Suchergebnisse

This study examines the evolutionary route of money and discusses its transformation with increasing digitalization. Although economic thought has focused on different topics and employed different analyses throughout history, concepts such as value and justice have always been part of the discussion. Approaches regarding the functions of money have also changed with digitalization and new possibilities have emerged regarding its impact on social structure. As central banks are also joining this journey, which started with bitcoin using blockchain technology, it is of great importance that the practices to be implemented eliminate concerns raised in the past and are functional in terms of equality and justice. This paper discusses the current framework, along with important themes in economic history and the development of decentralized technologies that aim to alter functions of money. The opportunities and potential risks are identified and possible scenarios for the future are discussed in conclusion.

As epitomized by the invasion of Ukraine, the lasting geopolitical power struggle between the West and the rising nations, including Russia, has been dragging the international system towards polarization again. Its epicenter lies in the contest over the meaning of modernity that becomes particularly evident in the antagonistic attitudes towards sexual rights. Linking sexual rights to modernity has been counteracted by the discourse on traditional values. This article aims to critically examine Russia's advocacy of traditional values in the geopolitical context. Built on the tripartite of cultural authenticity, sovereignty, and anti-Westernism, the discourse of traditional values conveys the resistance to the imposition of liberal values regarding gender equality and sexual diversity as the constitutive parameters of modernity. The investigation extends beyond a simplistic unipolar or bipolar worldview and argues that Russia's stance is not merely counter-hegemonic against the West but also serves its imperialist aims as evidenced by its invasion of Ukraine.

Bu çalışmanın amacı üniversite gençliğinin demokratik değerlere karşı tutumlarını ortaya koymak ve buradan hareketle, toplumun demokratikleşme düzeyi hakkında fikir yürütebilmektir. Bu amaç doğrultusunda, alanyazında mevcut olan eserler incelenmiş, incelenen eserler ışığında teorik kısım şekillendirilmiştir. Uygulama kısmında ise anket tekniğine başvurulmuş ve elde edilen veriler, istatistiksel analizlerle yorumlanmıştır. Çalışma, Cumhuriyet Üniversitesi'ne bağlı fakültelerde öğrenim gören öğrenciler üzerinde uygulanmıştır. Çalışmada yalnızca özgürlük, hoşgörü, adalet, eşitlik, çoğulculuk ve katılımcılık değerleri ele alınmıştır. Öğrencilerin yaş, cinsiyet, anne-baba eğitim durumu, yaşanılan coğrafi bölge, aile aylık geliri gibi sosyo-demografik özellikleri ile özgürlük, hoşgörü, adalet, eşitlik, çoğulculuk ve katılımcılık demokratik değerlerine karşı tutumları arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Çalışma, farklı fakültelerdeki öğrencilerin demokratik değerlere karşı tutumlarının farklı olacağı temel varsayımı üzerine kurulmuştur. Çalışmanın alt varsayımları ise öğrencilerin sosyo-demografik özellikleri ile demokratik değerlere karşı tutumları ile ilişkilidir. Bunların dışında bir başka alt varsayım ise demokratik değerlerden birisine karşı olumlu bir tutum sergileyen öğrencilerin, diğer demokratik değerlere karşı da olumlu bir tutum sergileyeceği şeklindedir. Çalışma sonucunda farklı fakültelerdeki öğrencilerin demokratik değerlerinde anlamlı farklılıklar bulunmuş ve demokratik değerler arasındaki korelasyon olumlu olarak görülmüştür. ; The purpose ıf this study is asserting the attitudes of university students against to democratic values and from this point, expressing the opinion for democratization level of society. Literature is proformed according to this aim and it shpes theoretical part of this study. Questionnaire technique and statistical analyses are used in application study. Study is applied to Students of Cumhuriyet University. Only independence, toleration, justice, equality, multiplism and participation values are evaluated in study. The age, gender, parents education level, residen geographical region, monthly house of income and such sociodemographic of students is examined according to approaches independence, toleration, justice, equality, multiplism and participation. The study is based on the basic assumption that the attitudes of students in different faculties to democratic values will be different. The sub-assumptions of working are related to the socio-demographic characteristics of students and their attitudes towards democratic values. If attitudes towards a democratic value are positive, attitudes towards other democratic values are also positive is another sub-assumption. As a result of the study, there were significant diffirences in the democratic values of the students in diffirent faculties ant the correlation between the democratic values was determined positively.

