Suchergebnisse

The Three Seas Initiative (TSI) constitutes a project involving the
cooperation of twelve European countries. Poland and Croatia, the founders of the TSI, are especially active in this respect. Even though Hungary seems the closest political ally of Poland, the country rarely participates in TSI actions. In addition, when pursuing its politics, Hungary remains in contradiction to the principles of the TSI- chiefly regarding energy policies. The paper aims to offer answers to questions concerning the significance of the TSI in Hungary's foreign affairs policies and the country's perception of such a form of cooperation in Europe.

Publications in western specialized journals which describe the Russian Federation's international behavior have always followed a certain paradigm of international relations. The article is an analysis of opinions and beliefs held by commentators and analysts writing for "Foreign Affairs", based on their publications about the annexation of Crimea by the Russian Federation on march 2014. They have been scrutinized using three predominant theories of international relations: realism, liberalism and constructivism. The research proved that western commentators and analysts writing about the annexation of Crimea usually present a single paradigm of international relations. Moreover, they believe it to be the only effective tool in explaining countries' foreign policy, thereby depreciating the value and usefulness of other paradigms. ; Publikacje w zachodniej prasie specjalistycznej dotyczące zachowań międzynarodowych Federacji Rosyjskiej od zawsze wpisują się w jakiś konkretny paradygmat stosunków międzynarodowych. Artykuł jest analizą opinii i poglądów prezentowanych przez komentatorów i analityków publikujących na łamach "Foreign Affairs", przeprowadzoną na podstawie ich publikacji dotyczących aneksji Krymu przez Federację Rosyjską w marcu 2014 r. Przeanalizowano je przez pryzmat trzech teorii stosunków międzynarodowych głównego nurtu, tj. realizmu, liberalizmu i konstruktywizmu. W wyniku badań uzyskano potwierdzenie opinii, iż zachodni komentatorzy i analitycy zazwyczaj wyraźnie prezentują wybrany paradygmat stosunków międzynarodowych, pisząc o aneksji Krymu. Ponadto uznają, iż jest on jedynym skutecznym narzędziem wyjaśniania polityki zagranicznej państw, a tym samym deprecjonują znaczenie i przydatność pozostałych paradygmatów.

The paper discusses the parliamentary systems of selected Arab and Muslim countries in the Middle East and North Africa at the turn of the 1960s.The analysis concerns a document drawn up for executives in the Ministry of Foreign Affairs in late 1972, with an attachment discussing the parliamentary systems of the countries of primary importance for the goals and interests of Poland. As concerns the Middle East, the parliamentary systems of Lebanon, Syria, Jordan, Iraq, Kuwait, Iran and North and South Yemen were described. In North Africa, the analysis encompassed the Maghreb region: Morocco, Algeria, Tunisia, and the Mashrek region: Egypt, Libya and Sudan.The paper concludes with a statement that the document was an accurate and faithful presentation of the parliamentary systems of representative states. Political relations in this region were developing dynamically at that time, military coups and coups d'état occurred, some states were leaning towards socialism, while maintaining their family or religious structures, while others were only just gaining their full sovereignty and independence. The situation of Israel continued to be complicated, as the state remained highly confrontational towards Arab countries. This last issue was the reason for Poland's failing to achieve the strategic goals of its foreign policy in the Middle East and North Africa. Another Israeli-Arab war in October 1973 made Polish decision makers realize how fragile the foundations of states in the region were, preventing Poland from becoming fully involved in Arab and Muslim countries. ; The paper discusses the parliamentary systems of selected Arab and Muslim countries in the Middle East and North Africa at the turn of the 1960s.The analysis concerns a document drawn up for executives in the Ministry of Foreign Affairs in late 1972, with an attachment discussing the parliamentary systems of the countries of primary importance for the goals and interests of Poland. As concerns the Middle East, the parliamentary systems of Lebanon, Syria, Jordan, Iraq, Kuwait, Iran and North and South Yemen were described. In North Africa, the analysis encompassed the Maghreb region: Morocco, Algeria, Tunisia, and the Mashrek region: Egypt, Libya and Sudan.The paper concludes with a statement that the document was an accurate and faithful presentation of the parliamentary systems of representative states. Political relations in this region were developing dynamically at that time, military coups and coups d'état occurred, some states were leaning towards socialism, while maintaining their family or religious structures, while others were only just gaining their full sovereignty and independence. The situation of Israel continued to be complicated, as the state remained highly confrontational towards Arab countries. This last issue was the reason for Poland's failing to achieve the strategic goals of its foreign policy in the Middle East and North Africa. Another Israeli-Arab war in October 1973 made Polish decision makers realize how fragile the foundations of states in the region were, preventing Poland from becoming fully involved in Arab and Muslim countries.

