Suchergebnisse

Anahtar Kelimeler: Güç Yönetimi, Teknolojik Gelişmeler, Dijital Televizyon, Televizyon Yayıncılık Sistemleri, Televizyon Yayıncılığı, Dijital Teknoloji, Yakınsaklık, Geniş Bantlı Şebekeler, Yeni Medya, İnternet Protokolü Televizyonu, Yönetim, Yönetişim, Teknoloji, Yakınsama, IPTVÖZETTELEVİZYON İÇİN YENİ YAYIN TEKNOLOJİLERİ VE IPTVToplum sözleşmesi kuramları yönetenlerle yönetilenlerin karşılıklı sözleşme yaptıklarını varsaydıkları için "kurgusal" kuramlardır. 17. ve 18. yüzyıllarda ortaya çıkan bu teoriler bireyi toplumun temeline oturtmuştur. 20. yüzyılda dünya savaşları yani modernizim sonrası şekillenen yenidünya düzeni ve demokrasi anlayışının temeli olduğunu söyleyebiliriz. Yönetime katılan birey kamusal alanda etkileşim iletişim ve eylem halinde olan bireydir. Bu bireyin toplumsal faaliyetlere ve dolayısıyla yönetime katılımı esas alınarak yeni toplum formlarının oluştuğunu söyleyebiliriz. Hızlı bir şekilde ortaya çıkan bilimsel ve teknolojik gelişmeler tüm politikaların ve alışılagelmiş yönetim anlayışlarının kökten değiştirilmesi ihtiyacını doğurmuştur.1990'lı yıllardan bu yana Uluslararası hukuk ve insan hakları alanına yapılan vurgu ile "egemenlik tek başına demokrasiden aldığı güçle en yüksek devlet gücü olarak görülmemektedir. Ülkeler teknoloji öngörü çalışmaları yürüterek yeni bilim ve teknoloji politikaları tasarlayarak gelecekteki dünya beklentisi kaygılarını ortadan kaldırmayı hedeflemektedirler. Birleşmiş Milletler, Dünya Bankası, IMF ve OECD gibi kurumların raporlarında sıkça rastlanan "iyi yönetişim" kavramı son 20 yılın en çok irdelenen kavramı olmuştur. Bu noktada demokrasilerin önkoşulu olan güçler ayrılığı ilkesinin korunması yani yasama yürütme ve yargının bağımsız işleyişi konusunda bağlayıcılık ve sınırlılık esastır. Her ne kadar teknoloji insanoğlunu değiştirse de ve insanoğlu bu değişimlere uyum gösterse de aslında demokrasi ışığında insanoğlunun mülkiyet hakları özgürlükleri güvensiz ortamlar oluşturmadıkça değişimden söz etmemiz doğru olmayacaktır. Özgürlüklerin, mülkiyet haklarının ve kişilerin toplumsal güvencelerinin ortadan kalkması durumunda teknoloji değişimleri insanoğlunun temel davranışlarına etki göstermeyecektir. En temel haklar ışığında insanoğlu toplumsal hareketini her ne koşulda olursa olsun gösterecek ve demokrasiden uzaklaşan yönetimler yönetişim noktasında büyük kayıplar görecektir. Zaman bu noktada önemli bir belirleyici olup modern,çağdaş bir toplum arzusundaki toplumlar için bu değişkenler asla değişmeyecektir. Keywords: Power Management, Technological Developments, Digital Television, Television Broadcasting Systems, Television Broadcasting, Digital Technology, Almost Convergence, Broadband Networks, New Media, Internet Protocol Television, Management, Governance, Technology, ConvergenceABSTRACTTELEVISION FOR NEW BROADCAST TECHNOLOGY AND IPTVSocial contract theories are "fictional" theories in that they presume that the governors and the governed make a reciprocal contract. These theories came upon on 17th and 18th centuries and predicate the individuals on society. 20th century world wars that shaped post-modernism are the foundation of the new world order and the concept of democracy.The individuals involved in the governance process are in communication, interaction and in the action within the public domain. We can say that the new forms are shaped on the basis of the involvement in the social movements and the governance of the individuals. Rapidly emerging scientific and technological developments led to the need for a radically revised understanding of all policies and conventional governance. Since 1990s, sovereignty is not considered as the strongest power of the government while there is the emphasis on the international law and human rights. Countries aim to eliminate the concerns on the expectations of future world by both realizing technology prediction studies and designing new scientific and technological policies. The term "good governance", which is mentioned frequently in the reports of the institutions like United Nations, World Bank, IMF and OECD, has become the most examined term within the recent two decades.At this point, dependency and the limitedness are the essentials on protecting the principle of separation of powers, which is a prerequisite of democracies. Even if we could say that the technology shapes and changes the actions of the individuals and the individuals can adapt to these changes, it would not be right/realistic to talk about real changes unless the property rights and the freedom of the human beings become insecure in the light of the democracies.To sum up, no matter how, human being will demonstrate his social movements in any case and the governments getting away from the democracies will experience great losses. Time will be one of the most important determinants at this juncture and for the societies having the desire to become more modernized these variables will never change.