Suchergebnisse

The author discusses EU military missions in Africa carried out within the framework of the Common Foreign and Security Policy. Making reference to five African missions he analyzes the experience generated by these operations and tries to explain to what extent they might have been conducive to further commitment of the EU in crisis management in Africa. In his opinion, in the future the EU will continue to be present in Africa, yet it is hardly to be expected that its missions will qualitatively differ from present operations. ; The author discusses EU military missions in Africa carried out within the framework of the Common Foreign and Security Policy. Making reference to five African missions he analyzes the experience generated by these operations and tries to explain to what extent they might have been conducive to further commitment of the EU in crisis management in Africa. In his opinion, in the future the EU will continue to be present in Africa, yet it is hardly to be expected that its missions will qualitatively differ from present operations.

The aim of this article is the comprehensive analysis of possible benefits and disadvantages of Turkey's European Union membership from the point of view of both of the sides of the accession process, and the attempt to predict the probable consequences of two political scenarios: accession of Turkey to the EU which is equivalent to being a full member with the same rights as remaining 27 countries, or the fiasco of Turkey's accession process to the UE. The first part of this article contains the analysis of economic, political and sociocultural benefits that both of the sides will gain and the balance of the costs that each side will have to bear. The analysis that is being carried out in the second part of this article is concerned with possible consequences of 'worst and best scenario' fulfillment. However, as it is being shown in this part of article, between two mentioned above extremes there is one more possible way of progress of events: heavily supported by the chancellor of the Federal Republic of Germany Angela Merkel 'privileged partnership' for Turkey instead of full EU membership. How it has been repeatedly said by Turkish political leaders, none form of partnership should be even considered because offers of cooperation different from full EU membership are insult to Turkey. However, taking into consideration the fact that EU is still being affected by economic and political crisis, it may have not possibility to offer Turkey anything more than remaining the 'status quo'. Possible results of this progress of events like Turkey's turn to the Islamic neighbouring countries and European Union's loss of a chance of attaching great importance to global geopolitics, are also taken into consideration. ; The aim of this article is the comprehensive analysis of possible benefits and disadvantages of Turkey's European Union membership from the point of view of both of the sides of the accession process, and the attempt to predict the probable consequences of two political scenarios: accession of Turkey to the EU which is equivalent to being a full member with the same rights as remaining 27 countries, or the fiasco of Turkey's accession process to the UE. The first part of this article contains the analysis of economic, political and sociocultural benefits that both of the sides will gain and the balance of the costs that each side will have to bear. The analysis that is being carried out in the second part of this article is concerned with possible consequences of 'worst and best scenario' fulfillment. However, as it is being shown in this part of article, between two mentioned above extremes there is one more possible way of progress of events: heavily supported by the chancellor of the Federal Republic of Germany Angela Merkel 'privileged partnership' for Turkey instead of full EU membership. How it has been repeatedly said by Turkish political leaders, none form of partnership should be even considered because offers of cooperation different from full EU membership are insult to Turkey. However, taking into consideration the fact that EU is still being affected by economic and political crisis, it may have not possibility to offer Turkey anything more than remaining the 'status quo'. Possible results of this progress of events like Turkey's turn to the Islamic neighbouring countries and European Union's loss of a chance of attaching great importance to global geopolitics, are also taken into consideration.

The purpose of the paper is to study the actions undertaken by the European institutions, aiming at a larger openness of resources, such as cultural works, scientific publications and educational materials, as well as to examine the motivations and results thereof. The European Union, being the area of production of a significant number of works belonging to each of the aforementioned categories, views these resources as strategic to its development. Thus it has taken diverse measures in order to maintain an appropriate balance between the public (social) interests, understood as open access to the resources, and the private interests, prioritising the protection of the owner's rights. The paper demonstrates that these actions are not uniform due to a diverse character and standing of these resources in the economy. The first instruments regarding scientific and educational resources had been implemented ten years before the implementation of legislative measures concerning the cultural products. Hence the public interests, meaning users' access, were treated as more important than the private proprietary rights.