The paper proposes a research approach for the examination of the involvement of the High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Issues (High Representative) in the policy-making process. The point of departure is constituted by the predominant view reflected in the literature of the High Representative being solely a constrained agent of the national capitals as a collective principal. A key limitation of the role of the High Representative seems to be that the decision-making power remain in the hands of the Member States. The proposed model introduces the category of a policy entrepreneur and shall examine to what extent, by acting as such, the High Representative can manage to enhance her discretion in relations to the collective principal. ; Artykuł przedstawia model badawczy, który może być zastosowany do analizy roli Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (Wysoki Przedstawiciel) w procesie decyzyjnym. Punktem wyjścia do modelu jest dominujący pogląd odzwierciedlony w literaturze, według którego Wysoki Przedstawiciel jest wyłącznie ograniczonym agentem (constrained agent) państw członkowskich pełniących rolę zbiorowego pryncypała (collective principal). Kluczowym ograniczeniem roli Wysokiego Przedstawiciela wydaje się być pozostawiona w rękach państw członkowskich kompetencja decyzyjna. Proponowany model wprowadza kategorię politycznego przedsiębiorcy i bada, na ile poprzez działanie w charakterze takiego przedsiębiorcy Wysoki Przedstawiciel może zwiększyć swoje pole manewru w relacjach ze zbiorowym zleceniodawcą.

Artykuł przedstawia model badawczy, który może być zastosowany do analizy roli Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (Wysoki Przedstawiciel) w procesie decyzyjnym. Punktem wyjścia do modelu jest dominujący pogląd odzwierciedlony w literaturze, według którego Wysoki Przedstawiciel jest wyłącznie ograniczonym agentem (constrained agent) państw członkowskich pełniących rolę zbiorowego pryncypała (collective principal). Kluczowym ograniczeniem roli Wysokiego Przedstawiciela wydaje się być pozostawiona w rękach państw członkowskich kompetencja decyzyjna. Proponowany model wprowadza kategorię politycznego przedsiębiorcy i bada, na ile poprzez działanie w charakterze takiego przedsiębiorcy Wysoki Przedstawiciel może zwiększyć swoje pole manewru w relacjach ze zbiorowym zleceniodawcą. ; The paper proposes a research approach for the examination of the involvement of the High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Issues (High Representative) in the policy-making process. The point of departure is constituted by the predominant view reflected in the literature of the High Representative being solely a constrained agent of the national capitals as a collective principal. A key limitation of the role of the High Representative seems to be that the decision-making power remain in the hands of the Member States. The proposed model introduces the category of a policy entrepreneur and shall examine to what extent, by acting as such, the High Representative can manage to enhance her discretion in relations to the collective principal.