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Bu çalışma Ortaçağdan 20. yüzyıla kadar Kur'an çevirilerindeki çeviri stratejisini tarihsel gelişimleri ile ele almaktadır.Ortaçağda yapılan Kur'an çevirilerinde amaç İslamiyet'i veya Kur'anı anlatmak değil, zamanın misyonerlik çalışmalarında etkili olmaktı. Böyle bir durum söz konusu olduğu için o zamanlar Hz. Muhammed'in hayatı birçok çevirmen tarafından göz önünde alınmamıştır. Her ne kadar Hıristiyan çevirmenlerin yalnızca bir kaçı tarafından yerine getirilmiş olsa bile yeterli olmamıştır. Bu durum Müslüman âlimlere göre Kur'an'ın anlaşılabilmesi ve gerçek anlamıyla çevirisinin yapılabilmesi için Hz. Muhammed' in hayatını bilmek çevirinin ön koşullarından birisidir.Avrupa Ortaçağında bilim ve kilisenin dili Latince olduğu için o dönemdeki Kur'an çevirileri Arapçadan Latinceye yapılmıştır. Ancak yapılan bu çeviriler, özellikle çevirmenin görüş açısını yansıtmaya yönelikti. Dönemin politik ve sosyal şartları, çevirmenin çeviri stratejisini de etkilemiştir. Bunun sonuncunda ise yapılan çeviriler Kur'anın içeriğinden çok çevirmenin savunduğu bakış açısı ve misyonerliğin yansımalarıydı. Bu durum Reformasyon döneminde de neredeyse hiç değişmemiştir.Luther Kur'anı Almancaya çeviren ilk çevirmenlerdendi, fakat onun yapmış olduğu Kur'an çevirisi de Ortaçağ da çevrilen Kur'an tercümelerinden çokta farklı değildi. Her ne kadar Yeniçağın başlarında Kur'an çevirilerindeki olumsuz tablo kendini değiştirmiş olmasa da, Hümanizm akımının etkileri kendini bu çevirilerde göstermeye başlamıştır.Aydınlanma döneminde ise durum çelişkiliydi. Hala Kur'anı çürütmeye yönelik çalışmalar yapılmış olsa bile, bu dönemde İslamiyet'e ve Kur'ana karşı olumlu düşüncelerde gelişmeye başlamıştır. Johann Wolfgang Goethe, Ephraim Lessing, Herder ve Rückert gibi önemli isimler sayesinde İslam karşıtı görüşler değişime uğramaya başlamıştır. Böylelikle Kur' an düşmanlığının sona ermesi Kur'an'ın Alman dilinde asıl değer ve anlamını kazanmasını da beraberinde getirmiştir.Anahtar Kelimeler: Kur?an çevirileri, çeviri stratejileri, dönemsel özellikle ; This present work is about Qur'an translations of the Middle Ages until the 20th Century regarding to the influence of historical factors that have influenced the translation strategy of the Qur?an translator.Since the translation of the text or the original text is based on the Qur'an, this is illustrated in the overview summary. Also, the life of the prophet Muhammad plays a major role in the translations. Muslim scholars presuppose the knowledge of Mohammed's live in their translations as a prerequisite for the understanding of the Qur'an. This prerequisite has been met by only a few Christian translators.As the science and world language in the European Middle Ages was Latin, the early Qur?an translations were made from Arabic in that language. However, their executions are associated with polemical intent. The political and social circumstances caused that the translator included in the application of the translation strategy his intent to refutation of the Qur'an.Even in the age of the Reformation, the situation for the refutation of the Qur?an has not changed a lot. Luther's translation of the Qur'an was playing an important role in German-speaking territories. He is one of the first, who translated the Qur?an into the German language, but unfortunately the textual sources - still breathing the medieval mind - Luther used for his translation strategy is very important, because the source was the translation of the Qur?an from the Middle Ages.However, in the beginnings of the modern era, the basic idea of refutation has not changed. But the translations are influenced by the humanist ideal of the translator.The situation in the Age of Enlightenment is ambivalent. There are still translations made in the controversial theology, but the tide of the enemy image of Islam had been able to be changed only because of contacts by great personalities such as Goethe, Ephraim Lessing, Herder, and especially by Rückert. The repeal of hostility helped, that the real meaning and value of the Qur'an could be considered in the German language.Keywords: Qur?an translations, translation strategies, epochal characteristics

Kamu hizmetleri, toplumun ortak gereksinimlerini karşılayan ve devamlılık arz eden hizmetlerdir. Bu nedenle, gereksinimlere uygun, verimli ve kolay ulaşılabilir hizmet üretimi, her şeyden önce idari yapının buna uygun bir şekilde örgütlenmesine, unsurları arasında akılcı bir görev paylaşımı yapılmasına bağlıdır.Günümüzde yerel yönetimler, mahalli nitelikte kamusal mal ve hizmet ihtiyaçlarını karşılayan, kendi yürütme ve karar organlarına sahip olan kamu tüzel kişilikleridir. Yerel yönetimler demokrasinin bir bakıma özü gibidir. Toplumun kendi kendisini yönetmesinin bilinen en başarılı, en mükemmel ve en mantıklı yollarından birisidir. Ülkemizde yerel yönetim birimleri içerisinde en fonksiyonel olan belediyelerdir. Ülke genel nüfusunun büyük bir kısmı belediyelerin sınırları içinde yaşamaktadır. Belediyeler sundukları hizmet yönünden halkın günlük yaşamında büyük öneme sahiptirler. 