Suchergebnisse

The century following Duke Humphrey's death has transmitted an image of "the Good Duke" that modern historiography may find misleading. Contemporary scholarship is interested in his role as the promoter of humanism in fifteenth-century England; yet, though in the course of his life there were acknowledgements of his patronage, the years immediately following his death saw his image undergo a metamorphosis. His role as a proto-humanist was quickly forgotten, while the political resonance of his death made later scholars overlook his unsuccessful career as a politician. Humphrey's death created a major sensation, and after the fall of the Lancasters it was quickly exploited for propaganda purposes by the York faction first, and by the Tudors afterwards. Humphrey haunts Elizabethan drama and Ovidian epistles, appears as an improbable Wycliffite in Foxe's Acts and as a wise man of the world in More's Dialogue Concerning Heresies. The present article takes Duke Humphrey and his afterlives as a case study for the examination of the role of propaganda in literary/political biography.

Dit boek geeft een overzicht van de ontwikkelingen in de kunst- en cultuurkritiek in periodieken tussen 1750 en 1940 in Engeland en Nederland. Elk artikel gaat uit van een belangrijke culturele gebeurtenis de publicatie van een controversieel werk, de opvoering van een toneelstuk, de opening van een tentoonstelling die aanleiding heeft gegeven tot een explosie in de tijdschriftenkritiek. De artikelen beschrijven debatten, polemieken, en ruzies, die aanleiding hebben gegeven tot een breuk of koerswijziging, of tot een scheuring tussen verschillende tijdschriften of kranten. Elke explosie vormt voor de auteurs van dit boek aanleiding tot een analyse van de inhoud, vorm of organisatie van de kunstkritiek op dat moment. Explosieve debatten biedt inzicht in de manier waarop kritiek functioneert of kan functioneren, in kritische stijlen en vormen, en in de belangen die met het uitoefenen van kritiek zijn gemoeid