Suchergebnisse

Geçmişten günümüze sosyal harcamalar, toplumların sosyal refah seviyelerini yakalamalarında devletlere yardımcı olmaktadır. Ancak sosyal devletler tarafından yapılan harcamaların hangilerinin sosyal harcamalar olduğu hususunda literatürde ortak görüş bulunmamaktadır. Sosyal politikaların gelişimi, ülkelerin kendi içlerinde farklı sosyal harcama uygulamalarına sebebiyet vermektedir. Sosyal devlet düzeninin aile, piyasalar ve devlet arasında bir döngüye sahip olduğu görülmektedir. Sosyal refah bu döngüde dağılarak bölüşülmektedir. Bu çalışmada, AB üye ülkelerinin ve Türkiye'nin sosyal politikaları ve sosyal harcamaları arasındaki ilişki araştırılmıştır. Ülkelerin sosyal politika faktörlerinin sosyal politika göstergesi üzerindeki etkileri incelenerek ülkeler arası karşılaştırmalı analiz yapılmıştır. Sosyal harcamalar ile sosyal politika göstergeleri arasındaki ilişki korelasyon analizi, sosyal politika göstergesini belirleyen faktörlerin etkisi de çoklu regresyon analizi ile incelenmiştir. Çalışmamızda sosyal politika başarısının sosyal harcama ile doğrudan ilişkili olmadığı, aralarındaki pozitif yönlü orta seviyeli ilişkiye bakarak söylenmektedir. Devlet tarafından yapılan sosyal harcamaların sosyal refah düzeyinde yüksek seviyeye ulaşmada doğrudan etkili olmadığı, sosyal politika başarısı yüksek olan ülkelerin daha az harcama ile sosyal politika göstergelerinde iyileşme sağladığı ve bu ülkelerin de sanayileşmesini tamamlayan ülkeler olduğu görülmektedir. Bununla birlikte, sosyal harcamaların doğru alanlara yapıldığında gelişmesini sürdüren ülkeler tarafından da sosyal politika gösterge puanlarına olumlu yansıyacağı düşünülmektedir. ; From past to present, social expenditure has helped guide the societies in achieving their welfare levels. However, there is no consensus in the literature about the expenditures made by the social welfare states. The development of social policies leads to different social expenditure practices within countries. The social state system seems to have a cycle between the family, markets and the state. Social welfare is dispersed and divided in this cycle.In this study, the relationship between EU member states and Turkey's social policies and social spending were investigated. The effects of the social policy factors of the countries on the social policy indicator were examined and a comparative analysis was conducted between the countries. The relationship between social expenditures and social policy indicators was analyzed by correlation analysis and the effect of factors determining social policy indicator was examined by multiple regression analysis. In our study, it can be said that the success of social policy is not directly related to social expenditure by looking at the positive middle level relationship between them. It is observed that the social expenditures made by the state do not have a direct effect on reaching the high level of social welfare, the countries with high social policy success have improved their social policy indicators with less spending and these countries have completed the industrialization. On the other hand, it is considered that the countries that continue to develop when social expenditures are made in the right areas have positive reflections on the social policy indicator scores.

ÖZETBaşlangıçta ekonomik birliktelik üzerine kurulan Avrupa Birliği, günümüzde her alana nüfus etmekte ve pek çok alanda ortak politikalar uygulamaktadır. Avrupa Birliği'nin ekonomik, sosyal, kültürel, siyasi ve politik alandaki tüm uygulamalarının nihai hedefi ise üye ya da aday ülkeler arasında Avrupalılaşmayı sağlamaktır. Birliğin ortak eğitim politikaları ile yürütmekte olduğu değişim ya da hareketlilik programları bu amaca açık bir şekilde hizmet etmektedir. Günümüzde en yaygın olarak bilinen Avrupa Birliği eğitim programlarının başında ise Erasmus değişim programı gelmektedir. Bu çalışmanın amacı, Avrupa Birliği ortak eğitim politikalarının Avrupalılaşma süreci üzerindeki etkisini Erasmus değişim programı çerçevesinde incelemektir. Araştırma genelinde, bu alanda çalışmalar yapan bilim adamlarının son yıllarda popülerliği artan Avrupalılaşma üzerindeki düşüncelerine ve tanımlarına yer verilmiş ve Erasmus programının etkisini daha yakından inceleyebilmek için daha önceden bu programdan yararlanmış Türkiye ve AB vatandaşlarının katıldığı bir anket uygulanmıştır. Elde edilen sonuçları daha iyi analiz edebilmek için bu alanda bilgi sahibi olan Türkiye Ulusal Ajansı uzmanlarının görüşlerine başvurulmuştur. Yapılan bu araştırma, Avrupa Birliği ortak eğitim politikalarının bir parçası olan Erasmus değişim programının Avrupalılaşma üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğunu ve ülkeler ve vatandaşlar arası entegrasyonu güçlendirdiğini ortaya koymaktadır. Diğer çalışmalardan farklı olarak bu araştırma, konusu bakımından daha özel bir alanda farklı araştırma yöntemleri kullanılarak yapılmıştır. Son olarak, bu çalışma Avrupalılaşma konusuna ışık tutmakta ve Erasmus değişim programının bu konu ile olan ilişkisine dikkat çekmektedir. Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği, Avrupalılaşma, Avrupa Eğitim Politikaları, Erasmus Değişim ProgramıABSTRACTThe European Union, which is initially based on economic cooperation, penetrates every area today and implements its common policies in many areas. The ultimate goal of economic, social, cultural, politic and political extents of the EU is to carry out Europeanization between member or candidate countries. The Union's exchange or mobility programmes, which are run under common education policies, serve this purpose explicitly. Today, Erasmus takes place on the top in the most well-known EU education programmes. The aim of this study is to investigate the influence of common European education policies on Europeanization process in the frame of Erasmus exchange programme. In this study, the thoughts and definitions of the authors who have studied on Europeanization, which has become popular recently, are presented; and a questionnaire which was filled out by Turkish and European Union citizens, who have participated in this programme before, was conducted to investigate the role of Erasmus exchange programme closely. In order to analyze the questionnaire outputs better, we asked for Turkish National Agency experts' opinions, who are familiar with this study area. This study reveals the fact that Erasmus exchange programme as a part of the EU common education policies has a crucial influence on Europeanization and it reinforces the integration between countries and their citizens. Unlike other studies, this study has been conducted in a more specific field by using different research methods. Finally, this study illuminates Europeanization issue and emphasizes its relation with Erasmus exchange programme. Keywords: European Union, Europeanization, European Education Policy, Erasmus Exchange Programme

TÜRKİYE'NİN AVRUPA BİRLİĞİ'NE ÜYELİK SÜRECİNİN GÜMRÜK BİRLİĞİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİTarih boyunca çeşitli nedenlerle karşı karşıya gelen Türk ve Avrupalı devletler, birbirleriyle uzun yıllar süren sosyal ve ekonomik ilişkiler içerisinde bulunmuşlardır. Günümüzde bu sürecin temsilcisi olan Türkiye, farklı dine ve kültüre mensup olmasına rağmen Batının muassır medeniyetine ulaşmayı bir hedef olarak belirlemiştir. Nitekim Avrupalı devletlerin bir araya gelerek oluşturduğu Avrupa Birliği'nin bir parçası olmak için çaba göstermektedir. Bu amaçla 1959 yılında Avrupa Ekonomik Topluluğu'na Ortaklık başvurusu yapmış, 1963 yılında Ankara Antlaşması ile bu ilişkiyi resmileşmiştir. Bu durum Türkiye'nin iç ve dış politikasını değiştiren bir sürecin de başlangıcı olmuştur. Bu Antlaşma ile hazırlık, geçiş ve nihai aşamalar belirlenmiştir. Türkiye, tam üyeliğe giden yolun başlangıcı kabul edilen Gümrük Birliğine nihai aşamada dahil olmuştur. Türkiye'nin Avrupa Birliği süreci Gümrük Birliği bağlamında başlamıştır. Gümrük Birliğine üye olması ile birlikte Türkiye'nin dünya ticaretinde ve Birlik üyesi ülkelerle yaptığı ticarette önemli oranda artışlar meydana gelmiştir. Bu da Türkiye'nin ekonomisine olumlu yansımış ve Makroekonomik göstergelerinde pozitif etki oluşturmuştur. Ankara Antlaşması'nın nihai aşamasıyla birlikte AB Gümrük Birliği üyesi olan Türkiye, bu kapsamda birçok yasal ve kurumsal değişiklikler de gerçekleştirmiştir. Ayrıca mevzuata uyum çerçevesinde yaptığı değişikliklerle, AB üyeliği için şart koşulan birçok kriteri de yerine getirmiştir. Bu bağlamda gerek öncesi değişikler olsun ve gerekse dahil olduktan sonraki değişikler olsun; Gümrük Birliğinin Türkiye'nin Avrupa Birliği üyelik sürecine önemli katkılar sağladığı görülmektedir. Bununla birlikte, nihai amacı tam üyelik olan süreçte, geçen uzun süreye rağmen üyeliğin kısa vadede mümkün görünmemesi, Gümrük Birliğinin güncellenmesi gerekliliğini de ortaya çıkarmaktadır. Güncellenen Gümrük Birliğinin, Türkiye'nin Avrupa Birliği üyelik sürecinde sosyoekonomik kalkınmaya doğrudan ve dolaylı etkileri olacağı yapılan çalışmalarla ortaya çıkmaktadır. Güncelleme olması durumunda aynı zamanda 2005 