Suchergebnisse

Gerek küreselleşme gerekse 1990'lı yıllarla birlikte etkisinin hissedildiği neo- liberal politikalar bağlamında Türkiye'de önemli reformlar gerçekleştirilmiştir. Türkiye'nin Avrupa Birliği (AB)'ne üyelik hedefi, bu reformlara sebep olan önemli faktörlerden biri olarak kabul edilmektedir. AB Müktesebatı, AB'nin önemli bir parçasıdır. Müktesebatın önemli başlıklarından biri ise bölgesel politikaların ve yapısal araçların koordinasyonuna ilişkindir. Bölgesel politika, bölgelerarası eşitsizliklerinden kaynaklanan sorunlarla mücadele etme amacı doğrultusunda oluşturulan bir politikadır. Çalışma, AB bölgesel politikasının Türk yönetim yapısı üzerinde yasal ve kurumsal boyutları ile değişimlere yol açtığını iddia etmektedir. Bu iddialar da Kalkınma Ajansları çerçevesinde açıklanmaya çalışılmaktadır.Çalışmanın temel yöntemi, birincil ve ikincil kaynakların araştırılmasıdır. Çalışma sonucunda, Kalkınma Ajanslarının AB bölgesel politikası kapsamında Türkiyede gerçekleştirilen önemli bir idari reform hareketi olduğu anlaşılmıştır. ; Important reforms have been carried out in the context of both globalizations both neo-liberal policies where the effects have been felt in 1990's in Turkey. Turkey's European Union (EU) membership goal is considered as one of the major factors that lead to these reforms. EU acquis is an important part of the EU. One of the important titles of the acquis is that has related to the coordination of regional policies and structural instruments. Regional policy is a policy that was created for the purpose of combating the problems arising from interregional inequalities. The study claims that EU regional policy leads to changes with legal and institutional dimensions on Turkish's management structure. These claims also are being tried to be explained in the framework of Development Agencies. The basic method of this study is to investigate the primary and secondary sources. As a result of the study, it is understood that Development Agencies are an important administrative reform movement in Turkey under the EU regional policy.

ABSTRACTMost academic studies on the process of European integration do not pay much attention tothe international system and its requirements. The process of European integration is usuallyanalyzed as being a consequence of internal dynamics. However, European integration is notsolely dependent on internal dynamics. The external dynamics should also be emphasized asindependent variables. This thesis aims to look at the picture from the perspective of the solehegemonic power, the United States (US), and analyze Turkey's accession to the EU fromthat perspective. Washington conceives the continent of Europe as a springboard to Eurasia,center of the world according to many geo-politics theories. Moreover, Washingtonconsidered European enlargement, a means of wide spreading western values of democracyand liberalism to these regions. Washington's relationship with Turkey has always beenfounded on strategic considerations. Turkey is a pivotal state in the region. Moreover, Turkeyhas had western orientation since the early days of its foundation. It has been endeavoring tobecome a member of the European club. Thus, Turkey has the potential to inspire itsneighboring regions and influence them to orient toward western institutions and values. Insum, anchoring Turkey to western institutions is the main reason for Washington's support forTurkey's accession to the EU. Washington's view of the EU enlargement as a duty ofEuropeans in order to share their burdens in transatlantic cooperation overlaps with theWashington's vision of Turkey's accession to the EU.