Seçim dönemlerinde, siyasi partiler, adaylar ve üçüncü kişiler tarafından yapılan harcamaların seçim sonuçları üzerinde önemli bir etkisi olduğu ve bu durumun siyasi katılmada eşitlik ilkesine aykırı olduğu gibi gerekçelerle pek çok ülkede seçim harcamaları konusunda bazı düzenlemeler yapılmaktadır. Siyasi partilerin seçim harcamalarının düzenlenmesi konusunda en sık kullanılan yöntem ise, harcama miktarlarını sınırlandırarak denetim altına almaktır. Bu çalışmada siyasi partilerin ve adayların seçim harcamalarının sınırlandırılması konusu incelenecektir. ; In many countries, a number of regulations on election expenses spent on during elections by the political parties, their candidates and third parties are introduced on the grounds that not only it is against the equality principle in political participation, but also it has significant effects on the results of the elections. The most frequently used method for the regulation of the expenses of political parties and candidates is to control the expenses by restricting the amount. However, the restrictions on election expenses may have some negative consequences in some fields, such as freedom of speech and theory of democracy. In this study, the restrictions imposed on the election expenses of political parties and candidates have been studied.

Günümüzde devletler politik kararlarının, iki farklı cinsiyet üzerinde doğuracağı etkiyi dikkate almakta, sonuçlarını değerlendirmekte, iki cinsiyet arasında eşitsizlik doğurmayacak ya da mevcut toplumsal cinsiyet eşitsizlikleri giderecek şekilde almaya çaba sarf etmektedirler. Politik kararların en önemli yansıması olan devlet bütçelerinin, toplumsal cinsiyete duyarlı hale gelmesi, toplumsal cinsiyet eşitliği gözetmesi, toplumsal cinsiyet eşitsizliğini azaltmada en önemli araçların başında gelmektedir. Bu çalışmada toplumsal cinsiyete duyarlı bütçeleme anlayışı ile Türkiye'de konuya ilişkin çalışmalarda bulunan kamu kurumları ve sundukları kamu hizmetleri ve yaptıkları kamu harcamaları açıklandıktan sonra mevcut kurumların revizyonu ve yeni kurumların tahsis edilmesi gereği üzerine değerlendirmeler yapılmıştır. ; Today, states consider the effect of their political decisions on two different gender, and evaluate the ramifications of these decisions, so that they will not cause inequality between men and women. States also make an effort to take political decisions in order to avoid gender inequalities. The most important consequence of the impact of political decisions on the state budget is that it has become gender-sensitive and considers the gender equality. It also reduces gender inequality which is one of the most important tools. In this study, gender-sensitive budgeting approach in Turkey will be discussed. The study will also mention about the public institutions and public services that are related to the issue under discussion in addition to explaining the public spending of these institutions. Finally, the revision of existing institutions and the need for the establishment of new institutions will be articulated.

Bir toplumda demokratik siyasal kültür kavramının varlığından söz edebilmek için asgari olması gereken unsurlar olarak siyasi eşitlik, demokratik kurumlar ve özgürlüklere karşı beslenen inanç ve değerler kümesi kavramlarını sayabiliriz. Bireyler arasında siyasi farklılıkların ve anlaşmazlıkların doğal ve hoşgörüyle karşılanarak korunması gerektiğine inancın varlığı, toplumun nasıl ve bir hayat yaşayacağını ve yönetileceğini belirleyecek olan iktidarın meşru ve denetlenebilir kurulların bulunması, bu iktidarı kullanacak kurulların yapılan seçimlerle belirlenmesi hususları da demokratik sürecin vazgeçilmez unsurlarıdır. Yerel topluluk içindeki gruplar karar alıcı iktidar erkine erişim sağlamakta ve demokrasi yaklaşımın ruhu gereği iktidarın denetlenmesini sağlamaktadırlar. Bu hususların temini ise yerel halkın yerel siyasete katılım ve temsili ile mümkündür. Siyasal alanda temsil kavramı toplumda hak ve yetkiye sahip bir bireyin, kendi yokluğunda yürütmeye ilişkin hak ve yetkisini gerçek olmayan bir kişiye devretmesi olarak tanımlanabilmektedir. Temsil ve katılım birbirinden ayrılmayan saç ayakları gibidir. Bu anlamda katılım; iktidarı elinde bulunduranların yanında yönetimde söz sahibi olabilme pratiğini ortaya çıkaran bir kavramdır. Katılma süreci ile yönetilen toplumsal grupların alınan kararlara toplumsal temelde sahiplenilmesi amacıyla vatandaşların ve paydaşların yönetim karar ve süreçlerine dahil edilmesi söz konusudur. Bu düşünceler doğrultusunda bu çalışmada yerel yönetimlerde demokrasi düşüncesi temsil ve katılım üzerinden irdelenmeye çalışılacaktır. ; In order to be able to talk about the existence of a democratic political culture concept in a society, we can count the concepts of political equality, democratic institutions and the set of beliefs and values nurtured against freedoms. The existence of belief that political differences and disagreements among individuals should be protected by being natural and tolerant, the existence of legitimate and auditable boards that will determine how the society ...