yılında başlanan müzakere fasıllarının yerine getirilmesinde de önemli katkılar sağlayacağı görülmektedir. Bu bağlamda Gümrük Birliğinin ticari, mevzuata uyum ve güncellemeyle birlikte müzakerelerin yerine getirilmesinde ve tam üyelik sürecinde büyük etkileri olması ve katkılar sağlaması beklenmektedir. --- THE EVALUATION OF TURKEY'S EUROPEAN UNION MEMBERSHIP PROCESS IN THE CONTEXT OF THE CUSTOM UNIONTurkey and European countries have been engaged in social and economic relations for long years despite various challenges throughout history. Although Turkey homes various religions and cultures, it sets as a goal to reach West's modern civilization. And it has been exerting efforts to become part of European Union, founded by European states. For this purpose, Turkey applied for membership of the European Economic Community (EEC) in 1959, followed by Ankara Agreement in 1963 that put an official aspect into relations. This development has become beginning of an adventure that fully changed Turkey's domestic and foreign policies. With Ankara Agreement, preparation, transition and final stages were ascertained. In final stage of Ankara Agreement, Turkey was included in Customs Union with European Union (EU), a move considered to be starting path to full membership. Through this membership, Turkey achieved significant jumps in trade with European Union members and the world, which was positively reflected in its economy and brought positive impact on macroeconomic indications. Also, it actualized many legal and corporate changes. Through amendments in line with harmonization of legislations, Turkey implemented many criteria put forward for EU membership. In this regard, it is seen that Customs Union made key contributions into Turkey's EU accession. Also, the fact that Turkey's membership does not appear to be possible in the short term, despite the long period that is the ultimate objective of full EU membership, also reveals the necessity of modernizing the Customs Union. According to some studies, an modernized Customs Union will have direct and indirect impacts on socio-economic development during Turkey's EU accession. At the same time, this modernization is expected to make important contributions into fulfilling the negotiation chapters that started in 2005. In this study, through compliance with the commercial legislation and the modernization, the Customs Union is expected to have great impacts on and to contribute into implementation of negotiations and full membership.

Avrupa Birliği'nin beşinci genişleme dalgasından sonra güvenlik, istikrar, refah ve komşu ülkelerle ilişkilerin geliştirilmesi sağlanması önemli politikalardan biri haline gelmiştir. Çünkü bu ülkelerin ekonomik durumları arasındaki farklılıklar ve organize suçlarla mücadele Avrupa Birliği ile komşu ülkeler arasında yeni politikalar oluşturulmasına yol açmıştır. 2004 yılında başlatılan Avrupa Komşuluk Politikası 16 ülkeyi kapsamaktadır. Bu ülkeler: İsrail, Ürdün, Moldova, Fas, Filistin, Tunus, Ukrayna, Ermenistan, Azerbaycan, Mısır, Gürcistan, Lübnan, Cezayir, Suriye, Libya ve Beyaz Rusya'dır. Avrupa Komşuluk Politikasının asıl amacı Avrupa Birliği ülkeleri ile komşuları arasındaki ilişkileri düzenlemektedir. Bu çalışmada, Avrupa Komşuluk Politikası'nın ekonomik etkileri 2005 ile 2012 yılları arası esas alınarak incelenmiştir. Elde edilen sonuçlar, Avrupa Komşuluk Politikası kapsamındaki ülkelerin ekonomik durumları ve hayat standartlarında bu dönemde bir iyileşme olduğunu göstermektedir. ; After the fifth enlargement of the European Union, it became one of the important policies to provide security, stability, prosperity, and develop relationship between neighborhood countries. The differences at the economic situation and struggling with organized crime between European Union and neighbor countries lead to be created new policies. European Neighborhood Policy was launched in 2004, and consists of 16 countries. These countries are: Israel, Jordan, Moldova, Morocco, the Palestinian Authority, Tunisia, Ukraine, Armenia, Azerbaijan, Egypt, Georgia, Lebanon, Algeria, Syria, Libya and Belarus. The main aim of the European Neighborhood Policy is to arrange the relationship between the European Union countries with their neighbors. This study examines the economic effects of the European Neighborhood Policy on relevant countries in terms of Human Development Index, export and import growth rates between 2005 and 2012. The results show that economic situation and life standards of relevant countries have been improved in this period.

