Girişimcilerin yaşadığı zorluk ve çözüm önerilerine bakmanın öncesinde, KOBİ'lere ve gelişimlerine dair iç ve dış etkenlerle ilgili literatür taramasının yapıldığı bu çalışmada, öncelikli olarak Türkiye, Avrupa Birliği Ülkeleri ve Asya Ülkeleri'ndeki KOBİ tanımlarına değinilmiş, hem ulusal hem de uluslararası alanda ekonomi ve kalkınma düzeyinde KOBİ önemine dikkat çekilmiş, ikinci bölümde ise, avantaj ve dezavantajları değerlendirilmiştir. Çalışmanın üçüncü bölümü itibariyle, Avrupa Birliği'nde KOBİ gelişimi incelenerek, Birlik'te KOBİ'lere dair yapılmış çalışmalar kategorize edilmiş, uygulamaların amaçları ve uygulanabilirliği açıklanmıştır. Çalışmanın dördüncü bölümü Türkiye eksenli olarak, ülkemizde uygulanan plan ve politikaların KOBİ yapı ve kültürüne ne gibi katkılar sağladığı, bu gelişimin rakamsal olarak karşımıza ne gibi sonuçlar çıkardığı, KOBİ'ler alanında çalışmalar yapan kurum ve kuruluşların plan ve programlarının etkinliği ifade edilmeye çalışılmıştır. Beşinci ve son bölümde ise, KOBİ'lerin yaşadıkları temel sorunların kaynakları incelenmiş, tüm sorunların temelinde finansal yetersizliklerin olduğuna ve bu doğrultuda uygulanabilecek çözüm önerilerinin yine kamu ve özel sektör koordinasyonundaki teşvikler ile KOBİ'lerin yapısal düzenlemelerine bağlı olduğunun altı çizilmiştir. Çalışmada tüm bunlar ışığında, KOBİ'lerin geçmişten günümüze tarihsel süreçleri, gelişimleri ve yapıları doğrultusunda temelden ve sonradan oluşmuş olan tüm oluşum, sorun ve bunlara dair çözüm önerileri ortaya konmaya çalışılmıştır. ; Before looking at the difficulties and solutions to access to financial resources, one of the biggest problems of entrepreneurs, in this study where SMEs and developing internal and external factors are present and related literature review is done, primarily Turkey, European Union countries and Asian countries have been given information about the SME definition, the importance of SMEs at national and international level in the economy and development level is emphasized and in the second part advantages and disadvantages are evaluated. In addition, as part of the third part of the study, the SME development in the European Union was examined and the studies on SMEs in the Union were categorized and the aims and applicability of the applications were explained. The fourth part of the study as Turkey axis, the country has implemented plans and policies that make contributions as what the SME structure and culture, the development of numerical he drew conclusions as to what we face, the effectiveness of the organizations and institutions which work in the SME space plans and programs have been attempted to be expressed. In the fifth and the last part, the sources of the main problems that SMEs have experienced are examined and it is underlined that financial deficiencies are the basis of all problems and the solution proposals that can be applied in this direction depend on the incentives under the coordination of public and private sector and the structural arrangements of SMEs.
21. yüzyıl, küresel siyasette birçok bölgede protestolar ve toplumsal hareketlere tanık olmaktadır. Bu olaylar, ekonomik sorunlardan özgürlük mücadelesine kadar geniş bir yelpazede ortaya çıkabilmektedir. Bu çerçevede özellikle dikkat çeken Hong Kong, tarihsel geçmişiyle ekonomik ve siyasi olarak Çin için önemli bir yere sahip olmuştur. Son yıllarda sıklıkla gündeme gelen Hong Kong protestoları Çin ile gerginliğin giderek artmasına neden olmuştur. Çin için hassas konular arasında yer alan Hong Kong, birçok aktörün dikkatini çekmiştir. Bu çerçevede, Hong Kong'daki protestolara küresel güçlerin yaklaşımları Çin açısından önemli olmaktadır. Çalışmada ele alınan iki aktör olan Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Birliği, Çin'in ekonomik ve siyasi hayatında ilk sıralarda olması nedeniyle önemlidir. Çalışmada öncelikle Hong Kong protestolarının genel bir değerlendirilmesi yapılmış, sonraki bölümlerde Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Birliği'nin protestolara yaklaşımları kronolojik olarak ortaya konulmuştur. İki aktörün yaklaşımı liderler, kurum ve organ temsilcilerinin söylemleri temelinde gösterilmiştir. Böylece, Hong Kong protestolarıyla ilgili olarak iki önemli aktörün yaklaşımlarındaki benzerlikler ve farklılıklar temelinde bazı çıkarımlar yapmak mümkün olacaktır. Çalışmada, protestolar karşısında ABD'nin AB'den daha sert söylemlerinin olduğu, Trump yönetiminin sorunun doğrudan taraflarından biri haline geldiği görülmüştür ; The 21st century has witnessed protests and social movements in many regions in global politics. These events can occur in a wide range from economic problems to the struggle for freedom. In this context, Hong Kong has an important place for China in economic and political terms with its historical background. The Hong Kong protests, which have frequently been on the agenda in recent years, have led to increasing tension with China. Hong Kong, a sensitive issue for China, has attracted the attention of many actors. In this framework, the approach of global powers to protests in Hong Kong is important for China. The two actors in the study, the United States and the European Union, are important due to their high-ranking positions given their economic and political relations with China. In this study, firstly, a general evaluation of Hong Kong protests has been made, and in the following sections, the approaches of the United States and European Union to the protests have been presented chronologically. The approach of the two actors is shown based on the discourses of the managers of the institutions and the representatives of the state. Thus, it will be possible to draw some conclusions based on similarities and differences in the approaches of the two major actors regarding the Hong Kong protests. In the study, it was seen that the USA had harsher rhetoric than the EU in the face of the protests, and the Trump administration became one of the direct sides of the problem.