Günümüzde 150 ülke ve 5 milyar insan azgelişmişlik sorunu ile karşı karşıyadır. Azgelişmişlik kalkınmada, büyümede, milli gelirin dağılımında, eğitim düzeyinde, kentleşme oranında ve kadın-erkek eşitliğinde kendini gösteren bir sorundur. Yolsuzluk, yoksulluk ve demokrasi sorunu azgelişmiş ülkelerle birlikte anılmaktadır. Bu konuda her yıl dünya çapında Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı, Özgürlük Evi ve Uluslararası Şeffaflık Örgütü gibi uluslararası alanda faaliyet gösteren kuruluşlar belirli parametreler kullanarak ve çeşitli veriler hazırlayarak ülkelerin gelişmişlik ve azgelişmişlik düzeyini ortaya koymaktadır. Listede Avrupa ülkelerini üst sıralarda, Afrika, Ortadoğu, Güney ve Doğu Asya'daki ülkeler alt sıralarda görmekteyiz. Bu konuda yapılması gereken görev yolsuzluk ve yoksulluğun azaltılarak, demokratikleşme sürecinde ilerleme kaydetme ve gelişmiş ve azgelişmiş ülkeler arasındaki uçurumun kapatılmasını sağlamaktır. ; Today there are nearly one hundred fifty countries with five billion people facing with development problem. Underdevelopment is regard as a problem which is directly related to improvement, growth, sharing national income, education level, urbanization ratio and male-female equality. Corruption, poverty and democracy issues are widespread questions to be solved by developing countries. To this end, certain international organizations such United Nations Development Program, Freedom House and Transparency Organization a number of policies as to the development levels of countries by using objective parameters and reviewing have the situation every year. We can see European countries with least degree of negative examples, where as at the top and African, Middle Eastern and South-East Asian countries are displaying rather poor performances. The major aim of developed and developing countries is to fight corruption and poverty during the toward democracy. Consequently, they endeveaur to bring transparency and wealth by providing more democracy and less human right violations.

