Suchergebnisse

Bu makalede XX. yüzyılda İran'da ortaya çıkan ideolojik eğilimler ışığında modern İran tarih yazıcılığının düşünsel kökenleri üzerinde durulmuştur. Tarih yazıcılığına etki eden faktörler tartışma konusu yapılmıştır. Öncelikle modernleşme kavramına kısaca değindikten sonra İran'da modernleşme hamlelerine yer verilmiştir. Özellikle modernleşmenin getirdiği bilimsel yaklaşımlar ve İran aydını üzerindeki etkisine dikkat çekilmiştir. Tarihçinin modern dönemde sosyal ve siyasal değişimlerden kaynaklanan bir kimlik sorunu ile karşı karşıya kaldığı belirtilmiştir. Bu süreçte yoğunlukla modern milliyetçi yaklaşımların, tarih yazıcılığının temel ideolojik söylemlerini nasıl inşa ettiği sorusuna yanıt aranmıştır. Bunun yanında tarihçinin kimlik yapısı, tarih yazıcılığında önemli bir husus olarak değerlendirilmiştir.
Çalışmada Mîrzâ Feth Ali Ahundzâde, Mîrzâ Ağa Han Kirmânî, Celâleddîn Mîrzâ gibi isimlerin, milliyetçi yaklaşımın temellerini atan düşünürler olarak tarihçiler üzerindeki etkisine yer verilmiştir. Ayrıca modern milliyetçi yaklaşımın kök salmasında Berlin Halkası olarak bilinen tarihçi ve yazarların çalışmalarına değinilmiştir. Bu yazarların Kâve, Îrânşehr ve Âyende dergilerinde çıkan yazılarının sadece tarihsel metinler olmadığı, aynı zamanda milliyetçi ideolojinin sistemli olarak geliştirilmesi için bir perspektif sunduğu vurgulanmıştır. Bu bağlamda Seyyid Hasan Takīzâde, Mahmûd Afşar ve Seyyid Ahmed Kesrevî'nin modernleşme çerçevesinde İran toplumunun kimlik inşasına dönük çabaları ele alınmıştır.

"A Handbook of Modern Arabic Historical Scholarship on the Ancient and Medieval Periods presents 16 studies about modern Arab academic scholarship on the Ancient and Medieval Worlds covering disciplines as diverse as Assyriology and Mamluk studies as well as historiographical schools in the Arab World. This unique work is the first of its kind in any language. It is an important resource for scholars and students of the Ancient Near East and North Africa, Classical and Byzantine studies, and medieval Islamic history who would like to learn more about the work done by their colleagues in the Arab World in these fields over the last 7 decades and to benefit from Arabic secondary sources in their research. Contributors: Emad Abou-Ghazi, Al-Amin Abouseada, Youcef Aibeche, Sidi Mohammed Alaioud, Abdulhadi Alajmi, Allaoua Amara, Lotfi Ben Miled, Brahim El Kadiri Boutchich, Usama Gad, Azeddine Guessous, Fayza Haikal, Hani Hamza, Laith Hussein, Nasir al-Kaabi, Khaled Kchir, Mohammed Maraqten, Amr Omar, Abdelaziz Ramadan"--

Historiography; Turkey

" La production juridique écrite issue des tribunaux ottomans du Bilād aš-Šām constitue, depuis les années 1980, la source primaire la plus fréquemment dépouillée et analysée par les historiens ottomanistes. Les nombreuses publications d'histoire ottomane des provinces arabes sont le résultat de l'étude sérielle d'une multitude de documents consignés dans un ou plusieurs registres de cour. Toutefois, les auteurs ne se livrent que rarement à l'exercice d'une lecture publique d'un document. Dans cet ouvrage, les contributeurs mettent à nu leurs difficultés, leurs questionnements face à la lecture de documents manuscrits trop souvent écrits sans soin dans une langue normative réduite au minimum. Par la diversité des articles ici réunis, l'éventail des documents issus de la pratique juridique est présenté, la phase du déchiffrage des manuscrits est révélée, enfin les différentes lectures et usages informatifs de ce type de source sont exposés."

This article aims to explain, with an example, how historical dramas, under the scope of culture industry, rewrite history on the screen through distorting it. For this purpose, in the first chapter, it is defined who the subject that interprets and recreates the past is. Then, in the second chapter, a Netflix series, Bridgerton (2020) is taken as a recent example in connection with the previous chapter to reveal the instrumental historiography at the back of the production. Thus, it becomes possible to enlighten the intention and the motivation of such a historiography along with the mechanism that tries to make individuals believe fiction rather than facts. In conclusion, an evaluation is given on the example while especially focusing on the consequences of the instrumental historiography that the series has.