Search results

An article on how the Flemish government has used the new legislation to found its own international cultural policy and if its aims were solely cultural, or mixed with political and/or economic gains. Up till now cultural policies have been mainly policies of subvention and not enough autonomous, since political and economical aims were found too important. Regarding autonomy, the results have not been brilliant; international subventions, regulated by external factors, have been mainly of a political and economical nature, which diminishes the structural practices, leaving a tight budget for an autonomous, authentic policy. However, compared with Holland and the Walloon provinces, the results seem better. The functionality in Walloon remains highly influenced by international merchandising goals, and Holland has accepted the existing and hard to avoid co-relation with other domains, but their idea of an autonomous policy seems rather individualistic. As regards the EU: its nature is too economical to make for a successful autonomy. Future aims seem worthwhile however in a cooperation of a Dutch language union, an international cooperation thus, between the Netherlands and Flemish cultural strategies. It is a costly business, but promoting Dutch language contributions to the international scene provide some good basics for an internationalized policy, to which the Flemish-Dutch Cultural Policy Committee (Commissie Cultureel Verdrag Vlaanderen-Nederland) has given its approval. References. O. van Zijl

De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) werd opgericht in 1919 vanuit de gedachte dat sociale rechtvaardigheid een voorwaarde is voor duurzame vrede. Op 7 februari 2019 werd in Leiden de honderdste verjaardag van de ILO gevierd. In deze bundel zijn bijdragen opgenomen over het thema van het eeuwfeest, de toekomst van werk en de toekomst van de ILO. Met een toenemend aantal flexwerkers aan de "onderkant" van de arbeidsmarkt, voortschrijdende globalisering en het ontstaan van nieuwe vormen van werk - platformarbeid, zelfstandigen zonder personeel (zzp-ers) - staat de toekomst van werk in het middelpunt van de belangstelling. Waar gaat het heen, en belangrijker: waar moet het heen? De ILO heeft zich als internationale organisatie bewezen. Vrijwel alle landen van de wereld zijn lid, een behoorlijk aantal van de Conventies is geratificeerd. Een van de uitdagingen voor de komende eeuw vormt de verhouding van de ILO met multinationale ondernemingen, die in grensoverschrijdende productieketens ("global supply chains") de dienst uitmaken. Dat geldt, mede tegen die achtergrond, ook voor het toezichtmechanisme van de ILO. Is de tijd rijp voor een "global social label" of de oprichting van een internationale arbeidsinspectie?