Suchergebnisse

Viveros, Mara ; Zavala de Cosío, María Eugenia: Introduction. S. 13-16. Marques-Pereira, Bérengère: Trois décennies de mobilisations féminines et féministes en Amérique. S. 17-36. Arango Gaviria, Luz Gabriela: Identidad, género y trabajo en los estudios latinoamericanos. S. 37-58. Oliveira, M. Coleta ; Doria Bilac, E. ; Muszkat, Malvina: Homens e anticoncepção: duas gerações de "camadas médias" no Brasil. S. 59-82. Urrea Giraldo, Fernando ; Quintín Quílez, Pedro: Subjetividades masculinas en jóvenes de sectores populares urbanos. S. 83-108. Gutmann, Mattew C.: La politique populaire a-t-elle un genre? Un exemple mexicain. S. 109-126

Íslenskt samfélag tók hröðum breytingum eftir að fyrsta tilfelli Covid-19 greindist á landinu í lok febrúar 2020. Rúmum tveimur vikum síðar var fyrsta samkomubannið sett á þar sem miðað var við að ekki kæmu fleiri saman en hundrað manns. Ekki leið vika þangað til að reglur voru hertar enn frekar og fjöldatakmarkanir settar við 20 manns. Tveimur dögum síðar, þann 24. mars, hóf Kristinn Ingvarsson ljósmyndari að fanga nýjan veruleika með hjálp myndavélarinnar. Við birtum hér myndaþátt úr smiðju Kristins sem sýnir einangrunina í faraldrinum; hvernig nýjar reglugerðir og ótti við smit urðu til þess að fólk hélt sig til hlés, umferð farartækja um götur borgarinnar dvínaði og mannaferðir á vinnustöðum, eins og Háskóla Íslands, urðu fátíðar. Ljósmyndirnar vitna auk þess um fjarlægðartakmarkanir, grímunotkun og einsemd, en ljósmyndarinn gaf sér töluna einn sem útgangspunkt verkefnisins, enda vorum við öll ein í einhverjum skilningi orðsins. Myndirnar sem hér birtast eru einnig heimild um nýja hversdagstilveru á farsóttartímum.

Allt frá fyrstu öldum byggðar hér á landi hefur æðarfugl verið til mikilla nytja. Egg fuglsins hafa verið tekin alla tíð og veiðar á fuglinum voru stundaðar lengi framan af. Það var ekki fyrr en árið 1847 sem æðarfugl var friðaður fyrir allri veiði, fyrst allra fuglategunda. Friðun æðarfugls byggir reyndar á öðrum nytjum, nefnilega dúntekju, en frá 17. öld, eftir að Íslendingar lærðu að hreinsa dún, hefur æðardúnn verið verðmæt útflutningsvara. Í þessari grein er sjónum beint að nytjasambandi manns og æðarfugls út frá pósthúmanísku sjónarhorni. Horft er til þeirrar efnismenningar sem hefur skapast í gagnvirku sambandi manns og æðar. Fjallað er um tengsl æðarræktar og friðunar æðarfuglsins, sem og það fordæmi sem sett var með friðun fuglsins fyrir verndun fugla af öðrum tegundum. Með þessu er leidd í ljós sú gerendahæfni sem æðarfuglinn hefur haft við þróun fuglaverndar hér á landi. Í hnotskurn sýnir þetta dæmi hvernig gerendatengsl í samskiptum manna og náttúru eru til muna flóknari en oftast er álitið.

The increase in the flow of Brazilians heading abroad, whether for tourism or emigration, coupled with the greater similarity of purposes of the consular and diplomatic agendas, have led the Cardoso administration to reformulate its foreign policy approach. In order to provide greater protection and assistance to Brazilian citizens abroad, the foreign office is involved in around ten projects, the goal of which is to direct consular activities towards the needs and aspirations of the Brazilian communities in foreign states, in a more democratic manner. (Polit Externa/DÜI)

In this text we analyse, in a comparative viewpoint, the manner by which the States of Rio Grande do Sul and Sao Paulo Inserted themselves in the brazilian fiscal federalism during the First Republic (1889-1930), establishing, when comparing these two regional formations, the singularities of such an insertion in the social and economic context of brazilian federalism. In view of the autonomy and the new responsibilities bestowed upon the States, the text emphasizes that Rio Grande do Sul and Sao Paulo were the great inheritors of fiscal federalism; at the same time, they set themselves up as a Important supporter for the Union's revenues given that, in the period, only in these two States the Union collected more than it spent. ; In this text we analyse, in a comparative viewpoint, the manner by which the States of Rio Grande do Sul and Sao Paulo Inserted themselves in the brazilian fiscal federalism during the First Republic (1889-1930), establishing, when comparing these two regional formations, the singularities of such an insertion in the social and economic context of brazilian federalism. In view of the autonomy and the new responsibilities bestowed upon the States, the text emphasizes that Rio Grande do Sul and Sao Paulo were the great inheritors of fiscal federalism; at the same time, they set themselves up as a Important supporter for the Union's revenues given that, in the period, only in these two States the Union collected more than it spent.