Son yıllarda küreselleşmenin etkisiyle, dünya ekonomisi gelişme göstermektedir. Dünya ekonomisindeki bu gelişmeye paralel olarak, insanların yaşam şekilleri değişmeye başlamış buda enerjiye olan talebi küresel ölçekte arttırmıştır. Dünya, tükettiği enerjinin önemli bir kısmını fosil kaynaklardan sağlamakta olup, bu tür kaynaklar dünyanın belirli bölgelerinde yoğunlaşmıştır. Fosil kaynakların sınırlı ve sonlu olması, dünya ekonomilerinin bu kaynaklara ulaşma ve egemen olma mücadelesine neden olmaktadır. Bu çalışmada Avrupa Birliği ve Türkiye'nin enerji politikaları incelenmiştir. İthal kaynaklara bağımlılığı yüksek olan iki ekonominin, enerji arz güvenliği bağlamında karşılıklı menfaatleri üzerinde durulmuştur. Amerika Birleşik Devletleri'nden sonra dünyanın ikinci büyük enerji tüketimi olan AB ile dünyanın en önemli enerji rezervlerinin olduğu Ortadoğu ve Hazar Bölgesi arasında kalan Türkiye'nin, enerji koridoru olarak Avrupa Birliği'nin enerji arz güvenliğine etkileri incelenmiştir. ; The world economy has grown significantly with the impact of the globalization. In parallel with this development in the world economy, peoples life styles have started to change and hence this increased demand for energy on global scale. The world gets the most significant part of the energy it consumes from fossil energy resources and this kind of resources are concentrated in some specific regions of the world. The fact that fossil energy resources are scarce and problematic creates the struggle between world economies to reach these resources and to be hegemonic on these resources. In this study, energy policies of European Union and Republic of Turkey have been analyzed. Conjugate interests of these two economies that are highly dependent on imported resources have been studied within the context of safety of energy supply. As an energy corridor, which remains between E.U. that is the second energy consumer after United States of America, and Middle East and Caspian Sea that have the most important part of the energy reserves, impacts of Republic of Turkey on the safety of energy supply to European Union has been studied.

Bu araştırma, uluslararası ticaret bakımından Türkiye ve Avrupa'nın ilişkilerini ve bir değişken olarak gümrük birliği antlaşmasının sonuçlarını değerlendirmeyi amaçlamıştır. Avrupa Birliği'nin kurulmasından itibaren internasyonel ticaret birliklerinin kurulumları hız kazanmıştır fakat dünyada internasyonel olarak kurulan ve bütçesi en fazla olan bu birlik ile komşuluk ilişkisine sahip Türkiye'nin nasıl bir ilişki geliştirdiği ve geliştireceğinden de bahsedilmiştir. Ticaret olanakları ve antlaşmalarının iki taraf için de nasıl bir etki yarattığı analiz edilerek sunulmuştur. Avrupa Birliği ve Türkiye özelinde oluşturulan tablolardan yararlanılarak iki ülkenin ticaretleri incelenerek değerlendirmelerde bulunulmuştur. Bu araştırmada nitel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmamızın konusu olan değişkenleri içine alan araştırmaların verileri ve tabloları kullanılarak bakış açısı geliştirilmeye çalışılmıştır. ; This research, in terms of international trade relations between Turkey and Europe as a variable and aimed to evaluate the results of the customs union treaty. The European Union has won the speed of installation, but after the establishment was founded as International International trade union in the world and most of which have been mentioned budget will be developed and how to develop a relationship with the union neighborly relations with Turkey. It is presented by analyzing how trade opportunities and treaties have an impact on both sides. The European Union and Turkey benefiting from the ones created in the table have been made in special assessment examining the two countries' trade. Qualitative research methods were used in this study. It has been tried to improve the viewpoints by using the data and tables of the researches including the variables of our research.

Savunma harcamaları tüm ülkelerde olduğu gibi ülkemizde de oldukça önemli bir yere sahiptir bütçeden önemli bir pay almaktadır. Türkiye soğuk savaş yıllarında Sovyetler Birliği'nin yayılmacı politikasına karşı 1952 yılında NATO'ya üye olmuştur. Türkiye NATO güvenlik şemsiyesine katılmakla savunma harcamalarını daha da artırmadan yüksek bir güvenlik düzeyine ulaşmıştır.Küreselleşme ile birlikte bölgesel entegrasyonlar da hız kazanmış çeşitli ittifak arayışları ortaya çıkmıştır. Bu entegrasyonu en iyi uygulayan Avrupa olmuştur.AB kendi güvenlik politikasını kurma yolunda, Türkiye ise AB'ye üyelik süreci içindedir. Türkiye'nin savunma ihtiyacını gerektiren nedenler gerek AB, gerekse NATO ülkelerinden farklılık arz etmektedir. Türkiye'nin tehdit algılaması daha farklıdır. Çünkü Türkiye dünyanın en istikrarsız bölgesinde bulunmaktadır. Ortadoğu, Balkanlar ve Kafkaslar dünyadaki en önemli kriz bölgeleridir.Avrupa'nın NATO dışında bir güvenlik sistemi oluşturması ciddi bir savunma gideri anlamına gelmektedir. Avrupa'nın bugünkü güvenlik yapısıyla üye devletler, soğuk savaşın sona ermesi ve hâlen devam eden NATO güvenlik şemsiyesine rağmen savunma harcamalarını azaltamamışlardır.AB AGSP'yi NATO'dan daha yüksek bir güvenlik düzeyine çıkaramadığından, bugüne kadar olan Türkiye'nin AB sürecinin Türk savunma harcamalarına önemli bir etkisinin olmadığı söylenebilir. Ayrıca AB'de savunma