Analyzing the course of accession negotiations of Turkey to the European Union and taking into an account the experience of previous enlargements, the issue of free movement of persons appears to be one of the most difficult and controversial subject. EU members societies report concerns about job losses and reduced wages in the case of immigration of cheaper labor. In addition, ethnic prejudices and cultural, religious, social and language differences in the European Union hold the demand for foreign workers.Based on the theory and analysis of current migration flows of the Turkish population to European Union countries, it appears that the most important factors influencing decisions to migrate, and thus also on its size, there are differences in income. An important factor is also the presence of a number of Turkish minorities in European countries.In order to balance the benefits and losses associated with Turkish migration will be analyzed the trends in Turkish immigrants participation in the European Union and Germany. ; Analizując przebieg negocjacji akcesyjnych Turcji do Unii Europejskiej oraz biorąc pod uwagę doświadczenia dotychczasowych rozszerzeń, kwestia swobodnego przepływu pracowników okazuje się być jednym z najtrudniejszych i najbardziej kontrowersyjnych tematów. Społeczeństwa krajów członkowskich Unii zgłaszają obawy związane z utratą miejsc pracy oraz redukcją płac w wypadku imigracji tańszej siły roboczej. Ponadto uprzedzenia narodowościowe oraz różnice kulturowe, religijne, socjalne i językowe hamują w Unii Europejskiej popyt na zagranicznych pracowników.W oparciu o teorię migracji oraz analizy dotychczasowych przepływów ludności tureckiej do krajów Unii Europejskiej okazuje się, że najistotniejszymi czynnikami wpływającymi na podejmowanie decyzji o migracji, a więc także o jej wielkości, są różnice w dochodach. Ważnym motywem jest także występowanie licznych mniejszości tureckich w państwach europejskich.W celu zbilansowania korzyści i strat związanych z turecką migracją zbadane zostaną tendencje w zakresie udziału tureckich imigrantów w Unii Europejskiej i Niemczech.

Analyzing the course of accession negotiations of Turkey to the European Union and taking into an account the experience of previous enlargements, the issue of free movement of persons appears to be one of the most difficult and controversial subject. EU members societies report concerns about job losses and reduced wages in the case of immigration of cheaper labor. In addition, ethnic prejudices and cultural, religious, social and language differences in the European Union hold the demand for foreign workers.Based on the theory and analysis of current migration flows of the Turkish population to European Union countries, it appears that the most important factors influencing decisions to migrate, and thus also on its size, there are differences in income. An important factor is also the presence of a number of Turkish minorities in European countries.In order to balance the benefits and losses associated with Turkish migration will be analyzed the trends in Turkish immigrants participation in the European Union and Germany. ; Analizując przebieg negocjacji akcesyjnych Turcji do Unii Europejskiej oraz biorąc pod uwagę doświadczenia dotychczasowych rozszerzeń, kwestia swobodnego przepływu pracowników okazuje się być jednym z najtrudniejszych i najbardziej kontrowersyjnych tematów. Społeczeństwa krajów członkowskich Unii zgłaszają obawy związane z utratą miejsc pracy oraz redukcją płac w wypadku imigracji tańszej siły roboczej. Ponadto uprzedzenia narodowościowe oraz różnice kulturowe, religijne, socjalne i językowe hamują w Unii Europejskiej popyt na zagranicznych pracowników.W oparciu o teorię migracji oraz analizy dotychczasowych przepływów ludności tureckiej do krajów Unii Europejskiej okazuje się, że najistotniejszymi czynnikami wpływającymi na podejmowanie decyzji o migracji, a więc także o jej wielkości, są różnice w dochodach. Ważnym motywem jest także występowanie licznych mniejszości tureckich w państwach europejskich.W celu zbilansowania korzyści i strat związanych z turecką migracją zbadane zostaną tendencje w zakresie udziału tureckich imigrantów w Unii Europejskiej i Niemczech.

"Ostatni kryzys finansowy zwrócił uwagę na duże znaczenie sektora finansowego, głównie banków, dla gospodarki. Poszukiwanie źródeł tego kryzysu spowodowało wzrost zainteresowania relacjami między sferą finansową a sferą realną, które zmieniały się w czasie. O wzroście znaczenia sektora finansowego świadczy występujące w dyskursie naukowym określenie jednego z etapów transformacji gospodarki jako przejścia od kapitalizmu przemysłowego do finansowego. W ramach nurtu historii myśli ekonomicznej, neoliberalizmu, akceptowano zbiór idei dotyczących m.in. ograniczania roli państwa, uznania rynku za doskonale efektywny, konkurencyjny i stabilny, występowania takich zjawisk, jak: globalizacja, liberalizacja oraz finansjalizacja. Finansjalizacja była związana z redefiniowaniem ekonomicznych funkcji sektora finansowego, a jedną z nich jest jego oddziaływanie na wzrost gospodarczy. W publikacji podjęto temat finansjalizacji sektorów bankowych dwudziestu ośmiu państw członkowskich Unii Europejskiej. W badaniach uwzględniono zmienne opisujące sektor bankowy oraz sferę realną gospodarki. Zweryfikowano hipotezę główną, że finansjalizacja rozumiana jako wzrost sektora bankowego negatywnie wpływa na wzrost gospodarczy państw członkowskich Unii Europejskiej w latach 2008-2018. W pracy zastosowano metody nieparametryczne - analizę obwiedni danych i indeks Malmquista."--