ÖZETAVRUPA EĞİTİM ALANI'NIN OLUŞTURULMASI: TÜRK YÜKSEKÖĞRETİMİ ÖRNEĞİBu tezin temel sorunsalı, AB'nin doğrudan bir baskısı bulunmadığı politik alanlarda, ulusal düzeyde politika yayılımının nasıl gerçekleştiğidir. Bu çalışma Avrupa Eğitim Politikası alanına yoğunlaşmakta ve politikanın gelişimi özellikle, 1999 yılından beri yürürlükte olan Bologna Süreci'ne odaklanılarak incelenmektedir. Çalışmanın hedefi Avrupa Eğitim Alanı'nın nasıl oluştuğunu göstermek ve bu alanın ilkelerini tespit etmektir. Çalışma, politika yayılım sürecinin bir kaynağı olarak Avrupa Eğitim Alanı üzerinde durduktan sonra bir vaka çalışması olarak Türkiye'yi ele almakta ve eğitim alanı ilkelerinin bu ülkede nasıl yayıldığını tahlil etmektedir. Bu nedenlerle, çalışmada şu sorulara cevap aranmıştır: Avrupa Eğitim Alanı nasıl inşa edilmektedir? Hangi yollar ve sebeplerle alanın ilkeleri ulusal seviyeye nüfuz etmektedir? Teorik çerçevesi 'sosyal yapısalcılık' üzerine kurulmuş olan bu çalışmanın kavramsal çerçevesi Avrupalılaşma literatüründen yararlanmaktadır. Çalışmada, eğitim politikası alanında Avrupalılaşma'nın yatay bir süreç olduğu; değişim yönünde baskının nispeten daha az doğrudan olduğu savunulmaktadır.Anahtar Kelimeler: AB Eğitim Politikası, Bologna Süreci, Avrupalılaşma, Soysal İnşacılık, Türk YükseköğretimiABSTRACTCONSTRUCTING THE EUROPEAN EDUCATION SPACE:THE CASE OF TURKISH HIGHER EDUCATIONThe main concern of this dissertation is to explain how policy diffusion occurs in policy areas at the EU level when there is no direct pressure. The study focuses on European educational policy and traces the evolution thereof, specifically focusing on the Bologna Process that was launched in 1999. After focusing on the source of the diffusion process, which is the European educational space, the dissertation takes Turkey as a case study, analysing how the norms of the educational space have diffused in this country. Thus, the study aims at answering the following questions: How is the European educational space constructed? How and why the norms of the space diffuse to the national level? In terms of the theoretical framework, the study bases itself on social constructivism. The conceptual framework is drawn upon the literature on Europeanization. Europeanization in educational policy is argued to be a horizontal process, where pressure for change is less direct. Keywords: EU Educational Policy, Bologna Process, Europeanization, Social Constructivism, Turkish Higher Education
Avrupa Birliği (AB) hibelerinden Türkiye'de başta kamu kurumları olmak üzere çok sayıda özel kuruluşta faydalanmaktadır. AB tarafından tahsis edilen hibelerden yararlanan kurumlar arasında en yüksek payı yükseköğretim kurumları almaktadır. Bu çalışma, Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programları Merkezi Başkanlığı'nın amiral gemisi olan Erasmus Programı altında yükseköğretimde öğrenci öğrenme ve personel hareketliliğine tahsis edilen hibenin kullanılması ve muhasebeleştirilmesinin incelenmesini amaçlamaktadır. Birinci bölüm, ülkemizin AB ile olan üyelik ilişkisini ve bunun yükseköğretime yansıması olan Bologna Sürecinin Türk yükseköğretim kurumlarına olan etkisini ele almıştır. İkinci bölüm ise, AB Eğitim Programları içinde önemli bir yer tutan Erasmus Programının ayrıntılı incelenmesine yoğunlaşmıştır. Bunu yaparken, Erasmus Programının yükseköğretim uygulaması, Erasmus Programı kapsamında yürütülen faaliyetler ve hibe desteği konusu detaylandırılmış ve örneklerle güçlendirilmeye çalışılmıştır. Üçüncü bölüm, konunun muhasebeleştirilmesine ayrılmıştır. Bu bağlamda, program kapsamında yükseköğretim kurumlarına tahsis edilen hibenin temelleri ve kaynakları anlatılmaya çalışılmıştır. Hibenin, kullanılması ve yararlanıcılara aktarılması örneklerle desteklenmiştir. Yükseköğretim kurumlarında Erasmus Programı kapsamında tahsis edilen hibelerin verimli kullanımı, hem AB Komisyonu hem de diğer program paydaşları için büyük önem taşımaktadır. İlgili dönemlerde kullanılmayan hibeler, kaynağa iade edilmekte, bu da programın işleyişini ve gelecek planlamasını olumsuz etkilemektedir. Bu konu AB Komisyonu ve ülke Ulusal Ajansları tarafından hassasiyetle takip edilmektedir. Verimli kullanılmayan kaynaklar, paydaşların fon kullanım performansını doğrudan etkilemektedir. Tahsis edilen hibenin hedeflenen şekliyle öğrencilerin ve personellerin kullanımına sunulması ve bunu etkileyebilecek olumsuz faktörlerin asgari düzeyde tutulması programın seyri için önem arz etmektedir. Tahsis edilen hibelerin etkin, verimli bir şekilde harcanması ve hibe iadesine yol açan etkenleri ortadan kaldırmak amacıyla çalışmanın güncel bir kaynak olabileceği öngörülmüştür. ; In Turkey, as well as a large number of private institutions, public institutions also benefit from EU grants. Among the institutions benefiting from the grants allocated by the European Union, higher education institutions have the largest share. This study aims to examine the use and accounting of the grant allocated to the student mobility for study and staff