Suchergebnisse

"Avrupa güvenlik ve savunma politikası ve Türkiye" başlıklı bu tez çalışması, üç bölümden oluşmaktadır. Tezin ilk bölümünde, çalışmaya kuramsal bir çerçeve kazandırabilmek için baz alman "egemenlik teorileri" ve bu bağlamda "Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası"nın hali hazırdaki yapısında büyük bir rol oynadığmı düşündüğümüz Avrupa'da egemenlik kavramının gelişimi ile Avrupa Birliği (ve dolayısıyla Avrupa Toplulukları) örneğinde egemenlik kavramı analiz edilmiştir. Çalışmamızın bütünlüğü dikkate alınarak, bu bölümde ayrıca, Türk hukuk sisteminde "millî egemenlik ilkesi"nin tarihsel gelişimi ve önemi ile 1982 Anayasası'nm ilgili düzenlemeleri itibarıyla egemenlik yetkilerimizin Avrupa Birliği'ne (ve dolayısıyla Avrupa Topluluklarına) devri sorunu da irdelenmeye çalışılmıştır. Çalışmamızın ikinci bölümünde ise, Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası'nın oluşum süreci iki alt kısım dahilinde incelenmiştir. Bu kısımların ilkinde, Avrupa'da güvenlik, savunma ve dış politika alanlarında işbirliği oluşturma çabalarının tarihsel gelişimi ele alınırken, ikinci kısımda da Ortak Dış Politika ve Güvenlik Politikası'nın ve Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası'nın IIyapısı, Avrupa Birliği Kurucu Andlaşması'nın ilgili düzenlemeleri dikkate alınarak aktarılmaya çalışılmıştır. Üçüncü ve son bölümde ise Türkiye-Avrupa Toplulukları ve dolayısıyla Avrupa Birliği ilişkilerinin tarihsel gelişimi ana hatlarıyla aktarıldıktan sonra, Türkiye'nin güvenlik ve savunma stratejilerinde Avrupa Birliği'nin konumu ve Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası'nın Türkiye - Avrupa Birliği ilişkilerine etkileri araştırılmaya çalışılmıştır. Ana hatlarıyla yukarıda belirttiğimiz bu plan kapsamında çalışmamızda temel tez olarak ise, birinci bölümünde değinilen egemenlik teorileri ile ikinci ve üçüncü bölümlerde aktarılan tarihsel süreçler ışığında Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası'nın, Avrupa Birliği üyesi Devletler arasında bir uzlaşma olmamasından dolayı yakın bir gelecekte, etkin bir biçimde uygulanmasının mümkün olmadığı savunulurken, bu politikanın, Türkiye-Avrupa Birliği ilişkilerinde yarattığı / yaratabileceği sonuçlar da irdelenmiştir. ; This Ph.D thesis, named "The European security and defence policy and Turkey", has been consisted of three chapters. In first chapter, because of playing an important role in Europe and creating great effects on the European Security and Defence Policy; concept of sovereignty and sovereignty theories have been examined in the example of the European Union (European Communities). Also, the concept and the relevant theories provide a theoritical framework in order to explain and analyse this political and juristical process. Historical improvement and importance of "national sovereignty" and issue of to transfer some of sovereignty powers from Turkey to the Union according to Turkish Constitution (1982), have been discussed in the first chapter. In the second chapter, progress of the European Security and Defence Policy has been discussed in two subchapters. In the first of the subchapters, historical developments and engagements considering to built a cooperation in the fields of security, defence and foreign policies in Europe, have been analysed. In the second subchapter; structures of the Common Foreign and Security Policy and also the European Security and Defence Policy have been studied in the perspective of regulations of the European Union Treaty. IVIn the third chapter, historical process of Turkey and the European Union relations have been examined. Finally effects of the Europen Security and Defence Policy on relations between Turkey and the European Union have been analysed by searching the positon of the European Union and its policies in Turkey's security and defence strategies. According to this scheme in the perspective of sovereignty theories and historical processes, it has been basic assertion in the thesis that due to there is no full comprimise among member states of the European Union, the European Security and Defence Policy can not be executed effectively in near future.

Barselona Süreci, Kasım 1995'te, 15 Avrupa Birliği Üye Devletinden ve 12 Akdeniz Devletinden oluşan 27 katılımcı tarafından Barselona Bildirgesinin ilan edilmesiyle başlamıştır. Bu, Akdeniz havzasını bir barış, istikrar ve refah alanına dönüştürmeyi amaçlayan iddialı bir proje olarak sunulmuştu. Bildirgede demokratikleşmeye ve insan haklarına yapılan önemli vurgunun yanında ana hedeflerden birisi ortak bir serbest ticaret bölgesinin 2010 itibariyle kurulması olmuştur. Bu çalışma, Barselona Sürecini Avrupa devletlerinin daha önceki Akdeniz politikasından başlayarak incelemekte ve Sürecin yapısını ve bugüne kadar olan gelişmeleri değerlendirmektedir. ; The Barcelona Process started with the announcement of the Barcelona Declaration in November 1995, by 27 participants that is composed of 15 European Union Member States and 12 Mediterranean countries. It was presented as an ambitious project aimed to transform the Mediterranean basin into an area of 'peace, stability and prosperity'. Besides the strong emphasis on democratisation and human rights in the Declaration, it was one of the main goals to establish a common free trade area by 2010. This article examines the Barcelona Process starting from the earlier Mediterranean policies of the European states and evaluates its structure and development up to date.

