Suchergebnisse

Transition to multi-party life, which is the beginning of a new era in the history of the Republic, is a process that changes many dynamics in Turkey. In this study, how this process is reflected on Çankırı as well as in Turkey is addressed. The thesis consists of an introduction part and three chapters. The history of Çankırı until 1946 is explained in the introduction section in a general manner. In the first chapter, the administrative structure and changes as well as the political life of Çankırı were discussed. Within the administrative structure, changes in district, subdistrict, village organization, Çankırı governors serving between 1946-1960 and their activities were discussed. Regarding the political life in Turkey, this study examines the transition process to a multi-party system in the country, and the results of the elections carried out during the time interval of the study for Turkey and Çankırı province, as well as the activities of Çankırı MPs in the Parliament The reflection of the 27 May 1960 coup on Çankırı, the 1961 constitutional vote and the general election were also covered in the chapter, and inferences were made about how the next process progressed. In the second chapter, education and population in Çankırı are titled separately as CHP and DP period and in the light of the activities and statistical data carried out, they are handled both within and by comparison. The third section covers the changes and developments in health, transportation, associations, cinema and theater, sports and natural disasters under the title of socio-cultural life in Çankırı. ; Cumhuriyet tarihinde yeni bir dönemin başlangıcı olançok partili hayata geçiş, Türkiye'de birçok dinamikleri değiştiren bir süreçtir. Bu sürecin Türkiye'de olduğu kadar Çankırı'da da nasıl yansıdığı çalışmada ele alınmıştır. Tez, giriş ve üç bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde 1946 yılına kadar olan Çankırı tarihi genel hatları ile açıklanmıştır. Birinci bölümde Çankırı'nın idari yapısı ve değişimleri ile siyasi hayat başlıkları ele alınmıştır. İdari yapı içerisinde ilçe, bucak, köy teşkilatındaki değişimler, 1946-1960 arasında görev yapan Çankırı valileri ve faaliyetleri ele alınmıştır. Siyasi hayat adı altında Türkiye'de çok partili hayata geçiş süreci ve çalışmamızın zaman aralığında gerçekleşen seçimlerin Türkiye ve Çankırı sonuçları ile Çankırı milletvekillerinin Meclis faaliyetleri incelenmiştir. 27 Mayıs 1960 darbesinin Çankırı'ya yansıması, 1961 anayasa oylaması ve genel seçimi de bölüm içinde ele alınarak sonraki sürecin nasıl ilerlediği hakkında çıkarımlar yapılmıştır. İkinci bölümde Çankırı'da eğitim ve nüfus, CHP ve DP dönemi olarak ayrı başlıklandırılmış olup yapılan faaliyetler ve istatistik verileri ışığında, hem kendi içerisinde hem de karşılaştırılarak ele alınmıştır. Üçüncü bölüm Çankırı'da sosyo-kültürel hayat başlığı altında sağlık, ulaşım, dernekler, sinema ve tiyatro, spor ve doğal afetler konuları içinde yaşanan değişim ve gelişimleri kapsamaktadır.

Coğrafi, ekonomik, kültürel, etnik ve tarihsel açıdan önemli bir bölge olan Balkanlar yüzyıllardan beri Asya ve Avrupa arasındaki en stratejik bölgelerden biri olma özelliğini korumaktadır. Bu nedenle Balkanlar, tarih boyunca çeşitli devletlerin hâkimiyet mücadelesi verdiği bir bölge olmuştur. Balkanlar hem temel dış politika açısından, hem stratejik, hem de insani ve kültürel boyutuyla Türkiye için önem taşıyan bir bölge olmuştur. Balkanların en büyük ve güçlü ülkesi olan Türkiye, hem bölgeyi en çok etkileyen bir imparatorluğun mirasçısı olması, hem de bölgesel güç merkezi rolünü oynayacak önemli bir jeopolitik mihver ülke olması nedeniyle bölgenin barış, istikrar ve işbirliği ortamına kavuşturulmasında anahtar ülkedir. Bu bağlamda, Türkiye'nin Balkan ülkeleri ile olan tarihsel ve kültürel bağları ülkemizin bu bölgede meydana gelen olaylardan etkilenmesini kaçınılmaz kılmaktadır. Ayrıca, hem bölgede azımsanmayacak sayıda Türk azınlığının bulunması hem de Türkiye'deki önemli sayıda Balkan kökenli nüfusun varlığı Türkiye'nin hem siyasi hem ekonomik anlamda Balkan politikası üzerinde etkili olmaktadır Günümüzde devletler, uluslararası ilişkileri yumuşak güç unsurlarının önemini daha fazla dikkate alarak gerçekleştirmektedirler. Dünyadaki eğilime paralel olarak Türkiye'de yumuşak gücünü kullanarak bölgesinde etkisini arttırma çabasındadır. Uluslararası İlişkiler disiplininde sıkça vurgulanır hale gelen yumuşak güç, bu çalışmanın da hareket noktası olmuştur. Çalışma, Türkiye'nin sahip olduğu tarihsel ve kültürel birikimiyle mevcut olan yumuşak güç unsurlarını ve potansiyelini dış politikada hangi koşullarda ve hangi bölgelere yönelik kullanabileceğini incelemektedir. Çalışmada Soğuk Savaş sonrası ortamındaki değişimler ve bölgesel gelişmeler ışığında Türkiye'nin uluslararası düzeyde yumuşak güç unsuru haline gelen Türk İşbirliği ve Kalkınma İdaresi Başkanlığı'nın Balkanlar'daki faaliyetlerine dikkat çekilmiştir. Türkiye'nin Balkanlardaki barış ve istikrarın sağlanması ve sürdürülmesi için izlediği politikaların önemli bir ayağını oluşturan TİKA'nın Balkanlarda yürüttüğü ekonomik, ticari, teknik, sosyal, kültürel ve eğitim alanlarındaki program ve projeler ile bunların tesirleri ele alınmaktadır. ; Balkans, which is an important region from geographically, economically, culturally, ethnically and historically maintains its special feature that it is one of the most strategic areas between Asia and Europe. For this reason, Balkans becomes an area that some states struggle for authority during history. Balkans, both in terms of main foreign policy, strategically, socially and culturally is a region that is important for Turkey. Turkey, that is the biggest and strongest state of the Balkans, is a key country for region's regaining peace, stability and cooperation atmosphere because of both Turkey is inheritor of the empire that affects the region mostly and is a geopolitically axis country that will play a regional power. In this context, Turkey is affected from events in this region inevitably because of its cultural and historical ties with Balkan countries. Besides, both occurrence of underestimated amount of Turkish minorities in the region and presence of population with Balkan origin in Turkey are effective upon Turkey's Balkan political and also economic relations. Nowadays, states realize international relations by taking into consideration the importance of soft power elements. In parallel with the trend in the world is endeavoring to increase its influence in the region using the soft power of Turkey. Soft power, which has been emphasized frequently in the discipline of International Relations, has been the starting point of this study. The study, Turkey's soft power and potential of the existing elements of the historical and cultural heritage owned foreign policy and is investigating the circumstances under which you could use for the region. In this study, changes in the post-Cold War environment and regional development, which has become an element of soft power in Turkey at international level in the light of the Turkish Cooperation and Development Administration's attention is drawn to activities in the Balkans. ensuring peace and stability in Turkey in the Balkans and constitutes an important pillar of its policies for sustaining TIKA's economic conducted in the Balkans, commercial, technical, social, their influence with programs and projects in cultural and educational fields are discussed.