mobility in higher education within the Erasmus Program that is the flagship of the Center for European Union Education and Youth Programs. The first part has dealt with the membership relationship of Turkey's with EU and the impact of the Bologna Process on Turkish Higher Education Institutions. The second part has focused on the detailed examination of the Erasmus Program which has an important place among the EU Education Programs. While doing this, the higher education implementation of the Erasmus Program, the activities carried out within the scope of the Erasmus Program and the subject of the grant support have been detailed and tried to be strengthened with examples. The third part is devoted to the accounting process of the subject. In this context, basis and the sources of the grant allocated to the higher education institutions within the scope of the program have been tried to be explanied. Use and the transferring of the grant to the beneficiaries have been supported by the examples. The efficient use of the grants allocated under the Erasmus Program in higher education institutions has great importance for both the EU Commission and the other stakeholders in the program.The grants not used in the relevant periods are returned to the source; this negatively affects the functioning of the program and its future planning. This issue is carefully followed by the EU Commission and the National Agencies of the countries. The sources not used efficiently affect the fund application performances of the stakeholders directly. It has great importance for the course of the program to be brought the allocated grant in use for the students and staff in a targetted manner and to minimize the negative factors that may affect it. It has been foressen that the study may be an up-to-date resource in order to spend the allocated grants effectively and efficiently and to eliminate the factors leading to the return of the grant.
Bu tez çalışmasında, Avrupa Birliği'nin toplumsal cinsiyet eşitliği politikalarının üye ülkeler üzerindeki etkisi feminist bakış açısı ile incelenmiştir. Toplumsal cinsiyet eşitsizliği sonucu oluşan kamusal/özel alan ayrımı kadınların siyasi karar mekanizmalarında yer almalarını engellemiştir. Bu tezin ana argümanı, kuruluşundan itibaren iktisadi temelli yapılanmış olan Avrupa Birliği'nin özellikle Amsterdam Antlaşması ile ana akım politikası haline getirdiği toplumsal cinsiyet eşitliği, üyelerinin farklı siyasi geçmiş ve refah devlet tipolojilerine sahip ülkelerden oluşması göz önüne alındığında Avrupa Birliği'nin her üye ülkesinde toplumsal cinsiyet eşitliği politikaları farklı seviyelerde pratik edilmekte olduğudur. Avrupa Birliği'nin üye ülkelerinde kadınların siyasi hayata katılımları karşılaştırmalı vaka analizi kapsamında incelenmiştir. Tez çalışması feminist kuram çerçevesinde kadınların siyasi katılımını ele almıştır. Avrupa entegrasyon sürecinde toplumsal cinsiyet eşitliğinin Birliğin politikalarında özellikle kadınların siyasi katılımından ziyade ekonomik çıkarlarına odaklandığına yer verilmiştir. Son olarak, siyasi alanda toplumsal cinsiyet eşitliğinin zayıf olduğu Avrupa Birliği'nin kurucu üyesi İtalya ile Avrupa Birliği'nin toplumsal cinsiyet eşitliği politikaları ile 2004 yılında tanışan ve siyasi düzeyde toplumsal cinsiyet eşitliğinde görece iyi bir konumda olan eski sosyalist ülke Slovenya karşılaştırılması yapılmıştır. Sonuç olarak Avrupa Birliği'nin toplumsal cinsiyet eşitliğini ana akım politika haline getiremediği ve üye ülkeler üzerinde etkisinin kısıtlı kaldığı; ülkelerin siyasi kültür ve geçmişlerinin yanında refah devlet tipolojilerinin toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanmasında etken olduğu saptanmıştır. Çalışmanın sonucunda Avrupa Birliği'nin kadınların siyasi katılım özelinde yetersiz toplumsal cinsiyet politikaları ürettiği ve üye ülkeler üzerindeki etkisinin kısıtlı olduğu ortaya çıkmıştır. Bu sonuç doğrultusunda tez çalışması, literatürde mevcut boşluğu doldurmayı hedeflemiştir. --- This study examines the effect of gender equality policies on of European Union (EU) member countries from feminist theory. The distinction between public and private space that is built by gender inequality restrains women from political decision-making. Main argument in this study is that European Union, that has constitutive focus on economics, institutionalized gender equality as its mainstream politics after the Treaty of Amsterdam; however, the emphasis of gender equality varies within member countries since they have different types of political and financial agenda and welfare state models. In this study, comparative case analysis methods are applied to examine political participation of women in European Union member counties. For this research, political participation of women is discussed from feminist approach. In the process of European integration, European Union policies focuses on economic interests instead of aiming political participation of women in terms of gender equality. Lastly, this