XIX. yy.'ın sonlarında, Rusya Müslümanları, Rusya'nın değişik yerleşim birimlerinde, farklı yasal ve idarî statülere tabi olarak yaşamaktaydılar. Aynı etnik köken ve aynı dine sahip olmalarına rağmen iletişimin çok kısıtlı olması nedeniyle birbirlerinden habersizdiler. Şiveleri farklı, eğitim seviyeleri oldukça düşüktü. Böyle bir ortamda İsmail Gaspıralı gazetesi Tercüman vasıtasıyla dil birliği ve temel eğitimde ilk adımları atarak koyu bir taassup, asimilasyon gibi engellere rağmen Rusya Müslümanlarının uyanmasında büyük rol oynadı. Rus-Japon savaşının sonuçları Rusya içindeki huzursuzluğu ziyadesiyle arttırmıştı. İmparator II. Nikola 1905 ihtilâlinin şiddetini azaltmak maksadıyla ödün vermeye başladı. Çeşitli hak ve hürriyetler tanınmasının yanı sıra rejim değişikliğine de gidildi. Bu değişim sürecinde Rusya Müslümanları yaptıkları üç büyük toplantı sırasında iyi ve kötü taraflarıyla birbirlerini tanıma fırsatını buldular ve Müslüman ittifakını tesis ederek siyaset platformunda seslerini duyurmaya başladılar. Rusya Müslümanlarının başta eşitlik ve hürriyet olmak üzere isteklerinin çoğuna olumlu cevap verildi. İnkılâbın ilk döneminde, Ruslar ile Müslümanlar arasında hukukî ayrımlar kalktı. Rusya Müslümanları, Ruslarla eşit haklara sahip Rusya vatandaşları olarak haklarını arama ve savunma çabası içine girdiler. Her üç Millet Meclisinde Müslüman Fraksiyonunu teşkil ederek dinî, iktisadî, kültürel ve siyasî istekleri tek elden takibe başladılar. Ancak vatandaş eşitliği, din ve eğitim sorunları dışındaki konularda Hükümetle anlaşmaları mümkün olmadı. Özellikle toprak meselesinde çözüm gerçekleşmediği için referandum bahane edilerek I. Millet Meclisi, solcuların inkılâp faaliyetleri bahane edilerek II. Millet Meclisi kapatıldı. Bundan sonraki siyasî hayatta, geriye dönüş başladı ve III. Millet Meclisinden itibaren sağ görüşlüler (Hükûmet yanlıları) siyasete hakim oldu. 1905-1907 sürecinde toprak ve göç konusunda başarı sağlanamamasına rağmen Rusya Müslümanları için en büyük kazanç, millî bir kimliğin kazanılması, yasal olarak vatandaş eşitliğine kavuşulması ve kısmen de olsa sosyo-kültürel avantajlara sahip olunmasıydı. At the end of the nineteenth century, the Muslims of Russia lived in various parts of Russia under different administrative status. Although they belonged to the same ethnic background and belief, they were aware of each other to a limited degree due to lack of effective means of communication and transportation. Their dialects differed from each other while in general they had a low degree of education. In such an environment, Ismail Gaspirali's newspaper Tercüman played a very important role in the awakening of the Muslims of Russia by taking primary steps in linguistic union and fundamental education although he confronted with the obstacles such as fanaticism and assimilation policies of the Czarist government. The results of Russo-Japanese War increased the existing dissatisfaction within the Russian Empire. Emperor Nicolas II felt to compromise with the requests in order to relieve the pressure of circumstances of the 1905 Revolution. He accepted to give some rights and freedoms while Constitution was introduced. In this process of change, the Muslims of Russia had a chance to know each other through three Congresses they organized. They also and began to express themselves in political platform by organizing the party called the Union of the Muslims of All-Russia. In the beginning, most of their requests for freedom of expression and equality found positive responses. The legal discrimination against the Muslims were removed to a certain degree and the Muslims of Russia continued to seek their rights further as equal citizens of Russia. In their meetings they organized the party of Muslim Fraction and collectively they pursued religious, economic, cultural and political rights. However, their requests were not accepted by the Czarist government, except the problems related with the equality, religion and education. Especially, the problems of territory remained unsolved, and therefore, the Czarist government closed the First National Assembly with the excuse of going to referendum and then cancelled the Second National Assembly because of the Leftist revolutionary activities. A reactionary movement was set in and pro-government Rightists dominated over politics in the Third National Assembly. Although Muslims of Russia did not gain much to solve the territorial and migration issues, they succeeded to form a national identity and equal status with Russians and, to a limited degree, gained socio-political advantages through their activities took place between 1905 and 1907.

Günümüz toplumlarının karşı karşıya kaldıkları sorunların başında, farklılıkların eşit ve barış temelinde, birlikte yaşamlarını gerçekleştirme gelmektedir. Bugün itibariyle dünyadaki mevcut devletlerin belki de birkaçı hariç hemen hemen tümünün etnik, dinsel ve mezhepsel açıdan heterojen oldukları gerçeği dikkate alındığında, bu sorunun aslında evrensel ölçekte ciddi bir soruna tekabül ettiği çok net bir şekilde görülebilecektir. Modern bir kavram olarak çokkültürlülük İngiliz Milletler Topluluğu ülkelerinde sıklıkla gündeme gelse de, çokkültürlülük uygulamalarında Kanada, dünyadaki iyi uygulama örnekleri arasına gösterilebilir. Kanadanın kuruluş koşullarını göz önünde bulundurduğumuzda, başlangıçtan itibaren farklılık anlayışı, ayrılık anlayışını değil, birliktelik anlayışını besleyecek şekilde yorumlayarak ele almıştır. Ayrıca Kanadayı çokkültürlülük konusunda iyi bir model yapan özellik iki farklı milletin (İngiltere, Fransa) kurucu unsur olmasıdır. İki millet tek devlet politikası esasında şekillenen Kanada, kuruluş aşamasında bu farklılıklardan kaynaklanan kimi tartışma ve çatışmalar yaşamış olmasına rağmen bu sorunu politik olarak en iyi çözen devletlerden birisi olarak görülmektedir. ; One of the most important problems that confront todays societies is ensuring cohabitation of differences on the basis of equality and peace. As of today, barring a few, almost all of the current states are heterogenous in terms of ethinicity, religion and denomination, so it can be seen that this is a global problem. Although multiculturalism as a modern concept is frequently used in Common wealth countries, Canada can be highlighted as a country of model practice regarding multiculturalism. When we take into consideration the conditions of Canada in its foundation, we observe that from the very beginning, the country interpreted differences in a way to foster unity, not separation. Moreover, the quality that makes Canada a model practice in terms of multiculturalism is that two nations, i.e. the English and the French, are founding elements. Formed on the basis of two nations-one state, Canada experienced some controversies and conflicts in its inception arising from these differences, but it is considered one of the countries that solved this problem in the best possible way politically.

