Suchergebnisse

The article examines the historiography of forced relocation of the Chechen and Ingush peoples to the territory of the Kazakh SSR in the Great Patriotic War after the Republic of Kazakhstan gained independence. The analysis is given to the views of the researches on the problem of the deportation of the Chechen and Ingush peoples to Kazakhstan during the Great Patriotic War. The researchers used new approaches in the study of history of the deported people which allowed the author to give comprehensive, unbiased interpretation of the stated issue. In this context the historical science of Kazakhstan reached new frontiers in the contemplation of the vital events in our country and in the history of the peoples inhabiting it. The study of many of these was formerly forbidden or presented with a shifted focus. The fact that the topic under consideration is interdisciplinary in nature, allowed the researchers to highlight many aspects: political, social, economic, legal, philosophical, moral, etc. DOI 10.14258/izvasu(2016)4-17 ; Рассматривается историография насильственного переселения чеченского и ингушского народов в трудах казахстанских ученых с момента обретения независимости Республики Казахстан. Анализируются взгляды исследователей на проблему депортации чеченского и ингушского народов в Казахстан в годы Великой Отечественной войны. Ученые использовали новые подходы в изучении истории депортированных народов, что дало возможность всестороннего, объективного освещения данной проблемы. В этом контексте казахстанская историческая наука вышла на новые рубежи осмысления важнейших событий в жизни нашей страны и населяющих ее народов, изучение многих из них ранее запрещалось или преподносилось со смещением акцентов. То, что рассматриваемая тема носит междисциплинарный характер, позволило исследователям осветить многие ее аспекты: политические, социальные, экономические, юридические, философские, нравственные и т.д. DOI 10.14258/izvasu(2016)4-17

Literaturverz. S. 278 - 282

Vologda Province, the region of the Russian Empire (1796–1917), was used in the XIX – early XX century by the tsarist government as a place of political exile. A certain number of participants in the revolutionary movement in the Kingdom of Poland in the 19th century was exiled to the province. The Russian historiography of the Polish exile mainly refers to the Siberian regions, where exiles were much larger. There are interesting and detailed studies of Polish exiles in the neighboring Arkhangelsk, Vyatka and Novgorod provinces. Several publications of local researchers (Bonfeld, Golikova, etc.) about the exiled Poles in Vologda from the Kingdom of Poland have been made: about high-ranking commanders of the November uprising, about exiles after Konarsky case and more than 80 participants of the January uprising. On the basis of archival data, episodes of everyday life, biographical data, generalizations are studied. The topic remains relevant for research in the following areas: detailed analysis of biographies, publication of archival sources, study of personal sources: memories of exiles and local residents ; Gubernia wołogodzka, region Imperium Rosyjskiego (w latach 1796–1917), był wykorzystywany przez rząd carski w XIX – początkach XX wieku, jako miejsce zsyłek politycznych. Pewna liczba uczestników ruchu rewolucyjnego w Królestwie Polskim w XIX wieku została zesłana na tę prowincję. Rosyjska historiografia polskich zesłańców odnosi się głównie do regionów syberyjskich, gdzie wygnańców było znacznie więcej. Istnieją interesujące i szczegółowe opracowania dotyczące polskich zesłańców w sąsiednich guberniach archangielska, wiatska i nowogrodzka. O zesłanych do Wołogdy uczestnikach powstań w Królestwie Polskim powstało kilku wydawnictw lokalnych naukowców (Бонфельд, Голикова и др.): o wysokiej rangi dowódcach wojskowych powstania listopadowego, o zesłańcach konspiracji Konarskiego i o ponad 80 uczestnikach powstania styczniowego. Na podstawie danych archiwalnych badane są epizody z życia codziennego, dane biograficzne, uogólnienia. Tematami istotnymi badawczo pozostają następujące obszary: szczegółowa analiza biografii, publikacja źródeł archiwalnych, badanie źródeł osobowych: wspomnienia zesłańców i mieszkańców.