Suchergebnisse

1 Inleiding: de loyale Ivo (Liesbeth A Campo, Thomas Beukers, Mielle Bulterman, Marianne Gijzen, Jurian Langer, Louise van Spronsen) -- Deel I De waarden van de Europese Unie -- 2 De loyale samenwerkingsverplichting tussen de EU en haar Lidstaten: bespiegelingen over de praktische uitvoering van deze kernnorm (Ben Smulders) -- 3 O campo preto. Op zoek naar een Portugese Zwartveld (Rick Lawson) -- 4 Rule of law protection and the July 2020 European Council on the MFF (John Morijn) -- 5 Een kwestie van lange adem (Roeland Böcker) -- 6 De twee Hoven van Europa, enkele beschouwingen (Babette Koopman) -- 7 'Loyale samenwerking' tussen het EU-Hof en het EHRM (Guus de Vries) -- Deel II De institutionele dimensie van de Europese Unie -- 8 Loyale samenwerking in inter-institutionele dossiers: 'Mission impossible' of 'Work in progress'? (Hélène Stergiou) -- 9 Een bijzonder geval: de loyaliteit van een vertrekkende lidstaat (Martijn de Grave) -- 10 Het Verdrag van Lissabon en het Comitologie besluit: over macht en draagvlak in de Europese juridische ruimte (Marianne de Jong & Thijs van der Plas) -- 11 Heerlijk Helder Unierecht (Hanna Sevenster & Corinna Wissels) -- 12 De loyale prejudiciële dialoog tussen de Nederlandse rechter en het Europees Hof van Justitie: je vous comprends – moi non plus? (Stefaan van der Jeught) -- 13 Tijdigheid van implementatie van EU-richtlijnen in Nederland in vergelijking met andere lidstaten (Leo Vester) -- 14 Goede trouw en samenwerking tussen EU-instellingen en lidstaten bij overgang tussen opeenvolgende EU verdragen: Het Verdrag van Amsterdam (P.J. Kuijper) -- Deel III De materiële dimensie van de Europese Unie -- 15 Van uitlevering naar overlevering: enige persoonlijke observaties over 35 jaar Europese ontwikkeling (Marjorie A.C.L.M. Bonn) -- 16 Het vrij verkeer van eten en drinken. Een tour langs 'oude bekenden' uit de rechtspraak van het Hof (Klaas Sevinga) -- 17 Over 'loyale' en afhankelijke familiebanden: Unieburgerschap, ruiz zambrano en de betekenis daarvan in de Nederlandse rechtspraak (Hanneke van Eijken) -- Deel IV De sociale dimensie van de Europese Unie -- 18 Loyale samenwerking en de A1-verklaringen bij de toepassing van de socialezekerheidsverordeningen 883/2004 en 987/2009 (Herwig Verschueren) -- 19 De coördinatie van bestaansminimumuitkeringen in de Europese Unie: terugblikken en vooruitkijken (Gijsbert Vonk) -- 20 Het spanningsveld van loyale samenwerking: de casus van de export van werkloosheidsuitkeringen (Frans Pennings) -- Deel V De externe betrekkingen van de Europese Unie -- 21 Eenheid in het externe optreden? De samenwerking tussen de Europese Unie en de lidstaten in de praktijk (Liesbeth A Campo) -- 22 Whales are not fish: the choice of the correct legal basis in EU external relations (Laurens Ankersmit) -- 23 The Exercise of Non-Exclusive External Competences and the Principle of Sincere Cooperation (Philip Strik) -- 24 Nauwere samenwerking binnen de EU en de WTO (Thomas Nauta) -- 25 The Principle of Loyal Cooperation in EU Foreign and Security Policy (Ramses A. Wessel) -- 26 Brexit bezien vanuit het recht en de praktijk van de externe betrekkingen van de Europese Unie (Thomas Beukers) -- 27 De Nederlandse Hofpraktijk en Ivo van der Steen: van agent tot inspirator, sparringpartner en pleitbezorger van het belang van Buitenlandse Zaken (Marianne Gijzen & Jurian Langer)

