Suchergebnisse

Uluslararası Politik Ekonomi (UPE); devletlerin, ekonomik ajanların, uluslararası örgütlerin karşılıklı etkileşimlerini çıkar ve çatışma olguları üzerinden yorumlamaya çalışmaktadır. Bu yorumlamayı yaparken de ortaya çıkan sonuçların uluslararası hukuk sistemine uygunluğu test edilmektedir. Bu testin sonucunda ortaya "meşruiyet" sorunu çıkmaktadır. "Yasallık" kavramından ayrılan "meşruiyet" uluslararası hukukun da sorgulanmasına neden olmaktadır. Ancak UPE'nin ilgilendiği ve açıklamaya çalıştığı bir konu olan devletlerin ekonomik çıkar ve kaygıları, uluslararası hukukta meydana gelen bu sorunların kimi zaman göz ardı edilmesine kimi zaman da gündeme getirilmemesine yol açmaktadır. Başka bir deyişle, uluslararası hukuktaki bu ikilemin ortaya çıkmasına da genellikle devletlerin ekonomik ve politik çıkarlarının bir ahenge dönüştüğü politik ekonomi perspektifleri sebep olmaktadır. Bu çalışmada uluslararası hukukun UPE bağlamında kısa bir değerlendirmesi yapılarak ve Ukrayna-Kırım Krizi üzerinden ekonomik kaygılar göz önünde bulundurularak mevcut uluslararası sistem tartışılacaktır. ; The International Political Economy (IPE) tries to interpret the mutual interactions of states, economic agents, international organizations by revealing over the cases of conflicts and interests. During this interpretation, the results are tested for compliance with the international legal system. As a result of this test, "legitimacy" problem arises. "Legitimacy", separated from the concept of "legality", causes international law to be questioned. However, the economic interests and concerns of the states, in which the IPE is interested and which it tries to explain, are sometimes leading to ignore these problems in international law. In other words, the emergence of this dilemma is often caused by the political and economic perspectives of the states which are transformed into a harmony. In this study, an evaluation of the international law in the context of IPE will be presented shorthly and the current international system over the UkraineCrimean Crisis will be discussed in view of economic concerns.

Bu çalışma COVID-19 salgını sonrasında uluslararası siyasetin doğası ve uluslararası ilişkilerin yapısında ortaya çıkması muhtemel etkileri analiz ediyor. Küreselleşmenin ve ulus devletin geleceği, liberal ve otoriter devlet modellerinin bu süreçteki performansları, illiberal popülist siyasetin geleceği, salgını kontrol altına almak adına atılan adımların ahlakiliği, Avrupa Birliği bütünleşme sürecinin akıbeti ve Amerika Birleşik Devletleri ile Çin arasındaki jeopolitik rekabetin seyri salgının ortaya çıkardığı dinamiklerden yakından etkilenecek. Salgınla mücadele bağlamında ABD ve Çin hükümetlerinin benimsemiş oldukları tutumlar onların küresel yönetişim bağlamındaki liderlik kapasitelerini de yakından etkileyecek. COVID-19 sonrası çağda hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı yünündeki öngörülere karşın bu çalışma daha ihtiyatlı bir tutum takınılması gerektiğini iddia ediyor ve geleceğin nasıl şekilleneceğine dair yapılan öngörülerde daha mütevazi olunması gerektiğini salık veriyor. ; This study tries to examine how the COVID-19 pandemic might affect the nature of international politics as well as the structure of international relations in the years to come. The way the pandemic unfolds and the measures adopted to stem it will likely affect the future of globalization process and the nation-state, the allure of democratic and authoritarian regimes, the future of illiberal populist parties and movements, the attractiveness of alternative moral approaches, the future of European Union integration process and the future trajectory of the geopolitical competition between the United States of America and Peoples' Republic of China. The policies adopted by American and Chinese governments during this process will strongly affect their respective capabilities to play leadership roles in different aspects of global governance. Even though it is quite popular to argue that nothing will remain the same after the COVID-19 pandemic, this study recommends that analysts adopt a more modest and prudent approach in predicting the future course of international politics. It is still too early to offer ironclad statements regarding the future of international relations. ; No sponsor

