Suchergebnisse

© 2021 The Authors. In an era of mass extinction, who gets a life jacket, who is left to drown or swim—and on what basis? This article addresses these questions by analyzing how tropes and practices of responsibility are variously enacted, reworked, contested, and refused across the global nexus of orangutan conservation. Drawing on multisited, collaborative ethnography, we trace the mutually constitutive relation between multiple orangutan figures and commons imaginaries at different nodes of conservation—from environmental activism in the Global North to NGO-villager encounters in rural Borneo. In so doing, we "uncommon" international conservation's encompassing planetary imaginaries, showing how dominant portrayals of the orangutan as a global responsibility are translated and fragmented in different settings. We further contemplate what an analytic of responsibility might bring to ongoing discussions about the "commoning" planetary epoch in which conservation is increasingly embedded: the Anthropocene. = Di era kepunahan massal, siapa yang mendapatkan pelampung, siapa yang ditinggalkan untuk tenggelam atau berenang ke tepian—dan mengapa mereka harus bernasib demikian? Artikel ini berusaha menjawab pertanyaan-pertanyaan tersebut dengan mengeksplorasi bagaimana tanggung jawab dikiaskan dan dipraktikkan secara beragam, digarap ulang, diadu, dan ditolak di seluruh rangkaian pertalian global konservasi orangutan. Dengan menggunakan etnografi kolaboratif multi-site, kami menelusuri hubungan pokok antara beberapa figur orangutan dan imajinasi umum pada simpul-simpul yang berbeda di dalam konservasi—dari aktivisme lingkungan di kawasan Utara dunia, hingga pertemuan antara LSM dan anggota masyarakat di wilayah pedesaan Borneo. Dengan melakukan hal itu, kami konservasi internasional dengan tata imajiner yang "langka", menunjukkan bagaimana potret dominan orangutan yang menjadi tanggung jawab dunia diterjemahkan dan terfragmentasi dalam lingkungan yang berbeda. Lebih jauh lagi, kami merenungkan tentang sebuah tanggung jawab analitik yang dapat dibawa ke dalam diskusi yang sedang berlangsung mengenai "keumuman" epos yang kini semakin lekat dengan konservasi, yaitu: Antroposen. "It seems that only the orangutans get a life jacket," Bapa Dini 1 ; European Research Council (ERC) under the European Union's Horizon 2020 research and innovation program (grant agreement no. 758494); Arcus Foundation's Great Apes Program (G-PGM-1607–1886); Brunel University London. Research in Indonesia was carried out under RISTEK permits 5/SIP/FRP/E5/Dit.KI/I/2019 (Schreer), 5/E5/E5.4/SIP.EXT/2021 (Stępień), and 1/E5/E5.4/SIP.EXT/2020 (Thung).

The purpose of this research is 1) to study government policy management from past to present; 2) to develop a strategy for the management of the oil palm policy of the government and 3) to propose the development of a strategy for the management of the oil palm policy of the sector. Effective state The qualitative research was conducted through in-depth interviews and group discussions with experts. Senior Executive of Ministry of Agriculture and Cooperatives Ministry of Commerce Ministry of industry Ministry of Energy And the Office of Agricultural Economics. President of Southern Palm Trader Association Krabi and Chumporn Palm Oil Palm Traders Association of Surat Thani, Krabi and Chumphon, Thailand The Palm Garden of Thailand The Association of Palm Oil Manufacturers in Surat Thani, Krabi and Chumphon and the Association of Palm Oil Refineries in Surat Thani, Krabi and Chumphon. The research found that Research results to answer the objectives 2) To study government policy management from past to present. The government has set a policy to focus on bureaucratic development so that government agencies can improve their work and improve their administration. The evaluation of the performance. The management of the good. The concept and tools used in modern administration in the government. Under the application of the principles of strategic management, the development of the government's oil palm policy is an important national agenda for enhancing competitiveness and enhancing quality