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publication ; Unia Europejska, po impasie instytucjonalnym spowodowanym odrzuceniem traktatu konstytucyjnego, po wysiłku, jakim był proces rozszerzenia na nowe – często nieprzygotowane do tego kraje, oraz po latach kryzysu gospodarczo-finansowego powoli wychodzi na prostą. Wydaje się, że "diabelska alternatywa" – rozpad albo głębsza integracja – przestaje być aktualna. Unia Europejska wybrała zdecydowanie tę drugą opcję. Krok po kroku, szczyt po szczycie, Unia posuwa się mozolnie w kierunku głębszej integracji finansowej i fiskalnej, w kierunku zacieśnienia oraz koordynacji współpracy gospodarczej, a także bardziej rygorystycznego egzekwowania kryteriów konwergencji finansowej. De facto strefa euro, a wraz nią cała Unia Europejska, w zakresie spraw gospodarczo-finansowych, najgorsze ma za sobą. Niepokojący z punktu widzenia całej Unii Europejskiej jest Brexit. Wyjście Brytyjczyków z UE jest ogromnym politycznym, militarnym, gospodarczym i wizerunkowym osłabieniem Unii, a może nawet czymś więcej – porażką Unii, a zapewne także i Brytyjczyków. Innym niepokojącym i trwającym problemem Unii jest kryzys migracyjny. Jednak powoli i z opóźnieniem UE zaczyna z niego wyciągać wnioski i urealniać politykę migracyjną. Coraz bardziej niepokojąca staje się kwestia przestrzegania praworządności przez niektóre kraje unijne, jak również jej ocena i zdolność władz UE do uporania się z tym problemem. Unia Europejska nie powróci już zapewne do dyskusji na temat finalite, czyli finalnego celu: czym być – federacją, superpaństwem, czy też konfederacją państw, Europą Ojczyzn? Jednak integracja w głąb będzie postępować z tymi, którzy chcą, a bez tych, którzy nie chcą. Integracja finansowo- -gospodarcza w ramach UGW, wojskowa w ramach WPBiO, także w sprawach imigracyjnej, regionalnej i wymiaru sprawiedliwości. ; European Union, having back constitutional treaty refusal crisis, enlargement problems with new EU members and economic-financial crisis, seems to have overcome the most difficult period. Looks like "the devil alternative" – breaking up or deepen integration – is no more actual. Step by step, through EU leaders summit after summit recovery decisions, European Union is crawling towards deepen financial and fiscal integration. A number of diff erent long-term proposals have been put forward to deal with Eurozone crisis, as European Fiscal Union, a package for European bank recovery and other measures going to strict respect of financial convergence criteria. Brexit, the ongoing process of withdrawal of United Kingdom from EU will have deep impact on UK and EU mutual political-economic relations, being at the same time deep repulse of EU itself. The other unquiet and still lasting problem for EU was a sharp increase in the migration fl ows into European Union territory, making a lot of problems to EU countries. However, after bad results and the lack of proper approach to that problem European Union is preparing new common immigration policy. EU is also facing the impact of accession to office of a Eurosceptic party/governments violating the principles of law and EU values which makes a problem of EU infringement procedure efficiency. Having in mind all EU aspects of crisis, actually, it is difficult to foresee the return to the debate about finalite politique of European Union, which means answering the questions: what does EU have to be? Federation, super-state or only the Europe of Homelands?

