Yargı meselesi hallolundu!: yargıçların "eşekli demokrasi" ile imtihanı
In: Epos yayınları 71
433 Ergebnisse
Sortierung:
In: Epos yayınları 71
In: Edice Lamentatio 1
In: Ankara Üniversitesi SBF dergisi, Band 26, Heft 2, S. 1
ISSN: 1309-1034
In: Ankara Üniversitesi SBF dergisi, Band 25, Heft 1, S. 1
ISSN: 1309-1034
In: Ankara Üniversitesi SBF dergisi, Band 29, Heft 1, S. 1
ISSN: 1309-1034
anemon ; Localization discourses coming to the fore after the eighties gained power with the demands of international organization and had coverage in the legal basis with European Charter of Local Self Government in the nineties. The agreement in which our country made reservation for some of its articles due to our unitary structure seems quite far away from realizing its objectives under the adopted form. Although it was attempted to make arrangements specific to autonomy with various local government reforms in 2000s, it resulted in cancellation by the judiciary. Special Provincial Administration Law No 5302 released in 2005; comprises similar localization cores in respect of followed judicial process and directions of changes made. Some changes in the relationship between provincial general council and governor body draw attention; the head of provincial general council, centralized control method that can be made against the decisions of the head, duration and frequency of assembly etc. evolving situation of provincial general council which is a body established after election will outline the scope of the study. As the origin of decision is based on a body elected its position in historical process of localization will be analyzed. ; Seksenli yıllardan sonra gündeme gelen yerelleşme söylemleri, uluslararası örgütlerin talepleriyle güç kazanmış, doksanlı yıllarda Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı ile yasal zeminde yer bulmuştur. Ülkemizin üniter yapısı itibariyle çeşitli maddelerine çekince koyduğu anlaşma, kabul edilen haliyle maksadını gerçekleştirmekten hayli uzak görülmektedir. İkibinli yıllarda ise çeşitli yerel yönetim reformlarıyla özerkliğe özgü düzenlemeler yapılmaya çalışılsada yargı tarafından iptaliyle sonuçlanmıştır. 2005 yılında çıkan 5302 Sayılı İl Özel İdaresi Kanunu; izlenilen yargı süreci ve yapılan değişikliklerin yönü itibariyle benzer yerelleşme nüveleri içermektedir. İl genel meclisi ile valilik organı arasındaki ilişkide bazı değişiklikler dikkat çekmektedir; il genel meclisi başkanının kim olduğu, kararlarına karşı yapılabilecek merkezi denetim şekli, toplanma süresi ve sıklığı gibi. Seçimle gelen bir organ olan il genel meclisinin evrilen durumu çalışmanın kapsamını çizecektir. Kararın menşeinin seçimle gelen bir organa dayanması itibariyle, yerelleşmenin tarihsel sürecindeki yeri analiz edilmeye çalışılacaktır. ; 22321
BASE
In: Ankara Üniversitesi SBF dergisi
ISSN: 1309-1034
İl özel idareleri, Türk yönetim yapısının en eski yerel birimidir.1913 yılında bir kanunu muvakkatla tüzel kişiliğe kavuşturulan il özel idarelerinin görev, yetki ve sorumluluklarıyla organlarının yapısı 2005 yılına kadar büyük ölçüde korunmuştur. 2005'te ise belediyelerle birlikte il özel idareleri yeniden yapılandırılmıştır. 2006 ve 2008 yıllarında gerçekleştirilen mevzuat değişiklikleriyle il özel idareleri ağırlıklı olarak merkezi yönetimin yatırımlarını taşrada gerçekleştiren birimlere dönüşmüştür. Böylece il özel idareleri, yerellik ve merkezilik arasında, ya da ötesinde bir işleve sahip olmuştur. Bu makalede, il düzeyinde örgütlenmiş bu yerel yönetim tüzel kişiliğinin adında yer alan "özel" nitelemesinin çözümlenmesi, bunun sonucunda da il özel idarelerinin yerel yönetim birimi olma vasfının tartışılması hedeflenmiştir. Bu tartışma, Anayasa'nın ya da İdare Hukukunun tüzel kişilik ve yerinden-merkezden yönetim kavramsallaştırmalarının dışında, yeni bir arayışı içermektedir. Bu amaçla öncelikle il özel idarelerinin tarihsel olarak yapısal ve işlevsel açıdan uğradığı değişimler, ardından da gelir yapıları, bazı merkezi yönetim görevleri için yaptıkları harcamalar, altyapıya ve kırsal alana yönelik giderleri analiz edilmiştir.