Miladi 674 yılında Irak topraklarına ayak basan Irak Türkmenleri, Osmanlı Devletinin I. Dünya Savaşını kaybetmesi sonucunda Irak üzerindeki egemenliğini kaybetmiştir. Egemen toplumdan azınlık durumuna düşen Irak Türkmenleri, Irak siyasetinde kendilerine fazla yer bulamamışlardır Irak'taki baskıcı rejimler buna izin vermemiştir. Ayrıca Irak otoriteleri, Türkmen kimliklerini yok etmeye yönelik politikalar da izlemişlerdir. 1990 yılındaki Körfez savaşı sonucu olarak Kuzey Irak'ta uçuşa yasak bölge ilan edilmesi ile otonom bölge kurulmuştur. Her ne kadar Kürtlere yönelik bir politika olsa da Irak Türkmenleri, bu bölgelerde Saddam Hüseyin rejiminin etkisindeki bölgelere göre daha rahat hareket edebilmişlerdir. Siyasi partilerin ortaya çıktığı bu dönemde Irak Türkmenleri de birçok siyasi parti kurarak Irak siyasetinde etkili olmaya çalışmışlardır. 1996 yılında Irak Türkmen Cephesinin (ITC) kurulması ile tek çatı altında toplanmayı hedeflemişlerdir. ITC, günümüze kadar Irak Türkmenlerinin en etkili siyasi organı olarak faaliyet göstermektedir. ABD'nin 2003 yılında Irak'ı işgal etmesi ile birlikte, Irak Türkmenleri yine dışlanmış ve oluşturulan temsil mekanizmalarında yeterinde temsil edilmemişlerdir. Zaman içerisinde gerek Bağdat yönetiminin gerekse Kürtlerin, Türkmenlere karşı işbirliği, Irak Türkmenlerinin bir kısmını muhtelif zamanlarda göç etmeye zorlamıştır. Bu çalışmada Türkiye'ye göç eden Irak Türkmenlerinden 1990-2015 yılları arasında Türkiye'de vatandaşlık, oturma ve çalışma izni almış olan Irak Türkmenleri incelenmiştir. Türkiye'deki yaşantıları, sosyo-kültürel durumları ele alınmıştır. Irak Türkmenlerinin sicil toplum kuruluşları incelenmiş, faaliyetleri araştırılmıştır. Türkiye'ye geldiklerinde karşılaştıkları sıkıntılar, eğitim, ekonomik durumları, yerleşme ve nüfuslarına dikkat çekilmiştir. Bu alanlarda bilgi elde etmek için kanaat önderleri ile görüşülmüş olup, genel bir tablo ortaya konulmaya çalışılmıştır. Eğitim durumlarından gelirlerine, mesleklerinden siyasi düşüncelerine kadar genel bir bilgi elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Göç, Irak Türkmenleri, Sosyal Hayat, Türkmen Katliamları, Türkiye.ABSTRACT Iraqi Turkmens have set foot on Iraqi soil in 674. They have lost their sovereignty over Iraq as a result of the loss of the Ottoman Empires loss in World War I. Iraqi Turkmens who fell to becoming a minority status from the ruling society has not found much ground in Iraqi politics. The oppressive regimes in Iraq have not allowed this. In addition, Iraqi authorities have followed policies aimed at destroying the identities of Turkomans. As a result of the 1990 Gulf War, the autonomous region was established with the declaration of a no-fly zone in northern Iraq. Although this policy has provided a lot of benefits to the Kurds, the Turkomans have also been influenced positively from this policy in accordance with Saddam's other regions. Iraqi Turkomans also have tried to influence Iraqi politics by establishing many parties during these periods when political parties appeared. They have aimed to meet under the union with the establishment of Iraqi Turkoman Front (ITF) in 1996. The ITF operates as the most influential political organ of the Iraqi Turks until now. With the invasion of Iraq by the United States in 2003, Iraqi Turkomans were once again excluded and were not adequately represented in political mechanisms. Both Baghdad and Kurdish administrations have taken stance against Turkomans that a part of the Iraqi Turkomans to migrate at various times. In this study, the Iraqi Turkomans emigrating and settling to Turkey between 1990-2015 were examined. Dynamics in their lives such their lives in Turkey, socio-cultural situations, non-governmental organizations of Iraqi Turkmens have been studied and researched. Also, troubles on arrival in Turkey, education, economic status, attention is drawn to the settlement and population. Interviews were also conducted with the most important opinion leaders to generate a general idea and frame. Furthermore, various forms of data such as educational status, life status and other dyamics were also gathered as well. Key Words: Turkey, Iraqı Turkmens, Migration,Social Life, Integration

