Suchergebnisse

The purpose of this article is to capture one of the key features of the political thought that developed in the United States of America. Assuming that the USA's political culture is indeed exceptional, the author attempts to find the common denominator that would reflect the singularity of the American political mind. The author states that such a feature is the radical anti-historicality of the American mode of thinking about politics. It is a phenomenon that is deeply-rooted in the political and spiritual past of the United States and seems to be crucial because it never developed to such an extent in other traditions. Furthermore, even today to a large extent it defines both the American left and right. It is also very much present in academic discussion as well as in ordinary political activities. By anti-historicality the author means the rejection of the thesis that politics within a given society depends on that society's past experience. The phenomenon defies simple normative assessments. On the one hand, it protects American politics from the perils of radical historicism; on the other hand, it hinders the USA's contacts with other political bodies. However, the author concludes that understanding American anti-historicality is crucial when entering into any relations with the USA. Celem artykułu jest porównanie i przeciwstawienie brytyjskiej polityki wobec kryzysu w Libii i w Syrii odpowiednio w 2011 i w 2013 roku. Szuka się w nim odpowiedzi na pytanie, dlaczego parlament brytyjski, który w 2011 roku tak zdecydowanie poparł użycie siły przeciwko Libii, wstrzymał swoje poparcie dla akcji militarnej w Syrii w sierpniu 2013 roku. Autor wskazuje, że perspektywa masakry w libańskim mieście Benghazi przekonała brytyjskiego premiera, że akcja międzynarodowa była pilną koniecznością. Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ pozwalająca na akcję militarną w celu ochrony libijskiej ludności cywilnej oraz fakt, iż interwencję poparło kilka rządów na Bliskim Wschodzie, również przyczyniły się do uznania jej przez rząd brytyjski za w pełni uprawnioną. Jednakże dwa lata później brytyjski parlament skutecznie zawetował udział Wielkiej Brytanii w atakach powietrznych przeciwko Syrii. Było to skutkiem, jak argumentuje autor, braku rezolucji ONZ w tej kwestii i wsparcia rządów w regionie dla Syrii oraz wątpliwości co do skuteczności akcji militarnej. W artykule podejmowane jest również pytanie, czy brak brytyjskiej interwencji w Syrii oznacza początek zwrotu w brytyjskiej polityce zagranicznej.

Zsfassung in engl. Sprache u.d.T.: British diplomacy towards Germany's policy in the Preparatory Commission for the Disarmament Conference in Geneva (1926 - 1930)

The subject of this study is the evolution of British public policy between 1900 and 2010 with to the special focus on budgetary, monetary and social policy, as well as policy towards the public sector. This period was characterized by a steady, yet non-linear rise in economic and social activity of the state. Sudden increases were caused by one of three categories of events: wars, economic crises and changes at the highest levels of government. As a result, the history of British public policy in between 1900 and 2010 is divided into the following stages: 1) 1900-1931 - decline of the liberal era; 2) 1931-1951 - steady increase in the state's economic activity; 3) 1951-1979 - systemic stabilization at a high level of state involvement in economic and social issues; 4) 1997-2007 - attempt to return to economic liberalism; 5) 2007-2010 - a period of volatility and the search for new public policy principles.

The results of the referendum regarding the UK leaving the European Union indicated that the majority of British citizens, who are also citizens of the EU, decided to leave the European Union. The citizens' decision has serious legal consequences arising from Article 50 of the Lisbon Treaty. This is the first case of a state leaving the European Union, which raises many questions. In the presented material, the institution of referendum is being analyzed as a form of direct democracy as well as, in this context, the effects of Brexit affecting directly the citizens of Great Britain – ex-citizens of the European Union. ; The results of the referendum regarding the UK leaving the European Union indicated that the majority of British citizens, who are also citizens of the EU, decided to leave the European Union. The citizens' decision has serious legal consequences arising from Article 50 of the Lisbon Treaty. This is the first case of a state leaving the European Union, which raises many questions. In the presented material, the institution of referendum is being analyzed as a form of direct democracy as well as, in this context, the effects of Brexit affecting directly the citizens of Great Britain – ex-citizens of the European Union.