and standardization. Go to international standards. The research found that Research results to answer the objectives 2) To develop a strategy for managing the government's oil palm policy and Research results to answer the objectives 3) To present the strategic development of effective governmental oil palm management strategy. The development of a strategic oil palm management policy of the government will be composed of three components: oil palm farmers. The palm oil industry and government policy on the palm oil industry. The effective governmental strategy for oil palm policy is composed of six strategies. Strategy 1: Production Strategy 2: Product Innovation Strategy 3: Development of standards throughout the supply chain. Strategy 4: Use as energy crops. Strategy 5: Management Strategy 6: Development of laws and regulations. Strategy for the management of oil palm policy of the government. The key issues are: production goals. Marketing must be clear. And balance the supply and demand. Determine suitable agricultural areas. Research and development focuses on value adding and market demand in line with the National Economic and Social Development Plan. The goal is to develop high performance palm oil processing technologies to enhance competitiveness. It is a high value and sustainable industry. ; การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการบริหารนโยบายของภาครัฐตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน 2) เพื่อการพัฒนายุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐ และ 3) เพื่อนำเสนอการพัฒนายุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐที่มีประสิทธิผล โดยใช้ระเบียบวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่มกับผู้เชี่ยวชาญได้แก่ ผู้บริหารระดับสูงของกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กระทรวงพาณิชย์ กระทรวงอุตสาหกรรม กระทรวงพลังงาน และสำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร นายกสมาคมผู้ประกอบการลานเทปาล์มภาคใต้ สมาคมชาวสวนปาล์มน้ำมันจังหวัดสุราษฎร์ธานี กระบี่ และชุมพร สมาคมการค้าลานเทปาล์มน้ำมันปาล์มจังหวัดสุราษฎร์ธานี กระบี่ และชุมพร สมาพันธ์ชาวสวนปาล์มน้ำมันประเทศไทย สมาพันธ์ลานเทปาล์มประเทศไทย สมาคมโรงงานผลิตน้ำมันปาล์มจังหวัดสุราษฎร์ธานี กระบี่ และชุมพรและสมาคมโรงกลั่นน้ำมันปาล์มจังหวัดสุราษฎร์ธานี กระบี่ และชุมพร ผลการวิจัยเพื่อตอบวัตถุประสงค์ข้อที่ 1 เพื่อศึกษาการบริหารนโยบายของภาครัฐตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน นับจากที่รัฐบาลได้กำหนดนโยบายมุ่งเน้นพัฒนาระบบราชการเพื่อให้หน่วยงานภาครัฐปรับปรุงการทำงานและยกระดับการบริหารให้มีประสิทธิผล โดยมีการประเมินผลการปฏิบัติราชการ ตามหลักการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี โดยนำแนวคิดและเครื่องมือการบริหารสมัยใหม่เข้ามาใช้ในภาคราชการ ภายใต้การประยุกต์ใช้จากหลักการบริหารเชิงยุทธศาสตร์การพัฒนานโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐซึ่งเป็นวาระแห่งชาติที่มีความสำคัญต่อการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันและมีการยกระดับคุณภาพและสร้างมาตรฐานการทำงานไปสู่ระดับมาตรฐานสากล ผลการวิจัยเพื่อตอบวัตถุประสงค์ข้อที่ 2) เพื่อการพัฒนายุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐ และ ข้อที่ 3 เพื่อนำเสนอการพัฒนายุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐที่มีประสิทธิผล พบว่าการพัฒนายุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐจะมี 3 องค์ประกอบ ได้แก่ ด้านเกษตรกรผู้ปลูกปาล์มน้ำมัน ด้านผู้ประกอบการอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์มและด้านนโยบายภาครัฐเกี่ยวกับอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์ม สำหรับยุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐที่มีประสิทธิผล จะประกอบด้วย 6 ยุทธศาสตร์ ประกอบด้วย ยุทธศาสตร์ที่ 1 ด้านการผลิต ยุทธศาสตร์ที่ 2 นวัตกรรมผลิตภัณฑ์ ยุทธศาสตร์ที่ 3 การพัฒนามาตรฐานตลอดโซ่อุปทาน ยุทธศาสตร์ที่ 4 การใช้เป็นพืชพลังงาน ยุทธศาสตร์ที่ 5 การบริหารจัดการ ยุทธศาสตร์ที่ 6 การพัฒนากฎหมายและข้อบังคับ ยุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐ จะคำนึงถึงประเด็นสำคัญ ได้แก่คือ กำหนดเป้าหมายด้านการผลิต การตลาดต้องชัดเจน และสร้างสมดุลระหว่างอุปสงค์และอุปทาน กำหนดพื้นที่เกษตรที่เหมาะสม งานวิจัยและพัฒนาเน้นการเพิ่มมูลค่าและความต้องการของตลาดสอดคล้องกับแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติกำหนดเป้าหมายคือการพัฒนาเทคโนโลยีแปรรูปปาล์มน้ำมันประสิทธิภาพสูงเพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน เป็นอุตสาหกรรมที่มีมูลค่าสูงและเกิดความยั่งยืน