study compares Italy, as a charter member of European Union, which has weaknesses for promoting gender equality and Slovenia, as an former socialist country, which is still relatively in a better position for promoting gender equality even though it met with gender equality criteria of EU in 2004. To sum up, European Union was not able to institutionalize gender equality as its mainstream politics. The impact of EU"s political structure for promoting gender equality on the member countries is limited because of the fact that the differences between political and historical agendas of these counties and their welfare state models are the factors that have a visible impact in this context. In consequence, this research points that policies of European Unions on gender equality in terms of political participation of women are insufficient and the impact of its structure on its members are limited. In this direction, this study aims to fill the gap in the literature.
Bu tez çalışmasında, Avrupa Birliği'nin toplumsal cinsiyet eşitliği politikalarının üye ülkeler üzerindeki etkisi feminist bakış açısı ile incelenmiştir. Toplumsal cinsiyet eşitsizliği sonucu oluşan kamusal/özel alan ayrımı kadınların siyasi karar mekanizmalarında yer almalarını engellemiştir. Bu tezin ana argümanı, kuruluşundan itibaren iktisadi temelli yapılanmış olan Avrupa Birliği'nin özellikle Amsterdam Antlaşması ile ana akım politikası haline getirdiği toplumsal cinsiyet eşitliği, üyelerinin farklı siyasi geçmiş ve refah devlet tipolojilerine sahip ülkelerden oluşması göz önüne alındığında Avrupa Birliği'nin her üye ülkesinde toplumsal cinsiyet eşitliği politikaları farklı seviyelerde pratik edilmekte olduğudur. Avrupa Birliği'nin üye ülkelerinde kadınların siyasi hayata katılımları karşılaştırmalı vaka analizi kapsamında incelenmiştir. Tez çalışması feminist kuram çerçevesinde kadınların siyasi katılımını ele almıştır. Avrupa entegrasyon sürecinde toplumsal cinsiyet eşitliğinin Birliğin politikalarında özellikle kadınların siyasi katılımından ziyade ekonomik çıkarlarına odaklandığına yer verilmiştir. Son olarak, siyasi alanda toplumsal cinsiyet eşitliğinin zayıf olduğu Avrupa Birliği'nin kurucu üyesi İtalya ile Avrupa Birliği'nin toplumsal cinsiyet eşitliği politikaları ile 2004 yılında tanışan ve siyasi düzeyde toplumsal cinsiyet eşitliğinde görece iyi bir konumda olan eski sosyalist ülke Slovenya karşılaştırılması yapılmıştır. Sonuç olarak Avrupa Birliği'nin toplumsal cinsiyet eşitliğini ana akım politika haline getiremediği ve üye ülkeler üzerinde etkisinin kısıtlı kaldığı; ülkelerin siyasi kültür ve geçmişlerinin yanında refah devlet tipolojilerinin toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanmasında etken olduğu saptanmıştır. Çalışmanın sonucunda Avrupa Birliği'nin kadınların siyasi katılım özelinde yetersiz toplumsal cinsiyet politikaları ürettiği ve üye ülkeler üzerindeki etkisinin kısıtlı olduğu ortaya çıkmıştır. Bu sonuç doğrultusunda tez çalışması, literatürde mevcut boşluğu doldurmayı hedeflemiştir. --- This study examines the effect of gender equality policies on of European Union (EU) member countries from feminist theory. The distinction between public and private space that is built by gender inequality restrains women from political decision-making. Main argument in this study is that European Union, that has constitutive focus on economics, institutionalized gender equality as its mainstream politics after the Treaty of Amsterdam; however, the emphasis of gender equality varies within member countries since they have different types of political and financial agenda and welfare state models. In this study, comparative case analysis methods are applied to examine political participation of women in European Union member counties. For this research, political participation of women is discussed from feminist approach. In the process of European integration, European Union policies focuses on economic interests instead of aiming political participation of women in terms of gender equality. Lastly, this study compares Italy, as a charter member of European Union, which has weaknesses for promoting gender equality and Slovenia, as an former socialist country, which is still relatively in a better position for promoting gender equality even though it met with gender equality criteria of EU in 2004. To sum up, European Union was not able to institutionalize gender equality as its mainstream politics. The impact of EU"s political structure for promoting gender equality on the member countries is limited because of the fact that the differences between political and historical agendas of these counties and their welfare state models are the factors that have a visible impact in this context. In consequence, this research points that policies of European Unions on gender equality in terms of political participation of women are insufficient and the impact of its structure on its members are limited. In this direction, this study aims to fill the gap in the literature.