In a relatively short time the Internet has become one of the main and the most important media of our times. The increasing number of users, as well as the growth of its role and importance in almost every aspect of social and economic life have led in recent years to the intensification of the discussion on the future of the Internet and the way it should be governed. From the very beginning the Internet developed bottom-up without a decision-making center responsible for its development. There are many organizations in the world operating at local, regional and global levels, that focus on different aspects of its operation and development. This process called "Internet governance" is the process within which governments, information and communication technology (ICT) companies and civil society work together to set standards, values, norms and decisions that shape the way we use the World Wide Web. This article attempts to explain this phenomenon, shows the origins of the dispute between the supporters of the multistakeholder model of the Internet governance. It also presents the proposals of some states to strengthen the role of governments in this process and presents the position of the European Union, which in this discussion may play a key role as a mediator in the debate about the future of the Internet governance. ; Internet w stosunkowo krótkim czasie stał się jednym z głównych i najistotniejszych mediów naszych czasów. Wzrastająca liczba jego użytkowników, jak również wzrost jego roli i znaczenia w niemalże każdym aspekcie życia społeczno-gospodarczego spowodowały w ostatnich latach nasilenie się dyskusji na temat przyszłości internetu i sposobu w jaki powinien być zarządzany. Internet od samego początku rozwijał się oddolnie bez centralnego ośrodka decyzyjnego. Na świecie funkcjonuje wiele organizacji działających na poziomie lokalnym, regionalnym i globalnym, które skupiają się na różnych aspektach jego działania i rozwoju. Proces nazywany "zarządzanie Internetem" (Internet Governance), to proces, w którym rządy, przedsiębiorstwa z branży technologii informacyjnych i komunikacyjnych oraz społeczeństwo obywatelskie wspólnie wypracowują standardy, wartości, normy i decyzje, które kształtują sposób, w jaki użytkowana jest sieć. Niniejszy artykuł podejmuje próbę wyjaśnienia tego zjawiska, przedstawia genezę sporu pomiędzy zwolennikami wielostronnego modelu zarządzania internetem oraz państwami postulującymi wzmocnienie roli rządów w tym procesie oraz prezentuje stanowisko Unii Europejskiej, która może w tej dyskusji odegrać kluczową rolę stając się mediatorem w debacie o przyszłym modelu zarządzania internetem.

Peacekeeping operations are nowadays an important phenomenon in international relations and especially in conflict-ridden regions. The concept and framework of such operations has been constantly evolving in the past and one of the milestones of this evolution was the fall of the communist system and the end of the cold war. In Europe, this historic moment coincided with establishment by the Maastricht Treaty of the new organism within the process of western Europe's integration: the European Union. Both these facts triggered a reaction of the somewhat passive and hardly visible European defence organisation of the Western European Union. Its Petersberg Declaration of 1992 redefined security and sought to change peace obligations of the member states of WEU, as they accepted a broader responsibility and a broader concept of security in the European region. This was an important first step in making defence integration a part of the mainstream integration process. On the legal basis of the Petersberg Declaration, six operations were carried out. The paper discusses them, showing striking similarities, which actually comprise a special philosophy of intervention by WEU. This philosophy reflects both strengths and weaknesses of WEU's role in the European integration.

Peacekeeping operations are nowadays an important phenomenon in international relations and especially in conflict-ridden regions. The concept and framework of such operations has been constantly evolving in the past and one of the milestones of this evolution was the fall of the communist system and the end of the cold war. In Europe, this historic moment coincided with establishment by the Maastricht Treaty of the new organism within the process of western Europe's integration: the European Union. Both these facts triggered a reaction of the somewhat passive and hardly visible European defence organisation of the Western European Union. Its Petersberg Declaration of 1992 redefined security and sought to change peace obligations of the member states of WEU, as they accepted a broader responsibility and a broader concept of security in the European region. This was an important first step in making defence integration a part of the mainstream integration process. On the legal basis of the Petersberg Declaration, six operations were carried out. The paper discusses them, showing striking similarities, which actually comprise a special philosophy of intervention by WEU. This philosophy reflects both strengths and weaknesses of WEU's role in the European integration.

Ensuring internal security is one of the core objectives of European integration in thecontext of the establishment of an area of freedom, security and justice of the EuropeanUnion (E.U.). The aim of the internal security policy of the E.U. is to support MemberStates with regard to the maintenance of law and order and the safeguarding of internalsecurity. In the last 20 years in the area of internal security of the E.U. many importantinitiatives, political agendas and legal instruments at the E.U. level have arisen. Thisarticle aims to show the development of the internal security policy of the E.U., its mostimportant guidelines and the challenges in the coming years. ; Zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego jest jednym z podstawowych celów integracjieuropejskiej w kontekście tworzenia na terytorium Unii Europejskiej przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Celem polityki bezpieczeństwa wewnętrznegoUE jest wspieranie państw członkowskich w zakresie utrzymania porządku publicznegoi ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego. W ostatnich 20 latach w obszarze bezpieczeństwawewnętrznego UE odnotowano duże zmiany, zrodziło się wiele inicjatyw, programówpolitycznych oraz instrumentów prawnych na szczeblu Unii. Celem artykułu jest ukazanie rozwoju polityki bezpieczeństwa wewnętrznego UE, jej najważniejszych założeńi wyzwań na nadchodzące lata.

