Suchergebnisse

Çevresel etki değerlendirmesi (ÇED), çevre üzerinde olumsuz etkileri muhtemel projelerin hayata geçirilmesinden önce tüm yönleriyle incelenerek, çevreye verebileceği zararların, alınabilecek tedbirlerin ve alternatif yöntemlerin tespiti maksadıyla halkın katılımı ile birlikte yürütülen disiplinler arası bir çalışma ve süreçtir. ÇED sürecinde projeden etkilenecek bölge halkı, konunun uzmanları ve proje sahibinin sağlayacağı bilgi ve değerlendirmeler projenin akıbeti hakkında verilecek kararı etkileyecektir. Bu karar kimi zaman proje için maddi kaynak, zaman ve emek harcayan proje sahibinin aleyhine sonuçlanacak kimi zaman da projeden etkilenecek bölge halkını tatmin etmeyecektir. Bu şartlar altında idari kararın yargı makamları önüne gelerek denetlenmesi gerekecektir. ÇED, idari kararın alınması ve sonuçlarının denetlenmesinde halkın katılımına yer vererek iyi yönetim ilkesini idare hukukuna yansıtmaktadır. Çağdaş bir idari usul müessesi olan ÇED, idarenin çevre ile ilgili kararının ortaya çıkış ve icrasını önceden belirli şekil ve kurallara bağlamakta, böylelikle proje sahibinin ve bundan etkilenecek halkın menfaatlerini korumaktadır. Kuramsal çerçevede önemli bir fonksiyon icra etmesi beklenen çevresel etki değerlendirmesi kavramının ortaya çıkışı, idare hukukuna, idari usule ve idari yargıya yansıması bu tez çalışmasında incelenecek, uygulamadaki sorunlara ilişkin tespit ve çözüm önerilerimiz sunulacaktır. ; Environmental impact assessment (EIA) is an interdisciplinary study and process carried out in order to identify and predict the potential environmental impacts of an investment project and propose means to avoid or reduce the significant impacts. Public participation, the involvement of consultants, and the proponent (investor) during the decision-making process are the main principles of EIA. All the information gathered during the process and evaluation helps the authority at decision making. Unless the positive decision of the authority the proponent can't obtain the permits and licenses to initiate his project. So the final decision can be disadvantageous for the project owner, who spends financial resources, time, and effort. O the other hand sometimes the decision may not satisfy the public that will be affected by the project. Both situations cause a legal conflict that has to be judged at the administrative jurisdiction. The public participation function of EIA ensure reflecting the principle of good governance to the administrative law. EIA, which is a contemporary administrative procedure institution, secure the emergence and execution of the administration's environmental decision to certain rules, thus protecting the interests of the project owner and the public. The development of the concept of environmental impact assessment, its reflection on administrative law, administrative procedure, and administrative jurisdiction will be examined in this thesis, and our determination and solution suggestions regarding the problems in practice will be presented.

Bu çalışmanın konusu idare hukukunda sulh kurumudur. Amaç, alternatif bir çözüm yöntemi olan bu kurumun iç hukukumuzdaki yapısı, uygulanma yöntemi ve sonuçlarını araştırmaktır. En genel tanımla Türk idare hukukunda sulh, bazı idarelerin taraf olduğu adli veya idari uyuşmazlıklarda, ihtilafın yargı yoluna gidilmeden taraflar arasında çözüme kavuşturulduğu alternatif bir çözüm yöntemidir. Çalışmamızda kısaca değinilen diğer alternatif çözüm yöntemlerinin ve bu kurumun en önemli ortaya çıkış nedenini, devlet tarafından mahkemeler eliyle sunulan yargı hizmetinin takip ettiği prosedürün zaman alan ve ekonomik maliyeti yüksek bir yöntem olması oluşturur. Diğer bir söylemle, tarafların aralarındaki ihtilafı kendilerinin inisiyatiflerinde ve süratle çözüme kavuşturmak istemeleri alternatif çözüm yöntemlerini doğurmuştur. İdare hukukunda alternatif çözüm yöntemi olarak kabul edilen sulh kurumuyla; mahkemelerin iş yükünden, zaman, emek ve kırtasiye giderlerinden kurtarılması yanında, tarafların adaletli çözüm beklentilerinin bir an önce gerçekleştirilmesi amaçlanmaktadır. Bu kapsamda çalışmamızda genel olarak alternatif çözüm yöntemlerinden bahsedilmesinin ardından asıl inceleme konusu olan 659 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile getirilen idare hukukunda sulh kurumu üzerinde durulmuş ve Kurumun uygulaması sırasında yaşanan sorunlar ile bunların çözümüne dair öneriler getirilmiştir. Anahtar Kelimeler: İdare hukuku, alternatif çözüm yöntemleri, sulh kurumu, yargılama, süratli adalet. ; The subject of this study is the peace concept in the administrative law. The purpose is to examine the structure, practice method and results of this concept which is an alternative dispute resolution method. In the general definition, peace in the Turkish administrative law is an alternative dispute resolution method which settles the judicial or administrative disputes, to which some administrations are parties, between the parties without applying the dispute to the remedy. The most important reason of emergence of this concept and the other alternative dispute resolution methods which are mentioned briefly in our study is the facts that the procedure followed by the judicial service provided by the State through the courts takes a lot of time and it is a method with high financial costs. In other words, the demand of the parties to settle the dispute quickly and among themselves in their own initiatives has given rise to the alternative dispute resolution. The peace concept which is recognized as an alternative dispute resolution method in the administrative law aims not only to decrease the workload of the courts and the costs of time, labour and stationery expenses, but also to realize the just settlement expectations of the parties as soon as possible. In this regard, following the discussion of the alternative dispute resolution methods generally, this study evaluates the peace concept in the administrative law provided for by the Decree Law No 659 and the problems encountered during the implementation of this concept are defined and solutions for these problems are suggested. Key Words: Administrative law, alternative dispute resolution methods, peace concept, juridiction, quick justice.