ÖZETPOLİTİK DAVRANIŞIN DEĞİŞİME DİRENCE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMABu araştırmanın amacı, Toplam Kalite Yönetimi'nin benimsenmesi sürecinde meydana gelen politik davranış ile değişime karşı direnç arasındaki ilişkiyi analiz etmektir. Çalışmada politik davranış bağımsız değişken, değişime direnç ise bağımlı değişken olarak kullanılmıştır. Bu ilişki göz önünde bulundurularak çalışmanın hipotezi "Değişime gösterilen direnç ile politik davranış arasında bir ilişki vardır." şeklinde kurulmuştur. Bu hipotezi test etmek için iki değişken arasındaki ilişki araştırılmıştır. Ayrıca her iki değişkenin demografik değişkenlere göre analizi yapılmıştır.Çalışma; Seher Gıda Pazarlama Ticaret A.Ş ve Olmuksa International Paper-Sabancı Ambalaj Sanayi ve Ticaret A.Ş çalışanlarına uygulanmış olup toplam 148 adet anketten 134 adedi analiz edilebilecek şekilde geri dönmüştür.Sonuç olarak; politik davranış faktörleri ile değişime direnç faktörleri arasında kuvvetli bir ilişki olmadığı, ancak yeniliklere açık olma faktörü ile sebepler ve koalisyon faktörleri arasında negatif yönlü, duygusal tepkiler faktörü ile iddialılık faktörü arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. ABSTRACTA RESEARCH ON THE EFFECT OF POLITICAL BEHAVIOUR TO RESISTANCE TO CHANGEThe aim of this research is to analyze the relationship between political behaviour and resistance to change in adoptation process of Total Quality Management. Political behaviour has employed as independent variable, whereas resistance to change is dependent variable. Taking this relationship into account the hypothesis of the study has been formed as; "There is a relationship between resistance to change and political behaviour." To test the hypothesis, both resistance to change and political behaviour has been analyzed and relationship with demographical factors has investigated.The research has practised on personel of Seher Food Marketing Trade Co. and Olmuksa International Paper-Sabancı Package Industry and Trade Co. 148 questionnaires were distrubuted and 134 recollected back.As a result; There is not high level relationship between political behaviour factors and resistance to change factors. However there is negative relationship between routine seeking factor and reason factor with coalition factor. There is positive relationship between emotional reaction factor and assertion factor.

ÖZTÜRKİYE'DE POLİTİK AKTÖR VE KURUMLARIN KAMU HARCAMALARINA ETKİSİ (1950-2010)Politik aktör ve kurumların siyasal karar alma sürecindeki işlevlerinin, davranış biçimlerinin bilinmesi, ekonomik istikrar ve adil gelir dağılımı koşullarını oluşturacak bütçe programlarının hazırlanması açısından önem arz etmektedir. Bu çalışmada Türkiye'de, bütçe sürecinde rol alan politik aktör ve kurumsal faktörlerin kamu harcamalarına etkileri çeşitli yöntemler ile ele alınmıştır. Türkiye'de siyasal sistemi oluşturan, siyasal partilerin ideolojilerinin ve stratejilerinin, seçmenlerin sosyo-ekonomik farklılıklarının, yasama organının yapısının ve alt kurumlarının, seçim sistemlerinin, bürokrasinin, Türk Silahlı Kuvvetleri'nin, yurtiçi ve uluslararası ekonomik gelişmelerin bütçe sürecini nasıl etkilediği ve kamu harcamalarına yansımaları incelenmiştir. Çalışmada 1950-2010 yılları arasındaki kamu harcamaları verileri kullanılarak çeşitli istatistiksel ve ekonometrik yöntemler ile analizler yapılmıştır. Politik değişkenlerin ve kurumsal düzenlemelerin kamu harcamalarının toplamı ve bileşenleri üzerinde kısa ve uzun vadede etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. ABSTRACTTHE EFFECTS OF POLITICAL ACTOR AND INSTITUTIONS ON GOVERNMENT EXPENDITURE IN TURKEY (1950-2010)To prepare budget programs that ensure the conditions of economic stability and fair income distribution, having knowledge about the functions and the behavior patterns of political actors and institutions in political decision-making process is important. In this study, the effects of political actors and institutional factors playing a role in the budget process on government expenditure in Turkey are examined by various methods. It is investigated how ideologies and strategies of political parties forming the political system, socio-economic differences of voters, the structure and sub-institutions of legislative organ, electoral systems, bureaucracy, Turkish Armed Forces, domestic and international economic developments affect the budget process. Also their reflections on government expenditure are included. In this study, using government expenditure data between 1950 and 2010, analyses are carried out through various statistical and econometric methods. The results show that political variables and institutional arrangements affect government expenditure and its components in both short and long term.

