Suchergebnisse

The European Union's competition policy is one of the most important elements in the functioning of the entire European Community (EC), as its issues oscillate around the shared market. The economic aspect is key to understanding the actions taken around the founding of the European Communities (European Economic Community of 1957). Initially, the EC was predominantly economic in nature, and only after the Maastricht Treaty came into force in 1993 did the European Union reorient itself into a political community. This paper juxtaposes the impact of the European Union's and the United States' economic powers on global economic relations, with a particular explanation of the specifics of how the EU and the US conduct their trade policies, and how this implies mutual trade relations. Then, the European Union's competition policy and its specific features are discussed, which have a decisive impact on the emergence of economic conflicts between the partners from both sides of the Atlantic. An important role is also played here by the issue of ISDS (investor-state dispute settlement) mechanism and differences in the understanding of labor rights in the United States and the European Union. ; Polityka konkurencji Unii Europejskiej stanowi jeden z najważniejszych elementów funkcjonowania całej Wspólnoty Europejskiej (WE), ponieważ jej zagadnienia oscylują wokół wspólnego rynku. Aspekt gospodarczy jest zasadniczy, żeby zrozumieć działania podejmowane wokół założenia Wspólnot Europejskich (Europejska Wspólnota Gospodarcza z 1957 r.). Początkowo WE miała charakter w dominującej części gospodarczy, dopiero po wejściu w życie traktatu z Maastricht w 1993 r. Unia Europejska przeorientowała się na wspólnotę polityczną. W niniejszej pracy zostanie zestawiony wpływ siły gospodarczej Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych na światowe związki gospodarcze, ze szczególnym wyjaśnieniem specyfiki prowadzenia polityki handlowej przez UE i USA, a także sposobu, w jaki oddziałuje ona na wzajemne relacje handlowe. Następnie omówiona ...

Przedmiotem badań podjętych w artykule jest rywalizacja o władzę lokalną w Gdańsku w 2018 r. Cztery wcześniejsze elekcje lat 2002–2014 w rywalizacji o prezydenturę miasta wygrywał Paweł Adamowicz, który zawsze oficjalnie reprezentował bardzo popularną w Gdańsku partię polityczną – PO. W 2018 r. Adamowicz wystartował jednak z własnego komitetu (KWW Pawła Adamowicza Wszystko dla Gdańska) i konkurował o fotel prezydenta miasta zarówno z kandydatem PO (Jarosław Wałęsa), jak i pretendentem PiS (Kacper Płażyński). Wybory z 2018 r. w Gdańsku były zatem interesującym casusem: do walki przystąpił "ten sam" Paweł Adamowicz, ale już jako reprezentant własnego, pozapartyjnego komitetu wyborczego, co więcej, wystąpił przeciwko partii, którą dotychczas zawsze reprezentował. Był to więc ciekawy przypadek do poszukiwania odpowiedzi na pytanie co w tej rywalizacji stanie się elementem przeważającym: jej upartyjnienie czy personalizacja? Po drugie frapujące było sprawdzenie czy przenoszenie dominującego podziału ogólnopolskiego (dawny podział my–oni, a w wersji z 2018 r.: anty-PiS vs. PiS) przynosi partiom politycznym efektywność w rywalizacji o władzę lokalną? Poczyniono następujące założenia: a) opcja personalna jest ważniejsza w rywalizacji o władzę lokalną od sympatii partyjnych; b) nowa wersja podziału "my–oni" (PiS–antyPiS) nie przynosi efektywności w walce o władzę na miejskiej scenie politycznej. Wartością badań jest wykorzystanie w nich nie tylko źródeł publikowanych, ale również niepublikowanych badań jakościowych – anonimowych wywiadów z lokalnymi politykami. ; The subject of the research undertaken in the article is the competition for local authority in Gdańsk in 2018. In the previous elections (the years: 2002, 2006, 2010, 2014) the presidency of the city were permanently won by Paweł Adamowicz. He always officially represented the very popular political party in Gdańsk – Platforma Obywatelska (PO). In 2018, however, Adamowicz started from his own committee (KWW Paweł Adamowicz Wszystko dla Gdańska – Everything for Gdańsk). In that year he competed for the chair of the city president with both the candidate of the PO (Jarosław Wałęsa) and the Prawo i Sprawiedliwość (PiS) candidate (Kacper Płażyński). The 2018 elections in Gdańsk were therefore an interesting casus: "the same" Paweł Adamowicz joined the fight, but already as a representative of his own nonpartisan committee. Moreover, he stood against the party he had earlier always represented. So it was an interesting case to seek the answer to the question – what will become the prevailing element in this competition: its partisan affiliation or personalization? Secondly, it was fascinating to check whether the transfer of the dominant nationwide division (the former "my–oni" division, and in the 2018 version: antyPiS vs. PiS) brings political parties effectiveness in the competition for local power? The following assumptions were made: a. The personal option is more important in competing for local authority than party sympathies; b. the new version of the division "my–oni" (PiS–antyPiS) does not bring effectiveness in the struggle for power on Gdańsk political scene. The value of the research is to use not only published sources but also unpublished qualitative research – anonymous interviews with local politicians.

