Suchergebnisse

von L. T. Spittler ; Enth.: Apologie De Monsieur Forstner De Breitembourg Et De Damberg / Georg Friedrich von Forstner ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- Germ.sp. 443-1

von L. T. Spittler ; Enth.: Apologie De Monsieur Forstner De Breitembourg Et De Damberg / Georg Friedrich von Forstner ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- Bibl.Mont. 3224

Geschichte von Großbritannien und Ireland… ( Witerthur, 1794) - trzeci tom niemieckojęzycznego przekładu dzieła, opublikowanego w czterech tomach na przestrzeni 1792-1795, którego autorem jest szkocki sędzia, autor i publicysta John Dalrymple (1726-1810). Czterotomowe opracowanie jest kompleksowym ujęciem historii Wielkiej Brytanii i Irlandii II połowy XVII wieku (dokładnie do 1702 roku). Tom pierwszy (1792) obejmuje ostatni okres burzliwych rządów syna Karola I Stuarta - Karola II (1630-1685) - króla Anglii i Szkocji w latach 1649-1685 (de iure) lub 1660-1685 (de facto). Tom drugi (1793) dotyczy krótkiego okresu panowania (1685-1688) brata i następcy Karola II - Jakuba II (1633-1701). Jego niepopularne rządy trwały do 1688 roku kiedy to został obalony przez chwalebną rewolucję (Glorious Revolution) i zmuszony do ucieczki do Francji. Dwa ostanie tomy (1794, 1795) prezentują historię Wielkiej Brytanii i Irlandii pod rządami Wilhelma III Orańskiego (1650-1702). Czwarty i ostatni tom dzieła wieńczy szczegółowy opis bitwy morskiej w zatoce Vigo - starcia zbrojnego, jakie odbyło się 23 października 1702 roku u galicyjskich wybrzeży Hiszpanii pomiędzy okrętami floty angielsko-holenderskiej admirałów George Rooke'a i Filipa van Almonde, a siłami francusko-hiszpańskimi, którymi dowodzili François-Louis Rousselet, marquis de Châteaurenault i Manuel de Velasco. (Warto w tym miejscu nadmienić, że dla upamiętnienia tego wydarzenia i zdobycia francuskiej i hiszpańskiej floty, emisje monet angielskich z 1703 roku, wybitych z części zdobytego złota i srebra, oznaczano dodatkowo napisem VIGO). Wilhelm III Orański niestety nie dożył tej bitwy. W 1702 roku podczas jazdy konnej jego koń potknął się, a król spadł tak nieszczęśliwie, że złamał obojczyk. Wkrótce zachorował na zapalenie płuc i zmarł 8 marca 1702 roku. Autorem tłumaczenia z języka angielskiego jest szwajcarski teolog, pedagog, historyk, publicysta i polityk Johann Georg Müller (1759-1819).

Geschichte von Großbritannien und Ireland… ( Witerthur, 1793) - drugi tom niemieckojęzycznego przekładu dzieła, opublikowanego w czterech tomach na przestrzeni 1792-1795, którego autorem jest szkocki sędzia, autor i publicysta John Dalrymple (1726-1810). Czterotomowe opracowanie jest kompleksowym ujęciem historii Wielkiej Brytanii i Irlandii II połowy XVII wieku (dokładnie do 1702 roku). Tom pierwszy (1792) obejmuje ostatni okres burzliwych rządów syna Karola I Stuarta - Karola II (1630-1685) - króla Anglii i Szkocji w latach 1649-1685 (de iure) lub 1660-1685 (de facto). Tom drugi dotyczy krótkiego okresu panowania (1685-1688) brata i następcy Karola II - Jakuba II (1633-1701). Jego niepopularne rządy trwały do 1688 roku kiedy to został obalony przez chwalebną rewolucję (Glorious Revolution) i zmuszony do ucieczki do Francji. Dwa ostanie tomy (1794, 1795) prezentują historię Wielkiej Brytanii i Irlandii pod rządami Wilhelma III Orańskiego (1650-1702). Czwarty i ostatni tom dzieła wieńczy szczegółowy opis bitwy morskiej w zatoce Vigo - starcia zbrojnego, jakie odbyło się 23 października 1702 roku u galicyjskich wybrzeży Hiszpanii pomiędzy okrętami floty angielsko-holenderskiej admirałów George Rooke'a i Filipa van Almonde, a siłami francusko-hiszpańskimi, którymi dowodzili François-Louis Rousselet, marquis de Châteaurenault i Manuel de Velasco. (Warto w tym miejscu nadmienić, że dla upamiętnienia tego wydarzenia i zdobycia francuskiej i hiszpańskiej floty, emisje monet angielskich z 1703 roku, wybitych z części zdobytego złota i srebra, oznaczano dodatkowo napisem VIGO.) Wilhelm III Orański niestety nie dożył tej bitwy. W 1702 roku podczas jazdy konnej jego koń potknął się, a król spadł tak nieszczęśliwie, że złamał obojczyk. Wkrótce zachorował na zapalenie płuc i zmarł 8 marca 1702 roku. Autorem tłumaczenia z języka angielskiego jest szwajcarski teolog, pedagog, historyk, publicysta i polityk Johann Georg Müller (1759-1819).

