Suchergebnisse

ÖZETİran İslam Cumhuriyeti, Ortadoğu'nun önemli ülkelerinden biri olmasının yanında özellikle 1979 yılında ülkede gerçekleşen İslam devriminden sonra uluslararası politik gündemi de sürekli meşgul etmektedir. Bundan dolayı İran dış politikasının doğru anlaşılması büyük önem taşımaktadır. Bunun yolu da İran dış politikasının günlük olaylar karşısında tutunduğu tavırların yanında bu politikanın arka planının ne olduğunun anlaşılmasından geçmektedir. Ülkenin resmi adı İran İslam Cumhuriyeti'ndeki "İran", "İslam" ve "Cumhuriyet" kavramları İran dış politikasının meşruiyet kaynakları konusunda önemli fikirler barındırmaktadır. Buna göre İranilik, İslâmîlik ve yönetim biçiminin cumhuriyet olması ülkenin dış politikasının şekillenmesinde temel paradigmaları ortaya koymaktadır. Elbette bu üç kavramın İranlı karar alıcılar tarafından nasıl algılandığının bilinmesi konunun anlaşılması açısından önem taşımaktadır. İran denince salt coğrafi sınırlar değil zihinsel, tarihî ve kültürel bir harita kastedilmektedir. Yine İslam deyince daha çok İslam'ın Şii yorumunun merkeze alındığı dikkatlerden kaçmamalıdır. Cumhuriyet kavramı da İranlı karar alıcılar nezdinde farklı anlamlar taşımaktadır. Zira ülkede tüm kurumların üzerinde olan ve halkın doğrudan seçimine sunulmayan dinî liderlik makamı İran'ın uyguladığı politikaların temel belirleyicisidir. Bu çalışmada yukarıda bahsedilen hususlar dikkate alınarak İran dış politikasının meşruiyet kaynaklarının neler olduğu ve bu kaynaklardan hangi bakış açısıyla çıkarımlarda bulunulduğu incelendi. Öte taraftan bu özgün ve karmaşık politik sistemin dışarıdan bakanlar için anlaşılabilmesi önem taşımaktadır. Bu amaçla İran dış politikası uluslararası ilişkiler teorileri merkez alınarak değerlendirildi. Bu şekilde İran devletinin uluslararası ve bölgesel ölçekte attığı adımların doğru anlaşılmasının sağlanması hedeflendi. İran dış politikasını belirleyen kaynak ve etkenlerin bilinmesi aynı zamanda İran'ın gelecekte atacağı adımların öngörülmesi açısından da önem taşımaktadır. Bu çalışma bu konuda da perspektif sunmayı hedefledi.ABSTRACTIslamic Republic of Iran, besides being one of the highly prominent states of the Middle East, has started to influence the international political agenda and occupy an important place in it after the Islamic revolution in 1979. Hence, it is critical that foreign policies of Iran are understood accurately which is possible by looking through Iran's day to day reactions to the current events and seeing the means to these ends. The three different concepts in the official state name, Islamic Republic of Iran, reflects the mindset behind Iran's foreign policy and foundations of its legitimacy. Ergo, it is suggested that the concepts of being Iranian, Islamic and ran by a republic as a governing system are shaping the core paradigms of Iran's foreign policy. It is quite important to understand in what sense these three concepts are taken into consideration by Iran's policy makers. For instance, the term Iran doesn't only suggest a set of geographical borders, but it indicates a more cognitive, historically rooted, cultural mapping of Iran. Similarly, it must not escape the eye that the term Islamic reflects a Shiite interpretation of Islam. The concept of republic carries a different meaning in the eyes of Iranian policy makers regarding the fact that the overarching determinative power in the country is the post of the religious leader which is not directly filled by the public vote. In this study, I'm examining the following questions; what are the foundations of legitimacy for Iran's foreign policy and what kind of interpretations and effect these foundations create. The theories of international relations are used as the central methodological tool to make Iran's complex, one and only political system more understandable for the audience foreign to Iran. By doing this, it is aimed to reflect Iran's political game on international and regional scale, accurately and understandably. It is important to acknowledge that, knowing the motives and foundations of Iran's foreign policy would allow us to foreshadow Iran's future moves better, for which this study aims to offer a perspective.