İdari merci tecavüzü kavramı, İdari Yargılama Usulü Kanunu'muzda yer alan ve yargı yerlerince uygulanan kendine özgü bir idari yargılama usulü kavramıdır. İdari merci tecavüzü ve bu bağlamda zorunlu idari başvurularla ilgili olarak mevzuattaki belirsizlikler nedeniyle yargı yerlerince birbirinden farklı yönde kararlar verildiği görülmektedir. Bu noktada idari merci tecavüzü kavramının, idare hukukunun çıkış noktası olan idari işlemin sahip olduğu özellikler bakımından değerlendirilmesi önem arz etmektedir. Çalışmada, ilgili kanuni düzenlemeler, öğretideki görüşler ve idari yargı kararları eşliğinde, idari merci tecavüzünün etkileri ve sonuçları ele alınmıştır. Bu değerlendirme sonucunda, idari merci tecavüzü kurumuna ve onun dayanağını oluşturan zorunlu idari başvurulara ilişkin eleştirilerimiz ortaya konulmuştur ; Encroachment into administrative authority is a sui generis concept relevant to the administrative procedure, it takes place in the Administrative Procedure Act and it is applied by the courts. Due to encroachment into administrative authority and related ambiguities in legislation regarding compulsory administrative application, it appears that decisions differ from one court to another. At this point, it is important to evaluate the concept of encroachment into administrative authority in the context of properties of an administrative act, which constitutes the starting point of administrative law. In this study, the effects and the consequences of encroachment into administrative authority are discussed in the light of legal regulations, the views expressed in the doctrine and decisions of administrative courts. As the result of this evaluation, our criticisms regarding the institution of encroachment into administrative authority and compulsory administrative applications which form its judicial basis are submitted

Günümüzde, dünyanın genelinde olduğu gibi Türk hukuk sisteminde de alternatif uyuşmazlık çözüm yolları yaygınlaşmaktadır. Arabuluculuk, 2012 senesinden bu yana yürürlükte olup ihtiyari ve bazı uyuşmazlık türlerinde zorunlu olarak uygulanmaktadır. Ticari uyuşmazlıklar, işçi-işveren uyuşmazlıkları ve tüketici uyuşmazlıklarında zorunlu olarak uygulanan arabuluculuk sistemi, idarenin özel hukuk uyuşmazlıklarında ihtiyari olarak uygulanması mümkün bir yöntemdir. İdari nitelikteki uyuşmazlıklarda arabuluculuğun uygulanıp uygulanamayacağına ilişkin olarak hukuk sistemimizde henüz bir düzenleme söz konusu değildir. Kıta Avrupası, Anglo Sakson ve Asya Pasifik ülkelerinin hukuk sistemlerine bakıldığında hemen her alanda arabuluculuğun uygulanmasının mümkün olduğu görülmektedir. Türk hukuk sisteminde, idari uyuşmazlıklarda uygulanan alternatif çözüm yöntemlerine bakıldığında arabuluculuk ile oldukça farklı oldukları görülmektedir. Arabuluculukta, taraflar karşılıklı masaya oturarak pazarlık ile anlaşma sağlamaktadır ve görüşmeler bir arabulucu nezdinde gerçekleşmektedir, ancak uygulamadaki sistemlerde idare ve şahıslar pazarlık edememektedir. Bu açıdan arabuluculuğun idari uyuşmazlıklarda uygulanabilmesi, aynı zamanda iyi idare ilkesinin de bir gereğidir. Üçüncü kişinin oturumlara eşlik etmesi ise taraflar arasında gerginlik yaşanması veya görüşmelerin kopma noktasına gelmesi durumlarında faydasını göstermektedir. Bu açılardan bakıldığında, idari uyuşmazlıklarda da arabuluculuk uygulanması yönünde düzenleme getirilmesi faydalı olacaktır. Anket sonuçları faktör analizine tabi tutulmuştur. Bursa Barosu Başkanlığı mensuplarının arabuluculuk hakkındaki görüşlerinin en önemli faktörün "Arabuluculuğun Avantajları" olduğu görülmüştür. Bu nedenle, arabuluculuk sürecinin etkinliğinin üzerinde kurumun avantajlarının etkili olduğu görülmüştür ; Today, alternative dispute resolution methods are becoming widespread in the Turkish legal system, as in the rest of the world. Mediation has been in effect since 2018 and is optional and ...

