Suchergebnisse

Bu çalışmada, Türkiye ile İran ikili ekonomik, siyasi ve güvenlik etkenleri dahilinde incelenmiştir. Bu bağlamda Türkye ile İran arasında siyasi ilişkiler I.Dünya savaşı, Türkiye Cumhuriyetinin ilk yılları, II.Dünya Savaşı , soğuk savaş dönemi, İran İslam devrimi ve sonrası bir çok olay ile doğrudan etkilenmiştir ve bu süreçte ilişkilerde de çalkalanmalar meydana gelmiştir. Buna ek olarak Türkiye ve İran'ın sınır ihlalleri sorunu ve özellikle terör sorunu konususda ilişkiler İran'in terör örgütlerine çoğu zaman mütama göstermesi ile gerilmiştir. İran'in özellikle Ahmedinejad döneminde artan dış politikada tehtitkar yaklaşımı ve nükleer enerji sorunu konusunda da Birleşmiş Milletlerin aldığı ambargo ve yaptırım kararlarının Türkiye – İran ilişkilerine etkisi, her iki ülkenin de ticari çıkarlarını zedelemiştir. Son olarak Arap baharı ve Suriye meselesinde her iki ülkenin farklı bakış açıları ile olaya yaklaşmaları Türkiye – İran ikili ilişkilerinin son dönemde gerilmesine sebebiyet vermiştir. ; In this work, Turkey and Iran have been examined within the bilateral economic, political and security contexts. In this context, political relations between Turkiye and Iran were directly affected by World War I, the first years of the Republic of Turkey, the Second World War, the Cold War era, the Iranian Islamic Revolution and many other events, and in this process the relations have been stirred up. In addition, relations between Turkey and Iran on the issue of border violations and especially on the issue of terrorism have been strained as Iran has often interfered with terrorist organizations. The dangerous approach of Iran to the foreign policy, especially in the period of Ahmadinejad, and the effect of the United Nations' embargo and sanctions on Turkey – Iran relations on the nuclear energy problem have damaged the commercial interests of both countries. Finally, the approach of the two countries with different perspectives in the Arab Spring and the Syrian occasion has led to the recent tension between the Turkey-Iran bilateral relations.

Soğuk Savaş, iki taraf arasındaki ilişkilerde blokların ve üyelerin davranışlarına yönelik her iki tarafça da kabullenilmemiş, kurallardan uzak ve ilişkilerde bütünüyle zorla üstünlük kurma mücadelesinin benimsendiği bir dönem olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu dönemde her iki güç tarafından diplomatik yöntemler bir kenara bırakılmış ve anlaşma kurallarının görmezden gelindiği bir ortam meydana gelmiştir. İkinci Dünya Savaşının yıkıcı etkisi sonucunda hem Avrupa hem de Avrupa diplomasisi derin bir çöküntü yaşamıştır. Bu siyasi güçsüzlük ABD ve SSCB'nin Avrupa ve beraberinde dünyanın kaderine yön verecek bir kutuplaşmaya zemin hazırlamıştır. Bu dönemde bu iki uluslararası aktör ülke siyasetlerine ve pakt anlayışlarına şekil vermiş, artan bir ivmeyle güç mücadelesini sürdürmüşlerdir. Bu atmosferde ulus-devlet ve pakt anlaşmaları çerçevesinde dünyanın her bölgesinde yaşayan bir standart kutuplaşmış dünya düzeni bulunmaktaydı. 1989'da Berlin Duvarı'nın yıkılmasıyla birlikte meydana gelen siyasi, ekonomik ve askeri olaylarda Varşova Paktı dağılmış ve birçok yeni devlet oluşmuştur. 1990 yılıyla birlikte başta teknolojik atılımlarla beraber "küresellik" düşüncesiyle Yeni Dünya Düzeni oluşmaya başlamıştır. Çalışmanın amacı Yeni Dünya Düzeni olarak adlandırılan bu dönemde ortaya çıkan tehdit algılamalarını ortaya çıkarmak ve Türk Kamu Yönetimi açısından bir değerlendirme yapmaktır. Türkiye'nin tehditlere karşı izleyebileceği siyasi, sosyal ve ekonomik politikaları kamusal ve siyasal anlamda değerlendirmek Türk kamusal düzeninin geleceğine yön verebilmesi açısından önemli bir yer tutmaktadır. ; The Cold War, as a period of struggle to establish the rule adopted in remote and relationship emerges. It can be seen that the block in relations between the two sides and both parties for the behavior of its members not accepted, the rules in force in its entirety. This period has been set aside by both power and diplomatic methods which has occurred in an environment that ignore the rules of the agreement. As a result of the devastating effects of World War II in both Europe and the European diplomacy has experienced a deep depression. During this period, it gave way to the two international pacts and understanding the country's political actors have continued to struggle for power with an increasing acceleration. The atmosphere in the nation-state and the pact there were a standard polarized world order, living in all regions of the world within the framework of agreements. With the fall of the Berlin Wall in 1989 caused political, economic and military events in the Warsaw Pact which was dissolved and formed many new states. Together with the first technological breakthrough in 1990 "globalization" idea began to be formed as the New World Order. The study aims to uncover the threat perceptions that arise during this period called the New World Order and make an assessment in terms of Turkey. Political threats which can be watched by Turkey holds an important place in terms of social and economic policies to give direction to the political will evaluate Turkish public and political sense.We can say that this region is a priority for the American foreign policy. Therefore, it is important that the state policies toward the region, which has an influence on many states such as the USA do not only influence Middle East policies but also world policies. The USA's target to dominate on the energy resources of Middle East has not changed from the beginning. However, its politics toward the region has changed depending on the periodic conditions. In our study, we have systematically examined the final aims of the USA in the Middle East by taking this periodic conditions into account.