Güç Uluslararası İlişkiler disiplininin önde gelen araştırma konularındandır. Bir devletin kendi çıkarlarını korumak ve taleplerini başka bir ülke ya da toplumda kabul ettirebilmek konusundaki maddi ve manevi potansiyeli olarak tanımlanmaktadır. Güç kavramı bir devletin coğrafyası, tarihi, kültürü, askeri kapasitesi, insan gücü, ekonomisi gibi faktörlerle şekillenmektedir. Ancak 20. yüzyılın başlarında yaşanan iki büyük savaş bu anlamdaki bir gücün taraflara yıkım getirdiğini göstermiştir. Bunun bir sonucu olarak gerek uygulamada ve gerekse alan-yazında farklı arayışlara girişilmiş ve yumuşak güç olarak kavramlaştırılan yaklaşım doğmuştur. Yumuşak güç, bir ülkenin sahip olduğu siyasi değerler, kültür yapısı ve uyguladığı dış politika yoluyla kendini bir cazibe merkezi haline getirme yeteneği olarak tanımlanabilir. Bu tez çalışmasının amacı, Türkiye'nin yumuşak güç uygulamalarını inceleyerek, yumuşak güç potansiyelini ortaya koymak ve gelişime açık alanları belirlemektir. Araştırma, Türkiye'nin yumuşak gücü, kamu diplomasisinin bir aracı olarak kullanma kapasitesinin ve potansiyelinin ne düzeyde olduğu sorusuna cevap aramaktadır. Cumhuriyet Dönemi ile sınırlı tutulmuş olan bu araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden literatür taraması kullanılmıştır. Türkiye'nin kültür, tarih, din, sağlık turizmi ve insani yardım alanlarında başarılı uygulamalara sahip olmakla birlikte, ekonomi, teknoloji, spor, üniversite, akademik araştırma alanlarında potansiyelini yeterince kullanamadığı belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Türkiye, Güç, Yumuşak Güç, Kamu Diplomasisi ; Power is one of the leading research topics of the International Relations Discipline. It is defined as the material and moral potential of a state to protect its own interests and to make its demands accepted in another country or society. The concept of power is shaped by factors such as geography, history, culture, military capacity, manpower, economy of a state. However, the two great wars that took place at the beginning of the 20th century showed that a power in this sense has caused the parties to experience devastation. As a result of this, different pursuits were embarked on both in practice and in literature, and the approach that was conceptualized as soft power was born. Soft power can be defined as a country's ability to make itself a center of attraction through its political values, cultural structure and foreign policy. The aim of this dissertation is to reveal its soft power potential and to identify areas open to development, by examining Turkey's soft power applications. The research seeks answers to the question is that in which level of Turkey's capacity and potential to use soft power as an instrument of Public Diplomacy. In this research, which was limited to the Republican Period, the literature review was used from qualitative research method. It has been determined that although Turkey has successful practices in the fields of culture, history, religion health tourism and human aid, it has not been able to adequately utilize its potential in the fields of economics, technology, sports, university education and academic researches. Key Words: Turkey, Power, Soft Power, Public Diplomacy

ÖZETMısır Ortadoğu'nun en fazla nüfusuna sahip ülkelerinden bir tanesidir. Bunun yanında en eski medeniyetlerden bir tanesine ev sahipliği yapması, Nil nehri etrafında verimli topraklara sahip olmassı, Petrol ve Doğalgaz rezervlerine sahip olması, Asya Kıtası ile Afrika Kıtasını birbirine bağlaması, Süveyş Kanalı ile Akdeniz'i Kızıldeniz'e bağlaması gibi özellikleri Mısır'ı Ortadoğunun önemli Kültür, Turizm ve Üretim ülkelerinden birtanesi yaparken jeopolitik konumu stratejik önemini öne çıkarmaktadır.Mısır'ın Osmanlı Devletinden ayrıldığı günden bugüne Türkiye ile en yoğun ilişkileri 2000 – 2010 yılları arasında olmuştur. Türkiye'nin bu yıllarda bölgede söz sahibi olması diğer pekçok Ortadoğu ülkesinde olduğu gibi Mısır ile politik ve ekonomik ilişkilerinin gelişmesinde de etkili olmuştur. Tez üç bölümden oluşmaktadır. Birinci Bölümde Mısır'ın Tarihi, Sosyal Yapısı, Siyasi ve İdari Yapısı, Ekonomik Yapısı değerlendirilmiştir. İkinci Bölümde Türkiye'nin Tarihi, Sosyal Yapısı, Siyasi ve İdari Yapısı, Ekonomik Yapısı değerlendirilmiştir. Üçüncü Bölümde ise Türkiye'nin ve Mısır'ın ithalat ihracat değerleri, ithalat ve ihracat yaptıları ülkeler ve başlıca ithalat ve ihracatını gerçekleştirdikleri ürünler, Avrupa Birliği ülkeleriyle ekonomik ilişkileri, Ortadoğu bölgesi ülkeleriyle ekonomik ilişkileri, üyesi oldukları Entegrasyon Modelleri, kendi aralarında yapmış oldukları Anlaşma ve Protokoller, kendi aralarında yaptıkları ticarette yaşanan sorunlar ve 2010 – 2014 tarihleri arasında Mısır ve Türkiye ticari ilişkilerinin yer aldığı ilişkilerde son durum başlığı yer almaktadır.Anahtar Kelimeler: Ortadoğu, Ekonomi, Politika, Türkiye, MısırABSTRACTEgypt is one of the largest populated countries. Besides, hosting one the oldest civilisation of the World, possessing loam along with the both sides of Nile River, possessing very rich oil petroleum and natural gas reserve, bridgind Asia and Africa continents, connecting Red Sea and Mediterranean Sea via Suez Canal puts forward the importance of strategical geopolitical position of Egypt along with one of the most important cultural, tourism and manufacturing countries in the Middle East. The peak season of intensive relations between Turkey and Egpyt can be seen between 2000 – 2010 since Egypt separation from Ottoman Empire. Having a voice of Turkey in the region at that period has been effective in the development of political and economic relations with Egypt as well as many other countries in the Middle EastIt is consisting of three sections. History of Egypt, social structure, political, administrative and economical structure of Egypt have been studied in the first section. History of Turkey, social structure, political, administrative and economical structure of Turkey have been studied in the second section. Import - export figures between Turkey and Egypt, importing and exporting countries, main imported and exported products, economic relations with European Union, economic relations with the countries in the Middle East region, membership of integration models, reciprocal inter-country agreements and protocols, reciprocal complications and problems for commercial affairs amoung them and the latest status of Egypt & Turkey commercial relation headline between 2010 – 2014 have also been studied in third section. Keywords : Middle East, Economy, Politics, Turkey, Egypt

