Search results

Accession to the European Union (EU) has been one of the most crucial topics of the Turkish foreign policy. This topic, albeit sometimes not having a priority, always remained as a current issue and played a determinant role in Turkey's objective of Westernization. Within this process, parallel to the success that the accession would bring, it became more ascendant in current politics. It acted as the sword of Damocles as a determinant either for the election victories or as a trouble-maker on the head of the parties. The foundation of the Turkey-EU relations was first laid by the Democrat Party in July 31st, 1959 and these relations began to get deepen by the time the Motherland Party (ANAP) came into power in the 1980's. This study aims to determine the reasons that led Turkey to apply for the EU membership, the place of the relations with the Europen Economic Community (EEC) on Turkish foreign policy and the repercussions of this application in the public opinion. Therefore it is going to be given a general overview on the early years of those relations. In the citations taken from the newspapers of the period the expression common market is used for defining Turkey's counterpart while the author himself rather prefers to use the EEC, the predecessor of the EU.

Güvenlik kavramı günümüzde önemini koruyan en önemli kavramlar arasında yer almaktadır. Soğuk Savaş döneminde var olan güvenlik algılamaları ile günümüzdeki güvenlik algılamaları arasında önemli farklılıklar bulunmaktadır. Bu çerçevede, Soğuk Savaş döneminde ön planda olan askerî güvenlik algılamalarına ilave olarak siyasî, iktisadi, sosyal ve çevresel güvenlik algılamalarına daha fazla önem ve öncelik verilmektedir. Ayrıca, Soğuk Savaş sonrası güvenlik kavramı hem çok boyutlu bir niteliğe bürünmüş hem de çok karmaşıklaşmıştır.Soğuk Savaş döneminde NATO şemsiyesi altında güvenliğini tesis eden Avrupa, Soğuk Savaş sonrasında kendi güvenliğinde daha fazla rol almaya çalışmakta, NATO dışında özerk yapılanmalar oluşturmaya çalışmaktadır. Bu kapsamda AB'nin Ortak Dış ve Güvenlik Politika (AGSP)'nın alt bileşeni olan Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası ön plana çıkmaktadır.Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası 1999'dan sonra gelişmeye başlamış ve önemli bir mesafe kaydetmiştir. AGSP, 2001 yılında operasyonel hâle gelmiş ve NATO unsurlarının kullanımına ilişkin varılan anlaşma çerçevesinde 2003'te AB yönetimindeki sivil ve askerî kriz harekâtlarını icra etmeye başlamıştır.Türkiye, Soğuk Savaş döneminde Avrupa güvenliğinde etkin rol oynamıştır. Soğuk Savaş sonrasında ise Türkiye'nin dünya ve Avrupa güvenliğine yapabileceği katkılar azalmamış tam tersine artmıştır. Türkiye, BM ve NATO denetimde icra edilen harekâtlarda her yönüyle kendini ispatlamış ve dünya güvenliğine önemli katkılar yapmıştır. Türkiye'nin Soğuk Savaş döneminde olduğu gibi Soğuk Savaş sonrasında da Avrupa güvenliğine önemli katkılar yapacak imkan ve kabiliyete sahip olduğu, Türkiye'nin aktif desteği olmaksızın Avrupa güvenliğinin tam anlamıyla tesis edilemeyeceği düşünülmektedir. ; The concept of security is one of the most important issues which maintains its importance today. There are significant differences regarding security perceptions from the Cold War era and the post Cold War era. In this respect, nowadays, more and more importance and priority is given to political, economic, social and environmental security perceptions, besides military security perceptions. Furthermore, security is turned into more complex and multi-faceted concept after the Cold War period.European Security was established under the NATO?s umbrella until the end of the Cold War. But today, European States are focusing on their own security and making autonomous exercises not only in NATO organizations, but also in other international initiatives. Additionally, these countries are establishing new security telationships with each other but NATO. In this context, the European Security and Defense Policy (ESDP) stands in the forefront, which is organized under the EU?s Common Foreign and Security Policy (CFSP).European Security and Defense Policy has started to develop from 1999 and made significant progress. ESDP became operational in 2001. Later, after the agreement between NATO and the EU regarding the usage of NATO?s components by the EU, EU-led civilian and military crisis operations had started in 2003.Turkey played an effective role in the European Security during the Cold War. Turkey?s contribution to the world and European security has not decreased after the Cold War. Turkey has proved herself under the NATO and UN led operations. Turkey has great power and ability to contribute European security like the Cold War period. To me, European Security can not be established entirely without Turkey?s contribution.

Simitis examines the European debt crisis with particular reference to the Greek case. He investigates its spillover from a Greek-specific problem to a Eurozone-wide crisis and chronicles the policy responses to combat it. His central argument is that the main cause of the Eurozone's problems was, and still remains, the indecisiveness of European elites to tackle its underlying deficiencies. Leading Eurozone countries have been unwilling to commit to a common long-term plan which could deal convincingly with complex and inter-related problems affecting both its 'core' and its 'periphery'