The last decade has been a period of accelerated integration in Europe. A tangible manifestation of this was the biggest ever enlargement of the EU in 2004 and its next enlargement in 2007. Therefore the aim of this study is a formalized empirical evaluation of the phenomenon of integration in case of EU countries in the sphere of economic institutional order in the first decade of the twentieth century. Due to the fact that institutional systems should be treated as a multidimensional phenomena, in this study generally recognized taxonomic tools were used - a hierarchical classification method, which allowed to obtain some homogeneous subsets of countries classified on the base of institutional system similarities in each year. The study was based on annual data from the period 2000-2008 for 27 countries that are members of the EU. It allowed to capture a period of four years before and four years after the biggest enlargement of the EU. The main research problem of this study amounted to the question: whether in the analyzed period can one speak about the process of growing similarities in the sphere of institutional order in case of so called old and new EU member states? The study confirms existence of integration processes in relation to economic governance and institutional order. ; Ostatnie dziesięciolecie było okresem przyspieszonej integracji w Europie. Za namacalny przejaw tego zjawiska należy uznać największe dotychczasowe rozszerzenie UE w 2004 oraz kolejne rozszerzenie z 2007 r. W związku z tym celem niniejszej analizy jest sformalizowana empiryczna ocena zjawiska integracji instytucjonalnej w krajach UE w odniesieniu do porządku gospodarczego w pierwszym dziesięcioleciu XX wieku. Ze względu na fakt, iż systemy instytucjonalne należy traktować jako zjawiska wielowymiarowe w niniejszym badaniu wykorzystano powszechnie uznane narzędzia analizy taksonomicznej - hierarchiczną metodę grupowania, której zastosowanie pozwoliło na uzyskanie jednorodnych podzbiorów krajów ze względu na podobieństwo ich systemów instytucjonalnych. Badanie zrealizowano w oparciu o dane roczne z okresu 2000-2008 dla 27 krajów będących członkami UE, co pozwoliło to na uchwycenie okresu czterech lat przed oraz czerech lat po największym rozszerzeniu Unii. Główne zagadnienie badawcze niniejszej analizy sprowadzało się do pytania: czy w analizowanym okresie można mówić o procesie upodabniania się w sferze instytucjonalnej tzw. starych i nowych krajów członkowskich Unii Europejskiej? Przeprowadzone badanie potwierdza występowanie procesów integracyjnych w odniesieniu do gospodarczego ładu instytucjonalnego.

The last decade has been a period of accelerated integration in Europe. A tangible manifestation of this was the biggest ever enlargement of the EU in 2004 and its next enlargement in 2007. Therefore the aim of this study is a formalized empirical evaluation of the phenomenon of integration in case of EU countries in the sphere of economic institutional order in the first decade of the twentieth century. Due to the fact that institutional systems should be treated as a multidimensional phenomena, in this study generally recognized taxonomic tools were used - a hierarchical classification method, which allowed to obtain some homogeneous subsets of countries classified on the base of institutional system similarities in each year. The study was based on annual data from the period 2000-2008 for 27 countries that are members of the EU. It allowed to capture a period of four years before and four years after the biggest enlargement of the EU. The main research problem of this study amounted to the question: whether in the analyzed period can one speak about the process of growing similarities in the sphere of institutional order in case of so called old and new EU member states? The study confirms existence of integration processes in relation to economic governance and institutional order. ; Ostatnie dziesięciolecie było okresem przyspieszonej integracji w Europie. Za namacalny przejaw tego zjawiska należy uznać największe dotychczasowe rozszerzenie UE w 2004 oraz kolejne rozszerzenie z 2007 r. W związku z tym celem niniejszej analizy jest sformalizowana empiryczna ocena zjawiska integracji instytucjonalnej w krajach UE w odniesieniu do porządku gospodarczego w pierwszym dziesięcioleciu XX wieku. Ze względu na fakt, iż systemy instytucjonalne należy traktować jako zjawiska wielowymiarowe w niniejszym badaniu wykorzystano powszechnie uznane narzędzia analizy taksonomicznej - hierarchiczną metodę grupowania, której zastosowanie pozwoliło na uzyskanie jednorodnych podzbiorów krajów ze względu na podobieństwo ich systemów instytucjonalnych. Badanie zrealizowano w oparciu o dane roczne z okresu 2000-2008 dla 27 krajów będących członkami UE, co pozwoliło to na uchwycenie okresu czterech lat przed oraz czerech lat po największym rozszerzeniu Unii. Główne zagadnienie badawcze niniejszej analizy sprowadzało się do pytania: czy w analizowanym okresie można mówić o procesie upodabniania się w sferze instytucjonalnej tzw. starych i nowych krajów członkowskich Unii Europejskiej? Przeprowadzone badanie potwierdza występowanie procesów integracyjnych w odniesieniu do gospodarczego ładu instytucjonalnego.