Przedmiotem badań podjętych w artykule jest rywalizacja o władzę lokalną w Gdańsku w 2018 r. Cztery wcześniejsze elekcje lat 2002–2014 w rywalizacji o prezydenturę miasta wygrywał Paweł Adamowicz, który zawsze oficjalnie reprezentował bardzo popularną w Gdańsku partię polityczną – PO. W 2018 r. Adamowicz wystartował jednak z własnego komitetu (KWW Pawła Adamowicza Wszystko dla Gdańska) i konkurował o fotel prezydenta miasta zarówno z kandydatem PO (Jarosław Wałęsa), jak i pretendentem PiS (Kacper Płażyński). Wybory z 2018 r. w Gdańsku były zatem interesującym casusem: do walki przystąpił "ten sam" Paweł Adamowicz, ale już jako reprezentant własnego, pozapartyjnego komitetu wyborczego, co więcej, wystąpił przeciwko partii, którą dotychczas zawsze reprezentował. Był to więc ciekawy przypadek do poszukiwania odpowiedzi na pytanie co w tej rywalizacji stanie się elementem przeważającym: jej upartyjnienie czy personalizacja? Po drugie frapujące było sprawdzenie czy przenoszenie dominującego podziału ogólnopolskiego (dawny podział my–oni, a w wersji z 2018 r.: anty-PiS vs. PiS) przynosi partiom politycznym efektywność w rywalizacji o władzę lokalną? Poczyniono następujące założenia: a) opcja personalna jest ważniejsza w rywalizacji o władzę lokalną od sympatii partyjnych; b) nowa wersja podziału "my–oni" (PiS–antyPiS) nie przynosi efektywności w walce o władzę na miejskiej scenie politycznej. Wartością badań jest wykorzystanie w nich nie tylko źródeł publikowanych, ale również niepublikowanych badań jakościowych – anonimowych wywiadów z lokalnymi politykami. ; The subject of the research undertaken in the article is the competition for local authority in Gdańsk in 2018. In the previous elections (the years: 2002, 2006, 2010, 2014) the presidency of the city were permanently won by Paweł Adamowicz. He always officially represented the very popular political party in Gdańsk – Platforma Obywatelska (PO). In 2018, however, Adamowicz started from his own committee (KWW Paweł Adamowicz Wszystko dla Gdańska – Everything for Gdańsk). In that year he competed for the chair of the city president with both the candidate of the PO (Jarosław Wałęsa) and the Prawo i Sprawiedliwość (PiS) candidate (Kacper Płażyński). The 2018 elections in Gdańsk were therefore an interesting casus: "the same" Paweł Adamowicz joined the fight, but already as a representative of his own nonpartisan committee. Moreover, he stood against the party he had earlier always represented. So it was an interesting case to seek the answer to the question – what will become the prevailing element in this competition: its partisan affiliation or personalization? Secondly, it was fascinating to check whether the transfer of the dominant nationwide division (the former "my–oni" division, and in the 2018 version: antyPiS vs. PiS) brings political parties effectiveness in the competition for local power? The following assumptions were made: a. The personal option is more important in competing for local authority than party sympathies; b. the new version of the division "my–oni" (PiS–antyPiS) does not bring effectiveness in the struggle for power on Gdańsk political scene. The value of the research is to use not only published sources but also unpublished qualitative research – anonymous interviews with local politicians.