Türkiye'deki yerelleşme olgusunun yeterince hızlı ve kuvvetli ilerlemesi önündeki engellerden birisi olarak görülen idari vesayet yetkisinin nasıl ve ne kadar zayıfladığının kamu yönetimi disiplini açısından tespit ve analizi bu çalışmanın ana amacıdır. İdari vesayet yetkisinin idare hukuku içindeki yeri, kamu hukuku açısından reform sonrası hukuki düzenlemeler de dikkate alınarak incelense de kamu yönetimi açısından yeterince incelemeye rastlanmamıştır. İdari vesayet yetkisi kamu yönetimi çalışma alanı açısından ele alınarak değerlendirilmektedir. Ayrıca mülki idare amirlerinin mahalli yönetim türleri (belediye, büyükşehir belediyesi, köy ve il özel idaresi) üzerindeki idari vesayet yetkilerinin, yerel yönetimler reformuyla yürürlüğe giren ve mahalli idareleri yakından ilgilendiren kanunlarla ve Anayasa Mahkemesi'nin aldığı iptal kararlarıyla, nereden nereye geldiği araştırmanın diğer bir yönünü oluşturur. Çalışmada idari vesayet yetkisinin kullanılmasına dair akademik ve pratik öneriler geliştirilmekte ve bu konudaki olası yenilikler irdelenmektedir. Bu bağlamda, mülki idare amirlerinin mahalli idareler üzerindeki idari vesayet yetkilerinin mevcut durumunun ne olduğu ve nasıl olması gerektiğine dair saptamalarda bulunulmaktadır. Türkiye'de mahalli idarelerin özerkliklerinin arttırılması yönünde gerçekleştirilen çabalar da bu çalışmada ele alınmaktadır. Mahalli idarelerin özerkliği yönünde atılan somut adımların idari vesayet açısından kamu yönetimi perspektifinden irdelenmesi çalışmada önemli yer tutmaktadır. Ayrıca Avrupa Birliği'ne uyum sürecinin ve Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı'nın mahalli idareler üzerindeki idari vesayet yetkisine etkileri ile yerelleşmeye ve yerel özerkliğe katkıları da sistematize edilmektedir. Yerel yönetimler reformu öncesi ve reform sonrası idari vesayet yetkisinin mahalli idareler üzerinde kullanımına dair literatür taraması yapılmaktadır. Bu betimleyici ağırlıklı çalışmada mevzuat, mahkeme kararları ve uygulamacıların deneyimlerinden faydanılmaktadır. ; The principal goal of this study is to determine and analyze how and to what extent the power of administrative tutelage that is considered as one of obstacles before sufficiently quick and powerful progress the fact ?localization? in Turkey are attenuated in terms of public management discipline. Significance of the power of the administrative tutelage is reviewed in terms of public law by considering post-reform legal arrangements; sufficient studies for public management are not encountered. The power of administrative tutelage is discussed and evaluated within study scope of public management. Furthermore, progress of the power of administrative tutelage of the local authorities on local administration types (municipalities, metropolitan municipalities, villages and provincial private authorities) by laws, which become into force upon the local authority reform and involve closely local authorities, and cancellation decree made by the Constitutional Court, constitutes another aspect of the study. In this study, any academic and practical advices are developed on use of the power of administrative tutelage and any relevant possible news is addressed. In this scope, any determinations on what and how current situation of the power of administrative tutelage of the local authorities on local administration types must be are made. In this study, any endeavors on increase of autonomy of local authorities in Turkey are also discussed. Any material steps taken toward autonomy of local authorities take a critical place in scrutinizing the perspective of public management in respect to administrative tutelage. Furthermore, the effects of the European Union accession period and the European Charter of Local Self Government and their contribution to powers of administrative tutelage are also systematized. Literature investigations are carried out on use of the power of administrative tutelage before and after the reform of local authorities. In this descriptive study, legislation, court decrees and experience of executers are also utilized.

