Suchergebnisse

Bu çalışmanın amacı yeni kurumsal iktisadın en önemli temsilcileri olan Coase, North ve Williamson'un görüşlerinden hareketle yeni kurumsal iktisatta kurumların nasıl ele alındığını incelemektir. Bu amaçla çalışma iki kısımdan oluşmaktadır. Birinci kısımda, yeni kurumsal iktisatta kurum kavramı tartışılacak, ikinci kısımda ise yeni kurumsal iktisatçıların kurumların ortaya çıkışı, evrimi ve işlevlerine ilişkin görüşlerine değinilecektir. ; The purpose of this study is to analyze how the institutions are handled in new institutional economics on the basis of views of Coase, North and Williamson who are the most important representatives of new institutional economics. Having this objective in mind, the study is divided into two main parts. In the first part, how the concept of institution is evaluated in new institutional economics is discussed. In the second part, the views of new institutional economists regarding the emergence, evolution and functions of institutions is dealt with.

Rusya'nın modern siyasi sistemi, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nin çökmesinin sonucu olarak ortaya çıkmıştır. 1993 yılında kabul edilen Anayasa'ya göre, devlet demokratik olarak ilan edilmiştir. Demokratik rejimin temel kriterlerinden biri olan seçimler de periyodik olarak gerçekleşmiştir. Fakat seçimler hep aynı kişinin- Vladimir Putin'in (ve bir kere de halefi Dimitri Medvedev'in) zaferi ile sonuçlanmıştır. Putin cumhurbaşkanı olduktan sonra Rusya'da temel sosyo-ekonomik göstergeler mütevazi bir seviyede de olsa gelişme göstermiştir. Ancak, İnsan Hakları İzleme Örgütü gibi bir uluslararası sivil toplum örgütü tarafından da rapor edildiği üzere insan hakları ve siyasi özgürlüklerin ihlalleri söz konusu olmuştur. Bununla beraber, seçmenlerin çoğunluğunun Putin'e destek vermesi dikkat çekmektedir. Freedom House ve The Economist Intelligence Unit, her yıl neredeyse 170 ülkenin demokrasi seviyesini ölçen demokrasi endekslerini yayınlamaktadır ve onlara göre Rusya, "otoriter" bir ülke olarak kabul edilmektedir. Karşı görüş olarak, J. Colton, E. Hale, Ekman, Levitsky, A. Way, Merkel gibi yazarlar, Rusya'yı hem demokratik hem de otoriter rejimlerin unsurlarını taşıyan özgün bir "melez rejim" olarak görmektedirler. Bu tez çalışmasında, Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı ve Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi'nin yayınladığı seçim raporlarının analizi, Rusça kanun metinleri ve Rusça seçim anketlerinin analizi yapılarak "melez rejim" açıklamasını teyit eden bir sonuca ulaşılmıştır. Rusya'daki rejim otoriter değil melez olarak tanınmalıdır. Melez rejim çerçevesinde Putin'e bu desteği sağlayan ana faktör ise, kamuoyunun medya kanalları aracılığıyla manipüle edilmesidir. ; The Russian modern political system took its origin as the consequence of the collapse of the Union of Soviet Socialist Republics. According to the Constitution adopted in 1993, the new state was announced as democratic. The elections as one of the main criteria of democratic regime have also been periodically taking place. However, they have been resulting in the victory of the same person – Vladimir Putin (and once, of his successor Dmitri Medvedev). Basic socio-economic indicators have been moderately improving in Russia since Putin became president. However, as reported by such international nongovernmental organization as Human Rights Watch there have also been violations of human rights and political freedoms. Therefore, the fact that despite all violations majority of people still express their support for Vladimir Putin, attracts attention. Freedom House and The Economist Intelligence Unit annually publish democracy indexes, which measure the state of the democracy of almost 170 countries; and according to them, Russia is considered as an authoritarian country. However, opposed to this opinion such authors as J. Colton, E. Hale, Ekman, Levitsky, A. Way, Merkel consider Russia as the hybrid regime, which represents genuine example of the combination of the elements of both democratic and authoritarian regimes. This thesis study's analysis of the Organization for Security and Cooperation in Europe and Parliamentary Assembly of the Council of Europe's elections reports, Russian legal texts and Russian survey reports has also led to the confirmation of this view: the regime in Russia should be referred to the hybrid, not authoritarian. And the main criteria within hybrid regime that leads to such a massive support for Putin lies in the manipulation of the public opinion through the media channels.