20. yüzyılın son çeyreğinden başlayarak değişen kamusal hizmet anlayışı, halkın yerel hizmetler yönünden belediyelerden beklentilerini de artırmıştır. Yazılı ve görsel basında çok telaffuz edildiği üzere, kamu yönetiminde yeniden yapılanma çalışmaları son yıllarda hız kazanmıştır. Yeniden yapılanma çalışmaları çerçevesinde, kamu kaynaklarının daha verimli ve yerinde kullanımının tespiti için kamu idarelerinin faaliyetlerinin amaç ve politikalara, kalkınma planına, programlara, stratejik planlara, performans programlarına ve mevzuata uygun olarak planlanması ve yürütülmesi, kaynakların etkili, ekonomik ve verimli kullanılması, bilgilerin güvenilirliğinin, bütünlüğünün ve zamanında elde edilebilirliğinin sağlaması amaçlamaktadır.Türk Kamu Yönetiminin bir parçası olan teftiş sistemi, "iç denetim" adı verilen yeni bir modelle tanışmıştır. AB ile başlayan müzakereler çerçevesinde 32. fasıl olarak bilinen "Mali kontrol" başlığı altında iç denetime ilişkin hususlar düzenlenmiştir. Ülkemizde yerel yönetimler için iç denetim, 5393 sayılı Belediye Kanunu ve atıfta bulunduğu 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu'nda yeni bir müessese olarak düzenlenmiş olup yeni sistem çerçevesinde iç denetim faaliyeti, idarelerin üst yöneticileri tarafından atanan iç denetçiler tarafından ifa edilecektir. Bu çerçevede, yönetime değer katma çabası, güvence vermesi, danışmanlık hizmeti ve etik kodları ile klasik teftiş sisteminin uzağında olan bu yeni denetim motifi; amaçları, kapsamı, ilkeleri ve evrensel geçerliliğe sahip standartları çerçevesinde ele alınmıştır. ABSTRACTPublic services, which are indispensable to meet the common needs of the society, need continuity. Therefore, in order to provide efficient services up to the needs, and easy to access, first of all, the total administrative body should be well organized and a rational distribution of tasks and cooperation among administrative units is needed.Today, local governments are public corporations which have their own decision making and executive bodies and provide local public services and goods. In a way local governments are the essence of democracy, and perhaps the best and the most successful way of self-administration. Among the most functional local administration units in our country are municipalities. A large percentage of the population in Turkey lives within the borders of a municipality. Thus the services they provide are of great importance in daily life. The public service understanding has undergone a great change since the late 20the century, which has caused greater expectations from municipalities.As we know from the written and visual media, there has been an increase in the reorganization efforts of the public administration in recent years. The aim of the reorganization attempts is to achieve a more efficient way to use the public funding and a more reliable way to access in time to more reliable data through a better organized administration system with well prepared plans and programs such as development plans, strategic plans and performance programs.As part of the Turkish Public Administration, the inspection system has been introduced to a new model: internal audit. Within the framework of the negotiations with EU, the subjects concerning the internal audit have been regulated under title of "Financial Control" known as Article 32. According to the new system regulated by the Municipality Law no.5393 and Public Financial Administration and Control law no 5018; the internal audit procedure will be carried out by the internal auditors appointed by the senior administrators of the administrations. In our study, this new inspection concept, which is far more different from the classsical understanding of inspection with its effort to add value to the administration, its advisory services and ethical codes, has been studied in terms of its scope, principles and universally accepted stan

ÖzetAvrupa Birliği Konseyi, Aralık 1997'de Lüksemburg'da gerçekleştirdiği Zirvede, Türkiye'nin üyelik için adaylığını ilan etmemiştir. Aralık 1997 ile Aralık 1999 arası dönem Birlik ile Türk hükümeti arasındaki ilişkiler gerilmiş, Türk hükümeti, Lüksemburg Zirvesinin hemen ardından AB ile siyasi düzeyde ilişkileri kesmiştir. Birlik, ABD'nin telkinleri ve AB ülkelerinde iktidara gelen Sosyal Demokrat Partilerin, Hıristiyan Demokrat Partilere göre daha evrensel kavramlarla Birliğin geleceğini tanımlama kaygıları gibi etmenlerle, Türkiye hakkındaki kararını değiştirmiş, Aralık 1999'daki Helsinki Zirvesinde Türkiye'nin adaylığını ilan etmiştir.1963 Ankara Anlaşması ile başlayan, 1970'li yıllarda işçi ve işveren kuruluşlarının fikri sorulmadan imzalanan Katma Protokol Anlaşması ile ikinci aşamasına geçilen, Türkiye AET ortaklık ve yakınlaşma süreci, Özal hükümetinin 1987'de AB'ye tam üyelik başvurusu yapması ve 1995 yılında DYP-SHP koalisyon hükümetinin 1/95 sayılı Ortaklık Konseyi kararıyla gümrük birliğine gitmesi ile, 1970'li yılarda olduğu gibi yeniden siyasal gündemin ön sıralarına taşınmıştır. Aralık 1997'de AB Konseyinin Türkiye'yi aday ilan etmemesi