşımlardır. İkinci olarak, Marksist temelli yaklaşımlar bulunmaktadır. Bu yaklaşımlar, krizleri, kapitalist sistemin doğasıyla açıklamaktadırlar. Krizlerin ortaya çıkmasında ve çözümünde yerel yönetimlerin işlev ve rolüne bakıldığında, krizin ana aktörünün, "dar anlamda devlet" biçiminde de tanımlanan Merkezi İdare olduğu, yerel yönetimlerin etkin bir rolünün bulunmadığı ileri sürülebilir. Bununla birlikte, farklı kuramlar, kriz sürecinde yerel yönetimin işlev ve rolüne ilişkin farklı açıklamalar getirmektedirler. ; Crises in Western countries manifested itself in two ways, one being the World Economic Depression of 1929 and the other being the public financial crisis of the late 1970s. After these crises, the state and public administration were restructured. There are theoretical approaches that explain crises on a scientific basis. It is seen that these theoretical approaches can be divided into two main groups. The first group of approaches is the liberal approach which suggests that there may be deviations from the market system due to different reasons and that the state intervenes in the system. Second, there are Marxist-based approaches. These approaches explain crises with the nature of the capitalist system. When the function and role of local governments in the emergence and resolution of crises is examined, it can be argued that the main actor of the crisis is the Central Government, which is also defined as state in a narrow sense, and that local governments do not have an effective role. However, different theories provide different explanations about the function and role of local government in the crisis process.

Türkiye 1970'li ve 1980'li yıllarda iç çatışmaların, terörün, ekonomik sıkıntıların,siyasi buhranın yaşandığı bir dönemi geçirmiştir. Ülkede kontrol edilemez hale gelençatışmalar ve hükümetlerin sorunu çözmede yetersiz kalması sonrasında 12 Eylül1980'de askeri darbe gerçekleşmiştir. Ordunun yönetime el koyması sonucunda MilliGüvenlik Konseyi oluşturularak tüm siyasi partiler kapatılmıştır. Devlet BaşkanıKenan Evren, Başbakanlığa Bülent Ulusu'yu atamıştır. Bu hükümet Türkiye'nin 44.Hükümeti olmuştur. 1980-1983 yılları arasında görev yapan Ulusu Hükümeti,Türkiye içerisinde terörün bitirilmesi ve tekrar demokrasiye geçiş için çalışmalaryapmıştır. Dış politikada ise yabancı devletlerle iyi ilişkiler kurulmasına özengöstermiştir. Siyasi ve ekonomik ilişkiler anlaşmalarla devam ettirilmeyeçalışılmıştır. Bu çalışma içerisinde; Türk Hükümeti'nin ABD, Avrupa Ülkeleri veSovyetlerle dostane ilişkileri devam ettirme gayreti, İslam ülkeleriyle gelişen ilişkiler,Yunanistan'la yaşanan sıkıntılar, ASALA terör örgütünün Türk diplomatlarasaldırıları ele alınmıştır. ; In the 1970s and 1980s, Turkey experienced a period laden with internal conflicts,terrorism, economic woes and political crises. A military coup was carried out onSeptember 12, 1980, after conflicts became uncontrollable in the country and thegovernments failed to end them.As a result of the seizure of power by the army, the National Security Council (NSC)was formed, and all political parties were dissolved. The head of the NSC, KenanEvren has appointed Bülent Ulusu as the new Prime Minister to form the 44thgovernment of Turkey. The Ulusu government, which served between 1980 and 1983strove to eradicate the terror in the country and facilitate the transition to democracy.As for its foreign policy, the government paid attention to establish good relationswith the other states. Therefore, it put the effort into maintaining the political andeconomic relations by consensus. In this study, the Turkish Government's efforts tomaintain friendly relations with the US, the European countries and the SovietFederation, its developing relations with Islamic countries, the problematic issuesbetween Turkey with Greece, the terrorists attacks of ASALA against Turkishdiplomats are dealt with.