The state is obliged to strive for the realization of justice for traditional fishing communities. Traditional communities are fishing communities whose traditional rights are still recognized in carrying out fishing activities or other legal activities in certain areas located in archipelagic waters following the international law of the sea. Coastal space areas and small islands that indigenous/traditional communities have managed from the obligation to have location permits and management take national interests and laws and regulations into account. Article 26 A of the Republic of Indonesia Number 1 of 2014 makes it easy for outsiders to control small islands that regulate the use of small islands and surrounding coasts through investment forms based on a ministerial permit that must prioritize the national interest. Positive law must protect traditional fishing communities and indigenous peoples. This research aims to analyze the regulation of fishermen's protection from deprivation of their rights in earning a living and livelihood. The research method used is normative research, meaning the implementation of legal provisions in the form of legislation in activities for certain legal events in the community, especially the fishing community. Normative research refers to and examines laws and regulations related to the research being conducted. The research locations cover coastal areas throughout Indonesia, especially Banda Aceh, Padang, Jakarta, Semarang, Surabaya, Manado, Kupang, Ternate, and Mataram. The state can provide knowledge, guidance, and protection for fishermen from various actions of deprivation of their rights to earn a living and protection such as piracy, the practice of fishing theft, abuse of trawling, transshipment activities, threats, and violence by foreign parties to Indonesian fishers. The central government and local governments are obliged to provide facilities for guaranteeing fishing areas or fishing coverage areas that are safe and do not overlap with other fields. ; Negara berkewajiban mengupayakan terwujudnya keadilan bagi masyarakat nelayan tradisional. Masyarakat tradisional adalah masyarakat perikanan yang masih diakui hak tradisionalnya dalam melakukan kegiatan penangkapan ikan atau kegiatan lainnya yang sah di wilayah tertentu yang berada di perairan kepulauan mengikuti hukum laut internasional. Wilayah pesisir dan pulau-pulau kecil yang dikelola masyarakat adat/tradisional dari kewajiban izin lokasi dan pengelolaannya memperhatikan kepentingan nasional dan peraturan perundang-undangan. Pasal 26 A Undang-Undang Republik Indonesia Nomor 1 Tahun 2014 memberikan kemudahan bagi pihak luar untuk menguasai pulau-pulau kecil yang mengatur pemanfaatan pulau-pulau kecil dan pesisir sekitarnya melalui bentuk penanaman modal berdasarkan izin menteri yang harus mengutamakan kepentingan nasional. Hukum positif harus melindungi masyarakat nelayan tradisional dan masyarakat adat. Penelitian ini bertujuan untuk menganalisis peraturan perlindungan nelayan dari perampasan haknya dalam mencari nafkah dan penghidupan. Metode penelitian yang digunakan adalah penelitian normatif, artinya penerapan ketentuan hukum berupa peraturan perundang-undangan dalam kegiatan untuk peristiwa hukum tertentu dalam masyarakat, khususnya masyarakat nelayan. Penelitian normatif mengacu pada dan mengkaji peraturan perundang-undangan yang terkait dengan penelitian yang dilakukan. Lokasi penelitian meliputi wilayah pesisir di seluruh Indonesia, khususnya Banda Aceh, Padang, Jakarta, Semarang, Surabaya, Manado, Kupang, Ternate, dan Mataram. Negara dapat memberikan pengetahuan, pembinaan, dan perlindungan bagi nelayan dari berbagai tindakan perampasan hak untuk mencari nafkah dan perlindungan seperti perompakan, praktik pencurian ikan, penyalahgunaan trawl, kegiatan transshipment, pengancaman, dan kekerasan oleh pihak asing kepada nelayan Indonesia. Pemerintah pusat dan pemerintah daerah wajib menyediakan fasilitas untuk menjamin wilayah penangkapan ikan atau wilayah jangkauan penangkapan ikan yang aman dan tidak tumpang tindih dengan bidang lain.