Suchergebnisse

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Bu çalışma Ortaçağdan 20. yüzyıla kadar Kur'an çevirilerindeki çeviri stratejisini tarihsel gelişimleri ile ele almaktadır.Ortaçağda yapılan Kur'an çevirilerinde amaç İslamiyet'i veya Kur'anı anlatmak değil, zamanın misyonerlik çalışmalarında etkili olmaktı. Böyle bir durum söz konusu olduğu için o zamanlar Hz. Muhammed'in hayatı birçok çevirmen tarafından göz önünde alınmamıştır. Her ne kadar Hıristiyan çevirmenlerin yalnızca bir kaçı tarafından yerine getirilmiş olsa bile yeterli olmamıştır. Bu durum Müslüman âlimlere göre Kur'an'ın anlaşılabilmesi ve gerçek anlamıyla çevirisinin yapılabilmesi için Hz. Muhammed' in hayatını bilmek çevirinin ön koşullarından birisidir.Avrupa Ortaçağında bilim ve kilisenin dili Latince olduğu için o dönemdeki Kur'an çevirileri Arapçadan Latinceye yapılmıştır. Ancak yapılan bu çeviriler, özellikle çevirmenin görüş açısını yansıtmaya yönelikti. Dönemin politik ve sosyal şartları, çevirmenin çeviri stratejisini de etkilemiştir. Bunun sonuncunda ise yapılan çeviriler Kur'anın içeriğinden çok çevirmenin savunduğu bakış açısı ve misyonerliğin yansımalarıydı. Bu durum Reformasyon döneminde de neredeyse hiç değişmemiştir.Luther Kur'anı Almancaya çeviren ilk çevirmenlerdendi, fakat onun yapmış olduğu Kur'an çevirisi de Ortaçağ da çevrilen Kur'an tercümelerinden çokta farklı değildi. Her ne kadar Yeniçağın başlarında Kur'an çevirilerindeki olumsuz tablo kendini değiştirmiş olmasa da, Hümanizm akımının etkileri kendini bu çevirilerde göstermeye başlamıştır.Aydınlanma döneminde ise durum çelişkiliydi. Hala Kur'anı çürütmeye yönelik çalışmalar yapılmış olsa bile, bu dönemde İslamiyet'e ve Kur'ana karşı olumlu düşüncelerde gelişmeye başlamıştır. Johann Wolfgang Goethe, Ephraim Lessing, Herder ve Rückert gibi önemli isimler sayesinde İslam karşıtı görüşler değişime uğramaya başlamıştır. Böylelikle Kur' an düşmanlığının sona ermesi Kur'an'ın Alman dilinde asıl değer ve anlamını kazanmasını da beraberinde getirmiştir.Anahtar Kelimeler: Kur?an çevirileri, çeviri stratejileri, dönemsel özellikle ; This present work is about Qur'an translations of the Middle Ages until the 20th Century regarding to the influence of historical factors that have influenced the translation strategy of the Qur?an translator.Since the translation of the text or the original text is based on the Qur'an, this is illustrated in the overview summary. Also, the life of the prophet Muhammad plays a major role in the translations. Muslim scholars presuppose the knowledge of Mohammed's live in their translations as a prerequisite for the understanding of the Qur'an. This prerequisite has been met by only a few Christian translators.As the science and world language in the European Middle Ages was Latin, the early Qur?an translations were made from Arabic in that language. However, their executions are associated with polemical intent. The political and social circumstances caused that the translator included in the application of the translation strategy his intent to refutation of the Qur'an.Even in the age of the Reformation, the situation for the refutation of the Qur?an has not changed a lot. Luther's translation of the Qur'an was playing an important role in German-speaking territories. He is one of the first, who translated the Qur?an into the German language, but unfortunately the textual sources - still breathing the medieval mind - Luther used for his translation strategy is very important, because the source was the translation of the Qur?an from the Middle Ages.However, in the beginnings of the modern era, the basic idea of refutation has not changed. But the translations are influenced by the humanist ideal of the translator.The situation in the Age of Enlightenment is ambivalent. There are still translations made in the controversial theology, but the tide of the enemy image of Islam had been able to be changed only because of contacts by great personalities such as Goethe, Ephraim Lessing, Herder, and especially by Rückert. The repeal of hostility helped, that the real meaning and value of the Qur'an could be considered in the German language.Keywords: Qur?an translations, translation strategies, epochal characteristics