Ekonomik krizler son yüzyılda fazla karşılaşılan bir olgu olarak ekonomistler için önemli bir araştırma konusudur. Ayrıca ekonomik krizler, genel anlamda ülkelerin makroekonomik parametrelerinde negatif etkiler meydana getirmektedirler. Bu negatif etkilerden biri de yerel yönetimlerin mali yapısı üzerinde meydana gelmektedir. Vatandaşlara en yakın hizmet veren kamu idareleri olan yerel yönetimlerin ekonomik krizle birlikte mali yapılarındaki etkileşim değerlendirilmesi gereken bir konudur. Bu amaçla çalışmanın amacı makroekonomik etkileri olumsuz olan ekonomik krizlerin yerel yönetimlerin maliyelerinde ne tür etkiler bıraktığının tespit edilmesidir. Bu tespitin yapılması için "Avrupa Borç Krizi" örnek olarak seçilmiş ve PIIGS ülkelerinin de içinde yer aldığı Avrupa'daki on beş ülkenin krizin en yoğun olduğu "2010-2015" yılları arasında yerel yönetim bütçelerindeki negatif dönüşüm gözlenmiştir. Sonuç olarak bahsedilen dönemde bu ülkelerin yerel yönetimlerinin gelir ve harcamalarında daralmalar olduğu ve yaşanan ekonomik krizlerden ciddi anlamda etkilendikleri tespit edilmiş ve yerel yönetimlerin krizlerden daha az etkilenmesi için neler yapılması gerektiği hakkında çeşitli önerilerde bulunulmuştur. ; Economic crises are an important research topic for economists as a more common phenomenon in the last century. Also, economic crises have negative effects on the macroeconomic parameters of countries. One of these negative effects is on the financial structure of local governments. The deterioration in the financial structures of local administrations as the public institutions serving the citizens closest to them is an issue that needs to be evaluated. The aim of this study is to determine the effects of the economic crises which have negative macroeconomic effects on the finances of local governments of fifteen countries. In order to make this determination, the "European Debt Crisis" was chosen as an example and negative transformation was observed in the local government budgets between the years 2010-2015, when the crisis in Europe was the most intense. As a result, it was determined that there was contraction in the revenues and expenditures of local governments of these countries and they were seriously affected by the economic crises and various suggestions were made about what should

Küreselleşme ile birlikte 1980'li yıllardan sonra ülkelerin sermaye akımları önündeki engelleri kaldırması sonucunda yaşanan yüksek sermaye girişleri,ülkelerin daha rahat borçlanabilmesine imkan sağlamıştır. Bunun sonucunda isebirçok ülkede cari açıklar süreklilik kazanmaya başlamıştır. Özellikle 1990'lı yıllardan itibaren giderek büyüyen ve sürekli hale gelen cari açıklar, politika yapıcıların ve iktisatçıların dikkatini çekmiş ve cari açıkların sürdürülebilir olup olmadığı konusunu gündeme getirmiştir. İktisatçılar arasında cari açığın sürdürülebilirliğinin tespitine yönelik bir fikir birliği bulunmamakla birlikte, literatürde konunun ekonometrik yöntemler ile ele alındığı görülmüştür. Bu çalışmanın amacı da Husted (1992) tarafından geliştirilen modelden faydalanarak cari açığın sürdürülebilirliğini gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde en güncel yöntemleri kullanarak analiz etmektir. Çalışma 16'sı gelişmiş, 13'ü gelişmekte olan toplam 29 ülkeyi kapsamaktadır. Çalışmaya dâhil edilen 29 ülkenin 1970-2019 dönemi çeyreklik verileri fourier tipi birim kök ve eşbütünleşme yöntemleri ile incelenmiştir. Analiz sonuçlarına göre Almanya, Danimarka, İsrail, İsveç, Kanada, Çekya ve Endonezya'da cari işlemler açığı güçlü formda sürdürülebilirken, Güney Kore, İzlanda, Birleşik Krallık, Avustralya, Türkiye, Tayland, Güney Afrika ve Filipinler'de zayıf formda sürdürülebilirdir. ABD, Finlandiya, Fransa, İspanya, İtalya, Portekiz, Yeni Zellanda, Bolivya, Brezilya, Bulgaristan, Estonya, Meksika, Peru ve Slovakya'da ise cari açıklar sürdürülemez durumdadır. ; With the effect of globalization, the high capital inflows experienced as a result of the elimination of obstacles to capital flows, enabled countries to borrow more easily. As a result, current account deficits started to gain continuity in many countries. Especially since the 1990s, the current account deficits, which have been growing and becoming permanent, attracted the attention of policy makers and economists and brought up the issue of whether current account deficits are sustainable or not. The aim of this study is to analyse the sustainability of the current account deficits in developed and developing countries using the most recent methods by using the model developed by Husted (1992). The study covers a total of 29 countries, 16 of which are developed and 13 are developing. The quarterly data of the 29 countries included in the study covering the period of 1970-2019 were examined by fourier type unit root and cointegration tests.According the results, current account deficits show strong form of sustainability in Germany, Denmark, Israel, Sweden, Canada, Czech Republic, Indonesia and weak form of sustainability in South Korea, Iceland, United Kingdom, Australia,Turkey, Thailand, South Africa and Phillippines. Current account deficits are not sustainable in USA, Finland, France, Spain, Italy, Portugal, New Zealand, Bolivia, Brasil, Bulgaria, Estonia, Mexico, Peru and Slovakia.