Celem monografii jest analiza procesu reformowania Unii Europejskiej. Badaniom poddano trzy kolejne konferencje międzyrządowe, które zakończyły się przyjęciem traktatu amsterdamskiego, traktatu nicejskiego i traktatu konstytucyjnego. Rozdział pierwszy dotyczy istoty, zakresu i uwarunkowań procesu reform traktatowych UE a rozdział drugi odnosi się do stanowisk wybranych państw członkowskich wobec reformy Unii Europejskiej w połowie lat 90. XX wieku. W kolejnych rozdziałach dokonano bardzo szczegółowej analizy procesu negocjacji i zawartości kolejnych traktatów, tj. traktatu amsterdamskiego ("niedokończona reforma"), traktatu nicejskiego ("kompromis w obliczu poszerzenia") i traktatu konstytucyjnego ("nieudana próba określenia finalité politique Unii Europejskiej"). Na tej podstawie monografia oferuje model teoretyczny reform traktatowych w ramach Unii Europejskiej. ; The aim of the monograph is to analyse the process of reforming the European Union. Three successive Intergovernmental Conferences are examined, which resulted in the adoption of the Amsterdam Treaty, the Nice Treaty and the Constitutional Treaty. The first chapter concerns the essence, scope and conditions of the EU treaty reform process, and the second refers to the positions of selected Member States towards the reform of the European Union in the mid-1990s. In the following chapters a very detailed analysis of the negotiation process and the content of successive treaties, i.e. the Treaty of Amsterdam ("an unfinished reform"), the Treaty of Nice ("a compromise in view of enlargement") and the Constitutional Treaty ("an unsuccessful attempt to define the finalité politique of the European Union"), is made. On this basis, the monograph offers a theoretical model of treaty reforms within the European Union.

Celem monografii jest analiza procesu reformowania Unii Europejskiej. Badaniom poddano trzy kolejne konferencje międzyrządowe, które zakończyły się przyjęciem traktatu amsterdamskiego, traktatu nicejskiego i traktatu konstytucyjnego. Rozdział pierwszy dotyczy istoty, zakresu i uwarunkowań procesu reform traktatowych UE a rozdział drugi odnosi się do stanowisk wybranych państw członkowskich wobec reformy Unii Europejskiej w połowie lat 90. XX wieku. W kolejnych rozdziałach dokonano bardzo szczegółowej analizy procesu negocjacji i zawartości kolejnych traktatów, tj. traktatu amsterdamskiego ("niedokończona reforma"), traktatu nicejskiego ("kompromis w obliczu poszerzenia") i traktatu konstytucyjnego ("nieudana próba określenia finalité politique Unii Europejskiej"). Na tej podstawie monografia oferuje model teoretyczny reform traktatowych w ramach Unii Europejskiej. ; The aim of the monograph is to analyse the process of reforming the European Union. Three successive Intergovernmental Conferences are examined, which resulted in the adoption of the Amsterdam Treaty, the Nice Treaty and the Constitutional Treaty. The first chapter concerns the essence, scope and conditions of the EU treaty reform process, and the second refers to the positions of selected Member States towards the reform of the European Union in the mid-1990s. In the following chapters a very detailed analysis of the negotiation process and the content of successive treaties, i.e. the Treaty of Amsterdam ("an unfinished reform"), the Treaty of Nice ("a compromise in view of enlargement") and the Constitutional Treaty ("an unsuccessful attempt to define the finalité politique of the European Union"), is made. On this basis, the monograph offers a theoretical model of treaty reforms within the European Union.