Yüksek Lisans Tezi ; Küreselleşmeyle birlikte, dünyada yaşanan hızlı ve çok yönlü yapısal değişimler sosyal, ekonomik ve yönetsel yapıları da yeniden yapılanma süreci içine sokmuştur. Küreselleşme, ekonomik rekabete hız kazandırarak, bölgesel ve yerel ekonomilerin de küresel ekonomide birer aktör olarak yer almasını zorunlu kılmıştır. Küreselleşmenin getirdiği yeniden yapılanma süreçleri, başta batılı ülkeler olmak üzere birçok ülkede, yerel/bölgesel düzeyde yeni düzenleme mekanizmalarının oluşmasına, yasal düzenlemelerin yapılmasına ve yeni yerel ekonomik gelişme kurumlarının ortaya çıkmasına neden olmuştur. Türkiye, AB'nin zorlamaları ile birlikte uzun yıllardır uygulamakta olduğu teşvik sistemi üzerine oturan bölgesel gelişme politikalarını terk ederek yeni bir uygulama içine girme aşamasındadır. AB'nin bütün aday ülkelere benimsettiği bu yeni yaklaşım; sermayeyi, özel sektörü ve bölgesel rekabeti ön planda tutmaktadır. Bu yeni yaklaşımın temel yapısı Bölgesel Kalkınma Ajanslarıdır. Bu kapsamda tezin başlıca amacı; Avrupa ve Türkiye'de bölge kalkınma ajanslarının kurulmasını hızlandıran yeni liberal politikaların ele alınması, bölge kalkınma ajanslarının Avrupa ve Türkiye'deki anlamlarını ve yapılarını irdelemek, Avrupa'da ve Türkiye'de bölge kalkınma ajansı örneklerini incelemek. Trakya bölgesine bu gelişim ve değişimlerin ne kadarının ve ne boyutunun uygulanabildiği araştırmaktır. Anahtar Kelimeler: Küreselleşme, Yeni Kamu Yönetimi, Bölgeselleşme-Yerelleşme, Bölge Kalkınma Ajansı ve Trakya Bölgesi ; The rapid transition in the process of globalization and world multi-dimensional structural changes in social, economic and administrative structures has also brought the process of restructuring. By speeding up the economic competition, process of globalization obliged local and regional economies to take place in global economy. Globalization and the concomitant restructuring processes led the emergence of new regulation mechanisms, the constitution of legal arrangements, and the appearance of new local economic institutions both in local and regional level in many countries, especially in Western countries. In her EU accession process, Turkey, with the EU's enforcement, is about to enter into a new form of regulation by leaving her stimulative regional development policies that she applied for many years. All EU candidate countries have adopted this new approach which keeps capital, private sector and regional competition in the foreground. The basic institution of this new approach is the Regional Development Agency. In this context, the main purpose of this thesis is to address the changes that makes the establishment of European and regional development Agencies mandatory in Turkey, to explore the means and structures of regional development agencies in Europe and Turkey, and to examine the structure of the regional development agencies of some European countries. The main purpose of this thesis is to investigate these development and changes are applicable in what level and in what size in the Thrace region. Key Words: Globalization, New Public Management, Regionalization-Localization, Regional Development Agency and Thrace Region

AB'nin en önemli kurumsal yeniliklerden biri AB ajanslarının kurulmasıdır. AB ajansları, AB kurumlarından ayrı, ulus-üstü nitelikte, tüzel kişiliğe sahip belli düzeyde örgütsel ve mali özerkliği olan kamu otoriteleridir. AB ajanslarının üstlendikleri görevler gerçekte AB ve üye devletler tarafından yerine getirilen görevlerdir. AB ve üye devletlerin birtakım düzenleyici, izleme ve koordinasyon görevlerini AB ajanslarına devretmesiyle birlikte AB ajansları, AB mevzuatının uygulanmasında ve Avrupa politika sektörlerinin düzenlenmesinde önemli görevler üstlenmişlerdir. Genellikle doğrudan AB vatandaşlarını etkileyen alanlarda faaliyet gösteren ve Avrupa'yı vatandaşlarına yakın kılma anlayışıyla AB'nin her yerine dağılmış durumda olan bu ajanslar; ticari markaların tescili; uyuşturucu bağımlılığı; iş sağlığı ve güvenliği; gıda ve hava güvenliği; ilaçlar; çevre; kimyasallar; telekomünikasyon; hastalık önleme; sınır kontrolü; savunma vb. çeşitli politika alanlarında bir dizi görevi yerine getirmektedir. AB ajanslarının hızla artan sayıları AB'de yürütme gücünün yeniden yapılandırılması anlamına gelirken, bu da politika oluşturma ve tüm AB kurumsal yapısında etkili olacak yeni aktörlerin ortaya çıkması demektir. AB'de ajans oluşturmanın politik ve kurumsal gerekçelerinin ele alındığı bu çalışmada, AB'de kurulan 36 AB ajansı incelenmiş; AB ajanslarının politikaların entegrasyonu, ulus-üstü yapının güçlendirilmesi ve AB'nin meşruiyetinin arttırılmasının bir gereği olduğu ifade edilmiştir.

