Suchergebnisse

The Turkish language, one of the ancient languages in the world, has continually evolved and expanded across various geographical regions, establishing diverse historical and contemporary branches through the creation of written languages based on numerous alphabets. The formation processes of these branches of the Turkish language, which emerged gradually over time, are directly related to their ethnological structures, religious and social lifestyles, interactions in the ethno-linguistic field, geographical settlements, political situations and economic conditions. The Turkish language, which advanced as a unified written language between the 8th and 13th centuries, within the Eastern Turkish written tradition, began to diversify from the 13th century onwards, a trend that persisted into the subsequent centuries. Today, the historical and contemporary aspects of the Turkish language, encompassing over 20 written variants, should be examined by subjecting it to studies with an interdisciplinary approach.. Additionally, determining the background factors that led to the emergence of these written languages will enable a correct interpretation of the language's evolutionary phases. This study aims to unveil the developmental trajectory of the Kipchak written language, which emerged in Eastern Europe during the 16th and 17th centuries through the use of Armenian letters. Determinations and evaluations will be conducted to explore the underlying factors that facilitated the emergence of this written language.

The aim of this study is to reveal the transition practices of Islamic Republic of Afghanistan politics with in the context of internal dynamics of the country. The study was completed with an interdisciplinary approach by examining the politics, history and management literature. The study was limited to the period in which Ahmad Shah Abdali provided the first Afghan Union in 1747 and to the re-establishment of the democracy in the country with the incentives of the Coalition Forces after September 11th. It has been found that the main factors affecting the establishment of democracy in the country are religion, sectarian differences, ethnic differences, external factors, terrorism and traditional society structure. The struggle for democratization of the country has been continuously interrupted by external interventions, internal conflicts and military coups. All these developments have made it difficult to establish a democracy culture based on reconciliation in the country by opening up ethnic groups in the country. Despite all these unfavorable reasons, the political and social change that started with the years of 2000 has been considered to create promising results in the name of the development of the democracy in the country, although it contains some problems. ; Bu çalıĢmanın amacı, Afganistan Ġslam Cumhuriyeti siyasetinde monarĢiden demokrasiye geçiĢ denemelerini ülkenin iç dinamikleri bağlamında ortaya koymaktır. ÇalıĢma siyaset, tarih ve yönetim alanyazını incelenerek interdisipliner bir yaklaĢımla tamamlanmıĢtır. ÇalıĢma 1747"de Ahmet ġah Abdali"nin ilk Afgan birliğini sağladığı dönem ile 11 Eylül sonrasında Koalisyon Güçlerinin teĢvikleriyle ülkede demokrasinin yeniden tesisine kadar ki süreçle sınırlandırılmıĢtır. Ülkede demokrasinin tesisinde etki eden baĢlıca faktörlerin din, mezhep farklılıkları, etnik köken farklılıkları, dıĢ etkenler, terörizm ve geleneksel toplum yapısı olduğu bulgusuna ulaĢılmıĢtır. Ülkenin demokratikleĢme çabaları dıĢ müdahaleler, iç çatıĢmalar ve askeri darbelerle sürekli kesintiye uğramıĢtır. Tüm bu geliĢmeler ülkedeki etnik grupların arasını açarak ülkede uzlaĢıya dayalı bir demokrasi kültürünün tesisini zorlaĢtırmıĢtır. Tüm bu olumsuzluklara rağmen 2000"li yıllarla birlikte baĢlayan siyasal ve toplumsal değiĢimin, içinde bir takım sorunlar barındırıyor olsa da, ülkede demokrasinin geliĢim adına umut vaat eden sonuçlar yaratacağı değerlendirilmektedir.

Son yıllarda ön plana çıkan iktisadi kalkınma ve ülkelerin kalkınma tecrübelerinin karşılaştırılması ile ilgili çalışmalarda kurumsal bakış açısı önemli bir yer tutmaktadır. Söz konusu çalışmalar her ne kadar ülkeler arası gelişmişlik farklarına tarihsel yönden farklı açıklamalar getirmeye çalışsalar da tarihi kurum ve tecrübelere bakışları, bu kurumların kendi tarihsel bağlamları içinde incelenmesi ve bu kurumları ortaya çıkaran fikirsel altyapının, iktisadi sistem tasavvurunun incelenmesi anlamında eksik kalmaktadır. Bu çalışma Osmanlı Devleti tecrübesinde kurum olarak vakıfların ve özelde para vakıflarının önemini ve işlevini tarihi vesikalarla incelemekle beraber bu kurumların ortaya çıkmasına sebep olan iktisadi düşünce altyapısına dikkat çekiyor. Bunu yaparken, kurumsal teori çerçevesinde iktisat tarihi, siyasal iktisat, iktisadi kalkınma ve iktisadi fikirlerin kurumların oluşumuna yaptığı etki ile disiplinler arası bir bakış açısı ile para vakıflarını ortaya çıkaran iktisadi zihniyeti gözden geçiriyor. Bu çalışma gösteriyor ki, para vakıfları dışlayıcı değil kapsayıcı kurumlar olarak yüzyıllar boyunca tarihi şartlara uyum göstermiş, Osmanlı Devleti siyasal ve iktisadi sisteminin sürdürülebilir kılınmasında önemli etkenlerden biri olmuşlardır ve günümüzdeki sürdürülebilir ve eşitlikçi gelir paylaşımı tartışmalarına da ışık tutmaktadırlar. ; In the last few years institutional perspective has an important place in researches on economic development and comparative analysis of economic development experiences in different states. Even though these studies try to bring a historical perspective to the divergence of economic development levels among states, they come short in their analysis with respect to their views on historical institutions and experiences, explanation of these institutions within their historical context and the ideational foundation, economic system vision that gives rise to these institutions. This study not only examines the importance and functioning of awqafand more specifically cash waqfsas institutions in the Ottoman State experience, but also draws attention to the foundation of economic ideas that enables the rise of these institutions. In doing so, this research utilizes institutional theory perspective with an interdisciplinary orientation of economic history, political economy, economic development and the influence of economic ideas on institutional formation. This study shows that cash waqfsas inclusive institutions have adapted to the historical circumstances, have been one of the essential elements in ensuring the sustainability of the economic and political system in the Ottoman State and they shed light to the contemporary debates on sustainable and egalitarian wealth distribution.

