Suchergebnisse

Devletleri sadece siyasi ve askeri teşkilatlar ayakta tutmamaktadır. Bunların yanı sıra idarî yapı ve devletin içinde yaşadığı milletlerin özellikleri de devletlerin bekası için oldukça önemlidir. Irak'ta VII. ve VIII. yüzyıllarda oldukça önemli bir mevkideydi. Dicle ve Fırat nehirlerinin ortasında Mezopotamya bölgesinde yer alan Irak, gerek bulunduğu konumun önemliliği ve gerekse Emevî devletine karşı isyankâr halleriyle araştırılmaya değer bir konudur. Emevîler Irak'ı hâkimiyetleri altına aldıktan sonra bölgede birçok ayaklanmalar meydana gelmiştir. Bu ayaklanmalar neticesinde Irak bölgesini yönetmek güç bir hale gelmekteydi. Emevîler buna çare olarak Hulefâ-yi Râşidîn döneminde olduğu gibi eyaletlere geniş yetkilerle donatılmış valiler göndererek bölgeleri baskı altına almaya çalışmışlardır.Irak valileri, Emevîlere muhalif olan halkı yola getirmek için büyük çaba göstermişlerdir. Irak toplumu çeşitli milletlerden meydana gelmekteydi. Özellikle bu dönemde devletin Arap kökenli olması nedeniyle Araplar oldukça fazlaydı. Bu yüzden valiler de Arapların yaptığı gibi kabilecilik yani ırkçılık politikası gütmüşlerdir. Kabilecilik politikasının bir sonucu olarak mevâliyi bürokrasiden uzak tutmuşlardır. Bunların sonucu olarak, Irak halkı, Emevî otoritesini tanımamış ve devlete karşı Abbâsi ihtilaline destek vererek Emevîlerin sonunu hazırlamışlardır. Valiler, Irak'ı bayındır hale getirmiş ve tarımın ıslah olması için kanallar, bentler, barajlar inşa ederek bölgenin kalkınmasını sağlamışlardır. Irak'ta yeni şehirler inşa edilmiş, dinî ve sivil mimarinin en güzel örnekleri verilmiştir. Valiler bu görevlerini yaparken şehirdeki tüm kurumları organize etmiştir. --- States exist with not only their political and military organizations, but their administrative structures and the characteristics of the nations which live in that state are very important for states survival. Iraq, in 8th and 9th centuries was in a very important position. Iraq, located in the Mesopotamian region in the middle of the Tigris and Euphrates rivers, is worth to study because of the importance of its location and the rebellious acts against the Umayyad state. There were many riots in the region after Umayyads took control of Iraq. As a result of these riots, it was difficult to rule Iraq region. The Umayyads sent governors, who were equipped with great authority, to the states and tried to suppress the regions as in the period of Hulefa-yi Rashidin. The governors of Iraq made a great effort to discipline the people who opposed the Umayyads. They to caused a lot of blood to spill accordingly. Iraqi society was composed of various nations. Particularly in this era, as a result of government being Arabic, most of the population was consist of Arabs. Therefore, the governors pursued a policy of tribalism, in other words racism, like Arabs. As a result of their tribalism policy, they did not give enough importance to Mevalies, and this let Mevalies to support Abbasid revolution. Despite of all these, people of Iraq did not recognize authority of the Umayyad and supported the Abbasid revolution against the government and brought an end to the Umayyad's authority. The governors made their regions cultivated and built canals, dams and barrages to improve the agriculture and provided development of their regions. In Iraq, new cities were built and construction of structures such as palaces and masjids ensured the development of the region. The governors also used the benefits of auxiliary foundations. These officers were assigned by the governer and the caliph. These were the protectors of the state for the peace of the people and the state.

Büyük Selçuklu Devlet'i İran coğrafyasında Gaznelilerden sonra kurulan Türk-İslâm devletidir. Büyük Selçuklular Tuğrul Bey döneminden itibaren fetih hareketlerinde bulunmuşlar ve Horasan, Kirman, Bağdat vesair önemli vilâyetleri ele geçirmişlerdir. Selçukluların kuruluşundan itibaren büyük bir imparatorluk haline gelmesinin sebepleri arasında oluşturdukları teşkilâtçı yapıları da bulunmaktadır. Büyük Selçukluların teşkilât yapısı merkez ve taşra teşkilâtı olarak ikiye ayrılmaktadır. Merkez teşkilâtında hükümdar, saray görevlileri ve hükümet teşkilâtı; taşrada ise merkeze bağlı hânedan üyeleri ve merkezden atanan valilerin yönetiminde taşra teşkilâtı oluşturulmuştur. Selçuklularda taşra teşkilâtının oluşumuna binaen merkez tarafından tayin edilen görevlilerde bulunmaktadır. Ayrıca Taşra da merkez dîvânlarına bağlı dîvânlarda oluşturulmuştur. Atabegler ise hükümdar tarafından tayin edilen meliklerin yönetim tecrübesi kazanmaları için yanlarında bulunan devlet görevlileridir. ; The Great Seljuk State is the Turkish-Islamic state established after the Ghaznavids in Iranian geography. Great Seljuks have been in conquest movements since the period of Tuğrul Bey and they have conquered important provinces such as Khorasan, Kirman, Baghdad. Among the reasons why the Seljuks became a great empire since its foundation are also their organizational structures. The organizational structure of the Great Seljuks is divided into two as central and provincial organizations. The monarch, palace officials and government organization in the central organization; In the provinces, a provincial organization was established under the administration of members of the dynasty affiliated to the center and governors appointed from the center. In the Seljuks, there are officials assigned by the center based on the formation of the provincial organization. In addition, the provinces were formed in the conventions affiliated to the central divisions. Atabegs, on the other hand, are state officials who are with the meliks appointed by the ruler to gain experience in administration.

Demokrasi, yönetenlerin yönetme yetkilerini halka dayandırdıkları bir yönetim biçimi; yerel demokrasi ise, yerel düzeyde iktidarı kullanma yetkisinin yerel halka dayandırılması uğraş ve sürecidir. Demokrasilerde, kamu gücünün yerel siyasal aktörler arasından hangisine verileceği konusunda belirleyici olan halk olduğuna göre, bu aktörler hem iktidara gelme, hem de iktidar sürecinde iktidarını koruyabilmek için halkın memnuniyetini gözetmek durumundadırlar. Bu ise, ancak yerel hizmetlerin etkin ve verimli bir şekilde halka ulaştırılmasıyla mümkün olacaktır. Denilebilir ki, bir ülkedeki demokrasinin düzeyi, iktidarların el değiştirmesinde halkın memnuniyet düzeyinin ne kadar belirleyici olduğuna bakılarak anlaşılabilir. Bütün demokratik ülkelerde bu hususa, görece değişen biçimde dikkat edildiği söylenebilir. Bu çalışmada, Türkiye'de yerel demokrasi uygulamasında halkın memnuniyet düzeyinin ne oranda önemsendiğine ilişkin veriler elde etmeye olanak veren uygulamalı bir araştırma yapılmıştır. Araştırma, 2004 ve 2008 yıllarında tekrarlanarak, yerel halkın memnuniyet düzeyindeki değişim karşılaştırmalı olarak belirlenmeye çalışılmıştır. ; Democracy is a type of governance in where the governing power of governors stems from the people; while local democracy is a process and engagement of the use of power that comes from local people at local level. In democracies, since the public determines to whom the government power will be given among local political actors, these actors need to consider public satisfaction in order to come to power, and after they come to power, to stay at power. This can only be possible if the government achieves efficient, effective and productive provision of local services to citizens. It can be argued that the level of democracy is closely related to the importance of the role of public satisfaction in changing power in a country. We can easily say that this argument is true for all democratic countries, although the level of importance attributed to this fact may change among countries. This study examines the importance of public satisfaction considerations in local democracy implementations in Turkey. The change in the level of local citizens' satisfaction is attempted to be determined comparatively by carrying out this research twice, in the years, 2004 and 2008.