Avrupa'da XIX. yüzyılda ulus devletlerin ortaya çıkmasıyla sonuçlanan tarihsel akış içinde monarşileri değişime zorlayan ve anayasa hareketlerinin doğmasını sağlayan temel faktör meşruiyet meselesi veya tartışmasıydı. Siyaset felsefesi açısından meşruiyet, siyasî iktidarı makbul kılan, diğer bir ifadeyle gücü iktidara dönüştüren rasyonel etkendir.Şiî ulemanın ondokuzuncu yüzyıldan itibaren siyaset sahnesinde etkin biçimde yer almasıyla İran'da devlet önce meşrutî idareye ve nihayet 1979'daki devrimle de cumhuriyete evrildi. Bu süreçlerde aslî oyuncu din âlimleri olduğundan Şiîliğin teorik tartışmaları aynı zamanda siyasetin de tartışması oldu.1979 devriminin referansı olan ünlü meşrutiyet önderi Mirza Nâînî (1860-1936), Şia'nın siyaset düşüncesinde yenilik bahsinin de önemli aşamasını temsil ediyor. Nâînî'nin Tenbihu'l-Ümme isimli eseri, 1905'te harekete geçen meşrutiyet devriminin manifestosuydu. Ama aynı zamanda Nâînî, ortaya koyduğu teoriyle Şiî siyaset düşüncesinde de devrim yaptı ve Onikinci İmam'ın yokluğunda (gaybet) ulemanın ve halkın siyasete katılımını temellendirdi.İran meşrutiyetinin içinde oluşan tartışmalar, düşünceler ve birikim 1979'daki devrime kadar kesintisiz biçimde gelişerek devam etti. Denebilir ki, 1979 devrimi, 1906 meşrutiyet devriminde hız kazanan siyasal iktidarın meşruiyeti sorusunu "cumhuriyet" ile cevaplamaktan ibarettir. --- In Europe, the main factor that pushed the monarchies to change in the historical course that resulted from the emergence of nation states in the 19th century, and which resulted in the emergence of the constitution movements, was the question of legitimacy. In terms of political philosophy, legitimacy is a rational factor that makes political power acceptable, in other words, transforming power into power.Since the Shi'ite rebellion took an active part in the political scene from the twentieth century, the state in Iran had first evolved to the constitutional administration and finally to the republic with the revolution in 1979. The theoretical debates of Shi'ism were also a discussion of politics, since these were the main players of the religious scholars in these processes.Mirza Nâînî (1860-1936), the famous leader of the constitutional monarchy movement, who is the reference of the 1979 revolution, represents the important stage of the idea of renewal in Shia's political thought. Nâînî's book Tanbih al-Ummah was the manifesto of the constitutionalist revolution that began in 1905. But at the same time, Nâînî revolutionized Shiite political thought with the theory he put forward, and based on the participation of the ulama and the public in politics in the absence of the Twelfth Imam.The debates, thoughts and accumulation in the Iranian constitutionalism continued uninterruptedly until the revolution in 1979. It can be said that the 1979 revolution consisted of answering the question of the legitimacy of the political power that gained speed in the 1906 constitutionalist revolution.

Yüksek Lisans Tezi ; Bu çalışmada siyasal İslam ve muhafazakarlık ideolojilerinin, Türkiye'de nasıl örgütlenerek, Türk toplumsal ve siyasal hayatına yön verdikleri incelenmiştir. Üç ana bölümden oluşan çalışmanın birinci bölümünde, ideolojik olarak muhafazakarlığın temel anlam ve değerleri ele alınıp; yine bu kavramın, liberalizm ve demokrasi ile olan ilişkisinden bahsedilmiştir. Muhafazakar Demokrat parti kimliği ile yola çıkan Ak Parti'nin, beyan ettiği bu kimliğe yönelik eleştiriler daha çok İslamcılık ekseninde olması sebebiyle çalışmanın ikinci bölümünde, Siyasal İslam konusu ele alınmıştır. Yine aynı bölümde, Cumhuriyetin kuruluşundan, Ak Parti iktidarına kadar geçen süre içerisindeki Türkiye'de var olan, ya da var olmaya çalışan Siyasal İslamın niteliği incelenerek, çeşitli partiler aracılığıyla ortaya konan temsil biçimi analiz edilmiştir. Çalışmanın son bölümünde Ak Parti'nin kuruluşundan, kimlik tanımından ve siyasal İslamla olan ilgisinden bahsedilerek; muhafazakarlık ve siyasal İslam hakkında oluşturulan çerçeveye atıfla analizi yapılmıştır. Ak Partiye göre İslam Dini, siyasi ideolojilerden bağımsız kutsal bir inanç sistemidir ve İslamın siyasal ideolojilere dönüşmesi, dinin özüne zarar verir. Bu sebeple Ak Parti İslamcı bir parti değildir ve böyle bir partinin varlığına da sıcak bakmamaktadır. Kendi kimliğini Muhafazakar Demokrat olarak açıklayan Parti; bu kimliğin sadece çerçevesini çizmiş, net olarak tanımını yapmayıp, bunu zamana bırakmıştır. Muhafazakar demokrat kimlik tanımıyla öncelikli hedefi sisteme entegre olup, orada güç kazanmak ve bu gücün devamını sağlamak olmuştur. ; In this study, we examined how the ideologies of political Islam and conservatism organized in Turkey and how they give direction to the Turkish social and political life. In the first part of the study, which consists of three main parts, the basic meaning and values of conservatism are discussed ideologically; and the relation between this concept and liberalism and democracy is referred. The second part of the study ...

Sırasıyla başbakanlık başdanışmanlığı, büyükelçilik, dışişleri bakanlığı ve başbakanlık görevlerinde bulunan Ahmet Davutoğlu Türk dış politikasının karar alma sürecindeki etkin bir aktör olarak değerlendirilmek durumundadır. Ek olarak Davutoğlu'nun ortaya koyduğu Stratejik Derinlik doktrinini uygulama fırsatını bulan bir pratisyen olması da onun dış politika karar alma sürecindeki ağırlığını tescillemektedir. Davutoğlu'nun Türk dış politikası karar alma sürecindeki özgül ağırlığı ise özellikle Ortadoğu ve Balkan bölgelerinde gözlemlenmektedir. Çünkü Davutoğlu'nun akademik yayımlarında ve söylemlerinde ortaya çıkan İslam temelindeki yaklaşımının çıktılarını Müslüman nüfusun yoğunlukta olduğu bu bölgelerde tespit etmek daha olasıdır. Tüm bu noktalardan hareketle çalışmada Davutoğlu'nun İslami eğiliminin Ortadoğu ve Balkanlar bölgelerindeki Türk Dış Politikası çıktılarını ne ölçüde şekillendirdiği meselesi sorunsallaştırılmıştır. Bununla birlikte çalışmada bahse konu değerlendirmeyi yapabilmek adına Davutoğlu'nun eserlerinin ve söylemlerinin değerlendirilmesini kapsayan söylem analizi yöntemi benimsenmiştir. ; Ahmet Davutoglu, who is in charge of prime minister's chief adviser, ambassador, foreign ministry and prime minister, should be considered as an effective actor in the decision-making process of Turkey's foreign policy. In addition, being a practitioner who has the opportunity to practice the Doctrine of Strategic Depth, which Davutoglu has put forward, it also registers his weight in the foreign policy decision-making process. Davutoglu's specific weight in foreign policy decisionmaking process is observed especially in the Middle East and Balkans regions. This is because it is more likely to identify the output of the Islam-based approach that emerged in Davutoglu's academic publications and discourses in those regions where the Muslim population is concentrated. On the basis of all these points, in this study the question of the extent to which Davutoglu's Islamic tendency has shaped the output of Turkey's Foreign Policy in the Middle East and the Balkans was questioned. In addition to this, in this study discourse analysis method which includes evaluation of the works and discourses of Davutoglu was adopted in order to make this assessment.