harcamaları incelendiğinde, özellikle AB'ye üye ülkelerin üyelikten önceki ve sonraki savunma harcamaları düzeyinin korunduğu görülmektedir.Bugünün güvenlik ortamında; Türkiye özellikle bölgesindeki istikrarsızlık ortamının barış ortamına bırakılmadığı ve komşu ülkelerin savunma harcamalarının azalmadığı sürece kedini güvende hissedemeyecektir. Bütün bunlara değişen yeni tehdit algılamasında da tanımlanan ve dış desteğe de sahip terör sorunu eklenince Türkiye'nin caydırıcılığı yüksek bir silahlı kuvvetler bulundurmaya, dolayısıyla savunma harcamalarını mevcut düzeyde tutmaya devam edeceği değerlendirilmektedir. ; Defense Spending has, as in almost all countries, an important place in our country and gets a huge portion of the budget. Turkey became a member of NATO in 1952 against hostile policies of the Soviet Union. By joining the security umbrella of NATO, Turkey has assured a high level of security without having to further increase her defense spending.By globalization, regional integratins and search for various alliances have quickly become the trend. The best example of this integration is Europe.Europe is on its way to establishing her own security policy, whereas Turkey is in the process of membership to the European Union (EU).The reasons for Turkey?s defense spending differ from those of both EU and NATO countries threat perception of Turkey is much more different, because Turkey is located in the most instable region of the world. The Middle East, Balkans and the Caucasus are the most important crises regions in the world.To establish a security system apart from NATO means a serious defense expenditure for Europe. Despite the end of the cold War and the currently available NATO defense umbrella, EU member countries have been unable to reduce defense spending due to Europe?s current security structure.Because the EU has been unable to bring Eropean Security and Defense Policy to a higher security level than that of NATO, it is right to state that Turkey?s EU process has has not had an important influence on Turkish defence spending. Furthermore, when defense spending in EU is examined, it is clear that level of defense spending of EU countries before and after becoming members of the EU has not changed.In today?s security environment; Turkey will not feel safe unless the neighboring countries reduce their defense spending and the instable situation in the region becomes one of peace. If the externally supported and funded terror problem defined in the new threat perception is added to all of these, Turkey is forced to maintain a highly deterrent armed forces and thus to maintain her defense spending in its current level.

Genel bir tanımlama ile serbest bölgeler, ülke sınırları dahilinde olmakla beraber, dış ticaret, vergi ve gümrük mevzuatının uygulanması bakımından ülkenin gümrük hattı dışında sayılan bölgelerdir. Bu bölgelerde ilgili ülkeye ait yasal düzenlemeler uygulanmamakta, bunun yanında yapılan faaliyetler için çeşitli teşvikler sağlanmaktadır. Serbest bölgelerin kurulmasındaki amaçlar; ihracatın arttırılması, dış ticaret ve yatırımlar ile ilgili bürokrasinin azaltılması, ithalatın daha kolay ve daha az maliyetli gerçekleştirilebilmesi ve üretim ve istihdamın arttırılmasıdır. Bugün ülkemizde faaliyet gösteren serbest bölgelerin sayısı yirmi bire ulaşmıştır. 1985 yılında 3218 sayılı Kanun'la kurulmaya başlanan serbest bölgeler kuruldukları günden bu yana ekonomiye belirgin katkılar sağlamışlardır. Ağırlıklı olarak sanayi faaliyetlerinin yürütüldüğü serbest bölgelerimizdeki faaliyetlerden elde edilen her çeşit kazanç vergi dışı bırakılmaktadır. Avrupa Birliği'nde serbest bölge uygulamaları incelendiğinde ise, bölgelerde ağırlıklı olarak ticaret faaliyetlerinin yürütüldüğü, dış ticaret, gümrük ve vergi uygulamaları açısından da formalitelerin kısmen daha az olmakla birlikte, ülkemizdeki kadar muafiyet tanınmadığı görülmektedir. Türkiye'deki serbest bölgelerin AB'ye uyum sürecinde tartışma konusu olacağı ve Birlik yasal mevzuatına uyum sağlaması gerektiği açıktır. ; In general, free zones can be described as the zones which are within the borders of country, but are out of customs line of the country in terms of foreign trade, tax and administration of customs legislation. Legal regulations of the country are not carried out in these zones; however, various supports are available for the actions performed. The aims of establishing free zones are to increase export, to decrease the bureaucracy related to foreign trade and investments, to perform easier and cheaper import and to raise production and employment. Today, in our country, the number of free zones has reached twenty one. In 1985, the free zones that started to be established through Law number 3218 have had remarkable contributions to economy since then. Every sort of earning gained from our free zones, at which mostly industrial actions are carried out, is tax-exempted. When free zone administrations are examined in EU, it can be seen that in these zones usually trade actions are carried out and although the formalities are partially fewer in terms of foreign trade, customs and taxation, exemption is not as much as in our country. It is very clear that the free zones in our country will possibly be a debatable subject during EU adaptation process and will have to adapt to Union legal legislation.