One of the six listed priorities of the Australian aid to other countries is "gender equality and empowering women and girls" [Department of Foreign Affairs and Trade 2014a:25]. If we take into account this and in the same time the general aims stated in the title of the government paper, such as reducing poverty and promoting prosperity, we can clearly see that increasing women's role in the economy, including making them more active as entrepreneurs, is an important issue for the Australian authorities. According to some commentators, the current government in Canberra seems to be even more preoccupied with the advancement of women abroad than inside Australia [Harris Rimmer, Sawer 2016]. (…) Firstly, the paper presents in brief both major theoretical concepts, which are used in this argument. Then it shows main documents and other elements of the institutional framework, which provide the foundations of the Australian policy in this field. This is followed by a description of some projects on the ground, which serve as examples of the execution of aims and priorities stated in the documents. In the final part of the paper, the assembled research material is analysed in the light of the above-mentioned theoretical concepts. The author also tries to formulate an assessment of the Australian foreign policy in this area. (fragment of the text) ; Jako jeden zsześciu priorytetów australijskiej pomocy dla innych państw wymienia się "równość płci oraz upodmiotowienie kobiet idziewcząt" [Department of Foreign Affairs and Trade 2014a:25]. Jeśli zestawić to zwyrażonymi już wtytule rządowej publikacji celami ogólnymi – zmniejszaniem biedy ipromocją dobrobytu, to widać wyraźnie, iż kwestią istotną dla australijskich władz jest zwiększanie zaangażowania kobiet wgospodarkę, wtym przez prowadzenie działalności gospodarczej na własny rachunek. Wocenie części obserwatorów obecny rząd wCanberze wydaje się kłaść nawet większy nacisk na poprawę losu kobiet poza granicami kraju niż wsamej Australii [Harris Rimmer, Sawer 2016]. (…) ...

Artykuł wydano na licencji Commons CC-BY-NC-ND 3.0 Polska i został dodany do repozytorium przez przedstawiciela redakcji. ; Przedmiotowy artykuł poświęcony jest przedstawieniu organizacji i funkcjonowania organów państwa szwajcarskiego prowadzących politykę zagraniczną. Omawia podstawy konstytucyjne prowadzenia polityki zagranicznej przez parlament federalny, rząd federalny (ze szczególnym uwzględnieniem Departamentu Spraw Zagranicznych) oraz zadania szwajcarskich misji dyplomatycznych. Ponadto ukazuje cele, polityki i maksyma współczesnej polityki zagranicznej Konfederacji Szwajcarskiej. ; The article is devoted to the presentation of the organisation and operation of the Swiss authorities of the Member State carrying out foreign policy. Discusses the constitutional basis of conducting foreign policy by the Federal Parliament, the Federal Government (with particular reference to the Department of Foreign Affairs) and the tasks of the Swiss diplomatic missions. In addition, it shows the objectives, policies and maxim of modern foreign policy of the Swiss Confederation. ; Artur Potocki

The conclusion of the Concordat between the Holy See and the Republic of Poland on July 28, 1993 was undoubtedly an important event in the recent history of the mutual relations between the Polish state and the Catholic Church. However, due to the political disputes, the process of ratification of this international agreement was significantly delayed. The present paper discusses one element of this process, that is, the debate that was held at the sitting of the Sejm Committee for Foreign Affairs on 16 December, 1997. The debate concerned, among other things, the legislative procedure for ratification of the Concordat and the issue of including the Government's interpretive declaration of 15 April, 1997 in the ratification act. As a result of the work undertaken by the Committee, the draft ratification act was submitted to the Sejm and subsequently adopted on 8 January, 1998. The Concordat was ratified on 23 February, 1998. ; Podpisanie w dniu 28 lipca 1993 r. Konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską było ważnym wydarzeniem w najnowszej historii wzajemnych stosunków Państwa polskiego i Kościoła Katolickiego. Spory polityczne sprawiły jednak, że proces ratyfikacji tej umowy międzynarodowej znacząco przeciągnął się w czasie. W niniejszym opracowaniu przedstawiony został jeden z elementów tego procesu, a mianowicie debata przeprowadzona w trakcie obrad sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych, jaka odbyła się 16 grudnia 1997 r. W jej trakcie poruszone zostały kwestie dotyczące trybu uchwalenia ustawy ratyfikacyjnej oraz włączenia do niej deklaracji interpretacyjnej Rządu RP z dnia 15 kwietnia 1997 r. W wyniku prac Komisji do Sejmu skierowany został projekt ustawy ratyfikacyjnej, którą uchwalono 8 stycznia 1998 r. Ratyfikacja Konkordatu nastąpiła w dniu 23 lutego 1998 r.