Türkiye'de askeri harcama-ekonomik büyüme ilişkisi üzerine çok sayıda çalışma yapılmıştır. Bununla beraber daha önceki çalışmaların sonuçları fikir birliği sağlamaktan uzaktır. Bu çalışmanın amacı 1960-2016 dönemi için askeri harcamalar ile ekonomik büyüme arasındaki ilişkiyi eşbütünleşme ve nedensellik bağlamında yeniden araştırmaktır. Araştırmada, geleneksel analizlere ilave olarak çoklu yapısal kırılmalı eşbütünleşme ve zamanla değişen nedensellik analizleri de uygulanmıştır. Bayer ve Hanck (2013) standart güçlü eşbütünleşme testi sonuçlarına göre askeri harcamalar uzun dönem kişi başı milli geliri negatif yönde etkilemektedir. Bununla beraber Maki (2012) çoklu yapısal kırılmalı eşbütünleşme testi sonuçları askeri harcamalar ile kişi başı milli gelir arasında anlamlı bir ilişki olmadığını göstermektedir. Öte yandan zamanla değişen nedensellik analizi sonuçları ekonomik ve politik gelişmeler nedeniyle 1970'li yılların ortalarından itibaren Türkiye'de askeri harcamaekonomik büyüme bağının ortadan kalktığını ortaya koymaktadır. ; A growth number of empirical studies have investigated the relationship between military expenditures and economic growth in Turkey. However, there is no consensus on the relationship between military expenditures and economic growth in literature. The aim of this study is re-examining the relationship between military expenditures and economic growth covering the period of 1960 and 2016 within the context of cointegration and causality analysis. In addition to traditional analysis, we employed cointegration test with multi structural breaks and time-varying causality analysis. According toBayer and Hanck's (2013) standart cointegration test results the military expenditures negatively affect long-run GDP per capita. However, Maki's (2012) cointegration test with multiple breaks results show that there is no relationship between military expenditıres and GDP per capita. On the other hand, time-varying causality results also indicate that the causal linkage between military expenditures and economic growth has disappeared due to economic and politic shifts in Turkey after the middle of 1970s. ; WOS:000438423000009

Koalisyon olgusu Türkiye tarihinde sıkça karşılaştığımız bir olgudur. Koalisyon Hükümetleri ilk olarak 1960'lı yıllarda ortaya çıkan hükümet krizinde bir çözüm yolu olarak denenmiş olmakla birlikte 1970'li ve 1990'lı yıllarda da karşımıza çıkmıştır. Bu çalışmanın amacı koalisyon olgusu ile birlikte özel olarak 1970 sonrası Türkiye'de kurulan Koalisyon hükümetlerinin demokrasi anlayışını irdeleyerek bir noktaya ulaşmaktır. Koalisyon Hükümetleri çoğunluk hükümetlerinin kurulmasının zor olduğu durumlarda bir alternatif olarak görülmüş bir yöntem olmakla birlikte koalisyon oluşturan siyasi partiler birtakım sorunlar yaşamıştır. Tezin ilk bölümünde koalisyon olgusu, koalisyon hükümetlerinin nitelikleri, parti ve seçim sistemleri irdelenmiştir. İkinci bölümde 1970-1980 yılları arasında kurulan koalisyon hükümetlerinin demokrasi konusunda attığı adımlar, demokrasi alanında karşılaştığı sorunlar, kurulan koalisyonun demokrasiye katkılarına yer verilmiştir. Üçüncü bölümde ise 1990-2000 yılları arasında kurulan koalisyon hükümetlerinin demokrasiyi sağlamlaştırmak için gerçekleştirdiği icraatlar, bu icraatların sonuçları, bu dönemde kurulan hükümetlerin demokrasi özelinde karşılaştığı sonuçlar aktarılmıştır. ; The phenomenon of coalition governments is a prevalent phenomenon in Turkey's history. Having first emerged as solution method during the government crises of the 1960s, it has also been widespread in the 1970s and 1990s. The aim of this study is to reach a conclusion by analyzing both the phenomenon of coalitions, and the understanding of democracy in coalition governments formed in Turkey after 1970. Coalition governments have traditionally been seen as an alternative method in cases where a majority government was unable to be formed - though problems have also been widespread between the different political parties forming coalitions. Even though the main aim in these governments were shown to be "materializing democracy", the ultimate goal has been staying in power. The first section of the thesis is an analysis of the coalition phenomenon, the qualities of coalition governments and party and election systems. The second section includes an account of the democratic steps taken by the coalition governments formed in Turkey between 1970 and 1980, as well as the problems faced by and the accomplishments made by these coalition governments. The third section covers the accomplishments of the coalition governments formed between 1990 and 2000 to enhance democracy, the results of these contributions and the problems faced by these governments in terms of democratization.