other ; İktisatçılar açısından anayasa, bir toplumun iktisadi ve siyasi örgütlenmesini, bu iki örgütlenmenin birbiriyle ilişkisini ve bu iki örgütlenmenin gerektirdiği kaynak tahsis mekanizmalarını düzenleyen ekonomi-politik modeldir. Bu bağlamda, Türkiye'nin kalkınma sorunu ile anayasacılık hareketi arasında bağ aramak yanlış olmaz. Nitekim 1990'lı yılların ortalarından itibaren, Avrupa Birliği müktesebatı çerçevesinde mevcut 1982 Anayasası'nın iktisadi hükümlerinde yapılan değişikliklerin, Türkiye için etkin bir ekonomi-politik model inşa etmekten uzak olduğunu söylemek mümkündür. Bu iddia, yaşanan iktisadi krizlerle sabittir. Ne yazık ki, uzun yıllardan bu yana, Avrupa Birliği mevzuatına uyum sağlama çalışmaları, ülkemizde, sadece ve sadece kişi hak ve özgürlükler ile siyasi hak ve özgürlüklerde mesafe alınması gerekliliği üzerine oturtulmuş ve Türk yurttaşlarının iktisadi ve sosyal hak ve özgürlüklerinde mesafe alınması hususu ihmal edilmiştir. İşte bu çalışma ile Türkiye-AB ilişkilerinde, anayasal haklardan olan iktisadi ve sosyal hak ve özgürlükler kategorisinden, iktisadi hak ve özgürlükler konusu ele alınmaktadır. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, AB'nin açık toplum ideali; ikinci bölümde, AB-Türkiye ilişkilerinde direnme hakkının kullanımı ve üçüncü bölümde, 1982 Anayasası'nın iktisadi hükümleri AB'nin açık toplum ideali bağlamında değerlendirilmektedir. Çalışmanın Türkiye-AB ilişkilerinde, siyasi örgütlenme ve iktisadi örgütlenme arasındaki bağın/uyumun ihmal edilemeyeceğine dikkat çekmesi bakımından önem arz ettiği düşünülmektedir. ; From the point of view of the economists, a constitution is an economic-political model which arranges the economic and the political organizations of a society and the tie between these two organizations. In this respect, it will not be wrong to search a tie between the development problem and the constitutional movement in Turkey. Nevertheless, for the mid 1990s, it is possible to say that the amendments in the Constitution 1982 in accordance with European Union acquis are distant to build an efficient economic-political model for Turkey. This claim is definite considering the economic crises experienced in Turkey in the past. Unfortunately, for long years, the works done for the conformity of Turkish legal system with European Union legal system are based on the floor of the necessity of progress in the individual rights and freedoms and the issue of progress in the economic and social rights and freedoms of Turkish citizens is neglected. Here, within this paper, the economic rights and freedoms under the economic and social rights and freedoms which is one of the category of constitutional rights is elaborated under the scope of Turkey-EU relationship. The study is formed of three parts. In the first part, the open society ideal of EU, in the second part the use of right of resistance under the relationship between EU and Turkey and in the third part the economic articles of the 1982 Constitution in regard to the open society ideal of EU are evaluated. It is thought that the study has significant considering the fact that the study takes attention the necessity not to neglect the tie/conformity between political and economic organizations in the constitution.