Tarihte gerçekleşmiş teknolojik devrimler arasında en büyük sosyal ve kültürel değişiklikleri meydana getiren ve kendini sürekli artan bir hızla yenilemeyi sürdüren, dijital devrim olmuştur. Egemenliğin bileşenlerinden olan siyasal iktidar da insan yaşamındaki ve paradigmasındaki bu global ölçekli ve bütüncül değişime karşı kayıtsız kalamamaktadır. Dijital devrimin siyasal iletişim ve siyasal katılım alanındaki katkılarının anayasal fonksiyonları yerine getiren kişi ile kurumlar üzerinde de etki yaratması beklenmekte ve hâlihazırda gözlemlenmektedir. Bunun yanında yurttaşlar da kolektif karar alma süreçlerine etki edebilecek yeni teknolojik olanakları gözlemleyerek artık daha aktif katılımcılar olabileceklerini düşünmekte ve hatta çoğu zaman kamusal kararlara doğrudan yön verebileceklerine inanmaktadır. Bu makale, yasama ve yürütme organlarının yapısının ve işleyişinin bilişim teknolojilerindeki gelişmeler ile birlikte dönüşümünü incelemeyi amaçlamaktadır. Bu dönüşüm incelenirken aynı zamanda bilişim teknolojilerinin siyasal iktidarın kullanılmasına ve denetlenmesine yurttaşları dâhil etme biçimine de değinilecektir. Çalışma boyunca Türkçe ve İngilizce literatürün yanı sıra karşılaştırmalı hukuktan uygulamalı örneklere de başvurulacaktır. ; Among all technological breakthroughs that the history has seen, the digital revolution is the one that has led to the largest social and cultural alternation and maintained a constantly accelerating self-renewal. Political power as a component of sovereignty also fails to ignore this holistic shift in human life and paradigm. It is expected and already observed that the contribution made by the digital revolution to political communication and political participation is soon to have an impact on the persons and institutions practicing the constitutional functions as well. At the same time, citizens, as they observe the new technological opportunities that may affect collective decision-making processes, assume that they can become more active participants and often believe that they can dominate public decisions. This paper aims to examine the structural and functional transformation of the legislative and executive bodies along with the developments in information technologies. At the same time, it will be explained how information technologies support citizens' participation in processes of enjoying and controlling the political power. Besides applied examples from comparative law, references will also be made to the reviewed literature in Turkish and in English throughout the study.

Bir ülkenin gerek yurt içi ve gerekse yurt dışı izlediği politikaların doğruluğu ve etkinliği kadar, sahip olduğu askerî ve ekonomik gücün yanında yumuşak güç potansiyeli de kamu diplomasisinin başarısını belirleyen unsurlar arasındadır. Yumuşak güç terimi, bir ülkenin başkaları tarafından ne kadar cazip ve örnek alınmaya değer görüldüğünü de ifade eder. Kavramı formüle eden Joseph Nye'e göre yumuşak güç, bir ülkenin kültürünün, siyasi fikirlerinin ve politikalarının çekiciliğini ifade eder. Bir ülkenin izlediği politikaların başkaları ııez-dinde meşru kabul edilmesi, o ülkenin ince güç kapasitesini de arttırır. Türkiye'nin sahip olduğu yumuşak güç, hem biçimi hem de kapsamı itibarıyla diğer ülkelerden farklılıklar arz eder. Balkanlarda başlayıp Orta Asya'nın içlerine kadar uzanan Türkiye'nin yumuşak güç potansiyeli, askerî yahut teknolojik üstünlükten ziyade, tevarüs ettiği tarih ve kültür derinliğinden kaynaklanmaktadır. özellikle günümüzde hâlâ Türk tarih ve kültürünün canlı bir şekilde yaşadığı coğrafyalardan biri olan Balkanlar, bu bağlamda Türk diplomasisinin önemli yumuşak güç sahalarından biridir. ; Along with its suitable and effective domestic and foreign policies, soft power potential of a country determines the success of public diplomacy as well as its military and economic power. the term soft power also denotes how a country is seen worth appealing and being modeled by the others. Joseph Nye, who developed the concept soft power, defines it as the power of attraction of a country's culture, political values and policies. If the policy of a country is regarded as legitimate by the others, soft power capacity of that country increases. Turkey's soft power is different from the other countries soft power in terms of its profile and scope. Soft power potential of Turkey, which involves the Balkans and extends to the inner parts of the Middle Asia, derives from its historical and cultural depth rather than military or technological superiority. in this context, the Balkans, one of the areas where Turkish history and culture have still been alive, is one of the important soft power areas of Turkish diplomacy.

Tarihsel süreç içerisinde devletle özdeşleştirilen sivil toplum kavramı, Avrupa'da yaşanan birtakım ekonomik, siyasal, kültürel süreçlerden geçerek devletten özerk bir alan olarak algılanmaya başlanmıştır. Avrupa kökenli olan bu kavram zamanla tüm dünyayı etkilemiş ve günümüzde hemen hemen tüm siyasal iktidarlar tarafından kendilerini meşrulaştırmada bir araç olarak kullanılmıştır. Bu çalışmada, öncelikle sivil toplum kavramından ne anlamamız gerektiğine, tarihsel süreç içerisinde sivil toplum kuramcılarının kavrama yükledikleri anlamlara, kavramın demokrasi, kamusal alan vb. kavramlarla arasındaki ilişkilere, sivil toplum kuruluşlarının niteliklerine ve işlevlerine değinilmiştir. Ayrıca Avrupa'da filizlenen sivil toplumun Osmanlı Devleti ve Türkiye Cumhuriyeti'ndeki durumu ifade edilip, günümüzde geldiği aşama incelenmiştir. Daha sonra ise sivil toplumun nasıl bir devlet yapısıyla ya da siyasal iktidarla birlikte mümkün olabileceği tartışılmıştır. Bunun için liberal değerler ile şekillenen, sosyal, siyasal, ekonomik yaşamın geniş bir kısmını toplumsal dinamiklere bırakan İngiltere, Fransa gibi Batı Avrupa ülkeleri ile sosyalist değerlerle şekillenen, aynı konularda inisiyatifi topluma bırakmadan kendi elinde toplayan, daha sonraki bir takım devrimlerle liberal değerleri benimsemeye çalışan Polonya gibi Doğu Avrupa ülkeleri karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Diğer taraftan çalışmada, Orta Doğu'da sivil toplumun bulunup bulunmadığı konusu Mısır özelinde ele alınmıştır. Mısırdaki sivil toplumun zayıf olduğu ve bu zayıflığının sebebi olarak da ülkedeki sivil toplumun ekonomik olarak kendi kendini finanse etmede yetersiz kaldığı, dolayısıyla da devlete ve cemaatlere bağımlılığı nedeniyle özerk bir yapı sergileyemediği sonucuna varılmıştır. ; The notion of civil society, which is identified with the states throughout the history, went through economical, political and cultural processes that took place in Europe and it has been realized as an autonomous field outside of the states. This notion, which originated in Europe, has affected the whole world and in the era that we live in, almost all of the political powers use it as a means of justifying themselves. This study starts with establishing what we are supposed to understand from the notion of civil society, the meanings attributed to the notion by the theoreticians through history, the relations between it and other terms like democracy, public space etc. and the function and qualifications of civil society organizations. Moreover, the place of civil society in Ottoman Empire and Turkish Republic is defined and the current phase of the notion is studied. Furthermore, the kinds of government structures and political power that can work with civil society is discussed. In order to discuss these topics, Western European countries like England and France, which are molded with liberal values leaving a large portion of the social, political and economical realms mostly to the social dynamics, and Eastern European Countries like Poland, which tried to adopt liberal values later on but was essentially molded by socialist values holding onto power and not giving initiative to the public regarding the same matters, are examined comparatively. On the other hand, the subject of whether or not the civil society exists in the Middle East is examined through the example of Egypt. It is seen that the civil society in Egypt is weak and this is caused by the inability of the civil society in this country to finance itself, ending up in dependence to the government and the congregations, resulting in failure to be self-reliant.