üzerine, gümrük birliği ile yeni fırsatlar yakalamış olan ve AB'nin neo-korporatist yapısı sayesinde AB içerisindeki muadil kuruluşlara üye olmuş bulunan TÜSİAD, İKV gibi işveren örgütleri ve DİSK, Hak-İş gibi sendikalar konuyla daha fazla ilgilenmeye başlamış ve gerek Türk hükümeti gerekse AB üyesi ülkeler nezdinde girişimlerde bulunmuşlardır. Hükümetler ve bürokrasi Soğuk Savaş döneminde, toplumsal gurupların dışlanma eğiliminde olduğu dış politika süreçlerini, AB'nin neo-korporatist yapılanması ve Sivil Toplumun gösterdiği gelişimin de etkisiyle, bu yeni dönemde STK'lara açmıştır.Bu çalışmanın hipotezi, işveren ve işçi örgütlerinin 1970'li yıllardan başlayarak Türkiye'nin AB politikaları üzerinde etkili olmaya başladığı ve bu etkinliğin özellikle inceleme dönemi olan Aralık 1997-Aralık 1999 arasında ivme kazandığıdır. İnceleme dönemine dair yapılan daha çok birincil kaynaklara dayalı detaylı araştırma bu yönde doğrulayıcı bulgular üretmiştir. SummaryThe main purpose of this study is to understand the main dynamics of Turkish domestic politics regarding the EU in between EU Council's Luxembourg and Helsinki Summits by examining some selected governmental and non-governmental actors, excluding press and the public opinion and produce a first hand information about this period which is rarely examined as a whole.The EU-Turkey, relations has been a relationship under the control of executive elite and a small group of intellectuals. After the Additional Protocol was put into force in 1971, domestic economic actors have also been interested in the subject and involved in the policy process, regarding the EEC.Within the last decade of 20th century, one of the most important issues of Turkey-EU relations became the realization of customs union in 1995. The December 1997 Luxembourg European Council Summit, is another important diversion point in Turkey-EU relations. Mesut Yılmaz government reacted very strictly to the Council decision, which was not giving canditature status for Turkey, and as a response, decided not to negotiate the political issues with the EU institutions. After the Luxembourg Summit, Economic Development Foundation (İKV), Turkish Businessmen and Industrialists Association (TÜSİAD), Progressive Labor Unions Confederation (DİSK) and Hak-İş were heavily involved in the EU affairs. These non-governmental organizations, through their connections with the EU countries tried to create an impact on the EU governments to change their policies towards Turkey. These groups also tried to persuade the Turkish government to revive the relations and get closer to the EU. After all these intensive efforts, by the help of government changes in some EU countries and undeniable support of the USA president Bill Clinton, Turkey's candidature status has been regarded and announced by the EU Council in Helsinki.Turkey-EU relations transformed from an intergovernmental relationship to a complicated one in which non-governmental actors have been heavily involved. And this study, by its focus on the period 1997-1999, and by primarily examining first hand resources, produces supportive data which shows that the role of non-governmental actors on the foreign policy process of Turkey regarding the EU is, increasing.

ÖZET Tez çalışmamızın birinci bölümünde, genel anlamda muhafazakarlık kavramı ele alınmıştır. Bu bağlamda siyaset felsefesi açısından muhafazakarlık kavramının tarihsel gelişimi incelenmiştir. 20.yüzyılda muhafazakar felsefenin değişimi ele alınarak, Anglo Saxon ve Amerikan Muhafazakarlığı'na yer verilmiş, muhafazakarlık kavramının demokrasi ve ekonomi kavramları ile olan ilişkisi irdelenmiştir. Birinci bölümün son kısmında ise; günümüz Türk Siyaseti'nde gündem oluşturmakta olan muhafazakarlık ve modernite ilişkisi, Türk sağının felsefi manada muhafazakarlık kavramının neresinde olduğu ve muhafazakar demokrasi ve İslamcılık arasındaki farklar üzerinde durulmuştur.Çalışmamızın ikinci bölümü olan Türk Siyasi Hayatı'nda Muhafazakarlık Yaklaşımı bölümünde ise; Osmanlı'nın son döneminden başlayarak tarihsel süreç dahilinde muhafazakarlık kavramının siyasi hayatımızdaki yeri konu edilmiştir. İncelememizin diğer bölümünde ise; Türk Basını'ndaki muhafazakar kimlik olgusu başlığı altında basınımızdaki teknolojik yenileşme ve holdingleşme sürecinin başlangıcına değinilmiştir. Buna bağlı olarak holdingleşme süreci ve bu süreçte flulaşan medya-siyaset-ticaret üçgenindeki ilişkiler ağına vurgu yapılmıştır. Dönemin muhafazakarlıkla ilgili haber başlıkları seçilmiş örnekler yardımıyla, Hürriyet ve Yeni Şafak Gazeteleri'nin bakış farklılığı belirtilerek aktarılmıştır.1980'li yıllardan itibaren Türkiye Kapitalizmi'nin yeni stratejik tercihleriyle paralel biçimde basın endüstrisinin basın dışı sektörle bütünleşerek, yapısal bir dönüşüm sürecine girdiği gözlenmiştir. Bu dönüşümün sonucunda basın büyük sermaye gruplarının eline geçmiş ve geleneksel işlevlerini neredeyse tamamen yitirmiştir. Araştırmamızın son bölümü olan analiz bölümünde ise; Hürriyet ve Yeni Şafak Gazeteleri'nin 2001-2011 döneminde