Westfalya Barış Antlaşmaları ile başlayan modern uluslararası ilişkilerde uluslararası sistemin yapısında, temel özelliklerinde ve aktör sayısında çeşitli dönemlerde farklı değişimler yaşanmıştır. Özellikle Post Westfalyan dönemin başlarında uluslararası sistemde ABD'nin siyasi, askeri ve ekonomik anlamda hegemon olduğu bir döneme şahit olmaktayız. Bu dönemde uluslararası sistemde yeni risk ve tehditleri içeren birtakım dinamikler görülmekte ve değişen güvenlik algısına paralel olarak da çeşitli dönüşümler yaşanmaktadır. Aynı şekilde diplomasi anlamında da farklı uygulamaların yaşandığı bir döneme girilmektedir. Çalışmada, Richard Rosecrance'nin uluslararası sistem tanımlamasında siyasi elitlerin ve yöneticilerin iç politikada karar alma mekanizmasındaki rolünden hareketle, Soğuk Savaş'ın hemen sonrasındaki dönemde uluslararası sistemin yapısı ve özelliklerine değinilmiştir. Bunun yanında devletlerin iç politikadaki ekonomik yapısının uluslararası sistemdeki politikalar üzerindeki rolü incelenmiştir. Ayrıca ABD'ye karşı gerçekleştirilen 11 Eylül 2001 Saldırıları sonrası yaşanan Post Westfalyan dönemde ABD önderliğinde diğer aktörlerin de katılımıyla oluşan uluslararası sistemin yapısında ve özelliklerinde ne gibi değişim ve dönüşümlerin yaşandığı ve bu durumun 2000'li yıllara nasıl yansıdığı analiz edilmiştir. ; In the modern international relations starting with Westphalian Peace Treaties, the different changes occured in the structure main features and actor number of international system in different period. Particularly, in the early of Post Westphalian era, we have witnessed the period that in the international system USA has been hegemonic in the military, politic and economic sense. In this phase in the international system several dynamic faced involving new risks, threats and several transformations occured correspondingly changing security perception. Similarly, different practices occured in the meaning of diplomacy in this phase. At this study, act on role decision making mechanism in the internal politics of the political elites and managers in the Richard Rosecrance's international system definition has touched upon the structure and characteristics of the international system in the post-Cold War era. In addition, the role of states's internal economic policy on policies in the international system has been examined. It was analyzed what sort change and transformation in the structure and features of international system has experienced with the participation of other actors in the leadership of USA and how this situation was reflected in 2000s.

Karadeniz, Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra Ukrayna, Rusya Federasyonu, Gürcistan, Bulgaristan, Romanya ve Türkiye gibi devletleri çevreleyen bir deniz haline gelmiştir. Soğuk Savaş sonrası NATO genişlemesini sürdürmüş ve batıdan doğuya doğru Karadeniz'e kadar genişlemeye devam etmiştir. SSCB'nin dağılmasından sonra, onun devamı olan Rusya Federasyonu daha önce kontrolü altında tuttuğu birçok stratejik bölgeyi kaybetmiştir. Özellikle Bulgaristan ve Romanya'nın 2004 yılında NATO'ya katılımı ve NATO'nun gerek Gürcistan gerekse Ukrayna ile iyi ilişkiler kurmasıyla NATO'nun Karadeniz'de etkinliğinin artmıştır. Soğuk Savaş döneminde yalnızca SSCB ve Türkiye'ye kıyıları olan Karadeniz, bugün altı ülkeye kıyıları olan bir denizdir. NATO bölgedeki etkinliğini artırmak maksadıyla askeri üsler inşa etmeyi ve Rusya'yı sınırlamaya çalışmaktadır. Bu çalışmada Soğuk Savaş sonrasında varlığını devam ettiren NATO'nun ortaya koyduğu yeni stratejik konseptleri ve bu stratejilere Rusya Federasyonu'nun tepkileri incelenmiştir. Bu kapsamda Soğuk Savaş sonrası NATO'nun genişlemesi ve Rusya Federasyonu'nun buna tepkisi değerlendirilmiş ve Karadeniz bölgesinin jeopolitik ve stratejik önemine vurgu yapılarak; gerek Rusya Federasyonu gerekse NATO'nun Karadeniz üzerindeki bölgesel güvenlik politikaları değerlendirilmiştir. ; Black Sea, after the collapse of the Soviet Union, has become a sea surrounding states such as Ukraine, Russia, Georgia, Bulgaria, Romania and Turkey. After the Cold War, NATO has expanded and continued its expansion from west to east until the Black Sea. After the collapse of the USSR, Russian Federation, its successor, has lost many strategic areas which it kept under control before. In particular, the participation of Bulgaria and Romania in NATO in 2004 and NATO's establishment of good relations with both Ukraine and Georgia have increased NATO's impact in the Black Sea. The Black Sea which was a common sea between the USSR and Turkey during the Cold War period is currently shared by six countries. In order to enhance its position in the region, NATO tries to build military bases and limit Russia. In this study, the new strategic concepts put into effect by NATO which continues its existence after the Cold War and Russian response to these strategies are examined. In this context, NATO's enlargement after the Cold War and Russia's reaction to this development is evaluated and both Russian Federation and NATO's regional security policies regarding the Black Sea are discussed by emphasizing the geopolitical and strategic importance of the Black Sea region.