Bugün İran diye bildiğimiz coğrafya birçok kavmin, milletin yaşadığı; çeşitli devletlerin, imparatorlukların kurulduğu geniş bir alanı temsil etmektedir. Bu coğrafya üzerinde yaşanan tarihsel ve siyasi olayları sosyolojik bakış açısıyla incelemek ve İran İslam Devrimi'ne giden süreçte toplumun geçirmiş olduğu evreleri tüm yönleriyle araştırmak çalışmamızın esas konusunu oluşturmaktadır. İran İslam Devrimi sürecinde ve İslam Devrimi'nden sonra İran'da toplumsal, siyasi ve dini alanlarda yaşanan gelişmelerin neler olduğunu anlamak ve bu sürecin nasıl geliştiğini, devrimden sonra ortaya çıkan yeni yapıyı açıklamak, sonrasında da devam eden bu süreci bilimsel yollarla temellendirmek bu araştırmadaki temel amaçtır. İran toplumunu, devlet yapısını ve dış politikasını anlamaya yönelik bu çalışma, monarşi geleneğinden Cumhuriyet kurumları ile Şii mezhebinin harmanlandığı bir siyasi sistemi anlamak üzere ele alınmıştır. Bu açıklamalarda çeşitli kitap, makale, dergi ve internet kaynaklarından faydalanıldığı gibi bireysel olarak gözlemlenen siyasi gelişmeler dikkate alınmıştır. Ayrıca ülke içerisindeki genel durum ve kanaatler araştırılıp incelenmiştir. ; The geograpy that we know as Iran stands for a wide region in which various empires and states has been built. The principles of our study consist of examining historical and political scenes which lived in this area with the sociological perspective and searching all phases that the people lived through in the process leading to Islamic revolution of Iran. The essential factors within the this searching are understanding what and how the cases made progress in the religional, political and communal realms and during the Islamıc Revolution of Iran and later, explaining the new structure came out following this revolution, and subsequently justifying this process with the historic and scientific methtods. The studying intended for understanding Persian community, state structure and its foreign polycies prepared in order to clarify a political system that blended with the republical institutions reamins from monarchic tradition and the sect of Shia. İn this statements, political improvements observed personally have been considered as well as it exploited various books, magazines, papers ands web sources. Besides general perspectives and opinions in the country has been explored and examined.

Türkiye'de siyaset, geçmişten bugüne her daim bir "merkez" temelinde şekillendirilmiştir. Merkez, hem yönetim gücünün belirleyicisi hem de idarenin uygulayıcısı konumunda olmuştur. Buna karşılık taşraya; merkezin hükümlerinin uygulayıcılığını yapmak ve merkezin askeri, tarımsal, beşeri ve bunun gibi birçok alandaki sermayeye dayalı ihtiyaçlarını karşılamak şeklinde roller biçilmiştir. Dolayısıyla merkez açısından taşra, siyasal sermaye bağlamında düşünüldüğünde, siyasal idareye ortak olabilme rüştüne haiz görünmemiştir. Bundan dolayı taşranın merkeze yönelik çeşitli refleksleri de ya görmezden gelinmiş ya da bastırılmaya çalışılmıştır. Böylelikle taşra; hem siyasal yönetim hem de toplumsal bağlamda, ötekileştirilen, dışlanan ve küçümsenen bir politikaya maruz kalmıştır. Oysa taşra, sadece merkezin iaşesini ve insan sermayesini karşılamakla mükellef coğrafi bir alan olmanın ötesinde bir rezerve ve pratiğe sahiptir. Taşra, gündelik siyasal yaşam pratikleri ve merkezi yakından takip etmesiyle, siyasetin önemli bir aktörüdür. Kaldı ki taşra, pasif ve güçsüz bir yapıya sahip gibi görünse de, esasında merkezi çepeçevre kuşatan bir yetkinlikte ve dirayettedir. Bu çalışmada, öncelikle merkez-çevre teorisi bağlamında taşranın tarihsel ve siyasal gelenek bakımından ne tür rollere sahip olduğu üzerinde durulacaktır. Bununla birlikte bir çevre olarak taşranın siyasal kültürdeki konumu ele alınacaktır. Ayrıca taşranın geçmişten günümüze temsiliyetlerine ve siyasette ve idarede taşranın ötekileştirildiğine dikkat çekilecektir. Son olarak ise, günümüz taşrasından insan manzaralarına, toplumsal tiplere, siyasal aktörlere ve politik ilişkilere yer verilerek merkez-taşra diyalektiğinin görünümleri üzerinde durulacaktır. ; Politics in Turkey has been always shaped on the basis of a "center" from the past to present. Center has been in position both as the determinant of government forces and the practitioner of political administration. In contrast to this, the country is given the roles that is being a practitioner of the central provisions and to satisfy the center's need based on capital such as the military, agricultural, human and in many areas like this. Thus, in the face of center, the country has been recognized as being unable to be included in political governance when it is considered within the context of political capital. Therefore, the country's various reflexes to the centre either have been ignored or have been tried to be suppressed. Thus, country has been exposed to a policy that is marginalized, excluded and despised in both political management and social context. However, the country, beyond being a geographical area that only supplies center's needs and human capital, has a reserved and practical side. The country, with her daily practices in political life and her close pursuit of centre, is a significant player in politics. Besides, although the country seems to have passive and weak structure, actually it has an ability and power in surrounding center circumferentially. In this study, primarily in the context of center-periphery theory, the focus will be on what kinds of roles the country keeps in terms of historical and political traditions. In addition to this, the position of the country as a periphery at political culture will be discussed. It will also draw attention to the country's representation from the past to the present and the country that is marginalized in politics and in administration. Finally, the appearances of dialectical structures among center and the country will be focused on by illustrating people living in the country, the social types, the political actors and political relations observed in the country.