In connection to the process of the public administration reforms which take place in most of the European countries and also in connection to the "European administrative space", the issues of studying and mutually comparing administrative systems of various European countries, especially EU member countries, become more and more topical. They focus not only on purposeful and effective mutual use of experience in administrative systems improvements, but also on improving orientation in the already mentioned "European administrative space". There is nodue attention devoted so far to the systematic study of administrative systems of (other) European countries. Most of the publications which focus on this issue (mostly study books, study materials, or occassional articles) describe it only on a "descriptive" (mostly simplified) level. The cause of this lies in (apart from time and financial demands) significant complexity of the given issue, in terminological complications and in difficulties of getting adequate (essentially necessary) factography and in practically non-existing adequate methodology. Legal comparative jurisprudence and comparative studies of political systems might inspire onewhen developing the methodology. Even under the current situation, it would be efficient to pay more attention to the comparative studies of the structure of administrative systems, or to some selected areas of the public administration, for example to personnel systems in the public administration, financing public administration or administration of the public property. A thorough "stock -taking" of all the materials which have ever been published about this matter (even in different contexts) in our country orabroad might serve as a basis of these fragmented studies.
BASE
Nijer'de ademi merkeziyetçi 21 Mart 1919 Ve 1 Nisan 1936 tarihi kararnmaesiyle kurulan ilk kodamanlar konseyleri ile sömürge dönemine uzanıyor. Daha sonra 1995 Batı Afrika'daki Fransız belediye reformu, Bu reformla beraber Niamey Tam fonksiyonlu belediye ve karışık Zinder Ve Maradi orta fonksyonlu belediye kuruldu. Nijer'in anayasasının 22'inci maddesinde belirtildiği üzere ülke yerel yönetimleri commune, departman ve bölge yerel yönetimleri olmak üzere üç ayrı birimden oluşmaktadır. Bu üç genel mahalli yönetimin yanında ayrıca ekonomik, coğrafik ve demografik farklılıklar gereği özel statü ile yönetilen yerel yönetimler de bulunmaktadır. Commune'ler türkiye ise belediyelere, departmanlar ise il özel idarelerine denk gelmektedirler. Bu yerel yönetimlerin en küçük birimi commune (komün)'dür. 2002'den beri Niger Cümhuriyet yedi (7) bölge ayırılmıştı Üstelk Başkant ayrı bir statü sahiptir. Türkiye'nin 1982 Anayasasında üç düzeyde yerel yönetimlerin kurulması öngörülmüştür. Bunlar il özel idareleri, belediyeler ve köy yönetimleridir. T.C. 1982 Anayasasında büyük yerleşim yerleri için özel yönetimlerin getirilebileceği öngörülmüştür. Bu düzenleme bazında ise Büyükşehir belediyeleri kurulmuştur. Türkiye'nin yerel yönetim kurumlarını il özel idareleri, belediyeler ve köy yönetimleri oluşturmaktadır. Büyük yerleşim yerleri içinde özel yönetimler getirilebilmekte ve büyükşehir belediyeleri böyle bir düzenlemenin sonucudurlar. Nijer'de belediye başkanları hem merkezi hükümetin temsilcisi hem de yerel yönetim kuruluşu olan belediyenin başıdır. Merkezi hükümetin temsilcisi olmasından dolayı valiye karşı sorumludur. Belediye başkanı, belediye meclisi üyeleri arasından belediye meclisi tarafından seçilir. Türkiye'deki gibi doğrudan halk tarafından seçilmemektedir. Vali, Başbakanı ve bütün bakanları teslim etmektedir. Kariyeri Bakımından İçişleri Bakanına bağlıdır, Vali yardimcisi, Valinin yakin çalişma arkadaşı olmakta birlikte, arrondismanlarda Devlet temsil etmekte görevlidir. ; In this study it is aimed to analyze general administrative structure and the local governments within the general administrative