Bu araştırma 1960-1980 yılları arasında Türkiye'nin dış politikasını etkileyen sorunların neler olduğunu konu almıştır. Bu yıllar arasında özellikle Kıbrıs sorunu, Ege sorunları, ABD ve Yunanistan'la olan ilişkilerin bozulması, silah ambargosu ve kıta sahanlığı sorunu Türkiye Cumhuriyeti'ni derinden etkilemiş ve dış ilişkilerinde Türkiye'yi önemli adımlar atmaya zorlamıştır. Yine bu dönemde Orta Doğu'da Arap-İsrail Savaşları ve Ermeni terörü Türk dış politikasının belirlenmesinde belirleyici etken olmuştur. 1960 yılları öncesinde Türk dış politikası genelde Soğuk Savaş'ın küresel politikaları çevresinde yürütülmüştür. Türkiye dış politikada sürekli değişen dünya şartlarında Batı ittifakına sıkı sıkıya bağlı kalmanın kendisini dünyada nasıl yalnız bıraktığını başta Kıbrıs Meselesi olmak üzere birçok sorunda açık bir şekilde fark etmiştir. Yumuşamanın getirdiği reel koşullar çerçevesinde Batı bloğundaki yükümlülüklerinden ve dış politikadaki ana çizgisinden sapmadan Doğu bloku ile ilişkilerini geliştirmeyi hedeflemiş, diğer yandan tüm üçüncü dünya ile özelde ise bunun içindeki İslam ülkeleri ile ilişkilerini artırma siyaseti takip etmiştir. ; This research between the years 1960-1980 Turkey foreign policy is what the problems that affect the subject. These years, especially among the Cyprus problem and the Aegean issues, United States of America relations with Greece, an arms embargo and the continental shelf issue Turkey Republic of Turkey external relations deeply influenced and, forced to take leap steps in. Also in this period in the Middle East, Arab-Israel Wars and Armenian terror has been the deciding factor in the determination of the Turkish foreign policy. prior to 1960, Turkish foreign policy is usually conducted around the global policies of the cold war. Turkey's foreign policy changing world conditions, strict adherence to the Western Alliance itself left alone in the world, especially in many questions, including the Cyprus issue in an open manner. Conveyance of real conditions brought about by the responsibilities of the Western block and the main foreign policy line from the Eastern bloc to develop relationships with targeted, on the other hand, with all the third world in particular, is improving its relations with the countries of İslam in politics.