ÖZETPartilerin parlamentoda tek başına çoğunluluğu sağlayamadığı durumlarda genellikle koalisyon hükümeti modeli uygulanmıştır. Türk kamuoyu ise bu modelle 15 Ekim 1961 seçimleri sonucunda tanışmıştır. 1961 Anayasası'nın getirdiği yeni seçim sistemi küçük partilere meclise girme olanağı sağlarken büyük partilerin oylarını düşürmüş, tek bir partinin hükümet kurmasını zorlaştırmıştı. Ekim sonuçları da bunun göstergesi olmuş; CHP en fazla oyu almasına rağmen tek başına hükümet kuracak çoğunluğu sağlayamamıştır. Böylece Türkiye'de tek partili hükümetler dönemi sona ermiş ve 1965 seçimlerine kadar sürecek koalisyon hükümetleri dönemi başlamıştır.Türkiye'de 1961- 1965 yıllarında dört farklı koalisyon hükümeti kurulmuştur. Bunlardan ilk üçü CHP lideri İsmet İnönü tarafından, dördüncüsü ise Bağımsız Kayseri Senatörü Suat Hayri Ürgüplü tarafından teşkil edilmiştir. Üçüncü İnönü Hükümeti'nin istifası üzerine, Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel yeni hükümeti kurma görevini Bağımsız Kayseri Senatörü Suat Hayri Ürgüplü'ye vermişti. Tarafsız bir başbakan olan Suat Hayri Ürgüplü AP, CKMP, YTP ve MP ile yaptığı görüşmelerden sonra bu partilerle yeni hükümetin hedef ve planlarını içeren bir koalisyon protokolü imzalamıştır.20 Şubat 1965'te kurulan Ürgüplü Hükümeti'nde MP, CKMP ve YTP genel başkanları görev almazken meclis dışından gelen Süleyman Demirel başbakan yardımcılığı görevini üstlenmiştir. Ayrıca başbakan dışında bağımsızlara görev verilmemiştir. 26 Şubat 1965'te hükümet programı açıklanmıştır. Daha çok yapılması planlanan işler ve temennilerden oluşan program, daha önceki hükümetlerinkiyle oldukça benzerlik göstermesine rağmen 4 Mart'ta yapılan güven oylamasıyla Meclis tarafından kabul edilmiştir.TRT tartışmaları, Petrolün millileştirilmesi, toprak reformu, aşırı cereyanlarla mücadele gibi konular iç politikada hükümeti uğraştıran ana meseleler olmuştur. Hatta bu konular, koalisyon ortakları arasında da zaman zaman anlaşmazlıklar yaratarak koalisyonun varlığını tehdit etmiştir. 8 ay iktidarda kalan Ürgüplü Hükümeti, Kıbrıs meselesini milli bir dava olarak görmüş, dış politikasını da bu çerçevede şekillendirmiştir. Nitekim iç meselelerde fikir ayrılığına düşen AP, CKMP, YTP, CKMP ve CHP Kıbrıs sorununda ortak bir tavır sergilemiştir.ABSTRACTWhen a party can not constitute majority at the parliament, usually the coalition government model is adopted. Turkish public has met this model after the elections dated 15th October 1961. The new election system introduced by the 1961 Constitution has enabled small parties to participate in the parliament, thus decreasing the votes of the big parties it was made difficult for a single party to form a government. The result of October elections was an indicator to this. Although CHP has got the highest votes, they were not able constitute majority to form the government alone. In this way single party government era has reached to an end and a new era of coalition governments has started which would last until 1965 elections. Between 1961 and 1965 four different coalition governments have been established in Turkey. First three were established by the leader of CHP, İsmet İnönü and the fourth was established by the Independent Senator of Kayseri, Suat Hayri Ürgüplü. After the resignation of the Third İnönü Cabinet, President Cemal Gürsel has handed over the mission of establishing a new government to the Independent Senator of Kayseri, Suat Hayri Ürgüplü. Being an independent Prime Minister Suat Hayri Ürgüplü has signed a coalition protocol with AP, CKMP, YTP and MP consisting the targets and plans of the new government after completing his negotiations with these parties. Non of the leaders of MP, CKMP and YTP parties have participated in Ürgüplü Government which has been established on 20th February 1965, whereas Süleyman Demirel who was not a member of the Parliament, was assigned as the Assistant of the Prime Minister. Non of the independent members of the Parliament, except the Prime Minister have participated in this government. On 26th February 1965 the Government Program was announced. Although the program had many things in common with the previous Government Plan, consisting mostly the work plans to be accomplished and wishes, has been accepted by the Parliament after the vote of confidence held on 4th of March. Concerning the internal politics, arguments about Turkish Radio and Television, nationalising of oil, land reform, struggle with the extreme trends were the main issues that the Government had to deal with. These issues have been the major difficulties for the Government to work hard and from time to time have threatened the existence of the coalition due to the disagreements on the issues. Ürgüplü Government, remaining in power for eight months has regarded the Cyprus question as a national cause and shaped its foreign policy within this respect. As a matter of fact although AP, CKMP, YTP and CHP have dissented in internal questions, they have presented a common attitude about Cyprus question.

Dünya ülkeleri sanayi devrimi ile birlikte hızlı bir kalkınma sürecine girmiştir. Bu kalkınma dünya üzerindeki kıt ve yenilenemez kaynakların zarar görmesine neden olmuştur. Kaynakların zarar görmesi kalkınma şeklinin de sorgulanmasına yol açmıştır. Sivil toplum kuruluşlarının katkısıyla yapılan sorgulama sonucunda kalkınmanın çevreyi koruyarak gerçekleşmesi gerektiği belirlenmiştir. Çevre konusunda sivil toplum kuruluşlarının çalışmaları karşısında idari kuruluşların çevre konusundaki yaklaşımları da değişime uğramıştır. Önceleri sivil toplum kuruluşları karşısında faaliyetlerini savunma pozisyonunda olan idare, zamanla sivil toplum kuruluşlarını da dikkate almaya başlamıştır. Ancak bu dikkate alma tavrının da değişime uğradığı artık Türkiye örneğinde belirli düzeyde idare ile sivil toplum kuruluşlarının çevre konusunda işbirliği yapma aşamasına geçtiği ifade edilebilir. ; World countries have entered a rapid development process with the industrial revolution. This development has led scarce and non-renewable resources in the world to be damaged.Development while preserving the environment as a result of the contribution of civil society organizations in the realization of the inquiry should be determined. Executive agencies, non-governmental organizations on environmental issues environmental approaches towards work has changed. Initially, the activities of non-governmental organizations defensive position in the face of the administration, the time has begun to take into account non-governmental organizations. However, this was changed to take into account the attitude is no longer in the case of Turkey, a certain level of environmental non-governmental organizations to co-operate with the administration have traversed the stage.