NATO's supremacy in the security and defence structures of the Euro-Atlantic region during the Cold War era has prevented the development of a self-sustained European security mechanism. With the end of the Cold War specifically with the St. Malo Summit in 1998 which was a breakthrough in the advancement of the Common Security and Defence Policy the NATO-EU relationship became pronounced. Since then opportunities for and difficulties of collaboration have both defined this inter-institutional relationship between NATO and the EU. Despite a series of arrangements for strengthening the institutional framework of NATO-EU relations as well as the Berlin-plus agreements the argument of an effective cooperation between two organizations would be misguided. Particularly discrimination against the non-EU NATO allies as well as the existence of challenges such as decoupling and duplication are hampering progress in NATO-EU relations. This article aims at shedding a light on the limited cooperation between these two organizations by focusing on the current challenges.

DergiPark: 326515 ; trakyasobed ; The European Union has been providing considerable amount of financial aid for economic development to the candidate countries since the year 2000. Although, ten of the candidate countries joined to EU family by May 2004, new enlargement wave, (The Regional and Rural Development Policy) had a drive effect to lessen the discrimination and imbalance among the regions in the Union. In comparison EU15 to EU25, the disparities within 254 regions had been deepened with the new enlargement progress. Before the enlargement process, the European Union had performed several programs for diminishing the disparities among the regions. In addition, there are serious inequalities and diversifications between such regions in the candidate countries. Further more, candidate countries have to accomplish the cohesion for Regional Polices of EU in their full-membership negotiations ; Avrupa Birliği 2000 yılından itibaren uygulamaya başladığı "Bölgesel Politikalar" çerçevesinde, tam üyeliğe başvurmuş olan aday ülkelere hatırı sayılır miktarlarda ekonomik kalkınmaya yönelik yardımlar sağlamıştır. Bilindiği üzere aday ülkelerden 10 tanesi Mayıs 2004'ten itibaren AB ailesine katılmışlardır. Bu yeni genişleme dalgasıyla, Birlik içerisinde Bölgesel ve Kırsal Kalkınma Politikası, bölgeler arası dengesizliklerin giderilmesinde çok daha önemli bir pozisyona gelmiştir. Bölgeler arası eşitsizliklerin 15 üye ülkeli AB'dekine nazaran 25 Üyeli Birlikte toplam 254 bölgeyle birlikte daha da derinleştiği gözlemlenmiştir. Bölgeler arası eşitsizliklerin giderilmesiyle ilgili olarak Avrupa Birliği, genişleme hareketi öncesinde de çeşitli çalışmalar gerçekleştirmiştir

In the last decade, Russian foreign policy which is directed by energy sources has become active. This situation has created significan timplications on energy policy of European Union in response to growing consumption and import dependency. The study, which aims to analyze the energy policy of the Russian Federation and its relations with the European Union, examines the energy sector of the Russian Federation, and finally examines the energy relations between Russia and the EU. The Russian Federation examines the crisis between Ukraine. The Europe and Russian Federation is investigating sanctions in the energy sector by Europe and the United States because of the Russian facing the Ukraine crisis. Analysis of positive and negative aspects of sanctions was given. Was given analysis of energy projects that played a major role for the EU. The importance of Turkey in energy projects was given as well ; Son on yılda enerji kaynaklarının kullanılmasıyla Rus dış politikası aktif hale gelmiştir. Bu durum, Avrupa Birliği'nin hızla artan tüketimi ve ithalat bağımlılığına karşılık oluşturmaya çalıştığı enerji politikası üzerinde önemli etkiler yaratmıştır. Rusya Federasyonu'nun enerji politikası ve Avrupa Birliği ile enerji alanında yürüttüğü ilişkilerin analizini amaçlayan bu çalışmada; Rusya Federasyonu'nun enerji sektörü, Rusya Federasyonu ve AB arasındaki enerji ilişkileri ile Rusya Federasyonu ve Ukrayna arasındaki kriz nedeniyle Avrupa ve Amerika tarafından uygulanan enerji sektöründeki yaptırımlar incelenmektedir. Yaptırımların olumlu ve olumsuz yönlerinin analizi yapılmıştır. AB için önemli bir konu olan enerji projelerininde araştırılması sağlanmıştır. Enerji sektöründe Rusya‐AB arasındaki projelerde Türkiye Cumhuriyeti'nin önemi ve etkisi de incelenmiştir.