Yerel Yönetimlerin Türk Kamu Yönetimi içerisindeki yeri ve önemi sürekli artmaktadır. Yerel Demokrasinin etkin işleyebilmesi, halkın yönetime katılması noktası ve yerel yöneticilerini belirlemesi noktasında yerel seçimler çok önemlidir. Yerel seçimler Türkiye' de 5 yılda bir yapılmakta ve bu süre boyunca Yerel Siyasetin yöneticilerini belirlemektedir. Yerel yönetici seçildikten sonra halkı memnun etmemeleri durumunda seçmenlerin mecburen bir sonraki seçim dönemini beklemektedir.Geri Çağırma Mekanizması seçimleri beklemeden Yerel Yöneticileri görevden düşürebilen bir katılım ve denetim aracıdır. Bu sistemde seçmenler ilgili başvurularının oransal ve mevzuata uygun şekilde tespitinin ardından seçimlerin yenilenmesine karar verebilmektedir. Geri çağırma mekanizmasının anlaşılabilmesi demokrasinin ve diğer bazı argümanların çok iyi anlaşılabilmesi gerekmektedir.Yerel katılımın ve demokrasinin bir parçası olan Geri Çağırma Mekanizması, Dünyada çeşitli ülkelerde çeşitli şekillerde uygulanabilmektedir. Ayrıca Geri Çağırma Mekanizması Onuncu Kalkınma Planı ve Köy Kanunu Taslağıyla uygulamaya adım atmıştır. Çalışmada ayrıca Niğde iline yön veren yerel siyasetçilerin Geri Çağırma Mekanizmasına bakışı, alan araştırmasıyla tespit edilmeye çalışılmıştır.Bütün bu veri ve bilgiler sonuç ve değerlendirme kısmında analiz edilmeye çalışılmıştır. ; The importance of local governments in Turkish Public Administration is continuously increasing. Local elections are crucial at the point where local democracy can function effectively, the people participate in the governance and the local administrators are determined. Local elections in Turkey are scheduled at 5 years and determine the administrators of the local politics during this period. If the voters are not satisfied with the local governors after the election, they are forced to wait for the next election period.Recall mechanism is a participatory and supervisory tool that can drop the local officers missions without waiting for the next elections. In this system, the voters can decide to renew the elections after determining the applicants' proportional and regulatory approvals. In order to understand the recall mechanism one has to have a deep understanding of democracy and some other arguments.The recall mechanism, a part of local participation and democracy, can be applied in various forms in various countries in the world. In addition, recall mechanism was tried to be implemented through the Tenth Development Plan and the Village Law Draft. This study also tried to determine the way how the local politicians in Niğde province looked at the Recall Mechanism through field research.All these data and information have been tried to be analyzed in the conclusion and evaluation section.

Günümüz demokrasilerinde referandum, bir siyasi katılım aracı olarak gittikçe daha da fazla başvurulan bir yöntem haline gelmiştir. Esasen doğrudan demokrasile-- rin bir aracı olan referanduma onu ödünç alan, bu çalışmanın da Örnek vakaları olan Türkiye ve Şili gibi temsilî demokrasilerde de sıklıkla yer verilmektedir. Bu çalışma-- da özel olarak anayasa referandumlarıyla ilgilenilmektedir ve bu referandumlar "de-- mokratik meşruiyet" kavramının gerekleri çerçevesinde ele alınmaktadır. Bu makalede referandum yönteminin demokratik meşruiyet kavramı üzerinden ele alınması bir tesadüf değildir. Gerek Türkiye, gerekse dünya siyasi tarihi temel alı-- narak denilebilir ki, demokratik meşruiyet her siyasi akım ve harekette, toplumu İlgi-- lendiren her tür reform veya devrimde, hem gerçekleştirenler açısından hem de so-- nuçtan etkilenenler açısından göz ardı edilemez bir değişken olmuştur. Demokratik meşruiyetin, yöneten ve yönetilen arasındaki ilişkinin en önemli öğelerinden biri o-- duğu söylenebilir. Altı çizilmelidir ki demokrasi pratiğine katkısı yadsınamaz olan referandumun, aynı zamanda "demokratik" olarak nitelendirilebilmesi ve meşruiyetinin sorgulan-- maması için, hazırlanma ve gerçekleşme süreçlerinde kimi kriterleri yerine getirme-- si şarttır. ; Referendum has become a method which is applied increasingly as a political participation device in today's democracies. Referendum, which is essentially one of the voting means of direct democracies, is also frequently used in large numbers of representative democracies such as Turkey and Chili who are case studies of this article. Hereby with this study, concentrated specially on constitutional referendum concept, referendum is addressed within the framework of requirements of "democratic legitimacy" notion. Considering referendum method on the basis of the concept of democratic legitimacy is not a coincidence. Based on both political history of Turkey and the world, it can be said that legitimacy has been a non-negligible variable for both the executers and the ones who are affected by the result in all political trends and movements, and every kind of reform or revolution concerning the society. Legitimacy is one of the most significant elements of the relationship between the governors and the people governed. Referendum, contribution of which to the practice of democracy is undeniable, cannot be inherently characterized as "democratic"; it should meet some criteria both in preparation and realization processes. As a result, its democratic legitimacy is not questioned.

Yerel Yönetimlerin Türk Kamu Yönetimi içerisindeki yeri ve önemi sürekli artmaktadır. Yerel Demokrasinin etkin işleyebilmesi, halkın yönetime katılması noktası ve yerel yöneticilerini belirlemesi noktasında yerel seçimler çok önemlidir. Yerel seçimler Türkiye' de 5 yılda bir yapılmakta ve bu süre boyunca Yerel Siyasetin yöneticilerini belirlemektedir. Yerel yönetici seçildikten sonra halkı memnun etmemeleri durumunda seçmenlerin mecburen bir sonraki seçim dönemini beklemektedir.Geri Çağırma Mekanizması seçimleri beklemeden Yerel Yöneticileri görevden düşürebilen bir katılım ve denetim aracıdır. Bu sistemde seçmenler ilgili başvurularının oransal ve mevzuata uygun şekilde tespitinin ardından seçimlerin yenilenmesine karar verebilmektedir. Geri çağırma mekanizmasının anlaşılabilmesi demokrasinin ve diğer bazı argümanların çok iyi anlaşılabilmesi gerekmektedir.Yerel katılımın ve demokrasinin bir parçası olan Geri Çağırma Mekanizması, Dünyada çeşitli ülkelerde çeşitli şekillerde uygulanabilmektedir. Ayrıca Geri Çağırma Mekanizması Onuncu Kalkınma Planı ve Köy Kanunu Taslağıyla uygulamaya adım atmıştır. Çalışmada ayrıca Niğde iline yön veren yerel siyasetçilerin Geri Çağırma Mekanizmasına bakışı, alan araştırmasıyla tespit edilmeye çalışılmıştır.Bütün bu veri ve bilgiler sonuç ve değerlendirme kısmında analiz edilmeye çalışılmıştır. Anahtar Kelimeler: Geri Çağırma Mekanizması, Yerel Yönetimler, Yerel Demokrasi, Yerel Siyaset, Katılım, Halk Girişimi, Denetim ; The importance of local governments in Turkish Public Administration is continuously increasing. Local elections are crucial at the point where local democracy can function effectively, the people participate in the governance and the local administrators are determined. Local elections in Turkey are scheduled at 5 years and determine the administrators of the local politics during this period. If the voters are not satisfied with the local governors after the election, they are forced to wait for the next election period.Recall mechanism is a participatory and supervisory tool that can drop the local officers missions without waiting for the next elections. In this system, the voters can decide to renew the elections after determining the applicants' proportional and regulatory approvals. In order to understand the recall mechanism one has to have a deep understanding of democracy and some other arguments.The recall mechanism, a part of local participation and democracy, can be applied in various forms in various countries in the world. In addition, recall mechanism was tried to be implemented through the Tenth Development Plan and the Village Law Draft. This study also tried to determine the way how the local politicians in Niğde province looked at the Recall Mechanism through field research.All these data and information have been tried to be analyzed in the conclusion and evaluation section. Key Words: Recall Mechanism, Local Governments, Local Democracy, Local Politics, Participation, People's Initiative, Supervision

Transition to multi-party life, which is the beginning of a new era in the history of the Republic, is a process that changes many dynamics in Turkey. In this study, how this process is reflected on Çankırı as well as in Turkey is addressed. The thesis consists of an introduction part and three chapters. The history of Çankırı until 1946 is explained in the introduction section in a general manner. In the first chapter, the administrative structure and changes as well as the political life of Çankırı were discussed. Within the administrative structure, changes in district, subdistrict, village organization, Çankırı governors serving between 1946-1960 and their activities were discussed. Regarding the political life in Turkey, this study examines the transition process to a multi-party system in the country, and the results of the elections carried out during the time interval of the study for Turkey and Çankırı province, as well as the activities of Çankırı MPs in the Parliament The reflection of the 27 May 1960 coup on Çankırı, the 1961 constitutional vote and the general election were also covered in the chapter, and inferences were made about how the next process progressed. In the second chapter, education and population in Çankırı are titled separately as CHP and DP period and in the light of the activities and statistical data carried out, they are handled both within and by comparison. The third section covers the changes and developments in health, transportation, associations, cinema and theater, sports and natural disasters under the title of socio-cultural life in Çankırı. ; Cumhuriyet tarihinde yeni bir dönemin başlangıcı olançok partili hayata geçiş, Türkiye'de birçok dinamikleri değiştiren bir süreçtir. Bu sürecin Türkiye'de olduğu kadar Çankırı'da da nasıl yansıdığı çalışmada ele alınmıştır. Tez, giriş ve üç bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde 1946 yılına kadar olan Çankırı tarihi genel hatları ile açıklanmıştır. Birinci bölümde Çankırı'nın idari yapısı ve değişimleri ile siyasi hayat başlıkları ele alınmıştır. İdari yapı içerisinde ilçe, bucak, köy teşkilatındaki değişimler, 1946-1960 arasında görev yapan Çankırı valileri ve faaliyetleri ele alınmıştır. Siyasi hayat adı altında Türkiye'de çok partili hayata geçiş süreci ve çalışmamızın zaman aralığında gerçekleşen seçimlerin Türkiye ve Çankırı sonuçları ile Çankırı milletvekillerinin Meclis faaliyetleri incelenmiştir. 27 Mayıs 1960 darbesinin Çankırı'ya yansıması, 1961 anayasa oylaması ve genel seçimi de bölüm içinde ele alınarak sonraki sürecin nasıl ilerlediği hakkında çıkarımlar yapılmıştır. İkinci bölümde Çankırı'da eğitim ve nüfus, CHP ve DP dönemi olarak ayrı başlıklandırılmış olup yapılan faaliyetler ve istatistik verileri ışığında, hem kendi içerisinde hem de karşılaştırılarak ele alınmıştır. Üçüncü bölüm Çankırı'da sosyo-kültürel hayat başlığı altında sağlık, ulaşım, dernekler, sinema ve tiyatro, spor ve doğal afetler konuları içinde yaşanan değişim ve gelişimleri kapsamaktadır.

ÖZETBu çalışma, İran İslâm Cumhuriyeti ders kitaplarında geçen bilgiler ışığında İran eğitim sistemi ve politikalarında, Türk imajı hakkında genel yargıyı tespit etme hedefi taşımaktadır. Bu hedef doğrultusunda ders kitaplarının analizi yapılmış, ulaşılan bilgiler karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiş ve bir sonuç ortaya konulmuştur. İran'da okutulan ders kitaplarını incelediğimizde vardığımız sonuç, Türk imajının oldukça olumlu yansıtılmış olduğudur. Samanîler, Gazneliler, Selçuklular, Osmanlılar ve Türkiye Cumhuriyeti ile ilgili coğrafî ve tarihî bilgilerin yer aldığı kitaplarda genel olarak olumsuz ifadelere rastlanmamıştır. İran'da kurulan devletlerin kurucu hanedanları ve yöneticileri olan Türklerin, bu imajın olumlu yönde oluşmasında katkıları büyüktür. Ayrıca ders kitaplarında bu devletleri oluşturan halkların büyük çoğunluğunun Fars olması hasebiyle söz konusu devletlerin birer İran devletleri olarak ele alınması önemlidir. Bu da her iki ülkede yaşayan milletlerin yüzyıllar boyunca nasıl kaynaştığını göstermektedir. Buna karşın özellikle Osmanlı-Safevî çekişmeleri ve sonrasında meydana gelen bazı anlaşmazlıkların, her iki ülkenin ders müfredatlarında mezhep çatışması şeklinde yorumlanmış olması dikkat çekicidir. Aslında devletler arasındaki bu anlaşmazlıkların temel nedeninin, aynı dönemde komşu iki devletin bölgede hâkimiyet kurma mücadelesi olduğu gerçeği göz ardı edilmemelidir. Anahtar KelimelerTürkler, İran, İran İslâm Cumhuriyeti Eğitim Sistemi, Türk İmajı, Samanîler, Karahanlılar, Gazneliler, Selçuklular, Moğollar, Harezmşahlar, Timurlular, Safevîler, Osmanlı Devleti, Türkiye Cumhuriyeti, İran İslâm CumhuriyetiABSTRACTThis project aims, under the spotlight of the information took place in text books of Islamic Republic of Iran, to determine the public notion about the image of Turks in political and educational system of Iran. In the direction of this target, the analysis of the text books has been made, the information obtained has been assessed comparatively and the conclusion has been put forth. The conclusion that we have come through after scrutinizing the text books in Iran is that the image of Turks in Iran has been reflected in a very much positive way. In the text books which contain historical and geographical information about Samanis, Ghaznavids, Seljuks, Ottomans and Turkish Republic, there has been no negative statements found in general. The Turks have a great deal of contribution in the establishment of this positive image as being the dynasties and governors of the states which were founded in Iran before. Furthermore, it is significant that these states are handled as Iranian in the text books because of most of the peoples of these states were Fars. And this shows how the nations of these two countries have been commingled along centuries. Whereas, it is remarkable that the Ottoman-Safavid conflictions and some disagreements which appeared after, have been interpreted as "sectarian conflicts" in the curriculums of both countries. Essentially, it should not be ignored that the basic reason of these conflicts between these two countries was the fight of establishing dominance of two neighboring states in the area.

Anahtar Kelimeler: Güç Yönetimi, Teknolojik Gelişmeler, Dijital Televizyon, Televizyon Yayıncılık Sistemleri, Televizyon Yayıncılığı, Dijital Teknoloji, Yakınsaklık, Geniş Bantlı Şebekeler, Yeni Medya, İnternet Protokolü Televizyonu, Yönetim, Yönetişim, Teknoloji, Yakınsama, IPTVÖZETTELEVİZYON İÇİN YENİ YAYIN TEKNOLOJİLERİ VE IPTVToplum sözleşmesi kuramları yönetenlerle yönetilenlerin karşılıklı sözleşme yaptıklarını varsaydıkları için "kurgusal" kuramlardır. 17. ve 18. yüzyıllarda ortaya çıkan bu teoriler bireyi toplumun temeline oturtmuştur. 20. yüzyılda dünya savaşları yani modernizim sonrası şekillenen yenidünya düzeni ve demokrasi anlayışının temeli olduğunu söyleyebiliriz. Yönetime katılan birey kamusal alanda etkileşim iletişim ve eylem halinde olan bireydir. Bu bireyin toplumsal faaliyetlere ve dolayısıyla yönetime katılımı esas alınarak yeni toplum formlarının oluştuğunu söyleyebiliriz. Hızlı bir şekilde ortaya çıkan bilimsel ve teknolojik gelişmeler tüm politikaların ve alışılagelmiş yönetim anlayışlarının kökten değiştirilmesi ihtiyacını doğurmuştur.1990'lı yıllardan bu yana Uluslararası hukuk ve insan hakları alanına yapılan vurgu ile "egemenlik tek başına demokrasiden aldığı güçle en yüksek devlet gücü olarak görülmemektedir. Ülkeler teknoloji öngörü çalışmaları yürüterek yeni bilim ve teknoloji politikaları tasarlayarak gelecekteki dünya beklentisi kaygılarını ortadan kaldırmayı hedeflemektedirler. Birleşmiş Milletler, Dünya Bankası, IMF ve OECD gibi kurumların raporlarında sıkça rastlanan "iyi yönetişim" kavramı son 20 yılın en çok irdelenen kavramı olmuştur. Bu noktada demokrasilerin önkoşulu olan güçler ayrılığı ilkesinin korunması yani yasama yürütme ve yargının bağımsız işleyişi konusunda bağlayıcılık ve sınırlılık esastır. Her ne kadar teknoloji insanoğlunu değiştirse de ve insanoğlu bu değişimlere uyum gösterse de aslında demokrasi ışığında insanoğlunun mülkiyet hakları özgürlükleri güvensiz ortamlar oluşturmadıkça değişimden söz etmemiz doğru olmayacaktır. Özgürlüklerin, mülkiyet haklarının ve kişilerin toplumsal güvencelerinin ortadan kalkması durumunda teknoloji değişimleri insanoğlunun temel davranışlarına etki göstermeyecektir. En temel haklar ışığında insanoğlu toplumsal hareketini her ne koşulda olursa olsun gösterecek ve demokrasiden uzaklaşan yönetimler yönetişim noktasında büyük kayıplar görecektir. Zaman bu noktada önemli bir belirleyici olup modern,çağdaş bir toplum arzusundaki toplumlar için bu değişkenler asla değişmeyecektir. Keywords: Power Management, Technological Developments, Digital Television, Television Broadcasting Systems, Television Broadcasting, Digital Technology, Almost Convergence, Broadband Networks, New Media, Internet Protocol Television, Management, Governance, Technology, ConvergenceABSTRACTTELEVISION FOR NEW BROADCAST TECHNOLOGY AND IPTVSocial contract theories are "fictional" theories in that they presume that the governors and the governed make a reciprocal contract. These theories came upon on 17th and 18th centuries and predicate the individuals on society. 20th century world wars that shaped post-modernism are the foundation of the new world order and the concept of democracy.The individuals involved in the governance process are in communication, interaction and in the action within the public domain. We can say that the new forms are shaped on the basis of the involvement in the social movements and the governance of the individuals. Rapidly emerging scientific and technological developments led to the need for a radically revised understanding of all policies and conventional governance. Since 1990s, sovereignty is not considered as the strongest power of the government while there is the emphasis on the international law and human rights. Countries aim to eliminate the concerns on the expectations of future world by both realizing technology prediction studies and designing new scientific and technological policies. The term "good governance", which is mentioned frequently in the reports of the institutions like United Nations, World Bank, IMF and OECD, has become the most examined term within the recent two decades.At this point, dependency and the limitedness are the essentials on protecting the principle of separation of powers, which is a prerequisite of democracies. Even if we could say that the technology shapes and changes the actions of the individuals and the individuals can adapt to these changes, it would not be right/realistic to talk about real changes unless the property rights and the freedom of the human beings become insecure in the light of the democracies.To sum up, no matter how, human being will demonstrate his social movements in any case and the governments getting away from the democracies will experience great losses. Time will be one of the most important determinants at this juncture and for the societies having the desire to become more modernized these variables will never change.

ÖZET10 Kasım 1938 tarihinde Mustafa Kemal Atatürk'ün hayatını kaybetmesi ile bir-likte Cumhurbaşkanı olan İsmet İnönü ülke yönetiminde en yetkili kişi haline gelmiştir. İnönü'nün CHP ve ülke yönetimindeki adete tek kişilik hakimiyeti ( Milli Şef ) Celal Bayar başta olmak üzere dönemin CHP'li milletvekili ve yöneticilerinde tepkiye neden olmuştur. Bir şahsın parti ve ülke yönetimindeki hakimiyetine İkinci Dünya Savaşı'nın da etkisiyle halkın büyük çoğunluğunda oluşan ekonomik sıkıntının ve iktidarın halkın muhafazakarlığı ile çelişen eğitim ve sosyal alanlardaki uygulamaları CHP ve dışındaki siyasi çevrelerde ve halkın büyük bir bölümünde muhalif bir tutumun oluşmasına neden olmuştur. Bu süreç hükümetin birtakım radikal uygulamaları ile birlikte örgütlü bir mu-halif hareketin doğmasına neden olmuştur. Yukarıda belirtilen nedenlerden kaynaklanan ve açıktan açığa bir söylem ve ey-leme dönüşmeyen CHP milletvekillileri içindeki bireysel tavırlar ilk defa Çiftçiyi Top-raklandırma Kanunu teklifi sırasında ortaya çıkmıştır. CHP milletvekilleri Celal Bayar, Adnan Menderes, Fuat Köprülü ve Refik Koraltan, 14 Mayıs 1945 tarihinde bu kanun teklifinin TBMM'de görüşülmeye başlaması ile birlikte hükümetin bu uygulamasına karşı tavırlarını yaptıkları konuşmalar ile ortaya koymuşlardır. Fakat esasen bu kanun tasarısının TBMM'ye sunulmasından önce CHP içinde muhalif bir grubun oluşması Tevfik Rüştü Aras'ın evinde yapılan perşembe toplantılarıyla başlamıştır. 1945 yılının Nisan ayından itibaren Tevfik Rüştü Aras'ın evinde bir araya gelen Emin Sazak, Adnan Menderes ve Fuat köprülü CHP'nin, İsmet İnönü'nün otoritesi altında olduğunu ifade etmişler ve bu durumu değiştirmek gerektiği üzerinde durmuşlardır. İkinci defa bir ara-ya gelen Adnan Menderes ve Fuat Köprülü demokratik bir merkez oluşturma konusun-da görüş birliğine varmışlardır. Daha sonraki toplantılara Refik Koraltan da katılmıştır. Adnan Menderes, partide ve toplum içinde etkili olan Celal Bayar'ı bu gruba katmak gerektiğini açıklamıştır. Celal Bayar ile yapılan toplantı sonunda o da gruba dahil ol-muştur. Grup üyeleri 18 Mayıs 1945 tarihinde yapılan toplantıda CHP Meclis Grubuna vermeyi düşündükleri Dörtlü Takriri hazırlamışlardır.Takrir verilmeden önce TBMM'de 1945 yılı devlet bütçesinin oylamasına katı-lan üç yüz yetmiş üç milletvekilinden İzmir Milletvekili Celal Bayar, Aydın Milletve-kili Adnan Menderes, İçel Milletvekili Refik Koraltan, Kars Milletvekili Fuat Köprülü ve Eskişehir Milletvekili Emin Sazak bütçeye karşı aleyhte oy kullanmışlardır. Cumhu-riyet Dönemi'nde ilk defa bir bütçeye karşı aleyhte oy kullanılmıştır. Böylece muhalif tavırlarını ikinci defa ortaya koymuşlardır. Grup üyeleri 7 Haziran 1945 tarihinde Celal Bayar, Adnan Menderes, Fuat Köprülü ve Refik Koraltan'ın imzası ile Dörtlü Takrir'i CHP Meclis Grubu Başkanlığı-na vererek muhalif tutumlarını somutlaştırmışlardır. Takrirde CHP'nin işleyişinin de-mokratik ilkelere uygun hale getirilmesini ve TC. Anayasası'nda var olan vatandaş hak ve hürriyetlerinin tanınması talep etmişlerdir. Bu takrir 12 Haziran 1945 tarihinde CHP Meclis Grubu'nda görüşülmüş ve red-dedilmiştir. Takririn reddedilmesi ile birlikte devam eden süreçte bu kadronun CHP içinde siyaset yapma imkanı kalmadığı gibi takrirde talep edilen bir düzenin kurulma-sının CHP içinde mücadele edilerek olamayacağı ortaya çıkmıştır. Takririn, CHP Meclisi Grubuna verildiği günlerde Cumhurbaşkanı İsmet İnönü, Rauf Orbay ile görüşmüş yeni parti kurulması fikrini ona açmıştır. Bu görüşmeden, İnönü'nün yaptığı diğer konuşmalardan cesaret alan grup üyelerine karşı CHP'li yöne-tici ve milletvekillerinin olumsuz tavrı, partinin yayın organı Ulus gazetesindeki ağır sözlerle dolu yazılar grup üyelerinin CHP'den ayrılmalarına neden olmuştur. Zaten Adnan Menderes ve Fuat Köprülü Vatan gazetesinde yayınlanan yazıları nedeniyle CHP Divanı tarafından 25 Eylül 1945 tarihinde CHP'den ihraç edilmişlerdir. Diğer isimlerde istifa etmişlerdir. Partisiz kalan grup üyeleri parti kurma çalışmalarına başla-mışlar ve Demokrat Parti 7 Ocak 1946 tarihinde resmen kurulmuştur. Demokrat Parti, Dörtlü Takrir'in imzacıları: Celal Bayar, Adnan Menderes, Fuat Köprülü ve Refik Koraltan tarafından kurulmuştur. Demokrat Parti'nin simgesi "DP", genel merkezi ise Antalya Milletvekili Cemal Tunca'nın Ankara Sümer Sokaktaki sekiz numaralı binası olmuştur. Demokrat Parti'nin kuruluş gerekçesinde ve programında Türkiye'de demok-ratik bir rejimin kurulacağı, TC Anayasası'nda demokrasiye aykırı kanunların kaldırı-lacağı, vatandaşların hak ve hürriyetlerinin anayasal teminat altına alınacağı dile geti-rilmiştir. Muhalefet yıllarında ise CHP ve iktidar demokratik olmayan tutum ve davra-nışlar sergilemekle itham edilmiştir. Muhalefet yıllılarında iki parti arasında demokra-siye aykırı birçok olay yaşanmıştır. Hatta 7 Ocak 1947 tarihinde gerçekleşen Demokrat Parti Birinci Genel Kongresi'nde kabul edilen Hürriyet Misakı'nda TC Anayasası'na aykırı olan kanunların kaldırılması ve demokrasiye uygun kanunların yapılması talep edilmiştir. Bu istekler yerine getirilmez ise Demokrat Parti Genel Yönetim Kurulu'na sine-i millet kararı ( TBMM'den çekilme ) hakkı verilmiştir. Demokrat Parti yönetici-leri iktidara gelmeleri halinde vatandaşlara hak ve hürriyetlerinin tanınacağı, demokra-siye aykırı kanunların kaldırılacağı ve TC Anayasası'nın demokrasiye uyumlu hale ge-tirileceği sözlerini vermişlerdir. 14 Mayıs 1950 seçim faaliyetlerinde aynı vaatler tekrarlanmıştır. Hatta 2 Nisan 1950 tarihinde Kasımpaşa'da konuşan Demokrat Parti Genel Başkanı Celal Bayar, grev hakkının demokratik hak olduğunu ve demokrasinin olduğu ülkelerdeki gibi toplumsal düzene ve ekonomiye zarar vermeyecek biçimde işçilere grev hakkının verileceğini ifa-de etmiştir. Seçimleri kazanan Demokrat Parti adına Adnan Menderes 22 Mayıs 1950 tarihinde hükümeti kurmuş ve 29 Mayıs 1950 tarihinde hükümet programı TBMM'de onaylanmıştır.Hükümet programında partinin seçim beyannamesinde olduğu gibi iktidar deği-şikliğinin ülkede maddi ve manevi hiçbir sarsıntıya yol açmasına imkan tanınmayacağı ve özellikle devri sabık yaratılmayacağı vurgulanmıştır. Programda, TC Anayasası'nda vatandaş hak ve hürriyetlerine ve millet iradesine dayanan kararlı bir devlet düzeninin gerçekleşmesini sağlayacak düzenlemelerin yapılacağı ifade edilmiştir. Ayrıca CHP hükümetlerinden ( tek parti dönemi ) kalan, demokratik olmayan kanunların, alışkan-lıkların ve anlayışların değiştirileceği vurgulanmıştır. Programda, işçilere grev hakkının sosyal ve ekonomik düzeni bozmayacak şekilde tanınacağı açıklanmıştır. Demokrat Parti İktidarı Programı'nda sadece vatandaşlara tanınacak haklar yer almamıştır. Ayrıca o tarihlerde azınlıkta olsa da bazıları tarafından hak olarak görülen faaliyetlerin yasaklanacağı da yer almıştır. Cumhuriyet'in ve inkılapların korunması için aşırı sol akımlara ( komünizm ) izin verilmeyeceği ve bunlarla etkin bir biçimde müca-dele edileceği ifade edilmiştir. Bunlara karşı kanuni tedbirlerin alınacağı çünkü bu tür düşüncelerin günün şartlarında fikir ve vicdan hürriyeti olarak görülmediği vurgulan-mıştır. Bu fikir akımların hürriyet maskesi altında yayın yapmalarına izin verilmeyeceği çünkü bu düşünce akımlarının amacının özgürlükleri ortadan kaldırmak olduğu iddia edilmiştir. Komünizm fikir akımının yanı sıra irticai hareketlere de asla müsaade edil-meyeceği vurgulanmıştır. Demokrat Parti Dönemi'nde iktidarın sivil toplum kuruluşları ile ilişkilerine özetlemeden önce sivil toplumun örgütü tanımını yapmak yerinde olacaktır. Sivil top-lum kavramı farklı biçimlerde tanımlanan bir kavramdır. Özellikle devlet ile sivil top-lum arasındaki ilişki farklı tanımlamalara neden olmaktadır. Bu tanımlardan bazılarında sivil toplum, devletten tamamen bağımsız, devleti kontrol eden ve hatta devletin alter-natifi olan örgütlü bir güç olarak tarif edilmiştir. Diğer tanımlarda ise devlet ile sivil toplum arasında bu kadar keskin bir ayrılığın olmadığı, sivil toplumun devlete top-lumsal katılımı sağlama amacının var olduğu ileri sürülmüştür. Modern anlamda sivil toplum kavramı "Non Govern Mental Organizations" ( devletten bağımsız örgütlen-meler ) olarak tanımlamasının yanı sıra "gönüllü kuruluşlar", "kar amacı gütmeyen ku-ruluşlar" gibi ifadelerle de tanımlanmaktadır. Sivil toplum tanımını yaptıktan sonra Demokrat Parti iktidarları öncesi sivil toplum örgütlenmesine devletin müdahalesinin ne zaman kaldırıldığına kısaca yer verelim. Türkiye'de 28 Haziran 1938 tarihinde yürürlüğe giren 3512 sayılı Cemiyetler Kanunu ile Osmanlı Devleti döneminden kalma 1909 tarih ve 121 sayılı Cemiyetler Kanun'u ve bu kanunda yapılan 353 ve 387 sayılı kanunlar yürürlükten kalkmıştır. Bu kanunun dokuzuncu maddesinin h bendiyle "aile, sınıf, ırk, cins" esasına dayalı der-neklerin kurulması yasaklanmıştır. Bu madde ile sendika ve birçok derneğin kurulması yasaklanmıştır. Bu kanunun kabul gerekçesinde, o dönem de bazı ülkelerde var olan ko-münist ve faşist rejimlerin ülkenin yönetimin ele geçirmesini önlemek olduğu ileri sü-rülmüştür. İsmet İnönü'nün 10-11 Mayıs 1946 tarihinde CHP Kurultayı'nda yaptığı konuşmadan sonra 5 Haziran 1946 tarihinde 4919 sayılı Kanun ile dernek kurma işle-mindeki izin alma formalitesi kaldırılmıştır. Sınıf esasına dayalı dernek kurma yasağı da kalkmıştır. Bu kanunun kabulü sırasında Demokrat Parti adına bir konuşma yapan Adnan Menderes, kanunda yapılan değişikliği demokrasiye giden yolda önemli bir aşa-ma olarak adlandırmıştır. Sivil toplum örgütlenmesinin önündeki engeller Demokrat Parti İktidarı öncesinde kaldırılmıştır. Demokrat Parti İktidarı döneminde sivil toplum kuruluşları ile ilişkiler iki bölü-mde ele alınabilir. Birinci bölüm hükümetin sivil toplum alanında yaptığı düzenleme-lerden oluşur. İkinci bölüm ise iktidarın sivil toplum kuruluşlarına yaklaşımı yani onların faaliyetlerine karşı tutumu, ülke yönetimi ile ilgili alınan kararlara ilgili sivil toplum kuruluşlarının tepkileri ve sivil toplum kuruluşlarının kendi alanları ile ilgili alınan kararlarda bu kuruluşların isteklerinin ve itirazlarının dikkate alıp almamasından oluşur.Demokrat Parti İktidarı döneminde sivil toplum alanında birçok düzenleme yapılmıştır. Hükümetin yaptığı bu düzenlemelere günümüzün demokrasi düzeyi ile yaklaşmak zamanın koşullarını ve demokrasi kültürünün oluşum sürecini dikkate almamak anlamına gelir. Hükümetin sivil toplum alanında yaptığı ilk düzenleme 5680 sayılı Basın Kanunu'dur. Kanunun kabulü demokrasi ilkeleri ile bağdaşan bir uygulama olmuştur. Bu nedenle basın ve basın-yayın örgütleri bu yasayı doğru bir adım olarak görmüşlerdir. Hükümetin sivil toplum alanında yaptığı ikinci kanuni düzenleme 5844 sayılı Komünizm İle Mücadele Kanununu çıkarmasıdır. İktidarın programında komü-nizm fikir akımına ve komünist yayınlara karşı mücadele edileceği, bu fikir akımlarının faaliyetlerinin demokratik bir fikir ve vicdan hürriyeti olarak görülmediği aksine de-mokratik rejimi ortadan kaldırmaya yönelik bir tutum ve tavır olduğu vurgulanmıştır. Muhalefetin de bu konuda iktidarla aynı düşünceye sahip olması bu kanunun çıkarıl-masını kolaylaştırmıştır. Demokrat Parti İktidarı'nın bu tür düşünce akımlarına ve onların faaliyetlerine izin vermemesini değerlendirirken zamanın koşullarını ve demok-rasi kültürünün oluşum sürecini göz önünde tutmak yerinde olacaktır. İktidarın sivil toplum alanı ile ilgili yaptığı bir başka uygulama ise 5816 sayılı Atatürk Kanunu'nun çıkarılmasıdır. Atatürk'ün kişiliğine, ilke ve inkılaplarına saldırıların sonucunda kabul edilmiş olan bu kanun günümüzde de geçerlidir. Bu kanunun çıkarılmasına Atatürk'ün kurduğu parti olan CHP'li milletvekillerinin karşı çıkmış olmaları ise üzerinde durul-ması gereken önemli bir husustur. Hükümetin sivil toplum alanında gerçekleştirdiği bir başka düzenleme ise 6761 sayılı Vicdan ve Toplanma Hürriyetini Koruma Kanunu'nun kabul edilmesidir. Kanun, irticai hareketlerin artarak rejimi tehdit eder hale gelmesinin sonucu çıkarılmıştır. İrticai hareketlere izin verilmeyeceğini, demokratik rejimi koruya-cağını programında ilan eden hükümet bunun gereğini yerine getirmiştir. Dinin siyasi veya diğer çıkarlar için kullanılması ve bu tür örgütlenmelerin kurulmasını demokratik ilkelerle bağdaştırmak mümkün değildir. Hükümetin sivil toplum alanına bir başka müdahalesi Neşir Yolu ile veya Radyo ile İşlenecek Bazı Cürümler Hakkındaki Kanun'u çıkarması ile 6732 ve 6733 sayılı basın kanunlarının bazı maddelerini değiş-tirmesi ile olmuştur. Bu kanunlarda yer alan kişilerin şikayeti olmadan savcıların ya-yınlar ile ilgili kendiliğinden harekete geçebilmesi unsuru haber alma ve verme hür-riyetini engelleyen bir koşul oluşturmuştur. Yine gazetecilerin yaptıkları haberler ve köşe yazarlarının yazdıkları yazılar nedeniyle şikayet edilmeleri halinde kendilerini müdafaa edebilmeleri için ispat hakkının onlara verilmeyişi bazı konularda ( iktidar ve mülki amirler ile ilgili yolsuzluk vb) haber yapmalarına, yazı yazmalarına engel olacak ortamı oluşturmuştur. Ayrıca, halkın haber alma özgürlüğüne, gazetecilerin özgür ve bağımsız çalışmasına engel olmuştur. İspat hakkı verilmediği gibi bu tür yazı ve haberler için cezaların arttırılması basın hürriyetini ortadan kaldırmıştır. Bu nedenle bazı basın mensupları hareket içerikli haber ve yazıları nedeniyle ceza almış olsalar da hükümetin politikalarını eleştiren onlarca basın çalışanına hapis cezalarının verilmesi vatandaşlara hak ve hürriyetlerini vereceğini ve devri sabık yaratmayacağını söyleyen Demokrat Parti İktidarı'nın bu uygulamaları onun söylemleri ve adıyla çelişmesine ne-den olmuştur. Hükümetin sivil toplum alanında yaptığı bir başka kanuni düzenleme 6771 Sayılı Toplantılar ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunu'nu çıkarmasıdır. Kanun, siyasi partilerin seçim varmış gibi çok fazla miting yaptığı ve bu mitinglerde konuşanların hükümeti ağır bir şekilde eleştirdiği ve hatta bazı hatiplerin hükümet üyelerine ağır sözler söylediği gerekçeleriyle kabul edilmiştir. Bu kanun ile partilerin miting ve kapalı alan toplantıları seçim zamanı ile sınırlandırılmıştır. Bu nedenle bu uygulama demokrasiye aykırı bir düzenleme olmuştur. Bir parti veya dernek kanunlara aykırı hareket etmediği sürece istediği zaman izin almak koşulu ile miting yapabilmelidir. Hükümetin sivil toplum kuruluşları ile ilişkilerine baktığımızda ise olumlu ve o-lumsuz tutum ve uygulamaların varlığından söz edebiliriz. İktidarın sivil toplum kuru-luşları ile ilişkileri dernekler, sendikalar ve basın teşkilatları ile olmak üzere üç ana bö-lüm halinde ele alınabilir. Derneklerle ilişkilere baktığımızda öğrenci dernekleri ile iliş-kilerin daha yoğun olduğunu söyleyebiliriz. Özellikle TMTF ve MTTB gibi öğrenci dernek federasyonları yönetimleri ile ilişkiler öğrenci dernekleri ile ilişkilerin en önemli bölümünü oluşturur. Bu konuda partilerin bugünde devam eden derneklerin yönetimle-rini elde etme isteği Demokrat Parti İktidarı'nın da faaliyetlerinden birisini oluşmuştur. Muhalif olan yönetimleri değiştirmek için çeşitli çalışmalar yapılmıştır. Bu doğrultuda Demokrat Partili dört milletvekili tarafından öğrenci derneklerine hükümetin verdiği ö-deneği dağıtma ve gençlik sorunlarını çözmek amacıyla kurulmuş olan Gençlik Bürosu' nun TMTF ve MTTB'nin yönetim kurulları seçimlerine müdahale etmesi ve sonrası yaşanan olaylar demokrasi ilkeleri ile bağdaşmamıştır. Ayrıca Türkiye Milli Gençlik Teşkilatı adında bir gençlik derneği varken Türk Milli Birliği'nin kurulması ve böylece geçliği farklı cephelerde örgütleme isteği gençliğin birbiri ile kavgalı hale gelmesine ne-den olmuştur. Radyo Dinlemeyenler Cemiyeti'nin İstanbul Valisi Ethem Yetkiner tara-fından kanunsuz bir biçimde kapatılması, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dekanı Turhan Fevzioğlu'nun görevden alınması nedeniyle eylem yapan öğrencilerin gözaltına alınması ve mahkemeye verilmesi, İTÜTB'nin üniversitedeki yemek boykotu nedeniyle öğrencilerin gözaltına alınmaları, mahkemeye verilmeleri ve hükümet yetki-lilerinin bu konuda yaptıkları açıklamalar demokratik bir iktidar sivil toplum kuruluşu ilişki tarzına aykırı olmuştur. Tahkikat Komisyonu kararları ile örfi idarelerin kurulması ve öğrencilerin tepkilerinin engellenmesi de demokrasi açısında doğru olmayan uygula-malar olmuştur. Kiracılar Cemiyeti'nin istekleri dikkate alınarak Kira Kanunu'nun ka-bul edilmesi, tüccar, esnaf ve sanayicilerin derneklerinin talepleri dikkate alınarak Milli Korunma Kanunu'nda yapılan değişiklik ve kredi imkanlarının artırılması gibi karar-larda dernekler ile ilgili hükümetin olumlu yönde uygulamaları olmuştur. Ayrıca hükü-metin irtica ve komünizm ile mücadeleleri de dernekler tarafından olumlu karşılan-mıştır. Hükümetin sendikalar ile ilişkilerine baktığımızda ise grev hakkı tartışmalarının en önemli sorun olduğunu söyleyebiliriz. İktidarın seçim vaatlerinde ve programında olan grev hakkı ile ilgili sendikalar tarafından onlarca talep gelmiştir. 1951 yılında bir tasarı hazırlanmış olmasına ve ilgili bakanların bu hakkın verileceğini yıllarca söyleme-lerine karşın grev hakkı verilmemiştir. Çalışma bakanları grev hakkının verilmeme ne-denini, genellikle iktisadi ve sosyal düzenin bozulabileceğine dayandırmışlardır. Ayrıca, grev hakkı verildiğinde işverene lokavt hakkının da tanınması gerektiği için sendikala-rın mali gücünün bunu kaldıramayacağını ve işçilerin zor durumda kalacağını iddia et-mişlerdir. Bu nedenlerle grev hakkı için acele edilmemesini dile getirmişlerdir. İşçiye grev hakkının verilmemesinin yanında işçi mitinglerinin yasaklanması; kanunsuz grev nedeniyle bazı sendikaların kapatılması; işsizlik rakamları açıklamaları nedeniyle Çalışma Bakanlığı ile tartışmaya giren bazı sendika birliklerinin Sendikalar Kanunu'nun sekizinci maddesinde yer alan ayrı ayrı iş kolundaki sendikaların sendikal birlik olama-yacağı gerekçesiyle kapatılması; işçi seminerlerinin yasaklanması ve burada konferans verenlerin cahillikle, komünistlikle ve siyasi propaganda yapmakla ile itham edilmesi; Zonguldak Maden İşçileri Sendikası ikinci başkanının muhalif açıklamaları nedeniyle görevden alınması ve sendikanın kongresine müdahale edilmesi gibi olaylar demokratik olmayan tutumlar olmuştur. Kolektif İş Akdi tasarısının TBMM'ye getirilmesi, işçiler için ev yapılması, yıllık ücretli iznin verilmesi, tatil yapamayanlara çalıştıkları gün için yevmiye ödenmesi, sendikal faaliyet nedeniyle işten çıkarılmaların kanunla yasaklan-ması, işçi sigortalarındaki düzenlemelerde işçilerin ve sendikaların lehine olan demok-ratik uygulamalar olmuştur. Basın ve onun teşkilatları ile ilişkilerine baktığımızda Demokrat Parti, muhalefet yıllarında ve iktidarının ilk üç, dört yılında basının büyük bir bölümü tarafından destek- lenmiştir. Fakat hükümet politikalarındaki değişmeler ve ekonomideki kötü gidiş bası-nın büyük bir bölümünün hükümete muhalif olmasına neden olmuştur. Bu nedenle bası-nının muhalif partilerin eylem ve söylemlerini sayfalarına taşıması; hükümet politikala-rını eleştiren yazılar yayınlaması hükümetin yukarıda aktardığımız kanuni önlemleri al-masına neden olmuştur. Bu kanunların kabulüne bazı gazetecilerin hükümet üyeleri ile ilgili eleştirinin boyutunu aşarak hakaret içeren yazıları kaleme almaları da etkili olmuş-tur. Özellikle 1958 yılından sonra basın kuruluşları ile hükümet üyeleri arasında ilişkiler gerginleşmiştir. Basın sanki bir muhalefet partisi gibi muhalefeti hükümete karşı tek cephede birleşmeye çağırırken hükümette basını reklam ödeneklerinin azalması nede-niyle bu yönde hareket etme ve meşru hükümete karşı halkı ayaklanmaya teşvik etmek-le itham etmiştir. İsmet İnönü'nün ve CHP'lilerin yurt gezileri ile Osman Bölükbaşı'nın Kırşehir'i ziyareti ve tutuklanması sırasında bazı gazetecilerin polis tarafından tartak-lanması, fotoğraf makinelerinin ellerinden alınması, gözaltına alınmaları, yargılanma-ları, bu olayların yayının yasaklanması hükümet ile basının ilişkilerini daha da gergin-leştirmiştir. Bu olaylar nedeniyle basın örgütlerinin tebliğler yayınlamaları ve bu tebliğ-lerden birisi nedeniyle İstanbul Gazeteciler Sendikası'nın siyaset yaptığı gerekçesiyle kapatılması ve Beynelmilel Basın Enstitüsü'nün Türkiye'deki basın hürriyeti ile ilgili açıklamasının yayınının yasaklanması basınla iktidarı karşı karşıya getirmiştir. Bu olay-lar bazı gazeteci örgütlerinden istifa edenlerin Demokrat Parti'ye yakın gazeteciler ile radyo ve Anadolu Ajansı'nda çalışan gazetecilerden oluşan Matbuat Kulübü'nün kurul-ması ile sonuçlanmıştır. CHP'nin son olaylar nedeniyle halkı iktidara karşı isyana teşvik ettiği ve silahlı hücreler kurduğu gerekçesiyle Tahkikat Komisyonu'nun kurulması ve bu olay sonucunda örfi idarelerin ilan edilmesi bazı örfi idare kararlarına uymadığı ne-deniyle bazı gazetelerin kapatılmasına neden olmuştur. Tabi ki sadece hükümetin basın-la olumsuz yönde ilişkileri olmamıştır. Başbakan Adnan Menderes birçok kez bazı ga-zetecilere ziyafet vermiş, onların teşekküllerini ziyaret etmiş ve istek ve sorunlarını din-lemiştir. Özetle Demokrat Parti İktidarı Türkiye'de demokrasi kültürünün oluşmadığı ve Cumhuriyet'in ilanının üzerinden çok fazla zamanın geçmediği bir dönemde işbaşına gelen bir iktidardır. Bu nedenle devri sabık yaratılmayacağı ve demokratik hak ve hürriyetlerin tanınacağı, TC Anayasası'nın demokrasi ilkelerine uygun biçimde tanzim edileceği sözleri tutulamamıştır.ABSTRACTOn November 10, 1938 with the death of Mustafa Kemal Ataturk, Ismet Inonu country, the management of which the President has become the most authoritative person. İnönü, CHP and the state administration dominated by single units (National Chief), especially the period of Celal Bayar reaction caused CHP deputies and managers. Direction of the party and the country is a party to the Second World War due to the domination of the majority of the people and the power of the economic distress of the people in conflict with conservative political circles and outside the CHP applications in educational and social fields, and a large part of the population has led to the formation of an oppositional stance. In conjunction with this process, the government organized a number of radical opposition movement has led to applications.Due to the reasons stated above, and openly turned into a discourse and actions of individual behavior within the CHP has emerged during the bid for the first time legislation for land reform. CHP deputies Celal Bayar and Adnan Menderes, Fuat Koprulu, and Refik Koraltan, May 14, 1945 with the start of the discussion in Parliament on the proposal of this law the government's attitude towards the application put forward by their speeches. However, prior to the submission to Parliament of the draft of this law is essentially a dissident group within the CHP meetings began Thursday in the home of the formation of Tevfik Rüştü Aras. Aras Tevfik Rüştü since April of 1945 came together at home Emin Sazak sure, Adnan Menderes and Fuat Koprulu CHP reported that they were under the authority of Ismet Inonu and focused on the need to change this situation. Fuat Koprulu Adnan Menderes coming together for the second time and agreed on establishing a democratic center. Refik Koraltan later participated in the meetings. Adnan Menderes, the party and in the community should join this group Celal Bayar has announced that effective. The meeting with the group at the end of Celal Bayar, it has been included. Group members at the meeting held on May 18, Calm before the Turkish Grand National Assembly without a vote of the state budget of 1945 three hundred and seventy-three deputies involved in İzmir deputy Celal Bayar,Deputy Aydin Adnan Menderes, Mersin deputy Refik Koraltan, Kars deputy Fuat Koprulu and Eskişehir deputy Emin Sazak used negative vote against the budget. Against the budget vote against the Republican period was used for the first time. Thus, the attitudes of the opposition put forward a second time. 1945 was prepared by the CHP Parliamentary Group Quartet Motion to think.Group members on June 7, 1945 at Celal Bayar and Adnan Menderes, Fuat Koprulu and the CHP Parliamentary Group of the motion hazard with the signature of President Rafik Koraltan'ın attitudes explicitly put forward by the opposition. The operation of the CHP's proposal to be brought into line with democratic principles and the TC. Recognition of citizens' rights and freedoms of the Constitution claimed that exists.CHP Parliamentary Group on June 12, 1945 This resolution was discussed and rejected. Calm in the ongoing process of this staff within the CHP with the rejection of the possibility of politics as no event requested a proposal to establish an order could not be fighting in the CHP has emerged.The proposals given in the CHP parliamentary group, recently President Ismet Inonu, the idea of establishing a new party he has met with Rauf Orbay. This meeting, the group ventured İnönü his other speeches negative attitude against members of the CHP managers and members of parliament, the party organ of the Nation newspaper articles full of heavy words to leave the group members has led to the CHP. Already published in Homeland Adnan Menderes and Fuat Koprulu writings were expelled from the CHP CHP by the Court on September 25, 1945.Other names resigned. The remaining members of the group began the work of establishing party-Party and the Democratic Party was formally established on January 7, 1946. The Democratic Party, Four signatories to the motion: Celal Bayar and Adnan Menderes, was founded by Fuat Koprulu, and Refik Koraltan. Symbol of the Democratic Party, "DP", is headquartered in Ankara Antalya Deputy Cemal Tunca Sumerian has been building street number eight.The justification of the Democratic Party establishment of a democratic regime in Turkey to install and program, contrary to the laws of democracy, the Constitution of the Republic of Turkey removed, will be guaranteed by the constitutional rights and freedoms of citizens are expressed. In opposition to the CHP, and the government has been accused of exhibiting non-democratic attitudes and behaviors. The opposition between the two parties yıllılarında many events occurred against democracy. Even the Democratic Party, which took place on January 7, 1947 the First General Congress of the abolition of laws which are contrary to the Constitution of the Republic of Turkey adopted the Convention on Freedom and democracy has been requested to the appropriate law. These requests are not adhered to given the right to withdraw from the Parliament of the Board of Directors of the Democratic Party. If the Democratic Party came to power managers to recognize the rights and freedoms of citizens, democracy, contrary to the laws of the Republic to remove the words of the Constitution gave making them compatible with democracy.May 14, 1950 election activities, the same promise was repeated. Even speaking Kasımpaşa on April 2, 1950 Democratic Party Chairman Celal Bayar, that democratic rights and democracy in countries where the right to strike as the social order and stated that the economy will not harm the workers the right to strike. On behalf of the Democratic Party won the elections on May 22, 1950 the government of Adnan Menderes set up and on May 29, 1950 the Parliament approved the government's program.The government program as well as the party's electoral declaration is no shock of the moral and material change of government in the country the possibility to open the account will not be recognized, and in particular sorulmayacağı previous government was emphasized. In the program, the Constitution of the Republic of Turkey is based on the will of the citizens' rights and freedoms and the nation are expressed in stable arrangements shall be made to ensure the realization of a state order. In addition, the governments of the CHP (single-party period) and the remaining non-democratic laws, habits, and understandings change is emphasized. In the program, the workers explained to recognize the right to strike will not disrupt the social and economic order.Programme of the Government of the Democratic Party would get only the rights of citizens were not included. In addition, even though at that time by some of the minority rights in the banned activities took place. Reforms for the protection of the Republic and the extreme left movements (communism) and will not be allowed to deal with them effectively unless otherwise indicated. Legal action will be taken against them because such conditions, the ideas and thoughts of the day is not seen as freedom of conscience is emphasized. This idea will not be allowed to broadcast under the guise of freedom of currents currents of thought because it has been claimed that the purpose of eliminating freedoms. The idea of communism would not be allowed to flow as well as the reactionary movements never be emphasized.Democratic Party Period Before summarizing the power of civil society in its relations with non-governmental organizations would be appropriate to define the organization. The concept of civil society is a concept defined in different ways. In particular the relationship between the state and civil society leads to different definitions. Some of these definitions, civil society, completely independent of the government, which controls the state and even the organized power of the state, which has been described as an alternative. Other definitions of the state and civil society is not so much a sharp separation, has the purpose of ensuring the participation of civil society, the state has been suggested that social. The concept of civil society in the modern sense "Non Govern mental Organizations" (independent of the state organizations), as well as the definition of "voluntary organizations", "nonprofit organizations" as well as the terms are defined. After the definition of civil society non-governmental organization prior to the governments of the Democratic Party has been removed briefly when you let the government's interference.Turkey Associations law no. 3512 came into force on June 28, 1938 and 1909 by the Ottoman Empire era and societies act no. 121 and no. 387 to the law and the law was abolished 353. This is the ninth article of the law bendiyle h "family, class, race, gender" on the basis of the establishment of associations is prohibited. This material association with the trade unions and the establishment of many prohibited. Accept the justification for this law, existing at the time of communist and fascist regimes in some countries to avoid taking over the administration of the country suggested that.Ismet Inonu, 10 to 11 May 1946, after his speech to the CHP congress of the law no. 4919 on June 5, 1946 permitting process and formalities to freedom of association has been removed. Class on the basis of the ban on freedom of association disappeared. Time of the adoption of this law, gave a speech on behalf of the Democratic Party of Adnan Menderes, the change in the law is an important step on the road to democracy, termed. Removed the obstacles to the organization of civil society ahead of the Democratic Party Government.Relations with non-governmental organizations in the Government of the Democratic Party can be considered in two parts. The first part consists of the Regulation in the field of government, civil society. The second part of power approach to civil society organizations, that is, their attitude towards the activities of the country, on the decisions taken on the management of non-governmental organizations and civil society responses in decisions related to their field consists of absence from these organizations to take into account requests and objections.The Governments of the Democratic Party made many regulations in the field of civil society. The government's approach to his time with the level of democracy in today's terms of these regulations and take no account of the formation process of a culture of democracy means. The government's first regulation in the field of civil society Press Act no. 5680. The adoption of the Law has been a practice incompatible with the principles of democracy. Therefore, the press and media organizations saw this as a step towards the law. The second legal regulation in the field of civil society, the government's Struggle Against Communism Act 5844 to issue no. The idea of communism and communist publications program flow of power to fight against the idea of a democratic currents of ideas and activities seen as contrary to freedom of conscience to abolish the democratic regime is emphasized as an attitude and demeanor. Opposition to have the same thought on this subject, power and facilitated the removal of this law. İktidarı'nın Democratic Party not to allow this kind of thought currents and their activities in terms of assessing the time and would be wise to keep in mind that the process of the formation of a culture of democracy. Another application is related to the field of civil society that the government is the removal of the law no. 5816 of Atatürk. Atatürk's personality, principles and reforms of this law which has been adopted as a result of the attacks also applies today. This law established by Ataturk party, the CHP deputies opposed the removal of the need to focus on to be an important consideration. If the regulation is carried out by the Government in the field of non-governmental No. 6761 is the adoption of the Law on Protection of conscience and the right to freedom of assembly. The law was a result of the arrival of fundamentalist movements become increasingly threaten the regime. Harekelere reactionary allowed the democratic regime of government that proclaimed the need to protect the program fulfilled. The use of religion for political or other interests is not possible to reconcile democratic principles and the establishment of such organizations. Another area of civil society through the intervention of the government or the Radio Broadcasting to be covered by the Act on Certain Felonies by extraction with replacement of some provisions of the laws of 6732 and 6733 has been no press. Without these laws, prosecutors publications related to the complaints of the people pass the element of self-motivation has created a condition that prevents the freedom to receive and impart news. Again, journalists, columnists wrote articles for their news and to be able to prove that the right to defend themselves if they are complaining verilmeyişi them on some