Bu tez, demokratik geçiş döneminde bulunan melez rejimlerden kayda değer bir kısmının hem otoriter hem de demokratik bazı özellikleri barındıran bir yapıya bürünerek yeni bir rejim tipi oluşturduğu iddiasındaki rekabetçi otoriteryanizmi teorik çerçeve olarak benimsemektedir. Bu çerçevede Rusya Federasyonu'nun siyasal tecrübesi ilk devlet başkanı Yeltsin ve 2000 sonrası Putin dönemleri üzerindenincelenmiştir. Her iki dönemde de iktidarın hem rejimin rekabetçi özelliğinin korunması hem de otoriter yapının tesisini sağlamaya çalışması rekabetçi otoriteryan rejimin özelliklerinin tespit edilmesine imkân veren seçimler, medya, parlamento, yargı, protestolar, elitler ve ülkenin siyasal kültürü gibi platformlar incelenerek ortaya konulmuştur. Bu teorik çerçevenin tercih edilmesinde geçiş dönemi ülkelerinin bir kısmı demokratikleşmesini tamamlar veya tam otoriter rejime dönüşü tecrübe ederken Rusya Federasyonu'nun rekabetçi otoriter rejim özelliklerini çeyrek yüzyıl boyunca istikrarlı bir şekilde sürdürmesi etkili olmuştur. Bu çalışmada, Rus siyasal rejiminin rekabetçi unsurlarının yanı sıra otoriter yapısını pekiştiren seçimlerin özgür fakat adil olmaması, medyanın kontrol altına alınması, parlamento ve yargının iktidarın etkisinde kalması, protestoların kontrol edilmesi, siyasal kültürün etkisinin bilinçli bir şekilde iktidar tarafından kullanılması tespit edilmeye çalışılmıştır. 1990larda uluslararası arenadakabul görme ihtiyacı ile Batı dünyasının siyasal özelliklerinin kabul edilmesi, devlet yapısının zayıflığı, 'aile' ve oligarkların rejim üzerinde etkili olması, dikey iktidar yapısının inşa edildiği Putin dönemi ile öncesini iki ayrı bölümde inceleme ihtiyacını doğurmuştur. Çalışma sonucunda rejimin 1990lardan 2018 başkanlık seçimine kadarki dönemde giderek daha otoriter bir yapıya büründüğü tespit edilmiştir. Yine de tam otoriter rejim adlandırması doğru olmayacağından uluslararası alanda rejim değerlendirmesi yapan kuruluşların verilerine başvurulmuştur. Freedom House'un Nations in Transit, Countries at the Crossroads, Political Rights ve Civil Liberties indeksleri ile Polity IV, Sustainable Governance Indicators (SGI), The EIU, World Governance Indicators ve The Bertelsmann Transformation Index (BTI) verileri kullanılmıştır. Ayrıca basın özgürlüğü alanında Reporters Without Borders, hukukun üstünlüğü alanında Rule of Law Index ve yolsuzluk alanında Transparency International verilerinden de destek alınarak Rus siyasal rejimi Yeltsin ve Putin dönemleri üzerinden daha anlaşılır bir şekilde analiz edilmiş ve somut bilgilerle zenginleştirilmiştir. --- This thesis accepts competitive authoritarianism as a theoretical framework which claims that significant number of hybrid regimes created a new regime type having both democratic and authoritarian peculiarities. Within this framework the political experience of the Russian Federation is analyzed through Yeltsin and Putin periods. President's endeavor to keep the regime both competitive and authoritarian in both periods is revealed through analyzing elections, media, parliament, judiciary,protests, elites and the political culture of the country which are the platforms for the evaluation of a competitive authoritarian regime. The continuation of the stable hybrid regime in Russia for a quarter of a century while some other hybrid regimes democratized or adopted full authoritarian rule became effective in the preference of this theoretical framework. In this context, the authoritarian peculiarities such as conducting free but unfair elections, taking media under control of the government, bringing the parliament and the judiciary under the influence of the government, controlling the protests, government's usage of the political culture of the country in addition to the competitive peculiarities of the Russian political regime is tried to be determined in this study. The adoption of the Western world's political features depending on the need to be accepted in the international arena, the weakness of the Russian state and the influence of the 'family' and the oligarchs in the 1990s necessitated to analyze Yeltsin and Putin periods in different sections. By conducting this study, it is determined that the Russian political regime has gradually been losing the competitive peculiarities of the regime from 1990s to March 2018 presidential elections and assumed a more authoritarian regime. However, since it is not true to name it as full authoritarian, I researched that how the internationalinstitutions studying on the evaluation of the regime types examine the situation. Within this framework, data from Freedom House's Nations in Transit, Countries at the Crossroads, Political Rights and Civil Liberties indexes and Polity IV, Sustainable Governance Indicators (SGI), The Economist Intelligence Unit (EIU), World Governance Indicators and The Bertelsmann Transformation Index (BTI) is used. In addition, data of the Reporters Without Borders working on the press freedom, Rule ofLaw Index working on evaluation of the countries based on the rule of law and Transparency International producing corruption indexes is used in order to make the evaluation of the Yeltsin and Putin periods more concrete and comprehensible.

Dünya ülkeleri sanayi devrimi ile birlikte hızlı bir kalkınma sürecine girmiştir. Bu kalkınma dünya üzerindeki kıt ve yenilenemez kaynakların zarar görmesine neden olmuştur. Kaynakların zarar görmesi kalkınma şeklinin de sorgulanmasına yol açmıştır. Sivil toplum kuruluşlarının katkısıyla yapılan sorgulama sonucunda kalkınmanın çevreyi koruyarak gerçekleşmesi gerektiği belirlenmiştir. Çevre konusunda sivil toplum kuruluşlarının çalışmaları karşısında idari kuruluşların çevre konusundaki yaklaşımları da değişime uğramıştır. Önceleri sivil toplum kuruluşları karşısında faaliyetlerini savunma pozisyonunda olan idare, zamanla sivil toplum kuruluşlarını da dikkate almaya başlamıştır. Ancak bu dikkate alma tavrının da değişime uğradığı artık Türkiye örneğinde belirli düzeyde idare ile sivil toplum kuruluşlarının çevre konusunda işbirliği yapma aşamasına geçtiği ifade edilebilir. ; World countries have entered a rapid development process with the industrial revolution. This development has led scarce and non-renewable resources in the world to be damaged.Development while preserving the environment as a result of the contribution of civil society organizations in the realization of the inquiry should be determined. Executive agencies, non-governmental organizations on environmental issues environmental approaches towards work has changed. Initially, the activities of non-governmental organizations defensive position in the face of the administration, the time has begun to take into account non-governmental organizations. However, this was changed to take into account the attitude is no longer in the case of Turkey, a certain level of environmental non-governmental organizations to co-operate with the administration have traversed the stage.