Profesör Joseph Nye, modern devletlerin rekabetçi serbest piyasada daha alakalı olması için doğal ve benzersiz varlıklarını kullanarak uluslararası arenada ilgi çekici olmalarını ve ikna etmelerini nasıl kullanabileceğini açıklamak için 1990'da "yumuşak güç" terimini kullandı. Yumuşak Güç, yine de, yeni bir güç yüzü olan özünde, nispeten yeni ve soyut bir kavramdır. Bu yeni güç durumundan tam olarak yararlanmak için, Ülke Markalama disiplini geliştirilmiştir, Ülkelerin çekiciliğinin gücünü tam olarak toplamak ve dünyaya en basit ve açık yoldan sunmak. Ülkelerin bu yeni disipline yaklaşma şekli ülkeden ülkeye değişmektedir. Bu nedenle, bu tez iki ülkenin bir örneğini aldı - Kolombiya ve Türkiye- Her iki ülkenin stratejilerinin zaman içindeki gelişimini analiz etmek ve alınan farklı yaklaşımları açıkça görmek için çok farklı geçmişlere, kültürlere ve tarihsel sorunlara sahip ülkeler. Bunu yapmak için, bu araştırma projesi, Ülke Markalaşmasını disiplinlerarası bir çalışma alanı olarak anlamak için Kamu Diplomasi teorisi, kamu yönetimi ve Uluslararası ilişkiler teorilerini temel almıştır, ve eğer ülke markalaması iyi uygulanırsa, yeni bir propaganda yüzü olmadığını gösterin. ; The professor Joseph Nye coined the term "soft power" in 1990 to explain how modern states can use their attractiveness and persuasion to become relevant on the international arena using their natural and unique assets to highlight on the competitive free market. Soft Power is a relatively new and abstract concept, nonetheless, on its core its new face of power. To fully take advantage of this new face of power the discipline of Country Branding has been developed, to fully harvest the power of attraction of the countries and presented to the world the most simple and clear way. The way countries approach to this new discipline vary from country to country. This thesis has taken a sample of two countries – Colombia and Turkey- Countries with very different background, cultures, and historical problems, in order to analyze the development of both countries strategies over time and clearly see the different approaches that have been taken. To do so, this research project has taken foot on Public Diplomacy theory, public administration, and International relations theories in order to understand Country Branding as an interdisciplinary field of studies, and show that if its well implemented is not a new face of propaganda.

Çevresel etki değerlendirmesi (ÇED), çevre üzerinde olumsuz etkileri muhtemel projelerin hayata geçirilmesinden önce tüm yönleriyle incelenerek, çevreye verebileceği zararların, alınabilecek tedbirlerin ve alternatif yöntemlerin tespiti maksadıyla halkın katılımı ile birlikte yürütülen disiplinler arası bir çalışma ve süreçtir. ÇED sürecinde projeden etkilenecek bölge halkı, konunun uzmanları ve proje sahibinin sağlayacağı bilgi ve değerlendirmeler projenin akıbeti hakkında verilecek kararı etkileyecektir. Bu karar kimi zaman proje için maddi kaynak, zaman ve emek harcayan proje sahibinin aleyhine sonuçlanacak kimi zaman da projeden etkilenecek bölge halkını tatmin etmeyecektir. Bu şartlar altında idari kararın yargı makamları önüne gelerek denetlenmesi gerekecektir. ÇED, idari kararın alınması ve sonuçlarının denetlenmesinde halkın katılımına yer vererek iyi yönetim ilkesini idare hukukuna yansıtmaktadır. Çağdaş bir idari usul müessesi olan ÇED, idarenin çevre ile ilgili kararının ortaya çıkış ve icrasını önceden belirli şekil ve kurallara bağlamakta, böylelikle proje sahibinin ve bundan etkilenecek halkın menfaatlerini korumaktadır. Kuramsal çerçevede önemli bir fonksiyon icra etmesi beklenen çevresel etki değerlendirmesi kavramının ortaya çıkışı, idare hukukuna, idari usule ve idari yargıya yansıması bu tez çalışmasında incelenecek, uygulamadaki sorunlara ilişkin tespit ve çözüm önerilerimiz sunulacaktır. ; Environmental impact assessment (EIA) is an interdisciplinary study and process carried out in order to identify and predict the potential environmental impacts of an investment project and propose means to avoid or reduce the significant impacts. Public participation, the involvement of consultants, and the proponent (investor) during the decision-making process are the main principles of EIA. All the information gathered during the process and evaluation helps the authority at decision making. Unless the positive decision of the authority the proponent can't obtain the permits and licenses to initiate his project. So the final decision can be disadvantageous for the project owner, who spends financial resources, time, and effort. O the other hand sometimes the decision may not satisfy the public that will be affected by the project. Both situations cause a legal conflict that has to be judged at the administrative jurisdiction. The public participation function of EIA ensure reflecting the principle of good governance to the administrative law. EIA, which is a contemporary administrative procedure institution, secure the emergence and execution of the administration's environmental decision to certain rules, thus protecting the interests of the project owner and the public. The development of the concept of environmental impact assessment, its reflection on administrative law, administrative procedure, and administrative jurisdiction will be examined in this thesis, and our determination and solution suggestions regarding the problems in practice will be presented.