ÖZETEnerji bireysel düzeyde, devlet düzeyinde ve uluslararası sistemde bütün mal ve hizmetlerin üretiminde gerekli temel bir kaynaktır. Besin ve diğer ürünlerin üretim ve tedarikindeki önemine ek olarak bilgi edinme, iletişim, aydınlanma, ısınma, çalışma ve ulaşım gibi yaşamsal öneme sahip gerekliliklerin devamı için enerjinin aksama olmaksızın sağlanması gereklidir. Enerji kaynakları gerekli ve zararsız şekilde sağlanmadığında, ulusların enerji güvenliği sekteye uğrayıp yaşam standartları da etkileneceğinden enerji konusunda dikkatli bir planlama yapılmalıdır. Bu süreçte fosil yakıtların küresel ısınma ve iklim değişikliği ile dünyada doğa ve yaşam döngüsünde yaratacağı tahribatın önlenmesi ve çevreye zararın düşük olacağı gerekli alternatiflerin oluşturulması için devlet düzeyinde gerekli koşulların sağlanması önemlidir. Çevresel felaketlerin toprak, hava ve su yoluyla diğer ülkelere hızla ulaştığı düşünüldüğünde, bir ülkede enerji güvenliğinin sağlanması coğrafi olarak çok uzak diğer ülkelere etkisi ile de çok önemlidir. Bu nedenle enerjinin sürekli ve güvenli bir şekilde dünyaya, hayata ve çevreye minimum zarar ile kullanılmasını içeren daha geniş bir enerji güvenliği kavramı oluşmaktadır. Bu çalışmada enerji güvenliği fosil ve nükleer enerji kaynakları, yenilenebilir kaynaklar ve kıt bir kaynak olması nedeniyle enerji çevrimi sürecinde su kullanımı ile birlikte gösterilmiştir. Enerji güvenliği kavramı ana politik ekonomi teorileri ve Soğuk Savaş sonrasında tanınmış olan sosyal inşacılık teorisi ışığında incelenmiştir. Bu doğrultuda enerjide yüksek oranda dışa bağımlı olan Türkiye'nin enerji güvenliği sorununun çözümüne yenilenebilir enerji kaynaklarının etkisi belirli kriterler altında sosyal inşacı yaklaşım ile analiz edilmiştir. ABSTRACTEnergy is an essential resource in the production of all goods and services at the individual level, the state level and the international system. In addition to the importance of the production and supply of food and other products it is necessary to maintain energy for continuing the vital requirements such as information, communication, enlightenment, heating, operation and transportation. Energy planning should be done carefully because the nation's energy securities will be interrupted and life standards will be affected if energy resources are not provided in a necessary and harmless way. Within this period it is important to provide necessary conditions at the state level in order to prevent the destruction of the nature and life cycle in the world caused by global warming and climate change due to fossil fuels and to create necessary alternatives that will cause less harm to the environment. When it's thought that environmental disasters are to reach other countries rapidly through land, air and water, the provision of energy security in one country is very important with its impact on other countries. For this reason, there is a wider concept of energy security which involves continuous and safely using energy with minimum harm to the world. In this work, energy security has been demonstrated along with fossil and nuclear energy sources, renewable sources and water use in the energy cycle process due to the fact that it is a scarce resource. The concept of energy security has been examined in the light of the main political economic theories and the social constructivist theory which is well known after the Cold War. In this respect, the effect of renewable energy sources on the energy security issue of Turkey which is highly dependent on energy has been analyzed with social constructivist approach under certain criteria.

Devletlerin mekansal olarak iç ve dış ayrımının bir sonucu olarak ortaya çıkan dış politika olgusu hayatta kalma, güvenlik, prestij ve nüfuz artırımı, ideolojik yayılma ve jeopolitik menfaatler gibi çeşitli hedeflere sahiptir. Bu hedeflere ulaşma noktasında devletlet uluslararası örgütleri ve dış yardımları bir araç olarak kullanabilmektedirler. Buradan hareketler bu çalışmada uluslararası arenanın önde gelen devletleri olan ABD, Çin ve Rusya'nın uluslararası örgütleri ve dış yardımları kendi stratejik çıkarları çerçvesinde kullanıp kullanmadıkları irdelenmiştir. Karşılaştırmalı analiz, bağıntısal yönteme ve tarihsel inceleme yöntemlerinin kullanıldığı bu çalışmanın Uluslararası örgütler kısmında ABD Uluslararası Para Fonu, Çin-Asya Altyapı Yatırımı Bankası ve Rusya-Avrasya Ekonomik Birliği ikilileri incelenmiş iken, dış yardımlar bölümünde bu üç ülkenin 2010-2015 yılları arasındaki gerçekleştirdikleri dış yardımlardan bölgesel ayrımlar çerçevesinde en çok yararlanan ülkeler ile 2015 yılı itibariyle gayri safi yurt içi hasıla bakımından dünyanın en yoksul on ülkesinin bu yardımlardaki yeri değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmeler sonucunda ABD'nin karma saikler ile uluslararası örgütleri ve dış yardımları kullandığı, Çin'in ekonomik gerekçeleri ve doğal kaynak rezervleri göz dikkate alarak hareket ettiği ve Rusya'nın politik ve ideolojik olarak uygulamalarını gerçekleştirdiği sonucuna ulaşılmıştır. --- Foreing policy phenomennon, which is a result of spatial dichotomy of inside and outside, has various intentions such as survival, security, increase in prestige and influence, ideologic expansion and jeopolitical interests. In order to fullfil these objectives, states are able to use international organizations and foreign aids as a their policy tool. Starting from this point of view, in this thesis, whether USA, China and Russsia, who are leading countries of international arena, use international organizations and foreign aids in the direction of their strategical interest had been scrutinized. Comparative analysis, relational modelity and historical analysis had been determined as research methods of this paper. While in the part of international organizations USA-International Monetary Fund, China Asia Infrastructure Investment Bank and Russia-Eurasian Economic Union binaries had been examined; in the foreign aid section, actualized foreign aids of these three countries between years of 2010 2015 toward countries, who were mots benefiting regionally and were the poorest ten according to gross domestic product in the year of 2015, were investigated. As consequences of these evaluations, these were obtained as data that US had been used them for its complex motivations and interest; China had been used in line with economic and natural resources reasons and Russia had used them within the context of political and ideolojical motives.