The head of the Ministry of Foreign Affairs called on his long standing diplomatic experience and exceptional interpersonal skills by preparing conditions for negotiations which general Sikorski held in the United States between 23rd and 30th of March 1942. During the negotiations Raczyński, and later Sikorski, ensured financial resources for the operations of the Polish Underground State and included Poland into the Lend- Lease Act. The failures were the lack of Polish-American political agreement and approval of US President Franklin Delano Roosevelt to the idea of the European Central Federation. ; Polski kierownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych, wykorzystując swoje długoletnie doświadczenie dyplomatyczne i nieprzeciętne zdolności interpersonalne, przygotował grunt do rozmów, które Sikorski odbył w Stanach Zjednoczonych pomiędzy 23 a 30 III 1942 roku. W trakcie negocjacji Raczyńskiemu, a później Sikorskiemu udało się zagwarantować środki finansowe na działalność polskiego podziemia oraz włączyć Polskę do programu lend-lease. Do niepowodzeń zaliczyć trzeba niepodpisanie polsko-amerykańskiego układu politycznego oraz brak aprobaty prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina Delano Roosevelta dla idei Federacji Środkowo-Europejskiej.

The head of the Ministry of Foreign Affairs called on his long standing diplomatic experience and exceptional interpersonal skills by preparing conditions for negotiations which general Sikorski held in the United States between 23rd and 30th of March 1942. During the negotiations Raczyński, and later Sikorski, ensured financial resources for the operations of the Polish Underground State and included Poland into the Lend- Lease Act. The failures were the lack of Polish-American political agreement and approval of US President Franklin Delano Roosevelt to the idea of the European Central Federation. ; Polski kierownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych, wykorzystując swoje długoletnie doświadczenie dyplomatyczne i nieprzeciętne zdolności interpersonalne, przygotował grunt do rozmów, które Sikorski odbył w Stanach Zjednoczonych pomiędzy 23 a 30 III 1942 roku. W trakcie negocjacji Raczyńskiemu, a później Sikorskiemu udało się zagwarantować środki finansowe na działalność polskiego podziemia oraz włączyć Polskę do programu lend-lease. Do niepowodzeń zaliczyć trzeba niepodpisanie polsko-amerykańskiego układu politycznego oraz brak aprobaty prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina Delano Roosevelta dla idei Federacji Środkowo-Europejskiej.

The aim of the paper is to analyze how Europeanization is used as an instrument of the European Union's foreign policy in the field of promoting democracy in the world. This fi rst requires an indication that all EU activities, including its relations with the international environment, are based on specific normative foundations. They include the so-called European values regarding, generally speaking, the promotion of democracy and broadly
understood human rights, as well as strengthening peace in international relations. "European values" are not only political and ideological guidelines, but also legal norms enshrined in EU treaties, so the promotion of democracy is one of the basic goals of the EU's foreign policy. Analysis of the EU's promotion of democracy requires the presentation of the main categories used to study this issue, i.e. showing what is understood by Europeanization, as well as by the associated concepts of democratization and socialization. Then mechanisms of europeanization are examined, as well as its results and evaluation of its effectiveness is provided. In this respect the case study is very helpful, in that it examines the results of
Europeanization in relation to the EU partner countries covered by the Eastern Partnership. The paper ends with fi nal remarks constituting a summary of the studied issues.

Presented in this article are negotiations that the head of the Ministry of Foreign Affairs Edward Raczyński had in North America (United States, Canada). These include meetings held between the dates of 15th of February and 13th of March 1942. The main purpose of the visit, apart from organizing all the finer details connected with the arrivalof the Prime Minister and Commander-in-Chief was to increase the United States interest in European issues (especially Polish matters). Among Raczyński's other tasks one was to recognize the possibility of the signing of a Polish-American political agreement and another was to raise a favorable loan from the United States. ; Przedstawione w artykule rozmowy ministra spraw zagranicznych Edwarda Raczyńskiego przeprowadzone w Ameryce Północnej (Stany Zjednoczone, Kanada), obejmują spotkania pomiędzy 15 lutego a 13 marca 1942 roku. Głównym celem wizyty, oprócz wymiaru organizacyjnego związanego z przewidywanym wkrótce przylotem premiera i wodza naczelnego gen. Władysława Sikorskiego, było zwiększenie zainteresowania Stanów Zjednoczonych kwestiami Starego Kontynentu ze szczególnym uwzględnieniem spraw bezpośrednio związanych z Polską. Do innych zadań leżących w kompetencjach Raczyńskiego było wybadanie gruntu odnośnie co do możliwości podpisania polsko-amerykańskiego układu politycznego oraz zaciągnięcia w Stanach Zjednoczonych korzystnego kredytu walutowego.