Bu çalışmanın amacı, birlikte evrim bakış açısıyla yenilik odaklı bir örgüt formu olarak teknoparkların ortaya çıkış sürecini, bu süreçte etkili olan dinamikleri, koşulları, aktörleri ve teknoparkların form olarak özelliklerini açığa çıkarmaktır. Çalışma keşifsel bir araştırma olduğundan dolayı nitel yöntem tercih edilmiştir. Veriler doküman analizi ve görüşmeler yoluyla elde edilmiştir. Elde edilen veriler tümevarımsal içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Bu kapsamda, danışman ve öğrenci tarafından yenilik odaklı bir örgüt formu olarak teknoparkların ortaya çıkış sürecine ilişkin özgün bir model geliştirilmiştir. Bu model, kurumsal mantıkları, tetikleyici koşulları, kurumsal çevrede değişime neden olan olayları, bu süreçte rol oynayan ve etkileşim içine giren örgütsel aktörleri, bu aktörler arasında etkileşimi hızlandıran mekanizmalar olarak katalizörleri, etkileşim dinamikleri sonucu oluşan öncül formu içermektedir. Çalışmanın sonucuna göre, yenilik odaklı bir örgüt formu olarak teknoparklar birlikte evrimsel bir süreçte ortaya çıkmıştır ve bu süreç 24 Ocak 1980 serbest piyasa ekonomisine geçişle başlamıştır. Formun ortaya çıkışında devlet kurumsal mantığının baskın olduğu, devletin kurumsal düzenleyici bir aktör olarak formun yapısını ve işleyişini şekillendirdiği tespit edilmiştir. Ayrıca, ODTÜ'nün kurumsal girişimci rolü üstlendiğine, TEKMER'lerin birlikte evrim sürecini hızlandıran katalizör olduğu ve yasadan önce kurulan ODTÜ Teknoparkın etkileşim dinamikleri sonucu oluşan öncül form olduğuna ulaşılmıştır. ; The aim of this study is primarily to reveal the emergence process of technoparks as an innovation oriented organizational form and accordingly to reveal the dynamics, conditions and actors which are effective in this process with a scope of co-evolution and the features of technoparks as an organizational form. Qualitative method was preferred due to the study's exploratory structure. The data were obtained through document analysis and face to face interviews. Accordingly, an inductive content method was used while analyzing data. In this context, an original model related to the emergence process of technoparks as an innovation oriented organizational form was developed by advisor and student. This model contains institutional logics, trigger factors/conditions, events that cause change in the institutional environment, organizational actors that play a role and interact in this process, catalysts as the mechanisms that accelerate the interaction between these actors, and the proto-form formed as a result of interaction dynamics. According to the results of the research; technoparks, as an innovation oriented organizational form, emerged in a co-evolutionary process and this process started with the transition to the free market economy on January 24, 1980. It was found that the state institutional logic was dominant in the emergence of the form and the state shaped the structure and functioning of the form as an institutional regulatory actor. In addition, it has been reached that METU played a role of institutional entrepreneur, TEKMER's were the catalyst that accelerated the co-evolutionary process and METU Technopark, which had been established before the law, was the proto-form as a result of interaction dynamics.

ÖZETBu tez, Adalet ve Kalkınma Partisi dönemi dış politikasının söylemler üzerinden nasıl inşa edildiğini temel alan kavramsal çerçeveden hareketle, AKP yönetici elitinin Türk dış politikasında ortak tarihi ve kültürel referanslar üzerinden ürettikleri "düzen kurucu" ve "sorun çözücü" söylemin bölgesel çatışmalarda nasıl yorumlanarak inşa edildiğini araştırmaktadır. Bu çerçevede, 2008 yılındaki "Gürcistan-Rusya Savaşı" ile 2008 "İsrail ile Filistin arasında yaşanan Gazze Savaşı" örnek olayları çerçevesinde bir araştırma yapılmıştır. Araştırma konusu olarak bu iki ayrı bölgesel çatışmanın seçilmesinin nedeni, aynı dönemlerde birkaç ay arayla ancak birbirlerinden farklı bölgesel coğrafyalarda yaşanan krizlere karşı Türkiye'nin "sorun-çözücü" ve "düzen kurucu" söylemlerinin işlerliğinin nasıl yansıtıldığını anlamaya çalışmak olmuştur. Bu amaçla ilk olarak, Dış Politika kavramı incelenmiş ve Dış Politika Analizinin tarihsel gelişimi ortaya konulmuştur. Temel olarak birey, devlet, sistem olmak üzere üç analiz düzeyine değinildikten sonra, yöntem olarak söylem analizi yapılacağı için temel analiz düzeyi birey olarak ele alınmıştır. Ancak, söz konusu bireylerin rasyonel varsayılması, sosyal bağlamdan kopuk, inanç, algılama, istek gibi nitelikleri görmezden gelinerek mekanik bir sürecine oturtulması sonucunu da beraberinde getirebilir. Bu sebepten, birey odaklı analiz temele alınmakla beraber, sosyal yapıları da bir ölçüde analize dahil eden bir yaklaşım ortaya konulmuş, birey düzeyinin başat olduğu çok düzeyli yaklaşım izlenmiştir. Kuramsal zeminde Dış Politika çalışmalarını anlamak adına ise Realizm, Liberalizm, İnşacılıktan bahsedilmiş, teorik çerçeveyi ise sosyal olgu olarak tanımladıkları dış politikayı dilsel analizler üzerinden inceleyip anlayan Post-Yapısalcılık oluşturmuştur.Daha sonra bu kavramsal çerçeveden hareketle, AKP'nin bir parti olarak dış politika konusunda hangi söylemler üzerinde durduğu ve söylemler altında nasıl bir tutum izlediği araştırılmıştır. İlk olarak Türkiye'nin AKP döneminde "değiştiği" varsayılan dış politikasında kendine hangi rolleri biçtiği, bu rollerin toplumun değişik kesimlerinden kabul görmesi için hangi söylemsel pratiklerin kullandığı ortaya çıkartılmıştır. Ardından, post-yapısal söylem analizi yöntemiyle, Gürcistan ve Gazze krizleri bağlamında, dış politika yapıcı elitlerinin ürettikleri söylemle kavramlaştırma, benzetme, ötekileştirme veya metaforları kullanarak çatışmaların nasıl algılanacağını belirlediği ve iletişimi kendi belirledikleri söylem üzerinden yürüttükleri tespit edilmiştir. Sonuç olarak, araştırılan örnekler, uluslararası aktörler arasındaki ilişkilerin ve uluslararası konjonktürün Türkiye'nin dış politika tepkilerini şekillendirmede oldukça etkili olduğunu ve söylemsel düzenlemelerin kurucu söylemden nispeten bağımsız olduğunu göstermiştir.ABSTRACTWith the conceptual framework based on how foreign policy was constructed by discourses during JDP term, this thesis analyses how "problem-solver" and "order-builder" discourses, which were designed on common historical and cultural references by JDP ruling elite, were constructed in regional conflicts by interpretation. In this context, Georgia-Russia War (2008) and Gaza War between Israel and Palestine (2008) were researched as a case study. The reason and the aim of choosing of these two different regional conflicts as a research topic is to understand how "problem-solver" and "order-builder" rhetorics were formed and reflected in those two regional conflicts which emerged out in different regional geographies almost in the same period. For this purpose, firstly, the concept of Foreign Policy was defined and the historical development of Foreign Policy Analysis was analysed. After mentioning three levels of analysis as individual, state, and system, the basic level of analysis was taken as an individual since discourse analysis would be applied as a method. However, the assumption of the individual as a rational actor could bring about a result of fitting into a mechanical process through ignoring such qualities as social context, belief, perception and desire. Therefore, although individual level of analysis will be centered on, it was put forward an approach involving analytical analysis of social structures in a certain extent; and a multi-level approach was conducted in which the individual level was the principal one. In order to understand foreign policy studies, Realism, Liberalism, Constructivism were mentioned, and as a theoretical framework Post-Structuralism was used which examines and understands the foreign policy as social phenomena through linguistic analysis.Then within this framework, JDP's foreign policy discourses and its attitude under those discourses were examined. Firstly, it was found out that which roles were designed for foreign policy that was considered as "changed" under JDP rule , and which discursive practices were used for acceptance from different segments of society. Then, in the context of Georgia and Gaza crises, by using post-structural discourse analysis method, it was understood the fact that the foreign policy-making elites have determined the perception of the conflicts by using conceptions, analogies, otherings, or metaphors in their discourses, and they have conducted communication according to their own discourses. In conclusion, these examples showed that the relations among international actors and the international conjuncture were effective factors in shaping Turkey's foreign policy responses and discursive arrangements were relatively independent from constitutive discourse.