Demokrasinin bir yönetim biçimi olarak ele alınmasının tarihi oldukça eski olmasına rağmen bu yönetim biçiminin belirli değerler temelinde idealize edilme tarihi nispeten yenidir. Antik Yunan'dan itibaren "kimlerin kimleri kimler çıkarına yönetecekleri" sorunsalı bağlamında ele alınan demokrasi zamanla "genel irade", "halkın egemenliği", "insan hakları", "özgürlükler" vs gibi "yüksek değerlerin" garantörü ve bu değerlerin tahakkuk edebilmelerinin zorunlu dayanağı şeklinde tarif edilmeye başlanmıştır. Schumpeter'in "demokrasinin klasik doktrini" olarak adlandırdığı bu yaklaşım; aksiyolojik bir demokrasi yorumu geliştirmiştir. Demokrasinin aldığı bu yeni yorumlama biçimine yönelik birtakım itirazlar yöneltilmiştir. Bunlar arasında en kayda değer olanlardan biri Avusturyalı iktisatçı ve politik bilimci Josef Alois Schumpeter'dir. Bu tarz bir demokrasi telakkisini ve onun müstenid olduğu insan tasavvurunu kritize eden yazar "demokrasinin klasik doktrini" olarak isimlendirdiği siyasal öğretiye önemli eleştiriler getirmiştir. Yazar öncelikle 18. yüzyılda hatları netleşen söz konusu doktrinin temel bileşenlerini tespit etmeye çalışır. Bu doktrinin yaslandığı temel kavramları ve prensipleri tartışmaya açan düşünür daha sonra bunların taşıdığı içsel çelişkilere odaklanır. Bir çeşit illüzyon olarak gördüğü demokrasinin klasik yorumunu eleştiren Schumpeter teorideki muhteva ile pratikteki sonuçlar arasındaki farklara işaret ederek demokrasinin üzerindeki " mistik örtüyü" kaldırmayı amaçlar. Sonunda aslında demokrasinin gerçekte ne olduğu ile ilgili kişisel kanaatini serdeder. Bu çalışmada Schumpeter'in demokrasinin klasik yorumuna getirdiği eleştiriler kendi yorumlama tarzı üzerinden ele alınmış ve yazarın demokrasi tanımlaması ile çalışma sonlandırılmıştır. ; The history of taking democracy as a form of government is quite old. However, the date of idealization of this form of governance on the basis of certain values is relatively new. Democracy, the matter at hand in the context of the problematic of 'who will govern whom in whoose benefit' has started to be defined in due course as the guarantor of ''high values'' such as; "general will", "popular sovereignty", ''human rights "," liberties'' etc. and the mandatory basis for these values to be accrued. This approach, which Schumpeter calls the 'classical doctrine of democracy' has developed an axiological interpretation of democracy. Some objections have been raised to this new interpretation of democracy. One of the most notable of these is the Austrian economist and political scientist Josef Alois Schumpeter. The author who criticizes consideration of this kind of democracy and conception of humanity based on it, has given considerable criticism to the political doctrine with his own words as 'the classical doctrine of democracy'. The author first attempts to identify the basic components of the mentioned doctrine which became clear in the 18th century.The philosoper who opens up the basic concepts and principles to which this doctrine is based on, then focuses on the internal contradictions that they carry. Schumpeter, who criticizes the classical interpretation of democracy, which he sees as some kind of illusion, aims to remove the 'mystical cover' on democracy by pointing out the differences between the content in theory and the practical results. In the end, he actually propounds his personal opinion about what democracy really is. In this study, Schumpeter's criticisms of the classical interpretation of democracy were handled in terms of his own style of interpretation, and the study was concluded with the author's definition of democracy.