Social government approach has put new burdens on the government, that is, public management's service responsibilities have extended. This new paradigm has caused the growth in public budgets, which in turn, led to budget deficits. The government has sought new approaches in order to handle and cope with increased public works.The needs of cities that witnessed rapid growth and the people who live these cities have significantly increased and extended over the years. The existing management, resources and service techniques have been lagging behind and do not suffice the needs of cities and public. Therefore, new resources and techniques need to be explored. One and the foremost of these resources and techniques is so-called "privatization "The privatization has long been on the agenda of some western countries since 1970s. However, it is only since 1980s in our country that privatization started getting the public attention and has been on recent government agendas.Our focus on this research has been placed on the "privatization" subject, which is a technique employed by the municipalities in order to provide services to public better and more effective way. This dissertation consists of six chapters. In chapter 1, definition of public works, services, their features, and the way public services are provided with and by are explored.In chapter 2, development of municipality works and services, the concept of municipality organizations, today's municipalities' organizational structures and their audition are investigated.In chapter 3, privatization concept, theories and approaches on privatization, different privatization techniques along with the causes that led to privatization issues have been scratched off. In chapter 4, recent privatization examples and applications are presented. Under this subtitle, privatization applications that have been undertaken in USA, UK and Germany are presented.In chapter 5, privatization of municipalities' services and a privatization application in Metropolitan City of Bursa are touched upon.In the last chapter, the outcomes of privatization and possible problems that may arise after privatization issues are argued and evaluated.

Kamu Tercihi Teorisinin iktisat politikası uygulamalarına temel bakış açısını oluşturan "Anayasal İktisat" yaklaşımının özünde siyasi süreçte rol alan aktörlerin davranışlarının iktisadi analizinin yapılarak devletin iktisadi alandaki yetkilerinin anayasal düzeyde tanımlanması ve sınırlarının belirlenmesi yatar. İktisat yazınında 1970'li yılların başlarına kadar hâkim olan görüş devletin aktif talep politikalarıyla arzu edilen makro ekonomik hedeflere ulaşabilmesinin mümkün olacağıydı. Ancak bu yıllarda ortaya çıkan ve geleneksel iktisat teorileriyle açıklanamayan gelişmeler talep yönlü iktisat politikalarına yönelecek bir şüpheyi de beraberinde getirmiştir. Temellerini Sosyal Sözleşme Teorisi ve Kamu Tercihi Teorisinden alan, devletin aktif rolünü sorgulayan, siyasi ve iktisadi alanda rol alan birimlerin davranışlarının Maximand İlkesinden hareketle keyfi uygulamalara dönüşebileceğini savunan Anayasal İktisat Yaklaşımı bu yönüyle aktif iktisat politikalarına bir alternatif olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada Anayasal İktisat Teorisinin temelleri, varsayımları ve önerileri incelenecek, daha sonra geçiş ekonomisi kavramı açıklanarak geçiş ekonomilerinde devletin rolü sorgulanıp bir mali anayasa oluşturulmasının önemi üzerinde durulacaktır. ; According to the "Constitutional Economics", which formes the basic point of view of the application of the Public Choice Theory to the economic policy, it is essential to make an economic analysis of the behavior of the actors who take part in the political process in order to determine the constitutional level of the authorities of the state and the limits of the state. The view that dominated until the beginning of the 1970s in economics was that the state would be able to achieve desirable macroeconomic targets with active demand policies. However, developments that emerged in these years can not be explained by traditional economic theories have brought with it a doubt that they will lead to demandoriented economic policies. The Constitutional Economics Approach, which finds its roots from the Social Contract Theory and Public Choice Theory, argues that the behavior of the units taking part in the political and economic field, questioning the active role of the state, can be transformed into arbitrary applications by acting from the Maximand primacy is regarded as an alternative to active economic policies. In this study, the foundations, assumptions and proposals of the theory of the Constitutional Economics will be examined, then the concept of transition economy will be explained and the role of the state in transition economies will be questioned and the importance of creating a fiscal constitution in this countries will be emphasized.