ÖZETDünya yaşanan son büyük savaşın akabinde adeta iki farklı ülkeye ayrılmıştır.İki ülke ve etrafındaki ülkecikler. Bu ülkeciklerden biri olan Türkiye Cumhuriyetikendine makul olan taraf için bir seçim yapmış ve bu uğurda pek çok taviz vermekzorunda kalmıştır.Jeostratejik ve jeopolitik konumu itibariyle dikkatlerin üzerinde olduğu Türkiye,ABD öncülüğündeki Batı Bloku'na girmiştir. Dünya üzerindeki pek çok ülkenin siyasi,askeri, ekonomik meselelerinde belirleyici pozisyonu olan ABD Türkiye üzerinde dekendini hissettirmiştir. Nitekim 1980'li yıllara gelindiğinde Türk toplumu içindeki sosyokültürel açıdan Amerikanlaşma gözle görülür bir hal almıştır.Bu durum gerek Türkiye'nin dört bir tarafındaki sinema salonlarınınişletmelerinin alınmasıyla, birtakım anlaşmaların yapılması sayesinde yüzlerceAmerikan filminin Türkiye'ye girişinin kolaylaştırılmasıyla, tek televizyon kanalınınyayın yaptığı ülkede haftada üç belki dört Amerikan dizisinin gösterime girmesiyleolmuştur. Böylece oluşturulmak istenen Amerikan algısı okyanus ötesindeki insanlaraservis edilmiştir.Sonuç itibariyle film ve dizilerde sunulan eğlence hayatı, müzik tarzları, spordalları, moda doğrultusundaki giyim kuşamları kısacası hayat tarzı Türk aile yapısınıniçine sızmış; zamanla Türk halkının yaşam biçimi, hayata bakışı, davranışı halinegelmiştir.VIABSTRACTThe world has been divided into two different blocs following the last worldwar; two counties and their ally smaller countries. The Republic of Turkey, which wasone of these 'allies', had to choose the bloc which appeared more reasonable andsuitable in the light of her own peculiarities.Turkey, whose geostrategic and geopolitical position was its primary attention,entered the western bloc headed by United States. The United States, which has adecisive position in the political, military and economic affairs of many countriesaround the world, has also manifested itself on Turkey. As a matter of fact, when itcame to 1980s, the Americanization of socio-cultural aspects of Turkish society becamemore visible.This was due to the fact that the operation of cinema halls around Turkey wastaken over, facilitating the entry of hundreds of American Films into Turkey through anumber of agreements and the broadcasting of three or four American plays a week in acountry where there was a single TV channel aired. In this way, they served theAmerican purpose by creating their desired perceptions and people, overseas.As a result, entertainment life, musical styles, sports branches, fashion-orientedclothing socks, which have been shown through movies and plays, have infiltrated thefamily structure and life style and has thus become the lifestyle, perspective andbehavior of the Turkish people.

Afganistan devleti, 20. yüzyılın en çatışmalı ve istikrarsız ülkelerinden biri olarak bilinmektedir. Ancak 21. yüzyıl ülkede çatışmaların sona erdiği, barış ve istikrarın yeniden sağlanmaya çalışıldığı bir dönem olarak başlasa da ilerleyen yıllarda bu istikrar yeniden sekteye uğramıştır. Afganistan son 20 yılda kendi çabalarıyla ve aynı zamanda uluslararası toplumun yardım ve desteğiyle yapılan katkılar sonucunda birçok alanda önemli gelişmeler kaydetmiştir. Ekonomik, siyasi, askeri ve sosyal alanlarına yeniden yapılanma sürecine girmiştir. Özellikle ekonomik alana yönelik önemli adımlar atmaya çalışmıştır. Fakat Afganistan ekonomisinin büyük bir bölümü halen dış yardımların oluşturduğu mali yardımlara bağlı olup, kendi ulusal kalkınma sistemini hayata geçirene dek dış yardım ve yatırımlara bağlı bir ekonomik politikası izleme durumundadır. Bu amaçla Türkiye de Afganistan'a yardım ve yatırımda bulunan en baştaki ülkeler arasında yer almaktadır. Türkiye Afganistan'ın bağımsızlık, işgal ve özellikle yeniden yapılanma döneminde yardımlarını ve desteklerini esirgememiştir. Bu amaçla Afganistan'ın refaha ve istikrara kavuşması için ve gelişimi için Türkiye tarafından birçok alanda her daim desteklenmiştir. Afganistan'ın yeniden yapılanma süreci itibarıyla Türk-Afgan ilişkilerinde yeni bir sayfa açılmıştır. Türkiye Afganistan'ın yeniden yapılandırılmasında aktif bir rol oynamakta olup, bu rollerden biri ekonomik ve ticari işbirliği alanlarında gerçekleşmektedir. Bu araştırmanın amacı Afganistan dış ticaretinde 2001 yılı sonrasında yaşanan yapısal dönüşüm, bu yapısal dönüşümün Afganistan ile Türkiye arasındaki dış ticarete etkisinin incelenmesi ve Afganistan ile Türkiye arasındaki dış ticaret ilişkilerinin geliştirilmesine katkı sunulmasıdır. ; The state of Afghanistan is known as one of the most conflicted and unstable countries of the 20th century. However, the 21st century started as a period when the conflicts in the country ended, and peace and stability were tried to be restored, this stability was again ...