Afrika Birliği, 2014 yılında başlattığı girişimle, Afrika kıtasını bölgesel bir uluslararası ceza mahkemesine kavuşturmayı amaçlamaktadır. Bu girişim, Nüremberg'ten bu yana evrensel olarak uygulanagelen uluslararası cezai muhakemede daha önce örneği olmayan yeni bir araçtır. Söz konusu girişimin önemi, uluslararası ceza hukukunda bölgeselleşme kavramını tartışmaya açma potansiyeli taşımasındandır. Kıta düzeyinde bütünleşmeyi hedef alan Afrika Birliği, 2000'li yılların başından itibaren artan şekilde uluslararası ceza adaletini gündemine almaktadır. Afrika Birliği, uluslararası cezai muhakeme araçlarının Afrikalıları haksız yere hedef aldığı iddiasına dayanmaktadır. Ancak bu durum, uluslararası ceza hukuku normlarının tümden reddi anlamına gelmemektedir. Talep edilen, bu normların Afrika devletlerinin önceliklerini, değer ve farklılıklarını içerecek şekilde reforme edilmesidir. Bu anlamda "Afrika Ceza Mahkemesi", uluslararası cezai muhakemenin bilinen araçlarından pek çok açıdan farklılaşan bir yargı yetkisine sahip olacaktır. Bölgesel ve evrensel olan mutlak surette birbirine karşıt olmak zorunda değildir. Her ne kadar işler bir mekanizma kurabilmek için Afrika Birliği'nin aşması gereken pek çok sorun olsa da Afrika Ceza Mahkemesi sayesinde yaratılacak bölgesel uygulama ve teamüllerin uluslararası ceza hukukunun gelişimine katkı sunması beklenmektedir.
ÖZETAvrupa Topluluğu'nun sosyal yönü, Avrupa entegrasyon sürecinin başlangıcından beri vardır. Ancak, Avrupa Topluluğu'nun temel amacı, Topluluk üyeleri arasında etkin bir ortak pazar oluşturarak ekonomik bütünleşmeyi sağlamak olduğundan sosyal politikanın genel Topluluk politikaları içindeki rolü küçüktü. Üye ülkeler arasında Topluluk'un sosyal alandaki rolü konusunda hiçbir zaman bir konsensüs oluşmadı. Ancak, zaman içinde, Topluluk üyeleri ekonomik bütünleşmesinin başarısı için etkin sosyal politikaların gerekliliğini kavradılar. Dolayısıyla, Toplululuk'un sosyal yönüne dikkat çekildi ve 1980'lerin sonlarında bu yönde adımlar atılmaya başlandı. Topluluk seviyesinde etkin bir sosyal politika 1980'lerin sonunda siyasi destek kazandı ve Avrupa entegrasyon süreci boyunca, birbiri ardına gelen Antlaşma revizyonlarıyla devam etti. AB sosyal politikasının bu tarihsel gelişme sürecine paralel olarak, Tek Avrupa Senedi (TAS) ile başlayarak, sosyal politikanın yasal ve yönetişim yönlerinde bir dönüşüm gerçekleşmiştir. AB'de sosyal politika alanı hala üye devletlerin yetkisinde olmasına rağmen, özellikle 1990'lardan itibaren, AB sosyal politikasının yönetişiminde hiyerarşik yapıdan hiyerarşik olmayan yapıya doğru bir gelişim olmuştur. Bu yönetişim yaklaşımında, AB'de değişik katmanlardan çok sayıda aktör, sosyal politika yapım sürecine dahil edilmiştir. AB sosyal politikasının geçirdiği bu gelişim süreci, Avrupa sosyal ortaklarının sosyal politika yapım sürecine katılmalarıyla sosyal diyaloğun yolunu açmıştır. Bu açıdan, Avrupa sosyal diyaloğu, 1985'te o günkü Komisyon Başkanı Delors'un başlattığı 'Val Duchesse' görüşmelerinden bu yana AB'nin gündeminde yer almaktadır. Avrupa sosyal diyaloğunun Maastricht ve Amsterdam Antlaşmaları'yla kurumsallaşmasıyla sosyal diyaloğun etkisi, bağlayıcı olmayan ortak görüşlerden, Komisyon tarafından denetlenen ve Konsey kararıyla uygulanan çerçeve anlaşmalara kadar ulaştı. Avrupa sosyal diyaloğunun bu aşamalı gelişiminde, sürecin temel aktörlerinden olan sosyal ortakların rolü ön plana çıkmıştır, çünkü bunların Avrupa seviyesinde temsili, sosyal diyaloğun Avrupa seviyesinde kurumsallaşması açısından önemlidir. Böylece, Maasricht Antlaşması'ndan beri, bir tarafta işçi sendikaları diğer tarafta işveren örgütlerini Avrupa seviyesinde temsil eden Avrupa sosyal ortakları, sosyal politika yapım sürecinde kurumsal bir role sahip olmuşlar, ve işgücü piyasası ile ilgili konularda yasal olarak bağlayıcı anlaşmaları görüşebilir duruma gelmişlerdir. Bu doğrultuda, sosyal ortakların gücü, sosyal ortaklara Laeken Avrupa Konseyi ile 'otonom çerçeve anlaşmalar' hazırlama ve uygulama yetkisinin verilmesi ile daha bağımsız bir rol verilerek arttırılmıştır.Bu bağlam içinde, çalışma Avrupa sosyal diyaloğunun ve sosyal ortakların rolünün AB sosyal politika yapım sürecindeki etkisini yönetişim yaklaşımı bağlamında araştırmaktadır. Avrupa sosyal diyaloğunun bağlayıcılığı olan çıktıları ve kapsamı kısıtlı olduğu görülmektedir. AB kurumsal