Bugün karşı karşıya olduğumuz küresel ısınma tehlikesi, atmosferde sera etkisi yaratan gazların yoğunlaşmasından kaynaklanmaktadır. Sıcaklık artışı ile birlikte buzulların erimeye başlaması, okyanuslardaki su seviyesinin yükselmesi ve tatlı su kaynaklarında görülen buharlaşma, doğal dengeyi bozmakta ve pek çok bitki ve hayvan türünün de yaşamını tehdit etmektedir. Söz konusu gelişmeler, ülkeleri bu konuda önlemler almaya yöneltmiştir. 1970'lerden itibaren, atmosfere yayılan sera gazlarının kısıtlanması ve temiz enerji kaynaklarının kullanımının yaygınlaştırılması için uluslararası girişimler başlatılmıştır. Ülkemizde ise, 1980'lerde başlayan sanayileşme hamlesi, sera gazı salınımlarında hızlı bir artış yaratmıştır. Türkiye A.B'ye uyum sürecinde gerçekleştirdiği düzenlemelerle küresel iklim sisteminin korunmasına yönelik önlemleri almaya başlasa da bu konuda bir devlet politikası belirlemek açısından oldukça geç kalmıştır. Diğer yandan ülkemiz, küresel ısınmaya çözüm olarak görülen yenilenebilir enerji kaynakları bakımından oldukça zengindir. Ancak, bu kaynakların etkin şekilde işletilmesini sağlayacak teknolojik altyapıyı henüz kuramamıştır. İklimsel değişimin önlenebilmesi, sera gazı salınımlarının azaltılması, yenilenebilir enerji kaynaklarının etkin kullanılması ve çevre ile ilgili kanunların gerekli yaptırım gücüne kavuşturulmasıyla mümkün olabilir. ; The danger of global heating we face today is caused by the condensation of the gases which cause greenhouse effect in the atmosphere. Melting of glaciers, rising of the water level in the oceans, vaporization in the fresh water resources as the heat goes up, they all harm natural balance and threaten numerous plant and animal kinds. These improvements led countries to take precautions in this matter. Effective 1970s, international efforts have been put forward in order to limit the greenhouse gas spread to the atmosphere and to promote usage of clean energy types. As of our country, industrialization began in the early 1980s ended up with the rapid increase of the greenhouse gas emissions. Although Turkey has begun to take the precautions with the aim of protecting the global climate system, by the regulations made in the adaptation process to EU, she has been too late to form a state policy in this subject. On the other hand, our country is very rich by means of renewable energy resources, which are expected as a solution to global heating. But, we haven't formed the infrastructure in order to run these resources effectively yet. Avoidance of the climate change may be possible by decreasing greenhouse gas emissions, effective usage of the renewable energy resources and the laws about environment having necessary sanction power.

1980'li yıllar neoliberalizm açısından Türkiye'de dönüm noktası olmuştur. 1970'lerde yaşanan dünya ekonomik bunalımının akabinde refah devleti anlayışı terk edilerek yeni sağ ideoloji uygulanmaya başlanmıştır. 1980'lerde ortaya çıkan yeni sağ politikaların uygulayıcıları; ABD'de Ronald Reagan, İngiltere'de Margaret Thatcher, Türkiye'de ise Turgut Özal olmuştur. ABD'de Reaganizm, İngiltere'de Thatcherizm, Türkiye'de ise Özalizm olarak adlandırılan yeni sağ politikalar çerçevesinde birtakım gelişmeler yaşanmıştır. 1980'lerde, Türkiye'de, devletçilik politikalarının rafa kaldırılıp neoliberal politikaların uygulandığı bir dönem yaşanmıştır. Türkiye'de yaşanan toplumsal sorunlar ve siyasal istikrarsızlıklar ekonomik sıkıntılarla birleşince, 1980 sonrasında neoliberal bir dönüşüm başlamıştır. Süleyman Demirel hükümetinin Türkiye ekonomisini iyileştirmeye ve geliştirmeye dönük hazırladığı "24 Ocak 1980 ekonomik istikrar programı" ile Turgut Özal, bu neoliberal dönüşümü Türkiye'de başlatan kişi olmuştur. Türkiye'de yeni sağ ideoloji, "24 Ocak Kararları" ile uygulama alanı bulabilmiştir. Bu kararlarla Türkiye'de yapısal dönüşüm sürecine girilmiştir. Neoliberal ekonomi programının uygulanmasıyla liberal ekonomi dönemi başlamış, Türkiye ekonomisi dış rekabete açık bir hale getirilmiş, özelleştirme uygulamaları yapılarak devletin küçültülmesi sağlanmıştır. Ancak bu gelişmeler ilk başta olumlu olsa da ilerleyen dönemlerde olumsuz sonuçlar yaratmıştır. Ayrıca bu dönemde ihracatta artış yaşanırken, piyasa ekonomisine yönelik gereken altyapı hazırlanamamıştır. ; 1980 has been a turning point in Turkey in terms of neoliberalism. Following the crisis of