Afganistan devleti, 20. yüzyılın en çatışmalı ve istikrarsız ülkelerinden biri olarak bilinmektedir. Ancak 21. yüzyıl ülkede çatışmaların sona erdiği, barış ve istikrarın yeniden sağlanmaya çalışıldığı bir dönem olarak başlasa da ilerleyen yıllarda bu istikrar yeniden sekteye uğramıştır. Afganistan son 20 yılda kendi çabalarıyla ve aynı zamanda uluslararası toplumun yardım ve desteğiyle yapılan katkılar sonucunda birçok alanda önemli gelişmeler kaydetmiştir. Ekonomik, siyasi, askeri ve sosyal alanlarına yeniden yapılanma sürecine girmiştir. Özellikle ekonomik alana yönelik önemli adımlar atmaya çalışmıştır. Fakat Afganistan ekonomisinin büyük bir bölümü halen dış yardımların oluşturduğu mali yardımlara bağlı olup, kendi ulusal kalkınma sistemini hayata geçirene dek dış yardım ve yatırımlara bağlı bir ekonomik politikası izleme durumundadır. Bu amaçla Türkiye de Afganistan'a yardım ve yatırımda bulunan en baştaki ülkeler arasında yer almaktadır. Türkiye Afganistan'ın bağımsızlık, işgal ve özellikle yeniden yapılanma döneminde yardımlarını ve desteklerini esirgememiştir. Bu amaçla Afganistan'ın refaha ve istikrara kavuşması için ve gelişimi için Türkiye tarafından birçok alanda her daim desteklenmiştir. Afganistan'ın yeniden yapılanma süreci itibarıyla Türk-Afgan ilişkilerinde yeni bir sayfa açılmıştır. Türkiye Afganistan'ın yeniden yapılandırılmasında aktif bir rol oynamakta olup, bu rollerden biri ekonomik ve ticari işbirliği alanlarında gerçekleşmektedir. Bu araştırmanın amacı Afganistan dış ticaretinde 2001 yılı sonrasında yaşanan yapısal dönüşüm, bu yapısal dönüşümün Afganistan ile Türkiye arasındaki dış ticarete etkisinin incelenmesi ve Afganistan ile Türkiye arasındaki dış ticaret ilişkilerinin geliştirilmesine katkı sunulmasıdır. ; The state of Afghanistan is known as one of the most conflicted and unstable countries of the 20th century. However, the 21st century started as a period when the conflicts in the country ended, and peace and stability were tried to be restored, this stability was again ...

ÖZETORTADOĞU VE ATATÜRK'ÜN ORTADOĞU POLİTİKASI (1919-1926)Coğrafi konumu nedeniyle tarihte önemini korumuş olan Ortadoğu, bu önemini günümüzde de dünya siyaseti ve ekonomisi açısından sürdürmektedir. Türkiye bir parçası olduğu bu bölgeyle olan ilişkilerini Kurtuluş Savaşı'ndan itibaren eskisinden farklı bir biçimde yaşamıştır. Bu ilişkiyi doğru bir biçimde ortaya koymak Türkiye'nin geleceğini daha iyi bir doğrultuda çizmek için faydalı olacaktır.Her ne kadar tarihsel ve toplumsal olarak birbirine yakın özellikleri taşısalar da, Türkiye Kurtuluş Savaşı ile birlikte Ortadoğu'nun diğer ülkelerinden farklı bir gelişme göstermiştir. Mustafa Kemal önderliğindeki Türkiye bağımsızlığı kendisi için temel bir hedef olarak belirlerken, Misak-ı Milli ile de Ortadoğu'da yaşayan halkların kendi kaderlerini belirleme haklarını tanımış ve eskiden Osmanlı Devleti'nin egemenliğinde bulunan bu topraklar üzerinde herhangi bir hak talebinde bulunmayacağını bildirmiştir. Türkiye bağımsızlığı uğrunda kendi öz gücü olan Anadolu halkı ile, emperyalizme karşı mücadeleye girişmesine karşın, Ortadoğu'daki diğer toplumlar bağımsızlığı Avrupa'nın sömürgeci ülkeleriyle girdikleri ilişkilerde aramış, bunun sonucunda Türkiye Kurtuluş Savaşı'nı başarıyla tamamlayarak bağımsızlığa kavuşurken Ortadoğu'nun diğer toplumları İngiltere ve Fransa'nın kuklası konumuna düşmüşlerdir.Bu süreçte Mustafa Kemal önderliğindeki Türkiye tarihsel ve toplumsal yakınlığı olan bu ülkelerle -her ne kadar önderleri Türkiye'nin aleyhine İngiltere ve Fransa ile işbirliği yapsalarda- ilişkiyi koparmamış özellikle İngiltere ve Fransa'nın elinde oyuncak konumuna düşen ezilen halklarıyla dayanışmayı geliştirmeye çalışmıştır. Bu durum aynı coğrafyanın komşu halkları olarak gelecekte de bir arada barış içinde yaşamanın gereği olarak olduğu kadar, emperyalizme karşı güçlerin birleştirilmesi politikasının gereği olarak da böyle olmuştur. ABSTRACTMIDDLE EAST AND MIDDLE EAST POLICY OF ATATÜRK (1919-1926)Middle East that kept its importance during the history with its geographical location, still continues this from point of view of world politics and economics. From the War of Independence, Turkey experienced its relations with this region to which it is a part in a different way form the past. To correctly examine this relation will be useful to draw the future of Turkey towards a better direction.Despite they have close historical and social features, Turkey indicated a development different than Middle East countries starting from the War of Independence. Turkey leaded by Mustafa Kemal determined the independence as its basic target, and recognized with Misak-I Milli (The National Pact) the rights of nations of Middle East to determine their future, and declared that it will assume no right on the lands under the sovereignty of Ottoman Empire.Despite Turkey fought against imperialism with its own source, the people of Anatolia for its independence, other nations of Middle East search their independence through their relations developed with colonist countries of Europe, consequently while Turkey successfully completed the War of Independence and gained its independence, other nations of Middle East become the puppets of United Kingdom and France During the course of this time, under the leadership of Mustafa Kemal, Turkey did not cut the relations with the countries to which Turkey has historical and social sympathy and concern - despite their leaders cooperated with United Kingdom and France against Turkey - and Turkey tried to develop solidarity especially with the suppressed folks became toys in hands of United Kingdom and France. This was done as a necessity to live in peace in the future as the neighbors in the same region as well as the result of the policy of uniting the powers against the imperialism.