yapısının sosyal diyalog üzerindeki etkisi de kısıtlıdır. Avrupa sosyal ortakların temsil yapılarında da eksiklikler mevcuttur. Ancak, bütün bunlara rağmen, Avrupa sosyal diyaloğu, AB sosyal politikasının meşruluğuna katkısı açısından AB sosyal politkasının önemli bir parçasıdır. Bu açıdan, Avrupa sosyal diyaloğu, sadece temelinde uzlaşma, konsensüs, işbirliği olan Avrupa sosyal modelinin önemli parçalarından biri olarak değil, aynı zamanda genel çerçevede Avrupa yönetişimin ve AB'deki demokratikleşmenin önemli bir mekanizması olarak karşımıza çıkmaktadır. ABSTRACTThe social dimension of the Community exists since the inception of the European integration process. However, as the primary rationale of the Community was economic integration among the member states in order to create an effective internal market within the Community in the initial phases, the role of social policy in overall Community policy was minor. There has never been consensus among the member states as to the role of the Community in the social field. However, in time, the member states of the Community perceived the necessity of effective social polices for the accomplishment of economic integration. Thus, increased attention was paid to the social dimension of the Community, with a clear commitment to its development from the late 1980s. This idea for an active social policy, which began to gain political support in the late 1980s, continued its progress with the successive Treaty revisions throughout the European integration process. In parallel to this progressive historical development of European Union (EU) social policy, there has been a transformation in the legal and governance aspects of social policy, starting with the Single European Act (SEA). Although the social policy field is still within the domain of the member states, especially in the 1990s, there has been a transformation in the governance of EU social policy from a hierarchical mode of governance to a non-hierarchical mode of governance, producing soft law rather than the regulatory mode of hard law. According to the governance approach, multiple actors at multiple levels of the EU are involved in the social policy-making process with deliberation and problem-solving efforts. This development of EU social policy paves the way towards the European social dialogue through the active involvement of the European social partners in the social policy-making procedure. In that regard, the European social dialogue has been on the EU's agenda since 1985, when it was initiated with the 'Val Duchesse' talks under the presidency of Delors. With the institutionalization of the European social dialogue process through the Maastricht and Amsterdam Treaties, the influence of the European social dialogue has increased from merely issuing non-binding joint opinions to the point where it now makes framework agreements implemented by Council decision and monitored by the Commission. In this incremental development of the European social dialogue, the role of the social partners as the core actors of the process has come to the fore, since their representation at European level is important for the institutionalization of the social dialogue at European level. Thus, since the Maastricht Treaty, the European social partners, which represent trade union and employer organizations, has enjoyed an institutional role in the policy-making process and can negotiate legally binding agreements on labour market issues. Moreover, the power of the social partners has been enhanced with the Laeken European Council, when they were granted greater independence in the preparation and implementation of 'autonomous agreements'. In this context, the study explores the extent of the influence of the European social dialogue and the role of the social partners in EU social policy-making procedure with reference to governance in the EU. It is notable that, despite the limited outcomes of the European social dialogue process regarding binding legislation, the limited scope of the European social dialogue, the limited influence of the EU institutional framework on the social dialogue, and the deficiencies in the representative structures of the social partners, the European social dialogue is a significant part of EU social policy in terms of its contribution to its legitimacy. In that regard, the European social dialogue has emerged not only as one of the vital parts of the European social model, which comprises the concepts of compromise, consensus, and cooperation, but also as an important mechanism in the general framework of European governance and democratization of the EU. Key Words:EU social policy, EU/ European social policy governance, European social dialogue, European social partners