During the First World War, the German occupier tried to split Belgium internally. This was done by pursuing a Flamenpolitik, a policy aimed at scaring the Flemish, or at least the Flemish movement, against Belgium. That worked, because a small number of Flemish supporters, the so-called activists, did indeed collaborate. From the late summer of 1914, Berlin in the occupied country would incessantly bombard the Flemish movement with a large-scale media campaign. The German services, supported by their Austrian allies, mainly made use of pamphlets and the written press, not only in Belgium but also in the neutral Netherlands. In the summer of 1915 activism was a fact: an anti-Belgian Flemish nationalism, the consequences of which have been felt to date, had seen the light of day. The propaganda underlying it was so ingenious and clever that it not only convinced contemporaries, but still misleads historians even more than a century later. It is a fine example of "fake news" avant la lettre. - Tijdens de Eerste Wereldoorlog probeerde de Duitse bezetter België intern te splijten. Dat gebeurde door het voeren van een Flamenpolitik, een beleid dat erop gericht was de Vlamingen of in elk geval de Vlaamse beweging in het harnas te jagen tegen België. Dat lukte, want een klein deel Vlaamsgezinden, de zogenaamde activisten, collaboreerde inderdaad. Vanaf de nazomer van 1914 zou Berlijn in het bezette land de Vlaamse beweging onophoudelijk bestoken met een grootscheepse mediacampagne. De Duitse diensten, gesteund door hun Oostenrijkse bondgenoten, maakten daarbij vooral gebruik van vlugschriften en de geschreven pers, niet alleen in België maar ook in het neutrale Nederland. In de zomer van 1915 was het activisme een feit: een anti-Belgisch Vlaams-nationalisme, waarvan de gevolgen tot op heden voelbaar zijn, had het daglicht gezien. De propaganda die eraan ten grondslag lag was zó vernuftig en ingenieus dat ze niet alleen tijdgenoten overtuigde, maar zelfs meer dan een eeuw later nog steeds historici misleidt. Het is een mooi staaltje van "fake news" avant la lettre.

Liber Amicorum ter gelegenheid van het vertrek van mr. A.G.J. van Wassenaer uit de advocatuur. 0In vijf thematische blokken geordend, zijn bijdragen van negentien vrienden opgenomen. De bijdragen hebben alle raakvlakken met onderwerpen waar Van Wassenaer zich in de loop der jaren mee bezig heeft gehouden. In de kern gaat het bij al deze onderwerpen om goede verhoudingen en goede geschilbeslechting, zoals de geadresseerde van dit Liber Amicorum dat van belang heeft gevonden. 0De bijdragen zijn afkomstig uit de Nederlandse en internationale bouwrechtadvocatuur en de wetenschappelijke wereld van het bouwrecht en zijn van nut voor deze beide maatschappelijke branches. Nederlands recht en buitenlandse stelsels passeren de revue. 0De bijdragen zijn van: Andrea Chao, Michel Klijn, Ben Spiering, Andrew Stephenson and Brendan Molck, Coen Thomas, Willem H. van Baren, Remmert Sluijter, Jos van de Vijver, Sjoerd Rutten, Peter Habraken, Ewoud Hondius, Leendert van den Berg, Bob van den Berg, Virginie A. Colaiuta, Monika Chao-Duivis, Matton van den Berg, Chris Jansen en Joop Janssen

Het recht staat niet op zichzelf. Integendeel, het treedt voortdurend in dialoog met alle deelgebieden van de maatschappij waarin het zich bevindt. Dit is essentieel, want alleen zo kan het blijvend gedragen worden en zich in de maatschappelijk democratisch gewenste richting ontwikkelen met aandacht voor alle diverse lagen van de maatschappij. Recht en Literatuur en Recht en Cultuur als disciplines bestuderen precies de kruisverbanden tussen het recht en de maatschappelijke deelgebieden 'literatuur', 'cultuur' of, in het Engels, 'humanities'. Het recht dient als het ware geletterd te zijn in de humanistische betekenis van het woord, vandaar de titel van dit boek. Bovenstaande disciplines roepen hoofdzakelijk verbanden met de Angelsaksische rechtstraditie op, maar bestaan ook al geruime tijd in de Nederlandstalige rechtswereld. Diverse initiatieven aan de Vlaamse en Nederlandse rechtsfaculteiten zijn daarvan getuige. Dit boek vormt de neerslag van een van deze initiatieven, met name de Global Law lezingenreeks Law and Literature die aangeboden werd aan de Leuvense rechtsfaculteit in 2018. De Nederlandstalige Recht-en-Literatuurbeweging is dan ook in volle ontwikkeling. Dit boek draagt daaraan bij, evenals aan de geletterdheid van ons recht

Begin negentiende eeuw is Napoleon verslagen en het prille Koninkrijk der Nederlanden moet zich opnieuw uitvinden. Een cruciale spil hierin is Johannes van den Bosch. In zijn 45-jarige carrière wendt de visionaire militair, bestuurder, econoom en staatsman op doortastende wijze zijn geestelijke veerkracht en talenten aan bij de opbouw van het Nederlandse imperium onder de nieuwe koning Willem I. Zijn in 1818 opgerichte Maatschappij van Weldadigheid heeft bij vele generaties Nederlanders sporen nagelaten die nog altijd doorklinken. Minder bekend is dat Van den Bosch ook grote daadkracht heeft laten zien in die ándere koloniën: de (bijna) afschaffing van de slavernij in Suriname en de invoering van het Kultuurstelsel in de Indonesische archipel zijn hier de meest pregnante voorbeelden van. De rode draad in zijn denken en handelen was de economische en sociale verheffing van zowel de paupers in Hollandse steden, de boeren in de Javaanse desa's als de slaven op Surinaamse plantages. Daardoor was hij niet onomstreden. Door sommigen beschouwd als utopisch socialist en wegbereider van de moderne verzorgingsstaat, door anderen als een puur pragmatische macher, ja zelfs een schurk. In deze biografie schetst Angelie Sens een schitterend beeld van een tijdperk op een kantelpunt naar de moderne samenleving