AB vize politikası 1957 tarihli Kişilerin Serbest Dolaşımına ilişkin Anlaşma çerçevesinde Avrupa Konseyi üyesi ülkeler arasında visesiz seyahatin gerçekleşmesi ile başlamıştır. AB vize politikasının gelişimi ise Schengen Anlaşması, vize taşıması gereken üçüncü ülke vatandaşlarına ilişkin Avrupa Konseyi'nin 539/2001 Sayılı Vize Tüzüğü ve Avrupa Konseyi'nin 1683/95 Sayılı Tek Tip Vize Tüzüğü ile olmuştur. AB vize politikası ortak bir vize (Schengen Vizesi) uygulaması ile de entegrasyon seviyesine ulaşmıştır. Avrupa Konseyi bünyesinde oluşan 1957 tarihli Kişilerin Serbest Dolaşımına ilişkin Anlaşmaya Türkiye de taraftı. Hem Türkiye hem de Avrupa Topluluğu üyesi ülkeler 1957 tarihli Kişilerin Serbest Dolaşımına ilişkin Avrupa Konseyi Anlaşmasına taraf olduğundan, söz konusu Anlaşma çerçevesinde vizesiz seyahat uygulaması her iki tarafın vatandaşları için de geçerliydi. Bu bağlamda, 1980 tarihine kadar Türkiye ve AB arasında kişilerin serbest dolaşımı bulunmaktaydı. Buna karşın AB üyesi ülkeler söz konusu Anlaşmayı Türkiye'ye yönelik askıya alarak Türk vatandaşlarına karşı vize uygulamaya başlamışlardır. Bu bağlamda çalışmada Türk vatandaşlarının vizesiz seyahate ilişkin ortaklık hukukundan kaynaklanan hakları ele alınmakta ve AB'nin Türk vatandaşlarına yönelik uygulamalarının ortaklık hukukuna aykırı olduğu savunulmaktadır. Bununla birlikte, çalımada vize konusu üzerinden Türkiye-AB ilişkileri ele alınarak AB'nin olumsuz tutumunun Türkiye'nin üyelik sürecine etkisi sorgulanmaktadır. Bu anlamda çalışmada, AB'nin olumsuz tutumuna karşı Türkiye'nin tercih edebileceği alternatif politika önerileri değerlendirilmektedir. ; European Union's visa policy started with abolution of visa requirements between the member states of the Council of Europe within the framework of the Council of Europe Agreement on Free Movement of Persons in 1957. The development of the European Union's visa policy has been with Council Regulation (EC) No 1683/95 of laying down a uniform format for visas, Council Regulation (EC) No 539/2001 of listing the third countries whose nationals must be in possession of visas and Schengen Agreement. In addition to this, European Union's visa policy with a common visa (Schengen Visa) has reached the level of integration. Turkey also was bound to the Council of Europe Agreement in 1957 governing Free Movement of Persons between Member States of the Council of Europe. Because both Turkey and the member states of European Community were parties to the Council of Europe Agreement on Free Movement of Persons in 1957, visa free travel application within the framework the agreement was valid for nationals of each sides. In this context, there was free movement of persons between Turkey and the EU until 1980. However the member states of European Union suspended the application of the agreement with regard to nationals of Turkey. In this context, in the study are examined the rights of Turkish nationals arising from Additional Protocol providing rules on the implementation of the Ankara Agreement relating to visa-free travel and are argued that EU's practices against Turkish nationals are contrary to association law. In addition to this, in the study are examined EU and Turkey relations relating to visa issues and are questioned to effect on Turkey's EU accession negotiations of the EU's negative attitude. In the study are evaluated the alternative policy recommendations Turkey might prefer against the EU's negative attitude.