ÖZETKOOPERATİFÇİLİK EĞİTİMİNİN ÜLKEMİZDEKİ DURUMU VE KOOPERATİF TARZI YAPILANMAMIN ÖZEL ÖĞRETİM KURUMLARINDA UYGULANMASI, BURSA ÇAĞDAŞ EĞİTİM KOOPERATİFİ ÖRNEĞİ Başarılı kooperatifçiliğin yolu, kooperatif ortakları ve çalışanlarının kooperatifçilik konusunda eğitiminden ve gençliğin bilinçlendirilmesinden geçmektedir. Kooperatifçilik hakkındaki ön yargıların ve olumsuz imajın ortadan kaldırılabilmesi için kamuoyunun kooperatifçilik ilkeleri ve felsefesi hakkında doğru bilgilendirilmesi gerekir. Avrupa da ve dünyada okulların özelleşmesi giderek yaygınlaşmaktadır. Avrupa da özelleşme yolu ile okullaşma oranı -30'lar seviyesindedir. Maalesef bu oran ülkemizde % 2 seviyesindedir. İşte burada ülkemizde eğitim kooperatifçiliğimizin geliştirilerek özel okul, yurt, üniversite vb. kurumları faaliyete geçirebilmek için bazı kolaylıkların ve teşviklerin ilgililere sağlanması gerekmektedir. Kooperatifleşme suretiyle kurulacak olan öğretim kurumlarının şartlarının, diğer öğretim kurumlarından avantajlı olması durumunda eğitim kooperatifleri ülkemizin her yöresinde ve bölgesinde açılabilecek ve böylelikle de fırsat ve imkan eşitliğinin sağlanmasına katkı sağlanabilecektir. ABSTRACTSTYLE AND COOPERATIVE EDUCATION STATUS OF COOPERATİVES İN OUR COUNTRY TO THE PRİVATE EDUCATİON INSTİTUTİONS İN THE İMPLEMENTATİON, OF THE SAMPLE BURSA MODERN EDUCATION COOPERATIVE.The way to the successful Cooperative System is to train the partners of the Cooperative and the employees on Cooperative System and is to raise the awareness of the youth on Cooperative System. In order to eliminate the prejudices and the negative attitudes about the Cooperative System, public must be informed truly about the Cooperative principles and the philosophy. It is widespread that, both in Europe and in the world, the schools are privatized. The proportion between the privatization and the schooling in Europe is about 20- 30 %. Unfortunately, this proportion in our country is about 2 %. In order to improve the educational Cooperative in our country, and to activate institutions like private school, dormitory and university, etc., some incentives and facilities must be given to the people who deal with these institutions. When/if the conditions of these institutions founded by way of Cooperative are better than the other educational institutions, educational Cooperatives will be able to be founded in each part and region of our country, and, thus, it will contribute to providing the facility equality .