70 yıl önce dünya genelinde 70 milyon insanın hayatına mâlolan II. Dünya Savaşı'nda tarafsız kalmayı başaran genç Türkiye Cumhuriyeti'nin diplomatik kazanımları siyasal bilim açısından hâlâ önemini korumaktadır. Bu yüksek lisans tez çalışması ile, II. Dünya Savaşı'nı saldırarak başlatan ve teslim olarak bitiren Almanya'nın arşivlerindeki döneme ait belgelerin ışığında Türkiye'nin dış politikasına yeni bir bakış açısının getirilmesi amaçlanmaktadır. Bu dönemi araştırırken Türkiye'nin değişik ülkeler ile olan ilişkilerinin üçüncü ülkeler ile olan ilişkilerine domino etkisi yapacağı göz önüne alındığından, mümkün olduğunca fazlaca batılı kaynak kullanılmaya özen gösterilmiştir. Çalışmanın I. Bölümünde Türk Alman ilişkilerine genel bakış başlığı altında I. Dünya Savaşı dönemi ve iki milletin müttefik olmalarının tarihî sürece etkileri incelenirken II. Bölümde yenilginin taraflar üzerindeki etkileri incelenmiştir. III. Bölümde Türkiye'nin güvenlik çemberi, IV. Bölümde savaşta rol oynayan ülkeler ile olan ilişkileri ve nihayet V. Bölümde savaşın ortasındaki Türkiye'nin dış politikası Alman arşiv belgeleri ışığında incelenmeye çalışılmıştır. VI. Bölümde ise sonuç olarak, Alman kaynaklarına yansıyan yönü ile Türkiye'nin savaşa girmesi ve girmemesi durumunda olmuşlar ve olabilecekler yorumlanmaya çalışılmıştır. ; Die diplomatischen Bemühungen und die Neutralität der zu dieser Zeit des Zweiten Weltkriegs noch sehr jungen Republik Türkei verdienen zweifelsohne eine grundlegende Erforschung. Der Zweite Weltkrieg, der vor 70 Jahren mit mehr als 70 Mio. Toten endete, prägte auch die Beziehungen zwischen Deutschland und der Türkei grundlegend. Vorliegende Arbeit versucht anhand von zeitgenössischen Quellen ein neues Licht auf die Außenpolitik der Türkei während der Kriegsjahre und die Auswirkungen dieser Position auf die deutsch-türkischen Beziehungen werfen. Weiter spielen auch die Beziehungen zu den anderen europäischen Staaten während dieser Zeit eine zentrale Rolle, worin auch der eigentliche Grund für die vergleichsweise breite Palette an deutschen Quellen und Literatur bei der Arbeit liegt. Im ersten Abschnitt der Arbeit geht es um eine allgemeine Darlegung der deutsch-türkischen Beziehungen zur Zeit des Ersten Weltkriegs während im zweiten Part der Untersuchung insbesondere auf die gemeinsam erlebte Niederlage aus diesem ersten großen Krieg eingegangen wird. Der dritte Abschnitt widmet sich der türkischen Sicherheitsarchitektur und dem Sicherheitsempfinden während des Zweiten Weltkriegs, wobei die Beziehungen zu den einzelnen Ländern im vierten Teil näher untersucht werden. Der fünfte Abschnitt geht zentralen Aspekten der türkischen Außenpolitik im Krieg auf den Grund und legt den Hauptschwerpunkt auf die Beziehungen zum Dritten Reich. Im letzten Fazit-Part der Studie wird der Frage nach den Vor- und Nachteilen des sehr späten Kriegseintritts auf der Seite der Alliierten aus Sicht der Türkei behandelt.