Geschichte von Großbritannien und Ireland… ( Witerthur, 1794) – ostatni, czwarty tom niemieckojęzycznego przekładu dzieła, opublikowanego w czterech tomach na przestrzeni 1792-1795, którego autorem jest szkocki sędzia, autor i publicysta John Dalrymple (1726-1810). Czterotomowe opracowanie jest kompleksowym ujęciem historii Wielkiej Brytanii i Irlandii II połowy XVII wieku (dokładnie do 1702 roku). Tom pierwszy (1792) obejmuje ostatni okres burzliwych rządów syna Karola I Stuarta - Karola II (1630-1685) - króla Anglii i Szkocji w latach 1649-1685 (de iure) lub 1660-1685 (de facto). Tom drugi (1793) dotyczy krótkiego okresu panowania (1685-1688) brata i następcy Karola II - Jakuba II (1633-1701). Jego niepopularne rządy trwały do 1688 roku kiedy to został obalony przez chwalebną rewolucję (Glorious Revolution) i zmuszony do ucieczki do Francji. Dwa ostanie tomy (1794, 1795) prezentują historię Wielkiej Brytanii i Irlandii pod rządami Wilhelma III Orańskiego (1650-1702). Czwarty i ostatni tom dzieła wieńczy szczegółowy opis bitwy morskiej w zatoce Vigo - starcia zbrojnego, jakie odbyło się 23 października 1702 roku u galicyjskich wybrzeży Hiszpanii pomiędzy okrętami floty angielsko-holenderskiej admirałów George Rooke'a i Filipa van Almonde, a siłami francusko-hiszpańskimi, którymi dowodzili François-Louis Rousselet, marquis de Châteaurenault i Manuel de Velasco. (Warto w tym miejscu nadmienić, że dla upamiętnienia tego wydarzenia i zdobycia francuskiej i hiszpańskiej floty, emisje monet angielskich z 1703 roku, wybitych z części zdobytego złota i srebra, oznaczano dodatkowo napisem VIGO). Wilhelm III Orański niestety nie dożył tej bitwy. W 1702 roku podczas jazdy konnej jego koń potknął się, a król spadł tak nieszczęśliwie, że złamał obojczyk. Wkrótce zachorował na zapalenie płuc i zmarł 8 marca 1702 roku. Autorem tłumaczenia z języka angielskiego jest szwajcarski teolog, pedagog, historyk, publicysta i polityk Johann Georg Müller (1759-1819).