İkinci dünya savaşından sonra dünyaya yön veren Avrupa çok yıpranmış ve bu savaşlardan güçlenerek çıkan Sovyet tehdidi karşısında güçsüz kalmışlardır. Avrupalılar Sovyet tehdidine karşı askeri ortaklıklarla karşı koymaya çalışsalar da ekonomilerinin iyi olmaması nedeniyle bunu başaramamışlardır. Sovyetler Birliği tehdidinin mutlaka önlenmesi gerektiğini düşünen Avrupalılar dünya savaşlarının diğer galibi olan ABD ile yakın bir iş bilirliği yaparak NATO'yu kurmuşlardır. Soğuk Savaş boyunca dünyadaki güvenlik, ABD'nin liderliğini yaptığı NATO ve Sovyetlerin öncülüğünü yaptığı Varşova Paktı askeri örgütleri tarafından yönlendirilmiştir. Ancak Berlin duvarının yıkılması ve Soğuk Savaşın sona ermesiyle Varşova Paktı dağılmış, NATO ise değişen ve gelişen uluslararası güvenlik ortamına göre stratejik konseptlerini sürekli yenileyerek günümüze kadar gelmeyi başarabilmiştir. Bu kapsamda NATO, Soğuk Savaş süresince Sovyet tehdidine karşı Kuzey Atlantik ve Avrupa bölgesini kolektif bir şekilde savunmayı misyon edinmiştir. Soğuk Savaş sonrasında ise kolektif savunmanın yanında çatışmaların önlenmesi, kriz yönetimi ve işbirliğine dayalı güvenlik misyonlarını üstlenerek görev alanlarını genişletmiştir. NATO hâlihazırda kullandığı stratejik konseptini 2010 yılında yapılan Lizbon Zirvesi ile yenilemiş ve bu konseptte füze savunma sisteminin konuşlandırılması benimseyerek kolektif savunma anlayışının temeline resmi olarak yerleştirmiştir. Bu çerçevede NATO, İran'ın balistik tehdidine karşı hem Avrupa bölgesini hem de harekât alanındaki kuvvetlerini korumaya yönelik balistik füze savunma sistemi kurmaya çalışmakta ve bu konuda başarılı gelişmeler kaydetmektedir. ; After the Second World War, the world-leading European states were very worn and they remained powerless in the face of the Soviet threat that the war strengthened. Europeans tried to fight against Soviet threat military by way of military partnerships but failed because of poor economic resources they have. Europeans, who thought that Soviet threat should have been absolutely prevented, established NATO with US. They closely cooperated with this country as another ally and winner of the World War II. During the Cold War, global security issues were generally handled by both NATO, which was dominated by US military power, and Warsaw Pact which was pioneered by USSR. However, after the end of Warsaw Pact and by implication end of cold war, NATO was alone and unrivaled. It was able to survive with continuous renewing of strategic concepts according to the changing and evolving international security environment. In this context, before the end of the cold war NATO's mission was mainly collective defense of North Atlantic and Europe region against the Soviet threat. But, after the end of cold war, allied countries' collective defense mission was expanded with other missions like conflict prevention, crisis management and cooperative security initiatives with Non-NATO Nations. NATO renewed its valid strategic concept in 2010 at the Lisbon Summit and it has placed officially 'the deployment of the missile defense system' issue at the center of collective defense concept. In this context, NATO is trying to build a ballistic missile defense system to protect both Europe region and deployed forces in theatre against Iran's ballistic missiles and it has accomplished a lot as of today.

Bir süreç olarak ele alınan güvenlik, algılarda şekillenen bir olgu olarak, içinde bulunulan konjektürde yer alan tehditlere göre şekillenen bir kavramdır. Bu çerçevede Türk Siyasi Hayatı'nda yer alan siyasi liderlerle birlikte, oluşan yeni tehdit olgularına göre ülkenin güvenlik politikası şekillenmiştir. Öncelikle tarihsel arka plan ve coğrafi konum içerisinde şekillenen güvenlik anlayışı, özellikle Soğuk Savaş Sonrası Dönem'den sonra, dönemin getirmiş olduğu yeni tehdit olguları olarak analiz edilen terörizm, yasadışı göçler, insan kaçakçılığı, kitle imha silahlarının yayılması, uyuşturucu ticareti gibi algılarla şekillenmiştir. Bu bağlamda Türkiye'nin güvenlik anlayışı, bu yeni tehdit algıları çerçevesinde güvenlik alanının kapsamını genişletilerek değişmiştir. Bundan ziyade Ak Parti dış politikasında güvenlik algısını konu alan bu çalışma, Ak Parti Dönemi'nde Türkiye'nin değişen güvenlik anlayışını ve bu değişimin ülkenin dış ve güvenlik politikalarına nasıl yansıdığını ortaya koymak amacıyla oluşturulmuştur. Bu kapsamda, yapılan kaynak taramaları ve arşiv araştırmaları çerçevesinde güvenliğin uluslararası konjektürde oluşan yeni koşullara göre değişimi ve Türkiye'nin de bu değişimler çerçevesinde dış ve güvenlik politikalarına nasıl yön verdiği sorusuna cevap aranmıştır. ; Security, treated as a process, is a phenomenon that is shaped by perceptions and by the threats, presented in the conjuncture. In this framework, along with the political leaders of Turkish Political Life, the security policy of the country has been shaped according to the new threat situations. Firstly, security concept, which shaped by historical background and geographical position, has consisted of perceptions such as terrorism, illegal immigration, human trafficking, proliferation of weapons of mass destruction, drug trafficking, which are analyzed as new threat cases, espessialy after Second World War. Accordingly, the scope of security concept of Turkey has been expanded within the framework of these new threat perceptions. This study, which focuses on the perception of security in Ak Party foreign policy, is aimed at revealing the changing security concept of Turkey in the Ak Party period and how this change is reflected in the foreign and security policies of the country.In this context, this work has tried to find out answers of two questions: how security has been changed according to the new conditions in the international conjuncture and how Turkey is guiding foreign and security policies in the frame of these changes.

WOS: 000403068900012 ; How do states achieve their main goals in foreign policy is one of the basic debates in the IR discipline. In some cases, states are obliged to make a decision between searching for more power, more security or more wealth. The primary question this study seeks to answer is: how states prioritize among these options. Because strategies that states use to achieve their foreign policy goals can be differentiated. However, in the Realist-oriented foreign policy analysis literature it is widely accepted that states seek to maximize their own power and capacity, and balancing is the basic strategy for state security. This study argues that especially after the end of the Cold War, new strategies are used and those strategies are valuable for analyzing and understanding state behaviors. Therefore, recently bandwagoning which is one of the most referred strategies like balancing should be discussed. This study deals with how we can define, classify and evaluate both strategies in terms of understanding state behaviors. This study also tries to answer that why and how states employ balancing or bandwagoning if they have to choose one of them? How do states make a choice between these two strategies?