Silah ticareti, ekonomik ve politik boyutlarının hacmi ve bu boyutlarının birbirleri ile kesişimi nedeniyle devletlerarası ekonomi-politik ilişkileri etkileyen, yönlendiren güçlü bir zemin olma hususiyetine sahiptir. Bu hususiyetiyle uluslararası yapının başat devletleri arasında önemli bir mücadele ve rekabete de konu olmaktadır. Bu çalışmada, Soğuk Savaş döneminin sona erme süreci, SSCB ve Yugoslavya'nın dağılması, yeni bağımsız devletlerin ortaya çıkması, Birinci Körfez Savaşı, Gürcistan-Rusya Savaşı, Rusya'nın Kırım'ı işgali, 11 Eylül saldırıları, Arap Baharı gibi bölgesel ve küresel ölçekte etkileri büyük olan kriz ve çatışmalar ele alınmıştır. Bu ele alınan kriz ve çatışmaların uluslararası yapının başat iki aktörü ABD ve Rusya'nın silah satışlarına rakamsal ve oransal olarak nasıl yansıdığı incelenmiştir. Rakamsal bu veriler, silah alan ülkeler açısından aynı zamanda ABD ve Rusya arasında politik tercihin de bir göstergesi olmaktadır. Çalışmadan elde edilen sonuçlarda; çalışma kapsamında odağa alınan kriz ve çatışmaların ticarete ilişkin rakamsal ve oransal verilerde değişime neden olduğu, bunun yanı sıra ülkelerin ABD ve Rusya'dan yana politik mahiyet de içeren tercihlerini de etkilediği görülmektedir. ; Arms trade is a strong ground that affects and directs inter-state economic-political relations due to the volume of its economic and political dimensions and the intersection of these dimensions with each other. With this feature, it is the subject of an important struggle and competition among the dominant states of the international structure. In this study, crises and conflicts that have great effects on regional and global scale, such as the end of the Cold War period, the dissolution of the USSR and Yugoslavia, the emergence of new independent states, the First Gulf War, the Georgia-Russia War, the Russian invasion of Crimea, the attacks of September 11, the Arab Spring, are discussed. It is examined how these crises and conflicts are reflected numerically and proportionally on the arms sales of the two main actors of the international structure, the USA and Russia. These figures are also an indication of the political preference between the USA and Russia for the countries that buy arms. In the results obtained from the study; it is seen that the crises and conflicts that are the focus of the study have caused changes in the numerical and proportional data related to trade, as well as affecting the preferences of the countries, which have a political nature for the USA and Russia.

Tez ÖzetiBu tez çalışmasında ilaç sektörü özelinde fikri mülkiyet haklarının küresel ölçekte yükselişi ve bu yükselişe paralel olarak farklılaşan devlet stratejileri analiz edilmiştir. Çalışmanın temel amacı temel "ilaçta fikri mülkiyet haklarının global ölçekte sıkılaştırılmasına bazı gelişmekte olan ülkeler direnç gösterirken diğerleri neden göstermemiştir?" sorusuna cevap bulmaktır. Bu soruya cevap bulabilmek için, John M. Hobson'un İkinci Dalga Neo-Weberyan Devlet Yaklaşımı'ndan yararlanılmış ve uyarlanan bu yaklaşım karşılaştırmalı ülke örneklerine dayanılarak incelenmiştir. Bu amaçla Hindistan, Brezilya, Güney Afrika Cumhuriyeti ve Türkiye örnek ülkeler olarak seçilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, devletlerin kendi politik önceliklerinde ortaya çıkan farklılıklar, altyapısal gücünde ve yoğunlaşma derecesindeki farklılıklar ve ulusal/uluslararası devlet dışı aktörlerle kurulan ilişkilerde farklılıklar –Bu çalışmada ulusal/uluslar arası devlet dışı aktörler olarak yerli ilaç firmaları, yabancı ilaç firmaları, yabancı devletler, iktisadi entegrasyonlar ve Sivil toplum örgütleri ile tüketiciler seçilmiştir.- farklılaşan devlet stratejilerinin kaynakları olarak görülmüştür. Bahsedilen teorik kurgu çerçevesinde Hindistan ile Brezilya yüksek direnç gösteren, Güney Afrika Cumhuriyeti orta seviyede direnç gösteren ve Türkiye direnç göstermeyen (uyum gösteren) ülkeler kategorisinde değerlendirilmiştir. Thesis Summary In this thesis study, the global increase of intellectual property rights in particular pharma sector, and state strategies varying according to this increase are analyzed. The aim of this study is to find an answer to the question of "Why did some of the developing countries resist to the tightening up of global intellectual property rights while some other ones didn't?" John M. Hobson's second wave Neo-Weberian State Approach is followed and analyzed according to the comperative country examples in the study. India, Brazil, South African Republic and Turkey is chosen as example countries. According to the findings of the research, differences in the political priorities, substructural power and concentration level are the sources of differeces in countries' strategies. Local and foreign pharmaceutial companies, economic integrations, non-governmental organizations, and consumers are chosen for this study as national and international non-state actors. In the frame of above mentioned theory, India and Brazil are classified as highly resistant, South Africa is classified as medium resistant and Turkey is classified as a non-resistant (compatible) country.