Barselona Süreci, Kasım 1995'te, 15 Avrupa Birliği Üye Devletinden ve 12 Akdeniz Devletinden oluşan 27 katılımcı tarafından Barselona Bildirgesi'nin ilan edilmesiyle başlamıştır. Bu, Akdeniz havzasını bir barış, istikrar ve refah alanına dönüştürmeyi amaçlayan iddialı bir proje olarak sunulmuştu. Bildirgede demokratikleşmeye ve insan haklarına yapılan önemli vurgunun yanında ana hedeflerden birisi ortak bir serbest ticaret bölgesinin 2010 itibariyle kurulması olmuştur. Bu çalışma, Barselona Süreci'ni Avrupa devletlerinin daha önceki Akdeniz politikasından başlayarak incelemekte ve Sürecin yapısını ve bugüne kadar olan gelişmeleri değerlendirmektedir. ; The Barcelona Process started with the announcement of the Barcelona Declaration in November 1995, by 27 participants that is composed of 15 European Union Member States and 12 Mediterranean countries. It was presented as an ambitious project aimed to transform the Mediterranean basin into an area of 'peace, stability and prosperity'. Besides the strong emphasis on democratisation and human rights in the Declaration, it was one of the main goals to establish a common free trade area by 2010. This article examines the Barcelona Process starting from the earlier Mediterranean policies of the European states and evaluates its structure and development up to date.

Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Ana Bilim Dalı ; Türkiye'nin Avrupa Birliği ile 1963'de ortak üye olarak ilişkisi, 1996 yılı başından itibaren Avrupa Gümrük Birliği'ne katılma şeklinde sonuçlanmıştır. Türkiye bugün tam üyelik statüsünü kazanamamış olsa dahi, nihai amaç budur ve kendi siyasal, sosyal, kültürel ve ekonomik yapısını, politikalarını ve kurumlarını tam üye olacakmışçasına şekillendirmektedir. Bu çalışmamızda, Avrupa Birliği'nin kuruluş ve amaçlan, gelişim süreci ve Türkiye'nin bu toplulukla olan ilişkisi ana hatlarıyla özetlendikten sonra, bugün Avrupa Birliği'nin "Parasal Birliği" oluşturma çabalan, parasal birliğin koşulları ve karşılaşılan sıkıntılar incelenmiş ve Türkiye'nin önümüzdeki 10-15 yıl içerisinde Birliğin tam üyesi olabileceği varsayımı ile Avrupa Para Birliği gelişmeleri karşısında durumu değerlendirilmiştir. Tam üye olarak Avrupa Birliği'ne katılması halinde Türkiye, Avrupa Para Birliği oluşumu karşısında mevcut iki alternatiften birini seçecektir. Bu altenatiflerden biri Avrupa Para Birliği'ne katılmamak ancak gelişmeleri dışarıdan takip etmektir. Diğer alternatif ise tam üyelikle birlikte Avrupa Para Birliği'ne de katılmaktır. Bu ise, Türkiye'nin Avrupa Birliği Antlaşması'nda öngörülen Ekonomik Parasal Birliğin makroekonomik yaklaşım kriterlerini yerine getirmesini veya bu kriterlerini bütünüyle yerine getiremese bile, en azından AB ortalama değerlerine yaklaşmasını gerektirmektedir. ; The relationship of Turkey with the European Union started in 1963, as associate member, with the Ankara Agreement, and presently resulted in a Customs Union agreement whichbecame effective at the beginning of 1996. Although Turkey has not yet been accepted as a fiillmember of EU, it has already started to reorganise its political, social, cultural and economic structure with a confidence that its fullmembership is unovoidable and not too far away. In this study after a brief theoritical and conceptual framework, first, foundation and aims of the European Union, its evolution and the relationship of Turkey with the Union were outlined. Then the efforts of the EU to establish "Monetary Union", the conditions of the achievement of the Monetary Union and the Current problems faced were studied. Finally, assuming that Turkey's fullmembershipto the European Union will reasenably be realized in a 10-15 year period, the prospective of Turkey as regard to the European Monetary Union was evoluated. In case of Turkey joins the EU as a fullmember, it will have two alternatives to choose as regard European Monetary Union. One alternative is not to join the European Monetary Union at all. The other alternative is to join the Monetary Union assuming the responsibility of fulfillig the required macroeconomic criteria, or at least approaching to the average values of the Union.