Bu çalışmada bugünün Türkiye'sini anlamamız açısından Amerika Birleşik Devletleri-Türkiye Cumhuriyeti ilişkilerinin hızlanmaya başladığı 1945-1952 döneminin önemi vurgulanmış ve II. Dünya Savaşı sonrasında ortaya çıkan yenidünya düzeni içerisinde oluşturulan Türk iç ve dış siyasetinin ABD politikalarından ne kadar etkilendiği incelenmiştir. Çalışmanın birinci bölümünde; II. Dünya Savaşı ve Savaş sonrası ortaya çıkarılan Sovyet Tehdidi, Türkiye ile ABD'nin bu tehdidi algılama şekilleri ile Türk Amerikan yakınlaşmasına değinilmiştir. İkinci bölümde Truman Doktrinin neden ve nasıl yayınlandığı, Marshall Yardımları ile Türkiye'ye ne gibi yardımlar yapıldığı ve Truman doktrine karşı Sovyetlerin verdiği tepkiye yer verilmiştir. Üçüncü bölümde ise iç politikadaki çok partili hayata geçiş süreci, Türkiye'deki toplumsal değişimlere ve dış politikadaki değişimlerle NATO üyeliğine uzanan süreçte ABD'nin uyguladığı politikaların nasıl etkilediği incelenmiştir. 1945-1950 döneminde CHP tarafından başlatılan ABD eksenli politikalar Truman Doktrini'nin ilan edilmesiyle doruk noktasına ulaşmıştır. Doktrinde öngörülen askeri yardımlar ve doktrinin sonucu olarak nitelendirilebilecek Marshall Planı ile başlayan ekonomik yardımların sürdürülmesi için gösterilen çabalar bir süre sonra, yöneticilerin kişisel ve sınıfsal tercihlerinin de etkisiyle aşırıya kaçmıştır. Türk- Amerikan ilişkileri, Türkiye'nin NATO'ya girişiyle ittifak niteliği kazanan yeni bir döneme girmiştir. Truman Doktrini ile başlayan süreçte; sonuçları günümüze kadar uzanan politik, askeri, ekonomik ve kültürel ABD etkisi Türk siyasal hayatına yerleşmiştir. ; This study focuses on the significance of the 1945-1952 period, in which Turkey-United States relations has started to accelerate and explores how Turkish domestic and foreign policy has been affected by the U.S. policy in the new world order, emerged after 2nd World War in order to grasp Turkey's position today. 2nd World War and Soviet threat uncovered in the post-war period, Turkey's and the United States' approach towards such a threat and close contacts between Turkey and U.S. is studied in the first chapter of the study. In the second chapter, why and how the Truman Doctrine was set forth, Marshall Aid that had reached to Turkey and Soviet Union's reaction against the Truman Doctrine are covered. In the third chapter the transition process to multi-party system in the domestic politics of Turkey and how U.S.' policies had affected Turkey in the process that extends to NATO membership and changes in the foreign policy as a result of the social changes are examined. U.S. dominated politcs, initiated by the Republican People's Party in the 1945-1950 period, has reached its climax with the declaration of Truman Doctrine. The efforts to continue getting military aids, projected in the Doctorine and economical aids, which can be evaluated as initated by the Marshall Plan had exceeded its limits with effects of the personel and class preferences of the administrators. Turkish-American relations has entered into a new era, with Turkey's entry into NATO; the political, military, economical and cultural influences of the United States, which is extending up to the present, is settled in Turkish political life.

During their life times, societies have always wanted to symbolize everything that constantly required remembering or being remembered. That kind of desire to symbolize came out as monuments in the course of time. Monuments have always changed and renewed as with the changing world. During this process, it has been one of the most important components to monitor the cultural changes of societies. Time has attributed them the characteristics such as holding the traits of construction period and describing this peculiar time. Along with developing societies, monuments have lost their characteristic as the only single structure and they have been considered as small finds from the past as well as settlements that exist in real life. The tradition of monument together with the concept of time has shown itself in Turks that have roots deep in history. Monuments in Turkish civilizations have exhibited different characteristics in the course of time and changed with social, religious, political and economic developments. Turkish people reflected the characteristics of the term in a regional integrity to make monuments everywhere they went. The Atatürk Monument in Konya in Neo‐Classic Age style appears as the synthesis of monument‐statue approach in the early Republic Years. Therefore, the study of Konya Atatürk Monument is important in terms of shedding light on the monument understanding as well as the architecture of the term. ; Toplumlar, yaşantıları boyunca, sürekli anımsanmak ve anımsatmak gereğini duyduğu her şeyi simgelemek istemişlerdir. Bu simgelemeği isteği, zamanla anıt olarak karşımıza çıkmıştır. Anıtların biçim ve nitelikleri, değişen dünya ile birlikte değişmiş ve yenilenmiştir. Bu süreç içerisinde, toplumların kültür değişikliklerinin izlenebileceği en önemli unsurlardan biri olmuşlardır. Zaman onlara, yapıldıkları dönemin özelliklerini barındırma ve anlatabilme görevini yüklemiştir. Anıt, gelişen toplumsal anlayışla, sadece tek bir yapı olma anlayışının değişmesini sağlamış, geçmişten kalan küçük bir buluntu, yaşam içinde varolan bir yerleşme merkezi olarak da düşünülmeye başlanmıştır. Zaman kavramı ile var olan anıt geleneği, köklü bir tarihe sahip Türklerde de görülmektedir. Türklerde anıt zaman içerisinde farklı biçimler ve özellikler göstermiş, toplumsal, dini, siyasi ve ekonomik gelişmelerle değişmiştir. Türkler gittikleri her yerde dönemlerinin özelliklerini yöresel bir bütünlük içerisinde anıtlaştırmışlardır. Konya Atatürk Anıtı'da, son Osmanlı dönemi Neo‐Klasik anıt anlayışı ile Cumhuriyetin ilk yıllarındaki anıt‐heykel anlayışının bir sentezi olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu nedenle de Konya Atatürk Anıtı'nın incelenmesi, dönemin mimarisine ve anıt anlayışına ışık tutması açısından önemlidir.