Kafkasya, sahip olduğu jeopolitik konumu, jeostratejik konumu, var olan doğal kaynakları, enerji zenginliği, etnik ve dinsel yapısı ile tarihin hemen hemen her döneminde önemli bir bölge olarak görülmüştür. Bölgede tarihten bu yana yaşanan huzursuzluklar bir türlü sona erdirilememiştir. Özellikle SSCB'nin yıkılışı sonrası bölge üzerindeki huzursuzluklar iyice kendisini göstermiş olup, farklı zamanlarda farklı devletler arasında çeşitli krizlere neden olmuştur. Bu krizlerin bir kısmı günümüzde dahi henüz çözüme kavuşturulamamıştır. Bölgede yaşanan Dağlık Karabağ Krizi de bu derin ve çözülememiş krizlerden bir tanesidir. Karabağ Krizi 20.yy'ın son döneminde yalnızca Azerbaycan ile Ermenistan arasında yaşanmış basit bir gerginlik veya çatışmadan ibaret değildir. Sorunun en temel nedeni çok daha uzun bir tarihsel geçmişe sahiptir. Sorunun temelinde ve devamında gelişen süreçte etnik ve dini milliyetçilik, bölgesel ve küresel devletlerin çıkarları doğrultusunda uyguladıkları tutarsız politikalar ve ekonomik faktörler etkili olmuştur. Sorunun temelinde yatan sebeplerin ve aktörlerin fazlalığı çözümün de daha karmaşık bir hal almasına neden olmuştur. Dağlık Karabağ bölgesinde yaşanan ve zaman zaman sıcak çatışmaya dönmüş krizin sonucunda Karabağ da dahil olmak üzere hukuken Azerbaycan toprağı olan bölgelerin yüzde yirmilik bir kısmı Ermenistan Devleti tarafından işgal edilişi, bu işgalin sonucunda bir milyondan fazla insan mülteci durumuna düşmüştür. Başta AGİT bünyesinde kurulmuş olan Minsk Grubu, diğer Uluslararası Örgütler, Bölge ve Dünya Devletlerinin tüm çözüm arayışlarına rağmen 2020 yılı itibarıyla sorun halen tam ve kesin bir çözüme kavuşturulamamıştır. Krizin günümüze dek nihai bir çözüme kavuşturulamamasının birçok farklı sebebi olsa dahi en önemli sebep Ermenistan'ın uzlaşmaz tutumları ve çatışmacı tutumları olmuştur. Bu çalışmada, Dağlık Karabağ sorununun tarihsel geçmişi, çatışmada etkisi ve rolü olan bölgesel ve küresel aktörlerin sorun karşısındaki tutumları, sorunun nihai çözüme kavuşturulabilmesi için uluslararası alanda yapılan çalışmalar ve çözümün önündeki engeller incelenerek kalıcı bir barış ortamının sağlanmasının şartları ele alınacaktır. ; The Caucasus has been regarded as an important region in almost every period of history with its geopolitical location, geostrategic location, existing natural resources, energy richness, ethnic and religious structure. The unrest in the region since the history could not be ended. Especially after the collapse of the USSR, the unrest in the region showed itself and caused various crises between different states at different times. Some of these crises have not been resolved even today. The Nagorno-Karabakh Crisis in the region is one of these deep and unresolved crises. The Karabakh Crisis is not just a simple tension or conflict between Azerbaijan and Armenia in the last period of the 20th century. The root cause of the problem has a much longer historical past. Ethnic and religious nationalism, inconsistent policies implemented by regional and global states in line with their interests, and economic factors were influential in the root and continuation of the problem. The excess of the underlying causes and actors of the problem caused the solution to become more complex. As a result of the crisis in the Nagorno-Karabakh region, which turned into a hot conflict from time to time, twenty percent of the regions that are legally Azerbaijani, including Karabakh, were occupied by the Armenian State, and as a result of this occupation, more than one million people became refugees. Despite all the efforts of the Minsk Group, which was founded by the OSCE, other International Organizations, the Region and the World States, the issue of 2020 has not been resolved completely and definitively. Even though there are many different reasons why the crisis could not be resolved until today, the most important reason has been the irreconcilable attitudes and confrontational attitudes of Armenia. In this study, the historical background of the Nagorno-Karabakh conflict, the attitudes of the regional and global actors who have an impact and role in the conflict, the studies carried out in the international field for the final solution of the problem and the obstacles to the solution will be examined, and the conditions of establishing a permanent peace environment will be discussed.

Kurumsal iktisat, ülkeler arasındaki büyüme farklılıklarının temel belirleyicisinin bu ülkelerin kurumsal yapılarındaki farklılıklar olduğunu ileri sürmektedir. Güçlü kurumsal yapının hem uluslararası ilişkilerde ülkeler için önemli bir referans hem de ekonomik performansta belirleyici olduğunu savunan bu görüş, birçok araş- tırmacının çalışmalarında kurumsal yapıyı dikkate almalarına yol açmıştır. Bu çalışmada, bir değişim ve dönüşüm sürecinden geçmekte olan Türkiye'nin ku- rumsal yapısı çeşitli kurumsal göstergeler ve uluslararası raporlardan yararlanı- larak analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlar, Türkiye'nin birçok kurumsal göster- gede dünya ortalamasının üstünde olduğunu göstermekle beraber sürdürülebi- lir büyümeyi gerçekleştirecek teşvik edici kurumlara henüz sahip olmadığını or- taya koymaktadır. ; Institutional economics points out that the main determinant of economic growth differences among the countries is differences in countries' institutional structu- res. This view, that advocates a strong institutional structure is an important re- ference for international relations as well as a determinant of economic perfor- mance for countries, has led many researchers to take into account the institu- tional structure studies. In this study, the institutional structure of Turkey, which is going through the process of change and transformation, has been analyzed using a variety of institutional indicators and international reports. The obtained results show that many institutional indicators of Turkey above the world avera- ge but reveal that Turkey does not have enough incentive institutions to realize sustainable growth.