the world in the 1970s, the welfare state concept was abandoned and the new right ideology began to be applied. The practitioners of the new right politics that emerged in the 1980s; the United States Ronald Reagan, Margaret Thatcher in Britain, has been the case of Turkey, Turgut Ozal. US Reaganism, Thatcherism in Britain, a number of new developments under the right policies in Turkey have called Ozalizm. In the 1980s, in Turkey, there was a period where implementation of the rack lifted statist policies of neoliberal policies. Social problems and political instability coupled with economic difficulties experienced in Turkey, began in 1980 after a neoliberal transformation. Süleyman Demirel government prepared to reform and improve Turkey's economy "January 24, 1980 economic stabilization program" by Turgut Ozal, it was the first political leader of the neoliberal transformation started in Turkey. New right-wing ideology in Turkey, "24 January Decisions" was able to find applications. This decision was entered into the process of structural transformation in Turkey. Neoliberal economic era has begun for the implementation of liberal economic program, Turkey has become an open economy to foreign competition, downsizing of the state has been achieved by making privatization process. However, these developments were positive at first, but they had negative consequences in the following periods. Moreover, while there was a positive increase in exports during this period, the infrastructure needed for free market economy was not prepared.

Doktora Tezi ; Yoğun Türk nüfusunun bulunduğu İran coğrafyası Türkoloji çalışmaları bakımından büyük önem arz etmektedir. Özellikle Oğuz grubunun bu coğrafyada uzun zamandan beri varlığını sürdüğü bilinen bir gerçektir. Tüm önemine ve gerçekliğine rağmen İran'daki Türkoloji çalışmaları yakın bir geçmişte başlamıştır. Özellikle Doerfer'in 1970'li yıllarda yaptığı İran araştırma gezileri Türkoloji çalışmalarına yön vermiş ve Türkoloji çalışmaları hız kazanmıştır. Halaçça gibi Türk Dilinin tarihî lehçelerinden birinin İran'ın tam ortasında tespit edilmesinin ardından Türk dili tasnifi yeniden yapılmak zorunda kalmıştır. Bütün bu gelişmeler dikkatleri İran coğrafyasına çekmiştir. İrili ufaklı birçok Türk topluluğunun yaşadığı İran, dikkatlerin üzerine çekilmesinin ardından bize zengin bir malzeme sunmaya başlamıştır. Güney Azerbaycan, Horasan, Türkmen, Kaşkay Türkçesi gibi yüksek konuşur oranına sahip Türk diyalektlerinin yanında, sayıları oldukça az küçük Türk toplulukları da İran'ın hemen hemen yerine serpilmiş durumdadır. Çalışmamızın esasını teşkil eden Sungur Türkçesi de konuşur sayısı oldukça azalmış Türk diyalektlerinden birisidir. Çalışmada Sungur Türkçesinin ses ve şekil bilgisi özellikleri tanımlayıcı gramer (Descriptive Grammar) yöntemiyle incelenmiştir. Çalışma, Giriş, Ses Bilgisi, Şekil Bilgisi, Sonuç, Kaynakça, Metinler ve Dizin bölümlerinden oluşmaktadır. ; Abstract ; The geography of Iran where a high rate of Turkish population is found has a great importance for Turkology studies. Particularly, it is a known fact that the Oghuz group has maintained its presence in thi geography for a long time. In spite of its importance and reality, the Turkology studies in Iran started in the near past. In particular, the Iran research trips achieved by Doerfer in 1970s gave direction to Turkology studies, and Turkology studies were accelerated. After one of the Turkish language?s historical dialects like Khalaj was discovered in the just center of Iran, the classification of Turkish language was required to be remade. All of these developments attracted attentions to Iran geography. Iran, where a lot of small and large Turkish communities live, began to provide us a rich material after it drew the focuses. Besides the Turkish dialects such as Southern Azerbaijan, Khorasan, Turkmen, Kashqai Turkish that have a high rate of speakers, some other Turkish communities whose number is quite a few has been spread almost all around Iran. The Sungur Turkish that constitutes the basis of our study is one of the Turkish dialects that has few speakers. In this study, the phonetical and morphological characteristics of Sungur Turkish have been analyzed with descriptive grammer method. The study consists of Introduction, Phonetics, Morphology, Conclusion, Bibliography, Passages and Index chapters.

