Suchergebnisse

""Contents ""; ""Preface to This Edition ""; ""Preface to the Original Edition ""; ""Introduction ""; ""I. General Remarks ""; ""II. Notes on the Specific Selections ""; ""Part I. The will and intellect ""; ""Part II. The will and its inclinations ""; ""Part III. Moral goodness ""; ""Part IV. God and the moral law ""; ""Part V. The moral law in general ""; ""Part VI. The intellectual and moral virtues ""; ""Part VII. The love of God, self, and neighbor ""; ""Part VIII. Sin ""; ""Texts in Translation ""; ""Part I. The Will and Intellect ""; ""Part II. The Will and Its Inclinations

Cover -- Inhaltsverzeichnis -- Einleitung. Von Nikolaus Egel -- 1. Die Disputatio -- 2. Die Rede "Über die Würde des Menschen" -- 3. Die "Neunhundert Thesen" -- 3.1 Veröffentlichung – Reaktionen – "Apologie" -- 3.2 Das Anliegen der 900 Thesen: ein Manifest der philosophia perennis -- 3.3 Die Struktur der "Neunhundert Thesen" -- 4. Zu dieser Edition und Übersetzung -- GIOVANNI PICO DELLA MIRANDOLA: Neunhundert Thesen -- Giovanni Pico della Mirandola, an den Leser -- Fünfundvierzig Konklusionen gemäß Thomas. -- Acht Konklusionen gemäß Franciscus [Mayronius]. -- Zweiundzwanzig Konklusionen gemäß Johannes Duns Scotus. -- Dreizehn Konklusionen gemäß Heinrich von Gent. -- Elf Konklusionen gemäß Aegidius Romanus. -- Einundvierzig Konklusionen gemäß Averroes. -- Zwölf Konklusionen gemäß Avicenna. -- Elf Konklusionen gemäß Alfarabi. -- Vier Konklusionen gemäß Isaac von Narbonne. -- Vier Konklusionen gemäß Abumaron dem Babylonier [Avenzoar]. -- Drei Konklusionen gemäß Moses dem Ägypter [Moses Maimonides]. -- Fünf Konklusionen gemäß Mohammed von Toledo. -- Zwei Konklusionen gemäß dem Araber Avempace. -- Vier Konklusionen gemäß Theophrast. -- Drei Konklusionen gemäß Ammonius. -- Neun Konklusionen gemäß Simplicius. -- Acht Konklusionen gemäß Alexander von Aphrodisias. -- Fünf Konklusionen gemäß Themistius. -- Fünfzehn Konklusionen gemäß Plotin -- Acht Konklusionen gemäß Adeland dem Araber [Adelard von Bath]. -- Zwölf Konklusionen gemäß Porphyrios. -- Neun Konklusionen gemäß Iamblichos. -- Fünfundfünzig Konklusionen gemäß Proklos. -- Vierzehn Konlusionen gemäß der Mathematik des Pythagoras. -- Sechs Konklusionen gemäß der Ansicht der chaldäischen Theologen. -- Zehn Konklusionen gemäß der altehrwürdigen Lehre des Ägypters Hermes Trismegistos

Verfasser ermittelt in: Holzmann-Bohatta: DAL, Bd. 3, Nr. 4079, gibt sowohl Ulrich Obrecht als auch Johann Christian Müldener als Verfasser an. ; Autopsie nach Exemplar der ULB Sachsen-Anhalt ; Paginierung springt von S. 25 auf S. 30 u. von S. 154 auf S. 185 ; Vorlageform des Erscheinungsvermerks: Anno MDCCXI.

Nicht identisch mit VD18 11468203, dort: Umfang VIII, 172 S., [2] Bl., [1] gef. Bl., mit VIII Seiten Widmungstexten und einem Vorbericht, ab S. 170 abweichender Text ; Auch erschienen in: Historisch-politische Beyträge zur Vaterlands-Geschichte ; Th. 3, Bd. 2 (1785) ; Verf. ermittelt in anderer Ausgabe ; Erscheinungsjahr geschätzt nach einer Anmerkung am Textende zum parallelen Erscheinen dieses Textes in den "Historisch-politischen Beyträgen zur Vaterlands-Geschichte" 1785 ; Text. teilw. in lat. Sprache ; 2 Kt., 1 Ill. (Kupferst.)

Geschichte von Großbritannien und Ireland… ( Witerthur, 1793) - drugi tom niemieckojęzycznego przekładu dzieła, opublikowanego w czterech tomach na przestrzeni 1792-1795, którego autorem jest szkocki sędzia, autor i publicysta John Dalrymple (1726-1810). Czterotomowe opracowanie jest kompleksowym ujęciem historii Wielkiej Brytanii i Irlandii II połowy XVII wieku (dokładnie do 1702 roku). Tom pierwszy (1792) obejmuje ostatni okres burzliwych rządów syna Karola I Stuarta - Karola II (1630-1685) - króla Anglii i Szkocji w latach 1649-1685 (de iure) lub 1660-1685 (de facto). Tom drugi dotyczy krótkiego okresu panowania (1685-1688) brata i następcy Karola II - Jakuba II (1633-1701). Jego niepopularne rządy trwały do 1688 roku kiedy to został obalony przez chwalebną rewolucję (Glorious Revolution) i zmuszony do ucieczki do Francji. Dwa ostanie tomy (1794, 1795) prezentują historię Wielkiej Brytanii i Irlandii pod rządami Wilhelma III Orańskiego (1650-1702). Czwarty i ostatni tom dzieła wieńczy szczegółowy opis bitwy morskiej w zatoce Vigo - starcia zbrojnego, jakie odbyło się 23 października 1702 roku u galicyjskich wybrzeży Hiszpanii pomiędzy okrętami floty angielsko-holenderskiej admirałów George Rooke'a i Filipa van Almonde, a siłami francusko-hiszpańskimi, którymi dowodzili François-Louis Rousselet, marquis de Châteaurenault i Manuel de Velasco. (Warto w tym miejscu nadmienić, że dla upamiętnienia tego wydarzenia i zdobycia francuskiej i hiszpańskiej floty, emisje monet angielskich z 1703 roku, wybitych z części zdobytego złota i srebra, oznaczano dodatkowo napisem VIGO.) Wilhelm III Orański niestety nie dożył tej bitwy. W 1702 roku podczas jazdy konnej jego koń potknął się, a król spadł tak nieszczęśliwie, że złamał obojczyk. Wkrótce zachorował na zapalenie płuc i zmarł 8 marca 1702 roku. Autorem tłumaczenia z języka angielskiego jest szwajcarski teolog, pedagog, historyk, publicysta i polityk Johann Georg Müller (1759-1819).