Türkiye'de siyaset, geçmişten bugüne her daim bir "merkez" temelinde şekillendirilmiştir. Merkez, hem yönetim gücünün belirleyicisi hem de idarenin uygulayıcısı konumunda olmuştur. Buna karşılık taşraya; merkezin hükümlerinin uygulayıcılığını yapmak ve merkezin askeri, tarımsal, beşeri ve bunun gibi birçok alandaki sermayeye dayalı ihtiyaçlarını karşılamak şeklinde roller biçilmiştir. Dolayısıyla merkez açısından taşra, siyasal sermaye bağlamında düşünüldüğünde, siyasal idareye ortak olabilme rüştüne haiz görünmemiştir. Bundan dolayı taşranın merkeze yönelik çeşitli refleksleri de ya görmezden gelinmiş ya da bastırılmaya çalışılmıştır. Böylelikle taşra; hem siyasal yönetim hem de toplumsal bağlamda, ötekileştirilen, dışlanan ve küçümsenen bir politikaya maruz kalmıştır. Oysa taşra, sadece merkezin iaşesini ve insan sermayesini karşılamakla mükellef coğrafi bir alan olmanın ötesinde bir rezerve ve pratiğe sahiptir. Taşra, gündelik siyasal yaşam pratikleri ve merkezi yakından takip etmesiyle, siyasetin önemli bir aktörüdür. Kaldı ki taşra, pasif ve güçsüz bir yapıya sahip gibi görünse de, esasında merkezi çepeçevre kuşatan bir yetkinlikte ve dirayettedir. Bu çalışmada, öncelikle merkez-çevre teorisi bağlamında taşranın tarihsel ve siyasal gelenek bakımından ne tür rollere sahip olduğu üzerinde durulacaktır. Bununla birlikte bir çevre olarak taşranın siyasal kültürdeki konumu ele alınacaktır. Ayrıca taşranın geçmişten günümüze temsiliyetlerine ve siyasette ve idarede taşranın ötekileştirildiğine dikkat çekilecektir. Son olarak ise, günümüz taşrasından insan manzaralarına, toplumsal tiplere, siyasal aktörlere ve politik ilişkilere yer verilerek merkez-taşra diyalektiğinin görünümleri üzerinde durulacaktır. ; Politics in Turkey has been always shaped on the basis of a "center" from the past to present. Center has been in position both as the determinant of government forces and the practitioner of political administration. In contrast to this, the country is given the roles that is being a practitioner of the central provisions and to satisfy the center's need based on capital such as the military, agricultural, human and in many areas like this. Thus, in the face of center, the country has been recognized as being unable to be included in political governance when it is considered within the context of political capital. Therefore, the country's various reflexes to the centre either have been ignored or have been tried to be suppressed. Thus, country has been exposed to a policy that is marginalized, excluded and despised in both political management and social context. However, the country, beyond being a geographical area that only supplies center's needs and human capital, has a reserved and practical side. The country, with her daily practices in political life and her close pursuit of centre, is a significant player in politics. Besides, although the country seems to have passive and weak structure, actually it has an ability and power in surrounding center circumferentially. In this study, primarily in the context of center-periphery theory, the focus will be on what kinds of roles the country keeps in terms of historical and political traditions. In addition to this, the position of the country as a periphery at political culture will be discussed. It will also draw attention to the country's representation from the past to the present and the country that is marginalized in politics and in administration. Finally, the appearances of dialectical structures among center and the country will be focused on by illustrating people living in the country, the social types, the political actors and political relations observed in the country.