Europeanism exceeds the political and social mindset, it also provides the way of thinking about Europe, the Europeans, their identity, culture and homogeneity, which is paradoxically constituted on the basis of heterogeneity ("unity in diversity"). One may distinguishes two contrary approaches towards the UE: Euroscepticism and Euroenthusiasm The first orientation is very vivid in the British society and it is reflected not only in the words of politicians but also in the mood of the nation, expressed in the Brexit referendum. The latter orientation is common among Poles who enjoy the privilege of joining to the exclusive club. The European and citizenship education reflect these antagonistic approaches. The aim of the paper is an attempt to reconstruct and analyse the contemporary debate on citizenship education in the perspective of European Union. The analyse of educational trends about Europe and Europeanism is significant if Brexit is taking into the consideration. ; Europeanism exceeds the political and social mindset, it also provides the way of thinking about Europe, the Europeans, their identity, culture and homogeneity, which is paradoxically constituted on the basis of heterogeneity ("unity in diversity"). One may distinguishes two contrary approaches towards the UE: Euroscepticism and Euroenthusiasm The first orientation is very vivid in the British society and it is reflected not only in the words of politicians but also in the mood of the nation, expressed in the Brexit referendum. The latter orientation is common among Poles who enjoy the privilege of joining to the exclusive club. The European and citizenship education reflect these antagonistic approaches. The aim of the paper is an attempt to reconstruct and analyse the contemporary debate on citizenship education in the perspective of European Union. The analyse of educational trends about Europe and Europeanism is significant if Brexit is taking into the consideration.

Działania bojowe podczas konfliktu w Libii na długo pozostaną przedmiotem specjalistycznych analiz czy też prac naukowych. Operacja ta była bez wątpienia ważnym sprawdzianem zdolności bojowych w wymiarze narodowym, sojuszniczym, militarnym i organizacyjnym. Celem artykułu jest przeanalizowanie powyższych zmiennych, głównie z perspektywy amerykańskiej i brytyjskiej. Dobór obszaru problemowego nie wynika jedynie z łatwej dostępności do materiału źródłowego, ale również z faktu istotnego zaangażowania obydwu stron w konflikt. W przypadku Brytyjczyków otrzymujemy także niezwykle interesującą i wartościową możliwość przeanalizowania skutków istotnej reformy, czy też zmiany koncepcji brytyjskich sił zbrojnych w ramach Strategic Defence and Security Review z 2010 roku. Celem artykułu jest także próba oceny znaczenia amerykańskiego zaangażowania w konflikt, widziany z obydwu stron Atlantyku. Wreszcie analizie poddany zostanie sam zamysł operacji, podobieństwa i różnice względem podobnych operacji tego typu, przeprowadzonych w przeszłości, a także twierdzenie, że działania w Libii stanowią modelowy przykład dla realizacji "konfliktów przyszłości" w regionie. ; The conflict in Libya will definitely be a topic of various future analytical and academic analyses for a very long time. The activities conducted there undoubtedly can be seen as a significant test of combat readiness both in the national and allied dimension, and interesting also from the organizational and purely military perspective. The main goal of the paper is to analyze the aspects mentioned above, especially from the British and American perspectives. The availability of the source material is not the only reason for defining the field of research in this way. Both countries were strongly involved in the conflict. In the case of Great Britain, we have a highly interesting and valuable chance to analyze the first outcome of a very important change in British strategic thinking, formulated in the Strategic Defense and Security Review of 2010. The other goal of the paper is to look at American involvement in the conflict and its meaning as seen from both sides of the Atlantic Ocean. Finally, the analysis aims to emphasize the similarities and differences regarding the former cases of military engagement of both countries, and to check if the Libyan conflict can be seen as a typical conflict in the region.