Ocak-Nisan-Ağustos-Aralık aylarının ilk haftalarındaki sayılarının incelemesi sonucu elde edilen bulgular içerik analizi yöntemi ile değerlendirilmiştir.Analiz sürecinde yapılan detaylı çalışmada döneme ait haberler; haber sayısı, haberlerin yer alış biçimleri, konuları ve haber değer kuramı açısından incelenmiştir.ABSTRACTIn the first chapter of our thesis study, the concept conservation has been considered in the general sense. Within this context, the historical development of the concept conservation has been studied in terms of political philosophy. By taking account of the change of conservative philosophy in the 20th century, the Anglo Saxon and American Conservatism has been considered, and the relationship of the concept conversation with the concepts democracy and economy has been studied in-depth. And in the last section of the first chapter, the relationship of conservatism and modernity which presently sets the agenda in the Turkish Policy, and the matter of that the Turkish rightist wing take place in which part of the concept conservatism in philosophical sense as well as the differences between conservative democracy and Islamism have been considered. And in our study's second chapter which is titled the Approach of Conservatism of the Turkish Political Life, the place of the concept conservatism in our political life within the framework of historical process starting as from the last period of the Ottomans has been considered. And in the other chapters of our study, under the title of the conservative identity phenomenon in the Turkish Press, the beginning period of the technological innovation and conglomerating (becoming a holding) process has been reconsidered. In line with this, the conglomerating process as well as the network of the relationships within the triangle of media-policy-trade have been emphasized. The news headlines relating to the conservationism of the mentioned period have been transmitted with the help of the selected examples by particularly emphasizing the diversity of views of Turkish Hurriyet Daily and Yeni Safak Daily. It has been observed as of 1980's that Turkey has entered a structural process of transformation in such a way that the press industry has integrated the out-of-the press sectors in line with the new strategically preferences of the Capitalism. At the end of such transformation, the press has fallen into the hands of the big capital groups, and almost fully lost its traditional functions. And in the our study's last section titled the analysis, the findings obtained at the end of the studying the figures of the first weeks of the months of January-April-August-December of the 2001-2011 periods of the Turkish Daily Hurriyet and Yeni Safak have been evaluated through the analytical method of contents. In the study so made in details during the period of analysis, the news relating to relevant period as stated herein have been studied in-depth in terms of the number of news, and the replacing the distributing of such news, and the subjects serving and distributing to any third parties.

Dünya'nın çeşitli bölgelerinde yaşanan iç çatışmalarda tarafları harekete geçiren temel motivasyon unsurları arasında, kimliğe dayalı farklılıklardan doğan gerilimler önemli bir yer tutmaktadır. Bu doğrultuda; birbirinden farklı birçok etnik ve dini kimliği bünyesinde barındıran Suriye'de, bu çeşitliliğin ülkenin siyasi tarihine ve ülkedeki iç savaşa ne şekilde ve hangi ölçülerde etki ettiği bir tartışma konusudur. Her ne kadar iç savaşı bütünüyle bu dinamikler üzerinden açıklamak doğru değilse de ülkede etnik ve dini kimlikler arasında modern tarihi süreçte görülen kutuplaşmalar, Suriye'nin 20. Yüzyıl tarihini şekillendirdiği gibi, manda dönemindeki Fransız idarecilerin azınlıklar üzerinden güç devşirme politikası da uzun vadede ülkede bir azınlık iktidarının doğmasına yol açmıştır. Geniş bir toplumsal meşruiyetten yoksun olan Esad ailesinin Nusayri azınlık iktidarı, ülkeyi kırk yılı aşkın bir süre boyunca her türlü demokratik temelden yoksun ve oldukça otoriter bir şekilde yönetmiştir. Bu süre zarfında devletin bütün güç aygıtları kullanılarak ülkede çoğunluğu teşkil eden toplumsal bileşenlere yönelik her türlü baskı ve şiddet politikası uygulanmıştır. Bu sindirme politikası, ülkede etkin bir muhalefetin oluşmasını engelleyemediği gibi aksine toplumda içten içe büyüyen bir öfke birikmesine yol açmıştır. 