Suchergebnisse

Het internationaal publiekrecht en het recht van de Europese Unie worden tegenwoordig vaak beschouwd als grootheden die fundamenteel van elkaar verschillen. Niettemin zijn de twee onlosmakelijk met elkaar verbonden. Tegelijkertijd blijft de EU een opmerkelijk fenomeen, dat volgens velen een unieke plaats in het internationaalrechtelijke landschap inneemt – met name omdat haar rechtsorde een zogenaamd 'autonoom karakter' bezit. Deze publicatie staat stil bij de vraag hoe een rechtsorde een dergelijk autonoom karakter verwerven kan, en onderzoekt wat daarvan de precieze betekenis is. De auteur analyseert voorts of de Unie in dit opzicht inderdaad uniek mag worden genoemd, of andere rechtsordes een vergelijkbaar potentieel bezitten, en of die op den duur eveneens die kwaliteit zouden kunnen verwerven. Tot slot buigt hij zich over de kwestie of een dergelijke evolutie ook daadwerkelijk wenselijk is. Dit alles resulteert in een serie kritische beschouwingen over de positie van de EU in het mondiale rechtsverkeer, de verhouding tussen het Europese en het internationale recht, en de oorsprong en toekomst van beide vakgebieden

The international environmental system consists of numerous organizations and hundreds of multilateral treaties that focus on different environmental issues. For decades, there is fierce criticism of the effectiveness and efficiency of this system because of a lack of a clear vision; overlapping and sometimes conflicting mandates and activities by insufficient coordination; weak implementation and enforcement; and conflicts with other international policy systems (notably trade). Although the United Nations Environment Programme (UNEP) mandate is to coordinate milieuge-related activities of the United Nations, it is severely limited by an inadequate and indescribable reliable budget, weak legitimate status and the overlap of the mandate of UNEP those of other international organizations. In the past 40 years, dozens of proposals developed by states, UN commissions and academics for a UN or World Environment Organisation (WEO/UNEO). This would have sufficient authority and budget should have to better coordinate environmental system. Adapted from the source document.

Deze uitgave analyseert vanuit een klassiek-verdragsrechtelijke benadering literatuur, verdrag, wet en jurisprudentie over het vertrouwensbeginsel geanalyseerd. Aan de hand van acht dimensies wordt het vertrouwensbeginsel bij de interstatelijke samenwerking in strafzaken beschreven. Deze 'typologie' van het vertrouwensbeginsel wordt vervolgens toegepast op de strafrechtelijke samenwerking binnen de Europese Unie, waarna aandacht wordt besteed aan de maatregelen ter bevordering van het onderling vertrouwen en de concrete maatregelen tot samenwerking. Deze bevindingen rond de strafrechtelijke samenwerking binnen de Europese Unie worden vervolgens getoetst aan de hand van de eerder beschreven dimensies van het vertrouwensbeginsel. Hieruit volgen diverse conclusies over de rol van onderling vertrouwen bij die samenwerking. Het boek sluit af met een algemene conclusie, waarin ook aanbevelingen worden gedaan aan de wetgever, de rechter en het bestuur in zowel nationaal als Europees verband

Thierry Lauwers is sinds 1996 advocaat gespecialiseerd in het fi scaal recht en heeft een eigen fiscaalrechtelijke praktijk in Gent en in Brussel, Advocatenkantoor Th. Lauwers. Hij is docent aan de Hogeschool Gent en aan de postacademische opleidingen Vastgoedrecht en Financieel Recht. Hij is adjunct secretaris-generaal van de International Fiscal Association (IFA). Thierry Lauwers treedt regelmatig op als spreker op studiedagen en seminaries, is redactielid van diverse tijdschriften en auteur van verschillende boeken en bijdragen in fiscaal-juridische uitgaven