Bu çalışmada Kırgız Cumhuriyeti'nin güvenlik alanında uluslararası örgütlerle olan işbirliği ve bu işbirliğinin pespektifleri ele alınmıştır. Kırgız Cumhuriyeti, bağımsızlığını elde etmesiyle beraber acil ve etkili bir çözüm gerektiren bir takım sorunla karşı karşıya kalmıştır. Bağımsızlığını yeni kazanmış olan Kırgız Cumhuriyeti'nin gündemindeki en önemli sorunlardan biri de ülkenin güvenlik sorunu olmuştur. Bunun da nedeni, SSCB'nin dağılmasından önce var olan uluslararası, bölgesel ve iç güvenlik mekanizmalarının ve sistemlerinin, ulusal çıkarlarını koruma konusunda zengin bir tecrübeye sahip olmayan Kırgızistan gibi yeni uluslararası aktörleri tehdit eden çağdaş sorunların çözümünde etkisiz kalmasıdır. Böyle bir durumda Kırgız Cumhuriyeti kendi ulusal güvenliğinin korunmasını sağlayabilmek için yeni mekanizmalar aramak zorunda kalmıştır. Bu bağlamda, Kırgızistan için ulusal güvenliğin korunmasını amaçlayan kendi sisteminin oluşturulmasına yönelik ana mekanizmalardan biri, güvenlik alanında çeşitli uluslararası ve bölgesel örgütle yapılan işbirliği olmuştur. Uluslararası ilişkilerin ve uluslararası hukukun gelişiminin bugünkü aşamasında uluslararası örgütlerin rolünün önemli ölçüde arttığını ve güçlü bir işbirliği merkezi haline geldiğini söylemek mümkündür. Hükümetler arası ve uluslararası birçok sivil toplum kuruluşu, resmi ve gayri resmi kuruluşun Orta Asya bölgesinde ve Kırgızistan'daki güvenlik, barış ve istikrar konularında Kırgız Cumhuriyeti ile işbirliğinin gelişmesine ciddi bir önem gösterdiğini de belirtmek gerekmektedir. Bu da büyük ölçüde, Kırgızistan'ın bölgedeki istikrarsızlık merkezlerinin (örneğin Afganistan) ve bunun yanı sıra Rusya ve Çin gibi büyük uluslararası oyuncuların yakınında yer alan jeopolitik konumundan kaynaklanmaktadır. Kırgızistan da, dünya topluluğunun pek çok ülkesi ile yakınlaşmaya, karşılıklı fayda çerçevesinde işbirliği yapmaya ve kurmuş olduğu kapsamlı ve adil ilişkileri geliştirmeye çalışmaktadır. Böylece, uluslararası işbirliği ve güvenlik konusuyla alakalı olarak uluslararası kuruluşlara olan aktif katılım Kırgızistan'ın yeni jeopolitik stratejisi haline gelmiştir. Bu bağlamda, çalışmanın ana amacı çeşitli uluslararası örgütlerin Kırgız Cumhuriyeti'nin ulusal güvenliğini oluşturma süreci üzerindeki etkisini incelemek, bu işbirliğinin etkinliğini değerlendirmek ve Kırgızistan'ın çeşitli uluslararası örgütlerle güvenlik alanında işbirliğinin geliştirilmesine yönelik beklentileri değerlendirmektir. ; This paper is devoted to the analysis of cooperation and its perspectives established by Kyrgyz Republic with international organizations in the field of security. Since declaring independence, Kyrgyz Republic has been faced with a myriad of problems that require urgent and effective solutions. One of the main issues on the agenda of the new independent state was the problem of security. The reason lied in the fact that the international, regional and internal security mechanisms, which existed before the collapse of the USSR system, became ineffective in dealing with the current problems that threatened new international actors such as Kyrgyzstan, which did not have enough experience in protecting their national interests. Thus, Kyrgyz Republic needed to establish new mechanisms with the purpose of protecting its national security. In this respect, cooperation with various international and regional organizations in the field of security has become one of the main strategies for the formation of a new system in protecting national security for sovereign Kyrgyzstan. Indeed, at the present stage as far as the development of international relations and international law is concerned, the role of international organizations has significantly increased, and they have become centers of cooperation on many global and regional issues. It is also worth noting that many international, governmental and non-governmental organizations have shown significant interest and displayed initiative in the development of cooperation with Kyrgyz Republic on the issues of security, peace and stability in the country and in the Central Asian region. This is largely due to the geopolitical position of Kyrgyzstan, which is located near precarious regions (for example, Afghanistan), as well as major international players as Russian Federation and China. Kyrgyz Republic, in turn, strives for closer and mutually beneficial cooperation with most countries of the world with a view to establish comprehensive and equitable relations with them. Thus, international cooperation, active participation in international security organizations became the new geopolitical strategy of Kyrgyzstan. In this context, the aim of this study is to investigate the influence of various international organizations in the process of forming national security for Kyrgyz Republic at different levels, to evaluate the effectiveness of this cooperation as well as to consider the prospects of further development.

Stanisław Szukalski był z jednym z z najgłośniejszych i najbardziej kontrowersyjnych polskich artystów. Znany w Polsce międzywojennej, został zupełnie zapomniany po II wojnie światowej, kontynuował swoją pracę artystyczną w Stanach Zjednoczonych Ameryki, gdzie zmarł w latach 90. Szukalski zafascynowany był słowiańszczyzną, pradawną przeszłością i tradycją Słowian, szczególnie na ziemiach polskich. W tych wątkach historii znajdował inspiracje dla swojej twórczości i koncepcji politycznych. Wzbudzając tradycje inne niż katolickie i łącząc je z myślą polityczną współczesnych sobie Polaków, stał się niezwykłym nie tylko artystą ale i politykiem. Niniejszy artykuł to próba odnalezienia prawdziwych źródeł inspiracji doktryny politycznej i sztuki Stanisława Szukalskiego w oparciu o kontekst historyczny, społeczny i kulturowy epoki.