Toplumdaki kişiler ve kurumlar arasında karşılıklı güvene dayalı olarak gerçekleşen ilişkilerin ekonomik faaliyetlere yansıması biçiminde tanımlanabilen sosyal sermaye, bu anlamıyla sürdürülebilir kalkınma ile yakından ilgilidir. Sürdürülebilir kalkınma, bir toplumun bugünkü gereksinimlerini karşılarken, gelecek kuşakların gereksinimlerini karşılayabilmesi için gerekli kaynakları tüketmeden, kaynakları kullanması biçiminde tanımlanabilir. Bu tanımlamaya göre bugünkü ihtiyaçlarını karşılayan bugünkü toplum, gelecekteki toplumun kullanabileceği kaynak miktarı üzerinde etkili olmaktadır. Bu nedenle bu çalışmanın amacı, Türkiye de dâhil AB üyesi ülkelerde, sosyal sermayenin sürdürülebilir kalkınma üzerindeki etkisini analiz etmektir. 2009-2015 yıllarını kapsayan dönem için GEKK (Genelleştirilmiş En Küçük Kareler) yöntemiyle ede edilen tahmin sonuçlarına göre, Türkiye ve AB üyesi ülkelerde sosyal sermaye düzeyindeki artış sürdürülebilir kalkınma üzerinde pozitif yönlü bir etkiye sahiptir. Buna göre AB üyesi ülkelerde sosyal sermayenin artması sürdürülebilir kalkınma düzeyini arttırmaktadır. Sonuç olarak Türkiye ve AB üyesi ülkelerde sosyal sermaye düzeyini yükseltecek politikaların hayata geçirilmesinin yanı sıra, şehirleşme oranı ve ticari açıklık düzeyinin arttırılması sürdürülebilir kalkınma düzeyinin yükselmesine katkı yapacaktır. ; Social capital, which can be defined as the reflection of relations based on mutual trust between individuals and organizations in the society on economic activities, is in this sense closely related to sustainable development. Sustainable development can be defined as the process whereby when the society uses today's resources for meeting its needs it does so in a way that does not deny future generations the ability to meet their own needs. According to this definition, when meeting its today's needs, today's society must have an impact on the amount of resources that future generations will be using. The purpose of this study, therefore, is to analyze the impact of social capital on sustainable development in EU member countries, including Turkey. According to the results of estimates obtained for the period 2009-2015 based on the GOLS (Generalized Least Squares) method, the increase in the level of social capital in Turkey and EU member states possesses a positive impact over sustainable development. According to this, the increase of social capital in EU member states is increasing the level of sustainable development. To sum up, in addition to the implementation of policies that would increase social capital in Turkey ad EU countries, the increase in the rate of urbanization and the level of trade openness would contribute to the increase in the level of sustainable development.

Sovyetler Birliği'nin çöküşü ve Soğuk Savaş'ın sona ermesi üzerine dünya siyasetinde tek süper güç olarak kalan Amerika Birleşik Devletleri değişen şartları esas alan yeni kavramlar ve politikalar ortaya atmıştır. Bir tek siyasal otorite altında birleşme sürecinde olan ve uluslararası sistemde daha merkezî bir rol oynamayı isteyen Avrupa ülkeleri kendilerini eskiden beri müttefikleri olan ABD ile rekabet eder durumda bulmuştur. Orta Doğu, ABD ile AB arasında rekabete sahne olan en önemli alanlardan biridir. Bölgedeki önemli güçlerden biri ve AB üyeliğine aday ülke olarak Türkiye bu rekabetten önemli ölçüde etkilenmektedir. Bu makalede savunulan görüş Türkiye'nin iki tarafı da reddetmeme siyaseti gütmesi gerektiğidir. Ancak, Türkiye'nin geleceği geniş çapta AB ile "karşılıklı bağımlılığa" yani dayanışmaya dayandığı ve Türkiye'nin ulusal çıkarları AB ülkelerinin çıkarlarıyla büyük çapta örtüştüğü için Türkiye, ABD ile ikili ilişkilerden ziyade, AB ile daha yakın ilişkiler kurmaya öncelik vermelidir. ; With the collapse of the Soviet Union and the end of the Cold War, the United States remained as the only superpower in world politics and introduced new concepts and policies based on these changed conditions. European countries, in the process of uniting under one political entity and seeking for a more central role in the international system, found themselves competing with their long time allies, the US. The Middle East is one of the significant areas of competition between the US and the EU. As one of the major powers of the region and a candidate for the EU membership, Turkey is significantly influenced by this rivalry. This article argues that Turkey has to pursue a policy not rejecting either side. However, since the future of Turkey largely depends on its interdependence with the EU, and since Turkey's national interests overlap largely with those of the EU countries, Turkey has to prefer closer relations with the EU to its bilateral relations with the US.