2011'de patlak veren iç savaş bu öfke birikmesinin bir sonucudur. Bu çalışmada; Suriye'deki etnik ve dini farklılıklardan kaynaklanan çatışmaların, ülkenin siyasi tarihi üzerindeki şekillendirici etkisi ve iç savaşın başlamasındaki rolü araştırılmış ve bu farklılıkların iç savaş sürecinde de tarafları harekete geçiren temel saikler arasında olup olmadığı incelenmiştir. Araştırma bulgularına göre; ülkedeki etnik ve dini farklılıkların hem ülkenin modern siyasi tarihini şekillendirici temel ekenlerden biri olduğu hem de tarafların çatışma hatlarındaki konumlarına bakıldığında iç savaşın başlamasında belirleyici rol oynadığı görülmüştür. İç savaşın radikalleşen safhalarındaki söylemlere bakıldığında ise başlardaki demokratik dönüşüm beklentilerinin, mezhep savaşına dayalı bir propagandaya terk edildiği görülmüştür. Sonuç olarak yaygın kanaatin aksine, Arap Baharı ya da Suriye'deki rejimin salt otoriter doğası, ülkedeki savaşın ortaya çıkmasındaki yegâne etkenler değildir. Başlangıcı itibariyle Suriye İç Savaşı; ülkenin uzun yıllar içinde bulunduğu kimliğe dayalı kutuplaşmanın ve bir azınlık diktatörlüğü altında ezilen toplumun çoğunluğunun, kendileri açısından uygun konjonktür oluştuğunda taleplerini şiddete dayalı bir şekilde ifade etmesinin sonucudur. --- Tensions arising from differences based on identity have an important place among the basic motivation factors that mobilize the parties in the internal conflicts in various regions on the world. Accordingly, in Syria where many different ethnic and religious identities live, it is a matter of debate in what way and to what extent this diversity has affected the political history of the country and the civil war in the country. Although it is not true to explain the civil war entirely through these dynamics, the polarization between ethnic and religious identities in the country in the modern historical process shaped Syria's 20th century history, and the policy of French administrators in the mandate period to recruit power over minorities has also led to the emergence of a minority power in the country in the long term. Deprived of a wide range of social legitimacy, the Nusayri minority government of the Assad family has ruled the country in a rather authoritarian manner, devoid of any democratic basis for more than forty years. During this period, all kinds of pressure and violence policies have been applied against the social components that constitute the majority in the country by using all the power devices of the state. This intimidation policy has not prevented the formation of an effective opposition in the country, and on the contrary, it has caused an internally growing anger in the society. The civil war that broke out in 2011 is the result of this anger buildup. In this study, the shaping effect of the conflicts arising from ethnic and religious differences in Syria on the political history of the country and its role in the onset of the civil war has been investigated and whether or not these differences are among the basic motives that mobilize the parties during the civil war process have been examined. According to the research findings, it is seen that the ethnic and religious differences in the country are one of the fundamental factors that shape the modern political history of the country, and when the positions of the parties in the lines of conflict are examined, they play a determining role in the beginning of the civil war. Considering the statements in the radicalizing phases of the civil war, it has been seen that the initial expectations of democratic transformation were abandoned to propaganda based on sectarian warfare. In conclusion, contrary to popular belief, the Arab Spring or the purely authoritarian nature of the regime in Syria are not the only factors in the emergence of the war in the country. As of the beginning, the Syrian Civil War is the result of the polarization based on identity in the country for many years and the majority of the society oppressed under the dictatorship of a minority, expressing their demands based on violence when the appropriate conjuncture is formed for them.

GELENEKSEL AMERİKAN KİMLİK VE GÜVENLİK ALGISININ 11 EYLÜL SONRASI ABD DIŞ POLİTİKASINA ETKİLERİ Helin SARI ERTEM-Doktora TeziÖZETSon yüzyılın tartışmasız en önemli güçlerinden biri olan Amerika Birleşik Devletleri (ABD), sahip olduğu askeri ve ekonomik yetenekler sayesinde uluslararası siyaset sahnesinde etkili bir rol oynamaya devam etmektedir. 11 Eylül 2001 saldırıları sonrasında ortaya koyduğu eylemlerle yakın dönemin önemli bir tartışma konusu haline gelen ABD'yi daha iyi anlamanın yolu onu sadece bugünüyle değil, geçmişiyle de beraber değerlendirmekten geçmektedir. Konsrüktivizmin, "kimlik, güvenlik ve dış politika arasında önemli bir etkileşim olduğu" fikrinden yola çıkan bu tez, geleneksel "Amerikan" kimlik ve güvenlik algısı ile, ABD'nin ortaya koyduğu eylemler arasında göz ardı edilemeyecek bağlar olduğu iddiasındadır. Protestan Anglo-Saksonların 17. Yüzyıl'da, Amerika kıtasına gerçekleştirdikleri ilk göçlerle şekillenmeye başlayan geleneksel Amerikan kimliği, bağımsızlığın ilan edildiği 18. Yüzyıl sonu ve askeri, ekonomik gücün giderek arttığı 19. ve 20. Yüzyıllar boyunca ABD'nin dış politika pratiklerinde ağırlığını hissettirmiştir. Geleneksel Amerikan kimliği, Amerikan halkının istisnai bir halk olduğu, doğruluk ve iyiliği dünyaya yaymak için, Tanrı tarafından ilahi bir misyonla görevlendirildiği inancına dayanmaktadır ve mutlak güvenliğe ulaşmak adına Amerikan değerlerinin mümkün olduğunca geniş bir kesime benimsetilmesinden yanadır.19. Yüzyıl sonu ve 20. Yüzyıl boyunca bu bakış açısına uyan eylemlere defalarca imza atan ABD'nin, 