ÖZPost-Sovyet Kazakistan, Kırgızistan ve Özbekistan'da Siyasal Konsolidasyon ve Mobilizasyon Örüntüleri adını taşıyan elinizdeki tez çalışması Sovyet sonrası dönem Orta Asya'sındaki yeni siyasal ve toplumsal yapıyı anlama çabasının bir parçasıdır. Siyasal ve toplumsal yapıyı açıklamada egemenlik ilişkileri alanına özel bir önem atfedilmektedir. Bu çerçevede çalışmanın kısa bir başlıkla "Orta Asya'da hegemonya ve iktidar olarak" adlandırılması da mümkündür. Yeni rejimlerin toplum nezdinde, rıza ve baskı araçlarını bir arada kullanılarak nasıl bir yerleşiklik kazandığı, ideolojik ve kurumsal düzeyde nasıl konsolide edildiği, Kazakistan Kırgızistan ve Özbekistan örnekleri üzerinden değerlendirilmektedir. Türkiye dahil altı ülkede yürütülen araştırma ve saha çalışmalarına yaslanan çalışma karşılaştırmalı bir bölge çalışmasıdır. Tezin sorularına yanıt üretme çabasında disiplinlerarası bir yaklaşımla, siyaset bilimi, siyaset sosyolojisi, antropoloji, tarih ve uluslararası ilişkiler disiplinlerinin yöntem ve yaklaşımlarından yaralanılmıştır. Çalışmanın kuramsal geri planında ise Gramsci'nin hegemonya teorisinin özel bir ağırlığı vardır. Araştırmada sözkonusu üç ülkedeki siyasal konsolidasyon örüntülerinin ideolojik, kurumsal ve toplumsal dayanakları hegemonya-iktidar-toplum üçgeninde ele alınıyor. Bu çerçevede anayasal mimari, siyasal partiler ve seçim sistemlerinin himayeci-kliental ilişkilerle nasıl eklemlendiği gösterilmeye çalışılmaktadır.Çalışmanın şu dört soru etrafında özetlenmesi mümkündür: Egemenlik ilişkilerinin çözümlenmesinde tarih ve sosyal çevrenin yeri; Siyasal konsolidasyon ve mobilizasyon olgusunu açıklamada kilit kavramlar neler olduğu; Mevcut siyasal rejimlerde siyasal konsolidasyon örüntüsünün ana öğelerinin neler olduğu ve son olarak siyasal konsolidasyonun sınırları, hegemonya karşısındaki direnç odakları ve siyasal değişimin aktör ve dinamikleri neler olduğu sorularına yanıt aranmaktadır. ABSTRACT "In this thesis, it is aimed at understanding the emerging patterns of society and politics in Post-Soviet Central Asia. In understanding the social and political structure, special attention is paid to the sphere of power relations. With regard to this main aspect the thesis could also be titled as "hegemony and power in Central Asia". New regimes' consolidation at ideological and institutional levels, are evaluated through an analysis of how the power used repressive state apparatuses together with the ideological apparatuses in each of the above mentioned countries.The thesis is a comparative one based on field researches conducted in six countries, including Russian Federation, UK, Turkey, Kazakhstan, Kyrgyzstan and Uzbekistan. In search for answers to the questions of the research, different methods from the disciplines of politics, political sociology, anthropology, history and international relations are used within an interdisciplinary approach. At the background of the theoretical construction of the thesis lies the Gramscian theory of hegemony. Ideological, social and institutional pillars of the consolidation patterns in three of these Central Asian states are evaluated from the prism of hegemony-power-society relations. With regard to this framework, it is tried to explore and explain how constitutional designs, political party systems and electoral systems of these countries are combined with the clientalistic networks of political patronage.The overall content of the thesis could be summarized in the following four points: The role of the historical background and social structure in the analysis of power relations; the key concepts in explaining the consolidation and mobilization patterns; the fundamental elements of the consolidation and mobilization patterns; and finally, the limits of hegemony, challenges to hegemony.

