Suchergebnisse

Today Europeanization is a notion that is frequently used; however, there is a clear shortage of, or even fragmentariness of scientific knowledge, within this scope. The research into the Europeanization processes were initiated by political scientists in the 1970s, although the notion itself only gained popularity in the 1990s alongside the realization of the commom European market. From that moment, Europeanization is a research problem that has attracted interest in numerous fields and scientific disciplines. David Floyd [2001, p. 109] emphasizes the fact that the majority of market changes which have occurred since the beginning of the twenty-first century took place as a result of Europeanization processes which are explicite, defined as the phenomenon of the regionalization processes. As Neil Fligstein [2009, p. 107] highlights, the "majority of the research concerning the European integration focuses only on political and legal processes (…) which is the reason for which researchers overlook the fact how deep the European economy has been reorganized". There are few works of the kind cited above, nor have there been many recent papers seeking to undertake broad and deep research into the Europeanization processes in both economic (including macro- and microeconomic fields) and noneconomic dimensions.

The system of protection of historical monuments in Poland, including Monuments of History, is not fully adapted to the political changes after 1989. An underestimated, important element of this system determining effective protection is professional architectural heritage management combining conservation with contemporary use of historical buildings. Interdependencies between conservation and non-conservation conditions force us to perceive the protection of monuments as a complex and interdisciplinary process – mutually correlated interactions on the historic object, in which conservation measures are the key, but not the only, activity. The organizational entirety of these activities is management. Monuments of History as the most valuable heritage should be a model of management of the national, historical resources. Fifteen years of experience of the Srebrna Góra (Silver Mountain) Fortress monument allow us to bring closer the objectives and complex conditions of related management activities as well as applications addressed to national authorities responsible for the protection of cultural heritage. ; System ochrony zabytków w Polsce, w tym pomników historii nie jest w pełni dostosowany do zmian ustrojowych po 1989 roku. Niedocenianym, istotnym elementem tego systemu determinującym skuteczną ochronę jest profesjonalne zarządzanie architektonicznym dziedzictwem łączące konserwację ze współczesnym użytkowaniem historycznych obiektów. Współzależności konserwatorskich i pozakonserwatorskich uwarunkowań wymuszają dziś postrzeganie ochrony zabytków jako złożonego i interdyscyplinarnego procesu – skorelowanych ze sobą oddziaływań na zabytkowy obiekt, w którym zabiegi konserwatorskie są kluczową, ale nie jedyną działalnością. Całością organizacyjną tych działań jest zarządzanie. Pomniki historii jako najcenniejsze dziedzictwo powinny być wzorem zarządzania dla krajowego, zabytkowego zasobu. Piętnastoletnie doświadczenia pomnika Twierdza Srebrna Góra pozwalają przybliżyć cele i złożone uwarunkowania powiązanych ze sobą działań zarządczych oraz wnioski adresowane do władz krajowych odpowiedzialnych za ochronę kulturowego dziedzictwa.