Bu çalışmada Refahyol Hükümeti Döneminde Ortadoğu ve İslam ülkelerine yönelik Türk dış politikası incelenmiştir. Soğuk savaş sonrası oluşan "yeni dünya düzeni" ne Türkiye nasıl adapte oldu. Özal döneminde dış politika nasıl yönlendirildi. Körfez Savaşında ABD'nin yanında yer almak Türkiye'ye ne kazandırdı, ne kaybettirdi. Refahyol Döneminde Orta doğu ve İslam ülkelerine yönelik politikalar nelerdi. ABD ve Batı tarafından kuşkuyla karşılanan bu yakınlaşma, Türk dış politikasındaki geleneksel batı eksenli politikadan bir sapmaya mı işaret ediyordu. Bu politika ordu ve kamuoyu tarafından nasıl değerlendirildi, Türkiye'de nasıl bir kutuplaşmaya neden oldu ve nasıl sonuçlandı. Bu konular değerlendirilmiştir. ; In this study ,the Turkish foreign polcy towards Middle Esat and Islamic countries during the period of the Refahyol Government examined.How Turkey was adapted new world order,which was formed after the Cold War.How was designed the foreign policy during Özal's Period.What were the gains and losses of Turkey by being together with USA during Gulf War.What were the policies towards Middle Eastern and İslamic countries during Refahyol Government.This convergence with these countries was confronted by suspicion by the West and the USA, is pointing a deviation from the traditional western –oriented policies of Turkish Foreign policy.How was evaluated this policy by the Turkish Army the public opinion and what a polarization has existed and how it has resulted.These subjects will be evaluated.

Soğuk Savaş'ın bitişi, yeni siyasi gelişmelere eş zamanlı olarak uluslararası ilişkiler disiplini içerisinde geleneksel teorilere karşı alternatif yaklaşımların yükselişe geçtiği bir dönemin başlangıcı olmuştur. Bu alternatif yaklaşımlar arasında Joseph Nye tarafından 1990'lı yıllarda kavramsallaştırılan ve geleneksel yaklaşımların göz ardı ettiği kültürün, ve siyasi değerlerin, cazibe ve gündemi yaratmanının önemini temel alan 'yumuşak güç' yaklaşımı şüphesiz ki çok önemli bir yer tutmaktadır. Bu çalışmada yumuşak güç yaklaşımı çerçevesinde Türkiye'nin Balkanlara yönelik politikası analiz edilmiş ve bu kapsamda yumuşak gücün uygulayıcısı konumundaki Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı Başkanlığı ve Yunus Emre Enstitüsü'nün faaliyetleri ve Türkiye'nin Balkan ülkeleriyle ilişkilerine etkileri incelenmiştir. ; The end of Cold War opened a new era in which the rise of alternative approaches -opposing to the traditional theories- in international relations discipline coincided with the new political developments. Among these new approaches the 'soft power' concept, conceived by Joseph Nye in 1990's, keeps an important part in contemporary discussions as it founded on culture, political values, attractiveness and agenda setting in foreign policy that has been long ignored by traditional theories. In this thesis Türkey's Balkan policy analyzed in the context of soft power approach. With in this framework the operations of the Turkish Cooperation and Coordination Agency and Yunus Emre Enstitute and the effects they have on Turkey's relations with the Balkan countries examined.