Kapalı toplum yapısı ve kendine özgü geçmişi ile pek çok tartışma konusuna yol açan Alevilik, Cumhuriyetin kuruluşu ve modernleşme dönemi sonrasında farklı boyutlarda incelenmeye başlanmıştır. Belirtilen tartışma konuları arasında Aleviliğin tanımlanması, İslam dini içerisindeki konumu, sosyal ve kültürel değerleri ve siyasal açıdan otoritenin karşısında olan tutumları yer almaktadır. Güncel tartışmaların ise 90'lı yıllardan itibaren Türkiye'nin AB üyeliği süreci ile başladığı, siyasallaşma ve modernleşme ile birlikte zorunlu din dersleri, cemevleri gibi hususlarla devam ettiği görülmektedir. Türkiye'de göç ve kentleşmenin etkilerinin de yaşamın Alevlerin özel yaşamlarına ilişkin hayat tarzları ve ritüelleri üzerinde farklılaşmaya neden olduğu söylenebilir. Bu çalışmada, Türkiye'deki Alevilerin 1998 yılından itibaren Avrupa Komisyonu tarafından oluşturulan Avrupa Birliği İlerleme Raporlarında nasıl değerlendirildiği ve bu değerlendirmeye karşın Alevilerin nasıl bir tutum sergilediklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, çalışmanın teorik bir araştırma olması kapsamında öncelikle literatüre taraması tekniği kullanılarak veri tabanlarından elde edilen dergi ve makaleler, bildiriler, raporlar incelenmiş, Yüksek Öğrenim Kurumu resmi sitesi aracılığıyla da yüksek lisans ve doktora tezlerine ulaşılmıştır. Çalışma sonucunda Alevilerin AB İlerleme Raporlarında azınlık olarak görüldükleri, genellikle dini ve sosyal açıdan değerlendirildikleri, bu değerlendirmede ibadet yerleri, eğitim, eşit ve özgür haklar tanıma konuları ele alınmıştır. Raporlarda Alevi inancına ilişkin bilgiler de içeren yeni din kültürü ve ahlak bilgisi ders kitaplarının yayımlanması ve bazı illerde Alevi vatandaşların evlerinin işaretlenmesine yönelik adli soruşturmaların başlatılması olumlu gelişmeler olarak görülürken; kamu görevinde ayrımcılık ve ibadet yeri olarak cemevlerinin tanınmaması sorunlarının devam ettiği görülmektedir. Sonuç olarak Alevilerin talep ettikleri özgürlüklerine hâlâ kavuşamadıkları, bu durumun Türkiye'de bulunan çoğunluğun kültür farklılığı ve genel siyasi durum ile ters düşmesinden kaynaklandığı söylenebilir. ; After the foundation of the Turkish Republic and then modernization period, Alevism which led to many discussions with its encased society characteristics and own history, has begun to be studied in varying dimensions. The discussion topics include the definition of Alevism, its position in Islam, its social and cultural values, and its attitudes towards politics against the authority. It has been seen that the current debate is that from the 90's onwards, Turkey has started with EU membership process, politicization and modernization together with compulsory religious lessons and Cemevleri (temples). It is suggested that the influences of immigration and urbanization in Turkey cause differentiation in life styles and rituals related to the private lives of Alevis. In this study, it is aimed to determine how the statue of Alevis living in Turkey was seen as well as the attitudes Alevis have through the European Union Progress Reports prepared by the European Commission since 1998. For this purpose, in the scope of being a theoretical research of the study, primarily journals and articles, reports and reports obtained from the databases by using the literature search technique were examined and master and doctoral dissertations were obtained through the official site of the Higher Education Institution. In conclusion, the Alevis were treated as minorities in the EU Progress Reports, where religious, social, and worship places, education, and equal rights were generally assessed. The publication of new religious textbooks including information on Alawi belief and the initiation of judicial investigations on marking the homes of Alevi citizens in some cases were seen as positive developments; it is observed that the problems of discrimination and public worship in Cemevleri are not recognized. As a result, it can be argued that the freedom demands of Alevis are still unable to meet, and that the majority in Turkey is in conflict with the cultural diversity and general political situation of Alevis.