Eşitlikçi söylemlerle kalkınmayı yeniden inşa eden küreselleşme, uluslararası çapta pek çok girişime yol açmıştır. Bu girişimlerden biri olan kalkınma hakkı, Birleşmiş Milletlerin 1986 yılında yayınladığı Kalkınma Hakkı Bildirisi ile yasal bir zemine kavuşturulmuştur. Uluslararası diğer anlaşmalarla da kalkınma hakkı yinelenmiş ve böylece kavram güncellik kazanmıştır. Kalkınma hakkına dair yaklaşımlar içerik olarak çoğunlukla insan haklarına dayanmakta ve küresel ölçekte eşitliği, katılımcılığı ve toplumsal adaleti gözeten varsayımları ifade etmektedir. İçerdiği anlamlar bakımından, kavramın kendisi uluslararası alanda desteklenmekte, ancak aynı zamanda eleştiriye de maruz kalmaktadır. Kalkınma hakkına yönelik eleştirilerin ve neo-liberal küreselleşmenin sonucu olarak kalkınma hakkının özünün sorgulanır bir niteliğe büründüğü söylenilebilir. Kalkınmaya yönelik temel yaklaşımlar ile ortaya çıkan çelişkiler doğrultusunda, bu çalışmada neo-liberal küreselleşme eleştirilerine bağlı olarak kalkınma ve kalkınma hakkı düşünceleri eleştirel bir bakış açısıyla ele alınmaktadır. Çalışmayla üzerinde durulan temel düşünce, küreselleşmenin sonuçları açısından kalkınmaya yönelik düşüncelerin çelişkili olduğu ve kalkınma hakkının eşitlikçi olmaktan uzak olduğudur. Mevcut çelişkiler sonucunda neo-liberal küreselleşmenin mevcut eşitsizliği pekiştirerek yeni sorunlara yol açtığı ifade edilmektedir. ; Globalization, which recontructs development with egalitarian expressions, leads many attempts throughout international arena. Right to Development, one of the these attempts, is set on legal basis with the Declaration of Right to Development by United Nations in 1986. It is also recurred through other international conventions and so it gained its currency. Approaches regarding right to development depend mostly on the human rights for its content and reflect assumptions which seek equality, participation and social justice on global scale. In terms of the thoughts that it contains, the concept's itself is supported all around the World but it is criticised at the same time. It can be said that the nature of right to development has become interrogable as the result of the criticisms and neo-liberal globalization. In line with the main approaches and contradictions around them, this paper handles development and right to development concepts cirtically depending on the criticisms towards neo-liberal globalization. The emphasis underlined by this study is that the approaches to development are contradictionary in terms of globalization consequences and the right to development is away from being egalitarian. As the result of this conflict, it is argued that neo-liberal globalization induces new problems reinforcing existing inequality.

Yönetişim, vatandaşların çıkarlarını iletebilecekleri, hukuki haklarını kullanabilecekleri, yükümlülüklerini yerine getirebilecekleri, farklılıkları azaltabilecekleri süreç ve kurumları kapsar. AB'nin yönetişimin uygulanabilirliliği için verdiği çabalar çerçevesinde belirlediği en önemli ilkeler, hesap verebilirlilik, saydamlık, hukukun üstünlüğü, eşitlik, tutarlılık ve etkinliktir. Bu ilkelerin ortak noktası, demokrasinin gelişiminde ön koşulları sağlamak olarak belirlendiği ve Türkiye'de de yönetişim ve insan hakları AB sürecinde çok gündeme geldiği için AB-Türkiye ilişkilerinde söz konusu kavramların incelenmesi tezimizin konusunu oluşturmaktadır.Yönetişim kavramının ortaya çıkışı, kavramın savunucuları, eleştirel yanları, idari, siyasi ve ekonomik boyutları ile kısaca ele alınarak, AB yapılanması içerisinde hangi boyutlarıyla yer aldığı ve insan hakları ile demokrasi açısından irdelemesi yapılmıştır.Söz konusu kavramların AB-Türkiye ilişkileri içerisindeki boyutları da adaylık süreci ve özellikle uyum yasaları perspektifinde ele alınmıştır. Bu araştırmanın amacı, klasik kamu yönetiminde gerçekleştirilen reformlarla hedeflenen çağdaş kamu yönetimi anlayışının temel hak ve özgürlükler perspektifinde Türkiye–Avrupa Birliği ilişkilerine yansımasını değerlendirmektir. ; Advisor: Assoc. Prof. Dr. Ahmet Kemal BAYRAM Governance covers the process and institutions that citizens can convey their expediency, use their legal rights, fulfill their obligations and reduce the differences. The most important principles that EU identify, within the framework of efforts for the applicability of governence, are accountability, transparency, rule of law, equality, consistency and effectiveness. Due to the the common points of these principles determined as providing the preconditions for the development of democracy and in the EU process inTurkey coming to the agenda of governance and human rights, examining the concepts that are mentioned in EU-Turkey relations is the subject of the thesis. The emergence of the concept of governance, its advocates, critical edges, administrative, political and economic dimensions were briefly discussed and the dimensions of it in the EU-Turkey relations were examined in terms of human rights and democracy. The dimensions of the concepts mentioned in the UE-Turkey relations were discussed in terms of the EU candidacy process and especially in the perspective of the harmonization of the law. The purpose of this study is to evaluate the contemporary understanding of public administration that is performed by the reforms of classic public administration and its reflection on Turkey-EU relations in the perspective of the fundamental rights and freedoms.