Celem artykułu jest ustalenie, jak przebiega rywalizacja polityczna na poziomie samorządowym w woj. opolskim, tzn. czy lokalne podmioty skutecznie współzawodniczą z partiami politycznymi i czy ostateczny rezultat wpisuje się w specyfikę elekcji na poziomie subnarodowym (tzn., czy upartyjnienie wzrasta wraz ze szczeblem samorządu), czy też odznacza się jakimiś cechami charakterystycznymi. W tym celu przeprowadzona została analiza statystyczna wyników wyborów samorządowych 2014 roku, uwzględniająca partyjne komitety wyborcze oraz komitet wyborczy Mniejszości Niemieckiej, który traktujemy jak protopartię. Analizie podlegała zarówno liczba kandydatów, jak i liczba wybranych radnych oraz wójtów, burmistrzów, prezydentów z poszczególnych ugrupowań. Najważniejsze wnioski są następujące: władza samorządowa na szczeblu wojewódzkim jest obecnie na Opolszczyźnie silnie upartyjniona. Na poziomie powiatów, najwięcej kandydatów w wyborach wystawiają partie polityczne. Ogółem, na 246 radnych powiatowych (w tym radnych Opola – miasta na prawach powiatu), 127 mandatów zdobyli kandydaci startujący z list partii. W wyborach do rad gmin powyżej 20 tys. mieszkańców, odsetek mandatów radnych, uzyskanych przez partyjne komitety wyborcze wyniósł 34,2 proc. a w gminach poniżej 20 tys. – 13,6 proc. Wyniki te potwierdzają tezę o malejącym upartyjnieniu wyborów wraz ze szczeblem samorządu. ; The aim of the article is to analyse how political competition at the local level in the Opole Voivodeship is organized; whether local actors effectively compete with political parties and whether the final result fits into the specifics of election at the subnational level. For this purpose, a statistical analysis of the results of the local government elections in 2014 was made. We take into account party election committees and the German Minority Electoral Committee, which we treat as a proto-party. Both the number of candidates and the number of elected councilors and mayors, were analyzed. The most important findings are as follows: local government at the voivodship level is currently strongly partydependent in the Opole region. At the district level, the largest number of candidates are registered by political parties. In total, 246 district councilors (including Opole), 127 seats received candidates from the party committees. In the elections to the communes over 20 thousand of the inhabitants, the percentage of seats of party-dependent councilors was 34.2 percent and in the village communes (less than 20 thousand of the inhabitants) – 13.6 percent.

Celem artykułu jest ustalenie, jak przebiega rywalizacja polityczna na poziomie samorządowym w woj. opolskim, tzn. czy lokalne podmioty skutecznie współzawodniczą z partiami politycznymi i czy ostateczny rezultat wpisuje się w specyfikę elekcji na poziomie subnarodowym (tzn., czy upartyjnienie wzrasta wraz ze szczeblem samorządu), czy też odznacza się jakimiś cechami charakterystycznymi. W tym celu przeprowadzona została analiza statystyczna wyników wyborów samorządowych 2014 roku, uwzględniająca partyjne komitety wyborcze oraz komitet wyborczy Mniejszości Niemieckiej, który traktujemy jak protopartię. Analizie podlegała zarówno liczba kandydatów, jak i liczba wybranych radnych oraz wójtów, burmistrzów, prezydentów z poszczególnych ugrupowań. Najważniejsze wnioski są następujące: władza samorządowa na szczeblu wojewódzkim jest obecnie na Opolszczyźnie silnie upartyjniona. Na poziomie powiatów, najwięcej kandydatów w wyborach wystawiają partie polityczne. Ogółem, na 246 radnych powiatowych (w tym radnych Opola – miasta na prawach powiatu), 127 mandatów zdobyli kandydaci startujący z list partii. W wyborach do rad gmin powyżej 20 tys. mieszkańców, odsetek mandatów radnych, uzyskanych przez partyjne komitety wyborcze wyniósł 34,2 proc. a w gminach poniżej 20 tys. – 13,6 proc. Wyniki te potwierdzają tezę o malejącym upartyjnieniu wyborów wraz ze szczeblem samorządu. ; The aim of the article is to analyse how political competition at the local level in the Opole Voivodeship is organized; whether local actors effectively compete with political parties and whether the final result fits into the specifics of election at the subnational level. For this purpose, a statistical analysis of the results of the local government elections in 2014 was made. We take into account party election committees and the German Minority Electoral Committee, which we treat as a proto-party. Both the number of candidates and the number of elected councilors and mayors, were analyzed. The most important findings are as follows: local government at the voivodship level is currently strongly partydependent in the Opole region. At the district level, the largest number of candidates are registered by political parties. In total, 246 district councilors (including Opole), 127 seats received candidates from the party committees. In the elections to the communes over 20 thousand of the inhabitants, the percentage of seats of party-dependent councilors was 34.2 percent and in the village communes (less than 20 thousand of the inhabitants) – 13.6 percent.