Anahtar Kelimeler : Muhafazakârlık, Neoliberalizm Yeni Muhafazakârlık, Adalet ve Kalkınma PartisiÖZETFransız İhtilali sonrasında siyasal düşünceler tarihinde yer edinmeye başlayan muhafazakârlık, Aydınlanma ve Fransız Devrimi'nin ortaya çıkardığı rasyonel düşünce biçimi eksenindeki köklü değişim hamlelerine karşıt bir tutum almıştır. Edmund Burke'ün Fransız Devrimi'ne getirdiği eleştiriler, muhafazakâr düşünce geleneği açısından en temel referans noktasını oluşturmuştur. Üzerinde kesin bir görüş birliği sağlanamayan muhafazakârlık kavramı, süreç içerisinde Anglo- Amerikan muhafazakârlığı ve Kıta Avrupası muhafazakârlığı olma üzere iki ana koldan ilerlemiştir.Dergâh Dergisi etrafında başlangıç evresini yasayan Türk muhafazakârlığı, önceleri Bergson felsefesinin etkisi altında kalmıştır. Türk muhafazakârlığı, cumhuriyet inkılâpları ile gelen aşırılığı eleştirirken, rejimle çatışmamış, gelenek, tarih, din gibi alanlarda kendi hassasiyetini kültürel muhafazakârlık zemininde savunmuştur. Çok partili yasama geçişle birlikte, siyasal muhafazakârlığın etkileri de ortaya çıkmıştır.Sosyo-ekonomik açıdan ilerlerken geleneğin, ahlaki ve manevi değerlerin korunması gerektiği düşüncesi, Türk muhafazakârlığının en önemli özelliklerindendir. Türkiye'de muhafazakârlığın toplumsal tabanı 1980 sonrasının iç politik ortamı ve dış etkiler ışığında genişlemiştir.Türkiye'de siyasal muhafazakârlığın gerçek adresi merkez sağ partilerdir ancak muhafazakârlık merkez sağ partilerde açık ideolojik tutum haline getirilmemiştir. Anavatan Partisi, farklı ideolojik eğilimleri tek potada eritmeye çalışırken, bu eğilimleri genellikle muhafazakârlık ortak paydasında birleştirmiştir. Doğru Yol Partisi, Demokrat Parti-Adalet Partisi geleneğinin muhafazakâr hassasiyetini korumuş ancak muhafazakâr damar Anavatan Partisi kadar belirgin olmamıştır. Adalet ve Kalkınma Partisi ise, muhafazakârlık kavramını ilk defa sistematik olarak parti kimliği haline getirmeye çalışması sebebiyle muhafazakârlık açısından bir adım ileriye gitmiştir; fakat ideolojik kimliğini parti dışı çevrelere kabul ettirme açısından yapısal sorunlarından tam olarak kurtulamamıştır. Keywords : Conservatism, Neoliberalism, New Conservatism, Justice and Development PartyABSTRACTConservatism that has started to take place in history of political ideas after French Revolution, opposed radical change movements of axis of enlightenment period and French Revolution. Edmund Burke's criticisms on French Revolution, has formed the basic reference point in terms of tradition of conservatist idea. Concept of conservatism that don't bring definite agreement about, within the process has been advanced in two way named by American conservatism and Continental European concervatism.Turkish conservatism that has lived establishment period around periodical of Dergâh, has taken under the effect of Bergson Philosophy at the beginning. Turkish conservatism as criticizing excessiveness created by revolutions of Republic has not clashed with new regime and it defended its own sensitivity within the scope of cultural conservatism that contained subjects such as tradition, literature, history and religion. Along with passing the multi party system, effects of political conservatism has also appeared.One of the most important characteristic of the Turkish conservatism is the idea of the protection of traditional, moral and spiritual values along with improvements on socio-economic fields. In Turkey, social base of conservatism has enlarged in the light of ahead of 1980's internal political situation and external effects.Real addres of political conservatism in Turkey is central rightist parties but conservatism has not been clear ideological approach in central righist parties. Motherland Party, has strived to melt different ideological approaches in one crucible and generally joined together that approaches at a common point of conservatism. True Path Party, has protected the conservatist sensitivity of Democrat Party-Juctice Party tradition but conservatist tendency has not been clear as in Motherland Party. As for Justice and Development Party, it has taken one step ahead in terms of conservatism because of the reason that for the first time it has tried systematically to form concept of conservatism as a party identity but it has not gotten rid of structural problems in terms of acceptance of ideological identity to out of party circles.

Türkler ve İranlılar tarih boyunca ya aynı yönetim altında yaşamışlar ya da coğrafik ve sosyo-kültürel sebeplerle ilişik bir görüntü vermişlerdir. Bu çalışma; 2005-2013 yılları arasında Ahmedinejad dönemi İran'ın uluslararası ilişkilerdeki pozisyonunu anlamak üzere siyasi, ekonomik, toplumsal tüm süreçlerini incelemeyi hedeflemektedir. Tarihsel sürece bakıldığında; ilişkilerin devlet nezdinde önem addetmesi daha çok Safevi Devleti'nin İran'da egemenlik kurmasından sonra başladığı görülmektedir. Pehlevi Hanedanlığı döneminde yaşanan Kürt Aşiret isyanları, sınır sorunları Türk-İran ilişkisine sorunlar getirerek başlasa da, Rıza Şah'ın Türkiye ziyareti, Sadabad Paktı gibi politik görüşmeler, dış politikada ilişkileri sıkılaştırmıştır. Soğuk Savaş'ın başlamasıyla her iki ülke de Batı bloku içerisinde yer alarak 'aynı taraf' pozisyonunda durmuş, 1979 İran İslam Devrimi ile Türkiye ve İran ilişkileri siyasal ideolojiler, İran-ABD, Türkiye-İran-ABD çerçevesinde şekillenmiştir. Bu tez, bu şekillenmelerin etkisiyle atılan dış politika hamlelerini, dönemin siyasal ve toplumsal gelişimini tetikleyerek, yeni politik atakları ortaya çıkarmış ve bölgenin dünya ekseninde ki yerini belirginleştirmiştir. Ahmedinejad dönemi İran ve Türkiye arasında gerçekleşen siyasal ilişkiler; nesnel ölçütler, dış politika araçları ve yorumlar üzerinden değerlendirilerek, dönemi anlamayı ve gelecekle ilgili çıkarımları saptamayı kolaylaştıracağı düşünülmektedir. ; Turks and Iranians have lived under the same management throughout the history or had the same geographic and socio-cultural background. This study aims to analyze the political, economic and social processes of Ahmadinejad period between 2005 and 2013 in order to understand the position of Iran in international relations. Looking at the historical process, it will be seen that the relations became important after the establishment of the Safavi State in Iran. Even it is started to bring the boundary problems and Kurdish Tribes rebellions to Turkish-Iranian relations in the period of Pahlavi Dynasty, the Reza Shah's visit to Turkey and political negotiations as Sadabad Pact has tightened relations in foreign policy. With the starting of the Cold War, both countries stood in the Western block and stood in the "same side" position. And also with Iranian Islamic Revolution in 1979, the relations of Turkey and Iran have been shaped within the framework of political ideologies, the Iran-The USA. This thesis tries to clarify foreign policy moves, the political and social developments of the period and also the location of the region in the World axis. The political relations between Iran and Turkey held in the period of Ahmadinejad have been evaluated with objective criteria, foreign policy instruments and reviews. For this reason, it is thought that it will contribute to the understanding of the period and making inferences about the future.