Przedstawione w artykule rozmowy ministra spraw zagranicznych Edwarda Raczyńskiego przeprowadzone w Ameryce Północnej (Stany Zjednoczone, Kanada), obejmują spotkania pomiędzy 15 lutego a 13 marca 1942 roku. Głównym celem wizyty, oprócz wymiaru organizacyjnego związanego z przewidywanym wkrótce przylotem premiera i wodza naczelnego gen. Władysława Sikorskiego, było zwiększenie zainteresowania Stanów Zjednoczonych kwestiami Starego Kontynentu ze szczególnym uwzględnieniem spraw bezpośrednio związanych z Polską. Do innych zadań leżących w kompetencjach Raczyńskiego było wybadanie gruntu odnośnie co do możliwości podpisania polsko-amerykańskiego układu politycznego oraz zaciągnięcia w Stanach Zjednoczonych korzystnego kredytu walutowego. ; Presented in this article are negotiations that the head of the Ministry of Foreign Affairs Edward Raczyński had in North America (United States, Canada). These include meetings held between the dates of 15th of February and 13th of March 1942. The main purpose of the visit, apart from organizing all the finer details connected with the arrivalof the Prime Minister and Commander-in-Chief was to increase the United States interest in European issues (especially Polish matters). Among Raczyński's other tasks one was to recognize the possibility of the signing of a Polish-American political agreement and another was to raise a favorable loan from the United States.

The development of the information society has initiated the need for creating new instruments with the help of which the authorities can reach out to citizens. Therefore, cyberspace has recently become a place of activity of a number of entities including state and international organizations (together with the European Union). The result of this phenomenon is the creation of the so-called digital diplomacy as new quality in the so-called diplomacy of the EU. The EU diplomacy currently uses a number of e-tools, among others, Facebook, MySpace, Daily Motion, YouTube, etc. These tools are a very good method to improve and warm up the image of the Union in the international arena. This kind of diplomacy was only formed at the beginning of the twenty-first century and has a great prospect of development, thus, it is worth considering in which direction its evolution should follow. Digital diplomacy is a de facto response to the problem of the EU communication with the outside world and the growing number of Internet users.

The purpose of this article is to present the topics raised in relation to Polish-American relations during the parliamentary debate after the exposés of the Ministers of Foreign Affairs and to compare it with the content of the election programs of Polish political parties. The basic research method used for the purposes of this article is content analysis and framing analysis. These included the exposés of the Ministers of Foreign Affairs and programs of Polish political parties in relation to Polish-American relations. It aims to compare and confront the content and topics raised in the parties' programs with the content and topics raised by the Minister of Foreign Affairs in the government's information. ; Celem tego artykułu jest przedstawienie tematów poruszanych w odniesieniu do relacji polsko-amerykańskich podczas debaty parlamentarnej odbywającej się po exposé ministrów spraw zagranicznych oraz porównanie jej do treści zawartych w programach wyborczych polskich partii politycznych. Podstawową metodą badawczą użytą na potrzeby tego artykułu jest analiza zawartości oraz ramowanie (framing analysis). Objęto nimi exposé ministrów spraw zagranicznych oraz programy polskich partii politycznych w odniesieniu do relacji polsko-amerykańskich. Ma ona na celu porównanie i skonfrontowanie treści i tematów poruszanych w programach partii z treścią i tematami poruszanymi przez ministra spraw zagranicznych w corocznej informacji rządu.