Türkiye'de demokrasinin bütün kurum ve alt yapılarıyla birlikte yerleşmiş olduğunu söylemek güçtür. Demokratik kurum ve yapıların oluşmasında yasal çerçevenin önemli ölçüde tamamlanmış olmasına rağmen, demokrasinin pekişmesinin önünde siyasal kültüründen kaynaklanan toplumsal engeller söz konusudur. Güçlü bir demokrasiye sahip olunması ve demokratik kurumların kurulabilmesi için ilk ve en önemli gereklilik uygun bir siyasal kültürün varlığıdır. Elitler ve kitlelerce demokratik değerlerin içselleştirilmesi, siyasal kültürle doğrudan ilgilidir. Siyasal kültür birden ortaya çıkmadığı gibi kısa sürede değişime veya dönüşüme de uğramaz. Türk demokrasisi, siyasal kültüründeki eksiklikler nedeniyle kurumsallaşıp gelişmemektedir. Türkiye'de demokrasinin gelişebilmesi bir siyasal kültür ortamına ihtiyaç vardır. Siyasal kültür ortamı; toplumsal hoşgörü, karşılıklı güven, bireysel özgürlükler, adalet ve eşitlik, ortak hedefe yönelik olarak birlikte hareket etme ve siyasal etkinlik duygusu unsurlarından oluşmalıdır. Türkiye'de kültürel ve toplumsal boyutta demokrasinin pekişmesinin önünde güven, hoşgörü eksikliği, siyasal seçkincilik duygusu zayıf bir sivil toplumun varlığı gibi engeller, bu çalışmanın temel düşüncesini oluşturmaktadır. ; It is difficult to say the Turkish democracy located along with all institutions and infrastructures of democracy. Although the legal framework in the formation of institutions and structures of democracy had substantially completed, there are social barriers due to political culture in front of the compaction of democracy. The first and the most important necessity of having a strong democracy and establishment of democratic institutions is the existance pf a prooer democratic culture. İnternelization of a democratic culture by the elites and the masses is directly related to political culture. Political culture cannot change or get transformed abruptly as it has not come into being all of a sudden. The Turkish democracy can not develop and institutionalize because of deficencies of Turkish political culture. There is a political culture environment for development of Turkish democracy. The political culture environment ought to consists the constituent of social tolerance, mutual trust, individual freedom, justice and equality, common movement progress to common goal and the sensation of political activity. The main purpose of this study is to determine the barriers of compaction of Turkish democracy on the social and culturel basis. These barriers are lack of the tolarence and confidence, political pre-eminence sensation and the existence of not strong a civil society.