The main threat to the economic development of Poland is the danger of overlapping of two processes – the decline in the growth of the working age population and the outflow of young, talented and educated people to richer countries. Therefore, the most important goal of the economic policy should be rapid making up the gap to the average EU level. This can be impeded by the current state of public finances, due to high level of debt. Moreo-ver, there are also other factors, which under certain conditions, may lead to a cumulative negative effect, which in turn would threaten the financial stability of the budget. At the same time, the bases of competitiveness of the economy gradually expire, which requires transition to the competition of a qualitative nature. According to the Author, an oppor-tunity to avoid the threat is to use the global market more extensively. He suggests public innovation in a form of the so-called smart company incubators. ; Głównym zagrożeniem dla rozwoju gospodarczego Polski jest niebezpieczeństwo nałożenia się dwóch procesów – spadku przyrostu ludności w wieku produkcyjnym oraz odpływu młodych, zdolnych i wykształconych osób do krajów bogatszych. Dlatego też, najważniejszym celem polityki gospodarczej powinno być szybkie odrobienie dystansu do średniego poziomu UE. Utrudnić to może obecny stan finansów państwa, z powodu wysokiego poziomu zadłużenia. Ponadto, pojawiają się też inne czynniki, które w określonych warunkach mogą doprowadzić do skumulowanego, negatywnego efektu, który z kolei zagrozi stabilności finansowej budżetu. Jednocześnie stopniowo wygasają dotychczasowe podstawy kon kurencyjności gospodarki, co wymaga przejścia do konkurencji o charakterze jakościowym. Zdaniem autora, szansą dla uniknięcia zagrożenia jest dużo szersze wykorzystanie rynku globalnego. Proponuje innowację publiczną w postaci tzw. inkubatorów inteligentnych firm.

The article aims at presenting the connection between growing international cooperation of public administration in relation to organization and functioning of public service. The presentation is made with the example of the antimonopoly administration. It begins with a short description of the legal basis of international cooperation of the Polish competition authority. It is followed with a short overview of different modes of this cooperation on global, European and bilateral levels. Despite extensive international cooperation of the Polish competition authority, its internal organization is rather inefficient and fails to deliver relevant input from the international cooperation into internal works of the authority. Similarly, civil servants of the competition authority are not offered to rise their skills in relation to foreign cooperation as well as there are no transfers between jurisdictional departments and the department for the international cooperation which keeps those departments separated. ; W artykule został omówiona problematyka wzrostu międzynarodowej współpracy organów administracji publicznej oraz jej wpływu na organizację i funkcjonowanie służby publicznej. Prezentacja jest przeprowadzona na przykładzie administracji antymonopolowej. Na początku przedstawiono podstawy prawne współpracy międzynarodowej polskiego organu ochrony konkurencji. Następnie analiza objęła różne przejawy tej współpracy na szczeblu światowym, europejskim i bilateralnym. Pomimo rozwiniętej współpracy międzynarodowej polskiego organu ochrony konkurencji wewnętrzna organizacja jego urzędu jest do niej nieprzystosowana i w znacznym stopniu utrudnia przełożenie skutków tej współpracy na wykonywanie przezeń jurysdykcji administracyjnej. Jednocześnie urzędnicy UOKiK nie są szkoleni w kierunku rozwijania współpracy międzynarodowej, a brak wewnętrznych transferów pomiędzy departamentem orzeczniczym i współpracy z zagranicą powoduje, że funkcjonują one w izolacji od siebie.