Uluslararası ilişkilerde Güç Dengesi Kuramı, devletlerin ulusal güç parametreleri üzerinden geliştirdikleri denge siyasetini analiz etmektedir. Söz konusu güç dengesi kuramının bölgesel güç geçişleri üzerinden oluştuğu argümanı, Douglas Lemke'ye atıfla literatürde sıklıkla vurgulanmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye Cumhuriyeti ve İslam dünyası ilişkileri güç dengesi ve bölgesel güç geçişi teorisi çerçevesinde incelenmektedir. Söz konusu analizi yerine getirirken Birleşik Arap Emirlikleri (BAE), İran, Mısır ve Suudi Arabistan'ın Türk Dış Politikası (TDP) açısından işbirliği ve çatışma alanları sıralanmaktadır. Bu yönüyle, çalışmanın bağımlı değişkeni Türk Dış Politikası ve İslam Dünyası ilişkilerinin teorik çerçevesidir. Söz konusu bağımlı değişkeni etkileme kapasitesine sahip bağımsız değişkenleri ise yukarıda ifade edilen seçilmiş ülkelerin siyasal, teolojik ve ekonomik parametreleri olarak ifade etmek mümkündür. ; The Balance of Power Theory in international relations analyses the balance politics developed by states based on national power parameters. The balance of power approach is based on regional power transitions is frequently emphasized in the literature with reference to Douglas Lemke. In this study, it is examined in the framework of the Republic of Turkey and the Islam world relations and regional power balance of power transition theory. While conducting the analysis, the areas of cooperation and conflict are listed in terms of the Turkish Foreign Policy (TDP) of the United Arab Emirates (UAE), Egypt, Iran and Saudi Arabia. In this respect, the dependent variable of the study is the theoretical framework of Turkish Foreign Policy and Islamic World relations. It is possible to express the independent variables that have the capacity to affect the dependent variable in question as the political, theological and economic parameters of the selected countries.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Uluslararası ilişkilerde temel aktörlerin davranışlarını açıklamak için birçok teori geliştirilmiştir. Özellikle Soğuk Savaş sonrası dönemde bu aktörlerin davranışlarını açıklamada kültürel unsurlara giderek daha fazla önem verilmiştir. Bu doğrultuda güvenlik çalışmalarında önemli bir yere sahip olan stratejik kültür devletlerin dış politika tercihlerini ve karar alma süreçlerini şekillendiren kültürel unsurları, kimliği, norm ve mitlerin oluşumunu ve etkilerini ortaya çıkarmayı hedeflemektedir. Bu çalışma, İran'ın devrim sonrası dönemde sergilediği güvenlik ve dış politika yaklaşımını stratejik kültür bağlamında ele almakta ve İran'ın stratejik kültürünün dış politikaya yansımasını incelemektedir. Dünya siyasetinde gerek söylemleri gerek eylemleri ile sıkça tartışma konusu olan İran'ın davranışları Alastair I. Johnston'un kavramsallaştırdığı stratejik kültür çerçevesinde analiz edilmektedir. Buna göre çalışmada başlıca araştırma sorular şunlardır: a) İran İslam Cumhuriyeti'nin kurulduğu günden bu yana tutarlı bir stratejik kültürü var mıdır? Evet ise, bu stratejik kültürün temel özellikleri nelerdir? b) İran'ın stratejik kültürü dış politika kararlarını ve davranışlarını etkilemekte midir? c)Evet ise, İran'ın stratejik kültürünün dış politika davranışı üzerindeki etkisi hangi örnek olay veya eylemlere yansımaktadır? Alaistair Johnston'un kavramsallaştırmasında stratejik kültür devletleri başlıca üç kategoride değerlendirmektedir; uzlaşmacı, savunmacı ve saldırgan. Yukarıdaki sorular ve bulgular ışığında bu çalışma İran'ın temelde savunmacı bir devlet olduğunu ileri sürmektedir. İran'ın savunmacı bir anlayışı benimsemesinin temelinde etrafının sürekli düşmanlarla çevrili olduğu algısı vardır. İranlı karar alıcıların zihinsel arka planında yatan bu düşünce dış politika seçeneklerini daraltmış ve güvenlik eksenli bir tutum sergilenmesi sonucunu beraberinde getirmiştir. Bu stratejik düşüncenin doğal sonucu olarak İran'ın dış politikada alanı daralmış ve bu alanda en belirgin araç olarak caydırıcılık stratejisi yer almıştır. Stratejik kültürün operasyonel kısmını oluşturan bölümde ise İran'ın stratejik kültürünün davranış üzerindeki etkisi İran-Irak Savaşı üzerinde test edilmektedir. ; Several theories have been developed to explain the behavior of key actors in international relations. Especially in the post-Cold War period, cultural elements are given more importance in explaining the behaviors of these actors. In this direction, the strategic culture, which has an important place in security studies, aims to reveal the cultural elements, identity, formation and effects of the norms and myths that shape the foreign policy preferences and decision-making processes of the states. This study examines Iran's security and foreign policy approach in the post-revolutionary era in the context of strategic culture and investigates the reflection of Iran's strategic culture on foreign policy. The behavior of Iran, which is a subject of frequent debates in world politics with its rhetoric and actions, is analyzed within the framework of strategic culture that Alastair I. Johnston conceptualizes. Accordingly, the main research questions in the study are: a) Does the Islamic Republic of Iran have a consistent strategic culture since its inception? If yes, what are the main characteristics of this strategic culture? b) Does Iran's strategic culture influence foreign policy decisions and behaviors of Iran? c) If yes, In which case events or actions does Iran's strategic culture influence its foreign policy behavior? In the conceptualization of Alaistair Johnston, strategic culture evaluates states in three main categories; accommodationist, defensive and offensive. In the light of the above questions and findings, this study suggests that Iran is essentially a defensive state. On the basis of Iran adopting a defensive understanding, there is a perception that its environment is constantly surrounded by enemies. This idea, which lies in the mental background of Iranian decision makers, narrowed its foreign policy options and the result of a security-oriented attitude has brought along. As a natural consequence of this strategic thinking, Iran's foreign policy has narrowed and a deterrence strategy has been the most prominent tool in this field. In the section that constitutes the operational part of the strategic culture, the influence of Iran's strategic culture on behavior is tested on the Iran-Iraq War.