Heyet‐i Temsiliye'nin kurulma fikri, Haziran 1919'da yayımlanan Amasya Genelgesi ile ortaya çıkmıştır. Millî Mücadele'nin gerekçesi ve yönteminin belirlendiği bu genelgede yer alan: "milletin içinde bulunduğu durum ve şartların gereğini yerine getirmek ve haklarını gür sesle cihana duyurmak için her türlü baskı ve kontrolden uzak millî bir heyetin varlığı zaruridir" maddesi doğrudan Heyet‐i Temsiliye'nin kurulmasına yönelik bir çağrıdır. Heyet‐i Temsiliye bir siyasi teşekkül olarak Erzurum'da doğmuş daha sonra tüm yurdu kapsayan bir anlayışla varlığını devam ettirmiştir. Bu çalışmada Heyet‐i Temsiliye'nin siyasi kültür içerisindeki yeri, önemi ve faaliyetleri hakkında incelemeler yer alacaktır. Heyet‐i Temsiliye, bugün demokrasi anlayışımızın doğuşunda ve Cumhuriyet fikrinin beyinlerde yer etmesinde büyük bir öneme sahiptir. Zira daha Osmanlı Devleti yıkılmadan önce kurulan Heyet‐i Temsiliye çoğunluk esası içerisinde hareket etmiş ve alınan kararlarda demokrasi kültürüne sadık kalınacağına dair teminat vermiştir. Son tahlilde Heyet‐i Temsiliye, milletin temsilcisi konumunda, devlet teşkilatının özünü oluşturan kuruluşları yapılandırmak ve bu konsensüs içerisinde TBMM'nin açılmasını hazırlamak gibi önemli çalışmalar yapmış, Cumhuriyet kültürünün önemli bir mihenk taşı olarak tarihte yer etmiştir. ; The idea regarding the foundation of the Representative Committee was issued in Amasya Circular in June 1919. This circular coversthe reasons stating the requirements of the Independence War and its methods. The following item of this circular is directly about the foundation of The Repre‐ sentative Committee: "the existence of a national delegation away from all kinds of oppression and control, isessential to fulfill the current state of the nation and the necessity of the conditions and to announce their rights in a strong voice". The Representative Committeeemerged in Erzurum as a political organization and continued its existence with a mentality including the whole homeland. The position and importance of the Representative Committee in the political culture and its activi‐ ties are stated in this study. The Representative Committee is highly important for the emergence of today's democracy perception and penetrating the Republican idea to the minds. The Representati‐ ve Committee, founded beforethe collapse of the Ottoman Empire, kept on its activities based on the majority rule and declared its loyalty to the cultural democracy while making decisions As a result, the Representative Committee, as an agent of a nation, configured the institutionsthat build up the origin of the state organization and carried out therequired studies forthe establish‐ ment of the Great National Parliament of Turkey and placed as an important milestone of the Republican culture in the history.

Bu çalışmasının amacı, Türkiye'de parlamenter sistem'e yapılan eleştiriler ışığında, Türkiye demokrasi tarihinde Başkanlık Sistemi'nin yönetim istikrarı açısından incelenmesidir. Çalışmanın yöntemi derleme olup, bu konuda bilimsel kitap, makale, dergi v.b. materyaller kullanılmıştır. Çalışma beş bölümden oluşmaktadır: Birinci bölümde; siyasal rejimler hakkında genel eğilimler, siyasal rejimlerin bugünkü durumu ile Türkiye'de siyasal rejim sorunu, ikinci bölümde; Başkanlık Sistemi'nin ortaya çıkışı, sert kuvvetler ayrılığı, yürütme organının hegemonyası ile Latin Amerika Devletlerinde Başkanlık Hükümeti Sistemi, üçüncü bölümde; Başkanlık Sisteminin organları hakkında bilgi ve aralarındaki ilişki, dördüncü bölümde; Başkanlık Sistemindeki güçlükler, çözümler ve öneriler, son bölümde ise Türkiye için Başkanlık Sistemi'nin faydaları, sakıncaları ve analizi yapılmıştır. Demokratik sistemlerde sistem tıkanıklığı seçim yoluyla giderilmektedir. Aksi takdirde politik, sosyolojik, iktisadi ve kültürel çatışmalar beraberinde askeri darbelerle sonuçlanabilir, Türkiye'de demokratik sistem, askeri darbe ve muhtıralar ile sekteye uğrayabilmektedir. Bu tür sorunlar beraberinde devlet erklerinin etkinliğini sorgular hale getirmektedir. Çalışmamızda parlamenter ve başkanlık sisteminin uygulandığı ülkeler baz alınarak Türkiye için getireceği çözümler ele alınmaya çalışılmış, ayrıca konuyu daha iyi kavrayabilmek açısından Osmanlı İmparatorluğunun son dönemlerine rastlayan Birinci Meşrutiyetten 1982 anayasasına kadar geçen dönemler de değerlendirilmiştir. ; The purpose of this study, the Parliamentary System in Turkey in the light of the criticism, History of Democracy in Turkey to investigate the stability of the Presidential Management System. Compilation method for the study, and this issue of scientific books, articles, magazines, etc. materials used. Work consists of five sections: First, about the general trends in political regimes, political regimes, the current status of the problem and Turkey Political Regime, secondly, the emergence of the Presidential System, Hard Separation of Powers, the executive Presidential Hegemony and the Latin American States Government System, Third, the Presidential information about the system and relationship between the organs, Fourth, Presidential system challenges, solutions and recommendations, the last chapter for the Presidential system in Turkey benefits, drawbacks, and analysis was performed. Solved through democratic electoral systems, the system congestion. Otherwise, political, sociological, economic and cultural conflicts can result with military coups, the democratic system in Turkey, they are subject to a standstill by a military coup, and memorandums. This makes the kind of problems with it queries the effectiveness of state powers. Parliamentary and Presidential System applied on the basis of study for Turkey, countries tried to bring solutions to handle it, as well as better understand this topic in the last periods of the Ottoman Empire until the 1982 constitution, which coincided with periods of the First Constitutional Monarchy was also evaluated.