Działania bojowe podczas konfliktu w Libii na długo pozostaną przedmiotem specjalistycznych analiz czy też prac naukowych. Operacja ta była bez wątpienia ważnym sprawdzianem zdolności bojowych w wymiarze narodowym, sojuszniczym, militarnym i organizacyjnym. Celem artykułu jest przeanalizowanie powyższych zmiennych, głównie z perspektywy amerykańskiej i brytyjskiej. Dobór obszaru problemowego nie wynika jedynie z łatwej dostępności do materiału źródłowego, ale również z faktu istotnego zaangażowania obydwu stron w konflikt. W przypadku Brytyjczyków otrzymujemy także niezwykle interesującą i wartościową możliwość przeanalizowania skutków istotnej reformy, czy też zmiany koncepcji brytyjskich sił zbrojnych w ramach Strategic Defence and Security Review z 2010 roku. Celem artykułu jest także próba oceny znaczenia amerykańskiego zaangażowania w konflikt, widziany z obydwu stron Atlantyku. Wreszcie analizie poddany zostanie sam zamysł operacji, podobieństwa i różnice względem podobnych operacji tego typu, przeprowadzonych w przeszłości, a także twierdzenie, że działania w Libii stanowią modelowy przykład dla realizacji "konfliktów przyszłości" w regionie. ; The conflict in Libya will definitely be a topic of various future analytical and academic analyses for a very long time. The activities conducted there undoubtedly can be seen as a significant test of combat readiness both in the national and allied dimension, and interesting also from the organizational and purely military perspective. The main goal of the paper is to analyze the aspects mentioned above, especially from the British and American perspectives. The availability of the source material is not the only reason for defining the field of research in this way. Both countries were strongly involved in the conflict. In the case of Great Britain, we have a highly interesting and valuable chance to analyze the first outcome of a very important change in British strategic thinking, formulated in the Strategic Defense and Security Review of 2010. The other goal of the paper is to look at American involvement in the conflict and its meaning as seen from both sides of the Atlantic Ocean. Finally, the analysis aims to emphasize the similarities and differences regarding the former cases of military engagement of both countries, and to check if the Libyan conflict can be seen as a typical conflict in the region.

Poland under the Pressure of the Western Powers (January–July 1938)The year 1938 was a forecast of events leading up to the outbreak of the Second World War. From the Polish point of view it was essential that Poland had found herself facing developments decisive for a certain configuration of forces on the international arena. The prime ally – France – wished at all cost to force Poland to consent to a written commitment, namely, that the Polish side would not attack Czechoslovakia once the German threat became a fact. The French and the British were dissatisfied with suitable verbal assurances. Bolesław Wieniawa-Długoszowski, the Polish Ambassador in Italy, aptly expressed the very heart of the matter: "We do not wish to incur harm upon the Czechs, but in the face of their notorious ill will towards us we have neither the duty nor the willingness to help them". The pressure exerted by the Western powers, which did not hasten to assume the sort of obligations that they wished to impose upon Poland, lasted uninterruptedly until July 1938. French diplomacy applied a double standard regarding France and the Polish ally. This did not bid well for future cooperation in the case of an outbreak of a world war.

Poland under the Pressure of the Western Powers (January–July 1938)The year 1938 was a forecast of events leading up to the outbreak of the Second World War. From the Polish point of view it was essential that Poland had found herself facing developments decisive for a certain configuration of forces on the international arena. The prime ally – France – wished at all cost to force Poland to consent to a written commitment, namely, that the Polish side would not attack Czechoslovakia once the German threat became a fact. The French and the British were dissatisfied with suitable verbal assurances. Bolesław Wieniawa-Długoszowski, the Polish Ambassador in Italy, aptly expressed the very heart of the matter: "We do not wish to incur harm upon the Czechs, but in the face of their notorious ill will towards us we have neither the duty nor the willingness to help them". The pressure exerted by the Western powers, which did not hasten to assume the sort of obligations that they wished to impose upon Poland, lasted uninterruptedly until July 1938. French diplomacy applied a double standard regarding France and the Polish ally. This did not bid well for future cooperation in the case of an outbreak of a world war.