structure of Niger, Before such an analysis, the local governments in Turkey which has rich historical experience of democracy and local governments are studied, and then Niger's general administrative structure and local governments are discussed and in the light of these discussions local governments of Turkey and Niger are compared. Such a comparison gives differences and similarities of countries from the stand point of general administration and local governments and the local government experience of both countries are enlightened and the way of benefiting from both countries' local government experience from the standpoint of improving local governments as one of the important institutions of democracy is sought. In our days many countries are governed with principles of centralization and decentralization. In centralization public services are governed from one center and in decentralization the public services are rendered by public corporations out of the center hierarchy. States have established public corporations separate from central government organization hierarchy, but nevertheless controlled by the central government in order to render local services and to meet local needs of local people within the historical development due to the insufficiency of the centralization for rendering public services. Turkey's local government institutions are special provincial administrations, municipalities and village administrations. Special administrations can be established for large settlement places and metropolitan municipalities are the result of such arrangements. In Turkey a separate law was passed for each of these local government forms, and their foundation, duties, organs, organizations and other issues related with themare subject to these laws.
BASE
World Affairs Online
In: Türk Tarih Kurumu yayınları
In: Dizi 4 4
999yılında Rusya'da başbakanlık 2000yılında ise cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturan Vladimir Putin Rus Dış Politikası 'nda önemli değişiklikler yapmıştır. Öncelikle ekonomik alanda sağlanan başarı Rus dış politikasına yansımış, bu doğrultuda daha aktif bir dış politika izlenmiştir. Rus dış politikasında yaşanan revizyonun en önemli boyutu Rusya'nın Batı dünyası ile olan ilişkilerinde görülmektedir. Zira Batı'nın ekonomik yardımlarına muhtaç olmaktan kurtulan Putin yönetimi, birçok konuda Batıyla rekabet etmeye başlamıştır. Diğer yandan Rusya'nın Bağımsız Devletler Topluluğu (BDT) ülkeleriyle olan ilişkileri yeni bir zemine oturtulmuştur. BDT içinde özellikle Güney Kafkasya ülkelerinin Rus dış politikasında farklı bir yeri vardır. Çalışmada Putin döneminde Rusya'nın Güney Kafkasya 'daki üç bağımsız ülke ile geliştirdiği ilişkiler analiz edilmektedir. ; Vladimir Putin, who took a sit to the chair of prime ministry in 1999 and to the chair of Presidency in 2000, has made major alterations in the Russian foreign policy. The success ensured primarily in the field of economy reverberated to the Russian foreign policy, and thus a more active foreign policy was followed. The most significant dimension of the overhaul experienced the Russian foreign policy is observed in the relations of Russia with the Western world. Russia being no more dependent upon economical aids of West is now competing with Western world in many areas. On the other hand, the relations of Russia with the Commonwealth of Independent States (CIS) was nested to a new ground. Within the CIS, three South Caucasus countries in particular have a particular place in the Russian foreign politicy. In the present study, the policies which Russia developed towards the three countries in the South Caucasus are analyzed in the Putin period.
BASE
In: Mezinárodní vztahy: Czech journal of international relations, Band 44, Heft 4, S. 128
ISSN: 0543-7989, 0323-1844
In: The Turkish yearbook of international relations, Band 44, Heft 0, S. 1-49