"Els Enhus doceerde decennialang in de Criminologische Wetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel en vormde generaties kritische academici en professionals door inspirerende colleges. Els Enhus heeft zich nooit laten vastpinnen op een 'academische postzegel'. Zoals de verschillende bijdragen in dit boek duidelijk illustreren, zit haar rijk gevulde academische carrière als sociologe en criminologe vol beweging en bestrijkt die uiteenlopende domeinen en onderwerpen. Haar wetenschappelijke belangstelling reikt van de culturele criminologie en de wereld van politie, veiligheid en preventie tot de uitdagingen en criminaliteitsfenomenen van de grootstad. De vakgroep Criminologie en de onderzoeksgroep Crime and Society van de Vrije Universiteit Brussel willen, samen met vooraanstaande externe collega's, Els ter gelegenheid van haar emeritaat huldigen met een verzamelwerk. De professionele weg met zijn mijlpalen en zijn successen vormt slechts één aspect van de academica. Als mens combineren we in een loopbaan meerdere rollen. We willen precies ook dat eren. Dit boek is opgevat als een bijzondere verzameling academische reflecties en meer persoonlijke bijdragen, waarbij we hopen een beeld te schetsen van de verschillende passies van Els, als bijzondere wetenschapster, als bevlogen docente en als geëngageerde collega." -- Achterzijde omslag

Does the fact that the majority of Turkey's population is Muslim form a hindrance to its EU membership? According to a recent policy advice by the Netherlands Scientific Council for Government Policy (WRR), the answer is an adamant 'no'. Why is this issue of Turkish Islam relevant? After all, Turkey should not be judged by standards other than the Copenhagen criteria. The answer is that the public debate outside 'Brussels' will not be limited to these official criteria. Many people in Europe are worried about Turkey's 'Islam factor'. They believe that Muslims are (potentially violent) fundamentalists who want to establish a theocracy. By explicitly examining the role of Turkish Islam and Muslims in Turkey, the WRR wants to contribute to a well-informed European public debate on Turkey's accession. - Bij de vraag of Turkije lid kan worden van de Europese Unie speelt de islam officieel geen rol. Maar binnen en buiten de politiek vragen velen zich af of Turkije als moslimland wel past bij de Europese Unie. Kan de islam samengaan met democratie, mensenrechten en de scheiding van religie en staat? In dit rapport gaat de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid in op de plaats van religie in de Europese Unie en in Turkije. Het leerstuk van de scheiding van religie en staat vormt hiervan een belangrijk onderdeel. Naast het rapport bevat deze publicatie ook de verkenning van Erik-Jan Zürcher en Heleen van der Linden Zoeken naar de breuklijn, die onder meer ingaat op de houdbaarheid van het wijdverbreide beeld dat er een culturele en religieuze 'breuklijn' loopt tussen Turkije en Europa. Zij hebben deze studie speciaal voor het WRR-rapport geschreven.

Since some years there has been a significant trend in the democratization of health care in the Netherlands. Where in the old days patients used to be able to just rest and receive care, nowadays they have to get active. Not only do they have to keep working as much as possible, they are expected to actively participate in their own treatment, like finding out where you can get the best doctor or how to give yourself injections. Also they have to participate in client councils of the hospital. In this book, Margo Trappenburg discusses the positive but foremost the negative aspects of this hyper- democratization of health care. - Nog niet zo lang geleden betekende ziek zijn dat je was vrijgesteld van maatschappelijke verplichtingen. Zieken mochten verzuimen van hun werk en zieken hoefden niet mee te doen aan sociale evenementen die zij niet aankonden. Ziek zijn was misschien niet leuk, maar je rustte er wel lekker van uit. Tegenwoordig ligt dat heel anders. Van zieken wordt verwacht dat zij zoveel mogelijk blijven werken en hun normale taken blijven doen. Teveel rust heet therapeutisch onverantwoord. Naast de normale verplichtingen van gezonde burgers krijgen zieken er zelfs een groot aantal taken bij. Zij moeten actief participeren in hun eigen behandeling, ze moeten zichzelf leren prikken, stoma-zakjes verwisselen, oefeningen doen, uitzoeken waar de beste arts zit voor hun specifieke kwaal, en uitzoeken bij welke verzekeraar zij zich het best kunnen inschrijven als klant. Daarnaast moeten ze idealiter meepraten in de cliëntenraad van het ziekenhuis of de instelling waar zij worden behandeld, meedenken met de medici die richtlijnen opstellen over hun ziekte, meepraten met onderzoekers die van hen willen horen waarnaar zij onderzoek zouden willen doen, meedenken met de overheid over zorgvoorzieningen en het basisverzekeringspakket en meedoen aan talloze cursussen, symposia, en themamiddagen over vraagsturing, empowerment en 'het patiëntenperspectief'. Margo Trappenburg bespreekt in Genoeg is genoeg de positieve, maar vooral ook de negatieve gevolgen van deze hyperdemocratisering in de zorg.