Bu çalışmada, politik kimliklerin dış politikayı etkilediği varsayımı kabul edilmektedir. Bu varsayım çerçevesinde, Kemalist ve liberal-muhafazakâr politik kimliklerin, Türk dış politikasını (TDP) kendi dünya tasavvurları çerçevesinde etkiledikleri iddia edilmektedir. Bu iddiayı desteklemek için sosyal inşacılık, çalışmanın temel kuramı olarak seçilmiştir. Sosyal inşacılar; normların, ideolojilerin, kimliklerin ve fikirlerin oluşturduğu soyut unsurların dış politikayı şekillendirdiğini iddia ederler. Böylece sosyal inşacılar, soyut alanı hem anlamaya çalışır hem de dış politika analizlerinde kullanırlar. Bu çalışmada yorumsamacı (hermeneutik) metodoloji kullanılarak Kemalist ve liberal-muhafazakâr kimliklerin benlik tanımları, dış politikadaki öteki algıları ve uluslararası yapının hangi kültürüne yakın oldukları tespit edilmeye çalışılmıştır. Kemalist kimliği, CHP ve ordu sahiplenirken liberal-muhafazakâr eklemlenmeyi, ANAP ve AK Parti sahiplenmiştir. Kemalist kimlik, dış politikada emperyalist söyleme sahip Batılı devletleri genelde nötr öteki ve bazen de uzak öteki olarak tanımlamıştır. Komünist Rusya ve Orta Doğu ülkelerini kendine uzak öteki olarak görmüştür. Sovyetler sonrası Rusya'ya karşı nötr davranmıştır. Liberal-muhafazakâr kimlik, Batılı ve Orta Doğu devletlerini kendine yakın görürken Komünist Rusya'yı kendine uzak öteki olarak görmüştür. Sovyetler sonrası Rusya'ya karşı nötr davranmıştır. Kemalist ve muhafazakâr liberal politik kimliklerin uluslararası yapının ortaya çıkardığı kültürlerle uyumu tartışılırken Alexander Wendt'in "üç anarşi kültürü" kullanılmıştır. Kemalist kimlik, dış politikayı yönettiği zamanlarda uluslararası yapıyla uyum içinde çalışmıştır. Kemalistler, Lockecu kültüre sahip olmakla birlikte Kantçı kültüre askerî temelde yönelmişlerdir. Benzer şekilde liberal-muhafazakâr kimlik de dış politikayı yönettiği zamanlarda uluslararası yapıyla uyum içinde olmuştur. Liberal-muhafazakârların Kemalistlerden farkı, Lockecu kültüre yakın olmakla birlikte Kantçı kültüre hem askerî hem siyasi hem de iktisadi boyutta yönelişleridir. ; In this study, it is argued that political identities affect foreign policy. In the framework of this assumption, it is the argument of the study that the Kemalist and liberal-conservative syntheses political identities influenced Turkish foreign policy within the context of their own world imagination. In order to support this argument, constructivism has been chosen as the basic theory of the study because of the fact that constructivists claim that norms, ideologies, identities and ideas shape foreign policy. In this way, they count in identities and ideas into the foreign policy analysis. Interpretative (hermeneutical) methodology has been used in the study. It has been tried to determine the definition of Kemalist and liberal-conservative identities self-perception, the definition of their other-perception, and which cultures of international structure they are near via interpretivist methodology. While CHP and the Turkish military have adopted Kemalist identity, ANAP and AKP have adopted liberal-conservative articulation. Kemalist identity on foreign policy is generally in neutral, and sometimes in distant against Western states having imperialist discourse. In addition, it had been in distant against communist Russia and Middle East states, but after the falling of communist Russia it has become in neutral against Russia. Liberal-conservative's identity has been in close proximity to Western and Middle East states. Further it had been in distant communist Russia. However, it has been in neutral against Russia after the falling of Soviet. Alexander Wendt's three anarchy cultures have been used in discussing with which cultures of international structure Kemalist and liberal-conservative political identities conform. Liberal-conservative has worked in harmony with the international structure at the time when they managed Turkish foreign policy like Kemalist. Although Kemalists have a Lockean culture, they are oriented towards Kantian culture on the military basis. Liberal-conservatives have differentiated from Kemalists, because liberal-conservative identity is oriented towards Kantian culture military, cultural and economic basis.