TEZ9907 ; Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2015. ; Kaynakça (s. 244-265) var. ; xviii, 266 s. ; 29 cm. ; Sosyal bilimlerin birçok alanında kullanılan, disiplinler arası bir kavram olan kurumlar, iktisat yazınında önemli bir yer tutmaya başlamıştır. North'un kavramsallaştırması ile oyunun kuralları olarak tanımlanan kurumlar, bireylerin davranışkalıplarını belirleyen kısıtları koymaktadır. Bu kısıtlar resmi veya gayri resmi nitelikte olabilir. İnsan davranışları üzerindeki etkisi her geçen gün daha fazla kabul gören kurumlar, iktisadi ve siyasi olarak sistemin işleyişini, sistemin kazan ve kaybedenlerini de belirleme gücüne sahiptir. Bu işleyiş birçok araştırmacı tarafından farklı yönleri ile alınarak kavramsallaştırılmıştır. Kurumların gelişmişlik düzeyi üzerindeki etkisini ele alan birçok kuram geliştirilmiştir. Kurumlar literatürüne bu anlamda katkı sunan önemli isimlerden biri de Daron Acemoğlu'dur. Kurumların kapsayıcı veya dışlayıcı niteliğe sahip olmasını toplumsal atışma teorisi temelinde ele alan Acemoğlu'na göre kapsayıcı kurumlara sahip ülkeler gelişme gösterebilmektedir. Çünkü bu ülkeler farklı sosyal gruplar arasında uzlaştırıcı bir iktisadi ve siyasi sistem kurgulayarak siyasi gücün tek bir kişi veya grup elinde toplanmasını engellemektedir. Böylelikle yatırım ve yenilik yapma isteği, kendi kazancına ve mülkiyetine sahip çıkabileceğini bilen bireylerin oluşturduğu toplumlarda gelişmiş olmaktadır. Gelişme probleminin önündeki en önemli sorun, elindeki siyasi gücü kaybetme kaygısı taşıyan seçkinlerin toplumun elindeki kaynakları sadece kendileri için kullanmasıdır. Siyasi kaybedenler hipotezi olarak ifade edilen bu yaklaşım, siyasi gücün ve siyasi kurumların önemine de vurgu yapar. Bu çalışmada siyasi kaybedenler hipotezi Türkiye özelinde de ele alınarak değerlendirilmiştir. Cumhuriyetin kuruluşundan bugüne kadar farklı sosyal gruplar arasındaki çatışmaları uzlaştırıcı kapsayıcı kurumların oluşturulamaması, yönetişim başarısızlıklarının temel sonucu olarak görülmektedir. Ayrıca yapılan panel ; Institution as an interdisciplinary concept which is used in a vast range of social sciences has a great importance in economics literature nowadays. Related to the North, we can define it as the rule of games, which means that institutions put constrains on individuals' behaviors. These constraints can be in formal forms as well as informal ones. That the human behaviors are designed by institutions is becoming a wellaccepted idea day by day, therefore it is the same to accept thefunctions of institutions in economics and social process; its power on determining the losers and winners of society. This process with its different sides has been investigated by scientists. Several theories are constructed for understanding therelations between institutions and development level. Daron Acemoğlu is one of the economists who have important contributions to the institutional theory. He uses inclusive and exclusive institutions concept with social conflict theories for explaining the reason for that some countries have better development level in compare to others. Since these countries succeed in establishing political and economic institutions which have ability solve social conflicts in order to prevent elites' selfinterested behaviors for using societies' resources. Therefore incentives for investment and innovation can grow societies which have well protected property rights and gains. The most important problem for development is the fear of elites who do not want to lose their political power. This theory is called political losers hypothesis and it underlines the importance of political institutions accompanied with political power. In this study, political losers hypothesis was investigated as a case study for Turkey's history. The main result is that Turkey's exclusive institutions have inability to solve social conflicts which cause the governance problems. Additionally, the panel data analysis results support the informal institutions' effects on development and shows how it affects the changes related to development level. ; Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: İİBF2012D4.