ÖZETBu çalışma, İran İslâm Cumhuriyeti ders kitaplarında geçen bilgiler ışığında İran eğitim sistemi ve politikalarında, Türk imajı hakkında genel yargıyı tespit etme hedefi taşımaktadır. Bu hedef doğrultusunda ders kitaplarının analizi yapılmış, ulaşılan bilgiler karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiş ve bir sonuç ortaya konulmuştur. İran'da okutulan ders kitaplarını incelediğimizde vardığımız sonuç, Türk imajının oldukça olumlu yansıtılmış olduğudur. Samanîler, Gazneliler, Selçuklular, Osmanlılar ve Türkiye Cumhuriyeti ile ilgili coğrafî ve tarihî bilgilerin yer aldığı kitaplarda genel olarak olumsuz ifadelere rastlanmamıştır. İran'da kurulan devletlerin kurucu hanedanları ve yöneticileri olan Türklerin, bu imajın olumlu yönde oluşmasında katkıları büyüktür. Ayrıca ders kitaplarında bu devletleri oluşturan halkların büyük çoğunluğunun Fars olması hasebiyle söz konusu devletlerin birer İran devletleri olarak ele alınması önemlidir. Bu da her iki ülkede yaşayan milletlerin yüzyıllar boyunca nasıl kaynaştığını göstermektedir. Buna karşın özellikle Osmanlı-Safevî çekişmeleri ve sonrasında meydana gelen bazı anlaşmazlıkların, her iki ülkenin ders müfredatlarında mezhep çatışması şeklinde yorumlanmış olması dikkat çekicidir. Aslında devletler arasındaki bu anlaşmazlıkların temel nedeninin, aynı dönemde komşu iki devletin bölgede hâkimiyet kurma mücadelesi olduğu gerçeği göz ardı edilmemelidir. Anahtar KelimelerTürkler, İran, İran İslâm Cumhuriyeti Eğitim Sistemi, Türk İmajı, Samanîler, Karahanlılar, Gazneliler, Selçuklular, Moğollar, Harezmşahlar, Timurlular, Safevîler, Osmanlı Devleti, Türkiye Cumhuriyeti, İran İslâm CumhuriyetiABSTRACTThis project aims, under the spotlight of the information took place in text books of Islamic Republic of Iran, to determine the public notion about the image of Turks in political and educational system of Iran. In the direction of this target, the analysis of the text books has been made, the information obtained has been assessed comparatively and the conclusion has been put forth. The conclusion that we have come through after scrutinizing the text books in Iran is that the image of Turks in Iran has been reflected in a very much positive way. In the text books which contain historical and geographical information about Samanis, Ghaznavids, Seljuks, Ottomans and Turkish Republic, there has been no negative statements found in general. The Turks have a great deal of contribution in the establishment of this positive image as being the dynasties and governors of the states which were founded in Iran before. Furthermore, it is significant that these states are handled as Iranian in the text books because of most of the peoples of these states were Fars. And this shows how the nations of these two countries have been commingled along centuries. Whereas, it is remarkable that the Ottoman-Safavid conflictions and some disagreements which appeared after, have been interpreted as "sectarian conflicts" in the curriculums of both countries. Essentially, it should not be ignored that the basic reason of these conflicts between these two countries was the fight of establishing dominance of two neighboring states in the area.

Siyaset olgusunun yerel yansımaları yerel yönetimler, yerel seçimler, yerel parti teşkilatları, sivil toplum örgütleri, yerel bürokratik teşkilatlarla yaşamımıza doğrudan veya dolaylı olarak etki etmektedir. Yerel siyasetin genel siyasetle karşılıklı etkileşimi ve ilişkisinin geliştirilmesi demokratik kültürün de gelişiminin önemli bir göstergesi olmakla birlikte, ekonomik, sosyal ve kültürel sorunların rasyonel olarak çözülebilmesi için, öncelikli olarak bu sorunların yerel bazda analizinin yapılması gerekmektedir. Bu anlamda, siyaset olgusunun yerel boyutlarının anlaşılması, demokratik katılım süreçlerinin işlerlik kazanabilmesi, sivil toplum kültürünün toplumun tüm katmanlarına nüfuz edebilmesi ve dolayısıyla bölgesel ve toplumsal kalkınmanın sağlanması açısından büyük önem taşımaktadır. Genel siyasetin tüm boyutlarıyla anlaşılması için genel siyaset zincirinin en önemli halkası olan yerel siyasetin işleyiş süreci iyi anlaşılmalıdır. Bu çalışmada, siyasetin yerel olarak işleyişi, aktörlerin rolü ve aralarındaki etkileşim teorik arka plan çerçevesinde alan çalışması ile birlikte ele alınmış ve çözümlenmeye çalışılmıştır. Çalışmada öncelikle siyasetin yerel yapısı teorik olarak ele alınmıştır. İkinci olarak, Nizip ilçesinin sosyo-ekonomik durumu yerel arka plandaki önemli yapıtaşı olması açısından değerlendirilmiştir. Üçüncü olarak ise siyasetin yerel unsurlarına yönelik alan araştırması anket çalışması ile değerlendirilmiştir. ; The local reflections of politics phenomenon affect our life directly or indirectly through local administrations, local elections, local party organizations, NGOs and local bureaucratic organizations. Although the interaction between local politics and general politics and improvement of their relation are significant indicators of the progress of democratic culture, in order to solve social, economic and cultural problems rationally, these problems require to be analyzed on local basis. In this sense, understanding the local dimension of politics phenomenon is of great important with respect to the fact that democratic participation process can gain functioning, civil society culture can penetrate into all the layers of the society and consequently regional and social develeopment can be achieved.Operation process of local politics must be understood well in order that all aspects of general politics can be understood. Hence, local politics is the most important circle of general politics.In this study, local operation of politics, rol of actors and interactions between them were dealt with in the theoretical background frame with the literature review and were tried to be resolved. In the study, firstly, local structure of politics was covered theoretically. Secondly, socio- economic situation of town of Nizip were evaluated in terms of its being significant basis in local background. Thirdly, field research o local elements of politics was evaluated through survey. ; Nizip Kaymakamlığı ; Kırıkkale Valiliği Özel Kalem Müdürlüğü