ÖZETAVRUPA BİRLİĞİ'NDE VE TÜRKİYE'DE MEDYA SAHİPLİĞİ, FİNANS İLİŞKİSİAvrupa Birliği ile Türkiye arasındaki ilişkiler Ankara Anlaşması'nın 1963 yılında imzalanmasıyla başlamıştır. Aralık 1999 Helsinki Zirvesi'nde ise Türkiye'nin adaylığının teyit edildiğini ve bu ülke için de bir katılım öncesi strateji ve katılım ortaklığı belgesi hazırlanacağını ifade eden AB Konseyi'nin yükümlülük ve beklentilerin ön plana çıktığı bir döneme girilmiştir. Türkiye Avrupa Birliği ilişkileri, 17 Aralık 2004'te alınan kararlar ile ilerleme kaydedilmiştir. Birliğe uyum süreci kapsamında, gerçekleştirilen müktesebatlarda, Türkiye'den; Tarım, Balıkçık, Görsel-işitsel politikalar. Vb. alanlara ilişkin eksikliklerini tamamlaması istenmiştir. Bu çalışma ile AB'ye uyum sürecinde; Türkiye'deki ve AB'deki basın işletmelerinin mülkiyet yapıları, rekabet politikaları, mali yapı analizleri hakkında bilgi verilmeye çalışılmıştır. 1980'lerde başlayan ticari yayıncılık ile, tamamen kontrölsüz sektörde, medyada varolan tablo ve reklam piyasası ve bununla birlikte politik çıkarlar değişiklik göstermiştir. Bundan dolayı, Medya alanında, çeşitli kural, düzenleme ve politikalar Avrupa Birliği Kriterlerinde yer almaktadır. İçerisinde Avrupa Parlemantosu, Avrupa Konseyi ve diğer uluslararası güçlü derneklerin bulunduğu, Uluslararası Kuruluşlar, medya sistemi için resmi uyarı ve tavsiyeler yoluyla sorumluluklara sahiptirler. Türkiye Basın Yasası, Avrupa Birliği Direktifleri ve Prensipleri içerisinde tam bir uyumluluğa sahip değildir. ABSTRACTThe relationship between Turkey and the European Union, since the Ankara European Council declared Turkey as a candidate state and asked the Commission to prepare a Pre-Accession Strategy and an Accession Partnership for Turkey. Turkey-EU Relations have been gone by the decisions dated 17 December 2004, hasted. In the processes of accession to Union, in the acquisitions, Turkey had been asked to fulfill the conditions about policies on Agriculture, Fishery, Audio-Visual etc. In this study, in the process of accession to Union, information has been tried to give about market conditions, competing policies and financial structure analyses of press businesses in Turkey and EU. When commercial press began in the 1970s, in a totally unregulated marketplace, it changed the media scene and the advertising market, as well as the political stakes. Therefore there are some European Union's role regulation and policy at EU level about media sector. The İnternational Communities – including the European Parliament, the Council of Europe and other influential international institutions– have responded by issuing formal warnings and recommendations to media system. The Turkish legislation to press does not fully comply with provisions included in the EU directives and the EU principles for the mass media sector.Key Words:The Media Ownership in European Union (EU) and in Turkey, Media Companies of Form of Ownership and Media Polics