Suchergebnisse

De eerste demonstraties met alternatieve brandstoffen kondigen zich aan in België. Beweegredenen voor de introductie van deze nieuwe brandstoffen zijn de positieve verwachtingen qua milieu-impact, vooral op het stedelijk leefmilieu. Naast de klassieke brandstoffen (benzine, diesel) zal er op korte termijn ruimte zijn voor LPG, aardgas, bio-diesel en elektrisch aangedreven voertuigen. LPG is de meest bekende alternatieve brandstof met een goed uitgebouwd verdeelnet, toch wordt een grootschalige doorbraak niet verwacht. Er -wordt zelfs een verminderde verkoop van LPG voor Personenwagens vastgesteld. De grote concurrent is aardgas, voornamelijk omwille van de zeer sterke lobbying. Aardgasbussen worden in 1993 een realiteit in België. Diversificatie binnen de landbouwsector laat toe bio-diesel (koolzaadolie) als motorbrandstof te gebruiken. Bio-diesel vertoont zeer veel gelijkenis met de klassieke diesel; de eerste evaluatie-demonstraties zijn in uitvoering. Elektrische aandrijvingen zijn niet echt onbekend meer. Een echte doorbraak wordt niet verwacht. Wei is de demonstratie van diesel-elektrobussen aangekondigd. Alternatieven op langere termijn zijn te vinden bij de waterstofaangedreven voertuigen. De Belgische initiatieven hebben tot doel de toepasbaarheid van waterstof als motorbrandstof in de bus te bewijzen. De ontwikkeling van alternatieve brandstoftechnologieën is een langdurig proces dat jaren intensief werk vraagt. De marktpenetratie zal dan ook zeer geleidelijk gebeuren. Evaluaties van alternatieve brandstoffen dienen grondig, vanuit een totaalconcept, te gebeuren. Onderzoeksinstellingen kunnen bij deze totaalaanpakbenadering een belangrijke rol spelen.

The federalisation of the Belgian state requires a rethinking of the legislature, especially of the Senate. A 'Second Chamber' seems a necessary prerequisite for a federal system. It usually serves as a forum of representation of the different components of the federation, deliberation and national cohesion. In the future the Senate could also become closer involved into European politics.As far as the specific redrawing of the powers of the new Senate concerns, opinions differ considerably. Firstly, nearly all parties agree the Senate should have the same powers as the House of Representatives to revise the Constitution and laws on the political institutions. Secondly, there is far less unanimity on the question whether the control powers of the Senate should be as extensive as the House of Representatives. In the current state reform the Senate retains its right of investigation. Thirdly, the role that the Senate and the House of Representativesin the 'ordinary' legislative work can play has to be well defined. There are many ways to redistribute the legislative power. Whatever the principle will be, it is essential to work out a reasonable arbitration procedure between the two chambers. Fourthly, the Senate should retain its power to propose candidatures for the high courts and to act together with the House of Representatives in matters of the monarchy. Fifthly, the Senate should grow into the principal body of mediation for conflicts between the different components of the federal state. The last point of discussion in the reform of the Senate is its future composition. Guiding principles should be : a certain allegiance between the councils of regions and communities and the national Senate, an expression of political experience, no increase of the total number of representatives and a fair representation of the minorities.

In deze bijdrage wordt de reikwijdte van het basisinkomen als toekomstige optie onderzocht tegen de achtergrond van recente maatschappelijke veranderingen en wijzigingen in stelsels van sociale zekerheid. Daartoe worden vier lijnen van argumentatie benut. Allereerst wordt het basisinkomen geplaatst binnen het geheel van bestaande sociale zekerheidsarrangementen. Daarbij wordt betoogd dat het basisinkomen een elementaire vorm van onvoorwaardelijk inkomen in termen van arbeid en inkomen representeert. Ten tweede wordt de actualiteit van het basisinkomen aan een nader onderzoek onderworpen. Daarbij worden argumentaties voor en tegen een basisinkomen bestudeerd, wordt het sociale en politieke draagvlak in kaart gebracht, en wordt een specifieke relatie tussen de validiteit van het basisinkomen als toekomstige optie enerzijds, en de mate van werkloosheid en het specifieke karakter van het bestaande stelsel van sociale zekerheid anderzijds bloot gelegd. Ten derde wordt het basisinkomen tegen de achtergrond van bredere processen van maatschappelijke ordering geplaatst, als onderdeel van maatschappelijke projecten. Dat concept refereert aan een min of meer coherent geheel van ideeën en opvattingen over maatschappelijke ordering en de specifieke relatie tussen staat en maatschappij. Tenslotte worden enige argumenten naar voren geschoven inzake een heroverweging van bestaande stelsel van sociale zekerheid en mogelijke veranderingsprocessen in de (nabije) toekomst