11 Eylül sonrası George W. Bush yönetimi ve Yeni Muhafazakârların öncülüğünde gerçekleştirdiği dış politika pratikleri de doğrudan geleneksel Amerikan kimlik ve güvenlik algısının izlerini taşımakta; bu bağlamda ABD'nin geçmişi ve bugünü arasındaki devamlılıklara işaret etmektedir. THE IMPACT OF THE TRADITIONAL AMERICAN IDENTITY AND SECURITY PERCEPTION ON THE POST-SEPTEMBER 11 US FOREIGN POLICY ABSTRACTWith its huge military and economic capabilities, the United States of America (USA) has been one of the most important powers of the last century and it continues to play an influential role on the stage of international politics. To better understand the USA, which has recently been an important matter of discussion with the actions it has put into practice after September 11, 2001 attacks, not only the present, but also the past of this country must be evaluated. This thesis, which has begun with a constructivist idea pointing out that "there is an important interaction between identity, security and foreign policy of a country", claims that there is an obvious relation between the US actions and the traditional "American" identity and security perception. The influence of the traditional American identity, which began to be shaped by the first migrations of the Protestant Anglo-Saxons to the continent of America in the 17th Century, has continued to be felt on the US foreign policy practices in coming years. The traditional American identity is based on the idea that God has granted the American nation a divine mission to expand uprightness and goodness and that the American values must be adopted by as many as possible to achieve absolute security. The USA has practiced various actions based on this idea in the end of the 19th and during the 20th Centuries. After September 11, the foreign policy practices of the George W. Bush administration under the heavy influence of the Neoconservatives directly carried some footprints of the traditional American identity and security perception and thus pointed out the continuities between the past and the present of the USA.

ÖZET2011 GENEL SEÇİMLERİ SÜRECİNDE YAZILI BASININ SİYASAL İLETİŞİM YÖNÜNDEN İNCELENMESİSiyaset ve iletişim disiplinlerinin kesişim noktasından doğan "siyasal iletişim" kavramı, hayatımızda yalnızca teorik anlamda var olmamaktadır. Öyle ki, etrafımızı çevreleyen neredeyse her kitle iletişim aracı her an siyasal iletişim mesajları taşımakta fakat aynı zamanda bu mesajları farklı anlatım biçimleriyle yansıtmaktadır. Yazılı basın da bu kitle iletişim araçlarının geçmişten bu yana en etkili olanlarından biridir. Bu nedenle, yalnızca seçim dönemlerinde değil, seçim dışı zamanlarda da gazetelerin siyasal iletişim açısından önemli bir rolü vardır.Siyasal iletişim kavramı, 20. Yüzyılın sonlarına doğru popülerlik kazanmış olsa da, Antik Yunan'dan günümüze varlığını sürdürmektedir. Platon'un "Sokrates'in Savunması" ve "Gorgias", Aristoteles'in ise "Retorik" adlı eserlerinde siyasal iletişimden izler bulmak mümkündür. Özellikle retorik (ikna edici dil kullanımı), siyasal iletişim tekniklerinin temel öğelerinden birini oluşturmaktadır. Zaman içinde gelişen siyasal sistemler ve iletişim sistemleri, kavramın etki alanını genişletmiştir. Pazarlama öğelerinin hemen hepsi "siyasal iletişim yönetimi" adı altında birleşip, siyasal reklam, siyasal propaganda ve siyasal pazarlama gibi kollara ayrılmıştır. Özellikle Amerika Birleşik Devletleri'nde iletişim teknolojilerinin gelişmesiyle birlikte siyasal iletişimin önemi artmış; seçim dışındaki dönemlerde de uzun vadeli stratejik planlar yapılmaya başlanmıştır. Bu noktada, kitle iletişim araçlarının toplum üzerinde kısa ve uzun vadede yarattığı etkilere örnek olarak çeşitli kuramlar/modeller üretilmeye başlanmıştır. Siyasal iletişimi de ilgilendiren bu kuramlardan biri Gündem Belirleme Modeli (Agenda Setting)'dir. Bu modele göre, medya yansıttığı gündemle, bizim ne konuşacağımızı değil ama "ne hakkında konuşacağımızı" belirlemektedir. Diğer bir deyişle, bizi yönlendirmektedir. Dolayısıyla medyanın (tez konusu gereği basının) elinde bulundurduğu bu güç, siyasi parti liderleri tarafından bir manipülasyon aracı olarak görülmektedir. Bu durum, basın ve siyaset ilişkisini konunun içine dahil etmektedir. Basın tarihi boyunca, siyaset ve iktidarla ilişkiler hep gündemde olmuştur. Özellikle Türk Basın Tarihi'nde yapılan sansürler, kapatılan dergi ve gazeteler, hapis cezası alan gazeteciler bu ilişkilerin boyutunu gözler önüne sermektedir. Elbette ilişkilerin bu girift (çapraşık) hali almasında ilk gazetelerin devlet eliyle çıkması, sonrasında basında yaşanan holdingleşmeler, hükümetler tarafından verilen teşvikler ve değişen habercilik anlayışının da etkileri olmuştur. Neticede, değişen habercilik anlayışı "haberin metalaşması" sorununu da beraberinde getirmiştir. Bunun yanında, basın-siyaset arasında yaşanan çıkar çatışmaları haber diline yansımış; nesnellik, objektiflik ve dengelilik gibi unsurlar belirgin şekilde göz ardı edilmeye başlanmıştır. Tüm bu nedenlerden ötürü, bu çalışmada 2011 Genel Seçimleri sürecinde partilerin ve liderlerin siyasal iletişim çalışmalarının yazılı basında nasıl sunulduğu ve yansıtıldığı incelenmiştir. 