Enerji, yaşadığımız dünya için, en önemli rekabet unsurları arasındaki yerinigiderek artırmaktadır. Dünyadaki toplam rezervler bakımından Hindistan ile birlikte enbüyük Toryum rezervlerine sahip olan Türkiye'nin, bu rezervleri nükleer enerjiteknolojisi tecrübesine sahip bir ülke ile değerlendirme imkanları, bu çalışmanıntemelini oluşturmuştur. Enerji üretiminde büyük avantajı sağladığı bilinen nükleerenerjinin, yeni nesil teknolojileri devreye sokarak bu önemini artıracağıöngörülmektedir.Uluslararası Atom Enerji Ajansı 2015 verilerine göre, inşası süren 70 reaktörünçalışmaya başlaması ile dünyada üretilen elektrik enerjisinin 'sinin nükleer yollaelde edileceği ve 2030 yılına kadar BM'ye üye olan ülkelerin her dördünden birininnükleer güç sahibi olacağı bilgilerine sahibiz. Fosil yakıt zengini Suudi Arabistan'ın onbeş yıl içerisinde 16 adet nükleer santrali devreye sokacağı ve Birleşik ArapEmirlikleri'nin sahip olduğu 3 reaktöre 11 reaktör ekleme planladıkları mevcuttur.IISiyasal alanda önemli bir güç enstrümanı olarak, nükleer güçten vazgeçilmeyeceği,bilakis dünyada yeni bir "Nükleer Rönesans"ın beklendiği görülmektedir.Uluslararası İlişkiler literatüründe enerjinin güç kaynağı olarak algılanarak,enerji avantajını elinde bulunduran ülkelerin dış politika dizaynı konusundasağladıkları avantajlar, pek çok akademik çalışmanın konusunu teşkil etmektedir.Tüm bu gerçekler çerçevesinde cari açığında en büyük kalemi, enerji ithalatıoluşturan Türkiye'nin, enerji politikaları şüphesiz önem arz etmektedir.Yeni nesil nükleer yakıt olarak Toryumun değerlendirilmesinde Pakistan ile olasıişbirliğinin ülke dış politikalarına yansımasına ilişkin bu çalışmada, UluslararasıPolitik Ekonomi programının disiplinler arası vizyonu gereği uluslararası ilişkiler,ekonomi-iktisat ve mühendislik alanlarındaki kaynaklardan istifade edilmeye gayretedilmiştir.Çalışmanın literatüre Toryum, Pakistan-Türkiye nükleer işbirliği dış politikayansımaları çerçevesinde katkısı umulmaktadır. --- Energy, as the most important competition elements for the world that we live in,is increasing its place among the world. In terms of having the largest thorium reservesin the total thorium reserves in the world India together with Turkey, and theassessment of the opportunities of these reserves with experience in nuclear energytechnology has been the basis for this study. Nuclear energy, which is known to providegreat advantage in energy production, is expected to increase this importance byintroducing new generation technologies.According to International Atomic Energy Agency 2015 datas, we have theknowledge that with the start of 70 reactors which are currently under construction,20% of the electricity generated in the world will be obtained by nuclear means, and by2030, each one of every four member states will have nuclear power. Fossil fuel-richSaudi Arabia will launch 16 nuclear power plants in next fiftheen years. United ArabEmirates is planning to add 11 new nuclear reactors on its currently owned 3 nuclearreactors. As an important instrument of power in the political arena, it is not possible toabandon nuclear power, but it is expected a new "nuclear renaissance" in the world.In the literature of the international relations, energy perceived as a source ofpower, and countries which have this advantage in their hand, have advantages todesign foreign policies, and this is subject of many academic studies.In the framework of all these facts, energy policies of Turkey undoubtedlyimportant since the largest item in the current account deficit is energy import.IVIn this study it has been studied that reflection of, possible cooperation withPakistan in the evaluation of thorium as a new nuclear fuel, on foreign policies of thecountry. Due to the interdisciplinary vision of the International Political Economyprogram, efforts have been made to utilize the resources in the fields of internationalrelations, economics, economics and engineering.This study is expected to contribute to the literature in the context of thorium,Pakistan-Turkey nuclear cooperation and it's reflection on foreign policy.