Nurbay Sey, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi İ.İ.B.F. İktisat Bölümü, E-posta: seynurbay@ibu.edu.tr, orcid:0000-0003-4125-8297 ; İslam İşbirliği Teşkilatı, nüfusu itibariyle Birleşmiş Milletler'den sonra dünyadaki en büyük uluslararası kuruluş olmasına karşın, ekonomik açıdan benzerleri ile yarışamayacak durumdadır. Toplamda 57 ülkenin üyesi bulunduğu örgütün temel sorunu üye ülkelerin ekonomik gelişmişlikleri arasındaki farktır. Üye ülkelerin bir kısmı zengin doğal kaynaklara sahipken diğer önemli bir kısmı, yüksek işsizlik ve yetersiz üretim gibi sorunlar yaşamaktadır. Dolayısıyla bu anlamda farklı gelişmişlik düzeylerine sahip bu ülkelerin Avrupa Birliği ve benzeri yapılanmalar gibi ortak ekonomi politikaları üretmeleri kısa vadede mümkün gözükmemektedir. Keza örgüt içinde benzer gelişmişlik seviyelerine sahip ülkelerin de bu doğrultuda bir çaba içinde olmadıkları gözükmektedir. Ayrıca üye ülkeler arasındaki ticaret hacmi de potansiyelin çok altında kalmaktadır. Tüm bu durumların varlığı çalışmanın amacını ortaya koymaktadır. Çalışmanın amacı, beşeri ve doğal kaynaklar bakımından zengin olan İslam İşbirliği Teşkilatı'nın mevcut ekonomik yapısını incelemek ve taşıdığı potansiyellere rağmen istenen ölçüde başarı ortaya koyamamasının nedenlerini sorgulamaktır. ; The Organisation of Islamic Cooperation, although it its the most populated organisation in the world after the United Nations, it is very far from its counterparts in terms of cooperation between member states. The main problem of the organisation which has 57 members is the difference between the economic developments of the member states. While some of the member states have rich natural resources, others face problems such as high unemployment and insufficient production. Therefore, in the short term it is seem impossible for these countries with different levels of development to produce common economic policies such as the European Union and similar structures. However, it is also seems that member states which has similar levels of development are not making an effort to make common economic policies. Moreover, the volume of trade between the Member States remains well below the potential. The aim of this study is to examine the current economic structure of the Organisation of Islamic Cooperation, which is rich in human and natural resources, and to question the reasons its failure to achieve the desired economic success despite its potential.

This dissertation aims to clarify the applicability of federal state model into Islamic Republic of Afghanistan with its advantages and disadvantages. Islamic Republic of Afghanistan has begun the modernization attempts concurrently with Turkey but its attempts have been failed because of the many internal or external reasons. Originating from the geographical, political, economic and demographic characteristics of Afghanistan, many ethnic groups are supporting unitary state model while many others are supporting federalism. The academic researches about governing structure of Islamic Republic of Afghanistan in Turkish literature are so rare. It is estimated that this study will fill an important gap in the literature. In the study, the theoretical part is fulfilled by searching the federal state model and federalism in national and international literature. One of the leading practitioners of federalism, the United States and the Federal Republic of Germany as a Western European State have been examined. By examining the similarities and differences between Afghanistan and these two countries, it has been tried to determine the level of federalism compliance for Afghanistan. ; Bu tez çalışmasının amacı federal devlet modelinin Afganistan İslam Cumhuriyeti'nde uygulanabilirliğini fayda ve mahzurlarıyla birlikte ortaya koymaktır. Afganistan İslam Cumhuriyeti Türkiye ile eş zamanlı olarak modernleşme çalışmalarına başlamış ancak bu çabaları iç ve dış bir takım etkenlerce başarıya ulaşamamıştır. Ülkenin coğrafi, siyasi, ekonomik ve demografik yapısına bağlı olarak, bazı etnik gruplar üniter devlet modelini savunurken bazı etnik gruplar ise federalizmi savunmaktadır. Türk yönetim alan yazınında Afganistan İslam Cumhuriyeti'nin yönetim yapısı hakkında yapılan akademik çalışmaların oldukça az olduğu görülmektedir. Bu çalışmanın alan yazındaki önemli bir boşluğu dolduracağı değerlendirilmektedir. Çalışmada federal devlet modeli ve federalizm hakkındaki ulusal ve uluslararası alan yazın taranarak teorik kısım tamamlanmıştır. Federalizmin önde gelen uygulayıcılarından biri olan ABD ve bir Batı Avrupa Devleti olarak Federal Alman Cumhuriyeti'nin yapısı incelenmiştir. Bu iki ülke ile Afganistan'ın benzer ve farklı yönleri ele alınarak Afganistan için federalizmin uygunluk düzeyi ortaya konmaya çalışılmıştır.