İçinde bulunduğumuz yüzyılda, eğitim ve onun yükselen değerleriyle yeni bir inşa dönemi başlamıştır. Avrupa Birliği, bu sürece kayıtsız kalamamış; Birlik olmanın getirdiği öncelikler olan sanayi, ticari, politik, güvenlik ve temel haklar konularında başladığı bütünleşme çabalarına eğitimle devam etmiştir. Eğitim başlığı, Birlik için önemli bir konudur. Birliğin gelişimi incelendiğinde eğitimin özellikle ekonomi politikalarıyla ilintisi dikkat çekmektedir. AT aşamasında mevcut ekonomik koşullar Topluluğun ilgisini ekonomik gelişmeye ve kalkınmaya ve diğer bazı alanlara çekmiştir. Bu ilginin Birliğin elli yılına mal olduğu düşünülmektedir. Sosyoekonomik gelişmelerle beraber gelişen Birlik özellikle seksenli yılların başlangıcıyla beraber eğitim politikalarına oldukça önem vermeye başlamış; iki binli yıllarla beraber politikaların ve programların meyvelerini toplamaya başlamıştır. Bu sonuçlar ise ?Avrupalılaşma? ve bir ?Avrupa Kültürü? inşa etme çabalarında Birliğin aldığı yolu en açık bir biçimde göstermektedir. ; In our century, with education and its upgrade values, a new construction period has begun. European Union has not been indifferent to this process; it has kept on the integration efforts in the areas of industry, commerce, politics, security and fundamental rights, which are the priorities coming with being a union, with education. The title of ?Education? is an important issue for Union. When looked at the progress of Union, it calls attention the relation of education with especially economy politics. At the time of European Community, the present economic conditions have attracted Community?s attention to economical progress and development and some other areas. It is thought that this attention has cost fifty years for Union. Union that develops together with socio?economic progression has attached importance considerably to education politics with especially the beginning of 1980s; together with 2000s, it has begun to take the results of politics and programs. As for these results show clearly the distance that Union gains in the efforts of constructing ?European Culture? and in ?Europeanization?.

Sırbistan, Karadağ, Arnavutluk, Bosna-Hersek, Kosova ve Kuzey Makedonya'dan oluşmakta olan Batı Balkan Bölgesi, AB'nin genişleme sürecinde ilk adım olarak üyelik sürecinin tamamlanmasını istediği bölgelerden biridir. Bu coğrafyada yer alan devletlerden biri olan Kuzey Makedonya'nın Avrupa Birliği üyeliğinde beş aday devletten (Türkiye, Karadağ, İzlanda, Sırbistan) birisi olarak 2004'te üyelik başvurusunda bulunduğu bilinmektedir. 2005'te AB Konseyi tarafından garanti edilen Kuzey Makedonya'nın adaylık statüsü günümüze değin farklı ekonomik ortaklıklar ve vize muafiyetiyle sürdürülmüştür. Entegrasyon sürecinde AB-Kuzey Makedonya ilişkilerinde tam üyelik aşamasında Kuzey Makedonya'nın dış politika sorunları, AB ilerleme raporlarına uyum gibi meseleler gerçekleştirilmesi beklenen reformlar arasındadır. Hiç şüphesiz AB'nin Sosyal İnşacı politikası Kuzey Makedonya'nın siyasal ve hukuksal reform hareketlerinin hayata geçirilmesinde etkili bir itici güç mahiyetindedir. Bu bağlamda yakın dönemde Kuzey Makedonya'nın üyeliğinin önündeki temel etken olan Yunanistan ile yaşadığı isim anlaşmazlığı sorunu ortadan kalkmıştır. Bu durum Kuzey Makedonya'nın, Avrupa Birliği Entegrasyon Sürecinde önemli mesafeler kat ettiğinin kanıtıdır. Üç bölümden oluşan çalışmamızda AB'ye entegrasyon sürecinde Kuzey Makedonya'nın AB üyeliği süreci Sosyal İnşacı yaklaşım açısından ele alınmıştır. Bu çerçevede AB üyelik kriterleri ve Kuzey Makedonya'nın AB üyeliğinde gerçekleştirmesi gereken reformların neler olduğuna değinilmiştir. Çalışmamızda Kuzey Makedonya Cumhuriyeti'nin AB'ye kabulünün AB reformlarıyla birlikte gerçekleşebileceği görülmüştür. Diğer Balkan devletleriyle yaşanan sosyo-kültürel ve etnik meselelerin çözüme kavuşturulması da bir diğer unsurdur. ; The Western Balkans Region, which consists of Serbia, Montenegro, Albania, Bosnia and Herzegovina, Kosovo and Northern Macedonia, is one of the regions that the EU wants to complete the membership process as a first step in the enlargement phase. It is known that Northern Macedonia, one of the states in this geography, applied for membership in 2004 as one of the five candidate states (Turkey, Serbia, Montenegro, Iceland) of European Union membership. The Candidate Status of Northern Macedonia, guaranteed by the EU Council in 2005, has been maintained to date with different economic partnerships and visa exemptions. In the entegration process, Northern Macedonia's foreign policy problems at the stage of full membership in Northern Macedonia relations and compliance with EU progress reports are among the targets to be achieved. Undoubtedly, the social constructivist policy of the EU is an effective driving force in the implementation of political and legal reform movements of Northern Macedonia. In this context, the name dispute with Greece, which is the main reason preventing Northern Macedonia's accession recently, has disappeared. This is proof that Northern Macedonia has made significant progress in the European Union Integration Process. In our three-part study, Northern Macedonia's EU membership process has been discussed in terms of social constructivist approach in the EU integration process. It covered the EU membership criteria and what reforms Northern Macedonia should implement in its EU membership. In our study, it was seen that the acceptance of the Republic of Northern Macedonia to the EU can only be realized with the EU reforms which include social constructivist approach. The resolution of socio-cultural and ethnic issues with other Balkan states is another factor.