1 Mayıs 2011- 12 Haziran 2011 tarihleri arasında Cumhuriyet, Hürriyet ve Zaman gazetelerinde partilerin seçim çalışmaları ile ilgili yer alan haberler, eleştirel söylem çözümlemesi modeli örnek alınarak analiz edilmiştir. Çalışmanın birinci bölümünde, Siyaset, İletişim ve Siyasal İletişim kavramlarının yanında, Siyasal İletişimin Tarihçesi, Öğeleri ve Türkiye'deki Gelişimi ele alınmıştır. İkinci bölümde, Yazılı Basın ve Siyaset İlişkisi, Siyasal İletişimde Yazılı Basının Yeri , Siyasal İletişim ve Habercilik Etiği incelenmiştir. Üçüncü bölümde, partilerin 2011 Milletvekili Seçimleri sürecinde kullandıkları sloganlar, ilanlar, seçim vaatleri ve tanıtım faaliyetleri irdelenmiştir. Dördüncü bölümde ise, Eleştirel Söylem Çözümlemesi Modeli örnek alınarak seçilen gazetelerin analizleri yapılmıştır. ABSTRACTANALYSIS OF THE PRESS IN TERMS OF POLITICAL COMMUNICATION DURING 2011 GENERAL ELECTIONSPolitical communication, which arises out of the crossroads of politics and communication disciplines, does not exist just theoretically in our lives. Such that, every means of mass communication that surrounds our environment carry political communication messages at any moment by reflecting these messages using different wordings at the same time. Press is one of the most effective means of mass communication from past to present. Because of this reason, not only in the election periods, but also during non-election periods, newspapers have an important role in terms of political communication. Even though political communication started to gain popularity towards the end of the 20th century, it's been in existence since Ancient Greeks. It's possible to find the traces of political communication in Platon's works, "Sokrates's Defence" and "Gorgias" and, Aristoteles's work "Rhetoric". Especially rhetoric (persuasive use of the language) is one of the basic elements of the political communication techniques.In time, the developing political and communication systems has broadened the influence area of the term. Almost all the components of marketing came together under the name of "political communication management" and ramify in to the branches like political advertisement, political propaganda and political marketing. Mainly, by the development of communication technologies in the United States, the importance of political communication has increased and long-term strategical plans (including non-election period) has started. At this point, various theories and models have started to be produced as a sample for the long/short term effects of the means of mass communication on the society. One of these theories which concerns political communication is Agenda Setting. According to this model, the media do not determine "what we are going to talk" but "about what we are going to talk". In other words, it redirects us. Thereby, the power that press has is seen as a mean of manipulation by the political party leaders. This situation directly takes press and politics in to the subject. Throughout the history of the press, politics and power relations were always on the agenda. Especially in the history of Turkish press, the censorship, banned magazines and newspapers, the journalists who were sentenced reveal the size of these relationships. Certainly, the emergence of first newspapers by the hand of state, the incentives provided by the governments, the conglomeration in the press immediately afterwards, and the changing understanding in the journalism all have had an impact on the relationships which reached this perplexed state, too. Eventually, the changing understanding in the journalism has brought the problem of "commoditization in the news", as well. Besides, the conflicts between the press and politics have affected the language of the news; the elements like objectivity and balance in the news have clearly begun to be ignored. Because of all these reasons, how the political communication process of the leaders and parties were presented and reflected during 2011 general elections in Turkey is analyzed. Between May 1 and June 12, the election studies of political parties in the news of the daily national newspapers Cumhuriyet, Hürriyet and Zaman is analyzed by using the model of critical discourse analysis. In the first chapter of this study, the History, Elements and Development of Political Communication in Turkey were discussed, beside the concepts of Politics, Communication and Political Communication. In the second chapter, Relationship between Press and Political Communication, Place of the Press in Political Communication, Political Communication and Journalism Ethics are studied. In the third section, slogans, advertisements, election promises and promotional activities of the parties in the process of 2011 general elections are widely examined. Finally in the fourth chapter, selected newspapers were analyzed through Critical Discourse Analysis Model.