DergiPark: 326281 ; trakyasobed ; The EU-Turkey Customs Union is one of the much important touchstones of one integration organization, having an international dimensional. The cause of gaining such a distinctive qualification to the Customs Union is that it has a power affecting an economy of any country from productive to consumption in all briefly. Turkey has known that they would live the Customs Union reality since the beginning of the application days to be admitted to the European Economic Community. While agreement came into effect after a 22 year timetable, Turkey has encountered difficulties and problems since they could not be ready by themselves in this preparation duration. The argument that these difficulties came also from Turkey was not true, as the European Economic Community, in which we was included, did not fulfill the responsibilities they formally agreed upon mutually and have asserted various reasons. Therefore, in such situation, the EU-Turkey Customs Union duration has affected the economy of Turkey on a large scale. These effects, which are matters in questions for the Turkish economy, were realized much more than the general effects the Customs Union Agreement has caused. ; Gümrük Birliği, uluslararası boyutu olan bir entegrasyon organizasyonunun en önemli mihenk taşlarından biridir. Gümrük Birliği?ne böylesine ayırıcı bir vasıf kazandıran yanı, onun bir ülke ekonomisini, üretimden tüketime kısacası topyekun olarak etkileme gücüne sahip olmasındandır. Türkiye Avrupa Ekonomi Topluluğu(AET)?na adım attığı günlerin başından itibaren, bir Gümrük Birliği gerçeğini yaşayacağını bilmekteydi. 22 yıllık bir zaman diliminden sonra hayata geçtiğinde, Türkiye?yi bekleyen zorluklar ve sorunlar oldu. Çünkü Türkiye, bu sürece kendini hazırlayamamıştı. Bu zorlukların Türkiye?den kaynaklandığı tezi de doğru değildi, çünkü Gümrük Birliği içine dahil olduğumuz Avrupa Birliği de yerine getirmeyi taahhüt ettiği sorumluluklarını çeşitli sebepler ileri sürerek yerine getirmemişti. Bütün bunlar, Türkiye AB?nin tam üyesi olmadan gerçekleşmişti. İşte böyle bir tabloda, Türkiye?nin AB ile Gümrük Birliği süreci, Türkiye ekonomisini büyük oranda etkilemiştir. Türkiye ekonomisi için söz konusu olan bu etkilenme, Gümrük Birliği antlaşmalarının neden olduğu genel etkilenmelerin çok üzerinde gerçekleşmiştir.
Avrupa Birliği, barışı korumak, ekonomik ve sosyal ilerlemeyi pekiştirmek amacıyla bir araya gelmiş 25 üye ülkeden oluşmaktadır. Avrupa Birliği ekonomik, sosyal ve siyasi birlik olmak ve bu durumu sürdürmek için çalışmaktadır. Ekonomik, sosyal ve siyasi Birlik olmak düşüncesi beraberinde üye ülkeler arasında yoğun analizleri gündeme getirmiştir. . Bu analizler Avrupa Birliği'nde üye ülkeler ve ülkeler içindeki bölgeler arasında, ciddi bölgesel farklılıkların olduğu sonucunu ortaya çıkarmıştır. Bunun üzerine Avrupa Birliği, üye ülkeler ve üye ülkeler içindeki bölgeler arasındaki farklılıkları gidermek için bölgesel politikalar oluşturmuştur. Bölgesel politikalar Avrupa Birliği bütçesi tarafından finanse edilmektedir. Bölgesel politikaların gerçekleştirilmesinde kullanılan temel araç ise Yapısal Fonlardır.Önemi her geçen gün artan Yapısal Fonlar, sürekli revize edilmektedirler. Yapısal Fonlar 6 araçtan yararlanmaktadır. Bunlar Avrupa Bölgesel Kalkınma Fonu, Avrupa Sosyal Fonu, Avrupa Tarımsal Yönverme ve Garanti Fonu, Balıkçılık için Mali Araçları, Uyum Fonu ve Topluluk İnisiyatifleri'dir. Yapısal Fon kaynaklarından en fazla yararlanan ülkeler en az gelişmiş olan üye ülkelerdir. Türkiye'de Helsinki Zirvesi sonucu Avrupa Birliği kervanına katılmaya hak kazanmıştır. Bölgesel politika açısından Türkiye'ye bakıldığında durum pek farklı değildir. Türkiye'de bölgelerarasında dengesizlikler oldukça derindir. Türkiye Avrupa Birliğine üye olduğu taktirde, Yapısal Fon kaynaklarından ciddi anlamda yararlanacağı açıktır. European Union consists of 25 countries which come together with the goal of protecting peace, and