Suchergebnisse

Artykuł wpisuje się w nurt badań dotyczących suwerenności państw w międzynarodowych organizacjach integracyjnych, w których uczestnictwo wiąże się z największymi ograniczeniami w zakresie kompetencji i autonomii państw, w porównaniu z udziałem w innego typu organizacjach. Zostaje wyjaśnione pojęcie suwerenności, zwracając uwagę na jej wymiar prawny i polityczny, jak również międzynarodowej organizacji integracyjnej, która występuje tylko w grupie organizacji regionalnych. Artykuł zawiera analizę zróżnicowanego, z punktu widzenia suwerenności, usytuowania państw w organizacjach integracyjnych, w których stosowane są nowego typu rozwiązania instytucjonalne, w tym ponadnarodowe. Badania odnotowują znaczące zróżnicowanie rozwiązań instytucjonalnych, pokazujące, że modele zastosowane w Europie nie znajdują uniwersalnego zastosowania. Widoczne jest odmienne podejście do suwerenności w procesach integracyjnych i organizacjach międzynarodowych na Zachodzie oraz wśród państw rozwijających się, które większą wagę przywiązują do ochrony i zabezpieczenia suwerenności w ramach organizacji. ; This article is one of many, which deal with research on state sovereignty in international integration organizations, where participation implies more limited autonomy and competition than in organizations of other types. The notion of sovereignty is being explained, pointing at its legal and political dimention, as well as of international integration organizations, which belong to a group of regional organizations only. This paper concerns the analysis of differentiated placement of states from sosvereignty point of view in the integration organizations, where new instruments have been implemented, including transnational ones. The research shows a considerable differentiation of institutional frameworks, meaning that their models introduced in Europe have no universal character. One can see different attitude towards the sovereignty notion in integration processes and in international organizations in the West as well as in developing countries, which focus mostly on sovereignty protection within the organization itself.

Artykuł wpisuje się w nurt badań dotyczących suwerenności państw w międzynarodowych organizacjach integracyjnych, w których uczestnictwo wiąże się z największymi ograniczeniami w zakresie kompetencji i autonomii państw, w porównaniu z udziałem w innego typu organizacjach. Zostaje wyjaśnione pojęcie suwerenności, zwracając uwagę na jej wymiar prawny i polityczny, jak również międzynarodowej organizacji integracyjnej, która występuje tylko w grupie organizacji regionalnych. Artykuł zawiera analizę zróżnicowanego, z punktu widzenia suwerenności, usytuowania państw w organizacjach integracyjnych, w których stosowane są nowego typu rozwiązania instytucjonalne, w tym ponadnarodowe. Badania odnotowują znaczące zróżnicowanie rozwiązań instytucjonalnych, pokazujące, że modele zastosowane w Europie nie znajdują uniwersalnego zastosowania. Widoczne jest odmienne podejście do suwerenności w procesach integracyjnych i organizacjach międzynarodowych na Zachodzie oraz wśród państw rozwijających się, które większą wagę przywiązują do ochrony i zabezpieczenia suwerenności w ramach organizacji. ; This article is one of many, which deal with research on state sovereignty in international integration organizations, where participation implies more limited autonomy and competition than in organizations of other types. The notion of sovereignty is being explained, pointing at its legal and political dimention, as well as of international integration organizations, which belong to a group of regional organizations only. This paper concerns the analysis of differentiated placement of states from sosvereignty point of view in the integration organizations, where new instruments have been implemented, including transnational ones. The research shows a considerable differentiation of institutional frameworks, meaning that their models introduced in Europe have no universal character. One can see different attitude towards the sovereignty notion in integration processes and in international organizations in the West as well as in developing countries, which focus mostly on sovereignty protection within the organization itself.

Age integration - a term used in social gerontology in at least two senses. In a narrow perspective - adopted mainly in English-language literature - age integration refers to such a structure of social roles in various institutions that allows for differences, but they do not depend strictly on the age structure, i.e. whether someone is a middle-aged adult or in an older age (Phillips et al., 2010). This is particularly about educational, economic, political, religious and leisure institutions in which people from different age groups and generations play different roles and occupy different positions. Age integration is based on the assumption that access to the institution, the possibility of exiting it and access to products (called outputs); services implemented in reality and benefits and outcomes paid out; the effects of implemented services and services, eg reduction of poverty, improvement of health, activities of these institutions is equal for all regardless of age.

The region of Southeast Asia is faced with a complex set of challenges stemming from political, economic and religious developments at the national, regional and global level. This paper sets out to examine trade-, foreign- and security policy implications of the issues confronting the region. In ASEAN, the Southeast Asian countries are continuing their ambitious attempts at further integration. Plans outlining deeper security and economic communities have been adopted. However, huge differences in political systems, economic development and ethnic/religious structures are hampering prospects of closer cooperation. The highly controversial conflict case of Burma/Myanmar is testing the much adhered-to principle of non-interference and at the same time complicating relations with external powers. Among these, the United States and China are dramatically strengthening their interests in the region. American influence is not least manifesting itself in light of the war against terrorism, which the region is adapting to in different ways and at different speeds. By contrast, the European Union does not seem to answer Southeast Asian calls for further engagement. A flurry of bilateral and regional trade agreements is another prominent feature of the economic landscape of the region. This is to a certain degree a reflex ion of impatience with trade liberalization in the WTO and within ASEAN itself. Structures of economic cooperation are under rapid alteration in Southeast Asia. The paper analyses the above-mentioned developments with a view to assessing the prospects of future stability, economic development and integration in and among ASEAN countries. It is concluded that although the scope for increased economic benefit and political harmonization through ASEAN integration alone is limited, the organization could still prove useful as a common regional point of reference in tackling more important policy determinants at national and global level.