20. yüzyılla etkilerini hissettirmeye başlayan "yönetişim, ortaklıklar ve kardeş şehircilik olguları", yerel yönetimlerde çok geniş uygulama alanları bulmuş, bu olgulara atfedilen önem, tüm dünyada büyük bir ivme kazanmıştır. Yönetişimde uygulanan bir strateji olarak adlandırılabilecek ortaklıklar, beraberinde kardeş şehir ilişkilerini de getirmiştir. Bu nedenle bu tez, bu kavramların, modern dünyada ve gündelik hayatta yönetim yapılarını nasıl etkilediğinin ortaya konulması amacıyla yazılmıştır. Çalışmanın diğer bir amacı da, daha önce pek değinilmeyen bölgesel ya da ulusal nitelikteki kardeş şehir uygulamalarının ekonomik, sosyal, kültürel ve çevresel alandaki etkilerinin belirlenmesidir. Yerel yönetimler her ne kadar yönetişim modelini kendi bünyelerinde uygulasalar ya da uygulamaya çalışsalar da günümüz koşullarında çeşitliliği artan ihtiyaçlar ulusal ve uluslararası alanlarda birtakım ortaklıklar ve işbirlikleri kurmayı zorunlu hale getirmiştir. Küreselleşme eğilimlerinin arttığı bu dönemde beliren ihtiyaçlar karşısında belediyeler kendi imkânlarıyla çıkış bulamadıkları noktada ortaklık ve kardeşlik ilişkileriyle çözüm aramış ve ihtiyaçların sadece ekonomik olmadığı, ulusal ve uluslararası ölçekte hem ülkelerin hem de kentlerin birbirlerinin kültürlerini tanımak istediği görülmüştür. Bu bilgiler ışığında, Türkiye'nin başkenti olan "Ankara"nın kardeş şehirleriyle ilişkileri ve bu ilişkilerin ne gibi etkiler yarattığı bu tezde incelenmiştir. ; Making their influences known in the 20th century, phenomena such as "governance, partnership and town twinning" have undergone a vast range of practical implementation in local governments and the importance attributed to these phenomena has come into prominence all over the world. The phenomenon of partnership, which can be described as a strategy used in governance, has brought about town twinning relations. For this reason, this thesis has been written in order to exhibit how these phenomena affect governmental institutions both in the modern world and in daily life. Another purpose of the present study is to determine the economic, social, cultural and environmental effects of regional or national town-twinning implementations which have not been quite touched upon in this frame. No matter how much the local governments enforce or try to enforce a governance model in their own entities, the continuously varying needs in today's conditions have made it obligatory to establish some partnerships and co-operations in national and international areas. Faced with the requirements of the globalized world, at the point where the municipalities could not find a solution through their own means, they looked for a solution through affiliation and town-twinning, and they saw that the needs were not only economic; the countries and the cities would like to know the cultures of one another both on a national and an international level. In the light of these data, the relations of Ankara, the capital city of Turkey, with its twin towns and the effects these relations create have been examined in this study.

Cari işlemler dengesi kavramı küreselleşen dünya ekonomileri ile birlikte ön plana çıkmış ve yaşanan ekonomik krizler paralelinde daha da hissedilir hale gelmiştir. Özellikle ülkeler arasındaki ihracat ve ithalat etkileşiminin etkisi altında kalan bu denge, ülke parasının değeri, ülkeye giren yatırımların niteliği ve süresi, ülke içerisindeki tasarruflar, dış borçlar gibi bir çok değişkene bağlı olarak da değişim gösterir hale gelmiştir. Avrupa Birliği (AB) üyesi, gelişmiş ve gelişmekte olan ülke ekonomileri içerisinde de önemli bir gösterge olan cari işlemler dengesi, dönemler itibariyle farklı seviyelerde gerçekleşmiştir. Yukarıda belirtilen değişkenlere bağlı olarak gerçekleşen krizler ise bu dengenin bozulmasında önemli bir etken olmuştur. Çalışma içerisinde yer verilen ülkeler incelendiğinde bu sonuç somut bir şekilde kendisini göstermektedir. AB ülkelerinde krizlerin, Meksika, Arjantin ve Brezilya'da ise ülke parasının değerine bağlı olarak bozulan dış ticaret dengesinin etkisi ile cari açıklar daha da ön plana çıkmıştır. İlgili açıklar karşısında ise, her ülke kendi koşullarını da dikkate alarak bir takım önlemler almış ve türetilen politikalar yardımıyla cari açık sorunun önüne geçmeye çalışmışlardır. Ampirik modeller yardımıyla Türkiye'de 1980-2013 dönemine ilişkin cari açıkların sürdürülebilirliğini inceleyen bu çalışma da, ihracattan ithalata doğru bir nedensellik söz konusudur. Yani, Türkiye'nin gerçekleştirmiş olduğu ihracatın ithalata dayalı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu bulgu, Türkiye'nin ihracat yapabilme kapasitesinin ara malı ve sermaye mallarının ithalatına bağlı olduğunu göstermektedir. Dış ticaret ve cari işlemler dengesinin olumlu yönde gelişimini engelleyen bu durum karşısında ise, ülke içerisinde katma değeri yüksek ara malı ve sermaye malı üretiminin teşvik edilmesi önerilmektedir. ; Current account balance come to the fore with the concept of globalization of the world economy and the economic crisis has come more and more noticeable in parallel status. Especially under the influence of interaction between countries that export and import balance, of the domestic currency, attribute and duration of the investments into the country, savings in the country, depending on many variables, such as external debt has also become varies. The member of European Union (EU), developed and developing countries is an important indicator in the economy of the current account balance, period have been recorded at different levels in years. The crisis that occurred due to the above variables has been a major factor in the deterioration of the balance. This result illustrates in a concrete way itself when examined the countries taking part in the study. The crisis in the EU, Mexico, Argentina and Brazil in the current account deficits and the effect of the foreign trade balance deteriorated depending on the value of the domestic currency rose to the forefront. Explain about the opposite, each country have taken a number of measures, taking into account their circumstances and aid policies derived tried to pass in front of the deficit problem. Empirical models with the help of this study to examine the sustainability of the current account deficit for the 1980-2013 period in Turkey also, is a causality from exports to imports in question. So, based on the conclusion that Turkey's exports to imports have made has been reached. This finding illustrates that Turkey's export capacity can be dependent on the import of intermediate and capital goods. Foreign trade and current account this situation prevents the development of a positive balance, the promotion of high value added in the country of intermediate goods and capital goods production is recommended.