Fragmente über Friedrich den Grossen… (Lipsk, 1790) – trzeci, ostatni tom obszernej publikacji dotyczącej historii życia, rządów oraz charakteru i filozofii życia jednego z tzw. oświeconych monarchów absolutnych XVIII wieku, w latach 1740–1786 króla Prus - Fryderyka II Wielkiego (1712-1786), której autorem jest szwajcarski lekarza, filozof i pisarz Johann Georg Ritter von Zimmermann (1728-1795). Zimmermann studiował najpierw retorykę, historię i filozofię w Bernie, później w latach 1747-52 medycynę w Getyndze. Od 1752 do 1754 r. prowadził praktykę lekarską w Bernie, a od 1754 roku był lekarzem miejskim w Brugg. Od 1755 roku rozpoczął karierę pisarską. W 1760 roku został członkiem Bawarskiej Akademii Nauk oraz Pruskiej Akademii Nauk. Od 1768 roku był w Hanowerze osobistym lekarzem na dworze angielskiego króla Jerzego III Hanowerskiego (1738-1820). Pełnił także funkcję lekarza i doradcy medycznego wielu koronowanych głów. W 1786 roku przebywał w Poczdamie u króla pruskiego Fryderyka Wielkiego (1712-1786). W 1786 roku caryca Katarzyna II nobilitowała go do stanu szlacheckiego nadając mu tytuł Ritter. Zaprosiła go również na swój dwór do Sankt Petersburga, ale nie przyjął tego zaproszenia. W tym samym roku został członkiem honorowym Rosyjskiej Akademii Nauk w Sankt Petersburgu. Zimmermann prowadził korespondencję z wieloma znanymi osobistościami m.in. z Johannem Wolfgangiem von Goethe (1749-1832), Johannem Georgiem Sulzerem (1720-1779), Johannem Gottfriedem Herderem (1744-1803), Helfrichem Peterem Sturzem (1736-1779), Abrahamem Gotthelfem Kästnerem (1719-1800). W ostatnich latach życia z wieloma z nich się poróżnił, stał się wrogiem oświecenia i obiektem satyry Georga Christopha Lichtenberga (1742-1799). Niniejsza publikacja określana jest mianem jednego z najważniejszych, obok wydanej w 1788 roku "Über Friederich den Grossen und meine Unterredung mit ihm kurz vor seinem Tode" (pol. "O Fryderyku Wielkim i moich z nim rozmowach na krótko przed jego śmiercią"), opracowań Zimmermanna dotyczących pruskiego monarchy. W trzytomowej publikacji Zimmermann stara się przedstawić Fryderyka II Wielkiego jako człowieka, władcę i polityka, którego celem staje się rozbudowanie potęgi Prus i który stworzył sobie koncepcję króla, który włada państwem, państwo żyje dla króla, a on dla państwa. Na tle ówczesnej Europy Fryderyk II jest postacią odgrywającą wiodącą rolę w życiu naukowym i kulturalnym kontynentu, która rysuje się jako postać wyjątkowa, przyciągająca uwagę całej Europy.

Fragmente über Friedrich den Grossen… (Lipsk, 1790) - pierwszy tom obszernej publikacji dotyczącej historii życia, rządów oraz charakteru i filozofii życia jednego z tzw. oświeconych monarchów absolutnych XVIII wieku, w latach 1740–1786 króla Prus - Fryderyka II Wielkiego (1712-1786), której autorem jest szwajcarski lekarza, filozof i pisarz Johann Georg Ritter von Zimmermann (1728-1795). Zimmermann studiował najpierw retorykę, historię i filozofię w Bernie, później w latach 1747-52 medycynę w Getyndze. Od 1752 do 1754 r. prowadził praktykę lekarską w Bernie, a od 1754 roku był lekarzem miejskim w Brugg. Od 1755 roku rozpoczął karierę pisarską. W 1760 roku został członkiem Bawarskiej Akademii Nauk oraz Pruskiej Akademii Nauk. Od 1768 roku był w Hanowerze osobistym lekarzem na dworze angielskiego króla Jerzego III Hanowerskiego (1738-1820). Pełnił także funkcję lekarza i doradcy medycznego wielu koronowanych głów. W 1786 roku przebywał w Poczdamie u króla pruskiego Fryderyka Wielkiego (1712-1786). W 1786 roku caryca Katarzyna II nobilitowała go do stanu szlacheckiego nadając mu tytuł Ritter. Zaprosiła go również na swój dwór do Sankt Petersburga, ale nie przyjął tego zaproszenia. W tym samym roku został członkiem honorowym Rosyjskiej Akademii Nauk w Sankt Petersburgu. Zimmermann prowadził korespondencję z wieloma znanymi osobistościami m.in. z Johannem Wolfgangiem von Goethe (1749-1832), Johannem Georgiem Sulzerem (1720-1779), Johannem Gottfriedem Herderem (1744-1803), Helfrichem Peterem Sturzem (1736-1779), Abrahamem Gotthelfem Kästnerem (1719-1800). W ostatnich latach życia z wieloma z nich się poróżnił, stał się wrogiem oświecenia i obiektem satyry Georga Christopha Lichtenberga (1742-1799). Niniejsza publikacja określana jest mianem jednego z najważniejszych, obok wydanej w 1788 roku "Über Friederich den Grossen und meine Unterredung mit ihm kurz vor seinem Tode" (pol. "O Fryderyku Wielkim i moich z nim rozmowach na krótko przed jego śmiercią"), opracowań Zimmermanna dotyczących pruskiego monarchy. W trzytomowej publikacji Zimmermann stara się przedstawić Fryderyka II Wielkiego jako człowieka, władcę i polityka, którego celem staje się rozbudowanie potęgi Prus i który stworzył sobie koncepcję króla, który włada państwem, państwo żyje dla króla, a on dla państwa. Na tle ówczesnej Europy Fryderyk II jest postacią odgrywającą wiodącą rolę w życiu naukowym i kulturalnym kontynentu, która rysuje się jako postać wyjątkowa, przyciągająca uwagę całej Europy.