Bu tez çalışması, uluslararası ilişkiler açısından siber uzayın neden olduğu yeni tartışma konularını ele almak suretiyle, Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ve Rusya Federasyonu (RF)'nun siber güvenlik stratejilerini karşılaştırmalı olarak analiz etmek amacıyla hazırlanmıştır. Çalışmadaki temel sorunsalımız ise ABD ile RF'nin, siber güvenlik stratejilerini belirleme sürecinde birbirleriyle bir etkileşim ve etki-tepki ilişkisi içinde olup olmadığı tartışmasına odaklanmıştır. Bu doğrultuda tezde ulaşılan sonuç, ABD ve RF'nin siber güvenlik stratejilerini şekillendirme süreçlerinde, birbirlerine yönelik tehdit algılamalarının önemli etkisi olduğudur. Zira ABD ve RF arasında siber uzay alanında günümüze kadar süre gelen rekabetinin kökenleri her iki devletin Soğuk Savaş dönemindeki ideolojik ve askeri çekişmesinin bir sonucu olarak şekillenmiştir. Bununla birlikte söz konusu iki devlet kısa ve orta vadede ağ teknolojileri kapsamında askeri kapasitelerini geliştirmek için etkili bir siber savunma ve saldırı kapasitesi yaratmaya çalışacaklardır. Genel ve soyut olarak aktardığımız bu çerçeve içerisinde tez çalışmasının ilgi bölümlerinde: o Teknoloji kültürlerinin Soğuk Savaş döneminde ABD ve SSCB arasındaki askeri rekabetin günümüz siber uzay alanının şekillenmesine yaptığı katkıların, o 1990'lar başı ile birlikte küreselleşen, ticarileşen ve sivilleşen internet teknolojisinden ABD ve RF'nin askeri ve istihbari bir enstrüman olarak istifade etme arayışlarının, o Sosyal medya imkânlarını her iki devletin bir enformasyon savaşı aracı olarak kullanmaya yönelik planlamalarının, o ABD ve RF'nin bu yıllar ile birlikte şekillenmeye başlayan resmi siber güvenlik strateji belge ve doktrinlerinin, o Ulusal siber uzay alanlarını denetleyen hukuki rejimlerinin ve ulusal siber güvenlik kurumlarının faaliyetlerinin analiz edilmesine odaklanılmıştır. ; This thesis study aims at comparative analysis of cyber security policies adopted by United States of America (USA), and Russian Federation (RF), with consideration of new discussions originated from cyber space in the context of international relations. This work tries to find out whether there is an action-response relation between USA, and RF or not, in the course of setting cyber security strategies. Accordingly, this study found out the fact that USA, and RF's mutual perception of threat on their countries, is decisive when they are setting cyber security strategies. It is because of that today's ongoing competition between USA, and RF in the field of cyber space, originates from ideological, and military competition between USA, and RF during Cold War. Besides, the two states will try to create an effective cyber defense and attack capacity in order to improve their military capacities in the short and medium term within the scope of networking technologies. As we explained in general and abstract, in order to support arguments of this study, focus of related chapters of this thesis; o Contributions of technology cultures to the shaping of today's cyberspace space in the Cold War-era military rivalries between the USA and the Soviet Union, o Attempts of USA, and RF to benefit from internet technology as a means of military, and espionage, since it has been global, commercial, and civil by 1990s, o Planning of social media facilities for the use of the two states as an information warfare tool by the state, o USA, and RF's official cyber security strategy documents, and doctrines that started to be formed by then, o Legal regimes governing national cyber space areas; and activities of national cyber security institutions.

Bu tezin amacı; 1990 yılında SSCB'nin parçalanması sonucu, bağımsızlığını kazanan 15 Cumhuriyetten biri, Azerbaycan'ın zor şartlar altında hayata geçirdiği enerji temelli dış politikası ile Güney Kafkasya'da oluşturduğu etkiyi anlatmaktır. Soğuk Savaşın önemli aktörü, Sovyetlerin düşüşü sonrası yönetimden kopan tüm ülkelerde, birbirine zincir gibi bağlı olan ekonominin çöküşü hakim oldu. Azerbaycan'da ise manzara tamamen farklıydı. Ekonomik çöküşle beraber, Ermenistan'ın Rusya'dan aldığı destekle topraklarında yürüttüğü işgal politikası zor olan durumu daha da çıkmaz hale getirmişti. Bölgede istikrarı tehdit eden olumsuz siyasi ortamın hakim olmasına rağmen Azerbaycan enerji faktörünü kullanarak dış politikasında "akıllı güç" (smart power) stratejisi ile ekonomisini iyileştirmeyi hedeflerken bir tarafdan da, kendi bağımsızlığını korumak, güvenliğini garanti altına almak ve Dağlık Karabağ sorununu çözmek niyetinde idi. Asrın Anlaşması ile Batı'nın ve ABD'nin dikkatini bölgeye çeken Azerbaycan kısa zamanda işbirliği çerçevesinde gerçekleştirdiği enerji ağırlıklı projelerle bölgenin gözdesi olmakla beraber uluslararası sistemin önemli aktörüne çevrildi. Bu doğrultuda tez çalışmasında Azerice, Türkçe, Rusça ve İngilizce kaynaklardan faydalanılmış, tarihsel gelişmeler kronolojik çerçeve dahilinde işlenmiştir. Kafkasya ve Azerbaycan'ın coğrafi konumu, kısa tarihi, enerji sektörünün tarihsel gelişimi, Soğuk Savaş sonrası bağımsızlığına kavuşan Azerbaycan'ın enerji politikası, üretilen petrolün taşınması için hayata geçirdiği boru hatları stratejisi ayrıntılı bir şekilde ele alınmıştır. Neticede önemli bir bölgede bulunan Azerbaycan'ın günümüzde dış politikada izlediği denge politikası analiz edilerek bölgede oluşturduğu etki belirtilmiştir. Sonda ise izlenen dış politika gereği ülkenin bölgedeki rolü ve gelecek vizyonu ile bağlı öngörüde bulunulmuştur. ; The purpose of this thesis is to explain the energy-based foreign policy of Azerbaijan which is one of the 15 republics that gained independence as a result of the disintegration of the USSR in 1990 under difficult circumstances; and to explain the impact of this foreign policy on the South Caucasus. After the fall of the important actor of the Cold War, the Soviet Union, there was a decline of the chain of connected economies in all administrated countries under it. However, the situation was completely different in Azerbaijan. Along with the economic collapse, the Armenia's occupation policy in its territory with the Russian support has made the difficult situation even worse. Despite the negative political environment that threatens the stability in the region, Azerbaijan was aiming to improve its economy with "smart power" strategy in its foreign policy by using energy factor. On the one hand, Azerbaijan was intending to protect its independence, and on the other hand it was trying to guarantee its security and solve the problem of Nagorno-Karabakh. With the Agreement of the Century, Azerbaijan drew the attention of the west and the USA; and became a part of collaborative energy-intensive projects which has transformed Azerbaijan into an important actor in the international system. In this thesis, Azerbaijani, Turkish, Russian and English sources are used; and historical developments were written in chronological order. Within this context, the geographical position of the Caucasus and Azerbaijan; brief history; the historical development of the energy sector; the energy policy of Azerbaijan which was resumed during its independence in the post-Cold War period; and the pipeline strategy that Azerbaijan has been dealing with for the transportation of produced oil have been discussed in this study. All in all, Azerbaijan, located importantly in the region, is analyzed within the balance policy and the impact of its current regional foreign policy have been discussed. As a final projection, it is possible to claim that the potential of Azerbaijan energy politics is mainly lying on its upcoming foreign policy vision that it might develop in the future.