The EU Renewable Energy Strategy (RES) Directive requires that each member state obtain 20% of its energy supply from renewable sources by 2020. If fully implemented, this implies major changes in institutions, infrastructure, land use, and natural resource flows. This study applies a political geography perspective to explore the transition to renewable energy use in the heating and cooling segment of the Swedish energy system, 1980–2010. The Nordic welfare model, which developed mainly after the Second World War, required relatively uniform, standardized local and regional authorities functioning as implementation agents for national politics. Since 1980, the welfare orientation has gradually been complemented by competition politics promoting technological change, innovation, and entrepreneurship. This combination of welfare state organization and competition politics provided the dynamics necessary for energy transition, which occurred in a semi-public sphere of actors at various geographical scales. However, our analysis, suggest that this was partly an unintended policy outcome, since it was based on a welfare model with no significant energy aims. Our case study suggests that state organization plays a significant role, and that the EU RES Directive implementation will be uneven across Europe, reflecting various welfare models with different institutional pre-requisites for energy transition.

Among the numerous functions of political parties, the role of creating the governance system is highly significant. It manifests itself in the ability of political parties to establish permanent relations with the other parties and in this way provides the essence of a party system. The purpose of the present paper is to demonstrate the role the Law and Justice party (PiS) plays in the creation of the governance system. Since 2005, PiS has been one of the two dominant political parties struggling to win the parliamentary and presidential elections. In order to determine the scope of this party's influence on the shape of the party system, their achievements in elections, parliament and Cabinet activity need to be analyzed. Such a quantitative analysis allows us to grasp PiS's development trends in political competition. The paper discusses the reasons for their electoral success in 2005 as well as their defeat in 2007 and the aftermath of both these elections for the party's competition to the government. The achievements of PiS confirm that this party has won the status of a party that structures the political competition, a status that has not been lost irrespective of the five elections at different levels that the party has lost. PiS has successfully adopted the postulates of the Left in terms of the economy and social issues, whereas it has maintained the image of a right-wing party in terms of the shape of the state and its moral foundations. PiS has managed to form an electorate that differs from other parties' electorates in terms of its social and demographic properties as well as its political attitudes, which reinforces the position of PiS in the electoral struggle. Yet PiS has failed to establish a permanent coalition government. The elimination of Self-Defence (Samoobrona) and the League of Polish Families (LPR) from the Sejm has practically deprived PiS of any coalition potential, or has at least significantly reduced this potential. This, coupled with a continuously growing negative electorate, may turn out to constitute the main obstacle to PiS regaining power.

Among the numerous functions of political parties, the role of creating the governance system is highly significant. It manifests itself in the ability of political parties to establish permanent relations with the other parties and in this way provides the essence of a party system. The purpose of the present paper is to demonstrate the role the Law and Justice party (PiS) plays in the creation of the governance system. Since 2005, PiS has been one of the two dominant political parties struggling to win the parliamentary and presidential elections. In order to determine the scope of this party's influence on the shape of the party system, their achievements in elections, parliament and Cabinet activity need to be analyzed. Such a quantitative analysis allows us to grasp PiS's development trends in political competition. The paper discusses the reasons for their electoral success in 2005 as well as their defeat in 2007 and the aftermath of both these elections for the party's competition to the government. The achievements of PiS confirm that this party has won the status of a party that structures the political competition, a status that has not been lost irrespective of the five elections at different levels that the party has lost. PiS has successfully adopted the postulates of the Left in terms of the economy and social issues, whereas it has maintained the image of a right-wing party in terms of the shape of the state and its moral foundations. PiS has managed to form an electorate that differs from other parties' electorates in terms of its social and demographic properties as well as its political attitudes, which reinforces the position of PiS in the electoral struggle. Yet PiS has failed to establish a permanent coalition government. The elimination of Self-Defence (Samoobrona) and the League of Polish Families (LPR) from the Sejm has practically deprived PiS of any coalition potential, or has at least significantly reduced this potential. This, coupled with a continuously growing negative electorate, may turn out to constitute the main obstacle to PiS regaining power.