YÖK Tez No: 660232 ; Yirminci yüzyıl son çeyreğine doğru başta Amerika Birleşik Devletleri ve batılı devletler olmak üzere bütün dünyada sosyal, kültürel ve politik alanlarda kimlik bunalımları yaşanmıştır. Bunun nedenleri arasında ekonomik krizler, küreselleşmenin varlığı, bilişim ve iletişimde sürekli gelişen teknolojiler sayılabilir. Bu değişimle birlikte kamu yönetimi alanında özellikle 1980'den sonra yeni bir anlayış meydana gelmiştir. Değişen süreçte artık geleneksel kamu yönetimi yerine yenilikçi bir kamu yönetimi anlayışına bırakarak literatüre paradigma değişimi olarak girmiştir. Kamu yönetimi alanında yaşanan değişim ve dönüşümler süreklilik göstererek gelişimini devam ettirmiş ve yönetim alanındaki son paradigma olarak anılan "Yönetişim" boyutunu hayatımıza katmıştır. Yönetişim reform uygulamalarıyla eskinin tek yanlı yönetim anlayışı yerine çok aktörlülüğü, merkeziyetçi bir yapının yerine yerelliği getirmesiyle birlikte demokrasi, katılımcılık ve hukukun üstünlüğü gibi ilkeleri ile hayatımızın pek çok alanında kendine yer edinmiştir. Son yıllarda küreselleşmenin ve uluslararası oluşumların katkılarıyla dünyada baş döndürücü gelişmeler yaşanmakta, ülkeler bu yeni formlara ayak uydurmaya çabalamaktadır. Nitekim ülkemiz de bu yarışta yerini almıştır. Öyle ki bir yandan kent konseyleri ile daha demokratik ve katılımcı bir yapılanma içine girmiş diğer yandan devletin ekonomiden elini çekmesiyle boşalan yerini bağımsız idari otoriteler ile doldurmaya çalışmıştır. Bu çalışmanın amacı 1980'li yıllarda paradigma değişimi ile meydana gelen kamu yönetimindeki dönüşümü yönetişim anlayışı çerçevesinde ülkemizde uygulama alanı bulan bağımsız idari otoriteler ve kent konseyleri bağlamında değerlendirmesini yapmaktır. ; Towards the quarter of the twentieth century, identity crises were experienced in social, cultural and political areas all over the World, especially in the United States of America and western states. The reasons for this include economic crises, the existence of globalization, and constantly evolving technologies in informatics and communication. With this change, a new understanding has emerged in the field of public administration, especially after 1980. In the changing process, it has entered the literature as a paradigm change, leaving it to an innovative public administration approach instead of traditional public management. The changes and transformations experienced in the field of public administration have continued its development and added "the governance" dimension, which is known as the last paradigm in the field of management, into our lives. With the governance reform implementations, it has taken a place in many areas of our lives with its principles such as democracy, participation and the rule of law, as it replaces the unilateral management understanding of the past with multi – actorship and localism instead of a centralized structure. In recent years, with the contributions of globalization and international formations, dizzying developments have been taking place in the World, and countries are trying to keep up with these new forms. As a matter of fact, our country took its place in this race. On the one hand, it entered into a more democratic and participatory structure with city councils, on the other hand, it tried to fill its vacant place with independent administrative authorities when the state withdrew from the economy. The aim of this study is to evaluate the transformation in public administration that occurred with the paradigm change in the 1980s in the context of the independent administrative authorities and the city council, which found a field of application in our country within the framework of the understanding of governance.

ÖZETKamu gücü, idarenin kamu yararını gerçekleştirmek amacıyla hizmetlerini yürütürken sahip olduğu ayrıcalıklar olup kavram, idare hukukunun görev ve faaliyet alanını belirleyen önemli, hatta anahtar bir kavram olmuştur. Bu noktada tezde kamu gücü kavramının gelişimi, doğuşu ve teorileri ele alınarak kavramın idari işlemlerde ve faaliyetlerde nasıl ortaya çıktığı belirlenmiştir. Bu kapsamda özellikle tek taraflılık kavramı üzerinde durulmuştur. Benzer şekilde kamu gücünün idari sözleşmelerde üstün yetkilerinin nasıl ortaya çıktığı ifade edilmiştir. (Tek taraflı olarak sözleşmenin şartlarını düzenleme, denetleme, ifa, yaptırım, tek taraflı değişiklik yapma yetkilerinde olduğu gibi)SUMMARY- THE CONCEPT OF PUBLIC POWER IN ADMINISTRATIVE LAWThe public power is the privilege that the administration has in carrying out its services in order to realize the public interest, and the concept has become an important, even key concept that determines the duty and activity field of administrative law. At this point, the development of the concept of public power in the thesis, the birth and the theories of the concept was taken into account and how it emerged in administrative processes and activities. In this context, especially the concept of unilateralism is emphasized. In a similar vein, it has been expressed how superior powers emerge in administrative contracts of public power. (Such as unilaterally having the authority to regulate, supervise, execute, sanction, unilaterally change the conditions of the contract)