20.Yüzyılın başlarından itibaren sınır aşan suların paylaşımı ve kullanımı konusu,ülkeler arasında sorun olmaya başlamış ve sorunun çözümü konusunda çeşitli doktrin ve görüşler ortaya atılmıştır.Uluslararası su hukukunun çözmek zorunda olduğu problem sahalarının başında,devletlerin uluslararası akarsulardan endüstriyel,enerji ve tarımsal amaçlı faydalanma hakkının tespiti ile bu faydalanma hakkının diğer kullanıcı devlet veya devletlere vereceği zararın önlenmesi;dolayısıyla faydalanma hakkının sınırının tespit edilmesi gelmektedir.Faydalanma hakkının dayanağının ülke egemenliği olduğu konusu,uluslararası hukukta genel kabul görmüş bir esas olmasına rağmen,bu hakkın sınırlarının tespit konusu halihazırda kesin ve net olarak çözümlenememiştir. Türkiye,Irak ve Suriye arasındaki Fırat,Dicle ve Asi sularının kullanımı ile ilgili su sorunu,Türkiye'nin Fırat ve Dicle sularında,kendi kalkınmasına yönelik faydalanma eylemlerine girişmesi sonucu başlamış,her üç ülke arasındaki güvensizlik ve Suriye ve Irak'ın gelecekteki su ihtiyaçlarını da garanti altına almaya yönelik aşırı su talepleri nedeniyle bu güne kadar çözüme kavuşturulamamıştır. Suriye ve Irak,suyu matematiksel olarak paylaşımını istemekte,Türkiye'nin müktesep haklarını gasp ettiğini,Türkiye'nin suyu silah olarak kullanmak istediğini belirtmekte ve sorunu siyasi boyuta taşımakta,su sorununu ''Arap Sorunu'' haline getirmeye çalışmaktadır. Türkiye ise sorunu teknik bir konu olarak görmekte,suyun matematiksel değil hakça,adil ve makul bir paylaşımını istemektedir.Sorunu üç ülkenin çözebileceğini belirtmekte,Üç Aşamalı Çözüm Planı ve Barış Suyu Projesi gibi çözüm önerileri ortaya koymaktadır. Ortadoğu'nun istikrarsızlık üreten yapısı içinde,diğer sorunlarla birlikte su sorununun birleşik bir krize dönüşebileceği,dolayısıyla Türkiye için potansiyel bir risk taşıdığı göz önünde tutulmalıdır. Stratejik ve güvenlik boyutunda olan su sorununu Türkiye kendi menfaatleri doğrultusunda çözecek bir politika izlemek durumundadır. ; Since the beginning of the 20th century,the ...

ÖZETVENEZUELA'DA CHAVEZ İKTİDARI DÖNEMİNDE UYGULANAN İKTİSAT POLİTİKALARI VE SONUÇLARIBu tez, Chavez'in 1999 yılında başkanlığa gelmesiyle başlayan Bolivarcı iktidarın Venezuela'da kapitalizmi aşmaya yönelik sürdürülebilir ve demokratik bir alternatif yaratıp yaratmadığını incelemeyi amaçlamıştır. Üç bölümden oluşan çalışmanın ilk bölümünde, 21. yüzyılın sosyalizmi teorisi incelenmiş ve bu teori kapitalizm ve 20. yüzyılın sosyalizm deneyimleriyle karşılaştırılmıştır. İkinci bölümde, Venezuela'nın tarihsel birikimi ve Bolivarcı iktidarın dönüşümü sağlamak için kullandığı araçlar detaylı olarak tanımlanmış ve dönüşümün ortaya çıktığı öznel ve nesnel koşullar anlaşılmaya çalışılmıştır. 21. yüzyılın sosyalizmi kavramının teorik çerçevesinin incelenmesi ve mevcut koşulların anlaşılmasının ardından son bölümde Bolivarcı iktidarın uygulamaları paylaşılmıştır. Sonuç olarak, Bolivarcı iktidarın bugüne değin adım adım yaşadığı deneyim dikkate alınarak, kapitalist sistemi dönüştürmek için izlenmesi gereken yola dair bir takım öngörülerde bulunulmaya çalışılmıştır.ABSTRACTECONOMIC POLICIES AND THEIR OUTPUTS IN VENEZUELA DURING THE PERIOD OF CHAVEZ PRESIDENCYThis thesis aims at analyzing whether Bolivarian government, which starts with Chavez's presidency in 1999, constitutes a sustainable and democratic alternative in Venezuela to transcend capitalism. In the first chapter of the study, theory of "Socialism for 21st Century" is examined and this theory is compared with capitalism and socialism experiences of 20th century. In the second chapter, subjective and objective conditions, in which the transformation has appeared, were explored by outlining historical background and Bolivarian government's advantages to achieve the transformation. As to the last chapter, after giving theoretical framework of Socialism for 21st Century and understanding actual circumstances Bolivarian government's practices were analyzed. In conclusion, it was tried to make some prescriptions on what the Bolivarian government should do further in order to transcend capitalism considering the gradual change it achieved until today.