DergiPark: 371236 ; trakyasobed ; The beginning of the relations between Turkey and Cubacan be traced to Ottoman era, especially to the time being when immigrationoccurred from Arab geography to the region, most particularly to Cuba. Thegrandchildren of those holding Ottoman passport are still referred to as "ElTurco" in the region. Throughout the course of Cuba's independence, theOttomans were very interested in this country yet the United States as beingdominant in the region, did not allow this rapprochement. Since 1960's, as Cubaclosing itself to the capitalist world and the United States imposing anembargo, the relations had prevented from advancement. Cuba stayed as a distanceand mysterious country to Turkey for several years. Starting with 1980's anddeveloping with Turkey's Latin America reforms post- Cold War compromise themain focus of this paper. The study will question the advancement of relationsbetween two countries from political, economic and cultural aspects, meanwhileexpectations and prospects for the future will also be mentioned. ; Türkiye ve Küba arasındaki ilişkilerin başlangıcınıOsmanlı döneminde özellikle Arap coğrafyasından bölgeye dolayısıyla da Küba'yagerçekleşen göçlerin yaşandığı döneme kadar götürebiliriz. Osmanlı pasaportutaşıyan bu kişilerin torunları bugün bile bölgede "El Turco" olarakanılmaktadır. Küba'nın bağımsızlık sürecinde de Osmanlı bu ülkeyle yakındanilgilenmiş ancak bölgede hâkim olan ABD, bu yakınlaşmaya izin vermemiştir.1960'lardan itibaren Küba'nın Kapitalist dünyaya kendini kapatması ve ABD'ninuyguladığı ambargo nedeniyle ilişkilerin gelişmesi engellenmiştir. Küba, Türkiye için uzun yıllar uzakta vegizemli bir ülke olarak kalmıştır. 1980'lerden itibaren başlayan ve soğuk savaşsonrası Türkiye'nin Latin Amerika açılımıyla giderek gelişen ilişkilerinanalizi bu çalışmanın özünü oluşturmaktadır. Bu çalışmada iki ülkeilişkilerinin siyasi, ekonomik ve kültürel anlamda ne yönde geliştiğine cevaparanırken aynı zamanda geleceğe yönelik beklenti ve önerilere de yerverilmiştir.