yönetim yapısı ve bu yönetim yapısı çerçevesinde yerel yönetimlerinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Böyle bir incelemeye geçilmeden önce hem demokrasi hem de yerel yönetimler açısından zengin tarihi tecrübesi bulunan Türkiye'nin yerel yönetim sistemi incelenmekte, sonrasında ise Türkmenistan'ın genel yönetim yapısı ve yerel yönetimleri anlatılmakta ve bu bilgiler ı?ığında Türkmenistan ile Türkiye'nin yerel yönetim sisteminin kar?ıla?tırılması yapılmaktadır. Böyle bir kar?ıla?tırma, hem genel yönetim hem de yerel yönetimler olarak her iki ülkenin farklılıklarını ve benzerliklerini ortaya koymakta, her iki ülkenin yerel yönetimler konusundaki tecrübesi aydınlatılmakta ve demokrasinin önemli kurumlarından olan yerel yönetimlerin daha da geli?tirilmesi açısından her iki ülkenin birbirlerinin tecrübelerinden faydalanabilmesinin yolu aranmaktadır. Günümüzde birçok ülkenin yönetimi, merkezden yönetim ve yerinden yönetim ilkelerine göre düzenlenmektedir. Kamu hizmetlerinin tek bir merkezden v yönetilmesine merkezden yönetim denirken yerinden yönetim ise kamu hizmetlerinin merkez hiyerar?isi dı?ındaki kamu tüzel ki?iliklerince görülmesidir. Devletler merkezden yönetimle kamu hizmetlerini görmede yeterli olamamalarından dolayı tarihsel geli?im içerisinde yerel bazdaki hizmetleri görmek ve yerel halkın mü?terek ihtiyaçlarını gidermeye yönelik, merkezi idare te?kilatından ayrı olarak ama yine de merkezi idare tarafından denetlenen kamu tüzel kurulu?ları kurma yoluna gitmi?lerdir. Dolayısıyla zaman içerisinde devletler hem merkezden yönetim te?kilatına hem de yerinden yönetim te?kilatına sahip olmu?lardır. Yani yönetim sistemleri karma yönetim sistemine dönü?mü? ve böyle bir karma yönetim sistemi de günümüzde birçok ülke tarafından benimsenmi?tir. Türkiye'nin yerel yönetim kurumlarını il özel idareleri, belediyeler ve köy yönetimleri olu?turmaktadır. Büyük yerle?im yerleri içinde özel yönetimler getirilebilmekte ve büyük?ehir belediyeleri böyle bir düzenlemenin sonucudurlar. Türkiye'de bu mahalli idare kurumlarının her biri için ayrı kanun kabul edilmi?tir ve bu kanunlarda kurulu?ları, görevleri, organları, te?kilatları ve diğer açılardan düzenlenmi?lerdir. Türkmenistan'ın Anayasasında öngörülen ba?lıca yerel yönetim kurulu?u belediyelerdir. Türkmenistan'ın Anayasasının 16. maddesine göre Türkmenistan'ın mülki yönetim bölümleri illerden, il statüsünde olan ?ehirlerden, ilçelerden, ilçe statüsünde olan ?ehirlerden, ilçedeki ?ehirlerden, kasabalar ve genge?liklerden olu?maktadır. ?ller, il statüsü olan ?ehir, ilçeler, ilçe statüsü olan ?ehirler düzeyinde mahalli hizmetler yetki geni?liği ilkesine göre kurulan valilikler tarafından yerine getirilir. Belediyeler; ilçedeki ?ehirler, kasabalar ve genge?liklerde kurulur. Genge?likler bir veya birkaç köyün birle?mesinden olu?ur. Türkiye'deki il özel idarelerine benzer ve yerinden yönetim ilkesine göre kurulan herhangi bir kurulu? Türkmenistan'da bulunmamaktadır. Türkmenistan'da köy yönetimleri için de ayrı bir kanun düzenlenmemi?tir. Dolayısıyla Türkmenistan'ın yerel yönetim sistemi belediyelerden olu?ur. Büyük yerle?im yerleri için özel yönetim ?ekli olan büyük ?ehir belediyeciliği de Türkmenistan'da bulunmaz. Büyük?ehir belediyeciliğine benzer olan ?ehir valilikleri bulunur. Nüfusu otuz binin üzerinde olan ?ehirlere ilçe statüsü verilir ve bu ?ehirlerin valilikleri bulunur. Türkmenistan'da belediyeler genge?liklerde, nüfusları iki binin üzerinde olankasabalarda ve nüfusları sekiz binin üzerinde olan ilçedeki ?ehirlerde kurulurlar ve sınırları da bu mülki bölümlerin sınırlarından olu?ur. Türkmenistan'da belediye ba?kanları hem merkezi hükümetin temsilcisi hem de yerel yönetim kurulu?u olan belediyenin ba?ıdır. Merkezi hükümetin temsilcisi olmasından dolayı valiye kar?ı sorumludur. Belediye ba?kanı, belediye meclisi üyeleri arasından belediye meclisi tarafından seçilir. Türkiye'deki gibi doğrudan halk tarafından seçilmemektedir. ; In this study it is aimed to analyze general administrative structure and the local governments within the general administrative structure of Turkmenistan, one of the CIS countries, which have gained independence after collapsing of USSR and which are in transition period from the remnants of socialism and totalitarianism to democracy. Before such an analysis, the local governments in Turkey which has rich historical experience of democracy and local governments are studied, and then Turkmenistan?s general administrative structure and local governments are discussed and in the light of these discussions local governments of Turkey and Turkmenistan are compared. Such a comparison gives differences and similarities of countries from the standpoint of general administration and local governments and the local government experience of both countries are enlightened and the way of benefiting from both countries? local government experience from the standpoint of improving local governments as one of the important institutions of democracy is sought. In our days many countries are governed with principles of centralization and decentralization. In centralization public services are governed from one center and in decentralization the public services are rendered by public corporations out of the viii center hierarchy. States have established public corporations separate from central government organization hierarchy, but nevertheless controlled by the central government in order to render local services and to meet local needs of local people within the historical development due to the insufficiency of the centralization for rendering public services. Therefore the states had both central and local government organizations within time. Namely, government systems have been transformed into mixed system of government and such a mixed system of government is adopted by many countries. Turkey?s local government institutions are special provincial administrations, municipalities