Bireylerin, devletlerarası ilişkilerin kurulması ve bu ilişkilerin yönetilmesinde ön plana çıkan politikadaki güncel gelişmeleri takip ederek politikaya dâhil olması, iyi bir yönetişim alt yapısının oluşturulmasında önem arz etmektedir. Nitekim günümüzde, gerek yerel/bölgesel gerekse ulusal ve uluslararası düzlemde politikaya dâhil olma sürecinde kolayca erişilebilir, doğrudan, etkileşimli ve etkili bir aracı ifade eden sosyal medyanın kritik bir rol oynadığı görülmektedir. Diğer taraftan, çalışmanın odağında yer alan ve yerel siyasetin önemli birer dinamiği olan belediye meclislerinde merkezi role sahip belediye meclis üyeleri, Türkiye'de belediyeciliğin en önemli yapı taşlarından birisi olma niteliği taşımaktadır. Buradan hareketle bu çalışma, vatandaşların yaşantılarına etki edecek, proje, yatırım ve problem alanlarına ilişkin kararların alındığı belediye meclislerindeki üyelerin politik ilgi düzeylerinin politik katılım ile arasındaki ilişkide sosyal medya gibi önem arz eden bir enstrümanın aracılık rolünün incelenmesine ilişkin literatürde açıkça görülen eksikliğin giderilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu bağlamda, kartopu örneklem yöntemiyle, Mersin ilindeki 141 belediye meclis üyesine anket uygulanarak, elde edilmiş olan veriler, "SPSS 26.0" programı ile analize tabi tutulmuştur. Analiz sonucunda ise, politik ilginin politik katılım ile istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkiye sahip olduğu ortaya çıkmıştır. Dahası, siyasal açıdan sosyal medya algısının hem politik ilgi hem de politik katılım ile istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki içerisinde olduğu tespit edilmiştir. Ek olarak, politik ilginin politik katılım ile arasındaki ilişkide, siyasal açıdan sosyal medya algısının aracılık rolüne sahip olduğu görülmüş ve bu hususlar doğrultusunda geleceğe yönelik çıkarımlarda bulunulmuştur. ; The political engagement of individuals via following current changes in politics that stands out within the establishment and management of intergovernmental relations is noteworthy for setting up a good governance substructure. Indeed, it has been seen that social media that refers to an easily accessible, direct, interactive and effective tool has a critical role in the process of political engagement in both local/regional and national/international planes at present. On the other hand, members who have a pivotal role in the municipal assembly that signify a fundamental dynamic of local politics and center of this study is one of the significant milestones in Turkey's municipalism. From this point of view, this study aims at being fulfilled a clear need of researches in the literature related to examination of mediating role of social media as an important instrument within the relationship between political interest and political engagement in the municipal assembly where decisions regarding project, investment and problem areas that affect the citizens' lives are being taken. In this respect, the questionnaire has been applied to 141 assembly members through the snowball sampling method in Mersin, and the data has been analyzed using "SPSS 26.0" program. As a result of the analysis, it has been revealed that political interest has a statistically significant relationship with political engagement. Furthermore, it has been determined that the political perception of social media has a statistically significant relationship with both political interest and political engagement. Additionally, it has been seen that the political perception of social media has a mediating role within the relationship between political interest and political engagement, and accordingly, future deductions have been made.

Öğretim programlarında "okuryazarlık" kavramı kapsamında becerilere yer verilmektedir. Bu becerilerden biri de sosyal bilgiler dersi öğretim programında yer verilen politik okuryazarlık becerisidir. Politik okuryazarlık becerisi temelde bireylerin topluma aktif katılımını sağlamayı, kendilerini özgürce ifade etmelerini, haklarını bilmelerini ve savunmalarını amaçlayan bir beceridir. İnsan sosyal bir varlık olup, çevresiyle sürekli etkileşim halinde olduğundan politik okuryazarlık becerisinin gerektirdiği niteliklere sahip olmalıdır. Bu araştırmada da bireylerin politik okuryazarlık kapsamındaki niteliklere ne ölçüde sahip olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırma, öğretmen adaylarının politik okuryazarlık becerilerini ölçmek amacıyla yapılmış olan betimsel bir araştırmadır. Çalışmanın araştırma grubunu 2021-2022 yılı eğitim - öğretim döneminde bir üniversitede öğrenim gören sekiz farklı bölümdeki toplam 279 dördüncü sınıf öğretmen adayı oluşturmuştur. Araştırmanın kapsamına uygun olarak "Politik Okuryazarlık Ölçeği" veri toplama aracı olarak kullanılmış ve öğretmen adaylarına çevrimiçi olarak uygulanmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler doğrultusunda öğretmen adaylarının politik okuryazarlık becerilerinin "katılıyorum" düzeyinde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmen adaylarının bölümlerine, medyadan siyasetçi paylaşımlarına ve siyasi haberleri takip etme durumlarına göre politik okuryazarlık beceri düzeyleri arasında anlamlı farklılıklar olduğu sonucuna ulaşılmıştır.