Orta Doğu Bölgesi, jeopolitik konumu, farklı kültür ve dinleri içerisinde barındıran bir bölge olarak tarihsel süreçte birçok medeniyetler arası çatışmaya tanıklık etmiştir. Taşıdığı özellikler bakımından Arap-İsrail çatışması bölgede yaşanan güç mücadelesinin en yankılı örneği olarak karşımıza çıkmaktadır. Arap-İsrail çatışması Orta Doğu'da siyasi dengeleri değiştirici bir rol oynarken, aynı zamanda Türkiye'nin de Orta Doğu politikaları üzerinde etkileri olmuştur. Türkiye bu süreçte kimi zaman batı etkisi ile Arap ülkelerinden uzaklaşmış, kimi zaman ise tarihsel, dini ve kültürel yakınlık gereği Arap ülkeleri ile yakın bir ilişki içerisine girmiştir. 1950'li yıllarda Türkiye'nin Batı ve ABD ile ilişkilerinde gözle görülür bir artış yaşanırken, 1963 yılında yaşanan Kıbrıs Sorunu, 1973 Petrol Krizi ve ABD silah ambargosu gibi olaylar Türkiye'nin Arap ülkeleri ile yakınlaşmasına sebebiyet vermiştir. 1980 sonrası ise yaşanan bölgesel tehdit algılamaları sonucu PKK terörünün baş göstermesi ile birlikte Türkiye'nin Orta Doğu politikaları değişiklik göstermiş, artan terör olayları Türk ordusunun modernize edilmesi ihtiyacını doğurmuştur. Özellikle Soğuk Savaşın ardından gerçekleşen 1991 Körfez Savaşı sonucunda ortaya çıkan yeni dünya düzeni içerisinde değişen dengeler ve siyasette yaşanan ortak kaygılar nedeni ile Türkiye-İsrail yakınlaşması beraberinde gelmiştir. Askeri ve ekonomik anlamda yoğunluk gözlenen ilişkilerde, başlangıcın ardından 50 yıl sonra stratejik bir yakınlaşma gözlenmektedir. 1990'lı yılların aksine 2000'li yıllarda bozulma eğilimi gösteren ilişkiler, 2002 yılında AKP hükümetinin iktidara gelişi ve yeni dış politika anlayışı sonucu farklı bir boyuta taşınmıştır. Bu çalışmada, Türkiye'nin kuruluşunun ardından İsrail'in tanıyan ilk Müslüman ülke sıfatı taşıması ile başlayan ilişkiler incelenerek, Türkiye-İsrail yakınlaşmasının parametreleri ele alınacaktır. Türkiye-İsrail ilişkileri arasında bölgesel ve küresel gelişmelerin yarattığı etkiler üzerinde durularak, Türkiye'nin Orta Doğu Politikalarına doğrudan etkileri analiz edilecektir. ; The Middle East region has witnessed many clashes between civilizations in the historical process as a geopolitical location, a region with diverse cultures and religions. In terms of the characteristics it carries out, the Arab-Israeli conflict emerges as the most eccentric example of the power struggle in the region. The Arab-Israeli conflict the political balances played a modifying role in the Middle East, while at the same time Turkey's influence on the Middle East Politics. In this process, Turkey has sometimes moved away from the Arab countries with the Western influence, and sometimes it has, become a close relationship with the Arab countries in terms of historical, religious and cultural closeness. While there was a noticeable increase in Turkey's relations with the West and USA in the 1950's, events such as the Cyprus Problem in 1963, the Oil Crisis in 1973 and the arms embargo in the USA caused Turkey to become closer to Arab countries. After the 1980s, as a result of perceived regional threat perceptions, Turkey's Middle East Politics changed with the outbreak of the PKK terror, and the increasing terrorist events necessitated the modernization of the Turkish army. Particularly in the new world order that emerged as a result of the 1991 Gulf War following the Cold War, Turkey-Israel rapprochement came along with the changing balances and the common cause of concern in politics. In the military and economically intense relations, a strategic rapprochement is observed 50 years after the begining. Relations that tended to deteriorate in the 2000s, contrary to the 1990s, have moved to a different dimension in 2002, when the AKP government's power devolepment and new foreign policy understanding are ending. In this study, the relations between Turkey and Israel will be discussed by examining the relations that started with the establishment of Turkey and the begining of the first Muslim country recognized by Israel. Direct effects on Turkey's Middle East policies will be analyzed by focusing on the effects of regional and global developments between Turkey and Israel.

ÖZETOrta Doğu'nun önemli ülkelerinden biri olan Suriye'nin diğer ülkeler ile olan ilişkilerinde en önemli rolü, bölgede sahip olduğu jeopolitik konum oynamıştır. Rusya'nın geçmişte ve günümüzde özellikle Avrasyacılık jeopolitik yaklaşımı çerçevesinde, ABD karşısındaki dengeleyicilik politikasının önemli alanlarından biri Suriye olmuştur. Soğuk Savaş döneminde ve sonrasında ABD'nin başını çektiği Batı Blokuna karşılık, SSCB'nin Orta Doğu'daki en önemli müttefiklerinden biri Suriye olmuştur. İki ülke arasındaki müttefiklik ilişkisi; askeri, ekonomi, diplomasi ve diğer alanlarda sıkı ilişkiler kurulmasını da beraberinde getirmiştir. Bugün iki ülke arasında oldukça ileri bir boyutta devam eden bu ilişkilerden Suriye ve Rusya ayrı iki ülke olarak, çeşitli kazanımlar elde etmişler ve etmektedirler. Bu çalışmanın amacı Suriye'nin jeopolitik konumu bağlamında Suriye-Rusya ilişkilerini araştırmaktır. Araştırmada literatür taraması ve doküman analizi yöntemleri kullanılmış, elde edilen veriler tarihi ve güncel olaylarla ilişkilendirilerek sonuca ulaşılmaya çalışılmıştır. Suriye'nin jeopolitik konum özellikleri dikkate alınmadan geçmiş ve bugünkü iç ve dış politikasını, diğer ülkelerle olan ilişkilerini anlamlandırmak mümkün değildir.ABSTRACTIn its relations with the other countries, one of the most important countries of the Middle East, Syria whose one of the most important role has been its geopolitical position in the region. In the past and present times, across the USA, Russia's balancing policies' one of the most important areas has been Syria. During and after the Cold War, corresponds to the Western Block which led by the USA, Syria has been one of the most important allies of Soviet Union in the Middle East. The relations between two countries have established close relations in the fields of military, economical, diplomacy and so on. Today, as being seperate countries, from the relations which have been prossesing in an advanced size, Russia and Syria have obtained and still have been obtaining several earnings. The aim of this study is to search about the relations of Syria-Russia, in the context of Syria's geopolitical position. In the study, the literature and document analysis techniques have been used, the result has been tried to be obtained by associating with the history and current events with the gained data.