Artykuł jest próbą krytycznego socjologicznego spojrzenia na reformę samorządową przeprowadzoną w Polsce w 1990 r. oraz na jej kolejne korekty w 1999 i 2002 r. Krytyka ta odwołuje się do dwóch podstawowych koncepcji samorządu. Po pierwsze, do demokratycznych, obywatelskich, decentralizacyjnych idei Jerzego Regulskiego, głównego autora tej reformy. Po drugie, do rozwijanej w brytyjskim Institute of Local Government Studies koncepcji Michaela Clarka i Johna Stewarta dwóch typów relacji między władzą lokalną a mieszkańcami i co zatem idzie ‒ do dwóch typów zarządzania gminą: zarządzania zorientowanego na mieszkańca-klienta i zarządzania zorientowanego na mieszkańca-obywatela. Opierając się na krytyce tej reformy dokonanej przez samego Regulskiego piętnaście lat po jej wprowadzeniu oraz aktualnych danych zastanych i badaniach własnych, autor próbuje pokazać, że po kolejnych dziesięciu latach krytyka tej reformy jako niedostatecznie upodmiotowiającej mieszkańców jest co najmniej tak samo aktualna. Kanały demokratycznej artykulacji interesów różnych grup mieszkańców gmin są mało funkcjonalne, zwłaszcza w dużych miastach. ; In this paper the self-government reform of 1990 and its subsequent corrections of 1999 and 2002 are analysed from a sociological perspective. The critical analysis focuses on two basic concepts of self-governance: (i) the concept based on decentralisation, democratisation and citizenfocused government as represented by the main author of the reform Jerzy Regulski, and (ii) the concept currently being developed at the British Institute of Local Government Studies authored by Michael Clark and John Stewart, proposing two types of relations between a local authority and local residents, and consequently two types of commune and municipality (gmina) management: one oriented on the inhabitant-client and one oriented on the citizen-client relationship. Based on the criticism of the reform articulated by Regulski fifteen years after its implementation, as well as on the current data and his own analysis, the author proposes that today, after another ten years, the same criticism pointing to the still insufficient treatment of local residents as the main focus, or object of self-government concern, has lost none of its topicality. The channels of the democratic articulation of the interests of different groups of commune and municipality (gmina) inhabitants do not function properly, which is particularly evident in big cities.

The aim of the article is to analyze how the concept of sovereignty (the main theoretical category of this text) has been conceptualized/criticized/interpreted during the recent Scottish independence debate, which took place in the period preceding the independence referendum of 18 September 2014. This concept is closely related to the categories of independence and sovereign. The pronouncements on sovereignty present in the intellectual output of three groups are discussed: academics; politicians and political activists; and public intellectuals. An analysis of each type of discourse is produced with a concise partial conclusion, which in the final part are synthesized into a general thesis of the article. The majority of the discussed sources had been made public (i.e. published or presented) no earlier than in the Autumn of 2012. Among these sources there are non-fiction books (academic and essays), academic articles and presentations. This analysis has led to the following conclusions: sovereignty is perceived as relevant in the interdependent 21st century world, as states still remain capable (international pressures and cooperation notwithstanding) of shaping their internal and external policies. It is also generally accepted that the holder of sovereignty, especially in the Scottish case, is the Scottish nation. This assumption leads to calls for the reform of the British constitution, reconciling the existence of various sovereign nations in the United Kingdom, with the sovereignty of parliament. Celem badawczym artykułu jest przeanalizowanie, w jaki sposób pojęcie suwerenność (główna kategoria teoretyczna tekstu) było konceptualizowane / krytykowane/ interpretowane podczas niedawnej szkockiej debaty niepodległościowej, trwającej w okresie poprzedzającym referendum z dnia 18 września 2014 roku. Pojęcie to jest ściśle powiązane z kategoriami niepodległość oraz suweren. Analizie poddane zostały wypowiedzi na temat suwerenności sformułowane przez przedstawicieli trzech grup: badaczy, polityków i osób zaangażowanych w politykę oraz liderów opinii. Analiza poszczególnych typów dyskursów została zakończona zwięzłymi wnioskami cząstkowymi, które w części końcowej zostały ujednolicone, przyjmując postać zasadniczej tezy artykułu. Zdecydowana większość wykorzystanych źródeł została upubliczniona (tj. opublikowana lub wygłoszona) nie wcześniej niż jesienią 2012 roku. Wśród nich znajdują się druki zwarte (książki akademickie i eseistyczne), artykuły akademickie oraz teksty wystąpień. Podjęte badania przyniosły następujące wnioski: suwerenność zachowuje swe znaczenie w realiach gęstej globalizacji pierwszych dekad XXI wieku, gdyż państwa wciąż dysponują (niezależnie od konieczności współpracy międzynarodowej czy presji czynników zewnętrznych różnego typu) instrumentami umożliwiającymi kształtowanie ich polityki zewnętrznej i wewnętrznej. Szeroko akceptowane jest także twierdzenie wskazujące, że suwerenem w warunkach szkockich jest szkocki naród. To pociąga za sobą głosy opowiadające się za reformą brytyjskiego ustroju, godzącą zasadę suwerenności parlamentu z suwerennością poszczególnych brytyjskich narodów.