Services of general interest form an essential element of the European model of society as a way to increase quality of life and to overcome social exclusion and isolation. They are also at the core of the public debate touching the central question of the role public authorities and the institutions of the European Union play in a market economy. The competencies and responsibilities conferred by the Treaty, the EU regulations and directives lay emphasis on the essential role and the wide discretion of national, regional and local authorities in defining, organizing, financing and monitoring services of general interest. The same time the EU Law provide the European Commission with a wide range of means of action to ensure the compliance of the process of organizing and financing such services according to a comprehensive regulatory regime at Community level to make them compatible with the internal market and to prevent a distortion of the competition rules. The paper indicates divergences of the points of view of public authorities and the Commission on their role, shared responsibility and powers in that process. ; Usługi użyteczności publicznej stanowią zasadniczy element modelu europejskiego, służąc polepszeniu jakości życia i przezwyciężeniu społecznego wykluczenia i izolacji. Pozostają również w centrum publicznej debaty co do roli, jaką w gospodarce rynkowej odgrywają władze publiczne państw członkowskich i instytucje Unii Europejskiej. Kompetencje i obowiązki określone przez Traktat oraz unijne rozporządzenia i dyrektywy podkreślają zasadniczą rolę i szeroki zakres swobody krajowych, regionalnych i lokalnych organów władzy w definiowaniu, organizowaniu, finansowaniu i monitorowaniu usług użyteczności publicznej. Jednocześnie prawo unijne wyposaża Komisję Europejską w liczne instrumenty mające zapewnić zgodność procesu organizowania i finansowania tego typu usług z ogólnym reżimem prawnym Unii – tak, aby uczynić je kompatybilnymi z jej rynkiem wewnętrznym i zapobiec zakłóceniu konkurencji. Artykuł wskazuje na rozbieżności w punktach widzenia władz publicznych i Komisji na ich rolę oraz podział odpowiedzialności i władzy w tym procesie.

Services of general interest form an essential element of the European model of society as a way to increase quality of life and to overcome social exclusion and isolation. They are also at the core of the public debate touching the central question of the role public authorities and the institutions of the European Union play in a market economy. The competencies and responsibilities conferred by the Treaty, the EU regulations and directives lay emphasis on the essential role and the wide discretion of national, regional and local authorities in defining, organizing, financing and monitoring services of general interest. The same time the EU Law provide the European Commission with a wide range of means of action to ensure the compliance of the process of organizing and financing such services according to a comprehensive regulatory regime at Community level to make them compatible with the internal market and to prevent a distortion of the competition rules. The paper indicates divergences of the points of view of public authorities and the Commission on their role, shared responsibility and powers in that process. ; Usługi użyteczności publicznej stanowią zasadniczy element modelu europejskiego, służąc polepszeniu jakości życia i przezwyciężeniu społecznego wykluczenia i izolacji. Pozostają również w centrum publicznej debaty co do roli, jaką w gospodarce rynkowej odgrywają władze publiczne państw członkowskich i instytucje Unii Europejskiej. Kompetencje i obowiązki określone przez Traktat oraz unijne rozporządzenia i dyrektywy podkreślają zasadniczą rolę i szeroki zakres swobody krajowych, regionalnych i lokalnych organów władzy w definiowaniu, organizowaniu, finansowaniu i monitorowaniu usług użyteczności publicznej. Jednocześnie prawo unijne wyposaża Komisję Europejską w liczne instrumenty mające zapewnić zgodność procesu organizowania i finansowania tego typu usług z ogólnym reżimem prawnym Unii – tak, aby uczynić je kompatybilnymi z jej rynkiem wewnętrznym i zapobiec zakłóceniu konkurencji. Artykuł wskazuje na rozbieżności w punktach widzenia władz publicznych i Komisji na ich rolę oraz podział odpowiedzialności i władzy w tym procesie.