Uluslararası ilişkiler konularına her geçen gün artan ilgi, halen çok yeni bir akademik disiplin olan ve büyük ölçüde interdisipliner bir karaktere sahip Uluslararası İlişkiler disiplininde yapılan çalışmaların yöntemsel boyutunun da ön plana çıkmasına sebep olmaktadır. Çünkü yeni doğan bir disiplin için yapılması gereken en önemli iki şeyden birisi disiplinin çalışma alanlarının belirlenmesi iken, diğeri de bu alanların nasıl çalışılacağının belirlenmesidir. Yirminci yüzyılın ortalarından bu yana ekonomi bilimi başta olmak üzere politika ve uluslararası ilişkiler konularında da etkili olan rasyonel tercih yaklaşımı, Uluslararası İlişkiler disiplinine yöntemsel anlamda önemli bir perspektif kazandırmıştır. Özellikle Soğuk Savaş sırasında dış politika analizi ve strateji konularında önemli analizlerin yapılmasına imkan veren bu yaklaşım, pozitivist varsayımların ciddi eleştirilerle karşılaştığı günümüz dünyasında halen önemini korumaktadır. Fakat Türkiye'de siyaset bilimciler tarafından neredeyse hiç çalışılmayan, literatürde yer bulmayan bu yaklaşımı Türkçe okumak ve anlamak için kaynak sayısı çok sınırlıdır. Bu durum Türkçe literatür için önemli bir eksikliktir. Bu sebeple bu çalışmanın amacı Uluslararası İlişkiler disiplininde yönteme ilişkin tartışmaları analiz etmek, uluslararası ilişkilerde rasyonel tercih uygulamalarının niteliğini ortaya koymak ve yaklaşımın Uluslararası İlişkiler disiplinindeki yeri ve analiz gücünü tartışmaya çalışmaktır. Çalışmanın ortaya attığı tez, özellikle Türkçe literatürde neredeyse hiç yer bulmayan Uluslararası İlişkiler disiplininde rasyonel tercih yaklaşımı ve modellerinin disiplin için önem taşıdığı ve çok farklı kuramsal ve alansal çalışmaların analizinde etkili olduğudur. 1950'lerden bu yana uluslararası literatürde yayınlanmakta olan ve her geçen gün çoğalan çalışmalar bunun en önemli göstergesidir. Bu çalışmaların Türkçe literatürde de yer bulması ve yaklaşımın Türkiye'deki Uluslararası İlişkiler disiplini üyeleri tarafından tanınması; disiplinin ve disiplindeki öğrencilerin gelişimi açısından önem taşımaktadır. ; The increasing interest in international relations topics has led to the emergence of the methodological dimension of the studies carried out in the International Relations discipline, which is a very new academic discipline and which has a highly interdisciplinary character. Because of the fact that one of the two most important things that must be done for a new discipline is to determine the working areas of the discipline, while the other is to determine how these fields will be studied. Since the mid-twentieth century, the rational choice approach, which has been effective in the fields of economics, politics and international relations, has brought an important perspective on the discipline of International Relations. This approach, which allowed significant analysis of foreign policy and strategy during the Cold War, is still important in today's world, where positivist assumptions face serious criticism. However, this is an approach almost no political scientist studies on it in Turkey and there are very limited number of studies on this approach to read and understand it in Turkish language. This situation is an important deficiency in Turkish literature. For this reason, the aim of this study is to analyze the debates on methodology in International Relations discipline, to put forth the quality of rational choice practices in international relations and to try to discuss the place and the power of rational choice analysis in the discipline of International Relations. The thesis proposed by the study is that rational choice approach and models in International Relations discipline, which are almost never found in Turkish literature, are important for the discipline and effective in analyzing different theoretical and spatial studies. The studies that have been published in the international literature since the 1950s and are increasing day by day are the most important indicators. It is important for the development of the discipline and the students of the discipline. The fact that such studies take place also in Turkish literature, the approach is known by the members of the discipline in Turkey, is important for the development of the discipline and the students in the discipline in Turkey.

Enerji, yaşadığımız dünya için, en önemli rekabet unsurları arasındaki yerini giderek artırmaktadır. Dünyadaki toplam rezervler bakımından Hindistan ile birlikte en büyük Toryum rezervlerine sahip olan Türkiye'nin, bu rezervleri nükleer enerji teknolojisi tecrübesine sahip bir ülke ile değerlendirme imkanları, bu çalışmanın temelini oluşturmuştur. Enerji üretiminde büyük avantajı sağladığı bilinen nükleer enerjinin, yeni nesil teknolojileri devreye sokarak bu önemini artıracağı öngörülmektedir. Uluslararası Atom Enerji Ajansı 2015 verilerine göre, inşası süren 70 reaktörün çalışmaya başlaması ile dünyada üretilen elektrik enerjisinin 'sinin nükleer yolla elde edileceği ve 2030 yılına kadar BM'ye üye olan ülkelerin her dördünden birinin nükleer güç sahibi olacağı bilgilerine sahibiz. Fosil yakıt zengini Suudi Arabistan'ın on beş yıl içerisinde 16 adet nükleer santrali devreye sokacağı ve Birleşik Arap Emirlikleri'nin sahip olduğu 3 reaktöre 11 reaktör ekleme planladıkları mevcuttur. II Siyasal alanda önemli bir güç enstrümanı olarak, nükleer güçten vazgeçilmeyeceği, bilakis dünyada yeni bir "Nükleer Rönesans"ın beklendiği görülmektedir. Uluslararası İlişkiler literatüründe enerjinin güç kaynağı olarak algılanarak, enerji avantajını elinde bulunduran ülkelerin dış politika dizaynı konusunda sağladıkları avantajlar, pek çok akademik çalışmanın konusunu teşkil etmektedir. Tüm bu gerçekler çerçevesinde cari açığında en büyük kalemi, enerji ithalatı oluşturan Türkiye'nin, enerji politikaları şüphesiz önem arz etmektedir. Yeni nesil nükleer yakıt olarak Toryumun değerlendirilmesinde Pakistan ile olası işbirliğinin ülke dış politikalarına yansımasına ilişkin bu çalışmada, Uluslararası Politik Ekonomi programının disiplinler arası vizyonu gereği uluslararası ilişkiler, ekonomi-iktisat ve mühendislik alanlarındaki kaynaklardan istifade edilmeye gayret edilmiştir. Çalışmanın literatüre Toryum, Pakistan-Türkiye nükleer işbirliği dış politika yansımaları çerçevesinde katkısı umulmaktadır. --- Energy, as