Bu tez, demokratik geçiş döneminde bulunan melez rejimlerden kayda değer bir kısmının hem otoriter hem de demokratik bazı özellikleri barındıran bir yapıya bürünerek yeni bir rejim tipi oluşturduğu iddiasındaki rekabetçi otoriteryanizmi teorik çerçeve olarak benimsemektedir. Bu çerçevede Rusya Federasyonu'nun siyasal tecrübesi ilk devlet başkanı Yeltsin ve 2000 sonrası Putin dönemleri üzerindenincelenmiştir. Her iki dönemde de iktidarın hem rejimin rekabetçi özelliğinin korunması hem de otoriter yapının tesisini sağlamaya çalışması rekabetçi otoriteryan rejimin özelliklerinin tespit edilmesine imkân veren seçimler, medya, parlamento, yargı, protestolar, elitler ve ülkenin siyasal kültürü gibi platformlar incelenerek ortaya konulmuştur. Bu teorik çerçevenin tercih edilmesinde geçiş dönemi ülkelerinin bir kısmı demokratikleşmesini tamamlar veya tam otoriter rejime dönüşü tecrübe ederken Rusya Federasyonu'nun rekabetçi otoriter rejim özelliklerini çeyrek yüzyıl boyunca istikrarlı bir şekilde sürdürmesi etkili olmuştur. Bu çalışmada, Rus siyasal rejiminin rekabetçi unsurlarının yanı sıra otoriter yapısını pekiştiren seçimlerin özgür fakat adil olmaması, medyanın kontrol altına alınması, parlamento ve yargının iktidarın etkisinde kalması, protestoların kontrol edilmesi, siyasal kültürün etkisinin bilinçli bir şekilde iktidar tarafından kullanılması tespit edilmeye çalışılmıştır. 1990larda uluslararası arenadakabul görme ihtiyacı ile Batı dünyasının siyasal özelliklerinin kabul edilmesi, devlet yapısının zayıflığı, 'aile' ve oligarkların rejim üzerinde etkili olması, dikey iktidar yapısının inşa edildiği Putin dönemi ile öncesini iki ayrı bölümde inceleme ihtiyacını doğurmuştur. Çalışma sonucunda rejimin 1990lardan 2018 başkanlık seçimine kadarki dönemde giderek daha otoriter bir yapıya büründüğü tespit edilmiştir. Yine de tam otoriter rejim adlandırması doğru olmayacağından uluslararası alanda rejim değerlendirmesi yapan kuruluşların verilerine başvurulmuştur. Freedom House'un Nations in Transit, Countries at the Crossroads, Political Rights ve Civil Liberties indeksleri ile Polity IV, Sustainable Governance Indicators (SGI), The EIU, World Governance Indicators ve The Bertelsmann Transformation Index (BTI) verileri kullanılmıştır. Ayrıca basın özgürlüğü alanında Reporters Without Borders, hukukun üstünlüğü alanında Rule of Law Index ve yolsuzluk alanında Transparency International verilerinden de destek alınarak Rus siyasal rejimi Yeltsin ve Putin dönemleri üzerinden daha anlaşılır bir şekilde analiz edilmiş ve somut bilgilerle zenginleştirilmiştir. --- This thesis accepts competitive authoritarianism as a theoretical framework which claims that significant number of hybrid regimes created a new regime type having both democratic and authoritarian peculiarities. Within this framework the political experience of the Russian Federation is analyzed through Yeltsin and Putin periods. President's endeavor to keep the regime both competitive and authoritarian in both periods is revealed through analyzing elections, media, parliament, judiciary,protests, elites and the political culture of the country which are the platforms for the evaluation of a competitive authoritarian regime. The continuation of the stable hybrid regime in Russia for a quarter of a century while some other hybrid regimes democratized or adopted full authoritarian rule became effective in the preference of this theoretical framework. In this context, the authoritarian peculiarities such as conducting free but unfair elections, taking media under control of the government, bringing the parliament and the judiciary under the influence of the government, controlling the protests, government's usage of the political culture of the country in addition to the competitive peculiarities of the Russian political regime is tried to be determined in this study. The adoption of the Western world's political features depending on the need to be accepted in the international arena, the weakness of the Russian state and the influence of the 'family' and the oligarchs in the 1990s necessitated to analyze Yeltsin and Putin periods in different sections. By conducting this study, it is determined that the Russian political regime has gradually been losing the competitive peculiarities of the regime from 1990s to March 2018 presidential elections and assumed a more authoritarian regime. However, since it is not true to name it as full authoritarian, I researched that how the internationalinstitutions studying on the evaluation of the regime types examine the situation. Within this framework, data from Freedom House's Nations in Transit, Countries at the Crossroads, Political Rights and Civil Liberties indexes and Polity IV, Sustainable Governance Indicators (SGI), The Economist Intelligence Unit (EIU), World Governance Indicators and The Bertelsmann Transformation Index (BTI) is used. In addition, data of the Reporters Without Borders working on the press freedom, Rule ofLaw Index working on evaluation of the countries based on the rule of law and Transparency International producing corruption indexes is used in order to make the evaluation of the Yeltsin and Putin periods more concrete and comprehensible.