reinforcing the economoic and social developments. European Union attempts and to be a social and a political union and tries to maintain this situation.The thought of being an economic, social and political union brings with itself intense analysis among the member countries. These analysis showed that there are important regional differences both among the member countries and among the regions in a member country. With that European Union created regional policies to eliminate these differences. Regional policies are financed by the European Union Budget. Structural Funds are the main tools to establish these regional policies. Structural Funds become more important every other day and they are constantly revised. These structural funds utilize 6 different funds. These are the European Regional Development Fund, the European Social Fund, the European Agricultural Guidance and Guarantee Fund, the Financial Instrument for Fisheries Guidance, the Cohesion Fund and the Community Initiatives.The least developed member countries benefit the most from the sources of structural funds. Turkey gained the right of being a candidate country of European Union after the Helsinki Summit. When we observe Turkey in terms of regional policies, the situation is not quite different. There are deep levels of instability among regions in Turkey.In the event that Turkey becomes a member country to the European Union, it is clear that Turkey will benefit extensively from the Structural Funds.
TEZ5929 ; Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2006. ; Kaynakça (s.137-149) var. ; xii, 152 s. ; 29 cm. ; Son yarım yüzyıldır Türkiye'nin çok önemli hedeflerinden birisi Avrupa Birliği'ne (AB) tam üye olmaktır. Türkiye ile Avrupa Ekonomik Topluluğu (sonrasında Avrupa Topluluğu (AT) ve Avrupa Birliği (AB)) arasındaki ilişkiler 1963'te Ankara Anlaşmasıyla başlamıştır. Gümrük Birliği'nin (GB) temelleri 1970'de imzalanan ve 1973'de hayata geçirilen Katma Protokol ile atılmıştır. Türkiye ile AB arasında Gümrük Birliği Anlaşması 6 Mart 1995 imzalanmıştır. Türkiye'nin GB'ne geçişi, AB'ye tam üyeliğe doğru bir adım alarak dikkate alınmaktadır. Türkiye ile AB arasındaki GB'nin en önemli özelliği ise Türkiye'nin AB'ye tam üye olmadan GB aşamasına geçen ilk ve tek ülke olmasıdır. Çalışmanın amacı, Türkiye'nin seçilmiş 11 AB üyesi (Danimarka, Beluks - Belçika ve Lüksemburg-, Hollanda, Fransa, Almanya, Yunanistan, İrlanda, İtalya, Portekiz, İspanya ve İngiltere) arasındaki genel ve sektörel dış ticaretine, GB Anlaşması'nın etkilerinin test edilmesi ve bu doğrultuda ülke ve sektör ayrışımlarına yoluyla Türkiye'nin ilgili ülkelerle sektörel dış ticaretinde etkili ülke ve stratejik sektör tespitinin de yapılabilmesidir. Bu doğrultuda, 1988-2002 dönemine ait ithalat ve ihracat verileri Panel Veri Yöntemi kullanılarak test edilmiştir. ; The relationship between Turkey and The European Economic Community (EEC) (then The European Community (EC) and later The European Union (EU)) has started with the association agreement signed in Ankara, in 1963. The foundations of the Customs Union were laid by an additional protocol which was signed in 1970 and enacted into law in 1973. Therefore, one of the most crucial targets of Turkey has been full membership to the EU since 1960s. The Customs Union Agreement between the EU and Turkey signed on March 6th, 1995. Turkey's participation into the Customs Union Agreement has been considered as a step towards its full membership to the EU. An important feature of Turkey-EU Customs Union Agreement is that Turkey is the first and the only country to enter into such an advanced form of economic integration without full membership. The aim of this study is i) to test the effects of Customs Union Agreement on Turkey's general and sectoral foreign trade with the 11 chosen EU countries (Denmark, Belux -Belgium and Luxembourg-, Netherlands, France, Germany, Greece, Ireland, Italy, Portugal, Spain, and the United Kingdom) and ii)to perform detection of the effective country and strategic sector in Turkey's sectoral foreign trade with 11 EU countries by means of country and sector separation (separability). In that direction, data of import and export on the Turkish manufacturing industry between 1988-2002 are tested by using panel data method. ; Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No:
