Suchergebnisse

hrsg. von Hermann Markgraf ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- 4 Bor. 47 f-8/9

hrsg. von Hermann Markgraf ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: Bamberg, Staatsbibliothek -- HV.U.163(8/9#9

hrsg. von Hermann Markgraf ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: Bamberg, Staatsbibliothek -- HV.U.163(8/9#8

Leipzig und Budissin ; Druk w 5 częściach uzupełniony dużą iloscią kart rękopismiennych, grafik, druków okolicznościowych, rysunków i malarstwa.

Peu d'impremta obtingut del colofó ; Les 2 últ. p. en blanc, sign.: A-X4 ; Part del text a 2 col., nombre variable de lín., post. impr. i reclams ; Cada part té portadella pròpia, port. i text emmarcats i retrat gravat de l'autor

Pierwsza część, wydanej anonimowo we Freiburgu w 1785 roku, dwutomowej historii Śląska, której autorem jest pochodzący ze Szwajcarii, urzędnik administracji pruskiej Karl Ludwig von Klöber und von Hellscheborn (1738 lub 1739-1795). Choć w przedmowie do niniejszej części zaznaczono, że publikacja jest przekładem z języka angielskiego książki Accounts from Silesia with remarks on the Austrian and Prussian Government 1778, to zarówno współcześni Klöberowi jak i późniejsi historycy, zajmujący się historią Śląska i dorobkiem śląskiej historiografii, nie mieli wątpliwości co do autorstwa Klöbera. Opracowanie, napisane z niezwykłą pasją, przepełnione osobistymi komentarzami i ocenami, wyrażanymi z dużym zaangażowaniem emocjonalnym przedstawia dzieje Śląska, w pierwszym tomie w okresie od X wieku do 1740 roku, natomiast w części drugiej w okresie panowania króla pruskiego Fryderyka II (1712-1786). Głównym celem pracy jest porównanie sposobu sprawowania rządów nad tą prowincją przed i po 1740 roku, czyli przed i po przejściu pod panowanie pruskie. Charakterystyczne w tekście publikacji są drwiące, a czasami krytyczne opinie pod adresem większości książąt śląskich, części królów czeskich i cesarzy oraz uwielbienie dla Fryderyka II. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie bardzo oryginalnej pisowni i ortografii tekstu m.in. zapisywanie małymi literami rzeczowników z wyjątkiem nazw własnych, wbrew regułom obowiązującym w języku niemieckim.

Ms. autografo firmado; an. ms. en reverso ; Contiene: otra carta original de Fernando II a Felipe IV ; Sellos de Placa

Politische und nationale Stellung Ermlands in Rahmen des preußischen Staates in den Wendemomenten der Geschichte dieser Gebiete. Das Druck wurde in der Offizin A. Martens in Braunsberg herausgegeben. ; Publikacja na temat sytuacji politycznej i narodowościowej Warmii w obrębie państwa krzyżackiego, Prus Królewskich oraz po inkorporacji do Prus. Na końcu publikacji wykaz suwerenów warmińskich w trzech okresach jej państwowej przynależności. Druk wydany w Braniewie w wydawnictwie A. Martena.

Geschichte von Großbritannien und Ireland… ( Witerthur, 1794) - trzeci tom niemieckojęzycznego przekładu dzieła, opublikowanego w czterech tomach na przestrzeni 1792-1795, którego autorem jest szkocki sędzia, autor i publicysta John Dalrymple (1726-1810). Czterotomowe opracowanie jest kompleksowym ujęciem historii Wielkiej Brytanii i Irlandii II połowy XVII wieku (dokładnie do 1702 roku). Tom pierwszy (1792) obejmuje ostatni okres burzliwych rządów syna Karola I Stuarta - Karola II (1630-1685) - króla Anglii i Szkocji w latach 1649-1685 (de iure) lub 1660-1685 (de facto). Tom drugi (1793) dotyczy krótkiego okresu panowania (1685-1688) brata i następcy Karola II - Jakuba II (1633-1701). Jego niepopularne rządy trwały do 1688 roku kiedy to został obalony przez chwalebną rewolucję (Glorious Revolution) i zmuszony do ucieczki do Francji. Dwa ostanie tomy (1794, 1795) prezentują historię Wielkiej Brytanii i Irlandii pod rządami Wilhelma III Orańskiego (1650-1702). Czwarty i ostatni tom dzieła wieńczy szczegółowy opis bitwy morskiej w zatoce Vigo - starcia zbrojnego, jakie odbyło się 23 października 1702 roku u galicyjskich wybrzeży Hiszpanii pomiędzy okrętami floty angielsko-holenderskiej admirałów George Rooke'a i Filipa van Almonde, a siłami francusko-hiszpańskimi, którymi dowodzili François-Louis Rousselet, marquis de Châteaurenault i Manuel de Velasco. (Warto w tym miejscu nadmienić, że dla upamiętnienia tego wydarzenia i zdobycia francuskiej i hiszpańskiej floty, emisje monet angielskich z 1703 roku, wybitych z części zdobytego złota i srebra, oznaczano dodatkowo napisem VIGO). Wilhelm III Orański niestety nie dożył tej bitwy. W 1702 roku podczas jazdy konnej jego koń potknął się, a król spadł tak nieszczęśliwie, że złamał obojczyk. Wkrótce zachorował na zapalenie płuc i zmarł 8 marca 1702 roku. Autorem tłumaczenia z języka angielskiego jest szwajcarski teolog, pedagog, historyk, publicysta i polityk Johann Georg Müller (1759-1819).

Ms. facticio ; Contiene obras y fragmentos de documentos, compendios y catálogos, relacionados con la Orden de Predicadores ; Tít. tomado del lomo ; Contenido parcial: Compendiosa Chronica Reverendissimorum Generalium Ordinis Fratrum Predicatorum (h. 1-52). Notitia Scriptorum Ordinis Predicatorum / per Alphonsum Fernández (h. 62-106). Aunque para reconocer la razon, y fuerza de las notas infraescritas, que hizo un gran Maestro en Sagrada Theologia . conviniera hazer entera relacion de todo el escrito del Fiscal, ha parecido menor molesto reducirle à un breve extracto . que es . como se sigue. - [S.l. : s.n., s.a.] (h. 139-154). Politica ad Academiam Parisiensem Quaestio, In Laudem Magni Ludovici circa illa verba proposita ab Academia Parisiensi, Proverbiorum . / scribebat . P. M. Fr. Ioannes Seyr, [et] Ferrer, Caesaraugustanus, Sacrae Theologiae Doctor, . Dicatque . Magno Christianissimo Regi Ludovico . - [S.l. : s.n., s.a.] (h. 155-166). Sanctissimi domini nostri D. Clementis papae XI litterae apostolicae in forma brevis ad archiepiscopos & episcopos Hispaniarum $b : datae die 24 augusti MDCCIX. - Romae : Typis Rev. Camerae Apostolicae, 1709 (h. 167-171). [Causa del Sr. Obispo Froylán] (h. 179-228r) ; Contiene: Lista de los libros que están en mi poder, hecha según las diferentes materias que en ellas se trata (h. suelta) ; Contiene: Carta de Francisco Collada a Florencio Zaydín, 1710 (h. suelta)

Dates establertes a partir dels documents inclosos datats, una carta del 1571 i una referència temporal explícita d'una obra de 1636 ; Recull factici de diverses obres que inclou "Luoghi di Historie di varij libri che trattano Aldana e Maldonado, che è tutta una" i quatre documents al final relacionats directament amb el poeta hispanoitalià Francisco de Aldana (1537-1578): còpia de diploma en llatí per Hernando i Cosme d'Aldana (germans del poeta) i concessió per part de Francesc I de Medicis als germans Aldana d'una mercè de 300 ducats a l'any 1571, còpia de carta de don Fadrique de Toledo, IV Duc d'Alba, a Francisco de Aldana, Tordesillas, 20 de febrer de 1577, còpia i traducció a l'italià d'una carta escrita originalment en portuguès, del rei don Sebastià de Portugal a l'ambaixador Cristòbal de Moura, sobre els mèrits del capità Francisco de Aldana, Salvaterra, 10 de desembre de 1577 , carta autògrafa de Benito Arias Montano a Francisco de Aldana, Madrid, 30 de gener de 1578 ; Francisco de Aldana (Regne de Nàpols, 1537 - Kasr al-Kabir (Marroc), 4 d'agost de 1578) fou un militar espanyol, i un dels més importants poetes en llengua castellana del segle XVI, en la segona fase del Renaixement espanyol. No hi ha constància certa del lloc exacte del seu naixement, per la qual cosa i per l'existència de diferents famílies amb el mateix cognom, la seva filiació s'ha debatut durant segles: Gil Polo, en les estrofes finals del "Canto del Turia" (1564), esmenta un Aldana entre els poetes valencians del seu temps, a qui Maians (seguit després per Ximeno) identifica erròniament amb el poeta castellà, i el suposa nascut a València. Torres Amat comparteix aquesta identificació errada, però afirmant que nasqué a Tortosa, de la família dels Aldana tortosins. Menéndez Pelayo els desmenteix dient que probablement era de Valencia de Alcántara, i encara Rodríguez-Moñino el faria d'Alcántara, sense prou fonament. Finalment, Elias L. Rivers, basant-se en documents llavors inèdits, determinà que molt probablement era nascut al regne de Nàpols i fill del militar extremeny Antonio de Aldana ; Manuscrit sobre paper; 298 x 210 mm. ; Enquadernació en pergamí sobre cartró, títol manuscrit al llom: "Histaldana" ; Aquest manuscrit ha estat objecte d'estudi a l'article d'Adalid Nievas Rojas, '"Para seguir cortes y servir a los reyes de la tierra": las vidas cruzadas de Aldana y Arias Montano a raíz de un nuevo documento', publicat a Studia Aurea, 2021, núm. 15, p. 533-610. Disponible a https://doi.org/10.5565/rev/studiaaurea.450 ; Manuscrit sobre el llinatge dels Aldana, integrat per tres seccions ben diferenciades: Breve ragguaglio ed historia di Don Ferdinando d'Aldana, primo dei Maldonadi, istorie ricavate dei vari libri, e documenti che trattano della famiglia Perez d'Aldan Maldonado. L'obra en una primera part explica la història del fundador de la família Aldana, Hernado de Aldana, i com va canviar el seu cognom per Maldonado arran d'un duel que va guanyar contra Guillem de Normandia mentre feia un pelegrinatge a la Mare de Déu de Montserrat. La segona part, titulada "Luoghi di Historie di varij libri che trattano Alda-na e Maldonado, che è tutta una", conté una antologia de passatges extrets de diferents llibres que tracten sobre la família Aldana o sobre alguns dels seus membres, citant diferents fonts, com ara el "Libro de las cosas y grandezas memorables de España" o "La crónica de la orden de Calatrava". La tercera i última part del manuscrit conté quatre documents relacionats directament amb Francisco d'Aldana o amb la seva família

Geschichte von Großbritannien und Ireland… ( Witerthur, 1794) – ostatni, czwarty tom niemieckojęzycznego przekładu dzieła, opublikowanego w czterech tomach na przestrzeni 1792-1795, którego autorem jest szkocki sędzia, autor i publicysta John Dalrymple (1726-1810). Czterotomowe opracowanie jest kompleksowym ujęciem historii Wielkiej Brytanii i Irlandii II połowy XVII wieku (dokładnie do 1702 roku). Tom pierwszy (1792) obejmuje ostatni okres burzliwych rządów syna Karola I Stuarta - Karola II (1630-1685) - króla Anglii i Szkocji w latach 1649-1685 (de iure) lub 1660-1685 (de facto). Tom drugi (1793) dotyczy krótkiego okresu panowania (1685-1688) brata i następcy Karola II - Jakuba II (1633-1701). Jego niepopularne rządy trwały do 1688 roku kiedy to został obalony przez chwalebną rewolucję (Glorious Revolution) i zmuszony do ucieczki do Francji. Dwa ostanie tomy (1794, 1795) prezentują historię Wielkiej Brytanii i Irlandii pod rządami Wilhelma III Orańskiego (1650-1702). Czwarty i ostatni tom dzieła wieńczy szczegółowy opis bitwy morskiej w zatoce Vigo - starcia zbrojnego, jakie odbyło się 23 października 1702 roku u galicyjskich wybrzeży Hiszpanii pomiędzy okrętami floty angielsko-holenderskiej admirałów George Rooke'a i Filipa van Almonde, a siłami francusko-hiszpańskimi, którymi dowodzili François-Louis Rousselet, marquis de Châteaurenault i Manuel de Velasco. (Warto w tym miejscu nadmienić, że dla upamiętnienia tego wydarzenia i zdobycia francuskiej i hiszpańskiej floty, emisje monet angielskich z 1703 roku, wybitych z części zdobytego złota i srebra, oznaczano dodatkowo napisem VIGO). Wilhelm III Orański niestety nie dożył tej bitwy. W 1702 roku podczas jazdy konnej jego koń potknął się, a król spadł tak nieszczęśliwie, że złamał obojczyk. Wkrótce zachorował na zapalenie płuc i zmarł 8 marca 1702 roku. Autorem tłumaczenia z języka angielskiego jest szwajcarski teolog, pedagog, historyk, publicysta i polityk Johann Georg Müller (1759-1819).

Geschichte von Großbritannien und Ireland… ( Witerthur, 1793) - drugi tom niemieckojęzycznego przekładu dzieła, opublikowanego w czterech tomach na przestrzeni 1792-1795, którego autorem jest szkocki sędzia, autor i publicysta John Dalrymple (1726-1810). Czterotomowe opracowanie jest kompleksowym ujęciem historii Wielkiej Brytanii i Irlandii II połowy XVII wieku (dokładnie do 1702 roku). Tom pierwszy (1792) obejmuje ostatni okres burzliwych rządów syna Karola I Stuarta - Karola II (1630-1685) - króla Anglii i Szkocji w latach 1649-1685 (de iure) lub 1660-1685 (de facto). Tom drugi dotyczy krótkiego okresu panowania (1685-1688) brata i następcy Karola II - Jakuba II (1633-1701). Jego niepopularne rządy trwały do 1688 roku kiedy to został obalony przez chwalebną rewolucję (Glorious Revolution) i zmuszony do ucieczki do Francji. Dwa ostanie tomy (1794, 1795) prezentują historię Wielkiej Brytanii i Irlandii pod rządami Wilhelma III Orańskiego (1650-1702). Czwarty i ostatni tom dzieła wieńczy szczegółowy opis bitwy morskiej w zatoce Vigo - starcia zbrojnego, jakie odbyło się 23 października 1702 roku u galicyjskich wybrzeży Hiszpanii pomiędzy okrętami floty angielsko-holenderskiej admirałów George Rooke'a i Filipa van Almonde, a siłami francusko-hiszpańskimi, którymi dowodzili François-Louis Rousselet, marquis de Châteaurenault i Manuel de Velasco. (Warto w tym miejscu nadmienić, że dla upamiętnienia tego wydarzenia i zdobycia francuskiej i hiszpańskiej floty, emisje monet angielskich z 1703 roku, wybitych z części zdobytego złota i srebra, oznaczano dodatkowo napisem VIGO.) Wilhelm III Orański niestety nie dożył tej bitwy. W 1702 roku podczas jazdy konnej jego koń potknął się, a król spadł tak nieszczęśliwie, że złamał obojczyk. Wkrótce zachorował na zapalenie płuc i zmarł 8 marca 1702 roku. Autorem tłumaczenia z języka angielskiego jest szwajcarski teolog, pedagog, historyk, publicysta i polityk Johann Georg Müller (1759-1819).

Von P. Anselmo Desing, O. S. Bened. in Exempto Mon. Ensdorff. Palatinatus Superioris Congragationis Bavaricae, Nunc in Academia Salisburg. Philosoph. Ethic. Histor. & Mathes. Professore ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- H.un. 146-6

Im Zeitraum dieses Bandes wendet sich Leibniz verstärkt Sprachforschungen und seinen Bemühungen zu, historische Quellen und Dokumente, unter anderem für die "Accessiones historicae" und einen zweiten Band des "Codex juris gentium diplomaticus", zu erhalten. Breiten Raum nehmen Versuche ein, den von niederländischen Verlegern beabsichtigen Nachdruck seines Codex zu verhindern, in die er bekannte Gelehrte und hohe Diplomaten Hannovers, Wolfenbüttels, Bayerns und Brandenburgs einbezieht, um durch die Autorität ihrer Fürsten ein Schutzprivileg vom niederländischen Ratspensionarius zu erhalten. Als Bestätigung seiner genealogischen Forschung und seiner in Italien eingeleiteten Bemühungen, die verwandten Häuser der Este und Welfen symbolisch wieder zusammenzuführen, konnte er die Heirat zwischen Rinaldo III. von Este-Modena und Charlotte Felicitas, der Tochter Herzog Johann Friedrichs von Hannover, im November 1695 betrachten, die er in seiner "Lettre sur la Connexion des Maisons de Brunsvic et d'Este" (1695) feierte. Er veröffentlicht sein "Specimen historiae arcanae" und verfaßt eine an die medizinische Societas Leopoldina gerichtete Schrift über die Heilwirkung der Ipecacuanha-Wurzel bei Dysenterie, "Relatio . De Novo Antidysenterico americano" (1696).