issues (related to power and corruption, governors, etc.) make news, the media has created to prevent writing to write. In addition, the public freedom of information, has been hampered by journalists to operate freely and independently. Proof is not given the right to increase the penalties for press articles and news like this kind of freedom is eliminated. For this reason, some members of the media even if they are convicted of moving content, news and articles critical of the government's policies, press the dozens of employees and the transfer of prison sentences would be given rights and freedoms of citizens who have no former Democratic Party İktidarı'nın these practices conflict with the name of his discourses, and from what has been . Any other legal regulation in the field of civil society that the Government No. 6771 Law on Meetings and Demonstrations landing. The law of political parties and election rallies like there's a lot of rally speakers heavily criticized the government and even some harsh words said to the members of the government on grounds of orators were adopted. With this law, meetings, parties, rally and off the field is limited to election time. Therefore, this application has an arrangement undemocratic. Act contrary to the laws of association, unless a party or get permission at any time be able to rally with the condition.If we look at the government's relations with civil society organizations can talk about the existence of positive and negative attitudes and practices. Power relations with non-governmental organizations, associations, trade unions and the press offices of three main parts: can be handled. When we look at the relations of relations with associations, student associations say that more intense. Student associations and federations, such as TMTF MTTB especially relations with governments creates the most important part of relations with student associations. Management of associations in this regard the parties desire to achieve, which continues today İktidarı'nın Democratic Party, one of the activities occurred. Various studies the management of the opposition to change. In this respect the government of the Democratic Party the benefit of four deputies student associations established to solve the problems of deploying and youth, the Youth Bureau's board of directors MTTB'nin TMTF and after the elections and the events in the intervention was not consistent with democratic principles. In addition, while Turkey's National Youth Organization is a youth association, and thus the establishment of the Turkish National Union geçliği different fronts at loggerheads with each other to become the youth organization has led to the request. Radio unlawfully by not obeying the closure of the League of the Governor of Istanbul Ethem Yetkiner, Dean of the Faculty of Political Sciences, Ankara University, Turhan Fevzioğlu'nun dismissal of the action because of the detention and court-students who, due to the boycott of food İTÜTB'nin university students detention, without trial and government officials and their explanations in this regard the relationship of a democratic style of government, non-governmental organizations has been inconsistent. Research Commission decisions and the establishment of the legal authorities and the students' reactions have been prevented by applications that are not correct in terms of democracy. Requests, taking into account the adoption of the Law on Lease Tenants Association, merchants, tradesmen, and taking into account the demands of the industrialists' associations, and credit facilities amendment to the Law on Protection of National Associations of decisions, such as increasing the government has applications in a positive way. In addition, the government struggles with fundamentalism and communism was welcomed by the associations.If we look at the government's relations with the trade unions the right to strike is the most important problem söyleyebiliriz.Hükümetin election promises and program discussions with the trade unions on the right to strike has been requested by the dozens. In 1951, a bill has been prepared and the relevant ministers would say that for many years, but the right to strike were not given this right. The right to strike or not to study the cause of ministers, generally relied on the economic and social order can go wrong. In addition, the employer is given the right to strike or lock-out should be recognized the right of the workers to handle this difficult situation will remain the financial power of the trade unions have claimed. For these reasons expressed not to rush to the right to strike. An employee is not given the right to strike of workers rallies next to the prohibition of certain trade unions due to the closure of illegal strikes, unemployment figures into the discussion with the Ministry of Labour for comments eighth article of the Law on Trade Unions located in some of the trade union trade union trade union unity can not be separate business line on the ground, working seminars ban and ignorance of those who lecture here, to be accused of being a communist and political propaganda; Zonguldak Mine Workers' Union and the second president of the union congress to intervene in the dismissal of the opposition, such as descriptions of events were non-democratic attitudes. The introduction to Parliament of the draft collective employment contract for workers to home, paid annual granting of a permit, work groups not on the payment of per diem for the day, because of the dismissal law, the prohibition of trade union activity, labor regulations, workers and trade unions in favor of insurances has been democratic practices.Look at the Democratic Party's relations with the press and its agencies, the opposition and the government die in the first three, four, supported by a large part of the press in. However, changes in government policies and the economy is going bad, the opposition to the government has led to a large part of the media. For this reason, the actions and rhetoric of media sheets to carry the opposition parties and the government to publish articles critical of the government's policies have quoted above, has led to take legal measures. The adoption of this law, the size of some of the criticism of journalists, members of the government to submit written papers has been effective in overcoming-round insulting. Especially in 1958, after the tense relations between members of the press and the government. Press it as an opposition party, the opposition to unite against the government calling a single front to move in this direction due to the decline in government appropriations media advertising and the people to revolt against the legitimate government has been accused. . Ismet Inonu and CHP foreign trips and a visit to Kirşehir Osman Bölükbaşı some journalists during his arrest by the police, beaten, deprived cameras, detention, trial, media relations with the government banning the publication of these events gerginleştirmiştir. This is due to the events of press organizations publish papers and one of the papers due to the closure of Istanbul, on the grounds that the political Union of Journalists and the international Press Institute press freedom in Turkey, the prohibition of publication of the statement on the power of the press has faced. These events are close to the Democratic Party, who resigned some journalist organizations, journalists and radio and printed documents of journalists working in the Anatolian Agency resulted in the establishment Club. Due to recent events in the CHP encourages people to revolt against the government and the armed cells, and this event as a result of the establishment of the Commission of Inquiry on the grounds established by customary authorities declared martial law in some of the decisions of the breach has led to the closure of some newspapers. Of course, only the government's relationship with the press has been negative. Some reporters several times Prime Minister Adnan Menderes feast, I have visited their formations and listened to requests and problems.In summary declaration of the Democratic Party Government of the Republic of Turkey, the culture of democracy are generated does not exceed too much time in power, which came to power at a time. For this reason, touched and democratic rights and freedoms recognized representatives of the previous government, the Constitution of the Republic of Turkey promises to be devised in accordance with the principles of democracy has not been realized.