عند افتتاح القناة للملاحة في السابع عشر من نوفمبر عام 1869، كان طولها 164 كيلو مترا، وعرضها عند مستوى سطح المياه 52 مترا وعمقها 7 أمتار ونصف متر، وكان غاطس السفن المسموح به للعبور لا يزيد عن 22,5 قدما ، وكانت الملاحة لا تتم في القناة إلا نهارا فقط.
واستمرت الملاحة نهارا في قناة السويس طوال 18 عاما متصلة، حتى أدخلت شركة القناة نظام الملاحة الليلية في اليوم الأول من مارس 1887.
أما الآن فإن طول القناة وصل الى 193.30 كم متر، وعمقها 24 متر، وعرضها من 205 الى 225 متر في بعض الأماكن وغاطس السفن 66 قدما.
ومنذ افتتاحها للعمل في عام 1869م وحتى الآن وهي تؤدي دورها في خدمة الملاحة العالمية، ولذلك كانت هدفا لأطماع القوى الاستعمارية الكبرى طوال تاريخها ، والذي انتهى بسيطرة بريطانيا عليها بعد احتلالها مصر سنة 1882م ، وحتى تأميمها بقرار من الرئيس المصري جمال عبد الناصر في 26يوليو 1956م ، وإنهاء عقد الامتياز الممنوح للشركة العالمية لقناة السويس بمقتضى فرمان 1854. كما كانت القناة مسرحا للحربين العالميتين الأولى والثانية، ثم العدوان الثلاثي على مصر سنة 1956م والعدوان الإسرائيلي سنة 1967م ؛ الذي تسبب في وقف القناة عن العمل حتى أعاد الرئيس المصري أنور السادات تشغيلها مرة ثانية بعد نصر أكتوبر سنة 1973م.
وفي هذا البحث أسلط الضوء على قناة السويس وتأثيرها في العلاقات العثمانية الأوروبية ، والهدف من حفرها ، ودوافع القوى الاوربية الاستعمارية للسيطرة عليها، وهل كانت القناة من أسباب تكالب القوى الأوروبية على الدولة العثمانية لإسقاطها ، حيث كانت مصر لفترة كبيرة من الزمن امتدت نحو أربعة قرون ولاية عثمانية ، وفي فتر ضعف الدولة العثمانية دار صراعا كبيرا بين بريطانيا وفرنسا للسيطرة عليها منذ مطلع القرن التاسع عشر.

ÖZET Günümüzde Avrupa Birliği kimlik yapısı ve dinamiğinin, iç çelişkileri nedeniyle bir krizde olduğu tahmininde bulunmak mümkün görünmektedir. Ayrıca AB kimliği, yeni ve istikrarsız bir oluşum örneğinde olduğu gibi uluslararası sorunlarla başa çıkamamaktadır. Avrupa kimliği kavramının belirsizliğiyle ve ulus-üstü kimlik inşa süreciyle ilgili büyük çaplı zorluklar yaşayan Avrupa; ekonomik kriz, dünya politikasındaki istikrarsızlık, Avrupa'daki terör saldırılarına ve milyonlarca insanın savaştan kaçmasına yol açan Doğu ülkelerindeki iç savaşlar gibi eksojen nitelikli (dış kaynaklı) sorunlarla karşı karşıya kalmıştır. Kısacası, bugün için Avrupa'da var olan istikrasızlığın temel sebebi, Avrupa'nın ve AB kimliğinin bunlara hazırlıklı olmaması gerçeğidir. Bu varsayımın doğru olup olmadığını, Avrupa kimliği krizinin sebeplerini ve bu süreçte sığınmacı, mülteci ve göç sorunuyla ilgili nasıl bir rol yapısının ortaya çıktığını anlamak için öncelikle Avrupa kimliği ve onun ortaya çıkma sürecini analiz etmek gerekmektedir. Bu bağlamda da gerekli anlatım ve analiz yapılacak, AB ve Avrupa kimliği odağında ne tür sıkıntılar ortaya çıktığı ve bu kimlik yapısının ne tür unsurlardan etkileneceği argümanlarıyla sunulacaktır. ; ABSTRACT Nowadays it is possible to make an assumption that the EU identity is in a crisis due to EU's internal contradictions. Like any other new and unstable entity, the EU identity is currently unable to withstand the international challenges. The EU, in addition to the difficulties with its supranational identity-building process and with the ambiguity of the concept itself, faced the exogenous (external) problems such as the global economic crisis, instability in world politics, terrorist attacks in Europe and civil wars in Eastern countries that forced millions of people to flee from war. In short, the main reason of instability in Europe today is that the European and EU identity are not ready for this kind of global challenges. In order to test the made assumption and to understand the reasons of EU identity crisis and the role played by refugees and asylum seekers in this process, first of all it is necessary to analyse the European identity and its formation process. In this context, the necessary analysis will be made. The analysis will be supported by the arguments concerning the problems that surround the issue of EU and European identity and the factors that affect this identity structure.

As of 2010, there is an increasing authoritarian political structure in Hungary. Winning the elections, the Fidesz government led by Prime Minister Viktor Orbán makes constitutional amendments in line with the party's purposes, guides the media outlets according to its interests, and silences the opponents. The West, which supports democracy even in other countries, has had to struggle with rising authoritarianism within itself. In this study, the rising authoritarianism in Europe and the position of the EU is examined. The study deals with the issue of authoritarianism in Hungary after evaluating the literature on authoritarianism. In the present study, which includes some comparisons with Turkey, a case study has been carried out. It has been conducted through document analysis method, taking into account the reports published by the Venice Commission and Council of Europe. As a result, it is emphasized how the EU remains weak in preventing authoritarianism and that authoritarianism can be not only in nonWestern countries but also in the West