Tarihsel süreç içerisinde Amerika Birleşik Devletleri-İran ilişkileri 1979'da İran'da gerçekleşen İslam Devrimi ile birlikte kırılma dönemine girmiştir. Bu tarih itibariyle Ortadoğu'da önemli bir müttefikini kaybeden ABD için İran'ın nükleer faaliyetleri başlıca tehdit unsuru haline gelmiş ve Washington-Tahran arasındaki ilişkiler dönemsel koşulların getirdiği gerekçeler çerçevesinde devam etmiştir. Bu çalışmada George W. Bush, Barack Obama ve Donald Trump dönemlerinde ABD-İran arasında yaşanan ilişkileri analiz etmek için inşacı kuram kullanılmıştır. Tezin amacı, 2000 sonrası dönemde ABD'nin İran politikasının düşünsel, normatif unsurlar çerçevesinde söylemler yoluyla nasıl şekillendiğini analiz etmektir. Öte yandan ABD ve İran ulusal kimliğinin dış politika yapım sürecine etkisi incelenecektir. Buradan hareketle, iki ülke arasında yaşanan karşılıklı güvensizlik söylemler yoluyla inşa edilmiş ve devlet kimlikleri dış politika eylemlerini etkilemiştir. Bu bağlamda Amerikan ulusal kimliği demokrasi, insan hakları ve eşitlik gibi söylemler ile tanımlanırken, İran ulusal kimliği 1979 İslam Devrimi ile birlikte Batı karşıtlığı, emperyalizm karşıtlığı ve devrim ihracı gibi ideolojik motivasyonlardan beslenmiştir. Dolayısıyla ABD'nin İran politikası kimlik eksenli söylemler çerçevesinde şekillenmiş ve söz konusu söylemler özneler arası anlayışı inşa etmiştir. --- Historically, the relations between the United States and Iran, with the Islamic Revolution realized in Iran in 1979, entered into a fracturing period. As of today, Iran's nuclear activities have become the main threat to the USA, which has lost an essential ally in the Middle East. Moreover, the relations between Washington and Tehran have continued within the framework of the rationales taken place in different periods. In this study, the constructive theory was used to analyze the relations between the USA and Iran in the periods of George W. Bush, Barack Obama, and Donald Trump. The thesis aims to analyze how the USA's Iran policy was shaped through discourses within the framework of ideational, normative elements in the post-2000 period. On the other hand, the impact of the US and Iranian national identity on foreign policymaking will be examined. Starting from this point of view, mutual distrust between the two countries was built through rhetoric and state identities affected foreign policy actions. In this context, while the American national identity was defined by discourses such as democracy, human rights, and equality, Iranian national identity with the 1979 Islamic Revolution was fed with ideological motivations such as anti-Westernism, anti-imperialism, and export of revolution. Therefore, the USA's Iran policy was shaped within the framework of identity-based discourses, and these discourses built an intersubjective understanding

Çalışmada temel olarak Jacques Ranciere'in siyasal kavramına bakışı analiz edilmiştir. Düşünür, siyasetin polis arayışı karşısında siyasal olanı uyuşmazlık ve çatışma üzerinden kurmakta ve (liberal/temsili) demokratik pratikleri aşarak yeni bir demokrasi anlayışı geliştirmektedir. Düşüncesinin en önemli ayaklarından biri, bir düzeni ifade eden polis (police) olarak siyasetten (politics) uyuşmazlık ve eşitlik önkoşullu siyasal olana (political) geçişte demokratik mücadelenin önemini ortaya koymaktır. Demokrasi ile siyaset arasındaki bağı bilinen kavramların ötesinde yeniden tanımlayan Ranciere, siyasal-siyaset ve siyasa arasındaki ilişkiyi sorgulamamızı sağlar. Bu çalışma siyasa sürecine indirgenmiş siyasete karşı Ranciere'deki siyasal kavramının bir çıkış noktası olabileceğine dayanmaktadır. Ranciere'in demokrasiyi siyasal ilişkilerin temeline yerleştirerek açtığı yeni güzergah, yerleşik demokrasinin krizlerine üretilmiş felsefi cevaplardır. Ranciere açısından demokrasi, bir düzenin değil düzensizliğin ve siyasal öznelliğin eyleminin ismidir ; In the study, the political concept of Jacques Ranciere is analyzed through his own works and secondary recourses. The study underlines the priority of political concept in Ranciere's thought to make a new framework for recent issues on democratic debates. Ranciere thought is based on the differences between politics and political. He constitutes the political on disagreement and contradiction against the polis of politics. The political view of Ranciere is parallel with his democratic approach. He creates a new democratic thought beyond of the (liberal/representative) democratic practices. The most important part of his thought is to indicate the importance of democratic actions with focusing on political as the space of the disagreement and equality rather than politics that means the order. The political and democracy overlaps according to him, and they are both against the order or the established politics. Ranciere who redefines the relation between democracy and politics outside of the well-known concepts helps to rethink on the concepts of political-politics and policy. This study argues that the concept of political in Ranciere thought breaks the order of politics as policymaking. Ranciere who make a new path in political thought as putting on the democratic politics to the base of the politics gives philosophical answers to the crisis of the democracy. Democracy for Ranciere is not a form of state but it is the name of disagreement and the act of political subjectivity. So his arguments help to rethink the democracy and politics in contemporary debates especially in the efforts of social movements. He constitutes his own thought beyond the old ideologies like the demands of the movements. In doing this Ranciere makes a renewal on conceptual level and also make a new path to understand new political changing on practical.