and village administrations. Special administrations can be established for large settlement places and metropolitan municipalities are the result of such arrangements. In Turkey a separate law was passed for each of these local government forms, and their foundation, duties, organs, organizations and other issues related with them are subject to these laws. The main local government form foreseen in the Constitution of Turkmenistan is municipalities. In accordance with 16th Article of the Constitution of Turkmenistan the civilian administration divisions are consisted of provinces, cities with status of provinces, counties, cities with status of counties, cities in counties, towns and gengeshliks. Local services in the level of provinces, cities with status of counties, counties are rendered by governorships established based on the rule of delegation of authorities. Municipalities are established in the cities in counties, towns and gengeshliks. Gengeshliks are formed by the union of one or more villages. There aren?t any institutions like special provincial administrations in Turkey and which are established based on decentralization. Moreover, there is no special act passed for village administrations in Turkmenistan. Therefore, the local government system of Turkmenistan is mainly consisted of municipalities. Special government forms like metropolitan municipalities also do not exist in Turkmenistan. Instead, there exist city governorships similar to metropolitan municipalities. Cities with population more than thirty thousand people gain the county status and such cities are governed by city governorships. Municipalities in Turkmenistan are established in gengeshliks, towns with population more than two thousand people and in cities within counties and their boundaries are the boundaries of related civil administration divisions. In Turkmenistan mayors are representatives of the central government and the also the head of the municipality, the local government. Mayors are responsible to governor by their duty as representatives of central government. Mayor is elected by municipal council among the members of the municipal council. They are not elected by the people directly like in Turkey.

Günümüzde denetimsiz bir takdir yetkisinden sözetmek olanağı bulunmamaktadır. Doğal olarak idarenin takdir yetkisini denetleyebilen hâkimin, kendi takdir yetkisini kullanma şekli de bir başka hâkim ya da hâkimler grubunca denetlenecektir. "Hukuka uygunluk denetimi ile sınırlı olmak", "yerindelik denetimi yasağı" ve "hâkimin idarenin yerine geçerek karar oluşturma yasağı" takdir yetkisi kullanılarak tesis edilen işlemlerin hukuka uygunluğunun belirlenmesinde, idari yargı hâkiminin yetkisinin sınırıdır. Hukukumuz açısından ise, denetim organı durumundaki Danıştay'ın işin hukuksal yönüne bakacağı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nda belirtilmiştir. Danıştay'ın denetiminin amaca uygun olması için, bozma kararlarında hâkimlere yön verici nitelikte gerekçe gösterilmesi gereklidir. ; In recent times, the opportunity to mentioned about an uncontrolled discretion power cannot be found. Naturally, a judge who can review over the discretion of administration, has a discretion power which would be reviewed by another judge or a group of judges. In accordance to determine administrative proceedings which are established with administrative discretion to the compliance of the law, the limits of the discretion power which belongs to a judge of the administrative jurisdiction are "being limited with compliance audit with laws", "prohibition of expediency audit" and "prohibition of decision making by the judge instead of the administration". In terms of our law, the Code of Procedures of Administrative Jurisdiction states that Danıştay which is an auditing organ of administrative jurisdiction, must just control issues in law perspective. In accordance to the suitability between the purpose and audit of Danıştay, it is necessary to show justification which is guiding judges in making the decision of reversal.

Anahtar Kelimeler: Yerel Özerklik, Yerel Yönetimler, İdari VesayetÖZET YEREL ÖZERKLİK VE YEREL YÖNETİMLER ÜZERİNDEKİ İDARİ VESAYET Yaşadığımız yüzyıl içinde dünyada meydana gelen değişim ve dönüşümler yerel yönetimler alanına da yansımış ve var olan yapıları değiştirmiştir. Demokrasinin yaygınlaştırılması ve toplumsal gelişmenin dengeli ve hızlı bir şekilde gerçekleşebilmesi için yerel yönetimlerin güçlendirilmesi ve geliştirilmesi gerektiği ortaya çıkmıştır. Dünyada yaşanan bu gelişmelere Türkiye'de kayıtsız kalmamış ve gerek küreselleşme gerekse Avrupa Birliği süreçleri sebebiyle yerel yönetimler mevzuatında ve uygulamada önemli değişiklikler yaşanmıştır. Türkiye'de yakın zamanda yasalaşarak yürürlüğe giren 5393 sayılı Belediye Kanunu, 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu ve 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu yerel yönetimler reformunun gerçekleşmesinde imzalanmış olan Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik şartı etkili olmuştur. Yeni yasal düzenlemeler kapsamında, yerel yönetimlerin kuruluş ve teşkilatlanmaları, görev ve yetkileri ile denetimleri konularından daha önceki hukuki düzenlemelere göre yerel yönetimlerin özerkliğini güçlendirici nitelikte hükümler getirilmiştir. Bu çalışmada öncelikle yerel özerklik ve idari vesayet kavramları açıklanmaya çalışılmış ve yerel yönetim mevzuatında yapılan değişiklikler bu anlamda Anayasa Mahkemesi ve Danıştay kararları ışığında değerlendirilmiştir. Sonuçta, yeni yerel yönetimler mevzuatı, daha önceki yerel yönetimler