Cirsium arvense (L.) Scop. is a troublesome weed, causing economic losses by reducing crop yield, increasing herbicide and tillage costs, and degrading soils due to increased tillage requirements. The major control method for C. arvense is herbicide application, but this poses socio-environmental and herbicide resistance risks. The European Union promotes reduced dependence and sustainable use of herbicides, combined with cultural and mechanical weed control. This thesis assessed the effects of integrated weed control on the population dynamics of C. arvense. For mechanical control, farmers are recommended to act when C. arvense is most sensitive to disturbance, i.e. at the point of minimum belowground weight, coinciding with 7-10 leaves per shoot. However, many farmers believe that this is too late. To estimate the compensation point (CP), defined as the minimum weight of the entire belowground structure of C. arvense, and identify links between initial root weight, planting depth and crop competition, three outdoor pot experiments were performed. For chemical control, farmers are recommended to spray when the majority of C. arvense shoots are 10-20 cm high. To assess the effects of timing and dose of herbicide application (MCPA), and crop competition on growth and development of C. arvense, one outdoor pot experiment and one field experiment were performed. The field experiment also assessed the effects of selective cutting. It was found that CP for C. arvense occurred before 3-leaf stage and that treatment effects were minor (<0.5 leaf stages). Depletion of planted root fragments ceased on average around leaf stage 3-4, indicating that CP occurs at early leaf stages. In the pot experiment, the strongest effect of herbicide treatment was obtained by spraying with the recommended dose in the presence of a crop when the largest C. arvense shoot had 3-4 leaves, corresponding to maximum height 13 cm and median height 6 cm. Crop competition reduced biomass, shoot height and leaf production of C. arvense regardless of herbicide dose. In the field experiment, herbicide treatment at 4-5 leaves or 8-10 leaves gave similar control effects as selective cutting. Herbicide application had a more immediate effect on growth and development of C. arvense while selective cutting depleted the below-ground structures more gradually. The results indicate that mechanical control of C. arvense should be performed earlier than previously recommended, probably before C. arvense reaches 3-4 leaves per shoot. Also early herbicide spraying seems to be as efficient as spraying later in the season.

For the last thirty years, we observe constant yet poorly coordinated changes in Poland's higher education. The changes result from national demographic, along with social and economic determinants. Moreover, the changes result from the impact of external factors [Antonowicz 2015, Wnuk-Lipińska 1996]. First, the public policy towards higher education institutions – especially typical universities – focuses on the problem of institutional effectiveness and related science funding regulations, Polish universities' participation in global competition, along with legal and institutional infrastructure and organisational culture adequate to new challenges [Jabłecka 2002, Kwiek 2010]. The direction of reforms in Polish science led to multiple fundamental changes in staff recruitment mechanisms (open competitions) research funding mechanisms (grant system and institutional evaluation), student education (courses accreditation), and academic career, i.e. the gradual abandonment of hierarchy in favourof scientific results. We notice changes in almost every sphere of universities' functioning, but in one of those spheres changes occur unusually slow, by which I mean the management structure analysed from the viewpoint of women and men in managerial positions. This article's goal involves the identification of barriers that limit women's access to the highest managerial positions at universities. In particular, I will elaborate the institutional barriers, according to both the subject literature and results of qualitative research that involved seventeen women: female rectors and vice-rectors of the 2016–2020 term of office. (fragment of text) ; Od trzydziestu lat szkolnictwo wyższe w Polsce przechodzi nieustanne, choć mało skoordynowane zmiany, powodowane krajowymi uwarunkowaniami demograficznymi, społecznymi i gospodarczymi, jak również wpływem czynników zewnętrznych [Antonowicz 2015; Wnuk-Lipińska 1996]. Polityka publiczna wobec szkolnictwa wyższego, zwłaszcza klasycznych uniwersytetów, ogniskuje się wokół problemu ...

Human activity affects planetary systems that support living on Earth and the food systems is a large contributor to overstepping the planetary boundaries. Global and national sustainability aims include targets for organic food production, during the latest years many countries have grown their organic food market share. However, the Swedish organic food market share growth stopped in 2016. The purpose of this study is to understand why the decline of the Swedish market share growth occurred and what the future might hold for the organic food category. This qualitative study has aimed to find answers through interviews with initiated persons in the Swedish food system. Results indicate that many changes in the political and societal landscape pressured the Organic food and the Organic food category transformed into the new Sustainability food category, presenting more competition for organic labelled food, together with plant-based, vegetarian and climate-friendly food. The rise of Swedish produced food, increasingly important from a national self-sufficiency and survival perspective, should be viewed as sustainable, and is also a competitor of organic food. The shine of organic food is often lost in the multi-faceted competition with the other sustainability and Swedish foods, but the market share has stayed at a stable level since 2016. Looking to the future, the new sustainability food category in Sweden will contain organic food but also locally produced food, that has been produced with more effective and environmentally friendly methods. The Swedish climate presents difficulties for year-round agriculture and the aim to become more self-sufficient needs to include locally produced meat, dairy, vegetable, and plant-based foods, indicating a need to focus innovation and development on Swedish food production and conservation methods. Socio-environmental sustainability aspects in Swedish food production, such as the unhealthy effects of mineral fertilizers and pesticide on all living species, should be ...