the most important competition elements for the world that we live in, is increasing its place among the world. In terms of having the largest thorium reserves in the total thorium reserves in the world India together with Turkey, and the assessment of the opportunities of these reserves with experience in nuclear energy technology has been the basis for this study. Nuclear energy, which is known to provide great advantage in energy production, is expected to increase this importance by introducing new generation technologies. According to International Atomic Energy Agency 2015 datas, we have the knowledge that with the start of 70 reactors which are currently under construction, 20% of the electricity generated in the world will be obtained by nuclear means, and by 2030, each one of every four member states will have nuclear power. Fossil fuel-rich Saudi Arabia will launch 16 nuclear power plants in next fiftheen years. United Arab Emirates is planning to add 11 new nuclear reactors on its currently owned 3 nuclear reactors. As an important instrument of power in the political arena, it is not possible to abandon nuclear power, but it is expected a new "nuclear renaissance" in the world. In the literature of the international relations, energy perceived as a source of power, and countries which have this advantage in their hand, have advantages to design foreign policies, and this is subject of many academic studies. In the framework of all these facts, energy policies of Turkey undoubtedly important since the largest item in the current account deficit is energy import. IV In this study it has been studied that reflection of, possible cooperation with Pakistan in the evaluation of thorium as a new nuclear fuel, on foreign policies of the country. Due to the interdisciplinary vision of the International Political Economy program, efforts have been made to utilize the resources in the fields of international relations, economics, economics and engineering. This study is expected to contribute to the literature in the context of thorium, Pakistan-Turkey nuclear cooperation and it's reflection on foreign policy.

TEZ9907 ; Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2015. ; Kaynakça (s. 244-265) var. ; xviii, 266 s. ; 29 cm. ; Sosyal bilimlerin birçok alanında kullanılan, disiplinler arası bir kavram olan kurumlar, iktisat yazınında önemli bir yer tutmaya başlamıştır. North'un kavramsallaştırması ile oyunun kuralları olarak tanımlanan kurumlar, bireylerin davranışkalıplarını belirleyen kısıtları koymaktadır. Bu kısıtlar resmi veya gayri resmi nitelikte olabilir. İnsan davranışları üzerindeki etkisi her geçen gün daha fazla kabul gören kurumlar, iktisadi ve siyasi olarak sistemin işleyişini, sistemin kazan ve kaybedenlerini de belirleme gücüne sahiptir. Bu işleyiş birçok araştırmacı tarafından farklı yönleri ile alınarak kavramsallaştırılmıştır. Kurumların gelişmişlik düzeyi üzerindeki etkisini ele alan birçok kuram geliştirilmiştir. Kurumlar literatürüne bu anlamda katkı sunan önemli isimlerden biri de Daron Acemoğlu'dur. Kurumların kapsayıcı veya dışlayıcı niteliğe sahip olmasını toplumsal atışma teorisi temelinde ele alan Acemoğlu'na göre kapsayıcı kurumlara sahip ülkeler gelişme gösterebilmektedir. Çünkü bu ülkeler farklı sosyal gruplar arasında uzlaştırıcı bir iktisadi ve siyasi sistem kurgulayarak siyasi gücün tek bir kişi veya grup elinde toplanmasını engellemektedir. Böylelikle yatırım ve yenilik yapma isteği, kendi kazancına ve mülkiyetine sahip çıkabileceğini bilen bireylerin oluşturduğu toplumlarda gelişmiş olmaktadır. Gelişme probleminin önündeki en önemli sorun, elindeki siyasi gücü kaybetme kaygısı taşıyan seçkinlerin toplumun elindeki kaynakları sadece kendileri için kullanmasıdır. Siyasi kaybedenler hipotezi olarak ifade edilen bu yaklaşım, siyasi gücün ve siyasi kurumların önemine de vurgu yapar. Bu çalışmada siyasi kaybedenler hipotezi Türkiye özelinde de ele alınarak değerlendirilmiştir. Cumhuriyetin kuruluşundan bugüne kadar farklı sosyal gruplar arasındaki çatışmaları uzlaştırıcı kapsayıcı kurumların oluşturulamaması, yönetişim başarısızlıklarının temel sonucu olarak görülmektedir. Ayrıca yapılan panel ; Institution as an interdisciplinary concept which is used in a vast range of social sciences has a great importance in economics literature nowadays. Related to the North, we can define it as the rule of games, which means that institutions put constrains on individuals' behaviors. These constraints can be in formal forms as well as informal ones. That the human behaviors are designed by institutions is becoming a wellaccepted idea day by day, therefore it is the same to accept thefunctions of institutions in economics and social process; its power on determining the losers and winners of society. This process with its different sides has been investigated by scientists. Several theories are constructed for understanding therelations between institutions and development level. Daron Acemoğlu is one of the economists who have important contributions to the institutional theory. He uses inclusive and exclusive institutions concept with social conflict theories for explaining the reason for that some countries have better development level in compare to others. Since these countries succeed in establishing political and economic institutions which have ability solve social conflicts in order to prevent elites' selfinterested behaviors for using societies' resources. Therefore incentives for investment and innovation can grow societies which have well protected property rights and gains. The most important problem for development is the fear of elites who do not want to lose their political power. This theory is called political losers hypothesis and it underlines the importance of political institutions accompanied with political power. In this study, political losers hypothesis was investigated as a case study for Turkey's history. The main result is that Turkey's exclusive institutions have inability to solve social conflicts which cause the governance problems. Additionally, the panel data analysis results support the informal institutions' effects on development and shows how it affects the changes related to development level. ; Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: İİBF2012D4.