mevzuatına oranla idari, mali ve hukuki açıdan özerklik anlamında daha cesurdur. Yapılan reformlarla idari vesayet denetiminin, sadece hukukilik denetimi ve idari yargıyı harekete geçirme yetkisiyle sınırlı kalması sağlanması istenmiş, ancak diğer yandan da yerel yönetimler üzerinde, kendilerine verilen yetkileri kötüye kullanmamaları için rasyonel bir denetim kurulmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda, tüm eksik ve aksaklıklarına rağmen, merkezin idari vesayet yetkisini mümkün olduğunca az seviyelere indirmeye çalışıp, yerel özerkliği ön plana çıkaran yeni düzenlemelerin başarılı olduğunu söyleyebiliriz. Keywords: Local Autonomy,Administrative Tutelage, DecentralizationABSTRACT LOCAL AUTONOMY AND ADMINISTRATIVE TUTELAGEOVER LOCAL GOVERNMENTSWe can see that the changes and transformations the world has gone through in the past decade we've been living in are also reflected in local governments and has changed the current settings. In order for democracy to spread and for a stable and fast social development, it is necessary to strengthen and improve local governments. Turkey has matched these developments as well, and there has been serious changes in laws of local governments and implementations due to both globalization and European Union processes. The European Charter of Local Self-Government that has been signed, has been effective in the local administration reform in Turkey by recently passed laws such as Law No:5393 Municipal Law, Law No: 5216 Metropolitan Municipality Law and Law No:5302 Special Provincial Administration Law. In the context of new legal regulations, when it comes to establishing and reorganizing local governments, their duties and authority as well as auditing, the autonomy of local governments have been strengthened. In this study, first of all, the concepts of local autonomy and administrative tutelage are examined and the changes that have been made in the local administration laws and regulations are evaluated in the light of the decisions made by the Constitutional Court as well as the State Council. Finally, the new local administration laws and regulations are much bold administratively, legally and financially in terms of autonomy as opposed to the previous local administration laws and regulations. With these reforms the intention was to make the auditing of the administrative tutelage a legal audit and limit the authority of these audits by putting administrative judgement in action. However, on the other hand, a rational auditing system has been tried to be formed over local administrations so that they do not abuse the authority given to them. In this context, despite all the shortcomings and deficiencies, we can say that the new regulations which limit the administrative tutelage of the central government to a minimum and raises the importance of local autonomy, is successful.

Vergi işlemleri sırasında ortaya çıkan uyuşmazlıklar gerek idari gerekse yargı yolu ile çözüme kavuşturulmaktadır. Mükellef ile idare arasında yaşanan bu uyuşmazlıkların bir an önce çözüme kavuşturulması ise her iki taraf açısında oldukça önemlidir. İdare hazineye en kısa süre içerisinde kaynak sağlamak isterken, mükellef ise uyuşmazlığın sonlanması ve bu konudaki belirsizliğin ortadan kalkmasını arzulamaktadır. 1963 yılında 205 sayılı kanun ile ülkemizde uygulanmaya başlanan ve idari çözüm yolları içinde yer alan uzlaşma müessesesi ise uyuşmazlıkların yargı yoluna başvurmadan çözüme kavuşturulması noktasında önemli bir yere sahiptir. Bu çerçevede, tezin konusunu oluşturan uzlaşma müessesesi doktrin, vergi hukuku hükümleri, Maliye Bakanlığı tarafından çıkarılan genel tebliğler, Danıştay kararları ve konuyla ilgili çalışmalar çerçevesinde incelenmiştir. Vergi ihtilaflarının çözümünde barışçıl bir yol olan uzlaşma müessesesi ülkemizdeki tarihsel gelişimi, vergi aflarından farkı, verginin kanuniliği ilkesi karşısındaki durumu, diğer ülkelerdeki uygulanma şekilleri ve sayısal veriler ışığında bir değerlendirme tabi tutulmuştur. Bu bağlamda uygulamada yaşanan sorunlar ve eksiklikler tespit edilerek, diğer ülke uygulamalarından örnekler verilmiş ve çeşitli çözüm önerilerinde bulunulmuştur. ; Disputes arising during the tax transactions are resolved either by administrative or judicial means. The resolution of these disputes between the taxpayer and the administration as soon as possible is crucial for both sides. The Administration wants to provide funds to the treasury as soon as possible, but the taxpayer wishes to terminate the dispute and to remove the ambiguity in this matter. The compromise institution, which was started to be implemented in our country in 1963 with the law numbered 205, and which is included in the administrative solution ways, has an important point at the point of getting the disputes to be resolved without resorting to the judicial way. In this framework, the compromise institution, that constitutes the subject of the thesis is examined within the framework of doctrine, tax law provisions, general notices issued by the Ministry of Finance, decisions of the Council of State and related works. The compromise institution, a peaceful way of resolving tax disputes, has undergone an assessment of the historical development of our country, the difference from tax exemptions, the situation of the tax legislative principal, the forms of implementation in other countries and the numerical data. In this context, problems and deficiencies experienced in implementation are identified and examples from other countries' applications are given and various solutions suggested.