Fragmente über Friedrich den Grossen… (Lipsk, 1790) - drugi tom obszernej publikacji dotyczącej historii życia, rządów oraz charakteru i filozofii życia jednego z tzw. oświeconych monarchów absolutnych XVIII wieku, w latach 1740–1786 króla Prus - Fryderyka II Wielkiego (1712-1786), której autorem jest szwajcarski lekarza, filozof i pisarz Johann Georg Ritter von Zimmermann (1728-1795). Zimmermann studiował najpierw retorykę, historię i filozofię w Bernie, później w latach 1747-52 medycynę w Getyndze. Od 1752 do 1754 r. prowadził praktykę lekarską w Bernie, a od 1754 roku był lekarzem miejskim w Brugg. Od 1755 roku rozpoczął karierę pisarską. W 1760 roku został członkiem Bawarskiej Akademii Nauk oraz Pruskiej Akademii Nauk. Od 1768 roku był w Hanowerze osobistym lekarzem na dworze angielskiego króla Jerzego III Hanowerskiego (1738-1820). Pełnił także funkcję lekarza i doradcy medycznego wielu koronowanych głów. W 1786 roku przebywał w Poczdamie u króla pruskiego Fryderyka Wielkiego (1712-1786). W 1786 roku caryca Katarzyna II nobilitowała go do stanu szlacheckiego nadając mu tytuł Ritter. Zaprosiła go również na swój dwór do Sankt Petersburga, ale nie przyjął tego zaproszenia. W tym samym roku został członkiem honorowym Rosyjskiej Akademii Nauk w Sankt Petersburgu. Zimmermann prowadził korespondencję z wieloma znanymi osobistościami m.in. z Johannem Wolfgangiem von Goethe (1749-1832), Johannem Georgiem Sulzerem (1720-1779), Johannem Gottfriedem Herderem (1744-1803), Helfrichem Peterem Sturzem (1736-1779), Abrahamem Gotthelfem Kästnerem (1719-1800). W ostatnich latach życia z wieloma z nich się poróżnił, stał się wrogiem oświecenia i obiektem satyry Georga Christopha Lichtenberga (1742-1799). Niniejsza publikacja określana jest mianem jednego z najważniejszych, obok wydanej w 1788 roku "Über Friederich den Grossen und meine Unterredung mit ihm kurz vor seinem Tode" (pol. "O Fryderyku Wielkim i moich z nim rozmowach na krótko przed jego śmiercią"), opracowań Zimmermanna dotyczących pruskiego monarchy. W trzytomowej publikacji Zimmermann stara się przedstawić Fryderyka II Wielkiego jako człowieka, władcę i polityka, którego celem staje się rozbudowanie potęgi Prus i który stworzył sobie koncepcję króla, który włada państwem, państwo żyje dla króla, a on dla państwa. Na tle ówczesnej Europy Fryderyk II jest postacią odgrywającą wiodącą rolę w życiu naukowym i kulturalnym kontynentu, która rysuje się jako postać wyjątkowa, przyciągająca uwagę całej Europy.

S. 44 - 48 sind [1] S., S. 49 - 56 sind [1] gef. Bl. ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- Bibl.Mont. 3223-4

S. 44 - 48 sind [1] S., S. 49 - 56 sind [1] gef. Bl. ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- 4 Germ.sp. 296-4

[Hrsg.: Wilhelm Serlin] ; Erschien auch mit der Variante von "Neuer Friedens-Curier ." [1] Bl., 50 S. anstatt 56 S. (s. VD17 3:303398N und 23:234868G) ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- 4 Eur. 80-27,1

[Hrsg.: Wilhelm Serlin] ; Erschien auch mit der Variante von "Neuer Friedens-Curier ." [1] Bl., 50 S. anstatt 56 S. (s. VD17 3:303398N und 23:234868G) ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- 4 Eur. 80-27,2