Güvenliğin çok boyutlu olarak analiz edilmeye başlanması, uluslararası aktörlerin güvenlik politikalarının da çeşitlenmesine sebep olmuştur. Bu bağlamda artan ve karmaşıklaşan ticaret, finans ve üretim ilişkileri, aktör çeşitliliği yarattığı gibi söz konusu aktörleri risk ve tehditlere de açık hale getirmiştir. Ekonomik güvenlik ve etkilerinin analizi ise diplomasi tarihi boyunca "ikincil" ya da "yan faktör" olarak gösterilen "ekonomik güç ve ögelerine" bir nevi iade-i itibardır. Bu bakımdan ulusal, bölgesel ve küresel çıkarlar ile hareket eden ve çok çeşitli perspektiften ekonomiye odaklanan uluslararası ilişkiler aktörlerin katkısı ve etkisi, güvenlikleştirilen bu süreci anlamak için elzemdir. Zira hem ekonomik küreselleşme ile birlikte sınırları geçirgen hale gelen uluslararası sistemin homojenleşmesi hem de ulus devletlerin yaşadığı bağımsızlık / egemenlik açmazları söz konusu durumu daha da kritik hale getirmiştir. Bu kapsamda küreselleşen dünya ile birlikte ulus devletin sürdürülebilir ve dengeli bir ekonomik büyüme ile güçlenen güvenli bir ekonomiye sahip olması, gündemin ön sıralarına yükselmiştir. Bu sebeple uluslararası ilişkilerde yeni bir perspektif için ekonomi ve güvenlik terminolojisinde disiplinler arası bir etkileşim alanı olan ekonomik güvenliğin unsurları, yapısı ve etkileri ile analiz edilmesi yerinde olacaktır. Ekonomiyi iç ve dış riskler / tehditler karşısında güvende tutma ve ekonomiye duyulan güveni sürekli kılma gibi dinamizm içeren konularsa ulus devletin bekası için hayati bir gereksinim olarak karşımıza çıkmaktadır. Yükselen piyasa ekonomilerinin başarısında bu algının gizli olduğuysa hep tartışılan bir konu olagelmiştir. Tez çalışmamızda ise yükselen ekonomiler arasında ön plana çıkan ve küresel ekonomik düzen için alternatif bir ekonomik kutup olarak değerlendirilen Brezilya, Rusya Federasyonu, Hindistan, Çin ve Güney Afrika'nın oluşturduğu BRICS'in uluslararası ilişkilerdeki ekonomik ve politik rekabetteki rolü analiz edilecektir. Bu doğrultuda ekonomik güvenlik politikaları ile dış politika açılımları arasındaki bağıntı ile uluslararası sistemin hâlihazırda içinde bulunduğu ekonomi-politik çıkmazlarının ve rekabet alanlarının doğru anlaşılması amaçlanmaktadır. ; The multi-dimensional analysis of security has led to the diversification of security policies of international actors. In this context, increasing and complex trade, finance and production relations have created actor diversity and made these actors vulnerable to risks and threats. The analysis of economic security and its effects, on the other hand, is a kind of restoration of "economic power and elements" that have been shown as "secondary" or "side factors" throughout diplomacy history. In this respect, the contribution and influence of international relations actors acting with national, regional and global interests and focusing on the economy from a wide variety of perspectives is essential to understanding this securitized process. This is because both the homogenization of the international system whose borders have become permeable with economic globalization and the independence / sovereignty dilemmas faced by the nation states have made this situation even more critical. In this context, with the globalizing world, the nation-state's sustainable and balanced economic growth and a secure economy have risen to the forefront of the agenda. For this reason, for a new perspective in international relations, it would be appropriate to analyze the elements, structure and effects of economic security, which is an interdisciplinary field of interaction in economy and security terminology. Issues involving dynamism such as keeping the economy safe against internal and external risks / threats and maintaining the trust in the economy are vital for the survival of the nation state. The fact that this perception is hidden in the success of emerging market economies has always been a debated issue. In our thesis, the role of BRICS, which is formed by Brazil, the Russian Federation, India, China and South Africa, which stands out among emerging economies and considered as an alternative economic pole for the global economic order, will be analyzed in the economic and political competition in international relations. In this direction, it is aimed to correctly understand the relationship between economic security policies and foreign policy expansions and the economic-political dilemmas and competition areas in which the international system is already in. ; Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası

In the 1970's Turkey was polarized right and left and had experienced intense chaos, instability, anarchism and economic crises in the political and social arena, and the country came to the brink of civil war. The two general election results had been condemned to the coalition governments, and the coalition unions had not been able to yield any results. Moreover, the uncompromising attitudes of politicians struck this turmoil. In political life, there was a multi-part structure consisting of CHP, AP, MSP, MHP, CGP, DP and independents. This structure was a fragile structure in which even a single deputy could encourage multi-party negotiations and divisions, also small parties could be subject to negotiations on behalf of government. The establishment of seven short-lived governments between 1973 elections and 12 September Military Coup is another indication of political instability. In such a troubled period, the intelligentsia of the country proposed the CHP-AP coalition and thought that this would be the only solution; But this partnership could not be realized as it is hoped. The reasons such as the low level of socio-economic development of the society, the polarization of the political parties, the whole violence in the society, the arrival of the partisanship and the staffing to the extreme, the stubbornness despite the stimulation of the politics, the uncompromising attitudes and insensitivity made the option of making a new start. As a result, the developments experienced after the elections in 1973 and especially in 1977 made it clear that democratic remedies were exhausted, a civilized development of "co-operative culture" had not yet developed, the political and democratic culture had not yet matured and democratic life might be better with a single contemporary and secular party. The 70s, in which two general elections held in this period did not stabilize the country, remained in memories as a period of depression, an undemocratic era in which the democratic order brought separation to the country. In the study, diversity of resource type and versatility were taken as basis and an interdisciplinary study was conducted by acting in cooperation with other social sciences. In addition to written documents, visual and verbal sources were also utilized and talks were held with people living in the period within oral history. In the introductory part of the work, the definition of the subject, the method of the research, the researches about the subject, the conceptual substructure and the development of the selection case in Turkey are emphasized. The first part deals with the process leading to the March 12, 1973 elections in the second, 1975 elections in the third, 1977 elections in the fourth, 1979 and 1980 elections in the fifth. ; 1970'li yıllar, Türkiye'nin sağ ve sol şeklinde kutuplaştığı, siyasal ve sosyal alanda yoğun bir kaosun, istikrarsızlığın, anarşinin ve ekonomik krizlerin yaşandığı, ülkenin iç savaşın eşiğine geldiği bir dönemdir. Yapılan iki genel seçim sonucu ülke koalisyon hükümetlerine mahkûm olmuş, koalisyon birlikteliklerinden de verim alınamamıştır. Ayrıca siyasetçilerin uzlaşmaz tavırları bu döneme damgasını vurmuş; siyasal hayatta CHP, AP, MSP, MHP, CGP, DP ve bağımsızlardan oluşan çok parçalı bir yapı söz konusu olmuştur. Bu yapı; çok partili, bölünmeleri ve küçük partileri teşvik eden, kırılgan, tek bir milletvekilinin bile hükümet kurabilme adına pazarlıklara konu olabildiği bir yapıdır. 1973 seçimleri ile 12 Eylül Askeri Darbesi arasında yedi hükümet kurulması ve bunların da kısa ömürlü olması, bahse konu siyasal istikrarsızlığın bir başka göstergesidir. Türkiye için buhran yıllarının hüküm sürdüğü böylesi sıkıntılı bir dönemde, ülkenin aydın kesimi CHP-AP koalisyonunu önermiş ve bunun tek çözüm olacağını düşünmüş; ancak umut görülen olarak bu ortaklık bir türlü gerçekleşememiştir. Toplumun sosyoekonomik gelişmişlik düzeyinin düşüklüğü, siyasi partiler arasındaki kutuplaşmanın topluma da bütün şiddetiyle sirayet etmesi, partizanlığın ve kadrolaşmanın had safhaya varması, siyasilerin uyarılmalarına rağmen inatlaşmaları, uzlaşmaz tavırları, ciddiyetsizlikleri ve duyarsızlıkları, toplumda köklü bir bozulmanın yaşanması gibi nedenler, yeni ve taze bir başlangıç yapılması seçeneğini gündeme getirmiştir. Sonuç olarak 1973 ve özellikle 1977 seçimleri sonrasında yaşanan gelişmeler, demokraside çarelerin tükendiğini, medeni bir gelişme olan "birlikte iş görme kültürü"nün henüz gelişmediğini, siyasi ve demokratik kültürün hala olgunlaşmadığını, çağdaş ve laik tek bir partiyle demokratik yaşamın sanki daha iyi olabileceğini düşündürmüştür. Bu dönemde yapılan seçimlerin ülkeye istikrar getirmediği 70'li yıllar, demokratik düzenin ülkeye ayrılık getirdiği, hatırlanmak istenmeyen bir buhran dönemi olarak hafızalarda kalmıştır. Çalışmada kaynak türü çeşitliliği ve çok yönlülük esas alınmış, diğer sosyal bilimlerle iş birliği içinde hareket edilerek disiplinler arası bir çalışma ortaya konmuştur. Yazılı belgelerin yanı sıra görsel ve sözlü kaynaklardan da istifade edilmiş, sözlü tarih kapsamında dönemi yaşayan kişilerle görüşmeler yapılmıştır. Çalışmanın giriş bölümünde, konunun tanımı, araştırmanın yöntemi, konu ile ilgili araştırmalar, kavramsal alt yapı ve Türkiye'deki seçim olgusunun gelişimi üzerinde durulmuştur. Birinci bölümde 12 Mart Muhtırasına giden süreç, ikinci bölümde 1973 seçimleri, üçüncü bölümde 1975 seçimleri, dördüncü bölümde 1977 seçimleri, beşinci bölümde 1979 ve 1980 seçimleri ele alınmıştır.