Afganistan Devleti (resmi adıyla Afganistan Ġslam Cumhuriyeti) üzerinde 20. yüzyıla kadar devam eden egemenlik mücadelesi çeĢitli yönetim anlayıĢlarının benimsenmesini beraberinde getirmiĢtir. Ülkenin modern anlamdaki ilk Anayasası 1923 yılında yapılmıĢ ve akabinde bir dizi Anayasal faaliyet gerçekleĢtirilmiĢtir. Ülkenin temel problemi yönetim Ģekillerinin Anayasallarda belirlenen ilkeler doğrultusunda gerçekleĢtirilememesidir. Afganistan"da idari sistem genellikle her yöneticinin kendi anlayıĢına göre değiĢmiĢtir. Bu yüzden ülkede sabit bir idari sisteminden bahsetmek çok zordur. Günümüzde ise 2004 yılında yürürlüğe giren Anayasal ilkeler hâkimdir. Bu ilkelerle Afganistan"daki idari sistem merkezi yönetim ve yerel yönetim temelinde kurulmuĢtur. Örgütsel yapının ve çağdaĢ düzenin sağlanması adına bir dizi reform ve yenilik getirme çabaları baĢlamıĢtır. Ülkede merkezi yönetim teĢkilatının taĢra kuruĢları yanı sıra yerel yönetimlerin Anayasal ve yasal zemine oturtulma çabası, modern anlamda yetersiz görülse de, yerelleĢme açısından umut verici bir geliĢmedir. Ülkede yerelleĢme açısından dikkat çeken bir diğer önemli nokta ise 2007 yılında Bağımsız Yerel Yönetim genel BaĢkanlığı"nın kurulmasıdır. Bu baĢkanlık merkez teĢkilat ile taĢra teĢkilatı ve yerel yönetim arasındaki iliĢkiyi düzenleyecek bir birimdir. Ancak uygulamaya bakıldığında bu kurumun yanı sıra gerek taĢra teĢkilatında gerekse yerel yönetimler üzerinde birden çok birimin söz sahibi olduğu görülmektedir. Ayrıca özellikle yerel yönetimlerde yasal çerçevede seçimle gelmesi öngörülen birimlerin seçimle gelmediği dikkat çekmektedir. Dolayısıyla Afganistan"da yerelleĢme çabaları istenen sonuca ulaĢamamıĢtır. Bu kapsamda, çalıĢmada öncelikle yerelleĢmeye iliĢkin kavramsal ve kuramsal alt yapı incelenmiĢtir. Daha sonra idari yerelleĢme çabaları özelinde Afganistan"ın yapılanmasına yön veren Anayasal ve yasal çerçeve ele alınmıĢtır. Son olarak idari yerelleĢme çabalarının önündeki engeller irdelenmiĢtir. Sonuç olarak ülkenin yerelleĢme çabalarını; dıĢ güçlerin ülkenin iç iĢlerine karıĢması, etnik farklılıkların yoğunluğu, merkezin idari ve mali açıdan hâkimiyeti elinden vi bırakmama istemi, hesap verilebilirlik olgusunun etkin iĢletilememesi gibi nedenler etkilediği görülmüĢtür. Anahtar Kelimeler: YerelleĢme, Ġdari YerelleĢme, Afganistan"da YerelleĢme Çabaları ; Afghanistan officially known as (Islamic Republic of Afghanistan) has examined various systems and approaches for her sovereıgnty till 20th century. The country's first modern constitution was inacted in 1923, followed by a series of Constitutional activities and amendments. The main problem of the country is that the ruling governments do not considers the principles of constitutional law. The administrative system standards in Afghanistan has been changing in accordance to each manager's own understanding. Therefore, it is very difficult to talk about a fixed administrative system in the country. The Constitutional principles that came into force in 2004 is prevailed. With these principles, there is dual administrative system central government and local government. It provides organizational structure and modern order to be started Despite the establishment of local government which is a strong pillar for implementation of constitution at provincial and district level, but still more effort is needed. Another important point for localization of administrations is the establishment of the Independent Directorate of Local Governance (IDLG) in 2007. This institution is a unit that regulates the relationship between central and local government. However, when looking at the application, it is seen that, besides this institution, multiple units can organise in both the district administrations and local governance. In addition, it is noteworthy that the some units at provincial level should be elected in accordance with constitution provisions but in practice it has never happened which has affected the administration negatively. Therefore, localization efforts in Afghanistan did not reach the desired result. In this research, firstly, the conceptual and theoretical infrastructure regarding localization was examined. Then, the Constitutional and legal framework, which directs the structuring of Afghanistan in terms of administrative localization efforts, was discussed. As a result, the country's localization efforts; It has been observed that some major reasons like intervention of foreigners in domestic matters, the tribal structure of the society and ethnic viii discrimination are the main obstacles to distribute power between centre and local government, hence the central government have domination in all aspects of state affairs. Keywords: Localization, Administrative Localization, Localization Efforts in Afghanistan