Bu çalısmanın amacı Türkiye'nin tarım politikasında karsısına çıkan engelleri, mevzuat ve uygulama yanlıslarını ortaya çıkarmak, çıkarılan bu sonuçları AB'ye uyumda Tarım Müzakereleri çerçevesinde düzeltmek için gerekli politikanın OTP oldugunu göstermektir. Çalısmada aynı zamanda AB'nin nasıl gıda ithalatçısı konumundan, ihracatçı konumuna geçtigini görmekteyiz. Türkiye için AB Uyum Müzakerelerinde en büyük engel OTP'ye uyumdur. OTP'nin AB'nin ilk ve en büyük bütçeyle destekledigi politikası olması dolayısıyla, AB Türkiye gibi tarım potansiyeli yüksek bir ülkeyi Topluluga almaktan çekinmektedir. Türkiye'nin, AB'ye ister üye olsun ister olmasın; istikrarlı bir tarım politikasına ihtiyacı vardır. Enflasyon hedeflemesi için gerekli olan Merkez Bankası'nın bagımsızlastırılması politikasına benzer, tarım politikalarının tek bir birimden yönetilmesi için bir adım atılması gerekmektedir. Görüldügü gibi ülkemiz için eksiklikleri olsa da, Türkiye Tarım Sektörü için günümüzde OTP'ye uyulmasına ihtiyaç vardır. ; The purpose of this study is to reveal the complications in Common Agricultural Policy that Turkey come across during the period , the legislation and implementation errors and to demonstrate the necessity of Common Agricultural Policy to arrange these problems within The Agriculture Negotiations. In this study we see how European Union become an exporter of food instead of being an importer. In The Agriculture Negotiations, the most important difficulty is the adaptation to the Common Agricultural Policy. CAP, for being the first and supported with the biggest budget policy of European Union, EU forbear to accept Turkey to the community. Turkey needs a stable agriculture policy in any case. It is necessray to make an attempt for the management of agriculture policies under one unit like the independency of Central Bank for inflation targeting. As it mentioned, although it has some defects, at the present day The Turkish Agricultural Sector require CAP

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Ticaret Üniversitesi -- Kaynakça var. ; Türkiye ve Avrupa Birliği arasındaki görüşmeler, 3 Ekim 2005 tarihinden sonra, devam eden bir müzakere sürecidir. Müzakereleri iki taraflı bir süreç olarak ele almak üçüncü tarafları göz önüne almamak eğilimine işaret eder. Üçüncü taraflar, sadece sürece katılmakla kalmayıp, aynı zamanda dikkatli bir şekilde yönetilmesi gereken süreci daha karmaşık hale getirirler. Bu yaklaşım ışığında, müzakereler çok taraflı olarak ve Türkiye ve Avrupa Birliğindeki kurumlar tarafından, çok taraflılığın doğasından kaynaklanan istikrar ve sınırlılıklara uygun olarak gerçekleştirilmelidir. ; Turkey and European Union accession talks process is an ongoing negotiation process after the 3rd Oct, 2005 decision. Taking the negotiations as a bilateral process has a tendency which ignores the third parties. Third parties are not only involving the process, but also making more complex that needs to be held negotiations carefully managed. In the light of this approach, negotiations should be held as a multilateral process and its nature of stability and limitations in which determined by the institutions of Turkey and the European Union.

Toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanması küresel ve rekabetçi dünyada gelişmiş bir ülke olmak için gereken koşullarından biridir. Bu sebeple, toplumsal cinsiyet eşitliğinin uluslararası ve ulusal gündemlerde önemli bir yeri vardır. Toplumsal cinsiyet eşitliği, insan haklarını kullanmada ortaya çıkan cinsiyete dayalı eşitsizliğin ve ayrımcılığın giderilmesi için uluslararası politikaların bir parçası olmuştur. Ancak toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanması için konunun ayrıca ele alınmasına gerek duyulmuştur. Çalışma, bu durumdan hareketle uluslararası belgeler ışığında Türkiye ve Avrupa Birliği'nde toplumsal cinsiyet eşitliğine yönelik politikaları incelemiştir. Toplumsal cinsiyet eşitliği politikaları, sosyal politikalar içinde değerlendirilmektedir. Çalışmada görüldüğü gibi, Avrupa Birliği ülkeleri için sosyal politikalar çerçevesinde toplumsal cinsiyet eşitliği önemli bir yere sahiptir. Bununla birlikte, Avrupa Birliği işbirliği içinde olduğu uluslararası kuruluşlarla beraber konuyla ilgili etki alanını genişletmiştir. Türkiye rekabet gücünü ve gelişmişlik düzeyini artırmak istemektedir. Bunun için Avrupa Birliği'ne aday ülke olarak üzerine düşen sorumlulukları yerine getirmeye çalışmaktadır. Türkiye toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanması adına yasal mevzuatında önemli değişikliklere yer vermiştir. Çalışmanın amacı, bu süreçte yaşanan ilerlemeleri ve eksiklikleri görmeyi sağlamaktır. Çalışmanın kapsamı, toplumsal cinsiyet eşitliğini sağlamak için Türkiye tarafından imzalanan uluslararası antlaşmalar, anayasal ve yasal değişiklikler ve Avrupa Birliği'ne aday ülke olarak Türkiye'deki gelişmelerdir. Çalışmada, toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanması adına atılan adımlar çok ve değerli olmakla beraber uygulamada yetersiz bulunmuştur. Türkiye cinsiyet eşitliğine dair politikaların çoğunu mevzuatına yerleştirmiş, hukuksal ve kurumsal düzenlemelerini yapmıştır. Buna karşın, ilerleme raporlarında eleştirilerin sürekliliğinden de görüldüğü gibi, uygulamada sorunlar devam etmektedir. Bu değerleri doğru bir şekilde benimseyen bir toplum yaratmak için imkânlara eşit erişim sağlanmalı ve kadınların çalışma hayatında ve siyasette daha çok yer alması sağlanmalıdır. ; Achieving gender equality is one of the conditions to become a developed country in a global and competitive world. Therefore, gender equality is an important issue in international and national agendas. Gender equality has become a part of international policies to address gender-based inequality and discrimination in the practice of human rights. However, the issue needs to be handled separately in order to ensure gender equality. The study examines the policies on gender equality in Turkey and the European Union by the international documents related to gender rights. Gender equality policies are evaluated within social policies. The study showed that gender equality has an important place within the framework of social policies for European Union countries. However, the European Union has expanded its scope of influence with the international organizations it cooperates with. Turkey desires to improve its competitiveness and level of development. Thus, Turkey works towards fulfilling its responsibilities as a candidate country to join the European Union. As a part of these efforts, Turkey has made significant changes in its legislation to enforce gender equality. The goal of this study is to assess the progress and the insufficiencies in this process. The scopes of the study are international agreements signed by Turkey, constitutional and legislative amendments and progress in Turkey as a candidate of European Union to provide gender equality. The study reveals that even though many and valuable steps have been taken to safeguard gender equality in Turkey. However, the implementation of these steps remains inadequate. Turkey has placed most of the policies on gender equality in legislation and has made related legal and institutional arrangement. However, as the progress reports continuously criticize, problems remain in practice. To create a society that truly embraces these values, equal access to opportunities should be established and women should be more involved in work life and politics.

Barselona Süreci, Kasım 1995'te, 15 Avrupa Birliği Üye Devletinden ve 12 Akdeniz Devletinden oluşan 27 katılımcı tarafından Barselona Bildirgesinin ilan edilmesiyle başlamıştır. Bu, Akdeniz havzasını bir barış, istikrar ve refah alanına dönüştürmeyi amaçlayan iddialı bir proje olarak sunulmuştu. Bildirgede demokratikleşmeye ve insan haklarına yapılan önemli vurgunun yanında ana hedeflerden birisi ortak bir serbest ticaret bölgesinin 2010 itibariyle kurulması olmuştur. Bu çalışma, Barselona Sürecini Avrupa devletlerinin daha önceki Akdeniz politikasından başlayarak incelemekte ve Sürecin yapısını ve bugüne kadar olan gelişmeleri değerlendirmektedir. ; The Barcelona Process started with the announcement of the Barcelona Declaration in November 1995, by 27 participants that is composed of 15 European Union Member States and 12 Mediterranean countries. It was presented as an ambitious project aimed to transform the Mediterranean basin into an area of 'peace, stability and prosperity'. Besides the strong emphasis on democratisation and human rights in the Declaration, it was one of the main goals to establish a common free trade area by 2010. This article examines the Barcelona Process starting from the earlier Mediterranean policies of the European states and evaluates its structure and development up to date.